เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

(http://image.free.in.th/z/im/74zhu.jpg) (http://pic.free.in.th/id/30417f62863517423b4c0f04b3adf904)


"ขงเบ้ง" หรือ "จูกัดเหลียง" (Zhuge Liang) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่อง สามก๊ก ที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก ซึ่งได้รับการขนานนามจากใครต่อใครว่าเป็น"ผู้หยั่งรู้ดินฟ้ามหาสมุทร" เรามักเห็นภาพวาดของขงเบ้งในชุดนักพรต ถือพัดขนนก ใบหน้าขาว แต่งกายดูภูมิฐาน บุคลิกลักษณะของขงเบ้งที่ใครต่อใครต่างกล่าวถึง คือความเฉลียวฉลาดทางการรบและไหวพริบปฏิภาณที่เป็นเลิศ รวมถึงวาจาอันคมคายบาดจิต ซึ่งเรียกได้ว่าคลาสสิคมาถึงยุคปัจจุบัน เพราะใช้เป็นแง่คิดชีวิตได้อย่างดี เราลองมาดูข้อคิดทั้ง 25 ข้อที่มาจากขงเบ้ง เพื่อใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างฉลาดกันดีกว่า

 

1. ถ้าคุณคิดจะเป็นใหญ่ คุณก็จะได้เป็นใหญ่ ถ้าคุณคิดอยากเป็นอะไรคุณก็จะได้เป็นสิ่งนั้

2. เพราะแสวงหา มิใช่เพราะรอคอย เพราะเชี่ยวชาญ มิใช่เพราะโอกาส เพราะสามารถ มิใช่เพราะโชคช่วย ดังนี้แล้ว "ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน"

3. นกทำรังให้ดูไม้ ข้าเลือกนายให้ดูน้ำใจ

4. ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด

5. ผู้ที่เล็กที่สุด ก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด

6. ผู้ที่มีเกียรติ คือ ผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น

7. ถ้าสติไม่มา ปัญญาก็ไม่มี

8. ไม้คดใช้ทำขอ เหล็กงอใช้ทำเคียว แต่คนคดเคี้ยวใช้ทำอะไรไม่ได้เลย

9. เล่นหมากรุก อย่าเอาแต่บุกอย่างเดียว เดินหมากรุกยังต้องคิด เดินหมากชีวิต จะไม่คิดได้อย่างไร

10. เมื่อใครสักคนหนึ่งทำผิด ท่านอย่าเพิ่งตำหนิหรือต่อว่าเขา เพราะถ้าท่านเป็นเขา และตกอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นเดียวกับเขา ท่านอาจจะตัดสินใจทำเช่นเดียวกับเขาก็ได้

11. การบริหารคือการทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยมือผู้อื่น

12. ผู้ปกครองระดับธรรมดา ใช้ความสามารถของตนอย่างเต็มที่

13. ผู้ปกครองระดับกลาง ใช้กำลังของคนอื่นอย่างเต็มที่

14. ผู้ปกครองระดับสูง ใช้ปัญญาของคนอื่นอย่างเต็มที่

15. อ่านคนออก บอกคนได้ ใช้คนเป็น

16. เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ใช่" หรือ "อาจจะ" เขามีความหมายว่า "อาจจะ"

17. เมื่อนักการฑูตพูดว่า "อาจจะ" เขามีความหมายว่า "ไม่"

18. เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ไม่" เขาไม่ใช่นักการฑูต เพราะนักการฑูตที่ดีจะไม่ปฏิเสธใคร

19. เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ไม่" หล่อนมีความหมายว่า "อาจจะ"

20. เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "อาจจะ" หล่อนมีความหมายว่า "ใช่" หรือ "ได้"

21. เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ใช่" หรือ "ได้" หล่อนไม่ใช่สุภาพสตรี

22. สุภาพสตรีจะไม่ตอบรับใครง่ายๆ

23. คิดทำการใหญ่ อย่าสนใจเรื่องเล็กน้อย

24. ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถมองเห็นคิ้วของตน

25. คนส่วนใหญ่ใส่ใจกับผลได้ระยะสั้นเท่านั้น แต่คนฉลาดอย่างแท้จริงจะมองไปยังอนาคต

 

ที่มา : http://www.bentoweb.com

เห็นด้วยกับข้อสุดท้ายครับ   เดี๋ยวนี้เป็นแบบนั้นจริงๆ  

ขงเบ้งเป็นตัวละครที่เก่งแค่ในบทงิ้วครับ

จูเก๋อเลี่ยงเป็นคนเนรคุณตัวเอ้ พอพ่อตายหลิวเปียวก็รับไปอุปการะ ให้เบี้ยหวัดไว้กินฟรีๆให้บ้านตากอากาศไว้อาศัย จูเก่อจิ๋นพี่ชายก็รับราชการอยู่กับหลิวเปียว

รับยวนเต๋อ(คุณธรรมที่ไม่กระจ่าง)เป็นนายปุ๊บสิ่งแรกที่แนะนำคือให้นายใหม่เนรคุณยึดอำนาจจากหลิวเปียวผู้มีพระคุณของทั้งสองทันที ยุให้ยวนเต๋อทำตัวเป็นกบฏแบ่งแยกดินแดนทันที

