เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เรื่องมีอยู่ว่ามีเพื่อนโทรมาหาบอกว่ามีคนต้องการขายปืนอยากให้ช่วยซื้อใว้  เพราะคนขายเดือดร้อนเรื่องเงิน  เราก็ไปหาเพราะทั้งอยากช่วยและอยากซื้อใว้   เมื่อไปถึงก็แจ้งความประสงค์กับเพื่อนว่าขอดูปืนและเอกสารหน่อย   เจ้าของปืนที่จะขายบอกว่าปืนที่จะขายเอาไปจำนำใว้   หากสนใจจะซื้อจริงๆก็ให้จ่ายเงินทั้งหมดมาก่อน  เขาจะเอาเงินไปไถ่ปืนคืนและจะนำมามอบให้พร้อมเอกสารในตอนเย็น   เจ้าของปืนรับราชการด้วย  เราก็เลยสอบถามไปว่าปืนที่จะขายเป็นปืนสวัสดิการรึเปล่า  เขาบอกว่าใช่แต่ซื้อมานานแล้วสามารถโอนได้แล้ว   เอาไปโอนได้เลย   ด้วยความเชื่อใจและใว้ใจ   ย้ำอีกครั้งว่าเชื่อใจและใว้ใจ   จึงจ่ายค่าปืนให้เขาไป    ตกเย็นเขาเอาปืนมาให้พร้อมเอกสาร   ปรากฏว่าเป็นปืนสวัสดิการ  ซื้อมาได้แค่ 2 ปีเหลืออีกสามปีถึงจะโอนได้   เราก็ต่อว่าไปเล็กๆน้อยๆ  แล้วก็จำใจรับปืนมาเพราะขอเงินคืนเขาก็บอกว่าไม่มีให้เพราะจ่ายคนที่รับจำใว้ไปหมดแล้ว   ต่อมาไม่นานเราเอาปืนกระบอกดังกล่าวไปฝากคนรู้จักใว้ (เป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดมาก)  แล้วเขาก็เอาไปถูกจับข้อหานำพาและผิดมือ   ส่งศาลพิพากษาแล้วจ่ายค่าปรับแล้วเป็นอันว่าคดีจบ   ปัญหามันเกิดขึ้นตรงที่เจ้าของปืนที่ขายให้เราตอนแรกที่มีซื้อในใบ ป.4 ไปขอรับปืนคืนแล้วไม่นำมาส่งมอบให้เรา   ดันเอาไปให้คนอื่นที่เป็นเจ้าหนี้เขาอยู่   ประมาณมาเอาปืนไปใช้หนี้แทนเงินที่ค้างเจ้าหนี้อยู่   เรื่องแบบนี้เราจะทำอย่างไรดีครับไม่อยากได้ปืนคืนแล้วอยากได้เงินคืนมากกว่า   เอาปืนมาก็ผิดมมืออีกเดี่ยวมีปัญหาตามมาอีก   รบกวนเพื่อนสมาชิกที่มีความรู้ด้านกฎหมายแนะนำด้วยครับ........ ::014:: (ทั้งเพื่อนที่แนะนำทั้งคนขายและเจ้าหนี้คนขายที่เอาปืนไปเป็นเป็นตำรวจครับ....ขอโทษเรื่องการบอกอาชีพของทุกคนที่ถูกพาดพิงด้วยครับ.... ::014::)

ถ้าพูดกันตามกฎหมายจริง ๆ เรื่องนี้เข้าข่ายข้อหาฉ้อโกงนะครับ เรื่องเกิดมานานหรือยังครับ และต้องการจะดำเนินคดีตามกฎหมายจริง ๆหรือเปล่า

