เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

บุกเข้ามาในบ้านเราในเวลากลางคืนพร้อมปืน,ทำร้ายลูกเรา,เมาอีกต่างหาก :~)

(http://i5.tinypic.com/20pvfiw.jpg)

(http://i5.tinypic.com/20pviaw.jpg)

งงๆเหมือนกันครับ แสดงว่าทนายจำเลยไม่เก่ง  :~)

 ;D.......... :-X :-X :-X

ขึ้นอยู่กับพยานและหลักฐาน ตามเนื้อผ้าครับ

ทำร้ายร่างกายผู้อื่น และบุกรุกยามวิกาล ถืออาวุธและข่มขู่  เจตนาฆ่าชัดๆ

ผมสงสัยครับ สงสัยแบบคนไม่รู้กฎหมายครับว่า ศาลรู้ได้อย่างไรครับว่าผู้ตายไม่มีความประสงค์จะทำร้ายบุตรของจำเลย ไม่คิดจะทำร้ายแล้วเดินถือปืนตามลูกเค้าเข้าไปในบ้านทำไมครับ แล้วก็เมาด้วย เฮ้อออ..เป็นผม ผมก็ยิงครับ จะไปรู้ได้ไง คนเมาถือปืนเข้ามาในบ้านเรา ยิงไว้ก่อน ติดคุกหรือไม่นี่ ว่ากันทีหลังครับ ???

ท่านไม่เห็นเหตุการณ์ ก็ต้องว่าไปตามพยานหลักฐาน  ไม่เจอเองท่านก็ไม่รู้หรอก

ด้วยความเคารพ........."ศาลรู้ได้อย่างไร"......ที่เราเห็นข้างบนนี่มันกระดาษแผ่นเดียวครับ
ข้อเท็จจริงต้องมาจากประจักษ์พยานและพยานแวดล้อม....ถ้าจะวิจารณ์ก็ต้องไปอ่านสำนวนทั้งหมดโดยตลอด....
การวิพากษ์วิจารณ์เชิงวิชาการอาจทำได้...... แต่ระวังเลยเถิดไปเป็นการละเมิดอำนาจศาลครับ


 ;D....... :-X :-X :-X

ผมว่าคงอยู่ที่ตำรวจส่งสำนวนแบบใหนครับพี่ปู ;D

อยู่ที่ฝีมือทนายครับ... เขาถึงให้เลือกทนายไงครับ... ทนายดีจะแพง...

การเป็นความที่โรงที่ศาลไม่ใช่ว่าเรื่องที่เรารรู้เราเห็นโดยแจ่มแจ้งแดงแจ๋จะได้รับความยุติธรรมตามความรู้สึกนึกคิดเราเสมอไปครับ มีอยู่แยะไปที่เจ้าทุกข์พูดไม่เก่ง โดนทนายอีกฝ่ายซักจนพูดไม่ถนัด หรือโดนศาลดุเสียจนไม่ได้พูดในสิ่งที่ตนเองอยากพูด...

การวิจารณ์เรื่องราวในศาลหากไม่ได้อยู่ในห้องพิจารณาคดี มันวิจารณ์ไม่ถนัดครับ... มีเรื่องราวแยะที่ศาลใช้วินิจฉัยพลาด จะโดยที่ตัวศาลพลาดเอง หรือเป็นเพราะทนายของอีกฝ่ายหนึ่งตั้งใจหลอกศาล... เป็นไปได้ทั้งนั้นครับ... เพราะศาลก็คือคน...

อยู่ที่อัยการด้วยอีกเปลาะนึงครับ

 ??? อ่านแล้วบอกไม่ถูกเลย นี่ถ้าไม่มีการพูดกันก่อนที่จะยิงนี่จะเป็นการป้องกันตัวตามสมควรรึเปล่าคับ เพราะอยู่ ๆ ลูกวิ่งเข้าบ้านมาเลือดอาบ แล้วก้อยังมีคนถือปืนตามเข้ามาในบ้าน ก้อทำให้คิดได้ว่ามีอันตรายถึงตัวแล้ว ถ้ายิงเลย จะเป็นยังงัย ผลจะต่างกันมั้ย
หนอ ???

