เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

        เหตุเกิดเมื่อวาน ครับ ประมาณช่วงเย็นลูกผม(อายุ 5 ขวบ )ได้ไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆบริเวณสวนหย่อมในหมู่บ้าน  สักพักลูกชายผมวิ่งกลับมาบอกกับภรรยาผมและกลุ่มแม่บ้านที่กำลังคุยกันว่า   "พี่หนึ่่ง ล้มจักรยาน หน้าเป็นแผลเลือดออกเลย " (อายุน้องหนึ่ง ประมาณ 5 - 6 ขวบ)
        ผมได้ยินก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะถือว่าลูกมาเล่าเหตุการณ์เฉยๆ  สักพักมี่ผู้ปกครองของน้องหนึ่งเดินจูงมือน้องหนึ่งและลากมือน้องสอง(เด็กอีกคนหนึ่งอายุประมาณ 8 ขวบ   แต่เด็กคนนี้มีปัญหาเรื่องการเรียนรู้ช้ากว่าปกติ) ผ่านหน้าบ้านผมพร้อมกับเสียงโวยวาย ไปทางบ้านน้องสอง      พร้อมทั้งกล่าวโทษว่าน้องสองเป็นคนทำให้น้องหนึ่งล้มจักรยานจนมีบาดแผลที่ใบหน้า  ด้วยกริยาขู่ตะคอกใส่น้องสองตลอดเวลาเนื่องจากน้องสองไม่ยอมรับผิด        แม่ของน้องสองจึงหันไปถามน้องหนึ่งว่าใครทำ  ปรากฏว่าน้องหนึ่งตอบว่า " ม่อนทำ"
        ผู้ปกครองของน้องหนึ่งจึงตะโกนถามว่า " ไอ้ม่อนอยู่ไหน  " (เอาละซิงานเข้าลูกชายผมซะแล้ว)  ภรรยาผมจึงบอกว่าม่อนเป็นลูกของตนเอง  แล้วเรียกเจ้าม่อนมาสอบถาม (เจ้าม่อนไปขี่จักรยานต่อหลังจากเล่าเหตุการณ์ที่น้องหนึ่งล้มรถตอนแรกเสร็จ)   พอลูกผมมาถึงผู้ปกครองของน้องหนึ่งได้จับข้อมือลูกผมแล้วขู่ตะคอกทันที่ว่า"ทำน้องหนึ่งทำไม"  ลูกชายผมก็ปฏิเสธ ว่าไม่ได้ทำ เธอก็ตะคอกใส่ลูกผมว่า" แต่น้องหนึ่งบอกว่าม่อนทำ "พร้อมกับคำพูดที่ดุดันใส่ลูกผมตลอดเวลา    ภรรยาผมพยายามพูดกับผู้ปกครองของน้องหนึ่งให้ใจเย็นๆค่อยๆพูดกับเด็ก แต่ก็ไม่เป็นผล จนลูกชายผมใจเสียและได้ร้องไห้ออกมา ผมซึ่งอดทนฟังอยู่ในรั้วบ้านเลยหมดความอดทน   จึงเดินออกไปที่ลูกแล้ว(แกล้ง)ถามว่ามีเรื่องอะไรกัน  ผู้ปกครองของน้องหนึ่งก็บอกผมว่า"ไอ้ม่อนทำน้องหนึ่งล้มจักรยานหน้าเป็นแผลแล้ว#$@$%#&%$*%(&%^)&)*_*&%^%^%$$ อีกมากมาย     ผมถามเจ้าม่อน เจ้าม่อนก็บอกไม่ได้ทำ    
         ผมเลยเรียกน้องสามเด็กข้างบ้านซึ่งขี่จักรยายเล่นอยู่มาสอบถาม น้องสามบอกน้องหนึ่งล้มรถเอง ผู้ปกครองของน้องหนึ่งจึงตะคอกใส่น้องสามว่า "แต่น้องหนึ่งบอกไอ้ม่อนทำ " คราวนี้น้องสามหน้าเสียจะร้องไห้ ผมเลยถามผู้ปกครองน้องหนึ่งว่า  " เห็นตอนน้องหนึ่งล้มหรือปล่าว"  เธอบอกว่า"ไม่เห็น   แต่น้องหนึ่งบอกไอ้ม่อนทำ "ผมจึงถามผู้ปกครองของน้องหนึ่งว่า แล้วทำไมตอนแรกน้องหนึ่งบอกว่าน้องสองทำละ แล้วหันไปถามน้องหนึ่งว่าใครทำน้องหนึ่งล้มจักรยานกันแน่   น้องหนึ่งกลับตอบมาว่า"น้องสองทำ"
 (เอาละซิ  กลับไปหาน้องสองอีกแล้ว)    แม่ของน้องสองจึงหันไปถามน้องหนึ่งว่าตกลงใครทำกันแน่  คราวนี้ปรากฏว่าน้องหนึ่งตอบว่า " น้องสี่ทำ"
         ผู้ปกครองน้องหนึ่งเริ่มทำหน้าไม่ถูกเพราะน้องหนึ่งก็เปลี่ยนคนทำไปเป็นอีกคนหนึ่ง  ผมเลยต่อว่าผู้ปกครองน้องหนึ่งเรื่องมาขู่ตะคอกใส่เด็กแทนที่จะมาค่อยๆถาม  ทั้งๆที่ตนเองก็ยังไม่รู้ว่าเหตุการณ์เป็นอย่างไร  ใครถูกใครผิด  ใครเป็นคนทำ ที่สำคัญเด็กๆมันเล่นด้วยกันจะโมโหอะไรขนาดนั้น   แต่แทนที่เธอจะหยุดเธอกลับจูงแขนน้องหนึ่งกลับบ้านพร้อมพูดกับน้องหนึ่งว่า "คราวหลังไม่ต้องมาเล่นกับไอ้พวกนี้อีกนะ" :OO :OO :OO
       เรื่องนี้ผมเสียใจอยู่เรื่องเดียวคือผมออกมาปกป้องลูกผมช้าไป ทั้งๆที่ผมได้ยินเขาขู่ตะคอกลูกผมตลอดเวลา  แต่ผมก็ปล่อยให้เขามาขู่ตะคอกใส่ลูกจนลูกต้องร้องไห้ทั้งๆที่เขาเองไม่ผิด  
      ก่อนนอนผมบอกกับลูกชายผมว่า "พ่อขอโทษ  ที่พ่อออกไปช้า  ทำให้ม่อนต้องโดนดุจนร้องไห้ ทั้งๆที่ม่อนไม่ผิด"