ลองไปร้องเรียน สตช. เล่นๆดูแบบไม่ต้องหวังผล แล้วตัดเพื่อนไปเลย

โห ซวยซำซวยซ้อน
ปืนอะไรครับ เสียค่าเจ็บตัวไปเท่าไหร่
ถือว่าเตืือนคนชอบซื้อปืนเลยครับแบบนี้
ว่าต้องดูหลังฐานให้ดีๆก่อน
ขอให้ได้เงินคือเร็วๆครับ

เข้าหาผู้บังคับบัญชาของเขา เล่าเรื่องให้ฟัง

>:( เอาผู้หลักผู้ใหญ่ที่เรานับถือไปด้วย :VOV: และเอาใจช่วยขอให้ได้เงินคืน คับ ::004::

น่าเห็นใจ คิดว่าคงไม่มีอะไรเป็นหลักฐาน ลองเข้าพบผู้บังคับบัญชาเล่าเรื่องราวให้ฟังครับ

เป็นอุทาหรณ์ว่าอย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคน จะจนใจเอง  ::004::

ผมคิดว่าคุณนะรู้ทั้งรู้ว่าสิ่งที่กระทำลงไปนะมันไม่ถูกต้องแล้วทำไปทำไม.

ขอให้ได้เงินคีนไวไวนะครับ  ::014:: ::014::

หากขอเงินคืนไม่ได้ก็ต้องการดำเนินคดีจริงครับ  เพราะเขาเป็นหนี้มาก  เมื่อต้องการดำเนินคดีก็อยากทราบลู่ทางใว้ครับ   เรื่องเกิดเมื่อปลายปีที่แล้ว  คดีตัดสินเมื่อต้นปีครับ

ตอนนี้ยังไม่คิดถึงขั้นนั้นครับ  อยากคุยกันก่อน  หากตกลงกันไม่ได้ก็คงต้องทำตามที่ท่านแนะนำครับ

ปืน cz 75 b compack ครับ  ราคา 70,000.-  อันนี้เพราะความไว้ใจเขาล้วนๆเลยครับ  เห็นว่าเพื่อนแนะนำมาคงไม่มีปัญหา และเขาก็ยืนยันหนักแน่นว่าโอนได้เลย 

อันนี้คิดเอาใว้ว่าต้องทำเป็นอันดับแรกก่อน  หากคุยกันไม่รู้เรื่อง  ก็คงต้องแจ้งความครับ   อย่างนี้เราแจ้งความคดีอะไรได้บ้างครับ

ขอบคุณที่แนะนำครับ    หากได้แนวทางดีๆหลายๆอย่างแล้ว  จะรีบดำเนินการครับ

คุยกันปากเปล่าครับ  ไม่มีอะไรเป็นหลักฐานเลย

ตอนที่คิดจะซ้ือและตัดสินใจจ่ายเงินเขาไปก่อน  ก็คุยกันแล้วครับเขายืนยันหนักแน่นว่าโอนได้แน่นอน  เขาบอกว่าเขาเป็นตำรวจเขารู้เรื่องนี้ดี   เพื่อนที่แนะนำมาก็อยู่ด้วย  ก็ช่วยถามย้ำแล้ว  เขาก็ยืนยันตามนั้น  ตอนนั้นคิดว่าช่วยเหลือกันครับ  ปืนราคานี้ผมไปซื้อที่ร้านก็ได้ครับเพิ่มเงินอีกนิดหน่อยได้ปืนใหม่ด้วย  ที่ไม่ถูกต้องและน่าเจ็บใจตัวเองคือไม่น่าเอาไปฝากคนอื่นใว้ครับ   ก็คิดอยู่เหมืนกันว่าหากมีอะไรคนที่เดือดร้อนที่สุดไม่พ้นเราครับ   แล้วมันก็เดือดร้อนจริงๆด้วย

