เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมเคยอ่านกระทู้ของพี่ๆ ในนี้ เวลาเล็งปืน ให้ Focus ลงไปที่ศูนย์หน้าให้ใสแจ๋ว ส่วนศูนย์หลังและเป้าจะเบลอ

ถ้าเป็นแบบนี้เวลาต่อสู้จริงเราเล็ง ให้ศูนย์หน้าใสแจ๋วแต่เป้าเบลอและคู่ต่อสู้เคลื่อนไหว ทำให้ต้องคอยพะวงไป Focus ที่เป้าตลอดเวลา ทำให้ผมเข้าใจว่า เวลาต่อสู้จริงคงยิงให้ถูกยาก เพราะตอนฝึกให้แม่นเราไป Focus ที่ศูนย์หน้าไว้ตลอด (เป้าเบลอ) ทำให้เกิดความเคยชิน ถ้าอย่างนั้นเราฝึกให้ Focus ไปที่เป้าไว้ตลอดไม่ดีกว่าหรือครับ จะได้ชิน

อันนี้รองจินตนาการเล่นๆ นะครับ ใครมีความเห็นว่าอย่างไร ช่วยด้วยครับ      ::) ::) ::)   :D ;D

ยังด้อยประสบการณ์  :~)

เวลายิงต่อสู้จริงแทบไม่ได้เล็งหรอกครับ ส่วนมากชี้แล้วยิงเลยครับ

เวลายิงต่อสู้ ใช้ยิงแบบสัญชาติญาณ ฝึกให้เหมือนใช้นิ้วชี้ชี้สิ่งต่างๆครับ   เวลาอย่างนั้นไม่ได้เล็งแล้วครับ

การฝึกเล็ง /ยิงบ่อยๆช่วยให้เราชํานาญกับการใช้ในเหตุการณ์จริง ในระดับการยกยิง หาจุดยิงได้ง่าย-เร็วขึ้น ถ้าให้ดี ลองฝึกแบบจําลองเหตุการณ์จริงก็ช่วยได้เยอะครับ

 ;D เพราะแบบนั้นสิครับ ถึงต้องฝึกซ้อมให้เกิดความเคยชิน นักกีฬายิงปืนระบบต่อสู้สามารถยิงให้โดนเข้าเป้าได้โดยที่ใช้การมองศูนย์หน้าชัด เป็นผลจากการฝึกซ้อมบ่อย ๆ ครับ ไม่ต้องฝึกยิงจริงทุกครั้งก็ได้ครับ ซ้อมแห้งอยู่บ้านก็ได้ แล้วพอไปสนามก็ลองยิงจริงตามที่ซ้อม ;D

เป็นคำถามที่ดีครับ.......... ;)
การฝึกการยิงปราณีต ทั้งเพื่อการแข่งขันและนันทนาการ จะสร้างความจำให้แก่กล้ามเนื้อ
การปรับโฟกัสของตา ก็อาศัยการฝึกที่จะปรับให้ชัดไปมา ระหว่างเป้ากับศูนย์ แต่การลั่นไกจะทำในจังหวะที่ศูนย์หน้าชัด
นักกีฬาบางท่านใช้วิธีจัดแนวให้มองเบรอๆรวมๆกันไปก่อน พอปืนเข้าแนวแล้วปรับโฟกัสสายตามาที่ศูนย์และลั่นไก
ฝึกมากๆทำได้เร็ว เป็นกระบวนการที่ต่อเนื่องเป็นธรรมชาติ

ปืนต่อสู้....ฝึกปืนกระบอกเดียวฝึกซ้อมสม่ำเสมอต่อเนื่องผ่านสามพันนัด(ทฤษฎี) กล้ามเนื้อจะเกิดความจำ
เหมือนชี้นิ้ว ชี้ตรงไหนโดนตรงนั้น ไม่ต้องเล็งก็โดน สำหรับเป้าใหญ่อย่างมนุษย์

ในเสี้ยววินาทีนั้น (เขาว่า) "ใจ" และ "โชคชะตา" เป็นตัวกำหนดผลครับ  :)

เห็นด้วยครับ

เล็งแบบนี้ครับ

(http://i6.tinypic.com/1z1fri9.jpg)

นายสมชายว่าตามครับ...

เก่งเท่าเก่งยังมีดวงผสมด้วยครับ... 