         ปล.ชื่อเด็กๆคนอื่น  เป็นชื่อที่ผมตั้งขึ้นใหม่นะครับ

      
  

คราวหน้าก็กันเด็กไว้ก่อน ( ลูก ) ให้ไปอยู่ในบ้านเราเลยครับ

เด็กเล่นกัน แต่ผู้ใหญ่เสือกลงมาเล่นด้วย อีกหน่อยลูกเขาก็คงเป็นโจร ( ผมว่างั้นนะ )

พาลูกไปเที่ยว ไปกิน ไปซื้อของเล่นสิครับ ลูกจะได้อบอุ่นใจ

                 ไม่ใช่หรอกครับ  ในเหตุการณ์มีคุณแม่ (ภรรยา) ออกมาดูแลอยู่แล้ว  ...  ท่านออกมาหลังจากมันเริ่มบานปลายเพราะผู้ใหญ่อารมณ์ร้ายขาดเหตุผลคนนึง

                 พยายามขู่เข็ญสารพัดด้วยภาษาถ่อยๆเพื่อดูแลลูก  ซึ่งความจริงแล้วถึงจะทำก็เป็นการเล่นในกลุ่มเด็กๆจะเจ็บกันบ้างก็ธรรมดา ผู้ปกครองไม่ควรลงอารมณ์เกินไป