หากต้องแจ้งความดำเนินคดีจริง  เราแจ้งข้อหาอะไรได้บ้้างครับ  ให้ทำเป็นสัญญาเงินกู้ใว้ หรือไห้เขาทำหนังสือรับสภาพหนี้แล้วเซ็นต์เช็คจ่ายล่วงหน้าดีรึเปล่า  เพราะคุยกันวันก่อน  เขาบอกว่าจะรับผิดชอบโดยการผ่อนจ่ายเดือนละ 10,000.- เป็นเวลา 7 เดือน  แต่เขามีหนี้มากดูแล้วไม่สามารถจะจ่ายได้  เพื่อนตำรวจโรงพักเดี่ยวกันก็บอกว่าเขาจ่ายไม่ได้หรอกหนี้เขาเยอะ  ให้ฟ้องบังคับเอาอย่างเดี่ว   เมื่อต้องฟ้องกันจริงๆก็อยากทำอะไรใว้เป็นหลักฐานครับ  กลัวเขาบิดพริ้วครับ  หากสมาชิกท่านใดอยากแนะนำ  ก็โทรแนะนำได้ครับที่เบอร์  081-2686303   ขอบพระคุณทุกคำแนะนำมาล่วงหน้าครับ........

ดูแล้วก็ทำตามที่หลายๆท่านว่าไว้ ร้องเรียน สตช ไว้เล่นๆ เรื่องเข้าหาผู้บังคับบัญชา คงปล่าวประโยชน์ครับ ถ้าเป็นข้าราชการอื่นๆนั้นอีกเรื่อง แต่นี่ตำรวจครับ ถ้าคุณให้คุณให้โทษเขาไม่ได้ จะให้เขาเล่นลูกน้องเพื่อคุณ ไม่มีทางครับ

เรื่องทางกฎหมายนั่น นายสมชายเห็นท่านหนึ่งเป็นนักกฎหมายผู้ใหญ่แนะนำไปแล้ว นายสมชายคงไม่พูดถึงครับ...

นายสมชายมีเรื่องการวางตนของ จขกท. ว่าคงต้องมีข้อผิดพลาดแน่ๆ ว่าทำไม จขกท. ผิดพลาดได้อย่างไรปล่อยคนแบบนี้เข้ามาคลุกคลีคบค้าด้วยถึงขั้นไปมาหาสู่รู้จักบ้านช่อง ยอมทำธุรกรรมค้าขายด้วยครับ... แต่ละคนตามท้องเรื่องนี่หากมีพฤติกรรมตามที่ว่าจริง หากตามดูพฤติกรรมสักเดือน 2 เดือนรับรองจะเจอรูรั่วให้เจาะไชได้แยะเชียวครับ คนกลุ่มนี้ทั้งกลุ่มไม่น่าคบด้วยประการทั้งปวง(แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ผู้รักษากฎหมายในท้องเรื่องตามกระทู้นี่ด้วย)...

พฤติกรรมแบบนี้ไม่ใช่ผุดขึ้นมาจากพื้นดินเหมือนเห็ดผุดขึ้นมาโดยไม่มีลำต้นกิ่งก้านแขนงครับ, แต่เกิดจากพฤติกรรมสั่งสมมาตั้งแต่เรื่องเล็กเรื่องน้อย จนกระทั่งตบะในทางเลวกล้าแข็งครับ... คนเลวมันก็จะมีเหตุผลในทางเลวมาอ้างอยู่เรื่อย เช่นคนที่ไม่เคยทำผิดอะไรเลยนั้นไม่มีในโลก ซึ่งนั่นก็ใช่ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะเรื่องตามกระทู้นี้สุ่มเสี่ยงโทษหนักถึงขั้นจำคุกเชียวครับ ไม่ใช่ความผิดแค่โดนปรับแบบใบสั่งจราจร...