ผมว่าอยู่ที่การส่งสำนวนอาจมีการเอียงนิดๆและทนายจำเลยไม่หาเหตุผลมาอ้างไม่ใช่ว่าไม่เก่งแต่ผมว่าพวกเรารู้ๆกันอยู่ไม่ต้องพูดมากเนอะ

เหมาะสมแล้ว

พนักงานสอบสวนทำสำนวนให้สีเดียวกัน

ชาวบ้านยิงตำรวจตาย  ติดคุกห้าปีก็ดีหนักหนาแล้วครับ
ต้องเป็นลูกนักการเมืองหย่าย ยิงตำรวจตายถึงจะไม่มีความผิดครับ

น่าจะอยู่กที่การส่งสำนวน+ทนาย แล้วถ้าเป็นที่เมกาจำเลยจะรอดไหมครับ?  ???

  :D  :D

;D คิดเหมือน อ.ผณิศวรครับ เพราะเคยมีคดียิงตำรวจ ทั้งที่ป้องกันตัว แต่ก้ติดคุกหลายปี..
..ลุงขับเรือรับจ้างข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาแถวบางไทร ไม่ยอมขับเรือข้ามแม่น้ำเพื่อส่งผู้กองที่กำลังเมาเต็มคราบเพราะดึกมาก และมองไม่ค่อยเห็นกลัวลูกค้าจะตกเรือเพราะเมาจัด..ผู้กองโมโหไม่ได้ดั่งใจชักลูกโม่ยิงใส่ถากแขนและทะลุโสร่งลุงคนขับเรือ  นักเลงอยุธยาไหนจะยอมเสียเชิง ชัก 38 ซุปเปอร์ เป่าผู้กองปืนไวกลิ้งโค่โร่ สองนัดดับสนิท..ลุงติดคุกอยู่หลายปี 

อย่าให้เกิดคดีแบบนี้กับใครอีกเลยนะครับ เพราะต่างคนต่างมีเหตุผล  ;D

" ผิด " ก็ทำให้ถูกได้ ..." ถูก " ก็ทำให้ผิดได้  อ้าว ! ! !  ฉิบหายละซิ ( ขออภัยครับ ผมใช้คำโบราณ ) แล้วผมจะพึ่งใครได้ละครับ   ถ้าผมทำไปเพื่อรักษาชีวิตตนเอง  หรือต้องฝากชีวิตไว้กับทนาย  อย่างนั้นหรือ ...   ??? 
   ตัวอย่างจากพี่ mosino เรื่องลุงที่ขับเรือ .... ถ้าลุงแกไม่ยิงตอบโต้ไปเพื่อรักษาชีวิตตัวเอง   แล้วท่านเปาปุ้นจิ้น จะให้ลุงเขาต้องไปกราบแทบเท้าไอ้ตำรวจขี้เมา พร้อมกับปืนที่ลุงถืออยู่ในมือ  และขอร้องให้ตำรวจขี้เมาไว้ชีวิตผมด้วยเถิด !! ..........งั้นหรือ  ???    ???  จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว ...

มาทำลูกผม เป็นผมก็ไม่ยอม >:( >:( >:(

มีการเอนเอียงนิด ๆ อาจเพราะผู้ตายเป็นตำรวจหรือเปล่าครับ....(ผมเพียงลองนึกดูเองครับ..)... ::)

มีเงื่อนงำครับผู้เป็นพ่อทำถูกต้องในความป็นมนุษย์ธรรมย่อยปกป้องลูกผมว่าผู้เป็นพ่อทำถูกต้องที่สุดคัรบ

คดีนี้มองแล้วทะแม่งชอบกลอยู่ที่สำนวนของตำรวจ สีเดียวกัน เลยทำสำนวนแบบจะเอาผิดให้ได้เพราะไปยิงคนมีสีเดียวกัน แต่ถ้าทนายแก่งและญาติมีเส้นรับรองคดีนี้หลุดเห็นมาเยอะแล้วในคุก 

