เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

แค่ขับรถเฉี่ยวกัน ถึงยิงตายคาซอย [24 ต.ค. 49 - 04:41]
 
เมื่อเวลา 17.30 น. วันที่ 23 ต.ค. พ.ต.ท.ปภาณ วงศ์ชนเดช สารวัตรเวร สภ.ย่อยบางปู อ.เมืองสมุทรปราการ ได้รับแจ้งเหตุยิงกันตายในซอยคลองอาเสี่ย ถนนพุทธรักษา หมู่ 5 ต.บางปูใหม่ จึงพร้อมด้วย พ.ต.ท.สง่า ธีรศรัณยานนท์ รอง ผกก.หน. สภ.ย่อยบางปู พ.ต.ท.ณัฎฐวัชร์ ปุ้งโพธิ์ สวป. พ.ต.ท.วิชิต บุญชินวุฒิกุล สว.สส. แพทย์เวร รพ.สมุทรปราการ นำกำลัง และเจ้าหน้าที่มูลนิธิร่วมกตัญญู รุดไปสอบสวน

ที่เกิดเหตุห่างจากปากซอยราว 50 เมตร พบรถปิกอัพโตโยต้าสีบรอนซ์เงิน หมายเลขทะเบียน บฉ 1904 สมุทรปราการ จอดหันหัวเข้าไปทางท้ายซอย ไฟท้ายด้านซ้ายแตก กระบะด้านซ้ายมีรอยถูกเฉี่ยวชนครูดเป็นทางยาว ห่างจากหน้ารถ 2 เมตร มีศพนายสุวิทย์ แย้มอินทร์ อายุ 38 ปี เจ้าของรถ และเป็นลูกจ้างประจำโรงเรียนนายเรือ อยู่บ้านเลขที่ 469/701 หมู่ 5 ต.แพรกษาใหม่ อ.เมืองสมุทรปราการ สวมเสื้อยืดคอกลมสีขาว กางเกงขาสามส่วนสีเทา ถูกยิงด้วยปืน 9 มม. เข้าราวนมซ้าย 1 นัด กระสุนฝังใน นอนหงายเลือดทะลัก เก็บปลอกกระสุนปืนสื่อมรณะได้ 1 ปลอก

สอบสวนนายสุรัตน์ คุณาคุณ อายุ 40 ปี ผู้เห็นเหตุการณ์ ให้การว่า ขณะขี่รถจักรยานยนต์จะออกไปซื้อกับข้าวที่ปากซอย เห็นนายสุวิทย์ขับรถมาจากถนนพุทธรักษาเลี้ยวเข้ามาในซอย แล้วมีรถปิกอัพอีซูซุรุ่นดราก้อนอายส์ สีบรอนซ์เงิน จำหมายเลขทะเบียนไม่ได้ ขับตามเข้ามาแล้วแซงปาดหน้าบังคับให้นายสุวิทย์จอดรถจากนั้นคนขับรถคันดังกล่าวเป็นชายผิวขาว สูงราว 170 ซม. สวมเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีน เดินลงจากรถเรียกให้นายสุวิทย์ลงมาคุยกันว่าทำไมขับรถอย่างนี้ นายสุวิทย์จึงเปิดประตูลงมาคุยกับชายคนดังกล่าว แล้วมีปากเสียงเถียงกันอย่างหน้าดำคร่ำเครียด แต่ตนไม่ได้สนใจ ขี่รถเลยผ่านไป หลังจากนั้นราว 5-10 นาที ได้ยินเสียงปืนดังขึ้นพอขี่รถย้อนกลับมาก็พบนายสุวิทย์ถูกยิงเสียชีวิต ส่วนคู่กรณีหายไปแล้ว

ทางด้าน พ.ต.ท.สง่า ธีรศรัณยานนท์ รอง ผกก.หน. สภ.ย่อยบางปู เปิดเผยว่า จากการสอบสวนสันนิษฐานว่านายสุวิทย์กับคู่กรณี อาจขับรถเฉี่ยวชนกัน แล้วนายสุวิทย์ขับรถหนีเข้าไปในซอยที่เกิดเหตุโดยไม่ได้จอดรถตกลงค่าเสียหายกัน คู่กรณีขับตามมาทัน ปาดหน้าเรียกให้ลงมาคุยกัน แต่ตกลงกันไม่ได้ แล้วมีปากเสียงทะเลาะกัน ทำให้คู่กรณีบันดาลโทสะชักปืนยิงนายสุวิทย์ ตายคาที่แล้วหนีไป ซึ่งจะได้ติดตามจับกุมชายคู่กรณีคนดังกล่าวมาดำเนินคดีต่อไป
 
 

ขออนุญาตครับ

ทำไมใจร้อนจัง   ??? ???