ผมเชื่อว่าตอนนี้เด็กๆมันก็กลับกลายเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแล้ว  เหลือแต่รอยด่างในหัวใจผู้ใหญ่ที่อยู่ในเหตุการณ์นั้น ทุกคนกำลังครุกรุ่นไม่สิ้นสุด   ::006::

ลูกใครๆก็รักครับ  ควรจะช่วยกันทำแผลเด็กก่อน  ค่อยหาคนทำผิดก็ไม่สาย

บางครั้ง... หากเด็กๆ เล่นกัน... ผู้ใหญ่ไม่ควรเอาไปเป็นอารมณ์ครับ... งานนี้ขอตำหนิผู้ปกครองของเด็กที่รถล้มครับ... ว่าใส่อารมณ์มากไป... ใครๆ ก็รักลูกตัวเองครับ... น่าจะคิดตรงนี้บ้าง...  ::014::

เหตุที่ผมไม่ออกไปตอนแรกเพราะเหตุผลของท่าน PU45 จริงๆครับ  และผมก็ไม่นึกว่าผู้ปกครองของน้องหนึ่งซึ่งเป็นครูไม่น่าจะใส่อารมณ์กับเด็กขนาดนั้น

มีพี่ข้างบ้าน บอกให้พาเด็กทำแผลเด็กก่อนแล้วค่อยมาคุยกันแล้วครับ  แต่ผู้ปกครองน้องหนึ่งไม่ยอมครับจะหาคนผิดให้ได้  แถมตอนที่เรื่องยังไม่ลามมาที่ลูกผม   เธอยังพูดว่าจะให้แม่น้องสองพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลแพงๆจะได้จ่ายเสียให้เข็ด  (บ้านน้องสอง  ไม่ค่อยสะดวกเรื่องการเงินครับ)::009:: ::009::

ประสบการณ์ครับ ;D ;D ;D เด็กเล่นด้วยกันมันก็อย่างนี้

กว่าจะโตกันไปก็ต้องผ่านอะไรอีกเยอะ เรียกว่าจบด้วยดีแล้ว ช้าดีกว่าไม่มา

ครับพี่ ::014:: ::014::  สำหรับผม  ลูกผมเล่นที่ไหนมา แข้งขาเลือดออก ผมไม่เคยว่าครับถือว่าเด็กผู้ชาย เป็นเรื่องปกติ    ไม่เคยถามว่าใครทำ  อย่างดีแค่ถามว่าโดนอะไรมา แล้วก็ใส่ยา แล้วเตือนให้ระวังก็แค่นั้นครับ

..สงสาร "น้องหนึ่ง" มากกว่าครับ คงถูกเลี้ยงดูแบบเข้มงวด พอทำผิดแล้วไม่กล้ารับผิด โยนความผิดไปให้คนอื่นเพื่อให้ตัวเองรอด เป็นการสร้างนิสัยที่ไม่ดีแก่เด็ก.. ::004::

อนาคตของชาติจะเป็นเช่นไร ก็อยู่ที่ผู้ใหญ่ จะปลูกฝัง อะไร ลงไปบ้าง
ช่วยกันครับ

ผมมองว่า "รัก"มากกว่าครับ แทบจะ ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม พอเห็นแผลบนหน้าลูกเลยฟิวส์ขาดครับ และผมก็มองว่าการล้มรถจักรยาน  ไม่ว่าจะล้มเองหรือใครก็แล้วแต่ทำให้ล้ม  มันเป็นอุบัติเหตุสำหรับเด็กเล่นกันครับ ไม่ใช่ความผิดของใครทั้งสิ้น และหากลูกผมทำให้ลูกเขาจักรยานล้มจริงผมก็ยินดีจ่ายค่ารักษาพยาบาลและจะให้ลูกชายผมขอโทษครับ  แต่ไม่ใช่มาขู่ตะคอกใส่ลูกผม  ทั้งๆที่ก็ยังไม่แน่ชัดว่าล้มเองหรือใครทำครับ  ::014:: ::014::

