เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สนทนาภาษาปืน => หลังแนวยิง => ข้อความที่เริ่มโดย: zombies5567 ที่ ตุลาคม 29, 2006, 08:54:20 AM



หัวข้อ: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: zombies5567 ที่ ตุลาคม 29, 2006, 08:54:20 AM
เมื่อวานผมมีโอกาสได้ไปพบเพื่อนที่สมุทรปราการ เลยถือโอกาสนำปืนไปทดสอบพร้อมกับลูกชายที่สนามของฟาร์มจรเข้  ทีแรกนึกเสียดายเพราะตอนไปถึงเหลือลูกซ้อมขนาด 9 มม.เพียง 10 นัด เพราะกระสุนซ้อมที่สนามหมดพอดี แต่ก็ยังดีที่นำเอารูเกอร์มาร์คทูขนาด.22ไปด้วย ขณะที่ผมกับลูกชายและเพื่อนกำลังยิงเจ้ามาร์คทูอย่างเมามัน ก็มีพี่ท่านหนึ่งเข้ามาดูและพูดคุยกันถึงเรื่องความรักชอบในกีฬาอาวุธปืน และพี่ท่านดังกล่าวก็เริ่มให้คำแนะนำทั้งในเรื่องของการจับอาวุธปืน ท่ายืนในการยิง วิธีการลั่นไก รวมถึงการถ่ายเทน้ำหนักของอาวุธปืนให้กับร่างกาย และสมาธิก่อนการลั่นไก ซึ่งผมก็ให้ลูกชายเริ่มศึกษาตามทันที เพียงแค่คำแนะนำและการช่วยจัดท่าทางของร่างกายลูกชายให้เกิดสมดุลเท่านั้น ลูกชายสามารถที่จะทำกลุ่มกระสุนปืนได้ดีขึ้นในทันที  ผมเริ่มนึกสงสารตัวเองขึ้นมาทันที  ที่ผ่านมาผมเคยแต่ยิงอย่างเดียว  โดยไม่ได้ศึกษาถึงเทคนิคและองค์ประกอบต่างๆของกีฬาชนิดนี้อย่างแท้จริง การลั่นกระสุนแต่ละนัดเกิดประโยชน์อย่างน้อยมาก ไม่คุ้มค่ากับค่ากระสุนอย่างแท้จริง  แต่ถ้าได้ทำตามคำแนะนำอย่างถูกวิธี ซึ่งจะต้องมีการออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ การฝึกควบคุมสมาธิเพื่อการลั่นไก กระสุนที่ยิงออกไปแต่ละนัดย่อมก่อให้เกิดประโยชน์คุ้มค่ากับเงินที่ต้องเสียไปอย่างแท้จริง ต้องขอขอบพระคุณ คุณ ฮั้ว ที่ฟาร์มจรเข้อย่างสูง สำหรับคำแนะนำครับ.


" ลีลาพริ้วไหวเหมือนสายน้ำ สมาธิหนักแน่นดังขุนเขา  เป้าที่อยู่ไกลสุดสายตา ก็อาจเสมือนอยู่เพียงเบื้องหน้า "


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: E_mail ที่ ตุลาคม 29, 2006, 09:18:16 AM
ได้ผู้รู้ทักษะมาช่วยชี้แนะ ช่วยเกลาให้ มีผลต่อพัฒนาการอย่างใหญ่หลวงครับ  :VOV:


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ ตุลาคม 29, 2006, 09:25:15 AM
พระพุทธองค์เปรียบไว้เช่นบัวพ้นน้ำ


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ ตุลาคม 29, 2006, 09:33:09 AM
มันรู้สึกเหมือนทะลุกำแพงครับ...

นายสมชายเคยบอกว่าคนยิงเป็นกับยิงไม่เป็น แตกต่างกันมากกกก... ในคนหัดใหม่รายเฉลี่ย แค่ยิงเกาะกลุ่มในวงดำได้ที่ระยะ 15 เมตรนี่ภูมิใจครับ...

แล้วลองดูพวกนักกีฬาทั้งวิ่งทั้งยิงซิครับ... บอกได้เลยว่าเวลาพวกนี้ตกใจยิงตามสัญชาติญาณ ทุกนัดมีสิทธิติดคุกครับ... บรี๊อส์


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: coda ที่ ตุลาคม 29, 2006, 11:37:14 AM
...ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ครับ  ::)

...ผมเริ่มแข่ง IPSC เมื่ออายุ 50 (เท่านั้นเอง) มีอย่างน้อยอีก 1 ท่านที่เริ่มต้นด้วยตัวเลขมากกว่านี้ครับ  ;)


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: แจ็ค ที่ ตุลาคม 29, 2006, 12:25:13 PM

....... ในช่วงเวลาสั้น ๆ ผมอยากทราบเทคนิคในการแนะนำอย่างไรให้ลูกชายท่านได้ผลเป็นที่น่าปลื้มขนาดนี้ครับผม   พอจะลงรายละเอียดให้คนในเว็บส่วนมาก  ได้ทราบบ้างได้หรือไม่ครับผม ....... ด้วยความเคารพ


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: zombies5567 ที่ ตุลาคม 30, 2006, 06:31:12 PM

....... ในช่วงเวลาสั้น ๆ ผมอยากทราบเทคนิคในการแนะนำอย่างไรให้ลูกชายท่านได้ผลเป็นที่น่าปลื้มขนาดนี้ครับผม พอจะลงรายละเอียดให้คนในเว็บส่วนมาก ได้ทราบบ้างได้หรือไม่ครับผม ....... ด้วยความเคารพ

