เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สวัสดีครับผมสมาชิกใหม่ขอฝากตัวนะครับ
มีเรื่องมาเล่าให้ฟังครับเพื่อเป็นข้อคิดและแนวทางต่อไป
เป็นเรื่องเล่าจากผู้สูญเสียคนหนึ่ง ที่ทำให้เขาต้องสูญเสียภรรยากับลูกที่อยู่ในท้อง (ประมาณ5เดือน)
ถูกปล้นครับหลังจากขายอาหารกำลังจะกลับบ้านถูกดักปล้นกลางทาง  ภรรยาถูกยิงเสียชีวิต(พร้อมลูกในท้อง) สามีอาการสาหัส
โดยที่ไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ทั้งที่มีปืนอยู่ในรถ เพราะว่าทำตามกฎระเบียบทุกอย่างแยกปืน แม๊ก ลูกกระสุนปืนออกจากกัน
ใส่กระเป๋าล๊อคกุญแจทำตามขั้นตอนทุกอย่าง แต่ก็เกิดเรื่องเศร้าอย่างที่เล่าไป เลยมีคำถามเราควรทำตัวยังไงดี

1.วัดดวงกับคนร้าย ทำตามกฎทุกอย่างแยกแม๊ก แยกลูกใส่กุญแจล๊อค (แล้วจะเอามาทำไม) ข้อดีอาจไม่ถูกตำรวจจับ ข้อเสียคุณอาจสูญเสียทุกอย่าง
2. วัดดวงกับตำรวจ สภาพปืนพร้อมใช้ 100% ข้อเสียอาจถูกจับ ข้อดีใช้ป้องกันตัวเรากับคนที่เรารักได้ ข้อนี้ล่ะถึงได้ซื้อปืน
ผมเลือกข้อ 2ครับ ผมยอมถูกจับ ยอมเสียค่าปรับแต่แลกกับการที่เราได้ปกป้องคนที่เรารักไว้ได้ นี่ละคือประโยชน์ของปืนที่เราหามาใช้กัน
สุดท้ายขอไว้อาลัยให้กับผู้เสียชิวิตครับ สามีไม่ตายแต่เหมือนตายทั้งเป็นเศร้าจริงๆครับ. เมื่อไหร่กฎหมายจะเอื้อประโยชน์ให้กับสุจิตชนอย่างเราบ้าง. ไม่ใช่ให้โจรได้ประโยชน์

ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ

...............................มันแล้วแต่ดวงครับ...................................... ::014::

ผมเลือกข้อ2ครับ

ถึงแม้จะทำถูกกฎหมายทุกอย่างแต่ก็ยังโดนไถตัง

เพราะงั้นผมเลือกข้อ 2 . ครับ

 

             ::004:: เศร้าครับ  ออกจากบ้านเมื่อใด ไม่รู้จะพบเจออะไรบ้าง เมื่อ2-3วันก่อน
                  เพื่อนที่ทำงานด้วยกันไปรับแฟนที่ตรัง โดนค้นทั้งคัน ลูกก็ยังอ่อนอุ้มค่อยตั้งยาม ::013::
                  ถนนช่วงออกจากกระบี่ไปอ่าวนาง โชคดีที่ไม่ได้พาไปด้วย   :OO
                  
                
                          

ผมเลือกข้อสองมาตั้งนานแล้วครับ ตำรวจยังบอกให้ทำเลย แกบอกว่ามึงคิดว่ากูจะตามมึงได้ทุกคนเหรอ

ผมก็เลือกข้อ 2 แล้ววัดดวงเอาครับ   ::014::

ข้อสองคับ เมื่อเจอด่านต้องแสดงความบริสุทธ์ใจเข้าไว้ครับ

เลือกข้อสองมาตั้งนานแล้วครับ...

