เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เพราะมันฆ่ากันตาย(5) ตั้งแต่เป็นวัยรุ่นแล้ว  ::003::
ล่าสุดที่ได้ยินข่าว ม.2ตีกับคู่อริต่างโรงเรียน ม.4
ทั้งไม้ทั้งมีด บาดเจ็บกันไป ดีที่ยังไม่ถึงตาย
ช่างกลก็ยังไล่ยิงกันทุกวัน เวลาสัมภาษณ์พ่อแม่ ต่างบอกว่าอยากให้ลูกตัวเองเป็นศพสุดท้าย
แต่ก็ไม่เห็นมีการแก้ไขอะไรเป็นรูปธรรม ยังมีข่าวให้ได้เห็นอยู่ตลอด
เห็นแล้วอนาถใจ เมืองไทยเมืองพุทธ  :~)  :~)  :~)

สถาบันครอบครัวของบ้านเราเสื่อตั้งแต่เปลี่ยนจากสังคมเกษตรกรรมเป็นสังคมอุตสหกรรมแล้วครับ

นายสมชายเหมือนเดิม คือโทษผู้ใหญ่สอนเด็กไม่ได้ จะอ้างว่าต้องทำมาหากิน จะอ้างไม่มีเวลาก็อ้างกันไป แต่ประเด็นคือทั้งครูและพ่อแม่สื่อสารกับเด็กไม่ได้ครับ... ทำไมสอนเด็กไม่ได้ก็ต้องหาวิธีสอนให้ได้ จะเป็นเรื่องไม่มีเวลา หรือมีเวลาแล้วแต่ไม่มีปัญญาสอนเพราะตรรกะในหัวไม่ดีก็ว่ากันไป...

เอาเรื่องตรรกะฯ... มีพ่อแม่รายไหนบ้างที่คิดขายบ้านขายช่อง ย้ายโรงเรียนลูก ไปอยู่ที่ใหม่ สิ่งแวดล้อมใหม่ เพื่อให้ลูกหลุดจากวงเพื่อนฝูงที่โรงเรียนและแถวบ้านมั่งครับ...

เรื่องขายบ้านขายช่องมันเรื่องใหญ่ก็จริง แต่เรื่องลูกจะโดนยิงตายมันเรื่องใหญ่กว่า... ตรรกะแค่นี้คิดไม่ออก มารู้ตัวเอาอีตอนลูกโดนยิงตายไปแล้ว, จากนั้นก็มาพร่ำบ่นว่าที่ทำมาหาหินก็เพื่อลูก ก็ลูกตายไปแล้ว จะทำมาหากินให้ใครอีกเล่าครับ พอถึงตรงนั้นจะบอกว่าถ้าขายบ้านแล้วลูกฟื้นก็จะขาย... ว่าแมะ...

โดยเฉพาะใครที่เป็นข้าราชการทั้งคู่ฯ ทำเรื่องขอย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเลย จังหวัดที่มีโรงเรียนพอไหวหน่อย ขอย้ายออกต่างจังหวัดง่ายจะตาย เพราะมีแต่คนอยากย้ายเข้า กทม. ... ย้ายออกไปอยู่โน่น ให้ลูกเปลี่ยนสิ่งแวดล้อม มันจะได้ไม่โดนยิงตาย เพราะคบเพื่อนเลว...

ย้ายหนี มันจะช่วยได้เหรอครับ
ไปที่ใหม่ ก็ไม่รู้ว่าจะเหมือนเดิม หรือจะหนักกว่าเดิม
มันเป็นกันไปหมดแล้ว หลานอยู่ต่างจังหวัด วันก่อนก็โดนฟันมากลางหลังเลย
มันบอกขี่เข้าซอย พวกตามมาจากไหนไม่รู้ ฟันชั๊วเข้าให้
เย็บไปสิบกว่าเข็ม   ::003::

แสดงว่าเลือกจังหวัดหรือเลือกโรงเรียนไม่ดีครับ ให้เลือกใหม่ เอาที่สังคมบ้านนอกหน่อย อย่าเลือกสังคมเมืองใหญ่ แล้วเลือกโรงเรียนให้มันดีหน่อยครับ... หรือไม่ก็ขายบ้านแล้วยอมทุ่มเงินให้เข้าโรงเรียนดีหน่อย...

