เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ไม่ว่าพื้นเพคุณจะเป็นแบบไหน
คุณออกแบบความสำเร็จได้ในแบบตัวเอง นี่คือ เรื่องราวของ Jack Ma ผู้ทำหุ้น Alibaba มา IPO ขนาดใหญ่ที่สุดตลอดกาล ณ เวลานี้



Excuse…...excuse me?

ปี 1976 Hangzhou, China

Hangzhou เป็นเมืองขนาดใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลของเซียงไฮ้มากนัก มีเด็กชายวัย 12 ขวบคนนึงชื่อ Jack ซึ่งเป็นเด็กที่ตัวเล็กแต่ใจสู้มาก เมื่อโดนเพื่อนๆที่ตัวโตกว่ามาแกล้ง เขาจะตอบโต้จนมีเรื่องมีราวมีราวกันเป็นประจำ

เรื่องการเรียนก็ไม่สู้จะดีนัก โดยเฉพาะผลการเรียนวิชาเลขนี่เข้าขันย้ำแย่

แต่ด้วยวัยเพียง 12 ขวบ เด็กคนนี้มีความชื่นชอบภาษาอังกฤษเป็นพิเศษ เกือบทุกเช้าเขาจะตื่นตั้งแต่ตี 5 เพื่อปั่นจักรยานเป็นเวลา 45 นาทีเพื่อไปที่โรงแรมในเมืองเพื่อสนทนากับฝรั่งที่มาพัก และอาสาเป็นไกด์พาฝรั่งเหล่านั้นไปเที่ยวแถวๆนั้นเพื่อฝึกภาษาอังกฤษอีกด้วย

แค่นั้นยังไม่พอ Jack ยังขอพ่อแม่ซื้อวิทยุเพื่อมาฟังรายการภาษาอังกฤษทุกวัน

แต่หนทางการศึกษาในภาคปกติดูจะไม่เอื้อกับเท่าไร เขาพลาดการสอบ entrace ถึงสองครั้ง แต่ในที่สุดสามารถสอบเข้าโรงเรียนครูได้ เมื่อเรียนจบเขาก็สมัครงานหลายที่แต่ได้รับการปฏิเสธ (เขาเคยสมัครงานร้าน KFC แต่ก็ได้รับการปฏิเสธเช่นกัน) จนในที่สุดเขาก็ตัดสินใจมาเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ

Jack ได้รับเงินเดือน $12 - $15 ต่อเดือน ในตอนนั้น

ในช่วงนั้นธุรกิจการส่งออกของประเทศจีนกำลังเข้าสู่ยุครุ่งเรื่อง Jack ก็เลยจับพลัดจับผลูได้ทำงานเป็นล่าม ซึ่งเป็นอาชีพที่เป็นกำลังเป็นที่ต้องการของตลาด เพราะนักธุรกิจจีนจำนวนไม่น้อยที่ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง

ในปี 1995 เขาได้เดินทางไปอเมริกาในฐานะล่าม โดยเขาได้รับการว่าจ้างให้ไปทวงเงินกับนักธุรกิจชาวอเมริกันคนนึง แต่นอกจากจะทวงเงินไม่สำเร็จแล้วเขายังโดนชักปืนขู่อีกต่างหาก

อย่างไรก็ดีที่อเมริกานี่เองที่เพื่อนของ Jack ได้แนะนำให้เขารู้จักกับอินเทอร์เนทโดยบอกว่าอยากหาอะไรก็หาในนี้แหละเจอหมด Jack ลองหาเกี่ยวกับเบียร์ของประเทศจีนดูปรากฏว่าไม่มีข้อมูลอยู่ในนั้น จะว่าไปข้อมูลเกี่ยวกับเมืองจีนมีน้อยมาก

เมื่อกลับมาเมืองจีนก็เลยมีไอเดียว่าจะลองให้บริการอินเทร์เนทที่คล้ายสมุดหน้าเหลืองสำหรับธุรกิจในจีนโดยตั้งชื่อว่า China Pages

ปรากฏว่าเจ๊งไม่เป็นท่า

ผ่านมาอีก 4 ปีขณะที่ทำงานให้กับรัฐบาล Jack ก็ตัดสินใจอยากทำธุรกิจอีกครั้ง โดยรวบรวมเพื่อนฝูง 17 คนเข้ามาอยู่ในอพาร์ทเมนต์เล็กๆของเขา โดยมีเป้าหมายจะสร้างตลาดสำหรับธุรกิจออนไลน์ที่ใช้งานได้ง่ายทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย แม้จะพลาดมาแล้วรอบนึงแต่เขาเชื่อว่ายังไงซะอินเทอร์เนทก็คือคำตอบ

