เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

http://www.thairath.co.th/content/region/305362


 
จับแก๊งล่าสัตว์ป่าแก่งกระจาน งามหน้ามี 'พ.ต.ท.' เอี่ยว

เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ระดมกำลังไล่ล่าทีมล่าสัตว์ป่าแก๊งสายชล ที่มีนายตำรวจระดับสารวัตร ยศ "พ.ต.ท." เป็นหัวหน้าทีม พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค ทางหลวงชนบท ขนเหล้าและเสบียงพร้อมปืนติดกล้องล่องเรือล่าสัตว์ป่าอย่างไม่เกรงกลัวกฎหมาย เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าต้องเดินป่าค้างแรมถึง 3 คืน ถึงรวบตัวได้ หวิดปะทะกลางป่า ได้ผู้ต้องหา 9 คน พร้อมอาวุธปืนและเครื่องกระสุนพร้อมซากสัตว์ป่าที่เหลือจากกินเล่นอย่างสนุกสนาน พร้อมเตรียมนำกบทูตออกมาขายนับร้อยตัว
สืบเนื่องเมื่อวันที่ 9 พ.ย.55 เวลา 08.30 น. นายชัยวัฒน์ ลิ้มลิขิตอักษร หัวหน้าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน จ.เพชรบุรี ได้รับแจ้งว่า มีกลุ่มพรานและนักล่าสัตว์จำนวนหนึ่ง ได้มาเช่าเรือที่ท่าลิงลม ซึ่งได้ทำการเช่าเรือจากนายสายชล ชาวบ้านห้วยแม่ประโดน เพื่อเข้าไปล่าสัตว์ หน.อุทยานฯ จึงได้แบ่งกำลังไปทางเรือจำนวน 5 นาย เข้าท่าเรือบ้านลิงลม ทีมที่สองนำโดยนายประพันธ์ จิตต์เทศ พนักงานพิทักษ์ป่า ระดับ ส 1 ออกตรวจสกัดบริเวณหน้าด่านค่ายฝึกรบพิเศษแก่งกระจาน และเจ้าหน้าที่ตำรวจชุดสืบสวนภูธรแก่งกระจาน ตรวจค้นรถยนต์เป้าหมายโดยในรถคันดังกล่าว พบชาย 3 คน พร้อมด้วยซากตะพาบน้ำจำนวน 2 ขา ปืนพกสั้น จำนวน 3 กระบอก ปืนลูกซองยาวจำนวน 1 กระบอก ซึ่งเป็นปืนมีทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย อีกทั้งอยู่นอกเขตอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน เจ้าหน้าที่จึงส่งมอบต่อให้กับ เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.แก่งกระจาน และได้ขยายผลสอบถามทราบว่า ยังมีชายอยู่ในป่าอีกจำนวน 5 นาย
ต่อมาเวลา 10.00 น.ของวันเดียวกัน (9 พ.ย.55) นายชัยวัฒน์จึงได้นำกำลังเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าจำนวน 15 นาย เดินทางด้วยเรือไปยังจุดหมายปากห้วยแม่ประโดน และเดินเท้าไปยังจุดดังกล่าว โดยมีกำลังหน่วยทหารค่ายฝึกรบพิเศษ จำนวน 2 นาย เดินแกะรอยตามเส้นทาง ข้ามห้วยได้ 6 ห้วย เดินไปสุดทางเพื่อไปที่บ้านลุงเส้า ชาวกะเหรี่ยง ซึ่งตั้งอยู่ที่หมู่ที่ 3 ต.สองพี่น้อง อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี นายชัยวัฒน์จึงได้ให้ลุงเส้าพาเข้าพื้นที่ แต่ลุงเส้าได้เดินหนีกลับไปที่บ้านของตนอีกหลังหนึ่ง เจ้าหน้าที่จึงได้ควบคุมตัวลุงเส้าสอบปากคำ กระทั่งรับสารภาพว่ากลุ่มนักล่าเป็นลูกค้าของตนเอง