   ด้วยความเคารพ

ฆาตรกรรม อำพรางหรือเปล่าครับ.....

อนาจใจ..

ถ้ารู้จักการให้   ให้อภัยกันบ้าง  เรื่องบางอย่างก็ไม่เกิด  เกิดแล้วก็เป็นกรรมทั้งคนทำและคนตาย

ผลของการมีปืนแต่ขาดสติ.

      และผลของการที่บางคนคิดว่า " กูแน่ " แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีปืน

 ..ใช่ครับ  แค่เรื่องเล็ก ๆ ไม่น่าใช้ปืนเลยครับ...

ขอซื้อปืนมาป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน

แต่กับเอามาก่อเหตุแบบนี้ ไม่น่าเลยครับ

รถซ่อมไม่กี่วันก็เสร็จ แต่ชีวิตซ่อมและเรียกคืนมาไม่ได้

ทั้งผู้เสียชีวิตและผู้ก่อเหตุ.........

ด้วยความเคารพครับ :~)

...อ่านแล้วควรเตือนตัวเอง  ::)

 เคยเจอคนขับรถ วินัยเลวมากๆ อยู่บ่อยครั้ง  โดยมากจะเป็นรถตู้ประจำทาง และ รถบัสรับคนงานตอนเช้า    หลังๆได้แต่สัพเพ สัตตาส่งให้ไป  เพราะคิดว่า อนาคตของพวกนี้ คงไม่ได้ขับรถจนแก่เป็นแน่

ขอบคุณครับพี่แก้ว

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ... ผมคิดว่า ป่านนี้คนยิงคงร้อนรุ่ม อยู่ไม่เป็นสุขแล้วล่ะ

ที่จริงเฉี่ยวแล้วหนี... เป็นคดีอาญาโทษถึงจำคุก สามารถแจ้งความให้ตำรวจตามตัวได้นะครับ... จำทะเบียนเอาไว้แล้วแจ้งความก็พอ แล้วที่เหลือคอยตามเรื่องกับตำรวจ...

ทีนี้คนไม่ทราบ เลยตามเอาเรื่องเอง คนที่เฉี่ยวแล้วหนีมักมีนิสัยพื้นฐานไม่ดีอยู่แล้ว ม่ายงั้นจะหนีทำไม...
ตามไปคุยไม่เคยได้เรื่องครับ หากยอมจ่ายคงไม่หนีตั้งแต่แรก ที่หนีก็เพราะคิดว่าหนีพ้น หรือไม่ก็แบะท่านักเลง...

ที่จริงทั้งคู่ใครก็ได้... แค่เรียกประกันก็จบครับ(ใครไม่ทำประกันให้รีบไปทำซะ)...

ที่โดนยิงส่วนใหญ่มักพูดว่าเรื่องแค่นี้เองทำไมต้องยิงด้วย... หากถามลงในรายละเอียด ก็มักคิดว่าคนอื่น"ไม่กล้ายิง"เลยพูดจายั่วโทสะ ท้าทายตลอดเวลาที่คุยกัน... มันก็ทำนองเดียวกับยั่วสัตว์ในกรงขังแหละครับ แหกกรงได้ก็ทำร้ายเอา... คนยิงน่ะผิดอยู่แล้ว แต่ทำไมต้องยั่วให้ตัวเองเจ็บตัว(หรือตาย)...