เลือกข้อ.2 มาตลอดครับล่าสุดรอดมาได้หวุดหวิดเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา บนถนนเพรชเกษม อ.ปะทิว จ.ชุมพร หน้ากองร้อย ตชด.
มีรถนำหน้ามา 5-6 คัน
ทุกคันโดนเรียกเข้าข้างทาง ให้ลงจากรถ ค้นรถและค้นตัวด้วย รถที่เรียกมีตั้งแต่รถบรรทุกรถกะบะและรถแก๋ง ผมขับมาคนเดียวแต่
สังเกตุเห็นป้าย"ขับช้าๆและลดกระจก" ผมก็ปฎิบัติตามพอถึงรถผม ตร.ดูหน้าแล้วบอกให้ไปได้ โล่งใจซิครับ เพราะ Kim ขึ้นลำ
แหน็บอยู่ที่หน้าท้อง  :~)

ขอไว้อาลัยด้วยคนครับ

และเป็นข้อคิด ว่าเมื่อผมครอบครองปืนได้ ผมก็ควรจะเลือกข้อ 2

ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวผู้เสียชีวิตด้วยครับ

คุยกับตำรวจยังงัยก็ง่ายกว่าคุยกับโจรครับ ::004:: ::004:: ::004:: ::014:: ::014:: ::014::

น่าเห็นใจครับ...ผมเลือกข้อ2ครับ

ข้อ 2 ครับ ความเสียหาย ต่างกัน อย่างประเมิณค่าไม่ได้ ครับ  ::014::

เสียใจด้วยครับ

ขอแสดงความเสียใจกับผู้ที่สูญเสียด้วยครับ  ::014::

ปัจจุบันผมเดินทางแต่ในกรุงเทพ ส่วนใหญ่อยู่บนถนนไม่เกิน 2 ทุ่ม ไม่ผ่านทางเปลี่ยวจึงเลือกข้อ 1 เวลานำพาปืนไปสนาม
แต่ถ้าต้องเดินทางตจว.กลางคืน ผมเลือกข้อ 2 ครับ

...ปกติผมก็ไม่ได้พกพาปืนไปไหน แต่เมื่อจำเป็นต้องพกพาไปก็ต้องพร้อมใช้งานครับ...

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ...

ถ้าคิดจะแยกปืนแยกลูกกระสุน แล้วใส่กล่องล็อคกุญแจ แบบนี้ผมใส่ตู้เซฟเก็บไว้บ้านดีกว่าจะเอามาใส่รถทำไมให้เปลืองน้ำมันรถครับ  ::005:: ::005:: ::005::

SR9c ของผมแม็ก 10 นัด ใส่ไว้ 9 นัด แม็ก 17 ใส่ไว้ 15 นัด มั่นใจว่าสามารถควบคุมอารมตัวเองได้ และจะไม่หยิบมาใช้ถ้าไม่มีเหตุที่จะมาทำให้เราสูญเสียชีวิตและทรัพย์สินครับ   ;D

เข้าไปในเมืองไม่เอาไป เน้นเอาไปเพื่อป้องกันตัวในที่เปลี่ยวเข้าสวนที่อยู่ในป่าในเขา หรือเดินทางกลางคืนตอนดึกๆ เท่านั้นครับ  ;D

 ::014::

 ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ;D

ข้อ 2 ข้อ 2 ข้อ 2 และ ข้อ2 ตลอดไป จนกว่าจะยิงปืนไม่ไหวครับ เพราะท่องคำเตือนของ คุณพนมเทียน ได้ขึ้นใจ "หนีดีกว่าสู้ สู้ดีกว่าเจ็บตัว(นิดหน่อย) เจ็บตัวดีกว่าติดคุก และติดคุกดีกว่าตาย" ครับ อันหลังไม่มีโอกาสแก้ตัว

ขอไว้อาลัยให้ผู้สูญเสียครับ
ผมเลือกข้อ 2 ครับผม
เอ๊ะ...ตำรวจจะมาเก็บข้อมูลจากกระทู้นี้มั้ยน๊า  ::013::

:OO ดูเซฟดีๆนะครับพี่ชาย เสียวแทน  ::012::

ครั้งนึงญาติผมออกตรวจตราในหมู่บ้านแล้วพอดีเกิดหิวข้าวไปกินข้าวที่ตลาดโต้รุ่งโดนค้นเจอสามแปดลูกเต็มโม่คุยกันไม่รู้เรื่องอธิบายยังไงก็ไม่ฟังเลยให้คนค้นโทรไปคุยกับเจ้านายมันคนที่ค้นก็บอกว่าลูกน้องท่านพกปืนมาด้วยกระสุนก็เต็มโม่เลยครับ ท่าน....ก็เลยสวนไปว่าก้ถ้าพกปืนไม่ใส่ลูกจะพกไปทำไมให้มันหนักวะ...แค่นี้ครับจบ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.......ถ้ามีปลอกคอเรื่องบางเรื่องมันก็จบแบบง่ายๆ
 

