เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

http://www.matichon.co.th/prachachat/prachachat_detail.php?s_tag=02pol07021049&day=2006/10/02

  ;D จาก ประชาชาติธุรกิจ ครับ ล่าสุดเป็นอย่างไรครับ  ;D

ดีครับ  เป็นข่าวที่น่าสนใจและความติดตาม เพราะเป็นการเลือกปฎิบัติ
ขอขอบคุณ จขกท. ที่นำมาเผยแพร่

รอดูครับ

ดีครับ :D

              โอ๊คไหนครับ.............. ;D

   น่าสนใจครับ :)
ขอขอบคุณครับผม ;)

เค้าเป็นใครหรอครับ... ??? ??? ???







 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

ถ้าเป็นการตรวจสอบการเลือกปฎิบัติก็ดีไป แต่ว่ากลัวว่าจะเป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลรึเปล่า ถ้าปล่อยให้อะไรก้ออ้างว่าเป็นสื่อ
กลายเป็นว่าสื่อสามารถละเมิดได้แต่ใครทำอะไรก้อบอกว่าเป็นสื่ออีกนั้นแหละ ละเมิดสื่อ :P

........................
มติที่ประชุมในครั้งนั้น สรุปว่าสมควรเปิดเผยข้อมูล เพราะการเปิดเผยเป็นการแสดงถึงความโปร่งใสในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่หน่วยงานของรัฐ มิใช่ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล และตรวจสอบว่าที่มีอาวุธปืนได้รับอนุญาตให้มีโดยถูกต้องหรือไม่................

ถ้าคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารฯ มีมติดังนี้จริง ก็ถือเป็นข้อวินิจฉัยที่เป็นบรรทัดฐานได้แล้วครับ  ;)

เจ้าหน้าที่มีสิทธิ์ถูกกล่าวหาว่าเลือกปฏิบัติ พานทองแท้มีศักดิ์ศรีในสังคมนี้น้อยกว่าผมด้วยซ้ำไปมั้งในความเป็นจริง เพียงแค่มีเงิน มีอำนาจ ในการใช้บารมีให้คนอื่นเกรงใจ วางท่าไปวันๆ ผมเลยมองเค้าเหมือนแมลงวันที่บินตอมไปตอมมาอยู่ทุกวันนี้ สร้างความเดือดร้อนให้คนทั่วๆไป ให้คิดในแง่ที่ว่าสิ่งที่นายกระทำเป็นการเอาเปรียบบุคคลอื่นหรือเปล่า

ในความเห็นส่วนตัว การเปิดเผยว่าใครมีปืนเท่าไร ขนาดใดบ้าง และ ขออนุญาตซื้อเมื่อไร ผมมองยังไงก็เป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคล ถึงใครจะอ้างมติคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารสาขาสังคม แต่มติดังกล่าวก็มีไม่ได้ครอบคลุมถึงการเปิดเผยต่อสาธารณะทางสื่อมิใช่หรือครับ

อีกประการ อย่างผมปัจจุบันมีปืนกี่กระบอก ขนาดใดบ้าง ผมก็ไม่อยากให้คนภายนอกทราบ การที่มีคนมาประกาศว่าผมมีปืนกี่กระบอก ขนาดใดบ้าง ผมก็คงไม่ยอมหรอกครับ (ในกรณีนี้ไม่สามารถรวมถึงการตรวจสอบอาวุธปืนของผู้ต้องหาที่มีคดีความอยู่ครับ เพราะเป็นการตรวจสอบเพื่อหาอาวุธปืนที่ผู้ต้องหาครอบครองอยู่) อย่าลืมนะครับ การที่มีคนเปิดเผยว่าเรามีอาวุธปืนอยู่เท่าไร ก็ย่อมทำให้ความปลอดภัยทางด้านชีวิตและความปลอดภัยของครอบครัวของเราลดลง

สื่อสารมวลชนก็มักจะอ้างเสรีภาพและการเปิดเผยข้อมูลอย่างตรงไปตรงมาโดยเจตนาบริสุทธิ์ แต่ในความเป็นจริงสื่อก็ละเมิดใครต่อใครไม่รู้เท่าไร และโดนฟ้องร้องอยู่เป็นประจำ รวมทั้งการต้องลงข้อความขอโทษอย่างที่เราเห็นอยู่ทุกวัน

และบทความข้อหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ กล่าวถึงกรณีการตรวจสอบนักข่าวว่าเป็นนักข่าวจริงหรือไม่ ผมมองว่าเป็นเรื่องสมควร ทุกวันนี้มิจฉาชีพเยอะ ตำรวจปลอม ข้าราชการปลอม นักข่าวปลอม เราก็เคยอ่านข่าวเจอ

ตามความเข้าใจของผม การขอทราบข้อมูลลักษณะนี้ผู้ขอทราบต้องมีเหตุผล ว่าต้องการข้อมูลเพื่อวัตถุประสงค์ใด
ส่วนผู้ครอบครองข้อมูลหรือเจ้าของข้อมูลจะไม่อนุญาตก็เป็นสิทธิ ทั้งสองฝ่ายต้องมีเหตุผล ไม่ใช่ตามอำเภอใจ

เมื่อเป็นกรณีขัดแย้ง ผู้ขอสามารถใช้สิทธิตามพ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารฯ
ต้องนำเรื่องสู่กรรมการข้อมูลข่าวสารซึ่งจะเป็นผู้ที่จะพิจารณาตัดสิน
เป็นอำนาจเด็ดขาด เสมือนศาลข้อมูล

วินิจฉัยของกรรมการฯอาจใช้อ้างอิงได้ แต่ก็เหมือนคำพิพากษา ที่ว่ากันเป็นเรื่องๆไป

 ;D ผมว่าคนที่ใช้......เพื่ออำนวยความสะดวกในการมีปืน  มีเยอะครับ

   

เกือบเหมือนที่ผมอยากบอก ;)
เจ้าหน้าที่มีสิทธิ์ถูกกล่าวหาว่าเลือกปฏิบัติ  อันนี้จริง
พานทองแท้มีศักดิ์ศรีในสังคมนี้น้อยกว่าผมด้วยซ้ำไปอันนี้ออกจะไม่ถูกคับ คนเรามีศักดิ์ศรีเท่ากันคับ
ผมไม่ดูถูกใครจากแค่สิ่งที่เห็นหรือฟังมาแคสันนิฐานเอาไว้

กรณีการตรวจสอบนักข่าวว่าเป็นนักข่าวจริงหรือไม่ก้อสมควรแล้วถ้าคิดจะตรวจสอบเขาจะห่วงอะไรที่เขาจะตรวจสอบ