Jack มีความฝันอันยิ่งใหญ่ว่าธุรกิจของเขาจะไประดับโลกและบริษัทที่เขาสร้างจะยืนเคียงบ่ายเคียงไหล่กับบริษัทเทคโนโลยีชั้นนำของโลกได้

ปรากฏว่าช่วงแรกๆกิจการดูจะไปได้ดีแม้จะยังไม่มีกำไรก็ตาม

ในขณะที่บริษัทของ Jack กำลังเติบโต ดันเกิดฟองสบู่แตกในตลาด NASDAQ ซึ่งตอนนั้นลากดัชนีขึ้นไปสูงสุดกว่า 5 พันจุด แต่ซักพักก็ร่วงระนาวในช่วงขาลงของตลาดเคยทำจุดต่ำสุดที่แถว 1,100 จุดมาแล้ว

เป็นเวลาที่ไม่ดีสำหรับธรุกิจอินเทอร์เนททั้งหลายรวมถึง Jack ด้วย เขาจำเป็นต้องปิดสำนักงานที่ Silicon Vallay และให้พนักงานจำนวนมากออกจากงาน เรื่องนี้เป็นสิ่งที่สะเทือนใจเขามาก

แต่ด้วยจิตวิญญาณความเป็นนักสู้ หลังจากจัดทัพกันใหม่ Jack ก็พาบริษัทกลับมาบุกตลาดอีกครั้ง และในที่สุดหลังจากเปิดบริษัทมา 5 ปี เขาก็ทำให้บริษัทมีกำไรเป็นครั้งแรก

แต่ในขณะนั้นเอง eBay ก็สยายปีกอยู่ในประเทศจีนและเข้าซื้อกิจการของ Eachnet ซึ่ง CEO ของ eBay มั่นอกมั่นใจเอามากๆว่าจะสามารถครองตลาดจีนได้มากกว่า 85%
(http://image.ohozaa.com/i/159/7Jq08o.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xQVy6tL83vgiXiLj)
แต่ Jack ไม่คิดเช่นนั้นเขาเคยกล่าวไว้ว่า

“eBay is a shark in the ocean. We are a crocodile in the Yangtze River. If we fight in the ocean, we will lose. But if we fight in the river, we will win”

และ Jack ก็ตัดสินใจเปิดสงครามกับ eBay ซึ่งถ้าวัดกันด้วยทรัพยากรแล้วไม่รู้จะเอาอะไรไปสู้ แต่ Jack เชื่อว่าเขาเข้าใจผู้บริโภคจีนมากกว่า eBay และในที่สุด Jack ก็ชนะด้วยการเพิ่มส่วนแบ่งการตลาดในจีนจาก 7% ในปี 2003 มาเป็นกว่า 60% ในปี 2006 โค่น eBay ลงจากบัลลังค์ได้สำเร็จ

eBay ตัดสินใจถอยทัพจากจีนในปลายปี 2006

เรื่องราวหลังจากนั้นก็เป็นประวัติศาสตร์ที่นักธรุกิจรุ่นใหม่ต้องเอามาเล่าขานกันอีกนาน

เรารู้จักบุคคลผู้นี้ในนาม crazy Jack หรือ Jack Ma ผู้ก่อตั้ง Alibaba

พรุ่งนี้ (19 กันยายน ตามเวลาในสหรัฐอเมริกา) หุ้นของ Alibaba (BABA) จะถูกนำเข้าเทรดในตลาดหลักทรัพย์ NYSE และจากการคาดการณ์ของนักวิเคาระห์บริษัท Alibaba จะมีมูลค่าถึง 160,000 ล้านเหรียญ จากมูลค่าหุ้นกว่า 320 ล้านหุ้นที่จะเข้าสู่ตลาด ที่ราคา $60-$66 นี่จะเป็นการ IPO ที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของอเมริกา

จากวันนั้นที่ Jack รับเงินเดือน 12 เหรียญต่อเดือน ปัจจุบัน Jack Ma มีทรัพย์สินมูลค่ากว่า 21,900 ล้านเหรียญสหรัฐ (ข้อมูลล่าสุดจาก Bloomberg) ทำให้เขาติดอยู่ในรายชื่อบุคคลที่ร่ำรวยที่สุด 50 อันดับของโลก และเป็นเบอร์หนึ่งของจีน

Jack Ma เคยกล่าวไว้ว่า “I was scrawny when I was young, but I was a terrific fighter, I was never afraid of opponents who were bigger than I.”

