เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

นำรูปจากเพื่อนๆในเว็ป carabao.net มาให้ชมกันครับ
น่าจะมาจากในหนังสืออาวุธปืน เกือบจะ 18 ปีแล้ว
มีท่านใดอยู่ในวันนั้นบ้าง  ผมว่าน่าจะมีหลายคนนะครับ
อย่างน้อยก็ท่านผ.อ.สุวิทย์ของเราคนหนึ่งหละ  ;D ;D

น้าแอ๊ดแกเป็นแชมป์ ipsc ปีไหนครับ
ผมรู้แค่เรียนทำนองรบหลักรุ่นที่  12 ..

ตามหนังสือแหละครับ... ปี 2531 มั๊ง...

นายสมชายจำได้แม่นเพราะชอบตามไปดูรถยนต์ของนักกีฬาด้วย... จำได้ว่าคุณจุตินันท์ฯ ใช้ Audy Quatro งดงามมาก สมัยโน้นรถยนต์นำเข้าทั้งคันแพงมาก... เย้

ที่สนาม ร.ด. ยังมีตู้ปลาฯ... นายสมชายไปเก้ๆ กังๆ บ่อยจนครูประชาจำหน้าได้ เรียกเข้าไปสอนโน่นสอนนี่ประจำ...

สมัยนั้นอาวุธปืนเล่มละ 30.-

TOM  CAMPBELL ..

คุณแอ๊ดยิงปืนเก่งด้วยหรือครับพึ่งจะทราบนี่แหล่ะ
แล้วคุณแคมป์เบล นี่เป็นใครครับ

เก่งหรือไม่ผมไม่ทราบครับ..
สมัยนั้นผมยังเรียนอยู่เลย   ;D

เท่มากๆ...ครับ

ช่วงคุณแอ๊ดรุ่งด้านยิงปืน ช่วงนั้นผมเริ่มถอยไปพักนึง

 >:( >:( >:(  ไม่รู้ว่าปืนที่ใช้ Made in Thailand หรือเปล่า....แล้ว พวกรถฮาเล่ , ปืนเลส แบร์ , คิมเบอร์ ,กางเกงยีนส์ที่ใส่ ฯลฯ คงเป็นของไทยทั้งหมดเลย เห็นพี่แอ๊ดเค้าเกลียด USA จังเลย
(http://i6.tinypic.com/1z3tmig.jpg)

พวก "เพื่อชีวิต" ( กู ) ก็เหมือนกับว่า " ปากว่าตาขยิบ"นั่นแหละ และเมื่อก่อนก็ต่อต้านพวกที่ทำเครื่องดื่มประเภท"ชูกำลัง" ว่าไม่มีประโยชน์และเอาเปรียบพวกผู้ใช้แรงงาน ไงล่ะ? 'บาวแดง' เฮ้อ...ทำใจ....ทำใจ...ครับท่าน Blackhawk. :DD :DD

จำไม่ค่อยได้นานมากแล้วครับ ไม่แน่ใจว่าอยู่ในงานหรือเปล่า ถ้าอยู่คงวิ่งเล่นอยู่แถวนั้นครับ  ;D ;D

เมื่อก่อนคุณแอ๊ด  สังกัดอยู่ในค่ายน้ำดำยี่ห้อ  ที่โอ๊ค ชอบดม
ตอนแรกที่ทำ บาวแดงร่วมกับโรงเบียร์  ทำเสร็จก็จะหาตัวแทน
จำหน่าย  เจ้าของค่ายน้ำดำยี่ห้อที่โอ๊คชอบดม  ก็เสนอตัว

ตอนแรกตกลงจะเป็นตัวแทนจำหน่ายให้  ทำไปทำมาจะขอซื้อ
ลิขสิทธิ์ทั้งหมด  โดยบอกว่าถ้าแอ๊ดทำเองเจ๊งแน่นอน
แอ๊ดเดินออกจากห้อง   เอาโปรเจคนี้ไปเสนอน้ำดำอีกค่ายหนึ่ง
ให้เป็นตัวแทนจนถึงทุกวันนี้

การแข่งขันเครื่องดื่มขวดเล็ก  ตลาดหินที่สุด  สู้แบรนด์เก่า
เจ้าตลาดไม่ได้  เจ้านั้นส่งไปขายทั่วโลกแล้ว  เจ้าของรวย
มหาศาล  ลูกชายเจ้าของมีเครื่อง  เอฟ 5  และอัลฟ่าเจ็ตขับด้วย