ประทานโทษน่ะท่านๆทั้งหลาย...
ถ้าท่านมีเงิน..หมื่นล้าน..ท่านอยากมีปืน..กี่กระบอกครับท่าน... บอกจากใจจริงน่ะครับ..ไม่เอาหรู

ผมเห็นด้วยกับพี่ธำรงครับ เรื่องเหตุผลการขอข้อมูล และการจะเปิดเผยข้อมูลการครอบครองอาวุธปืนของผู้หนึ่งผู้ใดต่อสาธารณะ ควรได้รับความเห็นชอบจากเจ้าของก่อนจึงเป็นเหตุผลที่สมควร ว่าแต่ใครจะอนุญาตให้ใครเปิดเผยว่าท่านมีปืนกี่กระบอก ขนาดใดบ้าง

ในการข้อมูลและคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารให้เปิดเผย ผมก็ไม่ค่อยทราบเรื่องสักเท่าไร แต่ก็พอรู้มาบ้างว่า การขอเพื่อข้อมูลในการฟ้องร้องศาลปกครองเรื่องการเลือกปฏิบัติของนายทะเบียน และคณะกรรมการจึงเห็นสมควรให้เปิดเผย เพื่อให้มีหลักฐานและการเปิดเผยเป็นการแสดงถึงความโปร่งใสในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่หน่วยงานของรัฐ

แต่การที่นักข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจขอข้อมูลนั้น เป็นการขอข้อมูลเพื่อเป็นการเปิดเผยต่อสาธารณะ และ นักข่าวมิได้เป้นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการฟ้องร้องของศาลปกครองเรื่องการเลือกปฏิบัติของนายทะเบียน จึงไม่มีเหตุผลที่นายทะเบียนจำเป็นต้องใช้คำวินิจฉัยนั้นกับการให้ข้อมูลกับนักข่าวครับ

ปล.ใครเปิดเผยข้อมูลการครอบครองอาวุธปืนของผมต่อสาธารณะโดยที่ผมไม่อนุญาต ผมก็ไม่ยอมเหมือนกันครับ

ผมว่าไร้สาระครับ  เพราะ แค่แค่เขียนข่าวก็เขียนไปเรื่อย.......  ใบอนุญาติ ซื้อปืน  คือ ป.3 ใบ พกคือ ป.12   แสดงว่านักข่าวไม่ได้สนใจที่จะศึกษาหาข้อมูลก่อน มีแต่จะหาประโยชน์จาก  ข่าว....................เท่านั้น

...............................................
ขอดูใบอนุญาต "โอ๊ค" พกปืน

คดีอาชญากรรมระดับร้ายแรงในประเทศไทยส่วนใหญ่นั้นเกิดจากการใช้อาวุธปืน ทุกวันนี้ใครอยากพกปืนต้องมายื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืน (แบบ ป.3) จากกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย

ก่อนหน้านี้ในช่วงรัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร มีกระแสข่าวว่า คนใหญ่คนโตในพรรคไทยรักไทยยื่นขอใบอนุญาตพกปืนกันเกร่อ รวมถึงกระแสข่าวลือเรื่องนายพานทองแท้ ชินวัตร บุตรชายของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ก็ได้ใบ ป.3 ไปแล้ว ในขณะที่ชาวบ้านยื่นขอใบอนุญาตแบบเดียวกันกลับถูกปฏิเสธ เพื่อพิสูจน์ความจริง !
--------------------------------------------------------------------------------
อย่างนั้นผมก็ไม่ใช่ชาวบ้านธรรมดาหรือไง  ถึงได้ ป.3 มาถึง สองกระบอก ภายใน ปีเดียวกัน หรือใครขอก็อนุญาติหมด 

คอยดูบทสรุป ....... เรื่องแบบนี้พูดยากเพราะอยู่ในดุลยพินิจของนายทะเบียนคงเอาโทษเรื่องการเลือกปฎิบัติไม่ได้

.....................อาวุธปืนที่ได้รับอนุญาตถือเป็นทรัพย์สินส่วนบุคคลหรือไม่ ถ้าใช่ แล้วกรณีนี้แค่นักข่าวก็สามารถที่จะเรียกดูข้อมูลได้ ต่อไปถ้าผมอยากรู้ว่าใครมีทรัพย์สินอะไรบ้างผมก็ไปขอดูได้สิขอรับ.................

คนละเรื่องกันครับ
เขาขอดูใบอนุญาต ไม่ใช่ดูทรัพย์สิน
ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน  เป็น "ผลการพิจารณาหรือคำวินิจฉัยที่มีผลโดยตรงต่อเอกชน" ซึ่งเป็นข้อมูลข่าวสารที่กฎหมายกำหนดว่าส่วนราชการจะต้องเตรียมไว้ให้ประชาชนตรวจดูได้  เพื่อเป็นข้อโต้แย้งว่าได้พิจารณาแบบเลือกปฏิบัติต่อตนเองหรือไม่

เห็นด้วยครับ เพราะสื่อก็ไม่ได้มีสิทธิ์ที่จะเปิดเผยเจาะลึกเรื่องราวที่เป็นส่วนตัว  ถึงจะไม่ใช่เรื่องนายกหรือใครๆก็ตาม 

พานทองแท้ก็เป็นมนุษย์คนนึงครับ 

แต่จะขอดูไปทำไมหรือครับ

ส่วนใหญ่คนชื่อโอ๊ค มีปืนในครอบครองเยอะอยู่แล้วครับ  จริงป่ะ

ครับ ท่านผู้การ

แต่นักข่าวก็ไม่ได้ขอดูเพื่อเรื่องการพิจารณาแบบเลือกปฏิบัติต่อตนเองหรือไม่ และ การที่นักข่าวจะเปิดเผยว่าใครมีปืนจำนวนเท่าไร ก็เป็นเรื่องการละเมิดสิทธิของผู้อื่นอยู่ดีครับ และใครๆก็ขอดูใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนของใครก็ได้เพื่อดูว่าเขาเลือกปฏิบัติต่อตนเองหรือไม่ได้ ผมว่ายังไงก็น่ากลัวครับ เพราะมีหลายท่านที่มีปืนมากกว่าร้อยกระบอก ถ้าโดนนักข่าวไปเปิดเผยชื่อท่านเหล่านี้ ผมว่าคงโดนฟ้องกันสนุกครับ

ฟ้องข้อหาอะไรครับ

       ผมเห็นด้วยกับ "คุณธำรง" ครับ... 