อ่านสามก๊กให้แตกจะพบว่าที่เล่าปี่เนรคุณญาติที่ไว้ใจเป็นครั้งที่2จนได้เสฉวนมา ก็เพราะขงเบ้งยุแต่ไม่ใช่โดยมันสมองของขงเบ้ง

เข้าเสฉวนได้ปุ๊บสิ่งแรกที่ก๊วนยวนเต๋อ+จูเก๋อเลี่ยงทำคือปล้นท้องพระคลังเอาทรัพย์สินมาแจกให้พวกพ้องที่อดโซของตน....เฉพาะกวนอูที่เจ๊กโพ้นทะเลยกย่องว่าเป็นเทพ ได้เงินไปเหนาะๆ30ล้านอีแปะ ผ้าเป็นหมื่นพับ(ทองคำผมจำไม่ได้)........ที่เลวที่สุดคือจะยึดที่นาของผู้ลี้ภัยและหม้ายสงครามมาแบ่งกัน


บรรทัดที่2เป็นต้นมาถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ฉบับอาลักษณ์หลวง

ก่อนแผ่นดินถูกแยกเป็น3ก๊ก แดนจิงโจว(เกงจิ๋ว)เป็นแผ่นดินผืนสุดท้ายที่สงบสุขไม่ถูกภัยสงครามเข้าย่ำยี เพราะแสนยานุภาพทางทหาร,ชัยภูมิ,ความสามัคคีของผู้คนในแคว้น...เป็นที่พึ่งพิงสุดท้ายของผู้คนที่หนีภัยสงคราม/ปัญญาชนมาจากทั่วแผ่นดินจีน

...หลิวเปียวผู้ครองแคว้นดันถูกยอดอัจฉริยะยัดข้อหา"ไร้ความสามารถ"ให้เสียฉิบ  :P

น้อมรับคำชี้แนะครับพี่จ้าว

ค่อยหาอ่านไปเรื่อยๆครับ  ;D

คนเจ้าเล่ห์กับคนฉลาดนี่มันช่างคล้ายกันจังนะครับ  :OO

ชอบครับ ;D ;D ;D classic. มาก

อาจจะเป็นด้านมืดที่ไม่ได้เห็น หรือมุมมองอีกด้าน  น่าสนใจครับ  ฉบับอาลักษณ์หลวง หาอ่านได้ที่ไหนครับ

ที่เจอเป็น"ฉบับย่อ"นะครับ เจอครั้งแรกที่หอสมุดมศว.สงขลา สมัยนั้นยังเป็นมศว. .......พอเลิกติดมศว.ก็อ่านเรื่อยๆที่หอสมุดมอ.หาดใหญ่  ::005::

คงไม่น่าจะเป็นฉบับเดียวกับ ฉบับแปลของเจ้าพระยาพระคลัง(หน) หรือของ ยาขอบ ใช่มัยครับ
หรืออาจจะเป็นของ ม.ร.ว. ศึกฤทธิ์  ก็ได้ครับ  555

ไม่ใช่ทั้งหมดครับ เค้าแปลเหตุการณ์แต่ละเรื่องไว้สั้นๆ ไม่ได้แต่งเป็นนิยาย ไม่ใส่ความเห็นใดๆไว้เลย :)

ก็เคยได้ยินเหมือนกัน เช่นกลยุทธส่วนใหญ่ของขงเบ้งมาจากเมีย ฯลฯ  อย่างไรก็หาน่าอ่าน  ขอบคุณครับ

ส่วนตัวคิดว่า  ยุคนั้นบ้านเมืองแตกแยก  แบ่งเป็นก๊ก ๆ การแย่งเมืองกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
ต่างฝ่ายต่างตั้งตัวเป็นใหญ่  เกงจิ๋วเป็นชัยภูมิสำคัญเป็นอู่ข้าวอู่น้ำ  ต้องแย่งชิงกันอยู่แล้ว 
ไม่เก่งรักษาไว้ไม่ได้  จะรวมรวมแผ่นดินมันก็ต้องแย่งของคนอื่นครับ    ;D

ส่วนเรื่องบำเน็จรางวัลทหาร  ก็ต้องให้เยอะ ๆ  คราวหน้าจะได้มีกำลังใจไปแย่งของคนอื่นอีก   ::005::

ตอนที่ทำเป็นซีรีส์ยาว ที่เรารู้จักกันสิบกว่าปีก่อน ผมว่าการสร้าง ต้องผ่านการกลั่นกรองมากนะครับ เพราะสร้างใหญ่ที่สุด ลงทุนมาที่สุด

ถ้าทำซีซั้ว คงโดนสับเละ ไม่เป็นที่เชื่อถือ จากทางจีนแน่นอนครับ

นักแปล นักเขียนหลายคน ชอบเอามาปรุงแต่ง เข้าข้างตัว นะครับ ผมว่า  ;D

เราปล่อยให้ใครนึกจะอยากทำ"ละคร"ขุนช้างขุนแผนเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ไม่มีใครเชื่อว่ามันเป็นประวัติศาสตร์สมัยอยุธยาจริงๆหรอกครับ