ดีใจจังที่เห็นกระทู้นี้ ....ผมเป็นสมาชิก ศรภ....ก่อนพี่แอ๊ดเขาเล็กน้อย ยังจำความได้ว่า ตอนนั้นผมจนมาก ไม่มีเงินแต่อยากยิงปืนกับเขา  ยิง .38 ที่ศรภ.นัดละ 3 บาท คืนปลอก (ลูกออต้าร์) ยิงไป 1 นัดเวลาเช้า แล้วยิงอีก 1 นัด ตอนสนามจะปิดแล้วเขาไล่กลับ  รวมแล้ว 6 บาท พี่แอ๊ดเข้ามาเป็นสมาชิก แค่วันสองวันแรก พี่แอ๊ดถล่ม เป้าวงกลมดำ และเป้าหุ่นคนด้วย ปืนรีวอลเวอร์แสตนเลส หาซื้อแถวนั้นแหละ จำไม่ได้ว่าเป็นสมิธฯโมเดลอะไร แต่ใช้กระสุน .38 เหมือนกัน ด้วยกระสุนจำนวนหลายกล่องเป้ากระจัดกระจาย เลยครับ .......เห็นแล้วอิจฉา เลยซื้อได้แค่ เมดอินไทยแลนด์ ม้วนเดียวแล้วเลิกครับ .....   

เมื่อก่อนก็ฟังเพลงของแอ๊ด และคณะ ช่วงหลังๆก็ห่างหายไป
ศิลปินผู้นำเสนอผลงาน ผมว่าไม่จำเป็นที่จะต้องทำตามแนวเพลงที่นำเสนอ
เขาใช้สมองในการคิดสร้างงาน แต่เขาก็ยังมีชีวิตที่เป็นตัวของเขาเองอยู่ จะคิดอะไรทำอะไรที่เป็นเรื่องของตัวเอง
ก็คงไม่ใช่ปัญหาของเรา เราเสพงานศิลปของเขา เรื่องยิงปืนผมเองก็พึ่งทราบวันนี้ว่าแอ๊ด คาราบาวเป็นนักกีฬาIPSC

เห็นภาพแล้วระลึกความหลังครับ เพราะเป็นสมาชิกประจำแผงของ อวป. ก่อนหน้านั้นหลายปี ;D ;D จำได้ว่าเสียดายไม่ได้ไปดู เพราะยังเด็ก ไม่รู้จะไปอย่างไร

ปืนที่ลงหนังสือเป็น mod.15 ตัดโม่ เห็นแล้วรู้สึกทึ่งในแนวคิด แต่เฉย ๆ เพราะผมว่ามันไม่สวย ;D ;D

อ้อ! จำได้ว่ารายการนี้มีออกในโทรทัศน์ด้วย ... อาจจะเป็นสนามนักสู้ หรืออะไรสักอย่าง ไม่แน่ใจว่าสิงห์เป็นสปอนเซอร์รายการหรืออย่างไรนี่ล่ะ ... ;D

ผมหันหลังให้คาราบาว ไปรักอริสมันต์ ตั้งแต่ในช่วงพฤษภาทมิฬครับ

 ;D คุณใหม่อยู่เชียงใหม่ลองถามพี่จเรดูสิครับ ;D

คงเป็นสัจธรรมหนึ่งของการดำรงชีวิต ทั้งหมดที่เขียนต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับไม่จำเป็นต้องถูกหรือผิด

ผมเคยชอบเพลงของคาราบาวมาก เรียกว่าคลั่งไคล้เป็นสาวกเลยทีเดียว จำได้ว่าซื้อเทปลุงขี้เมาตอนปี 24 วางแผงแถวๆอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ตอนนั้นไปติวเลขเพื่อสอบเอ็น(รอบ 3) ผมแกะและเล่นเพลงในชุดนั้นเกือบทุกเพลง แล้วก็ต่อมาจนถึง กัญชา และ วณิพกพเนจร หลังจากนั้น พี่แอ๊ดเริ่มเป็นกวีมากขึ้นแต่งเนื้อเพลงที่งดงามขึ้น แต่มีความเป็นนักดนตรีน้อยลง สังเกตุจากวิวัฒนาการของดนตรีจะหยุดอยู่ที่เดิมแต่เขียนเนื้อหาที่เกี่ยวพันกับการเมืองและสังคมมากขึ้น ซึ่งราวๆนั้นแหล่ะที่ผมเลิกติดตามผลงานของคาราบาว