       การจะละเมิดสิทธิส่วนบุคคลหรือไม่? ในเรื่องข้อมูล ฯ เราคงต้องเข้าใจกันก่อนว่าอะไร?คือ " "ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล"

       และอยากรู้จัง...  " ผอ.สำนักการสอบสวนและนิติการ กรมการปกครอง ฯ "จะแย้งอย่างไร?? ตามมาตรที่15 และ 24 ของ พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ.2540 ...ถ้าเป็นจริงอย่างข้างล่างนี้

 
   


 

   

...ดูเหมือนนักข่าวจะเจตนาทำให้คนในสังคมสับสน และทำให้มีอคติกับคนที่ครอบครองอาวุธปืนอย่างถูกกฏหมาย หรือเปล่า ?
... ระหว่างใบ ป.3 ป.4 กับ ป.12 มันคนละเรื่อง คนละหน่วยงานรับผิดชอบ...หาก "เล่นข่าว" แบบนี้ต่อ ชาว อวป. มีหวังเดือดร้อนตาม ๆ กัน ...

ผมว่านักข่าวแค่จะหาช่องยิงระบอบทักษิณมากกว่าครับ ... โดยกล่าวหาว่า เอื้อประโยชน์ต่อวงศ์วานว่านเครือ ... ส่วนเรื่องเลือกปฏิบัติ ผมว่ายังไกล เพราะชาวบ้านที่ไปขอ ป.๓ ก็ยังพอจะขอกันได้ แต่อาจจะต้องออกแรง (หรือออกเงิน) มากกว่าปกติ ... แต่ก็เป็นเพราะกฏหมายได้ให้อำนาจนายทะเบียนใช้วิจารณญาณครับ

เมื่อวานอ่านจากไหนไม่ทราบ มีคนเขียนไปถามผู้ตอบ ... ส่วนหนึ่งบอกว่าเขาเพิ่งซื้อ 92FS กระบอกแรกเมื่อกลางปี ... เพราะอายุเพิ่งครบ ๒๐ เมื่อกุมภาพันธ์ ... ผมอ่านทีแรกก็ตกใจ เพราะตัวผมเองตอนอายุ ๒๐ ยังต้องไปขอค่ารถจากแม่อยู่เลย แต่ท่านนี้ ไปขอ ป.๓ ซื้อปืนราคาเกือบแสนได้แล้ว ... พอตั้งสติได้ ก็คิดใหม่ว่า ก็กฏหมายกำหนดไว้แล้ว เขาก็ทำตามกฏหมายทุกประการ แถมสำเนียงก็ไม่ได้ส่อไปในทางอันธพาลแต่อย่างใด ... สรุปก็มีได้นั่นเอง

ส่วนตัวผมตอนอายุ ๒๐ ไม่ลองไปขอ ป.๓ ก็ต้องโทษตัวเองว่า โง่เองครับ ;D ;D ;D

ตามกฏหมายก็ไม่ได้จํากัดจํานวนการมีอาวุธปืนในครอบครองของบุคคล ใครจะมีเท่าไหร่ก็ได้
ถึงลูกชายทักษิณจะมีปืนเป็นร้อยๆกระบอกก็ไม่ได้มีความผิดอะไร..
นักข่าวเล่นข่าวนี้เพื่อวัตถุประสงค์อะไรก็คงจะเดาๆกันได้ แต่ที่ห่วงคือ อาจจะกระทบถึงบุคคลอื่น
ที่รักชอบการสะสมปืน...ถ้าเกิดรัฐบ้าจี้ขึ้นมา....

เห็นด้วยกับความเห็นของพี่หลายๆท่านครับ ผมว่ามีทั้งดีทั้งเสียในการเปิดเผยข้อมูลนี้ และอาจใช้ข้อมูลนี้ในทางที่ไม่เหมาะสมได้  ความเห็นส่วนตัวนะครับ...ดูจากเจตนาน่าจะโฟกัสไปที่ประเด็นว่า ..คนใหญ่คนโตขออนุญาตง่ายกว่าบุคคลธรรมดา มีการเลืกปฏิบัติโดยเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือไม่ เลยเจาะประเด็นไปที่ "โอ๊ค" ก่อน และอาจมีนักการเมืองหลายๆท่านที่เข้าข่ายนี้  ด้วยความเคารพครับผม..

จำนวนคงไม่ใช่ประเด็นครับ มีคนที่มีปืนมากกว่าพานทองแท้หลายสิบหรืออาจจะหลายร้อยคนครับ
บางท่านมีมากกว่า 2000 กระบอก ที่มีมากกว่าร้อยกระบอกเท่าที่ผมรู้จักก็หลายคน

ประเด็นที่ควรนำมาคิดกันคือ  ความเท่าเทียมในการพิจารณาและขั้นตอนในการออกใบอนุญาต มันเท่าเทียมหรือไม่
เป็นการเลือกปฎิบัติหรือไม่

ก็อยากมีหลายๆกระบอกเหมือนคนอื่นๆครับ แต่ไม่มีตังค์เยอะอย่างเค้า แต่คงไม่อยากให้ใครเอาเรื่องส่วนตัวไปเขียนลงในหนังสือพิมพ์ แล้วให้คนทั้งประเทศวิพากษ์วิจารณ์หรอกครับ การขอมีใบอนุญาตเป็นเรื่องเหตุผลจำเป็นส่วนตัว อาจจะด้านกีฬา ด้านบันเทิง ความชอบส่วนตัวแบบสะสม ทั้งแบบเก่าๆใหม่ๆแล้วแต่จะชอบนะครับ สรุปก็คือ ขอมีให้เหตุผลและเจตนา และอย่าก้าวล้ำเขตแดน แบบนี้เป็นสุขทุกคนครับ

คดีอาชญากรรมระดับร้ายแรงในประเทศไทยส่วนใหญ่นั้นเกิดจากการใช้อาวุธปืน
ทุกวันนี้ใครอยากพกปืนต้องมายื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืน (แบบ ป.3) จากกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย  
- แบบ ป.3 คือใบอนุญาตซื้อ

ก่อนหน้านี้ในช่วงรัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร มีกระแสข่าวว่า คนใหญ่คนโตในพรรคไทยรักไทยยื่นขอใบอนุญาตพกปืนกันเกร่อ
รวมถึงกระแสข่าวลือเรื่องนายพานทองแท้ ชินวัตร บุตรชายของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร
ก็ได้ใบ ป.3 ไปแล้ว ในขณะที่ชาวบ้านยื่นขอใบอนุญาตแบบเดียวกันกลับถูกปฏิเสธ เพื่อพิสูจน์ความจริง !
- น่าจะเป็น แบบ ป.12 มากกว่า