ต่อมาวันที่ 10 พ.ย. เวลา 06.30 น. ลุงเส้าจึงได้พาเจ้าหน้าที่ไปตามเส้นทางที่ชาย 5 คน เข้าไปล่าสัตว์ป่า ซึ่งบริเวณนั้นเรียกว่า เนินทอดน่อง เมื่อถึงจุดพบเพิงพักแรม ลุงเส้าได้วิ่งหลบหนีจึงได้ควบคุมตัวอีกครั้งเพื่อตรวจค้น พบซากสัตว์ - ขนเม่น - ขนกระจง พร้อมเนื้อ-ขากบทูด (กบภูเขา) เครื่องดื่มเหล้าเรดเลเบิล 1 ขวด รีเจนซี่ 1 แบน เหล้าขาว 4 ขวด รอบกองไฟมีซากเม่นและขนกระจงและกบทูดอีกจำนวนหนึ่ง ซึ่งสันนิษฐานเบื้องต้นน่าจะเป็นจุดพักชั่วคราวที่ใช้มาแล้วจำนวน 1 วัน โดยไม่ได้พักแรมที่จุดดังกล่าว และน่าจะเดินทางด้วยเรือ 2 ลำขึ้นไปที่ต้นน้ำ ซึ่งการเดินทางต้องใช้ทางเรือ เจ้าหน้าที่จึงได้ติดตามเพื่อจับกุมต่อไป
กระทั่งคืนวันที่ 10 พ.ย.55 เวลา 23.50 น. เจ้าหน้าที่จึงได้ดักซุ่มรอ และพบแสงไฟเดินส่องมาตามลำน้ำ สันนิษฐานว่าน่าจะเข้ามาจับกบทูด จึงได้แสดงตัวเข้าจับกุม พบผู้ต้องหา 4 คน บนเรือลำที่ 1 ประกอบไปด้วย นายกิตติพล แซ่ลิ้ม อายุ 33 ปี บ้านเลขที่ 255 หมู่ 3 ต.สองพี่น้อง อ.แก่งกระจาน นายศานิต อำนวยเลขา อายุ 44 ปี เจ้าหน้าที่ของสำนักงานทางหลวงชนบทเพชรบุรี อยู่บ้านเลขที่ 139 หมู่ 6 ต. บ้านลาด อ.บ้านลาด พบอาวุธปืนขนาด 9 มม. จำนวน 1 กระบอก อยู่ที่ตัว นายนิธิศ เกษมสงคราม อายุ 52 ปี อยู่บ้านเลขที่ 31/69 หมู่ 11 ต.บางแม่นาง อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี พบอาวุธปืนขนาด 11 มม. จำนวน 1 กระบอก นายระย้า คะนอง อายุ 57 อยู่บ้านเลขที่ 18 หมู่ 4 ต.สองพี่น้อง อ.แก่งกระจาน พบอาวุธปืนลูกซองยาวเดี่ยว จำนวน 1 กระบอก ลูกกด .22 จำนวน 1 กระบอก ซึ่งผู้ต้องหายอมรับเป็นเจ้าของปืน
เวลาต่อมาพบเรือต้องสงสัยลำที่ 2 มีชายนั่งมา 4 คน จึงได้ตรวจค้น พบนายสายชล กลัดหลำ อยู่บ้านเลขที่ 24 หมู่ 3 ต.สองพี่น้อง อ.แก่งกระจาน นายสุชิน กลัดหลำ อายุ 43 ปี อยู่บ้านเลขที่ 24/1 หมู่ 3 ต. สองพี่น้อง อ.แก่งกระจาน นายสมชาย ปีดอก อายุ 38 ปี อยู่บ้านเลขที่ 55 หมู่ 3 ต.สองพี่น้อง อ.แก่งกระจาน และ พ.ต.ท.ธีรยุทธ เกตุมั่งมี สว.สส.สภ.ปราณบุรี อ.ปราณบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ และพบเรือลำที่ 3 มีชาย 1 คน คือ นายอรรถวุตต์ ดียิ่ง เจ้าหน้าที่การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค จ.เพชรบุรี อายุ 48 ปี อยู่บ้านเลขที่ 276 หมู่ 5 ต. บ้านหม้อ อ.เมืองเพชรบุรี พบปืนยาว .22 จำนวน 1 กระบอก และปืนพกสั้น .45 จำนวน 1 กระบอก ซึ่งรับว่าปืนดังกล่าวเป็นของตน รวมของกลางเป็นซากกระจงเพศเมีย 1 ตัว กบทูด 100 ตัว อาวุธปืนพกสั้น 9 มม. 2 กระบอก กระสุนปืน 12 นัด ขนาด 11 มม. 2 กระบอก กระสุนปืน 20 นัด อาวุธปืนลูกซองยาว 2 กระบอก กระสุน 7 นัด อาวุธปืนยาวเดี่ยวขนาด .22 ติดกล้อง 3 กระบอก กระสุน 15 นัด และเรือหางยาวพร้อมเครื่องยนต์จำนวน 3 ลำ