ความเห็นนายสมชายแบบไม่เกี่ยวกับกฎหมายว่าที่ผ่านมาก็ปล่อยไปเถิดครับ, คิดเสียว่าฟาดเคราะห์ไป แต่คนกลุ่มนี้ห้ามคบค้าสมาคมด้วยต่อไปครับ หากวางตัวมีระยะห่างสักหน่อยน่าจะมีการเกรงใจกันบ้าง... แต่ตามท้องเรื่องในกระทู้นี้ไม่ไหวเลย คิดว่าเราไม่มีน้ำยาจัดการอะไรได้ ถึงได้"ดูผิด"ถึงขั้นไม่เกรงใจ ไม่ถนอมน้ำใจ(ในฐานะเพื่อนก็ยังดี)เล่นงานเราซ้ำซ้อนถึงขนาดนี้ครับ...

เมื่อก่อนผมก็เคยรับจำนำปืนของคนอาชีพนี้ครับ........เป็น G 19  รับไว้ หมื่นห้า.........อาชีพนี้เห็นมาหลายคนแล้ว

ของหลวงทั้งสั้นยาวจำนำหมด. ::012::.......ของส่วนตัวก็ไม่เหลือ ::006::.......แถมเอาของเพื่อนไปด้วยอีก ::013::

ผมขอแถมอีกนิดนะครับปัญหาเรื่องปืนส่วนใหญ่ที่ผมเคยเจอก็จะมาจากคนกลุ่มพวกนี้แทบทั้งนั้น   และที่เคยเจอมีทั้งปืนสวมทะเบียนแล้วมาขายต่อ  แม้กระทั่งปืนเถื่อนปืนตัวเปล่าก็ยังเอามาขาย  คนพวกนี้ห่างให้ไกลได้เท่าไรยิ่งดีครับ

คงต้องคุยรายละเอียดกันหลังไมค์ จะสะดวกกว่าครับ ลองดูข้อความที่ผมส่งให้ทางเมลครับ

5^5^ถูกต้องครับ   เขาบอกหน้าตาเฉย  ขอนายคืนแล้วนายไม่ให้ผมเป็นลูกน้องไปบังคับนายไม่ได้    นายที่ว่าชั้นยศต่ำสุดน่าจะเป็นเป็นรองสารวัตรครับ.....

ขอบคุณพี่สนชาย(ฮา) ที่เขามาแนะนำครับ  ส่วนตัวผมติดตามการตอบกระทู้ของพี่มานานมากแล้ว  หลายปีทีเดียว  นับว่าพี่เป็นคนเก่าคนแก่ของเวปนี้เลยทีเดียว   จริงๆแล้วคนพวกนี้ไม่ได้คบกันมานานครับ  รู้จักจากการแนะนำของเพื่อนครับ   เพื่อนทำธุรกิจอยู่ด้วยกันแล้วมีสามีเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจโรงพักเดียวกันครับ   ก็เลยได้เจอคนพวกนี้อยู่บ่อยๆ   เรื่องส่วนตัวของคนพวกนี้ผมไม่เคยอยากทราบและไม่อยากรู้ด้วยซ้ำไป  ที่คุยกันเพราะส่วนตัวผมเคยซื้อปืนจากคนกลุ่มนี้ครับ 

ก็คงต้องพิจารณาตัวเองใหม่ครับ.....ว่าเราให้ความใว้ใจเขามากเกินไปรึเปล่า   ทั้งในฐานะพี่ที่รู้จัก  หรือว่าเพื่อนรุ่นพี่   ตั่งแต่เกิดเรื่องนี้ขึ้นมา  ก็มีคนพูดเหมื่อนที่พี่แสคงความเห็นใว้เลยครับ......