นายธนก บังผล ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ หมายเลขประจำตัวพนักงาน 470911 ได้ทำหนังสือเลขที่ ปชช.17/2549 เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2549
ถึงผู้อำนวยการสำนักการสอบสวนและนิติการ กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย
เพื่อขอให้เปิดเผยข้อมูลรายชื่อผู้ยื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืน (แบบ ป.3)
ผลการพิจารณาการอนุญาตที่นายทะเบียนอาวุธปืน กรุงเทพมหานคร
แจ้งวัตถุประสงค์ของผู้ยื่นคำร้องขอ รวมทั้งประเภท ชนิด และขนาดของอาวุธปืนที่อนุมัติ ในปี พ.ศ.2549 ทั้งหมด

ต่อมานายกำธร ถาวรสถิตย์ ผู้อำนวยการสำนักการสอบสวนและนิติการ
มีหนังสือเลขที่ มท 0307 (ศ).1/17890 ลงวันที่ 15 กันยายน 2549
ตอบปฏิเสธกลับมาอย่างสิ้นเชิง

นายกำธรอ้างว่า การขอใช้สิทธิให้เปิดเผยข้อมูลที่ผู้สื่อข่าวร้องขอนั้น
จะกระทบต่อการป้องกันรักษาความสงบเรียบร้อยและประโยชน์ของสาธารณชน
อีกทั้งอาจต้องห้ามตามมาตรา 15 และกระทบสิทธิของบุคคลตามมาตรา 24 แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ.2540
- จริงแล้วสำนักการสอบสวนและนิติการ คงตรวจสอบไม่ได้มากกว่า ว่ามีจริง ๆ กี่กระบอก
และออกใบอนุญาตไปแล้วกี่กระบอก เพราะนั้นหมายถึง รายรับ....ของทุก ๆ ฝ่าย

ไม่เพียงเท่านั้น นายกำธรยังส่งหนังสือที่ มท 0307 (ศ).1/17888
มายังบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ อ้างอิงถึงหนังสือที่ผู้สื่อข่าวส่งไปขอข้อมูล เพื่อตรวจสอบว่า
นายธนก บังผล เป็นผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจหรือไม่
มีหน้าที่ในการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับอาวุธปืนในสถานะใด หรือไม่ อย่างไร และจะนำข้อมูลไปทำอะไร

ต่อมานายธนก บังผล ได้ชี้แจงด้วยหนังสือที่ ปชช.60/2549 ต่อนายกำธรกลับไปว่า
การขอใช้สิทธิตาม พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารฯ เป็นการใช้สิทธิตามกฎหมาย
หากนายกำธรจะไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลก็ควรใช้เหตุผลตามกฎหมาย
หรือถ้าไม่ยอมเปิดเผยก็ควรไปต่อสู้กันในคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ
มิใช่มาตั้งข้อสงสัยเรื่องสถานะของผู้สื่อข่าว

จริง ๆ แล้ว ก่อนหน้าการใช้สิทธิของผู้สื่อข่าวประชาชาติธุรกิจมีผู้เคยใช้สิทธิตรวจสอบมาก่อนแล้ว

ดังปรากฏในเอกสารรายงานการประชุมครั้งที่ 21/2549 เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2549
ของคณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารสาขาสังคม
กรณีมีผู้ร้องเรียนขอให้เปิดเผยข้อมูลการออกใบอนุญาตที่นายทะเบียนอาวุธปืนได้ออกใบอนุญาตให้มีและให้ใช้ปืนแก่
"นายพานทองแท้ ชินวัตร" ว่ามีทั้งสิ้นจำนวนเท่าใด เป็นอาวุธปืนชนิดใดและขนาดใดบ้าง

มติที่ประชุมในครั้งนั้น สรุปว่าสมควรเปิดเผยข้อมูล
เพราะการเปิดเผยเป็นการแสดงถึงความโปร่งใสในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่หน่วยงานของรัฐ
มิใช่ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล และตรวจสอบว่าที่มีอาวุธปืนได้รับอนุญาตให้มีโดยถูกต้องหรือไม่

นี่เป็นเพียงหนึ่งในกระบวนการทำข่าวสืบสวนสอบสวน ซึ่งเจ้าหน้าที่ของรัฐมักอ้างเหตุการปฏิเสธไว้ก่อนเสมอ  

- ไม่มีใครอยากเอามือไปซุกหีบหรอกครับ

เห็นด้วยครับ ;D

ไม่ต้องถึงโอ้คหรอกครับ   แค่เท่าที่เห็นที่เป็นอยู่ในการขออนุญาต  ขอ ป.3 ก็มีการเลือกปฏิบัติเยอะแล้วครับ

ข่าวยังไงก็ยังเป็นข่าว  เท็จจริงยังไงไม่มีใครรู้ นอกจากผู้กระทำที่รู้เอง  คนอย่างเราต้องฟังหูไว้หู  คนทุกคนต่างก็ต้องรักษาผลประโยชน์ของตัวเอง  นักข่าวถ้าไม่มีข่าวก็ตกงาน  เจ้าหน้าที่ของรัฐก็ต้องระวังตัวเองไม่งั้นก็ตกงาน  บางสิ่งบางอย่างถ้ามันเป็นผลเสียแก่ตัวเอง*****เราคงไม่อยากให้ผู้อื่นรู้เรื่องของเรา(แล้วแต่จะคิดกัน)

อาวุธปืนมีทะเบียบถูกกฎหมาย เหมือนมีรถยนต์มีทะเบียนถูกกฎหมายเหมือนกัน ใครมีมากมีน้อยอยู่ที่ฐานะการเงินจะต้องไปสนใจจับผิดกันทำไม

จากข้อมูลในนสพ.มติชนและข้อความอื่นที่แสดงมาข้างต้น
ขอแสดงข้อมูลที่ถูกต้องของหนังสือฉบับนั้นเพื่อความสมบรณ์ของเนื้อหา
เพื่อพิจารณาครับ


ตัวอย่างหนังสือฉบับนั้น

โลโก้ ประชาชาติธุรกิจ
ที่ ปชช.60/2549

วันที่ 19/09/2549

เรื่อง  การอุทธรณ์การปฎิเสธให้ข้อมูลการออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน
เรียน  ผู้อำนวยการสำนักการสืบสวนและนิติการกรมการปกครอง

สิ่งที่ส่งมาด้วย
1.สำเนาหนังสือที่ปชช.17/2549เรื่องการขอให้เปิดเผยข้อมูลการขอใบอนุญาตอาวุธปืน
2.สำเนาหนังสือที่ มท.0307(ศ).1/17890เรื่องขอให้เปิดเผยข้อมูลข่าวสารของทางราชการ

