เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

พี่มะเอ็มท่านมีโลโก้ว่า"มีข้าวกินเพราะควาย มีแผ่นดินไทยเพราะช้าง" ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ช้างและบรรพบุรุษไทยนับแต่พระมหากษัตริย์ลงมาจนถึงชาวบ้านในอดีตกาล ท่านเหล่านี้คือผู้มีพระคุณธงชาติไทยเคยมีรูปช้างอยู่บนผืนธง  และช้างก็เป็นสัตว์ประจำชาติ  แต่ทุกวันนี้ ผมเห็นคนนำช้างมาเร่ร่อนหาเงิน  เป็นเพราะอะไรครับ ทำไมรัฐบาลไม่สนใจตรงนี้เลย ไม่ให้เกียรติแก่สัตว์ประจำชาติเลย  ถ้าหากรัฐเอาเงินไปซื้อช้างมาจากชาวบ้าน  แล้ว ไว้ในการดูแลเอง จัดที่ให้อยู่หรือทำอะไรก็แล้วแต่ ที่รัฐคิดว่าดีต่อช้าง  ผมจะไม่เสียดายเงินภาษีที่จ่ายไปทุกๆปีเลย ผมว่าคงใช้เงินไม่มากเท่าไร เพราะช้างเหลือไม่มากแล้ว ทีจ่ายค่าโง่ทางด่วนตั้ง 6000 ล้านและค่าโง่(ที่ไม่โง่เพราะโง่แล้วรวย)อะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่าง ยังจ่ายได้เลย  ในรัฐบาล มีคนที่มีสมองระดับดอกเตอร์มากมาย ทำไมคิดแก้ไขปัญหานี้ไม่ได้ ผมว่าไม่สนใจมากกว่า ผมเองมีมันสมองระดับชาวบ้านๆ คิดได้แค่นี้แหละครับ  แต่ผมอยากให้ช้างมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ให้สมกับที่เป็นสัตว์ประจำชาติ

เมื่อก่อนชอบซิ้ออ้อยเวลามีช้างพร้อมควานผ่านมา เดี๋ยวนี้ไม่เอาแล้วส่งเสริมคนทางที่ผิด สงสารช้างที่ไปออสเตรียเลีย ใครที่มีส่วนร่วมคงใด้หลายตังค์ คนที่มีอำนาจแก้ไขคงไม่สนใจเพราะต้องเอาเวลาไปดูแลธุระกิจหย่ายและควบคุมดูแลพวกรากหญ้าบางคนที่กินหญ้าแทนข้าว และเห็นแก่เศษเงินเล็กๆ.  >:(

 :'( ช้างที่เดินในเมืองส่วนมากจะเลี้ยงคนครับ ไม่ใช่คนเลี้ยงช้าง ถ้าเจออย่าพยายามสนับสนุนครับ เพราะถ้าไม่สนับสนุนอีกหน่อยก็ไม่มีเข้ามา ไม่ใช่ใจร้ายต่อช้างนะครับ วันหนึ่งๆช้างต้องเตินบนพื้นซีเมนท์ที่ร้อยเป็นเวลาหลายสิบกิโลเมตร เพื่อแลกกับอาหารเพียงน้อยนิด 

ช้างหนึ่งตัวเลี้ยงคนตั้งหลายคน ผมก็ว่าจะไม่ซื้ออ้อยให้ช้างแต่บางครั้งก็อดสงสารไม่ได้ครับ

ช้างกลายเป็นเครื่องมือหาเลี้ยงชีพของคนเลี้ยงครับ

แต่เมื่อมองอีกทางหนึ่ง ช้างกินอาหารตลอดทั้งวัน กินเยอะด้วย  หากจะให้คนเลี้ยงพาไปหากินตามสภาพที่ควรจะเป็นแล้ว มันก็ไม่พอกินอยู่ดีครับ

สงสารช้างครับที่ต้องมาเร่ร่อน..เพื่อผลประโยชน์คนไม่กี่คน...... ส่วนตัวแล้วไม่เห็นด้วยกับการกระทำแบบนี้...แต่มองตาช้างทีไรก็อดสงสารและต้องซื้อของให้มันกินทุกทีไป

เคยเห็นบ้านเจ้าของช้างไหมครับ  ?