ตามท้องเรื่องเหมือนคนโง่สองคนบังเอิญเจอกันครับ... ซวยทั้งคู่
 

หรืออาจจะได้แต่ขับรถไปจนแก่ ไม่ได้ทำงานอะไรที่เจริญก้าวหน้าไปกว่านี้  ;D

สาธุขออย่าให้เกิดขึ้นกับผมเลย

โชดดีที่ไม่ค่อยได้ขับใช้บริการรถสาธารณะ ครับสบายใจ ไม่เครียด ;D ;D

ผมคิดเหมือนพี่สมชายนี่แหละครับ

สรุปได้ดีครับ  :)
ผมเคยเกือบ เป็นคนโง่  ดีที่ได้สติก่อน ยอมๆกันไป

เห็นด้วยกับการทำประกันครับ..........

รถที่บ้าน(รถแม่บ้าน) เข้าอู่บ่อยจนสนิทกันกับเจ้าของแล้วครับ...อิอิ

ที่บอกว่าทำประกันดีก็คือ รถ(แม่บ้าน)บางวันต้องไปจอดริมถนน

เพื่อไปส่งลูกไปเรียนตอนเช้า โดนขุดโดนขีด รอบคันก็เคลมเอาครับ

สบายใจ.....ทำกับบ.ที่ดีๆหน่อยเคลมง่ายและก็ไม่ยุ่งยากครับ 

ด้วยความเคารพครับ

 :D ถ้ารถทุกคันทำประกัน ก็ไม่มีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้น เห็นด้วยกับพี่สมชายครับ

เฮ้อ ...บางทีมันก็น่าโมโห...

ตามนี้ครับ

ตอนนั้นปี42-43ได้มั๊งคะ รถโอเคยโดนรถเฉี่ยว(หนัก)ตรงแถวสะพานผ่านฟ้าอ่ะค่ะ สมัยนั้นขับรถเก๋ง คนที่ขับเฉี่ยวโอเป็นผู้ชายแก่อายุซัก50กว่าๆได้(คาดว่าเป็นคนขับรถ เพราะเห็นมีผู้หญิงคนนึงอายุ20ปลายๆนั่งอยู่ที่เบาะหลัง) ขับฮอนด้าสีแดงรุ่นตาเพชร มาเฉี่ยวด้านขวาหลัง(เฉี่ยวแบบรถโอกระเด้งเลยค่ะ)เพราะเค้าอยู่ขวาสุดและจะไปเลนซ้ายสุดเพื่อที่จะออกไปยังถ.ราชดำเนิน แต่โออยู่ถูกเลนและมุ่งหน้าไปยังสนามม้านางเลิ้ง พอเฉี่ยวเสร็จแกก็ขับต่อไปเฉยเลยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนโอเองก็งงๆว่าทำไมเค้าไม่หยุดดูหรือหยุดเจรจากับเราเลย ช่วงที่เค้าชนและจะเบี่ยงออกโอก็ได้สังเกตกท.รถ สี ยี่ห้อ รุ่น ซึ่งตอนนั้นยอมรับว่าโมโหมาก พอเลยไปได้นิดนึงเลยจอดลงมาดูรถ โอ้โห...ไฟท้ายแตกกันชนห้อยเลยอ่ะ พอเห็นแบบนี้แล้วเลยยอมไม่ได้ก็ขับตาม ก็มาเจอเค้ายังขับอยู่ที่เส้นราชดำเนินอยู่ พอรถติดไฟแดง โอก็เลยลงไปคุยกับเค้าว่าทำไมชนแล้วหนี เค้าก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ไม่พูดอะไร โอก็บอกให้เค้าหาที่จอดเพื่อเรียกประกัน เค้าก็บอกว่าให้ไปเจอกันตรงกพ.ก็แล้วกัน โอก็ขับตามเค้าไปเรื่อยๆ แต่พอถึงหน้ากพ.เค้าก็ไม่ยอมจอด แถมขับไปเรื่อยๆโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ช่วงที่โอขับตามก็เรียกประกัน แจ้งว่าโดนชนแล้วหนีและบอกรายละเอียดทั้งหมด แต่สุดท้ายก็เรียกให้หยุดได้ตรงแถววังสวนจิตรอ่ะค่ะ แล้วก็แจ้งทางประกันว่าเราตอนนี้เราหยุดที่จุดไหน ก่อนที่ประกันจะมาถึงก็มีตำรวจมากันไม่ให้หนีต่ออีกทางหนึ่ง ยอมรับค่ะว่าวันนั้นโมโหจริงๆและเชื่อว่าใครที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ก็ต้องรู้สึกเช่นกันค่ะ ;)