ยิงกันจริง ๆ คงไม่เสียเวลาเล็ง...........เสียเวลา..เท่ากับเสียชีวิต...ครับ... ::)

 ;D
แล้วเวลาเล็งต้องหลับตาข้างนึง หรือเปล่า หรือลืมตาทั้งสองข้าง ครับ

 ;) ;) ;) ;) ;) ;)  ;D

ยิงฉับพลัน ไม่มีเวลาให้จัดศูนย์ หรือหลับตาข้างใดข้างหนึ่งหรอกครับ เวลายิงก็ต้องมองทั้ง 2 ตาครับ เป็นสัญชาตญาณ

ยิงจริง เอาปืนชี้เสร็จ มีเท่าไหร่ใส่ให้หมดเลยครับ ต้องโดนสักนัด 8)

 ;)
เห็นควรให้ฝึกเล็งศูนย์หน้าชัดให้เคยชินครับ  ฝึกมากย่อมได้ประโยชน์มากเพราะไขสันหลัง กล้ามเนื้อร่างกาย และกล้ามเนื้อลูกตา น่าจะจดจำและทำงานประสานกันได้ดีกว่าผู้ไม่ได้ฝึก
การเพ่งให้เป้าชัด แต่ไม่ได้มองศูนย์หน้า แม้จะยิงระยะแค่ 6-7 เมตร สำหรับนัดแรกที่ชักปืนจากซองแล้วยิงทันทีมีโอกาสที่ยิงไม่เข้าเป้าหุ่นเงาคนเหมือนกันนะครับ
อีกอย่างที่อยากเสนอแนะคือควรฝึกเดินไก ตอนที่ศูนย์หน้าทาบเป้าแล้ว
จุดนี้ให้รวมจิตให้มั่นเช่นกัน  เพราะถ้ากระตุกไก  แม้ศูนย์หน้าทาบอกแต่กระสุนอาจไพล่ไปเข้าข้อมือขวาของเป้าหุ่นได้เช่นกัน (ผมเป็นบ๊อยบ่อย ฮิฮิ)

พูดถึงเรื่องนี้ ทำให้ผมนึกถึงหนังเรื่อง Unforgiven ตอนพี่คลินท์แกดวลกับคนเป็นสิบในร้านเหล้าท้ายเรื่อง
แม้จะเป็นหนังฮอลลีวู้ดก็ตาม  แต่มันให้ข้อคิดว่าคนจิตนิ่งกว่าจะได้เปรียบในสถานการณ์คับขัน

พวกเป้าที่เคลื่อนไหวนี่ เราจะฝึกอย่างไรครับ เพื่อให้ชำนาญ
สนามมีแต่ให้ฝึกยิงเป้านิ่ง

ลองเล่าประสบการณ์ เพื่อให้น้องๆ ใหม่ ได้เรียนรู้กันครับ

 :D

ขอข้อมูลด้วยคนคับ

ภาพศูนย์แบบนี้พอจะทำได้ แต่ปืนในแบบยังไม่มีครับ อิจฉา อิจฉา  :D~ :D~ :D~

ตอบเจ้าของกระทู้ครับ ... ฝึกครับ ฝึกจนกล้ามเนื้อเคยชิน ถึงเวลาฉุกเฉิน ก็หวังว่ามันจะทำได้เอง โดยไม่ต้องใส่ใจศูนย์ให้มันมากนัก  ;D

ยิงเป้าเคลื่อนที่ จำได้ว่าต้องยิงดักหน้าครับ ส่วนจะดักแค่ไหนก็อย่าเสียเวลาคำนวณครับ ยิงก่อนถามทีหลังครับ ;D

          การยิงด้วยสัญชาติญาณจะทำให้เรายิงได้เร็ว แต่ต้องมีการฝึกพอสมควร อย่างเช่นหลักสูตรพีพีซี ก็มีการยิงเร็วระดับสะโพก คือชักปืนออกมาแล้วก็เหนี่ยวไกยิงเป้าหมายในระยะใกล้ แต่ถ้าระยะไกลออกไปควรจะมีการเล็งหรือการใช้ศูนย์ปืนประกอบด้วยจึงจะทำให้แม่นยำขึ้น
          การยิงด้วยสัญชาติญาณเราคงจะไม่มีโอกาสใช้ศูนย์ปืนได้อย่างละเอียด เพียงแต่ชี้ให้ปากลำกล้องปืนชี้ไปสู่เป้าหมาย โดยเรามองศูนย์หน้าผ่านศูนย์หลังอย่างรวดเร็ว ถ้าเห็นว่าอยู่ตรงเป้าหมายแล้วก็เหนี่ยวไกได้เลย การเหนี่ยวไกก็มีองค์ประกอบหลายอย่างที่จะทำให้ยิงได้แม่นยำขึ้นด้วย
          รอท่านอื่นที่มีประสบการณ์เข้ามาแนะนำนะครับ กระทู้นี้ดีมากครับสำหรับนำไปปรับใช้กับความสามารถเฉพาะตัวของแต่ละคนเมื่อมีเหตุการณ์เกิดชึ้นได้ครับ