จากการสอบถามทราบว่า นายสายชลได้รับจ้างนำเรือนำเที่ยวจากนายศานิต เพื่อเข้าไปเที่ยวในป่า จำนวน 3 ลำ ลำที่ 1 และ3 มีนายสายชล เป็นเจ้าของเรือ ลำที่ 2 มีนายสุชินเป็นเจ้าของเรือ และนายศานิตได้ชักชวนเพื่อนเข้าไปเที่ยวป่าจำนวน 3 คน โดยได้ว่าจ้างนายระย้า เป็นคนนำทางเข้าป่า และได้สอบถามทราบว่านายสายชลเป็นคนยิงกระจงตัวดังกล่าว ส่วนกบทูดผู้ต้องหาข้างต้นทั้งหมดได้ร่วมกันจับใส่กระสอบ เจ้าหน้าที่จึงได้ควบคุมตัวผู้ต้องหาทั้ง 9 คน ลงมาสอบปากคำ และแถลงข่าว ณ ที่ทำการอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานเมื่อเวลา 13.30 น.ของวันนี้ (11 พ.ย.55) และส่งพนักงานสอบสวน สภ.แก่งกระจานเพื่อดำเนินคดีล่าสัตว์ป่าในเขตอุทยานแห่งชาติ มีและครอบครองซากสัตว์ป่าไว้ในครอบครองโดยไม่ได้อนุญาต พกพาอาวุธปืนและเครื่องกระสุนเข้าไปในเขตอุทยานแห่งชาติโดยไม่ได้รับอนุญาตต่อไป
นายชัยวัฒน์ ลิ้มลิขิตอักษร หน.อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานเปิดเผยว่า เมื่อเข้าจับกุมพบคนทั้ง 9 คน พร้อมอาวุธปืน เครื่องกระสุน และซากสัตว์ที่ตรวจยึดได้เหลือจากที่กลุ่มเหล่านี้กินในป่าซึ่งเป็นกระจงเพศเมีย 1 ตัว กบทูด จำนวน 100 ตัว ตนเองรู้สึกเสียใจ เจ้าหน้าที่ทุกคนที่ร่วมกันเดินลาดตระเวนและร่วมจับกุมต่างก็รู้สึกหดหู่ เพราะพวกเขาเหล่านี้ต่างทำหน้าที่ในการปกป้องผืนป่าและสัตว์ป่าที่มีใน อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานที่กำลังรอขึ้นเป็นมรดกโลกด้วยค่าตอบแทนเพียงน้อยนิด เสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย แต่มาเจอเจ้าหน้าที่ของรัฐ ทั้งตำรวจ ทางหลวงชนบท และพนักงานรัฐวิสาหกิจเข้ามากระทำการล่าสัตว์อย่างไม่เกรงกลัวกฎหมาย ตลอดทางที่พวกนี้เข้ามา เดินแบกปืนและเสบียงอย่างเปิดเผยไม่เกรงกลัวกฎหมายบ้านเมือง และจากการข่าวก็ยังพบว่า ทีมนี้เข้ามาล่าเป็นประจำตกเดือนละสองครั้ง และเจ้าหน้าที่ทุกคนติดตามเพื่อต้องการที่จะจับกุมให้ได้ กระทั่งมาประสบความสำเร็จในครั้งนี้ และทุกคนยืนยันว่า หากกลุ่มนักล่าเหล่านี้ไม่ถูกดำเนินคดี พวกเขาจะลาออกจากเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าทั้งหมด เพราะต้องการให้พวกนักล่าทั้ง 9 คนนี้ถูกดำเนินคดีเป็นตัวอย่างโดยไม่ให้มีการกระทำเยี่ยงนี้อีกต่อไป
 
