เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เนื้อแท้ของคนโกหก

“พวกเราส่วนใหญ่ชอบพูดปด ซึ่งก็ไม่ได้มีพิษภัยมิใช่หรือ”


ในชีวิตของคนเรานั้น ต้องมีสักครั้งละที่ โกหก ซึ่งโดยส่วนใหญ่เพื่อป้องกันตนเองไม่ให้เกิดความอับอาย หรืออันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากแรงกดดันภายนอกของสังคม เราลองมาแยกแยะประเภทของการโกหกดูสิครับว่าได้สักกี่ประเภท


1. โกหกเพื่อมารยาท เป็นประเภทที่มีผลเสียน้อยที่สุดเพราะไม่มีเจตนาจะทำให้คนอื่นเสียหายหรือเป็นอันตราย แต่มีเจตนาเพื่อจะทำให้คนอื่นพอใจเรียกว่าเป็นการรักษาน้ำใจกัน เช่น "ไม่ได้พบกันตั้งนาน สวยไม่เปลี่ยนเลย" คนส่วนใหญ่มักจะไม่คิดว่าเป็นการโกหกด้วยซ้ำ นอกจากคนที่จริงจังต่อโลกเกินไปต่อต้านพฤติกรรมนี้เพราะถือว่าไม่จริงใจต่อกัน

2. โกหกเพื่อป้องกันอันตราย เป็นการโกหกประเภทที่ใช้มากที่สุด เป็นสัญชาตญาณของมนุษย์ที่จะต้องป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นเพื่อความอยู่รอด ลงไปถึงความเจ็บปวด ขมขื่น ละอายใจ อับอาย แม้กระทั่งเรื่องของศักดิ์ศรี

3. โกหกเพื่อผลประโยชน์ เป็นประเภทที่ใช้มากพอกัน เพื่อป้องกันอันตรายที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์โดยตรง เช่น ขู่ให้ฝ่ายตรงห้ามรู้สึกกลัว เป็นการป้องกันอันตรายที่เกิดขึ้น และอาจมีผลในการเอาชนะคู่ต่อสู้ด้วยซึ่งถือเป็นผลประโยชน์ อย่างไรก็ตามการโกหกเพื่อผลประโยชน์อาจไม่จำเป็นต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องอันตรายเสมอเช่น การโฆษณาชวนเชื่อ เป็นต้น

4. โกหกเพื่อหาความยุติธรรม เป็นการโกหกเพื่อฝึกนิสัยมนุษย์ให้ไม่เห็นแก่ตัว มักจะเกี่ยวข้องกับคำมั่นสัญญา กฎเกณฑ์หรือกติกาต่าง ๆ เช่น พ่อแม่บอกกับลูก ๆ ว่ารักลูกเท่ากันหมดทุกคน , พ่อค้าสัญญาต่อกันว่าจะไม่ค้าขายทำลายกันเอง เป็นต้น กฎและกติกานี้ ยังรวมถึงเรื่องจริยธรรม และจรรยาบรรณของวิชาชีพอีกด้วย

5. โกหกเพื่อหาความจริง การโกหกประเภทนี้มักเป็นพวกนักวิทยาศาสตร์ นักวิจัย นักกฎหมาย และความศรัทธาในศาสนา มีนักวิทยาศาสตร์ไม่น้อยที่ต้องบิดเบือนความจริงในการทดลอง นักวิจัยไม่น้อยที่ได้ผลออกมาแล้วผิดเป้าหมายที่ตั้งไว้ จึงพยายามหาหลักฐานต่าง ๆ มาอ้างอิงมาแทนความจริงที่เกิดขึ้น หรือคนที่ต้องการเผยแผ่ศาสนาอาจใช้วิธีในการจูงใจให้ผู้อื่นคล้อยตาม