ชนแล้วหนี เลยเจอบทสรุปที่ไม่สวย

ตอนนี้ผมเป็นคนเย็นชากับเรื่องพวกนี้แล้วล่ะครับ เพราะเจอเกือบทุกวัน ขับรถแย่ๆก็เจอมากพอแล้ว

แต่ชนแล้วหนีผมเคยเจอแบบ คู่กรณีไม่ติดทะเบียนข้างหลัง เอ้อ ตามไม่ได้ ถือว่าฟาดเคราะห์ไป

ผมก็คิดในแง่ดีที่ว่า เขาอาจจะต้องรีบไปงานสวดศพของบุพการี เลยต้องรีบเป็นพิเศษ หรือไม่ก็ปวดอึ

 เจ๊น่าจับผู้หญิงให้มานั่งเป็นตัวประกัน  แล้วขับหนีมั่ง.... ;D

สมัยเมื่อสัก 10 ปีที่แล้ว เคยขับรถเข้าไปเติมน้ำมันในปั้ม tpi ในซอยพาณิชธน  ปั้มนี้คนเติมเยอะครับ คิวยาว เพราะน้ำมันถูก 

ผมพอเติมเสร็จ ก็ยังออกไม่ได้ ติดรถอีกคันกำลังจะออกเหมือนกัน ผมก็โบกมือให้เค้าไปก่อน  เค้าไม่ไปครับ เค้าเปิดประตุลงมา

เป็นคนแก่ๆอายุประมาณ 70 ได้ แกเดินขาสั่นตรงมาที่รถผมครับ ส่วนเมียแกอายุประมาณ 60 กว่า ลงจากรถมายืนเท้าสะเอว ข้างๆรถแก

แล้วตาลุงเดินมาก็ตะโกนแจกอวัยวะมาก่อนเลย แกบอกเมิงจะเอาไง

ผมก็งงเลยครับ  ??? ??? อะไรว๊า คุยไปคุยมา แกหาว่าผมไปชูนิ้วกลางให้แกครับ  คือแก่แล้วตาไม่ดี แต่ยังเปรี้ยวอยู่

นึกในใจ เฮ้อ เตะคนแก่จะบาปไหมวะเนี่ย แต่ก็พยายามอธิบายให้แกเข้าใจว่า ไม่ได้ให้นิ้วกลาง แต่โบกให้ไปก่อน ในทีสุดแกก็เดินบ่นพึมพำๆ

จากไป

พอโตมา มานั่งคิด วันนั้นแกคงจะมีปืนแน่ๆ ไม่งั้นอายุปูนนั้น แกคงไม่กล้าเดินมาหาเรื่องคนหนุ่มกว่าแกหรอก นึกแล้วก็ดีใจที่วันนั้นตัวเองไม่ได้ใจร้อนไปด้วย

เป็นอุธาหรณ์     คู่กรณีทั้ง๒ คน

เห็นด้วยครับ

ต้องใจเย็นๆคับ...

รถผมได้เคลมประกันทุกปีเพราะเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างนี้แหละคับ...

เจอตัวคู่กรณีก็คุยกันดีๆ ถ้าเขาไม่อยากไปกับเราก็ตามใจเขา...

ถ้าไม่มีคู่กรณี เราก็เคลมของเราไป เสียเวลานิดหน่อย ดีกว่าไปมีเรื่องกันคับ...;D

ตามข่าวไม่มีความเห็นครับ  แต่เรื่องประกันภัยนี่เห็นด้วยเต็มๆประกันชั้นสามเดี๋ยวนี้เเค่ 3000 ก็ทำได้เเล้วซ่อมคู่กรณีก่อนไม่ต้องเถียงกันส่วนรถตัวเองหลังจากนั้นค่อยว่ากันว่าจะมีเงินซ่อมไหม  จะได้ไม่ต้องหนีให้เสียวหรือมีเงินเหลือหน่อยก็ประกันชั้นหนึ่งไปเลยสะดวกดีครับ

ตอนที่ทำ..คงคิดไม่ได้หรอก..ตอนนี้คงคิดได้แล้ว
แต่....อีกคนคงจะหมดโอกาสที่คิดได้อีก

ต่างคนต่างใจร้อน