 

::002:: ::002:: ::002::

 ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ::002::

ละเอียดยังกะนิยาย ::005::

ไอ้ตัวกลุ่มนายใหญ่ที่ขอเคลียคดีให้ปล่อยเป็นใครกันนะ  อุบาทว์ได้ถ้วยจริงๆ

                           เลว

อ้าวนายตร.เข้าไปหาข่าวแฝงตัวอย่างใกล้ชิดข้ามเขตนิดหน่อย  ที่ภูเขียวเจอทั้งหมี หมูป่า เก้ง ไก่ฟ้า ไรเฟิล4-5กระบอก  ก็เห็นแค่รอลงอาญาปืนก็คืนเจ้าของ  (ขณะเข้าจับกุมปืนฝากคนอื่นออกมาก่อน) คนรับฝากเป็นเพื่อนผมเข้าไปเที่ยวป่ายิงปืนก็ไม่เป็น  เจอเต็มเปาเลยได้นอนโรงพัก1คืน

พบซากเครื่องบินและชุดนักบินแล้วที่หุบเหวแถวโป่งก้อนเส้า อภ.แก่งคอย จว.สระบุรี โปรดติดตามตอนต่อไป  ::002:: ::002::







หัวข้อ : "เขาใหญ่" ยังลี้ลับ "เครื่องบินตก" 2 เดือนกว่า "หาไม่เจอ"   



เป็นเวลา 2 เดือนกว่า เกือบจะ 3 เดือน กับการค้นหา “เครื่องบินเล็ก” ฝึกบิน แบบ 4 ที่นั่ง รุ่น CESSNA 172 พร้อมนักบินอีก 2 คนคือ นายภาคิน ไทยถนอม ครูฝึกการบินของบริษัท บางกอกเอวิเอชั่นเซ็นเตอร์ จำกัด และ นายรณพ เหลืองวิลาวัณย์ นักบินฝึกหัด ที่ “หายสาบสูญไปในป่าเขาใหญ่”
 
เครื่องบินเล็กลำนี้หายสาบสูญไปเมื่อวันที่ 9 ส.ค. 2550 ที่ผ่านมา โดยเหตุการณ์เกิดขึ้นระหว่างเครื่องกำลังบินจากสนามบินเล็ก ต.กลางดง อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา จะมุ่งหน้าสนามบินดอนเมือง
 
แต่หลังจากที่เครื่องออกบินได้ประมาณ 40 นาที ก็ขาดการติดต่อ และหายไปจากจอเรดาร์ ในช่วงบริเวณอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ บริเวณรอยต่อจังหวัดนครราชสีมา-นครนายก
 
หลังจากที่เครื่องบินเล็กลำดังกล่าวสูญหายไป ก็มีการระดมเจ้าหน้าที่ออกค้นหาต่อเนื่อง แต่เบื้องต้นกลับไม่พบร่องรอย โดยประมวลเหตุการณ์การตามหา 2 นักบินคร่าว ๆ ก็เริ่มตั้งแต่วันที่เครื่องตก มีการส่งเจ้าหน้าที่ทั้งทหารและหน่วยกู้ภัยกว่า 150 นายออกค้นหา หลังจากนั้นก็เริ่มเพิ่มกำลังเข้าไปอีก รวมถึงมีการใช้เฮลิคอปเตอร์ค้นหาทางอากาศด้วย
 
จากรายงานข่าว ช่วงที่เกิดเหตุมีพยานเห็นเครื่องบินบินผ่าน ก่อนจะมีเสียงระเบิด บริเวณเขาดานพระบาท แต่เมื่อมีการเข้าไปค้นหาในบริเวณดังกล่าวก็พบเพียงสภาพต้นไม้หลายต้นมีร่องรอยฉีกขาดและหักโค่น
 
นอกจากการค้นหาตามรูปแบบปกติ ทางญาติของนักบินยังได้มีการ ใช้อาจารย์ด้านพยากรณ์ด้านศาสตร์สัมผัสพิเศษ ใช้เกจิดังด้านจิตวิญญาณ มีการทำพิธีตามความเชื่อทางด้านนี้ด้วย
 
เรียกว่าทำทุกวิถีทาง...แต่ก็ยังไม่พบ !!
 
