เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ธรรมะวันหยุด

ความโกรธ

พระเทพคุณาภรณ์ (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ. 9) เจ้าอาวาสวัดเทวราชกุญชร วรวิหาร www.watdevaraj.com


ความโกรธเริ่มจากน้อยไปหามาก เกิดขึ้นตามลำดับ คือ บางครั้งความโกรธเพียงแค่ทำให้ใจขุ่นมัว แต่ไม่ถึงกับทำให้หน้างอ บางครั้งทำให้ถึงกับหน้างอ แต่ไม่ถึงกับปากสั่นคางสั่น บางครั้งทำให้ปากสั่นคางสั่น แต่ไม่ถึงกับพูดจาหยาบคาย

บางครั้งเป็นเพียงพูดจาหยาบคาย แต่ยังไม่ถึงกับเหลียวดูทิศต่างๆ บางครั้งทำให้เหลียวมองดูทิศต่างๆ แต่ไม่ถึงกับจับท่อนไม้หรืออาวุธ บางครั้งเพียงแค่เงื้อท่อนไม้หรืออาวุธขึ้น แต่ไม่ถึงกับทำร้ายกัน

บางครั้งก็ทำให้ถึงกับเลือดตกยางออก แต่ไม่ถึงกับให้เสียชีวิต และเมื่อความโกรธรุนแรงมากกว่านั้น ก็ทำให้ศัตรูเสียชีวิต และก็ทำตนให้เสียชีวิต มันจะรุนแรงขึ้นตามลำดับอย่างนี้

เหตุที่ทำให้ความโกรธเกิดขึ้นนั้น มี 10 ประการ คือ

1. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า คนคนนั้นได้ทำสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก ได้พูดคำอันไม่เป็นที่ชอบใจแก่เรามาก่อน

2. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า คนคนนั้น กำลังทำสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก กำลังพูดคำอันไม่เป็นที่ชอบใจแก่เรา

3. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า ในวันข้างหน้าคนคนนั้นจะทำสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก หรือพูดคำอันไม่เป็นที่ชอบใจ เป็นทุกข์ใจแก่เรา

4. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า คนคนนั้นได้ทำสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก ได้พูดคำอันไม่เป็นที่ชอบใจแก่คนที่เราเคารพรัก

5. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า คนคนนั้นกำลังทำสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก กำลังพูดคำอันไม่เป็นที่ชอบใจแก่คนที่เราเคารพรัก

6. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า ในวันข้างหน้าคนคนนั้น จะทำสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก หรือพูดคำอันไม่เป็นที่ชอบใจแก่คนที่เราเคารพรัก

7. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า คนคนนั้น ได้ทำสิ่งที่เป็นที่รัก ได้พูดคำอันเป็นที่ชอบใจแก่คนที่เราไม่รัก ไม่เคารพ ไม่นับถือ

8. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า คนคนนั้น กำลังทำสิ่งที่เป็นที่รัก กำลังพูดคำอันเป็นที่ชอบใจแก่คนที่เราไม่รัก ไม่เคารพ ไม่นับถือ

9. ความโกรธเกิดขึ้นเพราะคิดว่า ในวันข้างหน้าคนคนนั้นจะทำสิ่งที่เป็นที่รัก หรือพูดคำอันเป็นที่ชอบใจแก่คนที่เราไม่รัก ไม่เคารพ ไม่นับถือ

10. ความโกรธเกิดขึ้นในอัฏฐานะ หมายความว่า โกรธด้วยเหตุผลที่ไม่สมควรแก่ความโกรธ เช่น เดินไม่ระวังไปสะดุดก้อนหินก็โกรธ เดินไม่ระวังตกบันไดก็โกรธ เดินไปชนฝาหรือประตูก็โกรธ การโกรธในลักษณะดังกล่าวมานี้ ชื่อว่าโกรธในอัฏฐานะ

ผมคิดง่ายๆ  มันเป็นเช่นนี้เอง  ไปคิดมากปวดหัว  จะให้ถูกใจเราทุกอย่างคงไม่ได้

...รัก โลภ โกรธ หลง...ยังวนเวียนตามอยู่ จะตัดให้หมดคงยาก ในเมื่อยังต้องดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมปัจจุบัน
...ทำได้แค่พยายามทำให้เบาบางลง...