ผมก็ว่ามันถูกแล้วนา
ผู้ตายเจตนาฆ่าหรือ พยายามฆ่า อันเป็นเหตุให้ป้องกันตัว ก็คง ยิงลูกจำเลยและจำเลยตายไปแล้ว เพราะผู้ตายพกปืนเข้าไปและจากเอกสารผู้ตายก็ไม่ได้ยิงปืนสักนัด และมีการโต้เถียงกันแสดงว่าผู้ตาย ไม่ได้ใช้ปืนข่มขู่ หรือแสดงอาการพยายามฆ่า
(แต่บุกรุกพร้อมอาวุธ นี่ก็ อะนะ)
ถ้าเจตนาฆ่าหรือพยายามฆ่า คงไม่มีการโต้เถียงกัน และผู้ตายคงยิงลูกชายจำเลยไปแล้ว ถึงจะชี้ว่าเจตนาฆ่าหรือพยายามฆ่า (ความจริง ก็น่าเห็นใจทั้งสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งก็โดนรบกวน ฝ่ายหนึ่งก็ต้องปกป้องลูก )
เรื่องนี้สรุปว่า ไม่ควรยุ่งกับคนเมา และ ควรดูแลลูกหลานให้ดีๆ (นำ้ผึ่งหยดเดียวแท้ๆ ถ้าลูกชายจำเลย ไม่เล่นประทัด ก็คงไม่มีใครตาย และ พ่อก็ไม่ติดคุก)

ความรู้กฏหมายเบื่องต้น อิอิ

มีแบบนี้ด้วยเหรออ่านแล้วพูดไม่ออก :OO

อ่านแล้ว ก็ต้องจำไว้เป็นอุทาหรณ์ครับ..จะใช้อาวุธ ป้องกันตัวทุกครั้งอาจจะต้องดูด้วยว่าใช้กับใคร..น่าสังเวชใจและเห็นใจทั้งสองฝ่ายครับ..

...........ยิงตำรวจตายถ้าไม่ใหญ่จริงลอดยากครับ...น่าเห็นใจนะเป็นผมก็คงยิงเหมือนกัน...................มันตายแต่เราอยู่ครับ.......ถึงจะติดคุกแต่ก็มีวันกลับไปหาครอบครัว....แต่ตายไม่ลงนรกก็ขึ้นสวรรค์ละครับ.............แล้วแต่บุญแต่กรรมครับ

เฮ้อ......นี่แหละครับ ประเทศไทย  :~) ผมเคยลองถามท่านผู้พิพากษาท่านนึงว่า กรณีที่มีคนถือมีดเข้ามาในบ้านเรา แล้วเดินมาหาเราทำท่าจะใช้มีดฟันเรา เราเลยยิงสวนไปหนึ่งนัด แล้วเราจะมีความผิดหรือปล่าว ท่านตอบว่า เขาฟันเราแล้วหรือยัง แล้วขณะนั้นเรายิงสวนออกไป ก็แสดงว่าเราเตรียมพร้อมที่จะยิงเขาอยู่แล้วสิ.....โอ้โห....ผมเลยบอกไปว่างั้นก็ต้องให้เขาฟันเราก่อนสิถึงค่อยยิงเขาได้ แล้วจะมีโอกาสได้ยิงเขาหรือเปล่าเนี่ย หรือบางครั้งถ้ามีโอกาสยิง ก็หาว่ากระทำการเกินกว่าเหตุ....ซะง้าน ความเห็นส่วนตัวนะครับ ผมว่าจะติดหรือไม่ติด มันอยู่ที่ วิชาครับ วิชา....ตำรวจเจ้าของคดี...อัยการ......?  :-X :-X :-Xความเห็นเห็นส่วนตัวนะครับ เน้น ผิดถูกยังไงรอผู้เชี่ยวชาญมาตอบอีกทีดีกว่าครับ.......ด้วยความเคารพครับ :) :)

มองมุมกลับกัน....(ถ้ามีความขัดแย้งหรือผลประโยชน์)การมีอาวุธแล้วเข้าไปในที่รโหฐานของผู้อื่น...เป็นความเสี่ยงสุดๆ
ตายแล้ว...พูดไม่ได้...... :)

แล้วความยุติธรรมจริง  ๆ มันอยู่ตรงใหน  ??? ฝ่ายตำรวจผู้ตายนั้นสมควรตายจริง ๆ เลยหรือปล่าว ??? ญาติพี่น้องลูกเมียเขาจะรู้สึกอย่างไรบ้าง ที่เขาต้องมาตายแบบไม่เข้าท่าแบบนี้   ???  ผู้ยิงจะไม่ต้องรับผิดอะไรเลยจริง ๆ หรือครับในการยุติชีวิตคนอื่นซึ่งก็ไม่ใช่คนร้ายทมิฬมาจากใหน  :o

 :).. โปรดอ่านและศึกษาไว้ครับ แต่อย่าได้ไปวิจารณ์คำพากษา..
       โดยที่ท่านไม่มีความรู้ความเข้าใจ ในข้อกฎหมาย.. โปรดอย่านำความรู้สึกส่วนตัว มาชี้วัด
       รังแต่ จะเกิดพิษภัยแก่ตนเอง ..จะเป็นการกระทำผิดกฎหมายโดยไม่รู้ตัว..
       