หลังเหตุการณ์ผ่านไป 2 เดือนกว่า ผู้คนทั่วไปที่เคยทราบข่าวบ้างก็ลืมเลือนเรื่องนี้ไปแล้ว แต่ทางครอบครัวของผู้สูญหายยังคงไม่ลดละความพยายามในการค้นหา ยังไม่ละทิ้งความหวัง
 
รังสี เหลืองวิลาวัณย์ กัปตันบริษัทการบินไทย จำกัด (มหาชน) ซึ่งเป็นบิดาของรณพ นักบินฝึกหัดที่สูญหาย บอกกับทีม “สกู๊ปหน้า 1 เดลินิวส์” ว่า... แม้เวลาจะผ่านไป 2 เดือนกว่า แต่ก็ได้ออกตามค้นหามาโดยตลอด ซึ่งในช่วงนี้ในการออกตามค้นหาเครื่องบินที่สูญหายนั้นจะเป็นญาติ ๆ พ่อแม่พี่น้องออกตามหากันเอง โดยจะใช้เวลาวันหยุดจากการทำงานลงพื้นที่ที่คาดว่าจะเป็นบริเวณที่เครื่องตก
 
การตามค้นหาแกะรอยนั้นจะเป็นการลงพื้นที่ในบริเวณต่าง ๆ รอบจุดที่เครื่องบินขาดการติดต่อ และขยายออกไปเป็นวงกว้างมากขึ้น  ไปเรื่อย ๆ
 
“วิธีในการตามค้นหาแกะรอยของผมก็จะเป็นการเข้าไปหา  อบต. ผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านต่าง ๆ ตามพื้นที่ที่เราคิดว่าอยู่ในจุดบริเวณที่เป็นไปได้ว่าจะพบเครื่องบิน เข้าไปเพื่อแจกใบปลิวฝากไว้ เผื่อมีพยานพบเห็นเหตุการณ์ก็ขอให้ติดต่อกลับมาหาเรา” ...กัปตันรังสีบอก
 
ก่อนจะเล่าต่อไปว่า... การลงพื้นที่นั้นตนเองจะเข้าไปในวันหยุด เข้าไปคราวหนึ่งก็ 2-3 วัน ซึ่งนอกจากจะไปแจกใบปลิวแล้ว ยังเป็นการหาข้อมูลจากชาวบ้าน พยายามสอบถามข้อมูล หาผู้ที่พบเห็นเหตุการณ์ ซึ่งถ้าเจอพยานที่พบเห็นเหตุการณ์ก็จะพยายามสอบถามพยานที่พบเห็น เพื่อหาข้อมูลอย่างละเอียด
 
“ถ้ามีพยานติดต่อมา ถึงแม้ไม่ใช่วันหยุด ก็จะลงไปในพื้นที่เพื่อไปหาพยานผู้ให้แบะแสทันที”
 
และหลังจากที่ได้พูดคุยสอบถามพยานจนแน่ใจ และมั่นใจว่าน่าจะเป็นข้อมูลที่เป็นไปได้ ก็จะมีการขอความร่วมมือไปยังกรมขนส่งทางอากาศ แล้วทางนั้นก็จะช่วยประสานติดต่อขอเฮลิคอร์ปเตอร์ของตำรวจเข้าไปสำรวจทางอากาศบริเวณที่ได้ข้อมูลมา ส่วนการตามหาทางพื้นดินก็จะขอความร่วมมือจากเจ้าหน้าที่กู้ภัย มีการค้นหาอย่างเป็นระบบ...แต่ก็ยังไม่พบอยู่ดี
 
“จนวันนี้ (30 ต.ค. 2550) ก็ยังไม่พบ ซึ่งความรู้สึกตอนนี้ ถามว่าทำใจได้บ้างหรือยัง ถ้าเป็นในเรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นนั้นตอนนี้ทำใจได้แล้ว
 