     ไม่ขอออกความเห็นว่าจะต้องทำอย่างไรนะครับ  
เพียงแค่เข้ามาให้คำแนะนำนิดนึงครับ  ว่า
     หลังจากเสร็จเรื่องนี้แล้ว  ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นเช่นไรก็ตาม
หนีห่าง ๆ คนกลุ่มนี้ได้เลยนะครับ  เพื่อนผมเคยชื้อปืนขนาด
.22 Lr ต่อจากคนกลุ่มนี้  พอนาน ๆ ที  ก็พากันมาขอยืมกลับ
ไปยิงเล่น  พอบอกปฏิเสธไป  ก็มีการพูดทำนองข่มขู่ใส่อีก
ต่างหาก  เลยแนะนำเพื่อนให้ขาย ๆ ไปซะ  ไม่ขาดทุนก็ดีแล้ว
     ข้อความที่พวกนี้ชอบเอามาอ้างบ่อย ๆ ตอนที่มาขอยืมแล้ว
เพื่อนผมปฏิเสธเรื่อง กลัวปัญหาเรื่องปืนผิดมือ ก็คือคำที่บอกว่า
... เขาเป็นตำรวจเขารู้เรื่องนี้ดี ...

ท่าน จขกท.ครับ เท่าที่ได้ติดตามอ่านมาทุกข้อความที่ท่านตอบมาในนี้ ส่วนตัวผมนะครับ ขอย้ำว่าเป็นความเห็นส่วนตัว ว่าหากเราจะทะเลาะกับคู่กรณีรายนี้มีแต่จะเสียครับ ได้ไม่คุ้มเสีย จริงๆแล้วผมไม่ได้มีอคติกับคนอาชีพนี้ แต่หมายเฉพาะบุคคล (ตำรวจดีๆผมก็พบมามากมายตั้งแต่ผมยังเป็นเป็นเด็กก็ว่าได้ และที่ออกนอกลู่นอกทางก็พบมาไม่น้อย)  สำหรับเรื่องนี้ผมมองว่าท่านยอมเสียสิ่งที่เสียไปแล้ว ไม่ต้องดิ้นรนอีกจะดีกว่า คิดเสียว่าฟาดเคราะห์ครั้งใหญ่และซื้อความรู้ ซื้อใจคน(ได้รู้ธาตูแท้ของบางคน)   อาจจะมีอีกหลายท่านไม่เห็นด้วยกับผมเพราะมันไม่ยุติธรรมเลย  แต่เหตุที่ผมมีความเห็นดังว่าเพราะท่านไม่มีการทำหลักฐานที่เป็นที่เชื่อถือได้ไว้แต่แรก วันเวลาล่วงผ่านมาพอเมื่อมีเรื่องขึ้น "เสือไม่กินเนื้อเสือครับ" แต่หากมีหลักฐานทำกันไว้ก่อน นั่นย่อมได้รับการพิจารณาจากผู้มีอำนาจเหนือขึ้นไป  แต่กรณีของท่านไม่ใช่  หากดิ้นรนต่อไปอาจทำให้มีคนเดือดร้อนอีกหลายคน  ::014::

ได้รู้สันดานของคนหลายคนด้วยเงินเพียง 70,000 บาท   ในตอนนี้ผมว่ามันน่าจะคุ้มครับ    ถือว่าเราซื้อความรู้มันเป็นความรู้ที่ไม่มีสอนในหนังสือหรือในตำราเรียนครับ ให้ถือเสียว่ามันเป็นบทเรียนที่ควรจำ   ถ้าไม่เสียเงินกันตอนนี้ภายภาคหน้าเราอาจจะเสียเงินมากกว่า 70000 ก็อาจเป็นได้     พอเรารู้แล้วเราก็แยกตัวไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวอีก   ส่วนเรื่องปืนถ้าต้องการหรือชอบจริงๆก็ซื้อปืนหน้าร้านซิ่งๆไปเลยครับตัดปัญหาทั้งปวงที่จะตามมา.