ขอแสดงความเสียใจกับเหตุครั้งนี้ต่อผู้สูญเสียด้วยครับ
ตามแนวทางต้องเลือกข้อ ๒ ละครับ  เจอโจรกับตำรวจ  ผมกลัวเจอโจรแล้วปืนไม่มี หรือไม่พร้อมใช้มากกว่าครับ

ถ้าพกเเบบข้อ1เก็บไว้บ้านดีกว่าครับ

พกกลางคืนยังงัยก็ต้องพร้อมครับ

RIP ครับ

คนสุจริตน่าจะมีวิธีขอใบนำพาอาวุธเพื่อป้องกันตัวได้บ้างนะครับ

เสียใจด้วยครับ ::014::
ไม่เข้าใจจริงๆครับกับกฎหมายห้ามพกพาอาวุธปืน
คนดีๆถึงมีปืนถ้าไม่จำเป็นจริงๆเขาก้อไม่ใช้
คนชั่วถึงไม่มีปืนมันก้อสรรหาวิธีหรืออาวุธอื่นมาทำร้ายเหยื่ออยู่ดี >:( >:( >:(

ข้อสอง ก๊าบ.......

ถ้าจะนำพาในละแวกบ้านและที่ทำงานในชีวิตประจำวัน...สำคัญที่สุดเลยเราต้อง
รู้จักพวกเจ้าหน้าที่ตำรวจผู้นำหมู่บ้านต่างๆนะครับหากโดนตรวจค้นอาวุธจะได้คุยกันง่าย

ส่วนจะไปต่างท้องที่ต่างจังหวัดก็แต่งตัวให้ดูดีไว้ก่อนนะครับ...เตรียมกระเป๋าใส่กล่องปืนไว้
ใกล้ตัว...ก่อนถึงด่านก็ถอดแม็กล็อคกุญแจซะ...พ้นด่านก็นำพาแบบเตรียมพร้อม

ที่สำคัญกับเจ้าหน้าที่ให้เกียรติท่านหน่อยครับ...พูดดีมีชัยไปกว่าครึ่งครับ  :VOV:

เรื่องจริงหรือครับ

มีข่าวลงไหมครับ

เลือกข้อ 2 ครับขอวัดดวงกำตำรวจแล้วชีวิตปลอดภัยครับแล้วค่อยแสดงความบริสุธิในชั้นศาลหากมีการต่อสู้กับโจร
เหมือนกับว่า บ้านนี้เมืองนี้ตั้งกฏหมายขึ้นมาเพื่อปกป้องโจรยังไงก็ไม่รู้

ผมเป็นคนจำพวกว่านอนสอนง่าย เลยเลือกข้อสองตามผู้ใหญ่ (ท่านนี้) ครับ  ::014::

ตอนขออนุญาตก็ให้มีและใช้เพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน ไม่ได้มีไว้เพื่อเก็บหรือเพื่อซ่อน ฉะนั้นต้องข้อ2ครับ

ผมเลือกและทำข้อ2นานแล้วครับเนื่องจากผมอยู่ห่างอำเภอ เกือบ50โล บางครั้งกลับจากประชุมดึก ทางเปลี่ยว ป่าตลอดนานๆจะมีบ้านคน ชีวิตนี้มีค่าไม่ยอมเสี่ยงเด็ดขาดครับ ใส่ลูกวางข้างเบาะตลอดครับ อุ่นใจครับ ผมว่าเครือข่ายเราถ้ามีเหตุการณ์ ถูก ตำรวจจับจากคดีนี้เราน่าจะช่วยกันได้ครับ วอนพี่ๆสมาชิกที่เป็นตำรวจน่าจะช่วยกันครับ ::014::

        ขอแสดงความเสียใจ
กับครอบครัวผู้เสียชีวิต ครับ
 ::014::        พอจะนึกออก  ::005:: ::005::
ผมก็น่าจะเลือ ข้อ ๒ ครับ

ถ้าหวังพึ่งเซฟอย่างเดียวก็คงเลิกใช้แบบ 1911 ไปใช้ GLOCK แล้วครับ  ::005:: ::005:: ::005::

        ลูกอยู่กับแม่เสมอไม่เคยห่างกัน  ;D

เลือกข้อสองครับ ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเอง คุยกับพี่ตำรวจมันง่ายกว่าครับเรากล้าทำก็ต้องกล้ารับครับ ::014::