สปิริตนักสู้พาเขามาได้ไกลจริงๆ

อ่านเรื่องนี้จบแล้วผมลองถามตัวเองดูครับว่า…..เรามีข้ออ้างให้ตัวเองมากไปรึเปล่า

(ขอขอบคุณภาพจาก techinasia.com เป็นภาพของ Ma ในงานเลี้ยงของบริษัทที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปี)
https://www.facebook.com/marketingeverythingbook/photos/a.215431685328083.1073741829.215052905365961/292004751004109/?type=1&theater

"วันนี้"ที่วัดหลังศาล มีเจ้าของบ.โปรแกรมฯชาวจีนคนหนึ่ง ถวายเงินบูรณะวัด30ล้าน

แกมาอาศัยฝึกภาวนาถือศีลเป็นผ้าขาวอยู่เดือนเศษ บอกกับพวกผ้าขาวด้วยกันว่าไม่มีศาสนาอะไรในโลกที่สอนแกแบบนี้...ศาสนาพุทธที่จีนไม่ใช่พุทธ

ยังหนุ่มๆอยู่เหมือนกัน

แต่พระอาจารย์จำรัสท่านก็ไม่ธรรมดาจริงๆ เคยสอนภาวนาให้คนนอนวัดคืนแรกจนปลุกจิตผู้รู้ขึ้นมาได้

จิตผู้รู้คืออาวุธหลักที่ครูบาอาจารย์ท่านใช้ดำเนินปัญญา ฟาดฟันกับกิเลส-ข้อกังขาทั้งหลาย พระบ้านส่วนใหญ่บวชกันเป็นสิบปียังไม่รู้จักว่ามันเป็นยังไง

คุณจ้าว Post ได้เหมาะครับ... นายสมชายพิมพ์แล้วลบทิ้งไปสองครั้ง ไม่รู้จะเขียนยังไงดีหว่า... ฮา...

คืออยากบอกเหมือนคุณจ้าว แล้วก็เพิ่มเติมว่าคนรวยมากเกินไม่มีความสุขหรอกครับ เงินกลับมาทำร้ายตัวเอง... เมื่อไหร่"รู้ตื่น"ก็จะเก็บเงินเอาไว้แค่ 1) พอใช้จ่ายจนแก่ตายไปเอง+ 2) พอให้ลูกเต้าเริ่มต้นวงรอบใหม่ได้โดยไม่ทุลักทุเล...

เรื่องหาเงินไม่ใช่เรื่องยาก แต่ที่มันไม่รวยก็เพราะไปมัวแต่หลงทางคิดเรื่องอื่นไม่ได้เข้าภวังค์จมดิ่ง... คิดพิจารณาหาความรู้เจาะลึกเรื่องอาชีพครับ...

+1ครับ

+ทอนครับ ;D

เปิดตลาดราคาพุ่ง30กว่า% จากราคาIPO 

BABA    Alibaba Group Holding Limited    91.46    +23.46    +34.50%    201,702,504

FB    Facebook, Inc.    77.26    +0.26    +0.34%    19,994,659


หุ้นFacebook  ขึ้นมากกว่า3เท่า จากที่เข้าตลาดเมื่อราว2ปีก่อน  เยี่ยมไม่แพ้กัน  ;D

โลกกลมๆใบนี้ก็มีละครหลายพันล้านเรื่อง ทุกคนมีละครของตัวเอง สำเร็จ ผิดหวัง สูงสุด(ส่วนน้อย) สำเร็จมากน้อยลดหลั่นกันลงมา จนถึงคนที่ชั่วชีวิตไม่สำเร็จอะไรเลย  แต่โลกก็ยุติธรรม ให้เวลาการอยู่บนโลกของทุกคนเท่าๆกัน ลาภยศ สรรเสริญ เงินทอง ทรัพย์สิน สุดท้ายเราก็เอามันไปไม่ได้เลย แม้แต่อากาศเฮือกสุดท้ายที่สูดเข้าปอด แต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้  เมื่อเวลาของเราหมด  พูดละอยากจะเลิกหาเงิน ...  :<<  ::012::   ;D

+ทุกท่านครับ คร๊อกกกก  ::005::

อาจจะดูการต่อสู้ การประสพความสำเร็จ ความร่ำรวย ของผู้อื่นเป็นตัวอย่างของความสำเร็จในชีวิตคน แต่สุดท้าย ต้องหันมาพิจารณาใจตน กายตน ตามหลักพุทธศาสนา ว่า เราเอาชนะกิเลสได้แค่ไหนเพียงไร อย่างน้อยก็ใช้กิเลสที่ยังมีอยู่ให้เป็นประโยชน์ที่สุด เหมือนควบคุมบังคับและนำม้าพยศมาเป็นประโยชน์ในการใช้งาน ไม่ควรหวังที่จะเป็นอย่างผู้อื่นโดยเราไม่มีความสามารถจะเป็นเช่นนั้นได้

.
         ::002:: ::002:: ::002::
บวกให้ท่าละ แต้ม ครับ

 ::014:: ทอนครับครูหมู  ;D

+ 1 ทอนคืนครับ

สาธู + ทุกท่าน ;D ;D ;D

แค่คิดจะสู้กับ e-bay ก็สุดแล้ว ;D ;D ;D

อย่าเลิกครับ ;D ;D ;D หาได้หาไป แต่อย่าเหนื่อยกับการหา เพราะถ้าไม่ทำงานผมถามหน่อยจะทำอะไร เที่ยวทุกวันก็เบื่อนะ

