เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สนทนาภาษาปืน => หลังแนวยิง => ข้อความที่เริ่มโดย: Manus รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 02, 2012, 03:18:17 PM



หัวข้อ: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Manus รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 02, 2012, 03:18:17 PM
(http://image.ohozaa.com/i/3a3/WKn2sb.jpg) (http://image.ohozaa.com/view/84vnb)


วันนี้ (30 ม.ค.) ผู้สื่อข่าวได้รับการร้องเรียนจาก น.ส.สุพิชญ์ สุกใส ผอ.โรงเรียนโคกเคียน อ.เมือง จ.นราธิวาส เพื่อให้ช่วยเป็นสื่อกลางแจ้งไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งผู้มีจิตเป็นกุศล ให้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ พี่น้อง 5 คน ที่ยังอยู่ในวัยเรียน ฐานะทางบ้านยากจน และถูกพ่อแม่ทอดทิ้งให้เผชิญชีวิตตามมีตามเกิด

จึงเดินทางไปตรวจสอบที่ บ้านไม่มีเลขที่ ซึ่งสร้างยังไม่แล้วเสร็จ ภายในสวนผลไม้ หมู่บ้านโคกเคียน หมู่1 ต.โคกเคียน อ.เมือง จ.นราธิวาส พบ 5 พี่น้องนั่งและนอนรวมกันอยู่ภายในห้องนอนที่มีสภาพทรุดโทรม มีเพียงที่นอนเก่าๆ 1 หลังวางอยู่ ประกอบด้วยพี่ชายคนโตคือ ด.ช.ปพน พรมภักดี อายุ 11 ปี อยู่ชั้น ป.5 โรงเรียนบ้านโคกเคียน กำลังดูแลน้องชายคนเล็ก คือ ด.ช.ธันวา พรมภักดี อายุ 1 ปี โดยมีด.ญ.เมษา พรมภักดี อายุ 3 ปี อยู่ชั้นอนุบาลโรงเรียนบ้านโคกเคียน ซึ่งแขนขวาหักใบหน้ามอมแมมคอยช่วยอยู่ด้านข้าง  ส่วนน้อยชายคนที่ 2 และน้องชายคนที่ 3 คือ ด.ช.จักรพงษ์ พรมภักดี อายุ 9 ปี และ ด.ช.อรรถวุฒิ พรมภักดี อายุ 8 ปี ซึ่งเรียนอยู่ชั้น ป.2 นอนป่วยอยู่บนที่นอนสร้างคมสลดใจให้แก่ผู้พบเห็นเป็นอย่างยิ่ง 

ด.ช.ปพน เปิดเผยด้วยสีหน้าเศร้าสลด น้ำตาคลอเบ้าว่า มารดาคือนางไล พรมภักดี อายุ 39 ปี ได้หนีออกจากบ้านไปหลายเดือนแล้ว ปล่อยให้ตนและน้องรวม 5 คน อาศัยอยู่กับพ่อคือ นายอภิชาติ พรมภักดี อายุ 43 ปี ซึ่งมีอาชีพรับจ้างก่อสร้าง ซึ่งแต่ละวันไม่มีเวลาเพียงพอที่จะดูแลลูกๆทั้ง 5 คน ตนในฐานะเป็นพี่ชายคนโตต้องทำหน้าที่ดูแลน้องๆแทนพ่อเรื่อยมา ขณะนี้น้องชายคนที่ 2 และ 3 ป่วยเป็นไข้ ต้องนอนซมอยู่กับที่มา 2 วันแล้ว แต่โชคดีที่ได้รับการช่วยเหลือจากคุณครูสุพิชญ์ ซึ่งให้ความเมตตาช่วยเหลือครอบครัวของตนตลอดมา พาน้องชายทั้ง 2 คน ไปหาหมอจนอาการเริ่มดีขึ้น ส่วนบ้านที่อยู่อาศัยนี้เป็นบ้านของคนรู้จักที่สงสาร จึงให้พักอยู่ฟรี  สำหรับการอยู่กินในวันธรรมดาคุณครูสุพิชญ์ จะเป็นผู้อุปการะตนและพี่น้องทั้ง 5 คนให้รับประทานกับทางโรงเรียน ส่วนวันเสาร์และวันอาทิตย์โรงเรียนปิด ตนก็จะได้รับความอนุเคราะห์จากเจ้าอาวาสวัดโคกเคียน แบ่งปันอาหารที่บิณฑบาตรให้ทุกวัน