       ผมเป็นนักกฎหมาย.. เห็นว่าคำพิพากษาศาลฎีกานี้ชอบแล้ว.. ไม่มีอะไรจะเป็นไปตามที่หลายท่านวิจารณ์กัน..

       การป้องกันตัว .. ต้องไม่ใช่เกิดภายหลังจากการ วิวาทโต้แย้ง หรือท้าทายกัน..  และต้องพอสมควรแก่เหตุ..
       คดีนี้ แม้ผู้ตาย จะถืออาวุธปืน .. พฤติกาณ์ก็ไม่มีเจตนาจะใช้อาวุธปืน ประทุษร้ายแก่อีกฝ่าย ..
       เหตุเพียงทำร้ายร่างกายแต่แรก ซึ่งจบลงไปแล้ว..

       ในทางคดี เมื่อต่อสู้ในเรื่องป้องกันตัวไม่ได้
       จะต้องออกไปในทางบันดาลโทสะ  จึงจะเป็นประโยชน์แก่จำเลย..

       ด้วยความเคารพในความเห็นของทุกท่าน.. แต่บางความเห็นของหลายท่านล้วนออกทะเล .. โดนลม.. ไม่เข้าอ่าว. แล้ว
       กระทู้ลักษณะนี้ลบไปเสีย. น่าจะดีกว่าปล่อยไว้ครับ...  :)

             

เห็นด้วยกะพี่โรดครับ น่าลบกระทู้นี้ครับ

ถามตรงๆนะครับถ้าเราเห็นภาพด้วยตาเราเชื่อสายตาเราได้มากน้อยขนาดไหน ?

ผมเคยเจอ รถ จยย. ขับสวนครอมเลน มา ฝนตก แล้ว เลนตรงข้ามมีรถแท็กซี่สวนมาตามปกติ ถนนแคบ จยย. ขับเร็ว เบรค สะดุดตัวเองถนนลื่น ล้มไปครับ ไม่ได้ชนรถแท็กซี่ที่สวนมาแต่อย่างได แล้วยังกินเลนเขาอีก 

คนที่เห็นเหตุการณ์  เข้ามาช่วย พยุงตัว แล้วมาโวยวาย กะรถแท็กซี่ ว่าไปชนคนอื่น ไม่รับผิดชอบ ไม่ช่วยเหลือกันบ้างเลย   คนที่ว่าเขามองอีกมุมครับ  จึงไม่เห็นทั้งหมด
แต่ถ้าจะพิสูจน์ตามหลักการ ก็ย่อมดูรอยออกได้...

การใช้ความรู้สึก ในการตัดสินใจ ในเรื่องให้คุณ ให้โทษ แก่ผู้อื่น มันไม่ควรทำนะครับ
ต้องว่าตาม ข้อมูล ข้อเท็จจริงที่พิสูจน์ได้ ตามหลักฐาน ที่มีอยู่ 

ยกตัวอย่างเรื่องที่พวกเราเจ็บปวดกันก็เรื่อง ดุลยพินิจ นายทะเบียนอาวุธปืนนี้แหละ
   ผู้ขอบางท่าน ดูมีราศีหน่อย ขออะไรก็ได้ ... นี้ว่ากันจากประสบการณ์นะ ไม่เกี่ยวกะการติดสินบน  ... ท่านนั้นขอ ป 3 ไรเฟิล  นายทะเบียน นั่งบ่นๆๆ แล้วก็เซ็นต์ให้  ในขณะที่ผู้ขอคนอื่น หน้าที่การงาน ก็ไม่ได้ด้อยรายแรกกว่า แต่อย่างใด  อายุก็ไม่น้อย แต่ โชคร้ายที่ดูแล้วไม่ภูมิฐาน ดูเป็นเด็กไปหน่อย  หรือ ดูกร้านลมแดดเพราะทำงานหนัก   นายทะเบียนกลับ ใช้ความรู้สึกตัดสินใจว่า ไม่ควรอนุมัติ....