นายสมชายว่าเรื่องโรงเรียนเรื่องใหญ่กว่าเรื่องบ้านเรื่องทรัพย์สินครับ... ทีนี้เราไม่ค่อยคิดกันแบบนั้น มารู้ตัวว่าทรัพย์สินไร้ค่า ก็เอาเมื่อลูกนอนกับพื้นไปแล้ว...

เหมือนกัน-ทุกจังหวัดครับ  :OO :OO :OO

ประเด็นแรกก่อนนะครับ

เด็กฆ่ากันตายแค่นี้ ไม่กระทบต่อจำนวนคนแก่ในอนาคต

แต่ถ้า ฆ่ากันเหมือนบางประเทศ  ที่เมื่อ 2500 ครูสอนนักเรียนว่าประเทศเรามีประชากร 3 ล้านคน  20  ปีต่อมา ก็สอนว่า มี 3 ล้านคนเท่าเดิม  แสดงว่า จำนวนคนเกิดและคนตาย  20  ปัที่ผ่านมาเท่ากัน  แต่ก็ยังมีคนแก่อยู่นะ 

อพยพหนีปัญหาที่นี่ ก็ไปเจอปัญหาที่ใหม่อีก อาจต่างกัน แต่มันก็คือปัญหา

แก้ ไม่ดีกว่าหรือ  แก้อย่างไร ตรงนี้ เริ่มยากแล้ว ไม่มีสูตรสำเร็จ ว่า อย่างนี้กับคนนี้ จะอย่างนี้กับอีกคนได้ เริ่มจะเป็นปัญหาเหมือนการสร้างเขื่อน  น้ำท่วมที ก็พูดถึงเขื่อนที่ และพูดถึงเมื่อไรก็มีคนออกมาต่อต้านทุดที
พูดถึงการลงโทษเด็ก ก็มีคนออกมาต่อต้านเพื่อเด็ก ทุกที   

มันต้องมีรูรั่วมั่งซิครับ ม่ายงั้นเด็กวันรุ่นตายเกลี้ยงประเทศซิครับ... แฮ่ๆ...

มันต้องมีพื้นที่ ที่สถิติตีกันน้อย โรงเรียนที่มีสถิติน้อยฯ หรือไม่ก็สายอาชีพที่มีสถิติน้อยฯ... ตัวอย่างสุดโต่งเช่นนักเรียนสายสามัญมีโอกาสตีกันน้อยกว่านักเรียนสายช่างฯ เป็นต้น...

ถ้าไหนๆ บอกว่าป้องกันไม่ได้ ยังไงก็ป้องกันไม่ได้ ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว ก็ดักฟัน/ดักตีหัวลูกคนอื่นมั่งซิครับ ตีหัวลูกมันไม่ได้ ก็ตีหัวครอบครัวมัน เรียงตามลำดับตั้งแต่ลูกคนเล็กยันตัวหัวหน้าครอบครัวเลยครับ, ข่มขวัญมันก่อนเลย เอาทีละครอบครัว จากนั้นก็เอาครอบครัวครูฝ่ายปกครอง แล้วครอบครัว ผอ.โรงเรียน... ฮา... ประชดครับ, เพราะในทางเป็นจริงมันไม่มีทางที่จะเลี่ยงไม่ได้... แฮ่ๆ...