ผมเจ็บปวดมากที่สุดตอนมาได้ยินเพลงต้นฉบับของลุงขี้เมา(เพลงฟิลิปปิน พูดถึงเรื่องพ่อๆ ลูกๆ อะไรทำนองนั้น) รู้สึกว่าศิลปินที่เราชื่นชมทำไมไม่ให้เกียรติคนที่ประพันธ์ทำนองเลย เรื่องที่เล่าให้ฟังนี้เป็นความรู้สึกเมื่อตอนยังอายุน้อยๆนะครับ ถึงวันนี้ผ่านไปหมดแล้ว อย่างไรก็ตามทุกวันนี้เพลงลุงขี้เมาก็ยังเป็นหนึ่งในบรรดา all time greatest hits ของผม

ผมเชื่อว่าตอนที่เริ่มเล่นดนตรี ทุกคนไม่ได้นึกถึงเงินหรอกครับ อยากแสดงความคิดความชอบของตนเท่านั้น ถ้าประสบความสำเร็จชื่อเสียงเงินทองตามมา ใครเล่าจะทนอำนาจเงินได้ พี่แอ๊ดเองก็คนธรรมดาคนหนึ่ง

ขอบคุณครับคุณนายใหม่ ถ้าใหม่เจอพี่เร ใหม่จะถามตามคำแนะนำของคุณนายใหม่

อุดมการณ์ กับความอยากรวยจากการทำธุรกิจ...................ไปด้วยกันไม่ได้

เจ้าของคนเดียวกัน ก็จัดหาเครื่อง Business Jet ไว้เตรียมการให้ใครบางคนออกนอกประเทศ

5555  ไม่ทราบครับ

อลัน สมิท  เขาก็เคยอมฮอลล์  อยู่สักพักหนึ่ง

ตอนหลังถูกคาดโทษ  เลยไม่ได้อมอะไรต่อ

[quote author=keng_maejo(อ่านว่า เก่ง แม่โจ้)
ไม่อยากให้ว่าพี่แอ๊ดเรื่องบาวแดงอีกเลย   คนเรามันก็ต้องหากิน คาราบาวอยู่ในช่วงขาลง  เอาเพลงเก่ามาคัพเวอร์ใหม่จนหมดมุขแล้ว   อะไรที่ทำเงินได้ ก็ต้องทำ  ตอนนี้พี่แอ๊ดก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร  ทำบาวแดงก็เป็นหนี้ 70 กว่าล้าน  แล้วไม่ได้ทำคนเดียว คนเป็นหุ้นส่วนใหญ่ คือ โรงเบียร์เยอรมันตะวันแดงต่างหาก  ส่วนฮาร์เลย์เมื่อก่อนมี 5-6 คัน ก็ขายทิ้งหมดแล้ว ตอนนี้เหลือไว้ขี่ไปจ่ายตลาดคันเดียว   เค้าคงมีเหตุผลของเค้า    แค่ฟังเพลงของเค้าก็พอ   [/size]
[/quote]  ;D  อาจจะไปลงทุนด้านไก่ชนมากกว่าบาวแดงก็ได้ หุ้นเดียวกำไรเร็ว เห็นๆ   ;D

คุณแอ๊ดยิงIPSCพึ่งทราบครับรู้แต่ว่าชอบปืนเหมือนกัน ;D ;D

ผมมีเพื่อนอยู่วงการไก่ชน ปัจจุบันเป็น บก.อาวุโส หนังสือเซียนไก่ชน
พวกเรารักในน้ำใจของพี่แอ๊ด ส่วนเรื่องส่วนตัวพี่เขา พวกเราไม่สนใจครับ
ความเป็นนักสู้ในตัวพวกผม ก็ได้รับแรงบันดาลใจจากพี่เขาครับ

รักในสิ่งดีๆของแกก็พอแล้วครับ

อ่านไปอ่านมา งงๆ ตรงคนชื่อเดียวกันคุยกัน อิๆ ;D

แก้ผ้าด้วยหรือเป่าคับทั่น  ;D ;D

 ;D ;D ;D ;D

ขอบคุณท่านผู้การครับ .. :)

ช่วงนั้นติดตาม อวป. เหมือนกัน หนังสือชุดนั้นถูกปลวกกินหมดแล้ว เสียดายเหมือนกัน
ตอนนั้นชอบที่น้าแอ๊ดเป็นนักยิงปืน.... :D