           ตามที่ข้าพเจ้านายธนก บังผล ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ ได้ส่งหนังสือที่ ปชช.17/2549  เรื่องขอให้เปิดเผยข้อมูลการขอใบอนุญาตอาวุธปืน เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2549 (ตามที่ได้แนบสำเนาหนังสือที่ ปชช.17/2549)นั้น
            ต่อมาสำนักการสอบสวนและนิติการได้ส่งหนังสือที่ มท.0307(ศ)1/17890 ลงวันที่ 15 กันยายน 2549  ปฎิเสธอย่างชัดเจนที่จะเปิดเผยข้อมูลดังกล่าว ซึ่งข้าพเจ้าเห็นว่า
           
           1. สำนักการสอบสวนและนิติการ ไม่มีสิทธิที่จะขอข้อมูลเพิ่มเติม เนื่องจากกฎหมายไม่ได้กำหนดให้มีอำนาจและข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องส่งข้อมูลใดๆที่ท่านร้องขอเพิ่มเติมเพื่อพิจารณา
           
           2. จากการตรวจสอบรายงานบันทึกการประชุมคณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารสาขา
การบริหารราชการและแผ่นดินและการบังคับใช้กฎหมาย(คณะที่3)ครั้งที่ 21/2549 เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน
2549 พบว่าสำนักการสอบสวนและนิติการมีแนวโน้มเลือกปฎิบัติไม่มีหลักเกณฑ์แน่นอนในการออกใบ
อนุญาตโดยเฉพาะการออกใบอนุญาตให้กับผู้ที่เกี่ยวข้องทางการเมือง
             
            ข้าพเจ้าขออุทธรณ์การไม่เปิดเผยข้อมูลของสำนักการสอบสวนและนิติการ โดยจะทำหนังสือไปยัง
ประธานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการ เพื่อใช้สิทธิตาม พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารฯต่อไป

                                                                                       ขอแสดงความนับถือ

                                                                                            นายธนก บังผล
ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ
โทร***************

นักข่าวละเมิดสิทธิ์คนอื่นทังนั้นผมเห็นด้วย

1.สำเนาหนังสือที่ปชช.17/2549เรื่องการขอให้เปิดเผยข้อมูลการขอใบอนุญาตอาวุธปืน

จากหนังฉบับนี้  ถูกส่งไปถึงหน่วยงานที่มีหน้าที่พิจารณาการออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธ
ปืนในเขตกรุงเทพ  โดยใช้กระดาษหัวจดหมายของหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ และอ้างอิง
ถึงการดำรงตำแหน่งเป็นผู้สื่อข่าวของหนังสือพิมพ์   ต่อมาได้ถูกร้องขอให้แสดงสถานะการมีหรือดำรงตำแหน่งหน้าที่อยู่จริง  เพื่อป้องกันการสวมรอยแอบอ้าง  และต่อมาได้ถูกปฎิเสธการแสดงตัวตน  ตามข้อความด้านล่าง

   ( สำนักการสอบสวนและนิติการ ไม่มีสิทธิที่จะขอข้อมูลเพิ่มเติม เนื่องจากกฎหมายไม่ได้กำหนดให้มีอำนาจและข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องส่งข้อมูลใดๆที่ท่านร้องขอเพิ่มเติมเพื่อพิจารณา)

จากประเด็นข้างต้น  เรื่องของการมีและใช้อาวุธปืนกฎหมายบัญญัติไว้ว่า  ทุกคนมีสิทธิ์
มีและใช้    ภายใต้ขอบเขตของการได้รับอนุญาตโดยถูกต้องตามกฎหมาย

เรื่องของโอ๊คหรือใครก็ตาม   ที่มีความต้องการมีอาวุธปืน  และได้รับอนุญาตให้มีและใช้
และเป็นการนำเข้าหรือหาซื้อโดยช่องทางที่ถูกต้อง   ไม่น่าจะนำมาเป็นประเด็นว่ามีมาก
หรือน้อยกระบอก    เร็วหรือช้า   สถานะของบุคคลนั้นๆต่างหาก

ส่วนเรื่องของการเอื้ออำนวยให้เร็วขึ้นหรือช้าลงนั้น  มันเป็นอีกส่วนหนึ่งที่เป็นจริงในสังคมไทย

นักข่าวก็เงี้ยครับ อ้างว่าเป็นสื่อ ใครทำงานข้างในเกี่ยวกับสื่อจะรู้ดี  มหาลัยบางแห่งที่สอนมา มีพูดด้วยว่านักข่าวเป็นอภิสิทธิ์ อีก ระดับนึง    ได้ยินแล้วทุเรศจัง

      ผมว่าหากจะขอดูเฉพาะจำนวนที่มีผู้มายื่นขอ (ป.1 เฉพาะที่ขอพกพา), จำนวนที่ได้รับการอนุญาตให้พกพา (ป.12) และจำนวนกระบอกของอาวุธปืนแต่ละขนาดที่อนุญาตแล้ว แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วมั่ง คงไม่ต้องถึงขั้นให้เปิดเผยชื่อผู้ขอหรอก

ขอบคุณคุณหมึกดำสำหรับ จดหมายดังกล่าว

นายธนก บังผล ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ หมายเลขประจำตัวพนักงาน 470911 ได้ทำหนังสือเลขที่ ปชช.17/2549 เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2549 ถึงผู้อำนวยการสำนักการสอบสวนและนิติการ กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย เพื่อขอให้เปิดเผยข้อมูลรายชื่อผู้ยื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืน  (แบบ ป.3) ผลการพิจารณาการอนุญาตที่นายทะเบียนอาวุธปืน กรุงเทพมหานคร แจ้งวัตถุประสงค์ของผู้ยื่นคำร้องขอ รวมทั้งประเภท ชนิด และขนาดของอาวุธปืนที่อนุมัติ ในปี พ.ศ.2549 ทั้งหมด

ถ้าเกิดคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการ ให้เปิดเผยข้อมูลชื่อผู้ยื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืนได้ งานนี้เกิดมีผู้ใดผู้หนึ่งมีชื่อเป็นผู้ยื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืนหลายใบ สงสัยคงโดนเปิดเผยกันก็คราวนี้แหละครับ นักข่าวบ้านเราใหญ่เสมอ ทำอะไรก็ได้ ไม่ผิด แถมยังอ้างได้ด้วยว่า สำนักการสอบสวนและนิติการ ไม่มีสิทธิที่จะขอข้อมูลเพิ่มเติม เนื่องจากกฎหมายไม่ได้กำหนดให้มีอำนาจและข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องส่งข้อมูลใดๆที่ท่านร้องขอเพิ่มเติมเพื่อพิจารณา ผมก็ไม่เห็นกฏหมายข้อไหนกำหนดให้นักข่าวมีอำนาจขอข้อมูลจากใครก็ได้โดยไม่ต้องเปิดเผยเหตุผลขอการหาข้อมูล ยิ่งใหญ่จริงๆครับ