ข้อสองครับแต่ผมพกไป ๒ กระบอกเลยครับ  ๙ มมฺลูกดก กับ ฺ๒๒ ลำกล้อง๕ฺ๕ นิ้ว ครับ   ๒ วัตถุประสงค์

ไปสนาม  หรือขับรถบนถนนหลวงในเมืองใหญ่ช่วงเวลาทำงานปรกติ  ผมเลือกข้อ 1 ครับ
เพราะผมมักจะนำพาไป 4-5 ลำเสมอ  แต่ถ้าพกเป็นเพื่อนยามเดินทางเปลี่ยว  หรือที่เราไม่
วางใจ  เลือกข้อ 2 ครับ  ถึงแม้จะมองตำรวจในแง่ลบอยู่บ้าง  แต่ก็เชื่อครับว่าตำรวจที่ดีมีมากกว่า
แต่โจรก็คือโจร  ไม่มีให้โอกาสแก้ตัว  ไม่ให้โอกาสขึ้นศาล  ไม่ให้โอกาสต่อรองค่าปรับ
ด้วยความเคารพทุกท่านครับ  แม้ผมจะมีทัศนคติที่ไม่เป็นบวกมากนักกับตำรวจ  แต่ผมเดินทาง
มาเกือบทั่วประเทศ  แต่ไม่เคยเจอกับตัวเองว่าตำรวจคุกคามผม  เจอแย่สุดก็โดนเรียกจับความเร็ว
ที่สวีครั้งนึง  สัญญาบัตรท่านนึงแสดงความสุภาพด้วยการตะเบ๊ะแล้วบอกว่า  พี่ขับรถเร็วนะครับ
ผมต้องทำตามหน้าที่  ผมก็ไหว้ท่านด้วยความสุภาพเช่นกันว่าผมขอโทษอย่างสูง  เพราะผมขับรถ
ด้วยความเร็วประมาณ 140 Km/hr. เนื่องจากต้องเดินทางไปร่วมงานศพคุณแม่ที่ตรังให้ทันในตอน
เที่ยงวันนั้น  โดยเดินทางจากกรุงเทพตั้งแต่ตี 4 ท่านเลยปรับผมไป 400 แถมยังบอกว่าสายแล้ว
บนถนนไม่มีอันตรายอะไรนอกจากช่วยระวังอุบัติเหตุหน่อย  และเก็บปืนให้เรียบร้อยมิดชิดด้วย
ซึ่งผมก็ลืมไปว่าผมวางเจ้า STI Tactical ไว้ข้างเบาะคนขับ  ตอนจอดข้างทางเพื่อรอใบเสร็จค่าปรับ
ผมก็เปิดกระจกโล่งทั้ง 2 ฝั่ง.....  ท่านคงเห็นใจที่ผมต้องเดินทางไกลเพื่อภารกิจดังกล่าว  และช่วยตอกย้ำ
ความเชื่อที่ว่า  ไม่ซวยจริงๆเจอตำรวจจะคุยรู้เรื่อง  แต่โจรนั้นคุยไม่รู้เรื่องแน่นอน  และที่สำคัญหน้าตาท่าทางเรา
ต้องไม่ไปพ้องกับหน้าโจร.....

ผมเลือกข้อ2ครับ เจอตำรวจถูกจับเสียค่าปรับ(ถ้าค้นเจอ) เสียแค่เงินและเวลาไม่มากนัก เทียบค่าไม่ได้กับนาทีชีวิตที่เป็นตายเท่ากันครับพลาดพลั้งชีวิตจบสิ้นครับ

 ::004::

     ผมเลือกข้อสองครับ....เสียค่าปรับดีกว่าพิการหรือเสียชีวิต.....ผมยังเคยพาสมิทธ MP9c --ขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดินเลย(แบบว่าไม่ได้ตั้งใจครับ)...เลยต้องวัดใจกันครับกับคนตรวจ......พอดีทำเนียนรอดมาได้....
     พกปืนก็ต้องพร้อมใช้ครับ....ไม่อย่างนั้นเก็บไว้ที่บ้านดีกว่า...ตอนเราซื้อปืนก็บอกเหตุผลว่าเอามาป้องกันชีวิตและทรัพย์สินครับไม่ได้ซื้อมาไว้ใส่ตู้โชว์ ::008::

       
        ถ้าที่ๆผมทราบว่ามีด่านแน่ๆ ผมเลือกที่จะซ่อนไปก่อนครับ .........