อืม....ผมก็มีลูกประมาณนี้ครับ
ถ้าเป็นผม คงจะห้ามลูกของเรานับแต่นี้ครับ  :~) :~) :~)

ดีแล้วครับที่คิดได้เรื่องลูก ผมว่าที่น่ากลัวที่สุดคือผู้ปกครองน้องหนึ่งที่โวยวายแทนเด็ก เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีกับเด็กครับ
เด็กโกรธง่าย หายเร็ว ลืมเร็ว พอมีผู้ใหญ่เข้าไปผสมโรง ทำให้เรื่องบานปลายได้ง่ายครับ

เจอแบบนี้บ่อยเหมือนกันครับ ไอ้แนวพ่อแม่รังแกฉัน   ให้ท้ายลูกผิดๆ


แล้วไอ้เรื่องผู้ใหญ่เฮงซวยแบบนี้ผมก็เจอแต่อิตอนด่ามันจูงลูกเดินหนีไปด่าไป  เฮงซวยมาก



+1 ให้ครับ

ผมก็เจอเยอะมากครับ เรื่องคนอื่น เพราะทำงานบริการต้องไปทุกที่

แต่อันนี้ลูกชายผมเอง กลับมามีแผล เล็กๆ น้อยๆ เลือดบ้าง

ถามเขาว่า เปรมไปโดนอะไรมา เพื่อนแกล้ง ก็เลยบอก

กับเปรมว่า บอกเพื่อนดีๆ ก่อน ว่าอย่างแกล้ง

ลูกผมตัวเล็กที่สุดในห้อง 4 ขวบ 10 โลเอง

อนุบาลสอง ถ้าเขาไม่เลิกแกล้งจำที่พ่อสอนได้ใหม

บางทีเขามาบอกว่า คนนี้แกล้งหนูอีกแล้ว หนูทำอย่างไร

หนี สุดท้าย เปรมลุยซะเละ เพราะสุดที่จะหนีแล้ว

ผมหัดการต่อสู่เปรมตั้งแต่เด็ก แต่ให้หนี ก่อน หนีๆๆ

ใอ้เจี๊ยบเคยโดนแกล้งเหมือนกันครับ  บ่อยมาก  แต่ผมไม่เคยไปยุ่งนอกจากบอกลูกว่า 

คุยกับเพื่อนดีๆ น้องสาวผมซึ่งใอ้เจี๊ยบเรียกแม่ลับไม่ยอม 

บอกถ้าโดนแกล้งอีก  แล้วไม่สู้  ไม่ต้องกลับบ้าน    ผลเพื่อนที่แกล้งเจี๊ยบโดนละครับ 

เจอกะกิ่งยางแห้ง  พ่อของเด็กที่แกล้งเจี๊ยบบอก  เรื่องของเด็ก  ผู้ใหญ่ไม่เกี่ยว

ตอนนี้เจี๊ยบกลายเป็นพี่เอื้อย  ของกลุ่ม  และ  คอยเป็นกรรมการห้ามเวลา  น้องๆ เพื่อนๆทะเลาะกัน

ผมเชื่อลูกผมครับ ยิ่งเจ้าปันตอบอย่างไรก็คืออย่างนั้นไม่ต้องถามซ้ำ

มาสะเออะแบบนี้รีบไปให้ไกลๆเลย จะมีเรื่องกันก็ได้  :-\

ใครมาตะคอกใส่หน้าลูกผม ผมจะทำไงดีหนอ นึกไม่ออก

ผมว่าเรื่องนี้ผู้ใหญ่ใจแคบกว่าเด็ก......อีกเรื่องที่นึกได้คือหมากัดกัน เจ้าของฆ่ากันตายครับ... ::010:: ::010:: ::010::