6. นักโกหกอาชีพ เป็นคนที่โกหกในเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องโกหกจนดูเป็นงานประจำไป คนประเภทนี้มีพรสวรรค์ในการพูด การสร้างเรื่อง เพราะตัวเขาเองยืนอยู่ระหว่างกลางของความจริงกับจินตนาการ นักโกหกอาชีพนั้นไวกว่านักโกหกจำเป็นมาก เขาจะรู้ทันทีว่ามีใครกำลังจับโกหกเขาอยู่ แล้วเขาก็จะหันมาเปลี่ยนเรื่องเป็นเรื่องจริงบ้างเรื่องแต่งบ้าง จนคนจับไขว้เขวไปเอง

ลักษณะของคนชอบโกหก

ดูเป็นคนน่าสนใจ น่าคบ มีลักษณะเชื่อมั่นในตนเอง โดยเฉพาะในด้านความคิดเห็นในเรื่องต่าง ๆ เป็นคนมีเพื่อนมาก ท่าทางดูเป็นกันเอง แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นหน้ากาก เป็นบุคลิกปลอมที่สร้างขึ้นมา เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกอ่อนแอที่ซ่อนอยู่ภายในใจ

ความจริงแล้ว เขาเป็นคนว้าเหว่ มีปมด้อย ชีวิตไร้จุดหมาย ขาดความเชื่อมั่น ไม่สนิทกับใครได้อย่างจริงใจเพราะไม่ค่อยไว้ใจคน และเหนือสิ่งอื่นใดคือ ความรู้สึกละอายใจที่เกาะฝังอยู่ในส่วนลึกของความกลัวนั่นเอง

ข้อมูลจาก www.kunkroo.com

 
   
     
  --สำนึกรักแผ่นดินเกิด--
www.nabia10.com   
 

+๑ อรรถ...เราก็ยอมรับนะว่าโกหกบ้างแถมอาจจะเกือบทุกวัน...แต่การโกหกผมจะพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้ใครเดือดร้อนแถมการที่เราโกหกทำให้เพื่อนร่วมงานมิได้ถูกลงโทษ...ผมยอมที่จะเป็นคนโกหกต่อผู้บังคับบัญชา...แต่ยอมรับว่าการโกหกของผมมันผิด...แต่ก็ต้องยอมเพราะเราต้องทำงานกับเพื่อนร่วมงานคนนี้ต่อไป...เคยมีอยู่ครั้งถูกจับได้ว่าโกหกช่วยเหลือกัน...ผู้บังคับบัญชาแกก็พูดว่า..."เออช่วยเหลือกันดีนะพวกเอ็ง...รักกันดีหนิเอ้ากูให้อภัยแต่อย่าทำบ่อยเดี๋ยวมันจะเคยตัว" ก็จริงอย่างท่านว่า ถ้าเราเคยตัวงานก็จะเหลว ขอบคุณนะอรรถ

                             ในโลกนี้มีใครไม่โกหกบ้างครับ   บางคนโกหกทุกครั้งที่อ้าปาก  หลายคนจำเป็นต้องโกหกเพื่อความอยู่รอด ฯลฯ    :D

ตายละลุงปู...ที่ผมชมแม่บ้านว่าเธอสวยเหมือนเดิมก็โกหกเพราะรักใช่มั๊ยเนี่ย

  ท่าน oil เข้าใจพูดนะครับ    ::005:: ::005::

อ้าว..ท่านก็เป็นเช่นเดียวกับผม  แต่นึกไม่ถึงล่ะสิท่า....ครับเพื่อรัก...เราจะยอมรับกรรมนั้น

ขอบคุณมากค่ะ...กำลังเจออยู่เชียว พอเราต้อนไปต้อนมาก็แถเปลี่ยนเรื่องไปเลย... ::012::

ตอนนี้ก็ได้แต่ฟังว่าจะมาโกหกอะไรอีก...ฟังไปงั้น ๆ ไม่ฟังก็เกรงเค้าจะเสียใจ ได้แต่ตอบ อ๋อ เหรอ เออ อืมม ไปเรื่อยเปื่อยค่ะ... ::005::

น่าจะตรงกับข้อ 2 ของคุณอรรถน่ะครับ... เพื่อป้องกันอันตราย.. . ชะแว๊บ..บ.. ::014::