เพียงแต่การที่เรายังหาตัวเขาไม่เจอมันเป็นเรื่องที่ทารุณจิตใจมาก เพราะเราไม่รู้เลยว่าเขาเป็นอะไรบ้าง ยิ่งเคยใช้วิธีการด้านศาสตร์ ลึกลับแล้วหลาย ๆ ที่ก็บอกว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ก็ยิ่งทำให้เป็นกังวลใจ” ...เป็นคำกล่าวของผู้เป็นพ่อที่ลูกสาบสูญ 
 
กัปตันรังสียังบอกด้วยว่า... ค่าใช้จ่ายในการตามค้นหาตั้งแต่ต้นนั้น ใช้ไปเยอะมาก จนไม่รู้ว่าเท่าไหร่แล้ว แต่ทางครอบครัวก็ไม่ได้คิดใน เรื่องนี้ ขอแค่หาตัวให้เจอก็พอ โดยตอนนี้กำลังค้นหาอยู่บริเวณวังน้ำเขียว และวันที่ 31 ต.ค. ก็มีการ “ทำพิธีเปิดป่า” ที่อุทยานเจ็ดคต-โป่งก้อนเส้า จ.สระบุรี ทั้งนี้ สำหรับผู้ที่ทราบเบาะแสเครื่องบินเล็กและ 2 นักบินที่    สูญหาย อยากจะช่วยให้ข้อมูล ก็สามารถติดต่อได้ที่ เจติยา เหลืองวิลาวัณย์ เบอร์โทรศัพท์ 08-4128-8442 หรือ สมนึก ปราการเจริญ เบอร์โทรศัพท์ 08-4941-1881

“เครื่องบินตก” ค้นหาตั้ง 2 เดือนกว่ายังไม่เจอ
 
ดูเหมือนว่า “ป่าเขาใหญ่” ยังคงความ “ลี้ลับ”
 
แต่กัปตันรังสีก็บอกว่า..... “ผมยังมีความหวัง”.

ที่มาจากหนังสือพิมพ์
 

อุบไว้ก่อน  :D

http://www.manager.co.th/Home/ViewNews.aspx?NewsID=9550000137984


       เจ้าหน้าที่ศูนย์ศึกษาธรรมชาติและท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เจ็ดคตโป่งก้อนเส้า อ.แก่งคอย จ.สระบุรี ได้ถ่ายภาพขณะที่เดินสำรวจธรรมชาติ ในพื้นที่ อ.แก่งคอย จ.สระบุรี และไปพบซากเครื่องบินเล็กตกอยู่กลางป่า โดยเครื่องบินลำดังกล่าวเป็นเครื่องบินแบบเซสนา 172
          จุดที่ตกเป็นป่าทึบ อยู่ห่างจากศูนย์ศึกษาธรรมชาติและท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ไปประมาณ 20 กิโลเมตร ซึ่งเป็นรอยต่อกับ อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา โดยเชื่อว่าเป็นเครื่องบินของนายรณพ เหลืองวิลาวัณย์ บุตรชายของกัปตันรังสี เหลืองวิลาวัณย์ นักบินของบริษัทการบินไทย ที่หายไปอย่างปริศนา พร้อมกับนักบินฝึกหัด คือนายภาคิน ไทยถนอม ซึ่งเป็นบุตรชายของกัปตันประยุทธ ไทยถนอม เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2550 ขณะที่บินจาก จ.นครราชสีมา และกลับมาที่สนามบินดอนเมือง แต่เครื่องสูญหายขาดการติดต่อ
          ล่าสุด ได้มีการระดมเจ้าหน้าที่ของศูนย์ศึกษาธรรมชาติฯ พร้อมกับทหาร ตำรวจ ฝ่ายปกครอง รวมทั้งชาวบ้านจัดชุดเดินเท้าเข้าไปยังจุดที่เครื่องบินตกแล้ว แต่คาดว่าต้องใช้เวลาในการเดินป่าหลายชั่วโมง กว่าจะเดินทางไปถึงจุดที่เครื่องบินตก
          ส่วนญาติของนายรณพ และนายภาคิน มารอที่บริเวณที่ทำการศูนย์ศึกษาธรรมชาติฯ เพื่อจะรอฟังข่าว โดย นางเจติยา เหลืองวิลาวัณย์ ญาติของนายรณพ กล่าวว่า เครื่องบินที่พบเชื่อว่าเป็นของหลานชาย ที่ประสบอุบัติเหตุตก เนื่องจากว่าหลักฐานที่พบมีทั้งรองเท้า และสัญลักษณ์ที่ด้านข้างเครื่องบิน