ไม่ใช่ คนพื้นบ้าน แต่กลับกลายเป็นชาวไทยเชื้อสายจีนแบบผม  ดูบริเวณบ้านแล้ว ก็ไม่มีพื้นที่หรืออุปกรณ์ใดเกี่ยวกะการเลี้ยงช้างเลย    จะมีก็แต่ศาลเจ้า ที่ไหว้บูชาพิธีกรรมเกี่ยวกะช้างเท่านั้น  มีตั๋วรูปพรรณ หลายสิบเชือก

เป็นธุระกิจให้เช่า ช้างไปเร่ร่อน เหมือนแพ็คเก็จ ขายบะหมี่เกี้ยว ครับ ให้เช่าแบบ สามล้อ-แท็กซี่  และมีคนคอยตามไปส่ง ข้าวน้ำ อาหาร คนที่ไปส่งก็จะคอยส่งตามจุด หลายๆจุดในแต่ละสาย เหมือนส่งหนังสือพิมพ์  ลองคิดดูนะครับ พวกที่ปลูกเพิงอยู่ ๆเป็นเดือนๆไม่ไปไหน ใครจะมาส่งข้าวส่งน้ำ ไหนจะจัดถุงพลาสติก มาใส่อาหารช้างขายนักท่องเที่ยวอีกละ.....  เพิ่งมาอยู่ไม่กี่วันแต่รู้แหล่ง ซื้อถัว กล้วย อ้อย มาขายได้

นอกจากช้างเช่าแล้ว  ช้างที่เจ้าของเดิมนำมาเร่ร่อนก็มี  คือเป็นวงจรเหมือนกะ ชาวนา กะเถ้าแก่ โรงสี  ชาวบ้านร้อนเงิน กู้ยืม  ส่งดอกไม่ทัน  ขายช้างหักหนี้  ที่เขากล้าขายเพราะรู้อยู่คนซื้อจะได้ครอบครองแต่ ตั๋วเท่านั้น ยังไงก็ไม่มีปัญญาเลี้ยงเองได้แน่ๆ ส่วนคนซื้อที่กล้าซื้อ เพราะรู้อยู่แล้วว่า มีเงื่อนไขการกู้ยืมอื่นๆอีกตามมา  ยังไงก็ไม่ขาดทุน

ที่น่าเสียใจ คือ เราส่งเสริม อีโคทัวร์ กรณีหมู่บ้านช้าง แค่บางท้องถิ่นนะครับ  เมืองไทยเรามีช้างเลี้ยงหลายภาค แต่ละภาคก็มีวัฒนธรรมแตกต่างกัน  เรากลับรู้จักแต่ช้างสุรินทร์  ทั้งๆที่จังหวัดที่ขึ้นทะเบียนช้างเลี้ยงมากที่สุด กลับอยู่ภาคใต้

ควาญช้าง อีสานเหนือ กะ อีสานใต้ ก็มีพิธีกรรมต่างกัน  ควาญภาคกลางก็ต่างกัน
ภาคเหนือก็เป็นอีกแบบ คนเมือง ,ลัวะ ,กระเหรี่ยงก็ ไม่เหมือนกัน ควาญช้าง ชาวใต้ ก็อีกรูปแบบ   นี้เป็นเรื่องที่เราแทบไม่รู้จักเลย

อีกอย่าง ตามโรงแรม รีสอร์ท ที่มีลูกช้างให้นักท่องเที่ยวชม  อันนี้ ในฐานะเราเป็นผู้บริโภค ก็อย่าไปส่งเสริมนะครับ  หรือพยายามให้ คอมเม้นท์เจ้าของกิจการไป
ลูกช้างต้องอยู่กะแม่ของมัน นะครับ  ไม่ใช่มายืนผงกหัวเป็นตัวตลก  กว่าจะทำได้ ก็เจ็บตัวไปหลายเหมือนกัน เคยเห็นโดนฟาดไปเยอะ

จุดที่น่าสังเกตุ คือ ช้างพวกนี้มี ตั๋วรูปพรรณไหม มีการสวมทะเบียนกัน ง่ายกว่าปืนอีกนะครับ  เพราะคนที่มีอำนาจควบคุมเรื่องนี้ ก็เป็นคนๆเดียวกะนายทะเบียนอาวุธปืน

ช้างเป็นสัตว์ ที่มีอัตราการขยายพันธุ์ต่ำ  แต่เรากลับเห็นลูกช้าง อยู่เยอะมาก ตั้งท้องก็ สองปีกว่าไปแล้ว ตัวหนึ่ง ชั่วชีวิตมีโอกาสตกลูกแค่ 3-4 ครั้งเอง  ไม่มันที่เสียชีวิตระหว่างนั้นอีกนะ  เคยมีนักข่าว ช่องสาม สุ่มไปถามตั๋วรูปพรรณลูกช้าง  ควาญช้างพร้อมคนช่วยเลี้ยงไม่ตอบ เดินเลี่ยงหนีไปเฉยๆ