อะไรผมก็เห็นแต่สื่อร้องให้เสรีภาพกับสื่อ ให้สื่อมีอำนาจในการตรวจสอบ แต่การที่สือละเมิดบุคคลผู้อื่นบ้าง ผมก็ไม่เห็นสื่อจะร้องให้ปกป้องเสรีภาพของประชาชน และ สิทธิส่วนบุคคลของประชาชนบ้างเลย อยากให้กฏหมายเราคุ้มครองประชาชนที่โดนสื่อกระทำบ้าง ไม่ใช่แค่ขอโทษกรอบเล็กๆในหนังสือพิมพ์ก็เป็นอันจบกัน ผมว่าไม่เป็นธรรมครับ

เรื่องฟ้องร้องถ้ามีบุคคลหนึ่งบุคคลใด เผยแพร่การครอบครองอาวุธปืนของเรา เราคงต้องฟ้องกรมการปกครองเพราะเป็นผู้ให้ข้อมูล คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการในฐานะผู้ร่วมรับผิดชอบการให้ข้อมูล หนังสือพิมพ์และนักข่าวเป็นผู้เผยแพร่ข้อมูล ซึ่งข้อมูลดังกล่าวถือว่าเป็นข้อมูลส่วนตัวที่กระทำระหว่างบุคคลกับองค์กรนั้นๆ และ ถ้าการลงข้อความใดๆมีข้อบิดเบือนจากข้อเท็จจริง ก็คงต้องฟ้องข้อหาหมิ่นประมาท และ อื่นๆแล้วแต่ข้อความดังกล่าวมีส่วนทำให้เสียหายเรื่องใดบ้าง

เกลียดจังพวกนักข่าวที่ชอบอ้างตัวว่าเป็นสื่อมวลชน  แล้วชอบละเมิดสิทธิของคนอื่น   เขียนข่าว สร้างข่ายบ่อยๆครั้งทำเพื่อขายข่ายเพื่อธุรกิจ  จนลืมนึกถึงความถูกต้อง

นักข่าวจะอยากรู้ไปทำไม? รู้แล้วก็ช่วยเรียกร้องให้เท่าเทียมกันก็แล้วกัน อย่างเราๆ มีคุณสมบัติตาม พรบ. ครบเหมือนกับคนที่มีหลายกระบอก/หลายแบบ ก็ต้องขออนุญาตได้เท่าๆ กัน อิ อิ

 :VOV:

ขับเฟอร์รารี่ มีเงินขนาดนั้น พกปืนอะไรก็ได้ครับ ดีไม่ดี ตอนขออนุญาติมีอาวุธ คงไม่ต้องไปเองด้วยซ้ำ มีคนรับใช้คอยทำให้อยู่แล้ว
ก็รู้กันอยู่ สังคม พกไป จนท ที่ไหนจะกล้าค้น ก็ต้องผ่านๆ ไป (ไ่ม่ได้ว่าใครนะครับ พูดถึงความเป็นจริง)

พอเกิดเรื่องลงข่าวใหญ่โต พอศาลพิพากษาไม่ผิดลงตัวเท่ามด

(http://img175.imageshack.us/img175/7984/1154272637199741nm4.gif) (http://imageshack.us)

จริงครับ แทบจะทุกเรื่องแหละครับ  หรือการที่ออกมากล่าวหาใครสักคน  แต่พอสุดท้ายเรื่องนั้นๆไม่เป็นความจริงหนังสือพิมพ์ไม่เคยมีการขอโทษเลยสักนิดเดียว

...เราน่าจะส่งกระทู้นี้ ที่พวกเราได้แสดงความคิดเห็นไปยังนักข่าว หรือ นสพ.ฉบับดังกล่าว ให้ได้รับรู้มุมมองของประชาชนคนหนึ่งที่เล่นปืนด้วยใจรัก และปฎิบัติตามกฎหมาย...หากเขามีเจตนาที่บริสุทธิ์ ไม่คิดถอนราก ถอนโคนใครบางกลุ่ม ซึ่งอาจส่งผลกระทบเป็นวงกว้างกับคนอื่น ๆ เขาก็น่าจะรับฟังบ้าง..และอาจจะมีการปรับปรุงงาน อวป. ที่ดีและเป็นธรรม ไม่เลือกปฏิบัติอย่างที่เป็นอยู่...

สิทธิส่วนบุคคลสื่อมวลชนไม่ควรไปสอดรู้สอดเห็น พวกเราหลายๆคนที่มีปืนก็คงไม่อยากเปิดเผยให้คนอื่นมารู้เช่นกัน

ผมดูแล้วก็งงๆ อยู่เหมือนกัน กรณีถ้าคิดในแง่กลับกันนักข่าวใช้สิทธิไปขอข้อมูลหน่วยงานราชการแล้วหน่วยงานนั้นขอตรวจสอบประวัติของนักข่าวที่ขอ แต่ผู้ขอกลับปฎิเสธที่จะให้ข้อมูลของตัวเอง นี่ก็แสดงให้เห็นได้ว่าบุคคลดังกล่าวมีใจที่ไม่เป็นธรรม พอจะต้องเปิดเผยตัวก็ไม่ยอม

นอกจากนี้แล้ว การที่มีการให้ทำการยืนยันสภาพของนักข่าวจากต้นสังกัด หากมีกรณีละเมิดเกิดขึ้นก็จะทำให้ต้นสังกัดต้องรับผิดชอบ ซึ่งหากมีเจตนาดีจริงต้นสังกัดก็ควรจะยืนยันสภาพได้ หากไม่มีต้นสังกัดยืนยันความผิดก็อยู่แค่ตัวบุคคลเท่านั้น นี่ก็เป็นการตัดตอนความรับผิดชอบต่อสังคมและผู้ที่อาจจะเสียหาย

นสพ. เมืองไทยก็เป็นอย่างนี้ทำอะไรไม่มี accountibility (ขอโทษที่ใช้ภาษาฝรั่ง) ไม่อยากรับผิดชอบหากตัวเองไปละเมิดผู้อื่น พอถึงที่ตัวเองก็ร้องแรกแหกกะเฌอ มันน่าจะถึงเวลาแล้วที่ควรให้มีองค์กรกลางเพื่อควบคุม ร้องทุกข์ กล่าวโทษ สื่อที่ทำความเสียหายให้แก่บุคคลอื่น อย่างเป็นจริงเป็นจัง