นึกถึงพุทธทำนาย  ที่บอกไว้ว่า คนแค่มองหน้ากันก็จะทำลายกัน เหมือนดังสุนัขเห็นหน้าแล้วกัดกัน เหมือนดังไก่ เห็นหน้ากันแล้วตีกัน ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล
แล้วคนจะไม่สนใจว่าใครเป็นใคร จะมั่วกามกันโดยไม่สนใจว่า จะเป็น พ่อ แม่ พี่น้อง หรือญาติ คนจะเสื่อมลง อายุคนจะสั้นลง ไม่กี่ขวบก็จะมีลูกได้
หรือสังคมเรากำลังจะเปลี่ยนแปรงให้เข้าตาม พุทธทำนาย

แกงหม้อนี้ สะอาด รสชาติดี ถูกปาก ถูกหลักโภชนาการ น่ารับประทานที่สุด...แต่บรรจุมาในภาชนะที่สกปรก โรงอาหารก็บรรยากาศไม่ดี แถมคนเสริฟก็เปรอะเปลื้อน ทำให้ของดีๆ ต้องถูกผู้บริโภคมองข้ามไปอย่างน่าเสียดาย

เท่าที่อ่านมา ไม่เคยเจอพุทธทำนายแบบนี้ครับ สาธุ

+1ครับ

    แน่ใจหรือครับ ผมว่าเมืองไทยส่วนใหญ่เป็นพวก ฮินดู พราห์ม ผี มากกว่าครับ พุทธจริงๆมีนิดเดียว ::014::

อย่างน้อยก็น่าจะครึ่งหนึ่งน่าครับ ;D ;D ;D ชาวพุทธ

เรื่องพ่อแม่เลี้ยงลูกพูดลำบากครับ ;D ;D ;D แต่ละคนไม่เหมือนกัน จะให้ดีเหมือนกันหมดยาก ยิ่งบอกเปลี่ยนจากเกษตร เป็นอุตสาหกรรม แล้ว ยิ่งเปลี่ยนไปใหญ่

หรือแต่ก่อนมีเรื่องเยอะแต่ไม่เห็น พอมีเน็ทเลยรับรู้เร็วกันไปใหญ่ โทษเน็ทดีกว่า

เรามาเลิกเล่นกันดีกว่าพี่^^



ล้อเล่นครับ ::014::

 ::014:: ::014:: ::014::

สาธุ

สมัยม.ปลายผมเกเรครับ วิวาทแทบทุกวัน จะนับว่า2**กว่าครั้งหรือ7*ครั้งก็แล้วแต่ว่าขนาดไหนถึงจะนับว่าวิวาท

สถิติคือโดนให้ออก4ครั้ง โดนตำรวจมารวบตัว2ครั้ง ตอนม.5โดนส่งไปกวาดสวนโมกข์ทุกวันเสาร์ไม่งั้นโดนไล่ออก...บ้านที่ลงขันกันเช่าไว้สุมหัวโดนพ่อเพื่อนจ้างนักสืบมาเฝ้าอยู่เป็นเดือนก่อนโดดนกองปราบมาลุย





เด็กในกทม.ผมไม่ทราบ แต่เด็กในกลุ่มผม ส่วนใหญ่ตัวแสบๆในกลุ่มจะเรียนเก่ง(เอ็นท์ติดเกินครึ่ง คณะดีๆด้วย) เล่นกีฬา ไม่มีปัญหาเรื่องที่ปลดปล่อยความหื่น.....เหตุผลหลัก บอกง่ายๆคือ"เบื่อ"ครับ ทุบคนนี่แหละมันส์สุดแล้ว เลือดสูบฉีดแรง

อ.ปกครองเอาไม่อยู่ครับ ครูดีด้วยให้ตายก็มีผลเฉพาะต่อหน้า จับไปขึ้นชกบนเวทีก็ไม่หาย......เคยหาสาเหตุตอนเลิกแล้ว ได้คำตอบง่ายๆคือเรื่องแบบนี้พอทำไม่กี่ครั้งแล้วมันจะติดง่ายมาก เป็นอาการเสพย์ติดอะดรีนาลีน ความตื่นเต้นตอนปรี่เข้าใส่เป้าเป็นความรู้สึกที่หากิจกรรมอื่นมาเทียบได้ยาก

ทางแก้ที่นึกออกคือ พวกนี้ต้องจับไปชกมวยจริงๆแบบนวมบางเจี๊ยบ พลาดเป็นเจ็บจริง ชนะมีการจัดลำดับให้จริง , ไม่ก็ต้องลงทุนสร้างบันจี้จัมพ์สาธารณะไว้ให้พวกที่โดนตัดแต้มเยอะๆไปโดด

พ่อ-แม่มันจะยอมรึเปล่าหล่ะ?