 ;D คำพิพากษาฎีกา   อย่าอ่านสั้น ๆ  แล้วสรุป

    ข้อเท็จจริงในคดีมีอีกเยอะ   ต้องอ่านสำนวนให้หมด

---- ผมเห็นด้วยครับ ... :D การวิจารณ์คำพิพากษาของศาล ต้องกระทำเชิงวิชาการเท่านั้น (ทราบมาจากนักวิชาการทางทีวี) ....
---- อย่าปากไวจะมีภัยมาถึงตัว ....เพื่อนๆ จะเดือดร้อนครับ... :D



---- ผมจำได้ว่าเพื่อนสมาชิกท่านนึงกล่าวไว้ ใช้เงินให้เป็นครับ   (กระบวนการแรกๆ) ---- :D

ไม่ขอวิจารณ์ คำ ตัดสิน
แต่กับผู้ที่มีอาวุธปืนในมือ ความเป็นความตาย อยู่ในเสี้ยว วินาที คำพูดผิดหูเพียงคำเดียวอาจหมายถึงชีวิต
เมื่อเกิดเหตุขัดแย้ง การระงับคำพูด การไม่โต้เถียงเป็นวิธีที่ดีที่สุด บางครั้งแค่เรื่องเล็กน้อย ด่ากันไปมา ปืนอยู่ใน
ตู้เซพยังงัดเอามายิงกัน  แต่ถ้าหลบเลี่ยงไม่ได้ จนสถานการณ์บานปลายเกินเลยไปแล้ว
 เช่นกรณีด่ากันไปมา แล้วคู่กรณี หายไปพักหนึ่ง กลับเข้ามา คราวนี้รับรอง เขาไม่มาด่าต่อแน่ๆ คงต้องมาพร้อม อาวุธ ซึ่งถ้าหลบไม่พ้น ก็ต้อง แบบที่อาจารย์ พนมเทียน เคยกล่าวใว้ ติดคุก ดีกว่าตาย :D~

แล้วเมื่อบ้านก็บ้านเรา เมาก็เมา บุกรุกก็บุกรุก มีลูกเมีย ที่ยืนอกสั่นขวัญแขวนอยู่ แล้วไหนจะปืนที่อยู่ในมือมันอีก............แล้วใครจะไปตรัสรู้ได้ไงว่ามันมีเจตนามาทำอะไรเราเมื่อ พฤติการณ์มันฟ้องอยู่แล้วว่าเจตนาอะไรถึง เดินถือปืนบุกรุกรุกเข้ามา โดยทีเมาจนควบคุมตัวเองไม่ได้ .... แต่โชคร้ายเองแหละที่เจอคนประเภทเดียวกับผม..ยิงสิครับ เก็บไว้ทำไม  ไม่รอให้มันยกปืนเล็งหรอก...แล้วก็ไม่รอให้ลูกปืนจากฝั่งตรงข้าม วิ่งมากระทบตัวเองหรือคนที่ผมรักเป็นอันขาด .........คงไม่ปล่อยให้มันยิงเราก่อนแล้วสุดท้ายก็ปล่อยให้มันติดคุกส่วนตัวเราต้องมานั่งปวดใจอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันว่าแล้ววันนั้น ทำไมถึงไม่ยิงมัน ปล่อยให้มันยิงคนที่เรารักตายโดยที่ตัวเรามีปืนแต่วิ่งไปหลบใต้เตียง .... ( นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวผมนะครับ ) ด้วยความเคารพครับ