เคยได้ดูโทรทัศน์ ไม่ทราบรายการอะไร หลายปีแล้วครับ มีคนเอาพระมาให้ลอง ทางรายการเชิญคุณแอ๊ดมายิง ยิงสามนัดครับ นัดแรกไม่โดน นัดที่สองก็ไม่โดน นัดที่สามไม่เหลือครับ โดนไปเต็ม ๆ จำไม่ได้แล้วว่าพระอะไรครับแต่ก็ไม่น่าเอามาลองครับ

เลิกฟัง/เลิกเล่นเพลงของแอ๊ดตั้งแต่ซัมเมอร์มหา'ลัยปี1 ช่วงพฤษภาทมิฬ.........เลิกขาดตั้งแต่นั้น

ล่าสุดผม"แหวะ"แกเป็นพิเศษเรื่องไก่ชน แหวะ...........อี๋.......................แคร่กๆๆ ขากกกก ตุ๋ย  :DD

นึกถึงน้าแอ๊ด สมัย เมดอินไทยแลนด์  ดีกว่า  นึกถึง ตอนน้าแอ๊ด ยุคนี้...ครับ...

ขอออกตัวไว้ก่อนนะคับว่าผมชอบเพลงพี่เค้ามากตั้งแต่กินเหล้าเป็นก็ร้องเพลงพี่เค้าได้ แต่เรื่องส่วนตัวผมไม่สนใจทางใครทางมันและก็พอจะทราบว่าพี่เค้าเล่นปืน (ผมเคยเห็นในหนังสือสมัยผมยังเด็ก)เค้าอยู่ในท่ายืนยิงปราณีต 2 มือ ส่วนปืนนั้นเป็น รูเกอร์ แต่รุ่นไหนผมจำไม่ได้ แต่ที่ผมสงสัยในตัวพี่เค้าคือ เค้ารักปืนจริงๆหรือแค่เหมือนพวกคนรวยๆที่ซื้อปืนมาไว้เพื่ออวดกันหรือยิงเล่นฆ่าเวลาไม่ศึกษาถึงประวัติหรือที่มาของมันจุดเด่นจุดด้อยเป็นอย่างไรและไม่สนด้วยซ้ำว่าจะต้องเสียมันไปเพราะคิดว่าตัวเองมีเงินจะซื้อใหม่เมื่อไหรก็ได้ ใครทราบช่วยตอบผมทีขอบคุณคับ (นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวไม่ได้คิดจะว่าหรือตำหนิใคร)

ส่วนตัวนะครับ....ผมก็โตมากับเพลงของ คาราบาว ได้เรียนรู้ปรัชญาเบื้องต้นของการแสวงหาความหมายของชีวิต

ชืนชมในผลงานเพลงของทีมคาราบาว...ในวัยเยาว์

อย่างว่าละครับ ทุกๆอย่างในโลกนี้ย่อมมีพัฒนาการในตัวของมันเอง...ไปทางดี..หรือเลว ก็เท่านั้น

วันนี้เมื่อมีสติ วิเคราะห์ และไต่ตรอง ......ดวงตาของผู้นั้นย่อมจะเห็นเอง และรับรู้ด้วยตัวเอง ;)

ใครทำกรรมดี - เลว หรือ โกหกตอแหล  ไว้อย่างไร....ย่อมได้รับผลของการกระทำนั้นๆ อย่างแน่นอน...ช้าหรือเร็วก็คอยดูกัน ;)

รู้แต่ว่าร้องเพลงเก่ง ;D ;D ;D

ผมรู้จักและสนิทกับน้าแอ๊ด ตั้งแต่เมื่อวันนึงประมาณ พศ. 2527-28 (ขออภัยถ้าจำผิด) ผมกำลังซ้อมยิงอยู่ในช่องยิงที่ ศรภ.
น้าแอ๊ดก็เดินเข้ามาพร้อมกับกล่องปืนโคลท์ 1911 .45 เข้ามายิงอยู่ช่องข้างๆ จึงได้มีการแลกเปลี่ยนความเห็นด้านการยิงปืนกัน
แล้วจากวันนั้นก็ได้มี แม็ทช์ Steel Challenge และในที่สุดก็ได้ก่อตั้งชมรม IPSC ร่วมกับผู้ก่อตั้งคนอื่นๆ
โดยมีคุณ จุตินันท์ ภิรมภักดี เป็นหัวเรือใหญ่ และจนกระทั่งในที่สุดมาเป็นสมาคม THPSA ในปัจจุบันนี้ละครับ ....
เฮ้อ.... นึกถึงสมัยนั้นแล้วอยากหมุนเวลากลับไปจัง... กระสุนหา ง้ายยย...ง่าย....