 แต่ถ้าเดินทางไปในที่ๆเปลี่ยวตอนกลางคืน ยังไงต้องเหน็บเอว ขึ้นลำ ตลอดการเดินทางครับ  ::014::

 

;D

กฏข้อที่ศูนย์ (มาก่อนข้อหนึ่ง) ของการป้องกันตัวโดยใช้อาวุธปืน คือ "ต้องมีปืน" ครับ .... ข้อที่เหลือคิดต่อเองครับ

ข้อ 2 ตลอด

เสียเงินดีกว่าเสียคนที่เรารักไปนะครับผมเลือกข้อ2ครับ

ผมก็เลือกข้อ2.........ปืนจะซุกไว้ที่กระเป๋าใส่สัมภาระตรงเบาะหลัง ตรงที่นิยมเอาหนังสือใส่กันนั่นแหละครับ ลูกปืนใส่สปีดโหลด 7 นัด .357 ซุกไว้ตรงช่องว่างของซัฟวูฟเฟอร์เครื่องเสียง ใต้พวงมาลัย ลงใต้ จ.ตรัง ประจำ ไม่เคยโดนเรียกค้น เจอแต่ฉลามบก ตรวจวัดความเร็ว ขึ้นเหนือ จ.น่านบ่อยๆ ไม่มีปัญหาครับ ฉลุยแคล้วคลาดตลอด

ขอแสดงความเสียใจกับท่านในเหตุการณ์ อย่างสุดซึ้งครับ

เรื่องจริงหรือสมมุติครับ
ถ้าจริงเป็นข่าวของวันไหน จะได้ตัดไว้ให้ท่านตำรวจอ่านตอนตรวจค้นรถครับ

เรื่องจริงหรือสมมุติ นั่นสิครับ... ;D

ทุกวันนี้อันตรายรอบด้านครับ ทั้งยาเสพติดที่กำลังระบายอย่างหนัก ส่งผลก่อให้เกิดอาชญากรรมตามมา
เราต้องเตรียมพร้อมเสมอครับ เพราะเราอาจไม่มีโอกาสได้แก้ตัว

 ;D ;D ;D ;D  ต้องดูว่าอยู่จังหวัดไหนครับ ถ้า กทม.ผมว่าโดนยากกกก   ถ้าต่างจังหวัดก็ต้องแล้วแต่จังหวัดครับ   


โจรก็ไม่ได้บ้าปล้นดะหรอกครับ    ;D ;D

........... ::008:: ถ้าพกปืนในลักษณะไม่พร้อมใช้งานเมื่อเกิดเหตุ ก็อย่าพกไปเลยครับ จะเป็นของแถมซะ 

   ส่วนตัวผม ไม่กล้าพกครับ กลัวโจรในเครื่องแบบมากกว่า  ::006::

สวัสดีครับ
ผมเป็น จขกท นะครับเนื่องจากมีสมาชิกบางท่านสงสัยว่าเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องสมมุติ เหตุเกิดวันไหนมีข่าวลงหรือเปล่า
ขอเรียนตามนี้นะครับ เป็นเรื่องเล่าในหมู่เพื่อนๆต่อๆกันมาครับที่ฟังจากผู้สูญเสียมาอีกที ผมเลยไม่สามารถให้รายละเอียดต่างๆได้หมด
พอฟังเพื่อนๆเล่าให้ฟังก็เลยนำมาลงในนี้ จุดประสงค์คืออยากทราบแนวทางท่านสมาชิกท่านอื่นๆว่าถ้าเป็นท่าน. ท่านจะทำอย่างไร
เพื่อเป็นประโยชน์กับท่านสมาชิกท่านอื่นๆที่ยังไม่ทราบว่าต้องทำอย่างไร
ผิดพลาดประการใดขออภัยนะครับ
ขอบคุณมากครับ

ส่วนใหญ่ผมว่าต่างกรรมต่างวาระนะครับ  ไม่มีกฎอะไรที่ตายตัว  เรื่องเล่าที่ขาดซึ่งรายละเอียดบางครั้งเราไม่รุ้ตื้นลึกหนาบางของเหตุผลในเหตุการืณที่เกิดขึ้นก็ทำให้การประเมินผิดพลาดได้ครับ  แต่ถ้าคิดจะพกก็ต้องพร้อมใช้งานเสมอครับ ในเหตุการ์ณที่ต้องใช้อาวุธปืนจริงๆ ไม่มีเวลามาขึ้นลำหรอกครับ :) :)