ผมเคร่งเรื่องไม่โกหก/ไม่ผิดคำพูดมา7ปีแล้วครับพี่ บ่อยๆที่เผลอโม้เลยเถิดพอนึกได้ก็ต้องรีบแก้  :)

ทุกคนที่เกิดมาบนโลกใบนี้ล้วนแล้วแต่เคยโกหกทั้งนั้น  จริงครับ  ตอนเด็กๆ หนีเที่ยวก็โกหกพ่อแม่ว่าไปทำการบ้าน บ้านเพื่อน
โตมา มาทำงานสายเพราะตื่นสายก็บอกผู้บังคับบัญชาว่ารถติดบ้าง รถเสียบ้าง จำพวกนี้ ไม่ใช่นักโกหกมืออาชีพ
แต่มีอยู่พวกหนึ่ง ที่โกหกเป็นอาชีพตามข้อ ๖ ผมว่าน่าจะเป็นนักการเมือง เห็นอภิปรายในสภา บางเรื่องไม่รู้จะเชื่อใครดี ต่างฝ่ายต่างก็ว่าฝ่ายตรงข้ามโกหก  ;D

+1 (1145) ครับน้าอรรถ
ในที่ทำงานผม เจอประเภทที่ 6 อยู่ทุกวัน แถมต้องทำงานร่วมกันอีก งานล่าช้า - เสียหายก็เยอะ
แต่ผู้ใหญ่ชอบเพราะวาทกรรมและวาทะศิลป์ที่ใช้ เลยได้ดีขึ้นเรื่อยๆ  ::014::

บางครั้งเป็นการสนทนากันใกล้ชิด ;D ;D ;D ไม่ได้มีผลอะไร ไม่ได้มุ่งหวังอะไรไม่น่าเรียกโกหก

นายสมชายรักษาศีล 5 เป็นวัตรปฎิบัติมาได้หลายปีแล้วครับ... ข้อที่ผิดได้บ่อยกว่าเพื่อนกลายเป็นศีลปาณาฯ เพราะเอาวินเด็กซ์พ่นใส่มด เอาซันเจี่ยโรยใส่รังปลวกเป็นประจำ และนานๆครั้งก็ดื่มไวน์กับเมีย กับโหลดหนังโป๊มาดูเป็นประจำ... ฮา...

แต่ศีลข้อมุสานายสมชายมีโอกาสผิดได้น้อยมาก เพราะวันๆไม่ค่อยเจอกับใคร ส่วนใหญ่อยู่แต่ในบ้านนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์... มีบางครั้งที่ใกล้เคียงโกหกแต่ไม่เคยโกหก เช่นเวลามีคนถามเรื่องหุ้น ว่าจะขึ้นหรือจะลง แม้อยากพูดให้คนฟังสบายใจบ้าง(หุ้นมันจะลงเห็นๆ) แต่ก็เลี่ยงคำพูดออกเป็น"ห้ามหลุดเท่านั้นเท่านี้บาทนะ" ซึ่งข้อเท็จจริงคือ"มันกำลังลง"...

เช่นชมเมียว่าสวยยยยยยย... ฮา...

พูดแล้วมีคนดีใจดีกว่า พูดแล้วมีคนด่านะครับ ;D ;D ;D

บ้านเมืองเราถึงได้เจริญลงอย่างทุกวันี้ไงครับ  ::004::
อย่างนี้ไม่เรียกโกหก เขาเรียกปากหวาน  ::008::

+1ครับน้าอรรถ รู้สึกผิดขึ้นมาเลยครับ โกหกเมียที่เคารพเกือบทุกวัน :~) :~) :~) :~) :~)

 ::014:: + 1 ครับพี่ ข้อสามกับข้อหก เข้ากับ บรรยากาศ การเมืองมากครับ  ::012::

ขอบคุณครับ  :D

ไม่ได้โกหกใช่ป่ะคะ.. ::005::

อ่ะล่อเล่นนนนน..... ;D ::014::

หลายท่านในเว็บนี้...โกหกจนได้เมียมาแล้ว...อ๊ะล้อเล่นนา...