สวัสดีครับ ท่านสมาชิกที่รักทั้งหลาย....
   ผมไม่ได้มาบอกว่าใครผิดใครถูก 
   ความคิดเห็นของท่าน road เป็นธรรมและน่าจะถูกต้องเหมาะสมที่สุดแล้ว 
   การอ่านคำพิพากษา  ก็เป็นเพียงข้อเท็จจริงที่สรุปเอาให้สั้น  เพื่อล้อกับข้อกฎหมาย  ไม่ใช่ให้นำมาอ่านแล้ววิจารณ์กันโดยไม่ได้เข้าไปในเนื้อแท้..ของสำนวน
   ความจริงอาจจะมีเหตุให้เชื่ออย่างที่หลาย ๆ ท่านว่า  แต่ขอให้เชื่อโดยเนื้อแท้เถอะว่า  ความจริง เป็นสิ่งไม่ตาย...ไม่ว่าใคร ฝ่ายไหนจะเก่งปานใด  ทนายจะมีฝีปาก  มากฝีมือแค่ไหน  ก็ไม่อาจลบล้างความเป็นจริงไปได้สักคน
   อย่าเชื่อว่าใครจะทำให้ท่านจะชนะคดี ด้วยการว่าความ ด้วยการวิ่งเต้น ด้วยการล้มคดี...เพราะนั่น เท่ากับท่านก็ไม่มั่นใจในความสุจริตในตัวของท่าน  แล้วใครจะมั่นใจแทนท่านได้  มีแต่พวกหลอกลวงทั้งนั้น 
   การช่วยเหลือให้พ้นผิดในคดี  อาจจะมีได้เพราะความนับถือสนิทแนบแน่น  อาจจะมีพระคุณต่อกันมาก่อน  แต่ท่านจะแนบแน่ไปกับทุกคนที่มีส่วนพิจารณาคดีด้วยหรือไม่  คำตอบ คือไม่มีทาง  เพราะอย่างน้อย ฝ่ายตรงข้ามของท่านเองที่จะเป็นฝ่ายจับผิดในเรื่องนี้ 
  ศาลมี 3 ศาล รวมประมาณ 9 ท่าน  โจทก์อีก โจทก์ร่วมอีก  จำเลยด้วยกันเอง  ตัวพยานอีก  ไม่รู้อีกกี่คนต่อกี่คน  ท่านทำให้พวกเขาเหล่านั้นเป็นพวกท่านและกลัวท่านได้ทั้งหมดหรือไม่  ท่านเองเป็นผู้รู้ดีครับ
  อย่าไปว่านักการเมืองใหญ่...เพราะว่า คนที่เป็นพยานไม่กล้าเบิกความตามที่เป็นจริง   เขาจะลงโทษ ก็ลงไม่ได้  ญาติคนตายก็รู้สึกเจ็บแค้น...เหล่านี้  ไม่นับว่าชนะคดีหรอกครับ  เสี่ยงตายวันตายคืน  ไม่มีความสุข  เหมือนกัน
   สำหรับกระทู้นี้จะลบหรือไม่  ก็ไม่ใช่คำตอบของความคิดที่สังคมมองถึงปัญหานี้ด้วยความจริงใจ  เพียงแต่หวังว่า นักกฎหมายและผู้อยู่ในวงการนี้ จะได้ช่วยกันทำให้มุมมองของปัญหา ถูกมอบอย่างเป็นธรรม  และไม่ใช้อารมณ์มาเป็นอาภรณ์ปิดป้องความคิดไม่ให้ออกไปสู่โลกที่แท้จริง 

   ขอสมาชิกทุกท่าน  โปรดพิจารณา
 

 :VOV:
ครับ
ผมไม่ได้อ่านเนื้อความที่ลงนะครับ
แต่ดูตรง เมา ถือปืน ยามวิกล
ยิงครับ
 :VOV:

อ่านแล้ว ลักษณะ ทำนองนี้ ( ใช้ปืนตบ )  ส่วนใหญ่ใช้ขู่ทำร้าย ข้างเดียว (ไม่ให้สู้ ) ถ้าสู้ ยิงจริง จบ!

ขอประทานอภัยครับ  ถ้าเรามีเจตนาดี ที่จะไปพูดกับผู้ปกครองเด็กในกรณีที่เราทำร้ายเด็กไปแล้ว(โดยการใช้อาวุธปืนตบ ตบ ตบ ) เราก็ไม่น่าถือปืนเข้าไปในบ้านเขานะครับ มีพี่ๆท่านใดที่คิดจะยิงคนมือเปล่าบ้างครับ ถึงแม้ว่าลูกเราจะหัวแตกจากการที่โดนนายคนนี้ตบด้วยปืนมา  ผมคิดเอาตามสถานะการณ์น่ะครับ ไม่อิงหลักการณ์

เห็นด้วยกันท่าน N@J@ (ที่ส่งยิ้มให้กำลังใจ) และท่าน Ro@d อย่างยิ่งครับ (ทั้งที่ไม่เคยรู้จักทั้งสองท่านนี้มาก่อน แค่แอบนิยมชมชอบในความสามารถของท่านครับ) ในชีวิตประจำวันของเรา ๆ ท่าน ๆ ทั้งหลายนั้นเกี่ยวพันกับกฏหมายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ตั้งแต่เกิดจนตายซึ่งบางทีผู้ที่ไม่ได้
เป็นผู้ใช้กฏหมายหรือศึกษากฏหมายอาจไม่รู้สึกก็ได้ ผมเองเพิ่งศึกษากฏหมายที่นิติศาสตร์ รามฯ ด้วยเห็นว่าจำเป็นต่อการดำรงชีวิตของผม    การวิพากวิจารณ์คำตัดสินของศาลหรือคำพิพากษา
เท่าที่เห็นในกระทู้นี้มีทั้งอาศัยความรู้สึกและขาดหลักกฏหมาย ซึ่งอาจก่อให้เกิดผลเสียมากกว่าผลเชิงวิชาการครับ