ยืนยันว่าสามก๊กฉบับล่อกวนตง"เป็นแค่บทงิ้ว"ไม่ใช่ประวัติศาสตร์  ::005::

 :DD เดี๋ยวรออาจารย์ผมมาเข้าฝันบอกครับพี่จ้าว  ;D

ก่อนท่านเทพเล่าปี่จะเข้ายึดเฉิงตูได้ แผ่นดินยังไม่แตกเป็นก๊กครับ เต็มที่ก็แค่การสู้รบระหว่างมณฑล/ตระกูล ซึ่งมันก็ฆ่ากันไปฆ่ากันมาอย่างนี้มาเป็นพันปีแล้ว

รบกันยังไงก็ยังคงยอมรับในอำนาจของรัฐบาลกลางอันมีเหี้ยนตี้เป็นประมุขกันอยู่



พูดถึงบำเน็จทหาร พอดีหาเจอแล้ว พวกแก็งค์เทพผู้ซื่อสัตย์ได้ทองคำห้าร้อยตำลึง , เงินแท่ง1,000 , ผ้าแพร10,000พับ , เงินกษาปน์50,000,000....และยังวางโครงการจะยึดที่นาของชาวบ้านมาแบ่งให้อีก ดีว่าจ้าว จื่อ หลงห้ามไว้ก่อน


ตอนแก็งยอดอัจฉริยะเข้าเฉิงตูปีแรก สำมะโนประชากรได้1ล้านคนไม่รวมข้าราชการ
ผ่านการปกครองจากสุดยอดมันสมอง 40ปีผ่านไปประชากรลดเหลือ950,000คน ....เป็นข้าราชการ2แสนกว่าคน

อัจฉริยะ  ::007::

งั้นเอาตัวล่อกวนตงมาพูดเลยก็ได้ครับ พ่อเจ้าประคุณคุณเป็นคนร่วมสมัยกับจูหยวนจาง เกิดหลังสามก๊กพันกว่าปี เขียนนิยายได้แซ่บอีหลีจนติดตลาดกว่าฉบับจริงเสียอีก

คนจีนที่มีการศึกษา เค้าอ่านเอาสนุกเป็นนิทานครับ เค้าไม่ได้เชื่อเป็นตุเป็นตะอย่างที่พวกเราโดนกรอกหูมาตั้งแต่เด็ก


พระสุริโยไทมีเขียนไว้ในราชพงศาวดารแค่1บรรทัด เอามาทำเป็นหนังได้3ชั่วโมง อาลักษณ์จีนบันทึกไว้ละเอียดกว่านั้นเยอะครับ พล๊อตเลยเย๊ออออออะ  ::005::

ก่อนเล่าปี่จะยึดเสฉวนได้  สถานภาพสามก๊กก็เป็นรูปเป็นร่างแล้วครับ  ตอนนั้นโจโฉครองฮูโต๋  เล่าปี่ครองเกงจิ๋ว
ซุนกวนครองกังตั๋ง  ส่วนเล่าเจี้ยงครองเอ๊กจิว เสมือนเมืองปิดเข้าออกลำบาก  ไม่ค่อยมีบทบาท
แต่ละก๊กแบ่งแยกชัดเจนไม่ฟังอำนาจของพระเจ้าเหี้ยนเต้ที่โจโฉชอบอ้างนานแล้ว  เห็นได้จากการที่ซุนกวน
ไม่ยอมส่งบุตรชายไปรับราชการยังเมืองหลวง  เล่าเจี้ยงไม่ไปเมืองหลวง  และเล่าปี่ที่หนีออกมาจากเหมืองหลวง  

ส่วนสาเหตุที่ประชากรเสฉวนลดลงเป็นเพราะทำสงครามติดต่อกันมากกว่า ๒๐ ครั้ง  ปราบชนเผ่าม่านทางใต้  
ทำสงคราม ๗ ครั้ง   ขงเบ้งยกทัพตีวุยก๊ก  ๖ ครั้ง  เกียงอุยยกทัพตีวุยก๊กอีก  ๙  ครั้ง   แต่ละครั้งใช้ทหารไม่น้่อยกว่า ๑ - ๒ แสน
ประชากรถูกเกณฑ์ไปทำสงครามก็ต้องร่อยหรออยู่แล้วครับ   ::012::  ::014::

คงไม่มีบทละครใด   ไม่มีบันทึกใด สนุกตื่นเต้น สนุกเร้าใจ 

เศร้า    รันทด    เจ็บปวด  เท่าเมืองไทยทุกวันนี้    ขนาดยังไม่ถึง  สามก๊ก  เกือบตายทั้งที่ไม่เกียว มันจะเฮง.....ซวยไปถึงใหน 

เขาใช้วิชาอะไรกัน ทุกตำรา  ทุกคู่มือ  ทุกคัมภีร์ ไม่มีบันทึกไว้

ถูกบังคับให้เลือกสี     แต่...........................ไม่เลือกเว้ย.... เพราะจะรักษาทั้งสามสี  ไว้ตราบจนลมหายใจสุดท้าย