สิทธิและละเมิดมันคาบเกี่ยวกัน ฉนั้น การกระทำใดควรจะต้องคิดให้รอบคอบ และหากมีความเสียหายเกิดขึ้น ผู้ก่อต้องรับผิดชอบในการที่ตัวเองทำลงไปอย่างเป็นสุภาพบุรุษ มิใช่โบ้ยให้คนอื่น

ผมเห็นว่า จนท. ทำถูกแล้วและเรื่องก็ควรจะเป็นที่ยุติ หาก นักข่าวไม่พอใจก็สามารถไปร้องต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องให้สั่งให้เปิดเผยข้อมูลได้ ซึ่งจะเป็นการกระทำที่ถูกต้องตามทำนองครองธรรม มิใช้มาเขียนบทความที่ถูกๆผิดๆ เสียเวลาและความรู้สึกต่อทุกฝ่าย หากทุกคนมีสำนึกที่ต้องยึดถือในความถูกต้องสังคมก็มีความน่าอยู่ขึ้น

คุณธนก บังผล ศูนย์ข่าวอิศรา สมาคมนักข่าวนักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย มีผลงานการรายงานเชิงวิเคราะห์เรื่องราวภาคใต้
เคยได้รางวัลชมเชยอันดับหนึ่งการประกวดงานเขียนวรรณกรรมเชิงสร้างสรรค์

ผมอาจได้เจอตัว............ จะบอก..และ..จะถามความ ตามที่คุณvisith และคุณLaw Enforcement กล่าวมาครับ   ;)

 ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;)

ผมชอบสื่อที่เป็นกลางมากกว่าหลากหลายความคิดดี อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าถูกปลุกระดม

ไม่มีสิทธิที่จะขอข้อมูลเพิ่มเติม เนื่องจากกฎหมายไม่ได้กำหนด
กฎหมายข้อไหนไม่ได้ระบุ
เอาภาษาชาวบ้าน จะไปเอาข้อมูลของทางราชการที่มีผลกระทบต่อสิทธิส่วนบุคคล เพื่อ ทำอะไร ก็ไม่แจ้ง พอถามกลับบอกไม่มีสิทธิ ไม่น่าเชื่อว่า สังคมนักข่าว ก็มีคนประเภทนี้ด้วย
ถ้าตังบุคคลเขาฟ้องในข้อหาละเมิด ใครจะรับผิดชอบ
พ.ร.บ. ข้อมูลข่าวสารที่พวกท่านพูดๆ กันในนี้
ถามหน่อยใครมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้บ้าง
ถ้าในนี้มีน้ำไม่เต็มแก้วอยู่หลายคน ผมจะอธิบายให้ฟัง ไว้มีเวาลาก่อนนะครับ

ประทานโทษน่ะท่านๆทั้งหลาย...
ถ้าท่านมีเงิน..หมื่นล้าน..ท่านอยากมีปืน..กี่กระบอกครับท่าน... บอกจากใจจริงน่ะครับ..ไม่เอาหรู


อยากมี 2 กระบอก ปื่น สั้น  กับปืนยาว ครับ 555

ขอถามหน่อย....สมมุติว่าถ้าท่านเอาเอกสารส่วนตัวต่างๆไปยื่นคำร้องเพื่อขอป.3...แต่ถูกเจ้าหน้าที่ที่วังไชยาเอาข้อมูลเหล่านั้น ให้ผู้อื่นดู.....ท่านว่าสมควรหรือไม่....และควรดำเนินการอย่างไรดีกับเจ้าหน้าที่ท่านนั้น.... ???

 :DD :DDจะติดตามตอนต่อไปครับ :DD :DD

ประทานโทษน่ะท่านๆทั้งหลาย...
ถ้าท่านมีเงิน..หมื่นล้าน..ท่านอยากมีปืน..กี่กระบอกครับท่าน... บอกจากใจจริงน่ะครับ..ไม่เอาหรู

เข้ามาช้าไปหน่อยครับ

         1 หมื่นกระบอกครับ

เงิน นำมาซึ่ง อำนาจ  และ อำนาจ ก็นำมาซึ่ง เงิน
ไม่อยากรู้ต่อไปแล้ว   อ่านแล้วปวดจิต  ::)

ประชาชนควรมีสิทธิเท่าเทียมกันภายใต้รัฐธรรมนูญการปกครอง และกฎหมาย แต่โดยความเป็นจริงแล้วแตกต่างกันอย่างมาก หลายๆท่านต้องต่อสู้เพื่อปกป้องสิทธิของตนเอง และ อีกหลายๆคนที่ได้รับการยื่นสิทธิ(พิเศษ)ให้ และ อีกหลายๆฅนก็แสวงหาสิทธิ(พิเศษ)ให้ตนเอง

ได้คุยกับผู้สื่อข่าว คุณธนก บังผล บอกความตามคุณvisith และแจ้งlink แนะให้เข้ามาอ่านในหน้านี้ของwebboard แล้วครับ
และได้ถามและบอกตามคุณLaw Enforcementเช่นกัน ต่อคำถามว่า"รู้ไปทำไม" -- เพราะเขาฟังมาว่ามีการเอิ้อ/เลือกปฏิบัติให้กลุ่มการเมือง
จึงอยากรู้ความจริงเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติ

ผมได้ให้ข้อมูลว่า การเลือกปฏิบัติในการอนุญาตเกี่ยวกับอาวุธปืนมีอยู่จริง
มีทั้งเลือกที่จะปฏิบัติโดยรวดเร็ว....เลือกที่จะปฏิบัติโดยเยิ่นเย้อ.......หรือจนถึงหาเหตุไม่อนุญาตไปเลย  :D
ซึ่งเหตุไม่ใช่เพียงการเมือง แต่ยังมีพวกพ้อง ....... และที่สำคัญคือ"ผลประโยชน์"ของผู้เกี่ยวข้อง
ก็เป็นเรื่องที่สายข่าวต้องไปเสาะแสวงข้อมูลเองต่อไป......5 5  ;) โพสอย่างนี้จะเป็นการตีปลาหน้าไซไปรึเปล่านะ  :D

คุณธนกคงต้องสู้ต่อไปในชั้นคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารฯ.....ไม่ใช่เพียงเรื่องข้อมูล....แต่เป็นการพิสูจน์สิทธิที่จะรู้-Right to know
ขออนุญาตไม่วิจารณ์ก้าวล่วง -- เรื่องอยู่ในกระบวนการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารแล้ว -- รอดูผล/คำวินิจฉัย

คุณธนกไม่รู้เรื่องปืน.....แต่คงไม่ใช่คนแอนตี้ปืน...(แบบยอมให้โจรข่มเหงโดยไม่ต่อสู้-ถือเป็นเคราะห์กรรม  :~) :~))

แต่ก็ไม่ใช่คนนิยมปืนอย่างเราๆในเวบนี้.........ฝากเขาไว้เพียงว่า..สงสัยอะไรก็ให้ถามพวกเราได้

...ขอบคุณ คุณธำรง ที่ได้ช่วยกรุณาติดต่อ ประสานงานให้...ก็หวังจะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นสำหรับชาว อวป.  ทุก ๆ คน...