น.ส.สุพิชญ์ เปิดเผยว่า ปกติเด็กทั้ง 5 จะเรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนโคกเคียน แต่เริ่มขาดเรียนบ่อยจนกระทั่งไม่มาเรียนหลายวัน ตนจึงเดินทางไปที่บ้าน พบ ด.ช.ปพน กำลังนั่งเลี้ยงน้องๆ จึงได้สอบถามจนทราบว่า ถูกแม่ทอดทิ้งไป ไม่มีใครเลี้ยงน้องคนเล็กที่อายุเพียง 1 ปี จึงต้องหยุดเรียนเพื่อช่วยดูแลน้อง ตนจึงบอกให้ดงช.ปพน พาน้องๆกลับไปเรียนตามเดิมและอนุญาติให้นำน้องชายคนเล้กไปเลี้ยงที่โรงเรียนได้ โดยรับอาสาดูแลน้องชายคนเล็กให้เองเพราะทราบว่านายอภิชาติ ซึ่งเป็นพ่อของเด็กทั้ง 5 คน เป็นช่างก่อสร้าง มีนิสัยชอบดื่มสุรา ไม่ค่อยสนใจลูก แถมชอบทุบตีและมีปากมีเสียงกับภรรยาจนทนไม่ไหวตัดสินใจทิ้งลูกทั้ง 5 คน หนีไปอยู่ที่อื่นทำให้ ด.ช.จักรพงษ์ น้องคนที่ 2 ด.ช.อรรถวุฒิ น้องคนที่ 3 และ ด.ญ.เมษา น้องคนที่ 4 ป่วยเป็นโรคมีความบกพร่องในการเรียนรู้ ซึ่งเป็นผลมาจากความเก็บกดที่เห็นพ่อและแม่ทะเลาะแถมตบตีกันบ่อยครั้ง และเพื่อให้อนาคตของเด็กทั้ง 5 คน มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น จึงวอนผู้ใจบุญให้ความช่วยเหลือ โดยสามารถติดต่อมาได้ที่ น.ส.สุพิชญ์ สุขใส ผอ.โรงเรียนบ้านโคกเคียน หมายเลขโทรศัพท์ 081-0989536 หรือท่านใดจะบริจาดเงินช่วยเหลือสามารถส่งเงินมาได้ที่บัญชี ด.ช.ปพน พรมภักดี ธนาคารกรุงไทย สาขานราธิวาส ประเภทออมทรัพย์ หมายเลขบัญชี 905-0-67051-2 จักขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากสมุดบัญชีดังกล่าว น.ส.สุพิชญ์ ผอ.โรงเรียนบ้านโคกเคียน ซึ่งเปรียบเสมือนแม่คนที่ 2 เป็นผู้ดูแลอย่างดี.

 ::014:: ::014:: ::014::

http://www.dailynews.co.th/thailand/10054


       


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Manus รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 02, 2012, 03:20:26 PM
http://77.nationchannel.com/video/199137/

ภาพข่าวครับ.....

โทรไปสอบถามรายละเอียดที่ ผอ.สุพิชญ์ ได้เลยครับ ผมโทรไปแล้ว  ::014:: ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ กุมภาพันธ์ 02, 2012, 03:51:32 PM
เฮ้อ พ่อแม่สมัยนี้ ปัญหาสังคม ก็ต้องช่วยกันไปครับ หน่วยงานไหนเกี่ยวข้องยื่นมือไปด่วน ให้ไวๆ

เราคนธรรมดาช่วยได้แค่ไหนก็บริจาคกันไปเดี๋ยวจัดให้ครับ

เรื่องเศร้าแท้ๆเลย


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: สหายอ๋อง เซียนปลาซิว ที่ กุมภาพันธ์ 02, 2012, 04:39:26 PM
ออกจากตัวเมืองนราฯ  ไปสนามบินบ้านทอน  ม.1  โคกเคียน  อยู่ทางซ้ายมือ  ไกล้กับวัด

วัดโคกเคียน  ให้การต้อนรับ  ทั้งไทยพุธ  และ  มุสลิม

 ::004:: ::004:: ::004:: ::004:: ::004:: ::004:: ::004:: ::004::


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Manus รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 02, 2012, 07:26:49 PM
ออกจากตัวเมืองนราฯ  ไปสนามบินบ้านทอน  ม.1  โคกเคียน  อยู่ทางซ้ายมือ  ไกล้กับวัด

วัดโคกเคียน  ให้การต้อนรับ  ทั้งไทยพุธ  และ  มุสลิม

 ::004:: ::004:: ::004:: ::004:: ::004:: ::004:: ::004:: ::004::

ท่านอ๋องอยู่ใกล้ๆหรือครับ...

ยังไงก็แจ้งข่าวน้องบ้างนะครับ ว่าปัจจจุบันเป็นอย่างไรบ้าง   ::014:: ::014::


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Nero Angel01 ที่ กุมภาพันธ์ 02, 2012, 08:12:49 PM
ดันครับ


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: สหายอ๋อง เซียนปลาซิว ที่ กุมภาพันธ์ 03, 2012, 07:35:31 AM
ผมอยู่  นราฯ  หลายปีครับ  แต่ตอนนี้กลับมาอยู่หาดใหญ่  ครับ


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: mrt ที่ กุมภาพันธ์ 03, 2012, 07:40:56 AM
ขออภัยที่คิดต่างครับ
   ไม่มีความสามารถเลี้ยงลูกให้สมบูรณ์ แต่ก็ดันมีลูกซะตั้ง 5 คน เป็นพ่อที่.....
    สงสารเด็กครับ  :-[


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: nithi i ที่ กุมภาพันธ์ 03, 2012, 09:55:54 AM
ช่วยๆกัน  สงสารเด็ก :OO ::004::


หัวข้อ: Re: ช่วยกันหน่อยครับ **5 พี่น้อง ต่อสู้ชีวิต น่าสงสารมากครับ
เริ่มหัวข้อโดย: som36 ที่ กุมภาพันธ์ 03, 2012, 08:08:04 PM
พี่ๆ ที่อยู่ใกล้ครอบครัวนี้ ช่วยกรุณาแจ้งให้ อบต.(หรือเทศบาล) ที่รับผิดชอบพื้นที่ เข้าช่วยเหลือได้ครับ เป็นกรณีสงเคราะห์ครอบครัวด้อยโอกาส(ทุกข์ยาก ขาดแคลน) และแจ้งสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดนราธิวาส (ประชาสงเคราะห์เดิม) ให้ความช่วยเหลือเด็กๆ ด้วยครับ
ควรแจ้งนายอำเภอเมืองนราธิวาส และผู้ว่าฯ ในฐานะนายกกิ่งกาชาด  นายกกาชาดจังหวัด (หรือสามีนายก) พิจารณาให้กิ่งกาชาด และกาชาดจังหวัด ช่วยเหลือตามสมควรและเหมาะสม  ดั่งคำกล่าวที่ว่า  " กาชาดช่วยเรา  เราช่วยกาชาด "