ผมก็อยากหมุนเวลากลับครับ  แต่ไม่ใช่เรื่องยิงปืนอย่างเดียวนะ  ;D

อ้าว... คุณชลธิต จะหมุนกลับไปอายุเท่าไรล่ะ..
ตอนนี้ก็เพิ่งสามสิมเอง... ผมก็อยากกลับไปเมื่อตอนสามสิบก็พอแล้ว...

ส.ว. เค้าคุยกัน ;D ;D

เขาก็ร้องเพลงเกี่ยวกับการเมืองมานานก็เกือบเอาชีวิตไม่รอดแกก็แก่แล้วก็ต้องเลียงสมาชิกวงและครอบครัวบ้างครับแกร้องเพลงแต่งเพลงถูกแบนด์หมดล่าสุดเพลงเว้นวรรค  สมภารเซ็งโบสถ
ตอนแกเป็นแชมป์ถ่ายทอดtvครับ  ฮาเลย์แกขี่เพราะมีคนชวนแต่ก่อนใช้ฮอนด้าv-45ครับซ้อน
ดาราเซ็กซี่ปอดใหญ่จำชื่อไม่ได้ครับ ต่างคนก็ต่างมีแนวทางของตัวครับแต่อย่างน้อยเพลงบ้างเพลง
ก็ทำให้คนบางกลุ่มมีความสุฃครับ

ทอม แคมป์เบล เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธปืนของ smith&wesson ในสมัยนั้น
มาไทยเพื่อโปรโมทปืนสมิธฯ โดยมีหลุยส์ทีเลียวโนเวนและหนังสือ อวป. เป็นโปรโมเตอร์ร่วมกัน
เราเลยจับ "คุณพระประชัน" ความสามารถด้านการยิงปืนกันกับน้าแอ๊ดซะเลย

ผมจิมมี่เล่นปืนเพราะเห็นน้าแอ๊ดยิงIPมันเท่ห์ๆๆๆๆๆผมเลี้ยงไก่ชนเพราะมันถึงใจน้าแอ๊ดเล่นไก่มันช่วยสร้างรายได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม..อ้อผมมันคนชั้นรากหญ้าถึงเห็นในสิ่งที่น้าแอ๊ดทำมันให้ประโยชน์ถ้าพี่ท่านยังไม่รู้จักน้าแอ๊ดแกก็อย่าพึ่งวิจาร์ในด้าน..............ขอเถอน้าแอ๊ดแกเป็นฮีโร่สำหรับผม :~) :~) :~) :~)

ผมติดตามเพลงของคาราบาวมาตั้งแต่ชุดเมดอินไทยแลนด์...

รู้สึกจะเป็นเทปเพลงไทยชุดแรกๆที่มีเทปผีก๊อปออกมา...

ชอบมากมาตลอด ทั้งสมัยมัธยม จน เข้ามหาลัย...

แต่ช่วงหลังจากปี 35 มา ก็เลยเข้าใจว่าน้าแกเลือกเดินทางไหน...

ไม่ได้ว่าผิด แค่หมดศรัทธาเฉยๆ จากที่เคยชื่นชมในตัวบุคคล จึงเหลือแค่ชื่นชมในบทเพลงคับ...

ทอม แคมเบล มีชื่อเสียงในช่วงปี 86-89 
อ.ใหม่อาจไม่รู้จักเพราะเขาไม่ใช่ผู้ชนะเลิศอย่าง ร๊อบ , เจอรี่ หรือ ดั๊ก  แค่อยู่ในระดับต้น ๆ
เขายิงประจำเนื่องจากได้รับสปอนเซอร์จากบริษัท S&W
เป็นที่ปรึกษาพิเศษให้กับ Performance Center ฝ่ายปืนออโต (ในขณะที่เจอรี่ฝ่ายปืนลูกโม่)
ปัจจุบันเขาน่าจะอายุประมาณใกล้หกสิบแล้ว  แม็ชทีผมเห็นทอมยังลงแข่งคือ Bianchi Cup ปี 2000-2001

ทราบมานานแล้วว่า แอ๊ด คาราบาว เป็นนักกีฬายิงปืนและชอบสะสมปืน ปัจจุบันก็ยังสะสมอยู่ ปืนที่แอ๊ด คาราบาว พกติดตัวอยู่ตลอด(ใส่ไว้ในกระเป๋าคาดเอว) คือ HK .