จะมีปืนต้องมีตังค์ครับ ตอนนี้อยากได้แบบไหนก็ทำได้แค่มอง แค่เวลาจะแวบเข้าสนามยังไม่มีเลย ถ้ามีซักหมื่นล้านจะเอากี่กระบอกยังไม่รู้ แต่ถ้าอยากได้อันไหนคงไม่ต้องคิดมากเหมือนตอนนี้

     ถ้ามีหมื่นล้าน  ผมจะตั้งโรงงานเองครับ  มีเงินขนาดนี้คงขออนุญาตตั้งได้แน่ ๆ จะทำปืนยี่ห้อ หนุมานปราบลงกาครับ :~)

ตอนนี้ อะไรๆที่เกี่ยวกะอดีตนายก ย่อมขายได้ และอยู่ในความสนใจของผู้คน
โดยเฉพาะเรื่องที่ไม่มีใครกล้าถาม ตอนท่านดำรงตำแหน่ง....

บางครั้ง บางที..ด้วยเจตนาดี แต่ขาดข้อมูลฉพาะทาง....ทำให้เหมือน มวยตับจากแถวๆเมืองชลฯอ่ะครับ..

เมืองชลฯ ราย ราย....ครายยย....ชล ชล ราย....มาย.....

:DD :DD พี่...ใจเย็นครับพี่ :DD :DD

อย่าห้าม.....อย่าห้าม...

ขอบคุณครับ

เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ ถ้าคิดว่าไม่เหมาะสม กรุณาลบได้ครับ

เป็นมุมมองที่เห็นนักข่าวบางส่วน

นักข่าวเมืองไทยใหญ่คับฟ้า
นักข่าวเมืองไทยหูไม่ดี สมองไม่ดี เพราะว่าฟังอะไรมา แล้วมาคิดเองเป็นคนละเรื่องทุกที เขียนข่าวไม่ตรงกับที่ได้ยิน
นักข่าวเมืองไทยล้าหลังใช้แต่ปากกากระดาษจด เครื่องบันทึกเสียงไม่ยอมใช้ มันเลยทำให้ข้อมูลบิดเบือน
นักข่าวเมืองไทยชอบยุให้คนดีดี ตีกัน โดยไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ประเทศชาติและส่วนรวม
นักข่าวเมืองไทยชอบละเมิดสิทธิเสรีภาพของคนอื่น แต่ไม่ยอมให้สิทธิตัวเองโดนละเมิด
นักข่าวเมืองไทยเห็นแก่ตัว ขายข่าวอย่างเดียว ไม่คำนึงถึงผลที่ตามมาจากการเขียนข่าวของตัวเอง

ผมไม่ค่อยชอบนักข่าว บางส่วน ที่คงเป็นแค่ส่วนน้อย ที่ตั้งใจจะหาผลงานบนความเดือดร้อนของคนอื่น หรือเพื่อสะใจตัวเอง

แต่เพื่อนสนิทของผมก็เป็นนักข่าว แต่มันเป็นนักข่าวธุรกิจ ที่เป็นกลุ่มที่ไม่ค่อยมีคุณสมบัติข้างต้นเท่าไรนัก

สนับสนุนด้วยคน  เสริมอีกเรื่อง  ขายข่าวลูกเดียวประเทศชาติบ้านเมืองฉิบหายช่างมัน   ไม่มีหัวคิด ( ว่านักข่างบางคน  ไม่ใช่ทุกท่านครับ )

ขอบคุณมากครับพี่ธำรง รบกวนขอฝากให้ช่วย "รู้เพื่อก่อ" ครับ ตามจรรยาบรรณของสื่อผู้เป็นเสียงของประชาชน อิ อิ

คือว่าถ้าผมจำไม่ผิด สมัยพ่อของคุณโอ๊คเป็นนายก ท่านบอกจะกำจัดปืนให้หมดจากเมืองไทยใงครับ ใหงคุณลูกมีปืนซะได้ล่ะนี่ ขนาดคุณลูกอยู่แต่ในเมืองไม่ได้ใช้ชีวิตกลางแจ้งหรือต้องการการคุ้มครองสักนิด  น่าคิดๆ(ผมว่าดีแล้วที่คุณพ่อของคุณโอ๊คไปจากเมืองไทยซะได้)

มึน

สื่อชอบอ้างว่าเป็นตัวแทนของประชาชน   ไม่ทราบใคร   แต่งตั้งท่านขึ้นมา   คิดว่ามีปากกาก็มีอำนาจ   คิดหรือไม่ว่าบางครั้งข้อเท็จจิงยังไม่ปรากฎ  คนที่  เสียหาย   ปวดร้าวกับการกระทำของท่าน    มีอยู่มาก    การกระทำของท่านก็เป็นแค่หาเงินมาเลี้ยงชีพของท่านเอง  อย่าอ้างและกร่างให้มาก  บ้านเมืองจะวุ่นวาย    บาปกรรมจะตามทัน


ผมว่าขอดูใบอนุญาต  มันจะต่างกับขอดูทรัพย์อย่างไรกัน   มีใบฯ  เท่าไร มันก็มีทรัพย์(ปืน)เท่านั้น อยู่ในตัวแล้วละครับทั่น 


ยกตัวอย่างเขาขอดูโฉนดทั่น  เขาก็ทราบแล้วว่าทั่นมีที่ทางอยู่เท่าไร

เป็นทั่นละครับ   ใครขอ   ป.๓ไม่ได้ก็  ใช้  พรบ.ข้อมูลฯ   ขอทางราชการดูข้อมูลของทั่น   ชอบไหมครับ

กระทู้เขาขอดูใบพกพาอย่างเดียวไม่ใช้เหรอคับ ไม่ได้ขอดูใบอนุญาติมีและใช้อาวุธปืนมิใช่เหรอ งงคับ