.......................................ถูกต้องครับเวลาเราพร้อมมักจะไม่มีเหตุอะไร...แต่มักจะเจอที่เผลอครับท่าน....สรุปอย่าประมาทครับพกอย่างมีสติจะได้ไม่มีปัญหา......... ::014::

ก็ในเมื่อกฎหมายไม่อำนวยให้ประชาชนอย่างเราๆพกพา  มันก็ต้องเลือกข้อ ๒ ละครับ  เสียเงินค่าปรับ  ดีกว่าเสียคนที่เรารัก
มีปืนแต่ไม่พร้อมใช้งาน  พกมีดดีกว่าครับ

ไม่ต้องบอกหรอกครับว่าซ่อนที่ไหน... ;)

        ว่าตามพี่ตั้วครับ ประเดี๋ยวจะกลายเป็นจุดที่เรียกแขกไปฉิบ  ;D

เลือกที่จะไม่พก แต่ก็พร้อมที่จะรั่นไกทุกเมื่อถ้าขับขันและจำเป็น

ช้าไปแล้วครับ ตอนนี้นายรู้หมดแล้ว ;D ;D ;D

ช่วง 2 -3 อาทิตย์ ที่ผ่านมา  มีความจำเป็นต้องขับรถออกทำงานหลังเที่ยงคืน ใน กทม  เจอด่านไป 3 ครั้ง แต่ไม่โดนตรวจค้น  ถึงค้นก็ไม่เจออะไร เพราะไม่เคยพกหรือพา ท่านที่มีความเสี่ยงสูงก็ต้องระวังศึกษาเส้นทางดีๆ  และอย่าให้ความกลัวมาทำให้เป็นข้ออ้างในการนำพา อวป เพราะจากที่จะมีวิถีชีวิตเหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้า กลับต้องมาเป็นผู้ต้องหาไปเสียเงินเสียทอง เสียประวัติ ต้องขึ้นศาล

ขอไว้อาลัยสำหรับผู้เสียชีวิตด้วยคนครับ ::004:: ::004:: ::004::

หากเป็นเรื่องจริง ขอแสดงความเสียใจกับผู้ที่สูญเสียด้วยครับ ::004::  ในส่วนตัวแล้วผมเลือกที่จะปกป้องคนที่ผมรักและครอบครัวผมครับ ....พกปืนไม่พร้อมใช้ก็ไม่รู้จะพกไปทำไม มีความผิดในคดีอาญายังพอหาเงินมาจ่ายค่าปรับได้ครับ  แต่คนที่ผมรักหรือครอบครัวผมสูญเสียไปผมไปหาซื้อที่เซเว่นไม่ได้ครับ ::014:: ปัจจุบันมีลูกซองรุ่นทวด  .38 รุ่นปู่ และมีหน่วยลาดตระเวนใกล้อีก 5 ตัว แค่นี้ก็พร้อมที่จะดูแลคนในบ้านครับ ::014::

+1000000 ครับ

เลือกข้อ 2 ครับ     เพราะตำรวจใช้สมองครับ

เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องอ่านเอาไว้ คนทำดีพกปืนต้องระวังสองทาง
1. จนท. ตรวจค้น
2. โจร
            มีปืนก็พกยาก ต้องลำบากจากแดนไกล ไม่พกก็อันตราย พกปืนแล้วเก็บไว้หลังรถแล้วมีเหตุจะใช้ป้องกันตัวได้ทันหรือ
สงสัยต้องมีการแก้กฎหมายให้ทันสมัยกับยุคการเปลี่ยนแปลง

กลับจากธุระที่ อ.พร้าว ประมาณสี่ทุ่ม ก่อนเข้า อ.สันทราย เจอทางหลวงตั้งด่านลอยแบบมืดๆ

 ตอนขอดูใบขับขี่ไฟก็สลัวๆ  มาเกือบสิบคน น่ากลัวกว่าพวกโจรอีก  ชอบทำอะไรลับๆล่อๆ.... ::006::

ผมก็เลือกข้อ 2 เหมือนกัน  เกิดอะไรขึ้นค่อยว่ากันทีหลังครับ

มีสติและเหตุผลดีครับ  กด like ตรงไหนได้ครับเนี่ย

ถ้ามีเหตุจำเป็นก็ต้องพกครับ ไม่กลัวตำรวจ กลัวโจรมากกว่า.....