ผมก็เชื่อลูกผมครับ เพราะ     1.เค้าเป็นลูกผม   ;D ;D ;D
                                         2.นิสัยลูกผม ถ้าทำผิดจริง  ถ้าผมถาม  เขาจะยอมรับ หรือไม่ก็จะตอบว่า "ไม่รู้"   โดยที่จะไม่กล้ามองหน้าผม แต่นี้เขาแหงนหน้ามาตอบคำถามผม
                                         3.ผมเชื่อว่าไม่มีเด็กคนไหนจะเอาผลของความผิดของตนเอง  มาเล่าให้พ่อแม่หรือคนอื่นฟังเนื่องจากเกรงจะถูกทำโทษ กรณีนี้เจ้าม่อนลูกผม เขามาเล่าให้ภรรยาผมและกลุ่มแม่บ้านฟังตั้งแต่เพิ่งเกิดเหตุใหม่ๆ(ประมาณว่าขี้ฟ้อง :D )
                                         4.น้องหนึ่งเปลี่ยนคู่กรณีไปเรื่อยๆ ( เริ่มจาก น้องสอง ,ลูกชายผม,น้องสี่่ )
               ที่สำคัญผมมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของอุบัติเหตุ ของเด็กที่เล่นด้วยกัน  ผู้ใหญ่ไม่น่าจะใส่อารมณ์ขนาดนี้ครับ

จริงครับ  เรื่องนี้ใกล้เคียงกับเรื่องที่ท่านกล่าวถึงครับ      เพียงแต่ จากหมากัดกัน เราเห็นคู่กรณี  แต่เรื่องนี้ไม่มีใครเห็นว่าใครทำให้ลูกเขาล้มรถจักรยานหรือเผลอๆลูกเขาอาจจะล้มเองก็ได้ แต่ผู้ปกครองของน้องหนึ่งกลับมาขู่ตะคอกใส่เด็กๆทุกคน ที่ลูกเขากล่าวถึง ลองนึกถึงสภาพจิตใจเด็กซิครับ โดนผู้ใหญ่ขู่ตะคอกใส่โดยที่ไม่ได้ทำผิดอะไร เด็กๆจะรู้สึกอย่างไร ผมยังจำใบหน้าและแววตาของลูกชายผมได้ครับ ตอนผมเดินเข้าไปหา ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกผิดที่ออกไปหาลูกช้าไป ::004:: ::004::

พูดดีๆก็ยอมรับฟังตามข้อกล่าวหา ถ้าพูดตะคอกให้เด็กใจเสียละงานเข้าครับ ::008::

อย่าเก็บมาเป็นอารมณ์เลยครับ

ไม่มีลูกนะครับ
แต่บอกได้ว่าโชคดีที่ได้เคยโชคร้าย
ใครๆก็มีมุมนี้ครับ
ที่บอกว่าไม่ต้องเล่นกับพวกนี้อีกนะ ผมก็เคยได้ยินคนอื่นพูดกันนะ
วันต่อมาเด็กมันก็เล่นด้วยกันเหมือนเดิม

 

      เรื่องของเด็กเค้าเล่นกัน ก็ต้องมีกระทบกระทั่งกันมั่งครับ ถ้าผู้ใหญ่ใจไม่นิ่งพอจ้องแต่จะโอ๋ลูก โดนอะไรไม่ได้เลย เดี๋ยวก็พาลทะเลาะกันเองเปล่าๆ

                    ถ้าคุณมีลูก

          รักเขาได้     แต่อย่าหลง
          ห่วงเขาได้    แต่อย่าหวง
          ว่ากล่าวเขาได้   แต่อย่าดุด่า
          กอดเขาได้    แต่อย่าให้รัดแน่น (จนหายใจไม่ออก)
          สร้างภูมิคุ้มกันแบบพอดี พอดีให้กับเขา
          ส่วนที่เหลือ   ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของวันเวลา
          แต่ "จงเชื่อมั่น" เขาอยู่ห่าง ๆ ก็พอ  :VOV: :VOV:

สงสารเด็กที่รถล้มครับ
ประมาณได้ว่า แม่ของเด็กคนนี้ค่อนข้างปากร้าย  ดุลูกทุกครั้งที่มีปัญหา   ลูกจึงได้พัฒนากลไกป้องกันตนเองขึ้นมา  โดยหันไปโทษเพื่อน ๆ ในทุกเรื่อง
อนาคตเราจะได้ผู้ใหญ่ที่มีปัญหาเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่ง   แต่ไม่แน่  อาจจะเป็นนักการเมืองแบบที่ยุดนี้ต้องการก็ได้

ดีไม่เหมือนเรื่องน้ำผึ้งหยดเดียว ::005::

ผมว่า ลูกเค้าต่างหากที่จะไม่มีเด็กที่ไหนไปเล่นด้วย......
เป็นแม่คน แต่ทำตัวเป็นคนไม่มีการศึกษา....แล้วจะสอนลูกแบบไหนกัน... ::013::

จากนี้ไปจนโต เรายังต้องเสียใจกับลูกต้องทำผิดต่อลูกไปอีกเยอะครับ สมัยลูกผมคนโตได้ห้าขวบแกกินข้าวยากมากและออกจะไฮเปอร์มีสองอย่างที่แกกินได้กินดีก็คือใส้กรอก(sausage)และขนมกรุบกรอบ  ไอ้ผมก็มักง่ายเอาทีวีเลี้ยงลูก (เปิดการ์ตูนเด๊กซเตอร์ให้มันดูทั้งวัน)ไปแม๊กโครทีซื้อใส้กรอกมาแช่ตู้เย็นเป็นสิบๆแพ๊ค+ขนมกรูปกรอบทีเป็นกุรุสๆ--ไม่กินข้าวเหรอ เวฟใส้กรอกให้มันกิน---เป็นปีๆๆๆ------->>>>พอได้เก้าขวบแกก็ไม่ค่อยจะแข็งแรงเหมือนเด็กอื่นเข้าออกร้านหมอเป็นประจำมีอยู่ว้นคุณหมอเบื่อเลยให้ไปเช็คอัพใหญ่ พบมะเร็งต่อมน้ำเหลืองก้อนโตที่ทรวงอก(ขั้น3)------รักษากันสามปีตอนนี้อยู่ม.5 เรียนเก่งครับ เมื่อคืนก็ทะเลาะกับผมเพราะทำการบ้านดึกเที่ยงคืนยังไม่ขึ้นมานอน ผมเลยลงไปเบ๊งเอา--ต่อไปนี้ไม่มีแล้วครับเรื่องตามใจลูก
ปล.ใส้กรอกจะใส่สารกันบูด+ดินประสิวแดง--กินเยอะๆกินน้อยๆจะสะสมก่อมะเร็งครับ  ขนมกรุปกรอบใช้น้ำมันเก่าทอด+สารชูรส จะทำให้สะสมและก่อมะเร็งครับ