จขกท. พลาดตรงเพื่อนคนนี้แหละครับ คนที่ทำธุรกิจด้วยกันนี่แหละ... นายสมชายคาดว่าในอดีตฯ เพื่อนคนนี้สร้างเรื่องปวดหัวให้ จขกท. มาไม่มากก็น้อยครับ, เพราะหากคนนิสัยใจคอไม่เหมือนกันจะคบค้าสมาคมกันกับคนชั่ว(ที่ฉ้อโกง จขกท.)ไม่ได้... ส่วนนายสมชาย"สนใจ"เรื่องส่วนตัวของทุกคนที่พานพบในชีวิตครับ แล้วจะประเมินคนตลอดเวลาหากมีโอกาส... เพราะถือว่าทางแห่งหายนะ(อบายมุข)ข้อที่ร้ายแรงที่สุดคือคบคนชั่วเป็นมิตรครับ...

คนชั่วกับคนไม่รู้(คนโง่)มีเส้นแบ่งที่บางมาก เพราะคนที่ไม่รู้ย่อมไม่มีเจตนาร้าย แต่ด้วยความที่ตนเองไม่รู้ ไม่ได้ประเมินผู้อื่นรอบข้าง สามารถแนะนำคนชั่วร้ายให้แก่ผู้อื่น(เพื่อนน้ำมิตร - เพื่อนร่วมธุรกิจกัน) ผลร้ายย่อมบังเกิดแก่เพื่อนน้ำมิตรนั้นด้วย... ดังนั้นคนไม่รู้(คนโง่)จึงสามารถจัดกลุ่มรวมอยู่ในหมวดเดียวกับคนชั่วและคนพาลครับ(เพราะผลลัพธ์เดียวกันท้ายสุด)...

หากเป็นตัวนายสมชายเอง เพื่อนคนที่ทำธุรกิจด้วยกันคนนี้หมดเครดิตแล้วครับ คบได้แต่เฉพาะในงานการเท่านั้น แล้วนายสมชายจะเว้นระยะห่าง และหากเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยงครับ... ลิ้งก์นี่ อบายมุข 6, จะเห็นว่าหัวข้อที่ร้ายแรงที่สุดคือคบคนชั่วเป็นมิตร เพราะมันสามารถลามปามไปหาข้ออื่นได้ทุกข้อครับ... http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A1%E0%B8%B8%E0%B8%82

น่าเห็นใจพี่เจ้าของกระทู้ครับ พลาดเพราะความไว้ใจเพื่อนแท้ๆเลย เพิ่มเงินอีกหมื่นกว่าๆก้อได้ปืนใหม่แล้ว ::004:: ::004:: ::004::

เรื่องปืนมือสองถ้ามันมาแนวอึมครึมไม่ชัวร์ ผมไม่ขอเสี่ยงครับ ซื้อปืนใหม่สบายใจกว่าครับ  ::014::

ความสัตย์ซื่อมีราคา ชีวิตมีราคา  อยากตีหมาต้องคิดเอง อย่าเชื่อคนเชียร์ให้ตี   ::014::

ลองล้อมวงคุยกันหรือยังครับ เอาแบบว่าขอคืนบางส่วนเท่าที่จะทำได้ แล้วก็ยอมๆกันไปหาคนกลางที่มีเพาเวอร์ไปเจรจาด้วย

เข้าใจและเห็นใจท่านเจ้าของกระทู้ครับ และหนักใจกับท่านด้วยในการหาทางแก้ไข ผมว่า ลองเจรจาแบบพูดกันดี ๆว่า เราให้เงินไปก็เพราะเชื่อใจกัน และคิดว่าคงไม่โกง ถ้าโอนปืนให้ไม่ได้ก็ขอเงินคืน แล้วดูท่าทีว่าเป็นอย่างไรครับ

::002::