เที่ยวครึ่งทำงานครึ่งกำลังดี หาได้แล้วใช้ให้สนุกด้วย  เชื่่อผมไม่มีอะไรสนุกเท่าใช้ตังแล้ว 5555555555

+ครับพี่คาร์  คงต้องผ่านจุดเซฟตี้ก่อนครับ พี่คาร์ผ่านมานานแล้ว คงใช้ตังค์จนเบื่อ  ::005::

หลายแนวคิด คนที่อายุมากก็บอกให้หาไป ใช้ไปด้วยระหว่างทาง เดี๋ยวหมดแรง ไม่มีแรงใช้

บางคนก็เสพติดกะการหา เห็นตัวเลขเพิ่มขึ้นก็สบายใจ  มีความสุขกะการมีมากขึ้น

บางคนหาไปใช้ไป เขาก็มีความสุขตามแบบของเขา

บางคนหาเดือนชนเดือน ไม่พอใช้ ก็กลุ้มกันไป

บางคนไม่ต้องมีเยอะ มีความสุขกันชีวิตประจำวัน ทำสวน ทำไร่ กินผัก กินปลา กินง่าย อยู่ง่าย กินอิ่ม นอนหลับ เขาก็มีความสุขของเขา

แต่มีมาก ย่อมดีกว่าไม่มี แต่สุขมากน้อย มันก็วัดกันไม่ได้อีก บางทีคนรวยมาก อาจจะไม่สุขใจเท่าคนธรรมดา  ::012::  

พออายุมากขึ้น กินมากก็ไม่ได้อีก กินไม่เลือกร่างกายก็ไม่ไหว โรคภัยทั้งนั้น เริ่มรู้ละ ขนาดยังไม่สี่สิบ

ศาสนาพุทธสอนให้เดินทางสายกลางก็ดี แต่มันทำยากชะมัด หาไปเล่นไป เที่ยวไป ก็ไม่ได้อีก เรายังเล็ก ยังไม่รวย ทำเล่นทำหัวก็ไม่น่าจะรอด

ทั้งที่เคยมีคนปรามาสเยอะ สิบกว่าปี  ทำไมทำไรนักหนา หยุดทุกสัปดาห์สิ  ไปเที่ยวสิ เฝ้าอยู่นั่นแหละ ....บร้าๆๆ.... ::012::

แต่เขาไม่เคยยืนจุดผู้ประกอบการ มันต้องทุกเททุกสรรพกำลัง ไม่งั้นไม่รอดหรอก ไม่ใช่คนกินเงินเดือน สิ้นเดือนคุณก็ได้เงินเดือนละ วันหยุดคุณมี พักร้อน ลานั่นลานี่ .... คุณไม่เดือนร้อน เพราะยังไงนายจ้างก็จ่ายเงินเดือนคุณแน่ๆ(ถ้าคุณยังทำงานให้เค้าได้นะ คุณเดี้ยงเมื่อไหร่คุณก็จบ  เช่นเส้นเลือดสมองแตก นอนหงิกอยู่ที่บ้าน ถ้ามีของเก่ายังดี กินได้ ถ้าไม่มีละ โอ้.....ต้องไปออกรายการวงเวียนชีวิต)

ผมก็ทำไปงี้ล่ะครับ ไม่ค่อยแคร์คำพูดใครอยู่แล้ว  แล้วก็ทำให้เห็นไง ว่าผมไม่ทำงานจนแก่หรอก  ผมไม่ได้หวังทำงานจนอายุ50-60-70ยังต้องดิ้นอยู่ 

คนไม่เคยทำ คิดว่าผู้ประกอบการ จะสบาย แบบสมัยก่อน สมัยยังไม่มีห้าง ยังไม่มีอินเตอร์เน็ต ไม่มีอีคอมเมิซ  จังหวัดนึงมีร้านค้าไม่กี่แห่ง   เปิด8โมง 4-5โมงเย็นปิด เสาทิตย์ปิดยังไหว  สบายๆ ชิวๆ   มันเลยไปนานแล้วละครับ  หมดสมัยไปเป็นสิบปีแล้ว  เรื่องแบบนั้น แม้แต่งานที่คนคิดว่าสบายมีหน้ามีตา ทุกวันนี้ยังกะกรรมกร เงินเดือนนิดเดียว โลกปัจจบันไม่มีที่ยืนให้คนอ่อนแอ่แล้ว คุณไม่เก่ง ไม่สู้ คุณก็จบ..

แหะๆ...นอกเรื่องไปนิดส์......  ;D