อายุรุ่นเดียวกับลูกผมเลย ไปโรงเรียอนุบาลสัปดาแรก หน้ามีรอยแผลยิกจาเพื่อน ผมถามลูกว่าหน้าเป็นอะไร ลูกบากว่าเพื่อนแกล้ง ผมถามว่าคนใหน ลูกก็ชี้ให้ดู พอดีครูประจำชั้นก็มาบอกเหตุการณ์ว่าเด็กแย่งของเล่นกัน และเด็กคนนี้ชอบทำร้ายเพื่อนร่วมชั้นมาหลายคนแล้ว ผมก็พาลูกผมไปหาเด็กคนนั้แล้วพูดว่า ลูกอย่าแกล้งกันนะลูกของเล่นก็แบ่งกันเล่น มีเยอะแยะเลยไม่ต้องแย่งกันนะ เด็กทั้งสองคนก็พยักหน้า หลังจากนั้นอีกสัปดาห์ ลูกผมทำเหตุกัดเด็กคนนั้นที่กลางหลัง ครูประจำชั้นบอก ผมก็ถามลูกผมว่ากัดเพื่อนทำไม ลูกผมบอกว่าเพื่อนแกลงหนูก่อน ผมก็ทำแบบเดิมพาเด็กทั้งสองคนมาบอกว่าอย่าแกล้งกันนะลูกถ้าลูกแกล้งกันอีกเดี่ยวลูกไม่มีเพื่อนเล่นนะ เดียวลูกต้องอยู่คนเดียวนะเอาใหม่ ทั้งสองคนก็สั่นหัว แล้วผู้ปกครองของเด็กคนนั้นไม่เคยมาต่อว่าลูกผมเลย  หลังจากนั้นก็ไม่ได้รับรายงานจากครูประจำชั้นเลยว่าเด็กคนนั้นยังแกล้งคนอื่นๆอยู่หรือไม่ 
ผมว่าถ้าผู้ปกครองคอยดูคอยสอนเด็กไม่ว่าลูกเขาลูกเราเวลาเด็กทำไม่ดีผมว่าเด็กในวันนี้แหละที่จะเป็นอนาคตของชาติที่ดีต่อไป

 ::002:: ผมก็มีลูกชายอายุ 5 ขวบอยู่เด็กเล็ก เคยเสียเงินเพราะลูกชายโยนหินขึ้นฟ้าแล้ววิ่งหนี ก้อนหินเลยไปโดนหัวเพื่อนร่วมห้องแตก (เป็นประเพณีที่ต้องจ่ายค่าขนม/ทำขวัญ ไม่มาก 5-6 ร้อยบาท)  สัก 2-3 วัน ผมอาบน้ำให้ลูกผมสังเกตเห็นรอยแผลแตกที่หัว ผมถามเค้าว่าไปโดนอะไรมา เค้าบอกว่าเพื่อนที่หัวแตก เอาหินมาปาหัวเค้า แต่เค้าก็ไม่บอกผม และผมก็บอกพ่อ-แม่น้องที่ทำหัวลูกผมแตก แต่เค้าก็ไม่ได้มีคำขอโทษใดๆร่วมทั้งค่าขนม/ทำขวัญตามประเพณีต่อลูกผมเลย

ผมเจอพ่อ2คนต่อยกันในเคเอฟซีมาแล้ว
ก็ไอ้เรื่องเด็กๆมันเล่นกันนี่แหละครับ

 เมื่อวาน ได้เดินผ่านบริเวณจุดเกิดเหตุ เลยสอบถามร้านค้าที่อยู่บริเวณนั้น  เลยทราบว่าน้องหนึ่งล้มรถจักรยานเองครับ :OO :OO

ก็เล่นขู่ตะคอกซะแบบนั้น ยังไงเด็กมันก็ต้อง โกหกให้พ้นผิด   เด็กคนนี้ถ้ายังเจอสภาพแบบนี้ จะกลายเป้นคนไม่รู้จักรับผิดชอบ 
........เชื่อว่า แม่มันเองก็เหมือนกัน

เคยลำบากใจเรื่องทำนองนี้เหมือนกัน  ลูกโดนแต่เพื่อนแกล้งแม่ก็ไปฟ้องครูๆก็ทำอะไรไม่ได้  หลายครั้งเข้าผมเลยให้ลูกเรียนเทควันโดและบอกลูกว่า  ให้หลีกเลี่ยงอย่ามีเรื่องกันแต่ถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องไปทน  เราไม่ได้เกิดมาเพื่อรองรับอารมณ์ใคร   ได้ผลดีครับไม่เคยมีปัญหาอีกเลย