ผมไม่ได้ให้หนี เลิกเล่นครับ  ;D ;D ;D  ให้ยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วต่างหาก

ผมก็เคยคิดนะ แรงเยอะกันนักทำไมไม่ต่อยมวย จัดลีกส์กันไปเลย เผื่อเก่งได้เป็นนักมวยอาชีพมีชื่อเสียงกันไปเลย ;D ;D ;D เห็นอยากตีกันนัก ให้ชกกันให้หายอยาก

ต่อยแบบหน่อมแน้มไม่หายครับ

ต้องจับให้มันใส่ถุงมือชกกระสอบมาต่อยกัน ไม่มีน้ำหนัก ไม่มียก ล้มไม่ห้ามซ้ำ เลิกเมื่อวิ่งหนีออกพ้นประตู ประตูเปิดหลังวินาทีที่30 , จะจมูกหัก แขนหักตราบที่มันยังไม่วิ่งหนีออกมาก็ต้องปล่อยมัน .... สำคัญคือต้องเจ็บจริง เสี่ยงจริง ไม่งั้นอะดรีนาลีนยังไม่ฉีด



พ่อ-แม่มันจะทำใจได้รึเปล่า ว่าดีกว่าตาย  ;D

น่าจะเกินครึ่งครับ  แต่ที่ผมเห็นส่วนใหญ่ของครึ่งหนึ่งนี้ต้องเป็นพุทธพาณิชย์ ผู้คนจึงจะไปกราบไปไหว้ ไปฟังธรรม   หากมีแต่ข้อธรรมมะล้วนๆ เขาก็จะบอกว่า รูปนี้ไม่เก่ง  ไม่เหนียว  ไม่มีพุทธคุณ ไม่ขลัง บางรายไปขอหวย ถูกพระสอนกลับมายังด่าพระเข้าให้  ::004::

       ก็อย่างนี้หละครับที่ว่ามีนิดเดียว ถ้าจะเอาแบบแก่นจริงๆ ตัดพวกเทวะนิยมที่มีอยู่ในวัดออกไป ตัดพวกแก้กรรม ทำบุญสะเดาะเคราะห์ออกไป ตัดพวกดูดวงใบ้หวยออกไป ตัดพวกสิ่งศักดิ์สิทธิ์อิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์ออกไป หรืออะไรๆที่ไม่เกี่ยวกับคำสอนของพระพุทธเจ้าออกไป จริงๆแล้วจะเหลือวัดกี่วัดพระกี่รูปกันหละครับ เฮ้อ
        พระแถวบ้านผม แรกๆผมก็เรียกหลวงตา วันนั้นวันเกิดภรรยาเข้าไปถวายสังฆทาน ก็เห็นคุยกันเรื่องจะวิ่งเต้นเป็นพระครูกันอยู่ พอถวายสังฆทานเสร็จ เอาปลัดขิกมาให้เมียผมอันนึงแล้วบอกว่าศักดิ์สิทธิ์มากนะ เอาห้อยไว้กับพระได้เลย ขนาดพระพุทธเจ้ายังต้องกราบไหว้เลย..................หลังจากนั้นมาหลวงตงหลวงตาไม่เรียกแล้วครับ อยากจะเรียกไอ้แว่นมากกว่า อีกรูปนึงวัดเดียวกัน ตอนบิณฑบาตรต้องเอาผ้ามาพันเท้าไว้ เห็นพันมาเป็นปีๆ มัคนายกวัดก็ถามว่า หลวงตาขาเป็นอะไรเหรอ เห็นพันมาตั้งนานแล้วไม่หายสักที แกก็ตอบด้วยความใสซื่อไม่มุสาเลยว่า พันไว้เฉยๆ ญาตฺโยมเห็นแล้วสงสารก็จะใส่บาตรให้เยอะๆ วันนั้นก็เลยมีกรณีคนด่าพระกันเข้าให้............ ยังมีประเภทบวชหาตังค์ล้างหนี้และอีกสารพัดครับคุยกับสิบยี่สิบวันยังไม่หมดประเด็นศาสนาบ้านเรานี่มันต้องปลูกฝังกันที่คนรุ่นใหม่ๆแล้วครับ รุ่นที่อยู่ปัจจุบันนี้แก้ไม่ได้แล้ว ::004:: ::014::