ข้อ2 เจอคุยดีๆเจ้าหน้าที่คงจะเข้าใจ

เห็นด้วยกับกระทู้นี้ครับ ผมว่าแล้วแต่มุมมองของแต่ละท่านนะครับ สำหรับเรื่องนี้ จขกท. ก็บอกแล้วว่าเป็นเพียงเรื่องเล่า คำว่า "บางที บางครั้ง อาจจะ เค้าว่า" เหล่านี้ สามารถกลายเป็นประเด็นมาหลายครั้งหลายครา
ส่วนตัวผม คิดว่าสำหรับในพื้นที่พิเศษอย่างสามจังหวัดชายแดนใต้  ก็คงไม่ว่ากันครับ เพราะเคยปฏิบัติหน้าที่ที่นั่น ก็พบเห็นอะไรมาพอสมควร  แต่สำหรับพื้นทีปกติ คิดว่าน่าจะปฏิบัติตามกฎหมายน่าจะดีกว่า เพราะในประเทศนี้คนดียอมมีเยอะกว่าโจรอยุ่แล้วครับ ถ้าทุกคนเลือกข้อ 2 กันทั้งหมด ก็คงไม่มีใครเกรงใครล่ะครับ จากหลายเหตุการณ์เกิดกรณีที่คนมีปืนไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ ถ้าหากเรามาลองย้อนคิดดู  คนที่ไม่สามารถมี และใช้อาวุธปืนได้ล่ะครับ  เพราะเค้าไม่มีปืนเค้าก็ต้องตกอยู่ในสภาวะเสีี่่ยงมากกว่าคนมีปืนครับ  เพราะฉะนั้น คิดว่า เจ้าหน้าที่ที่ประจำด่านตรวจเค้าก็ลำบากใจนะ บางครั้งก็ไม่อยากปรับหรือจับ แต่หน้าที่บังคับให้เค้าต้องทำ  ซึ่งในสิ่งที่บางครั้งเราคิดว่าถูกใจเราแต่ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย 
ที่สำคัญก่อนเราขออนุญาต เราใช้คำว่า ขอมีและใช้อาวุธปืนเพื่อป้องกันทรัพย์สิน และภยันตรายที่ใกล้ถึงตัว ทั้งนี้ก็ต้องคำนึงถึงการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมายด้วย  ซึ่งการพกพาอาวุธปืนนั้น กฎหมายได้ให้ความสำคัญกับเจ้าหน้าที่ที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องกับการรักษาความสงบเรียบร้อยไว้ ซึ่งก็ถูกต้อง  อย่างทหารก็ไม่ได้รับอนุญาตให้พกพาเช่นกัน ยกเว้นอยุ่ในห้วงที่ปฏิบัติหน้าที่ซึ่งจะต้องแต่งเครื่องแบบให้ถูกต้องด้วย  การมีสติและไม่ใช้อารมณ์ส่วนตัวเป็นใหญ่น่าจะเป็นทางเลือกหนึ่งที่ควรคำนึงถึงครับ

ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียครับ  น่าเศร้า

ผมก็ซื้อปืน เพราะครอบครัว โดยเฉพาะ เทวดาตัวน้อยของผม

ข้อ 2 ตั้งแต่มีแล้วครับ

ข้อ.2ครับอย่างที่ว่าคุยกับตร.ง่ายกว่าโจร

อยู่ที่บ้านผมว่าน่าจะปลอดภัยมากกว่าอยู่นอกบ้าน แต่อาวุธปืนที่ระบุไว้ว่าป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน คือสามารถป้องกันตัวเองได้เฉพาะในเคหะสถานของตนเองและไม่กระทำเกินกว่าเหตุ กฏหมายเป็นแบบนี้โจรผู้ร้ายถึงได้ใจครับ

หากเดินทางเส้นทางเปลี่ยว โดยเฉพาะยามวิกาลผมเลือกที่จะนำปืนติดไปด้วย ซุกซ่อนดีๆ  กลัวคนร้าย ภัยอันตรายมากกว่าตำรวจครับ

เก็บบ้านก็กลัวหาย พกไปก็กลัวโดนจับ  ที่กลัวโดนจับกลัวปืนกลับมาสภาพไม่เดิมถูกจับขึ้นศาลไม่กลัว
เลือกพกครับ

....................................................ถูกต้องครับท่าน.......................................................... ::014::