เป็นไปได้สูง ว่าลูกช้าง ได้มาจากการล่า  ในประเทศเพื่อนบ้าน 

เอาเป็นว่า ถ้าเราสงสาร ช้าง เร่ร่อน อย่าไปอุดหนุนเขา ถ้าผ่ามมาหน้าบ้าน ให้หาน้ำสะอาดสักถัง มาตั้งไว้ให้กิน หรือทางมะพร้าว ตัดจากหลังบ้านไปให้  เพราะช้างพวกนี้ไม่ได้กินน้ำเลย ทั้งที่จริงแล้ววันหนึ่งช้างกินน้ำปริมาณมาก

ระวังเจอช้างงี้หงุดหงิด ด้วยนะครับ อาจเจอชาร์ท เข้าใส่  แถวบ้าน เคยมี ช้างเร่ร่อน สองเจ้า มาเจอกันโดยบังเอิญ  ที่นี้ด้วยความผิดกลิ่นหรือไม่ถูกกัน ช้างสองเชือก ชาร์ทเข้าชนกันเลยครับ ควาญสับขอเข้าเต็มแรง ก็เอาไม่อยู่ เหตุเกิดที่สีแยกไฟแดง รถยนต์หลบช้าง ชนกันอีก  วุ่นวายน่าดู

ถ้าช้างเข้ามาในชุมชน แล้วมีหมาเห่ากรรโชก  อย่าเข้าใกล้ครับ  มันอาจหงุดหงิดได้ กรณี กรณี ช้างเจอ สัตว์ อื่นก็เช่นกัน เช่น ม้า , ควาย  ... ช้างไม่ชอบครับ

เห็นด้วยกับคุณโทน73ครับ
แถมมีเรื่องเล่าให้ฟังนิดนึง.. ประมาณ 3-4 ปีมาแล้ว  เพื่อนผมกลับมาจากทำธุระกลางดึกคืนหนึ่ง  ด้วยความหิวเลยอาศัยแวะร้านข้าวต้มข้างทาง กำลังนั่งกินเพลินๆก็มีควาญเร่เข้ามาขายอาหารช้างอย่างที่หลายๆท่านบอก
ทีนี้เรื่องที่ไม่น่าจะกลายเป็นเรื่องมันก็เกิด.. เมื่อหมาหลายตัวซึ่งนอนอยู่ใกล้ๆในบริเวณนั้นลุกขึ้นมาเห่ากรรโชก
คิดดูแล้วกันครับ.. ฝูงหมาไล่เห่าช้างตอนกลางคืน มันจะเกิดอะไรขึ้น
ช้างตกใจแตกตื่น.. วิ่งเบียดชนกระจกข้างจนหลุดทั้งยวง
งานนี้ไม่มีประกันมารับผิด  เพราะเพิ่งหมดอายุไปไม่ถึงสัปดาห์ เนื่องจากยังไม่ได้ต่อใหม่
ส่วนควาญช้าง.. ยกมื้อไหว้ขอโทษๆๆ  ไม่มีเงินชดใช้

ซ่อมเองไปหลายตังค์ครับ.. สงสารช้าง ควาญช้าง หรือเพื่อนผมกันดีแน่!

มูลนิธิเพื่อนช้างก็พยายามช่วยเหลืออยู่ครับ แต่..ก็เป็นได้แค่ส่วนหนึ่ง

http://www.elephant.tnet.co.th/index_13.html

สงสารช้างแต่เลิกเลี้บงแล้วครับ    ทำเหมือนเราปัญญาอ่อนกล้วย4-5ลูก20บาท    หวีละ20ก็พอไหวช้างก็ช้างคุณ     ขายไม่หมดคุณก็ให้มันกินอยู่ดี

ที่ห้วยขวาง ตอนกลางคืน
 มีคนพา ลูกช้าง ตัวน้อย กับแม่ของมัน ไปเดินเร่
ขายกล้วยบ้าง อ้อยบ้าง

แม่ตัวดีเห็น เค้าต้อนแม่ กับลูกไปคนละทาง
ช้างน้อยก็ร้องตามแม่ ส่งเสียง ตาละห้อย

เหมือนเค้ารู้ว่า ของกินอยู่ในถุง แต่เค้าไม่กล้าหยิบจากมือควาญ
พอของกิน เปลี่ยนมือมาที่คนซื้อ แกะถุงให้แทบไม่ทัน

แม่ตัวดี ซื้อผลไม้ที่ขายอยู่ข้างทางเพิ่มให้
ก็ได้ยินเสียงควาญช้างลอยมาว่า " พี่ไม่สงสารผม ซื้อกับผมก็ให้ช้างได้เหมือนกัน "

ไม่รู้จะพูดยังไงแฮะ....