ด้วยความเคารพ

 ;) :D

ป้องกันต้องมีภยันตรายที่ใกล้จะถึงและต้องกระทำโดยพอสมควรแก่กรณีที่จำต้องกระทำเพื่อป้องกันครับ ข้อเท็จจริงตามฎีกานี้ ฟังเป็นที่ยุติได้ว่าแม้ผู้ตายจะมีอาวุธแต่ก็ยังไม่มีพฤติการณ์ที่แสดงให้เห็นว่า จะกระทำอันตรายจำเลยหรือบุตรในขณะนั้นเพียงแต่โต้เถียงกัน การที่ศาลวินิจฉัยว่าเป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะ เพราะฟังได้ว่าจำเลยที่กระทำเพราะโกรธที่บุตรถูกทำร้าย ตามหลักกฏหมายถือว่าเป็นการข่มเหงอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม ป้องกันเป็นเหตุยกเว้นความผิดหมายถึงผู้กระทำไม่มีความผิดแต่ การกระทำโดยบันดาลโทสะเป็นเหตุลดโทษครับ หมายถึงมีความผิดแต่ศาลอาจใช้ดุลพินิจกหนดโทษให้น้อยลงได้ตามความร้ายแรงแห่งพฤติการณ์ครับ

ส่วนตัวนะครับ ถ้าไม่มีการโต้เถียงกันก่อนเกิดเหตุ เห็นลูกซึ่งถูกทำร้ายวิ่งหนีเข้ามาในบ้าน มีคนถือปืนวิ่งตามเข้ามาในบ้านยามวิกาล ถ้ายิงเลย ผมว่าผลมันไม่น่าจะออกมาอย่างนี้ ท่านอื่นคิดอย่างไรครับ

เพราะผู้ตายเป็นตำรวจด้วยหรือเปล่า ส่วนใหญ่สีเดียวกันก็เข้าข้างกันทั้งนั้นแหละ

จากราษฎรครึ่งขั้น ???

สรุปง่ายๆ ครับ  มีปืนแต่ขาดสติ ก็ซวยอย่างนี้แหละ  ซวยกันทั้งคู่   

สำหรับผมเมื่อถึงเหตุฉุกเฉินผมจะใช้คติ   " หนีดีกว่าสู้  สู้ดีกว่าเจ็บ  เจ็บดีกว่าติดคุก  ติดคุกดีกว่าตาย  " ......

 :o..สัตว์โลกยอมเป็นไปตามกรรม..
คดีนี้ถึงแม้จะขัดกับความรู้สึกของเพื่อนสมาชิกบางท่าน..แต่เมื่อศาลได้ตัดสินแล้ว ว่าผิดถือว่าสิ้นสุดครับ..

ผมคิดเหมือนอาจารย์ครับ :)

ถ้าเป็นท่าน ท่านจะทำอย่างไร ส่วนผมยิงแน่ครับ

ผมคิดว่าท่านทำถูก เพราะมีการโต้เถียงกันก่อน ไม่ใช่เป็นการป้องกันตัวด้วยเหตุอันควร ถ้าทุกคนใจเย็นคุยกันด้วยเหตุและผล หลาย ๆ เรื่องคงไม่เกิดขึ้น
Mr.Panda

คนไท เราส่วนใหญ่ จะมมีความสามัคคีกันก็ต่อเมื่อเรามีศึกสงคราม (ยกตัวอย่างเช่น การเสียกรุงทั้ง 2 ครั้ง และล่าสุดงานสึนามิ) พม่าไม่ได้เสียกรุง บางอย่างเราต้องศึกษา แต่ช่วงนี้ผมไม่แน่ใจว่าเราเสียไปรึยัง เราเป็นทาสแห่งโทคโนโลยี ทีทุกอย่างเรานำเข้าเกือบหมด การรู้จักพอเพียง การรู้จักให้ การรูจักรับ ในสิ่งที่เหมาะและควร น่าจะเป็นสิ่งที่ดีสุด
Mr.Panda