   

           .....นับจากมนุษย์ยุคหินจับกลุ่มกันก่อไฟ และเริ่มหาเสื้อผ้า(ใบไม้)มาสวมใส่ เริ่มต้นอับอายกับร่างเปลือยเปล่าของตน นั่นคือจุดเริ่มต้นของ"อารยธรรม"
           ภาษาพูดเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับการโกหก คำพูดมาจากใจ และการโกหกก็คืออาภรณ์ที่ช่วยห่อหุ้มใจไม่ให้เปลือยเปล่าเหมือนกับร่างกาย เพราะมนุษย์เริ่ม
           อับอายกับจิตใจของตัวเองที่ล้วนแต่มีชั่วมีดีด้วยกันทุกคน การค้าขาย การฑูต ล้วนต้องพึ่งพิงการโกหกเป็นพื้นฐาน
               


                        ที่มา....จำไม่ได้ครับ  ;D


 



          .....โลกนี้มีกลางวันไว้ให้จริงจังกับชีวิต และ มีกลางคืนไว้ให้เพ้อฝันและพักผ่อน..... ::008::
 

โกหกเพื่อความสบายใจ

หลายคนคิดว่าโกหกเพื่อให้คนอื่นสบายใจนั้นไม่ถือว่าเป็นบาปเพราะว่าเรื่องบางเรื่องถ้าพูดไปตามความจริงแล้ว คนฟังอาจไม่ชอบใจหรือว่าเกิดทุกข์ ถึงขนาดกินไม่ได้นอนไม่หลับกัน การพูดไม่ตรงกับความจริงจะได้ด้วยเหตุผลใดก็ตาม เป็นการพูดโกหก

พระพุทธองค์ตรัสเอาไว้ว่า ไม่มีความชั่วใดที่คนพูดโกหกจะทำไม่ได้ คนที่อ้างว่าโกหกเพื่อให้คนอื่นสบายใจนั้น พวกที่มักจะทำหน้าที่ของตนบกพร่อง แล้วก็ไม่คิดแก้ไข ไม่ปรับปรุงตัว อาศัยการเอาตัวรอดด้วยการโกหกไปเรื่อยๆ เขาจับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็คิดว่าตัวเองเก่ง แต่เก่งแบบนี้เป็นการทำลายตัวเอง ทางที่ถูกแล้วทำอย่างไรควรพูดอย่างนั้น พูดอย่างไรก็ควรทำอย่างนั้น ถ้าทำแล้วไม่กล้าพูด แสดงว่าสิ่งที่ทำต้องไม่ดี ก็ไม่ควรทำ

ถ้าเราโกหกกับการกระทำของเพื่อน เพื่อให้เขาเกิดความสบายใจ ยิ่งไม่ควรกระทำ เพราะจะทำให้เขาคิดว่าตัวเองทำถูก หรือเดินมาถูกทางแล้ว  เสมือนกับการสนับสนุนให้เขาทำในสิ่งที่ไม่ดีมากยิ่งขึ้น

กด like ให้พี่วัฒน์ค่ะ... ;D

ชีวิตประจำวันการพูดความจริงตลอดคงทำไม่ได้ ครอบครัวคงพังไปนานแล้ว  ;D บ้างครั้งโกหกเพื่อรักษาน้ำใจกัน โกหกแล้วทำให้อีกฝ่ายดีขึ้นก็เต็มใจที่จะโกหก  โกหกแล้วผู้ร่วมงานมีขวัญและกำลังใจในการทำงานก็พร้อมที่จะทำแต่เรื่องที่โกหกต้องอยู่ในแนวทางที่เป็นไปได้และมีความน่าจะเป็น

+1ครับ

ผมว่าทั้งหมอและพระทำบ่อย ;D ;D ;D

เห็นด้วย  ;D

ผมก็บ่อยครับพี่.. ทำได้ครับ ใช่เลยครับ ถูกเลยครับ ไม่เจ๊งแน่นอนครับ... ;D

โกหกบ่อยๆไม่ดีครับ  เสียเครดิตหมด