1462 ขอบคุณครับน้าอรรถ  ::002::

 ::014::+1463ครับน้าอรรถ ปูเสื่อรออ่านครับ ::014::

แค่สองเดือนเองหรืออรรถ เรื่องมันนานเหมือนเกือบปี ;D

ถ้าพบจริงพ่อ-เเม่เขาจะใด้ไม่ทุกข์ รู้เเล้วว่าลูกเป็นอย่างไร ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014:: ::014::

นี่แหละคืบก็ป่าศอกก็ป่าอะไรที่ตกลงไปจะหายากยิ่ง ห้าปีตั้งแต่ปี 50 เคยมีเคส ฮ.ตกที่สุราษฯช่วงสงครามเย็นลูกเรือหลบหลีกหนีออกมาจากเขตสีแดงได้ แต่กลับไปยังไม่ถูกเลย สิบกว่าปีผ่านไปชาวบ้านไปเจอคล้ายๆเคสนี้แหละ

หายกันไปถึง4-5ปี นึกว่าจะไม่เจอหลักฐานกันเสียแล้ว
ชื่นชมกับทีมค้นหาครับ อย่างน้อยญาติพี่น้องก็นอนหลับได้ดีกว่าเดิมและพอทำใจได้ดีขึ้น
เลิกคาดหวัง ปลงได้ดีขึ้น. สภาพจิตใจที่วิตกกังวลก็จะดีขึ้น
 และเชื่อว่าดวงวิญญาณทั้งสองดวงได้ไปจุติในภพใหม่ที่ดีกว่าเก่าแล้ว

+๑๔๖๘ ให้น้าอรรถครับ... ::014::

ผมมีชีวิตคลุกคลีอยู่กับป่าเขาตั้งแต่เด็กๆ10กว่าปีเดินตามก๋งที่ไปทำสวนยางในป่าเขาสูงๆผมเชื่อเรื่องสิ่งลี้ลับในป่า :OOที่คนเมืองบอกว่าบ้าทุกปีก๋งจะต้องเอาหัวหมูใหว้เจ้าบนเขามีเปิดป่าปิดป่า(ก๋งทำ) ::002::ตอนนี้ผม50กว่าๆทุกวันนี้ขยันทำบุญกลัวบาป. ::004::ถึงแม้ว่าใด้พบซากศพนักบินก็ยังดีญาติๆยังใด้เอามาทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ผู้วายชนย์. ::014::

 ::014:: +1 จขกท.ครับ

Ha Ha Ha  ฮา  "ฮั่นแน่"  ลุงวิล  หลี่  อ่ะ  ฮา
"แก่"  แล้วอย่าใจร้อน  พิมพ์เว้นวรรคบ้าง  อ่านไม่รู้เรื่อง อ่ะ ฮา
คุยเรื่อง ก๋ง  ทำพิธี  "เปิดป่า  ปิดป่า"  แล้ววนมาเรื่องอยาก "เจอ"  ผู้สูญหาย  ฮา

ยายตามไม่ทัน  อ่ะ  ฮา

แล้วอย่างกรณี   "F5"  ที่ตก  หน้าโรงไฟฟ้า บางกรวย 
รายนั้นก็หา  ทั้งเครื่องและ นักบิน  ก็ไม่เจอ  อ่ะ ฮา

5555 ต้องทำพิธี  "เปิดน้ำ"  หรือเปล่า อ่ะ  ฮา  ::007:: ::007:: ::007::

กลับมาเรื่อง  เครื่องที่สูญหาย พร้อมนักบิน 
มันไม่ได้ หายไปไหนหรอก อ่ะ  ฮา

ยังไม่มีคน   "เจอ"  เท่านั้นอ่ะ  ฮา
ที่ไม่เจอ  เพราะมันตกใน "ป่า"  ทึบ

เคยมีเครื่อง  "เชสน่า"  เหมือนกัน  นักธุรกิจใหญ่ ระดับเศรษฐี
ขับเครื่อง  หายไปบริเวณ  แนวต่อ  อุตรดิตถ์  แพร่ น่าน สุโขทัย
ป่านนี้  ก็ยังหาไม่เจอ เหมือนกัน  อ่ะ ฮา

สงครามเย็นที่ไหน สงครามคอมมิวนิสต์ครับ

เน้นครับ

ป่าคือป่า

คนไม่สังเกตุลองวิ่งเข้าไปสัก 300 เมตร.