ไม่ว่าอย่างไร แอ๊ด ก็คือ แอ๊ด ส่วนเราก็คือเรา
นึกถึงตอนเรียนลูกเสือครับ
ครูบอกว่า

จงเอาเยี่ยงหมาป่า แต่อย่าเอาอย่างหมาป่า


ท่านพุทธทาสบอกว่า

เขามีส่วนเลวบ้าง ช่างหัวเขา...
จงเลือกเอาส่วนดี เขามีอยู่...
เป็นประโยชน์โลกบ้าง ช่างน่าดู
ส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ ของเขาเลย

จะให้คนมีดี เพียงส่วนเดียว
อย่าได้เที่ยว ค้นหา สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหาหนวดเต่า ตายเปล่าเลย
ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง
*****************************************************

นาน ๆ  ถึงเห็นส่วนดีนายซับ (ซักครั้ง)

รวยๆแบบนี้สงสัยคงมีเงินซื้อ ป.12 แน่ๆ เลย แล้วทำไมต้องพกปืนติดตัวตลอดด้วยครับ ศัตรูเยอะหรือไงครับ

โฮ้ย....ผมเป็นอย่างนี้มานานแล้ว แต่ไม่อยากเปิดเผย

                                 
                                                                     ;Dกินใจครับ ;D

ก็ยังชอบน้าแอ็ดเหมียนเดิม ;D ;D ;D

ปรบมือให้ท่านซับคับ...

ถือได้ว่าผลงานเข้าตาจริงๆคับ...

ต่อไปเวลายำท่านซับ ผมจะเบามือลงหน่อย...;D

แอ๊ด คาราบาว ไม่มีใบ ป.12 เหมือนเราๆท่านๆนี่แหละครับ ส่วนเหตุผลในการพกปืนก็เหมือนเราๆท่านๆอีกเหมือนกัน เขาเป็นนักเดินทางคงต้องการความมั่นใจในการเดินทางเพื่อนบางคนอาจวิ่งหนีเมื่อภัยมา แต่ปืนไม่เคยวิ่งหนีเจ้าของเลยสักครั้ง.

ก็ท่านซับเล่นเอาสีดำทาซะทั่ว มันก็เลยหาอยากหน่อย อิอิอิ

...แอ๊ดร้องเพลงมีพลังดี  ชอบแค่นั้น  ส่วนตัวเขาระยะหลังมีเรื่องให้ติติงเยอะอย่างที่อ่านข้างต้น  แต่เนื่องจากผมไม่ได้ศรัทธาอะไรมาก่อนเลยเฉยๆ ครับ  ;)

...เพลงคาราบาวส่วนใหญ่เนื้อหาดี  แต่แปลกที่เวลาแสดงสดต้องมีตีกัน  ผมว่าเนื้อหาของเพลงกับวิธีการนำเสนออาจจะมีทิศทางตรงกันข้ามครับ  ::)

 8)  ชอบบทเพลงของน้าแอ๊ด คาราบาว  และชีวิตบางมุม

 8)  ตอนหลังมาทำมาหากิน ค้าขาย คาราบาวแดง ก็ไม่เห็นผิดตรงไหน อาชีพสุจริตแท้ๆ :D

ไม่มีใครดี 100% หรอกครับ ในดำมีขาว ในขาวมีดำ

นี่เป็นเรื่องจริงครับ เมือ่ประมาณปี2528 ผมเรียนอยู่ปวช.1 ที่เทคนิคฉะเชิงเทรา คุณแอ๊ดและพวกได้มาแวะทานข้าวที่ตลาดพวกผมซึ่งเป็นเด็กวัยรุ่นซึ่งคลั่งไคล้คาราบาวมากได้ไปดูและเฝ้าตลอด ได้รู้ว่าพวกคุณแอ๊ดจะไปล่าสัตว์ที่เขาอ่างฤาไนย พนมสารคาม..พอผมโตมากขึ้นได้รู้อะไรมากขึ้นถึงได้รู้ว่าสิ่งที่ร้องออกมาเป็นเพลงกับชีวิตจริงต่างกันนัก เช่นเพลง สืบ นาคะเสถียร ที่คาราบาวร้องเป็นต้น