ใจเย็นครับ ถือซะว่ายังเข้าวัดทำบุญก็พยุงพระพุทธศาสนาได้บ้างก็ยังดีกว่า ;D ;D ;D ไม่มีคนทำเสียเลย

เคยคิด พระพุทธเจ้าท่านสุดยอด ของสุดยอดอยู่แล้ว ท่านอาจออกกุศโลบายในการบำรุงพระศาสนา ว่าการทำบุญให้พระ สูงกว่าทำทานให้คนทั่วไป

แต่ผมถือว่าทำให้คนรอบข้างเนี่ยแหละ ทำบ่อยๆแล้วกัน ดีทั้งนั้น

  เทียบเป็นอัตราส่วนจะมีสักกี่เปอร์เซ็นต์ครับ  ผมคนหนึ่งแหละที่ขอเถียงคอเป็นเอ็น  ลองมองสิ่งดีดีคนดีดีที่มีอยู่ในสังคมไทยเราบ้าง
อย่าไปให้ความสำคัญเฉพาะคนเลวๆไม่กี่คน

เห็นด้วยอย่างหองครับ  กับปู่แป๋ง  ผู้สูงอายุใจดีของเรา  แผลบ ๆ    + ไป 1ดอกครับ   ;D

     ต้องขอประทานโทษด้วยครับที่เหมารวมกันเกินไป คือผมน่ะไม่ได้ว่าชาวบ้านหรอกครับ ที่อยากจะพูดหมายถึงว่า พวกประเภทอาศัยความเชื่อความศรัทธา หากินแล้วไม่เห็นถึงความยากลำบากของคนที่มาทำบุญน่ะครับ สังเกตุไหมครับว่าคนเราส่วนใหญ่พอลำบากหรือไม่สบายใจก็เข้าวัดทำบุญ พอสบายใจหากินง่ายรายได้ดีกลัวว่าถ้าไม่ทำบุญแล้วก็จะลำบาก มันทั้งขึ้นทั้งล่องครับวัดก็เลยเป็นแหล่งรายได้อย่างดีของพวกมารที่แฝงตัวเข้ามาครับ คือก่อนบวชนี่ผมก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับวงการผ้าเหลืองเลย มาศึกษาเอาก่อนที่จะบวช แล้วพอเข้าไปจริงๆแล้วถึงได้รู้ครับว่าสังคมพระจริงๆแล้ว มันก็ยังไม่ได้ตัดกิเลสกันได้อย่างที่ชาวบ้านเขาคาดหวังเอาไว้ครับ ถึงได้สอนลูกสอนหลานไว้ครับว่าทำบุญแล้ว ไม่ต้องหวังว่าจะได้อะไรกลับมาจากการทำบุญ ให้คิดไว้แค่ทำไปเพื่อลด ละ บ้างแค่นั้นครับ ::014::

ที่ปู่แป๋งว่า คงไม่ได้หมายถึงความเห็นของท่านหรอกครับ    ;D

ก็เรื่องจริงที่เห็นได้เยอะ พุทธพาณิชย์ก็ด้วย ;D ;D ;D ต่างคนต่างทำดีก็แล้วกัน