ท่านต้องพิจารณาตัดสินใจเองครับ เพราะแต่ละบุคคลที่เกี่ยวพันกับเรื่องนี้แม้กระทั่งผู้ที่แนะนำให้อย่ายอม ย่อมมีที่มาต่างๆกัน  เช่นรู้จักกันอย่างไร สนิทกันมากแค่ไหน แต่ละคนมีอุปนิสัยใจคออย่างไร มีความจริงใจมากน้อยเพียงใด  ท่านย่อมรู้ดีกว่าคนอื่น จะประเมินว่าควรเอาเรื่องต่อไปหรือยอมเสียแค่นี้แล้วจบ  แต่ความเห็นส่วนตัวผม หากเป็นผมให้มันจบแค่นี้ดีกว่า อย่างน้อยตอนตายยังไปเผาผีกันได้  หากไม่แล้ว ความเดือดร้อนที่เราคาดไม่ถึงอาจตามมาอีกเยอะครับ
 ปล.ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

ขอแสดงความคิดเห็นบ้างครับ  ตังส์ตั้ง 7 หมื่น มิใช่หามาได้ง่ายๆ  จะฟาดคง ฟาดเคราะห์ ง่ายๆ เชียวหรือ?  :OO
ไม่น่าจะให้เขากินเราง่ายขนาดนั้น (ถึงแม้ว่านิสัย และสันดานเขาเละ ก็ตาม) อย่างน้อยคนมีหน้าที่การงาน เป็นถึงตำรวจ เป็นหัวหน้าครอบครัว  เป็นพ่อของลูกๆ ก็คงมีสามัญสำนึกบ้างน่า... ประเด็นแค่เขาไม่มีปัญญาใช้หนี้เราตอนนี้เท่านั้นเอง..ปัญหามีทางออกเสมอ ขึ้นอยู่กับว่าจะออกแบบใหน..แต่อย่าตัดช่องน้อยเกินไป สงสารตัวเองด้วย..  ::012::
ความคิดส่วนตัวสำหรับผมน่ะครับ. ;D. ผมว่าขอพูดคุยกันก่อน ไม่ได้เร่ง ไม่ด่วน  แต่คุณต้องหนี้ฉัน(หนี้ชีวิตด้วย) ถึงแม้ว่าชีวิตนี้คุณไม่จ่ายฉัน  แต่คุณก็จะเป็นหนี้ เป็นบุญคุณฉัน ตลอดไปจนวันตาย  ตลอดชั่วลูกชั่วหลาน  เราจะไม่ทำตัวเหมือนเดิม แต่ก็พูดคุยด้วยปกติ เป็นมิตรไว้ มิเสียหลาย (บทเรียนมีมาแล้ว จะไม่เกิดซ้ำขึ้นอีกเด็ดขาด)  เขาจะติดหนี้ชีวิตเราตลอดกาลลลลลลลลลลลลลลลลลลลๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  แต่เราห้ามเป็นทุกข์กับเรื่องนี้...ผมคิดแค่นี้ครับ..

ผมเป็นอีกคนที่เคยซื้อปืนต่อจากเพื่อนที่เขารับจำนำปืนจากตำรวจแล้วไม่มาไถ่ถอนคืนผมคุยกับเพื่อนที่รับจำนำมาว่าถ้าโอนไม่ได้
ไม่ว่ากรณีใดๆผมขอเงินคืนโดยทำหนังสือเงินกู้ไว้ 1 ฉบับแต่โชคดีโอนได้เรื่องเลยจบและไม่เคยคิดจะซื้อปืนแบบนี้อีกเลยเนื่องจาก
ครั้งนั้นตอนแรกยังไม่ทราบรายละเอียดพอเห็น ป.4 จึงบอกเพื่อนไปตรงๆว่าไม่ค่อยไว้ใจแต่เพื่อนที่รับจำนำมาเป็นคนจิตใจดีกล้ารับ
ความเสี่ยงและยอมทำหนังสือกู้ยืมไว้ให้ผม

การซื้อ-ขายของต้องเห็นของที่จะซื้อจะขายกันก่อนไม่ใช่หรือครับก่อนที่จะตกลงซื้อขายกันแต่นี่พูดกันปากเปล่าไม่มีหลักฐานอะไรยืนยันก็น่าเห็นใจท่านสมาชิกก็ขอให้จบเรื่องด้วยดีครับ