  ผมกลับโกรธให้ตัวเอง  เพราะคิดว่าชีวิตที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้เกิดจากการไม่สนใจสภาวะรอบข้าง  เดินลุยไปข้างหน้าอย่างไม่สนใจใคร
กว่าจะรู้ว่าตัวเองเดินผิดทาง  ดำรงชีวิตผิดวิธีก็สายเกินแก้เสียแล้ว  ความแก่มาเยือนอย่างไม่รู้ตัว ::004:: ::004:: ::004::

เวลาเดินเร็วสุดๆครับพี่ ;D ;D ;D

1031 ;D ;D ;D คนนิ่งๆเงียบๆบางครั้ง ความโกรธมันสะสม เวลาระเบิดน่ากลัว กว่าคนโผงผาง

   ขอบคุณครับที่เข้าใจ  แต่............ :~) :~) :~) :~)

นี่โกรธแทนคนอื่นเขาอีก  ;D ;D ;D

โกรธกับปัญญา  อารมณ์เดียวกัน มองเป็นพลิกได้ เป็นวิปัสนาครับ
สงบ อารมณ์เดียวกับสมาธิ  สงบอย่างเดียว ปัญญาไม่เกิด  ::014::

+1032ครับน้าอรรถ ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014::

 ::014:: ขอบคุณครับผม + ท่านละ 1   ::002:: ::002:: ::002::

ยังไม่เข้าใจนะครับ ว่าสงบแล้วทำอย่างไรปัญญาจะเกิด ;D ;D ;D

ตามความเข้าใจแบบ งูๆ ปลาๆ ของผมนะ
ส่วนใหญ่ที่โกธรนั้น มักจะไปสัมผัสหรือเก็บเอามาทั้งนั้น บวกกับอารมณ์ที่มีและจุดติดง่าย ขาดสติถึงได้กระทำต่อไป
ลองระงับโกธรแรกด้วยการตัดปัจจัย คือ หนี ไม่สนใจ ไม่เอามาเป็นอารมณ์เวทนา แล้วค่อยๆใช้สติคิดถึงผลเสีย
ที่อาจจะเกิด  นั้นละครับเรียกว่าเริ่มมีปัญญาเกิด

ลักษณ์นี้ต้องหมันฝึก ซึ่งผมเองก็ยังพยายามฝึกให้ได้ ด้วยการหลีกหนีก่อนครับ 555

........ถ้าท่านได้สัมผัสความสงบจริงๆท่านจะรู้เองครับย้ำต้องถึงความสงบจริงๆ..ไม่ใช่สงบแบบนึกเอาเองครับ..มันเป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตนครับ......................... ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014::.................. ::014::

 ::014:: เหมือนจะเข้าประเด็น ข่าวคู่แฝดครับ :)

ขอบคุณครับ
ตัวเราต้องรู้จักควบคุมความโกรธครับ

ลุงแป๋งไปบวชนำกันเนาะ

จำครูบาอาจารย์มาอีกทีครับ ::014::

เท่าที่เข้าใจ  สมาธิ เป็นการข่มกิเลส นิวรณ์  เกิดความสงบชั่วคราว  หมดสมาธิ กิเลส นิวรณ์ กล้บมาใหม่และอาจจะมากขึ้น  ไม่เกิดปัญญา
วิปัสสนาเป็นการเฝ้าดูรูปนาม  เห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทำให้เกิดความเบื่อ นิพพิทา  เกิดปัญญาปล่อยวาง  ปล่อยวางได้หมด ก็หลุดพ้นครับ  ::014::

ปัญญาทางธรรม  ไม่ใช่ปัญญาที่เป็นความรู้ทางโลก  ;D ;D ;D

สมาธิคล้ายๆเรากินยาแก้แพ้ เวลาแพ้สารอะไรซักอย่าง พอไม่กินก็เห่อขึ้นมาอีกครับ
ปัญญาหรือวิปัสสนาน่าจะเทียบได้กับการ Desensitization ในโรคภูมิแพ้ครับ  ;D ;D ;D

   พาผมไปเบียดก่อนเด้อครับจั่งบวช

ขอบคุณครับ ;D ;D ;D เยี่ยม

ต้องปฎิบัติใช่ไหมครับ ;D ;D ;D เหมือนกันเลย บอกเท่าไรก็ยิงไม่ได้หรอก ถ้าซ้อมไม่ถึง

ขอบคุณครับ เหมือนกิเลส พอเห็นอยากได้อีกแล้วต้องข่มใจไว้ ;D ;D ;D ตัดเยอะเท่าไรก็สบายเท่านั้น

+ 1ให้หมด  ;D ;D ;D วันนี้เข้าทางธรรมแฮะ

รัก โลภ โกรธ หลง อยากเข้าใจยิ่งขึ้น มีแนวทางที่พุทธองค์ท่านศึกษาและบอกกล่าวใว้แล้ว...

ลองศึกษากันดูครับ...จากต้นๆฉบับ...

โกรธง่ายโมโหง่าย ความดันจะถามหา  :D

...................................................เจริญๆ........ ::014:: ::014:: ::014:: ::014::....................... ::014::

ขอบคุณครับคุณอรรถ.. ::014::

ว่าจะขอบคุณมาหลายวันแล้วครับ... ;)

เข้ากับวันพระพอดีวันนี้ ;D ;D ;D สาธุ

;D ;D ;D

 ::014::

ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบ ;D ;D ;D ต้องพยายาม แต่ผมก็ทำไม่ค่อยได้ครับ