ดูสิครับ.  ต่อให้เที่ยงตรงอีก. มีโอกาสหลงแน่นอน

เพราะสมัยหัดเดินไหม่. เคยมาแล้ว

ผมสงสัยว่า

ทางอากาศ ไม่ทราบพิกัด ที่แน่นอน
แล้วทำไม ทางภาคพื้นดิน ที่เข้าไปถึง
จึงไม่มาร์กจุด ยิง GPS
หรือ ปล่อย บอลลูนสี
ซึ่งสามารถจะหาพิกัด ได้ดี
สามารถตรวจการณ์ พบสิ่งที่ลอยเหนือต้นไม้ใหญ่ได้
สีสรรของบอลลูน ตัดกับสีเขียว ของต้นไม้ได้อยู่แล้ว

ถ้าใครเคยเดินป่าแถวนั้นจะทราบว่า ทุกอย่างที่กล่าวมาทำไม่ได้ทั้งหมด บริเวณนั้นเมื่อก่อนสามสิบกว่าปีแล้วเคยเป็นพื้นที่ฝึกของทหารหลายหน่วยเวลาลุยข้ามเขาแถวนั้นมองขึ้นไปไม่เห็นฟ้าต้นไม้ตามเชิงลาดสูงมากอากาศเย็นชื้นวังเวงมืดครึ้ม เอาปืนยิงพลุขึ้นฟ้ายังไม่คิดว่าจะพ้นยอดไม้ได้เลย GPS ไม่แน่ว่าจะรับสัญญาณได้ ขนาดวิทยุสื่อสาร PRC-25 สมัยก่อนยังใช้ไม่ค่อยจะได้ เหมือนมีอะไรมาบดบัง เดินเท้าเข้าอย่างเดียว

ป๊าดนั้นไงว่าแล้วเหมือนเรื่องมันนานมาแล้ว ::005::

        โชคดี
ที่ผมมีปัญญาแค่ปั่นจักรยานทัวริ่ง
หายไปเมียคงตามตัว ไม่ยาก เน๊าะ ป้า(โน)บราเน๊าะ ::007::

หาไม่เจอเอง ฮา................

ถ้าเป็นญาติเรา คงไม่ฮาแน่ๆครับ

แถวนั้นหายาก  แถวเจ็ดคตเคยเดินเข้าไปสองสามครั้ง ถ้าไม่มี จนท.ไปด้วยอดตายกลางป่าแน่นอน

ในที่สุดก็ได้กลับบ้านกันแล้วทั้งสองท่าน RIP ครับ
เทียวกลับบินนานไปนิด 5 ปี 8 เดือน แต่ก็กลับถึงดอนเมือง WELCOME

               เป็นข่าวดีที่แสนเศร้า   ขอบคุณครับ  

 ::014::ไว้อาลัยแก่นักบินทั้งสองท่าน ตามข่าวมาตั้งแต่ตกใหม่ๆ....ค้นหากันทั้ง ทางโลกสมัยใหม่..จนถึงทางความเชื่อทางจิตใจ...
ตอนนั้นยังไม่เจอ แต่ก็มีข่าวเป็นระยะๆกับการพยายามค้นหา อย่างสุดใจของญาติพี่น้อง
ถึงผมไม่ใช้ญาติพี่น้องของทั้งสองคนก็ยังแอบหวังว่า ทั้งสองท่านจะได้กลับบ้าน จนมาเจอล่าสุดก็สิ้นสุดการค้นหาซะที
ถึงเรื่องนี้จะเศร้าแต่ผมก็ดีใจกับญาติมิตรของทั้งสองท่าน ที่หมดกังวล  ::014::