ได้ครับผม.เดี๋ยวผมจะให้ลูกชายลองลงรายละเอียดที่เขาจำได้ แต่ต้องขอโทษล่วงหน้านะครับ เพราะการอธิบายของลูกผมคงไม่สามารถทัดเทียมกับพี่ท่านนั้นได้ และตอนที่ได้พบกับพี่ก็ยังได้รับการแนะนำและแสดงท่วงท่าประกอบให้ดูด้วย


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: S.V ที่ ตุลาคม 30, 2006, 07:11:44 PM


ยินดีด้วยครับ... :D


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: zombies5567 ที่ ตุลาคม 30, 2006, 08:00:40 PM
ได้รับการแนะนำเรื่องการจับปืนในลำดับแรก  โดยให้ลูกชายปลดซองกระสุนปืนออกหลังจากนั้นให้ดึงลำเลื่อนเพื่อตรวจสอบรังเพลิงว่ามีกระสุนค้างหรือไม่ เมื่อมั่นใจว่าไม่มีกระสุนค้างอยู่แล้วให้จับยกปืนขึ้นเล็งไปยังเป้าตามที่เคยยิงมาก่อนหน้านั้น  จากนั้นพี่ท่านนั้นได้ยืนประชิดลูกชายผมทางด้านหน้าแล้วใช้ฝ่ามือตบกระแทกมายังปืนส่วนด้านหน้าของปืนประมาณ 3–4 ครั้ง มีอาการกระดกของปืนพร้อมสไลด์ปืนถอยหลังเล็กน้อย ส่วนตัวผมคิดว่าแรงกระแทกดังกล่าวน่าจะพอกับรีคอยล์ของปืนที่ยิงจริงโดยสังเกตุได้จากอาการของปืนที่กระดกขึ้น หลังจากนั้นให้ลดปืนลงพร้อมให้พวกผมสังเกตุปืน ปรากฎว่าปืนในมือมีลักษณะเอียงไม่ขนาดตรงกับแนวของท่อนแขนเล็กน้อย
ซึ่งพี่ท่านนั้นได้บอกว่าเกิดจากสาเหตุของการจับปืนยังไม่ถูกต้องหากยิงติดต่อกันหลายๆนัดจะยิ่งเสียแนวยิงเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ  ต่อจากนั้นให้ลูกชายจับปืนใหม่อีกครั้งโดยให้ทำลักษณะตั้งมือกางนิ้วโป้งออกแล้วจับปืนดันเข้าหาง่ามมือโดยเน้นให้ชิดมากที่สุดและให้สันมือด้านบนดันด้านล่างของสันท้ายของโครงปืนด้านหลังมากที่สุดเช่นกัน  และให้อุ้งมือกำด้ามปืนแนบที่สุดโดยมีแนวขนานของโครงปืนเป็นเส้นตรงกับแนวท่อนแขน ส่วนมือซ้ายกำประกบมือขวาให้อุ้งมือส่วนต่ำกว่านิ้งโป้งแนบชิดกับด้ามปืนให้มากที่สุดเช่นกัน หลังจากนั้นยกปืนขึ้นเล็งเป้าอีกครั้งโดยให้กางข้อศอกออกเล็กน้อยพร้อมกับปรับระดับของแขนทั้งสองข้างให้สมดุลกัน โดยให้ใช้ความรู้สึกของนำหนักปืนตกทอดมายังแขนทั้งสองข้างใกล้เคียงกัน  ความแน่นของการกำปืนให้เน้นมือซ้ายมากกว่ามือขวา แล้วพี่ท่านนั้นก็ทำการตบกระแทกปืนส่วนหน้าอีก 3-4 ครั้ง ถามลูกผมว่ารู้สึกถึงการกระแทกตกมาที่ท่อนแขนทั้งสองข้างพอกันหรือไม่  ลูกชายผมบอกว่าใช่ ก็ทำการตบกระแทกปืนส่วนหน้าอีก 3-4 ครั้ง จึงให้ลดปืนลงพร้อมสังเกตุปืนอีกครั้ง ปรากฎว่าปืนอยู่ในแนวที่ดีโครงปืนยังคงเป็นเส้นขนานตรงกับแนวท่อนแขน  ซึ่งตรงนี้ผมว่าน่าจะทำให้รักษาแนวยิงได้ดี  ขออภัยนะครับรายละเอียดยังมีอีกมากมายแต่ต้องขอพักทำงานก่อนครับ.


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: ฅนแผ่นดิน ที่ ตุลาคม 31, 2006, 07:18:09 PM
เริ่มต้นเรียนรู้ได้ครับ


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: neo1 ที่ ตุลาคม 31, 2006, 07:38:08 PM
พระพุทธองค์เปรียบไว้เช่นบัวพ้นน้ำ
                             โดนใจครับคำนี้     ด้วยความเคารพ :~) :~)


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: BADBOY ที่ ตุลาคม 31, 2006, 07:47:15 PM
เมื่อก่อน...ผมก็เคยเป็นครับ....และก็ได้เจอ....แบบเดียวกับ ท่าน จขกท. ครับ...เลย....หนีไม่ออกซักที.....ภูมิใจ และดีใจ มาก ๆ ครับ....


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: แจ็ค ที่ ตุลาคม 31, 2006, 07:52:58 PM

...... หะแรกก็ออกตัวว่าอธิบายไม่เก่ง  ที่ไหนได้  ผมลองทำตาม เห็นภาพเลยครับผม ขอบพระคุณครับผม  ด้วยความเคารพ .....


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: JJ-รักในหลวง ที่ ตุลาคม 31, 2006, 08:04:31 PM
ผมเคยยิงปืนเอามันอย่างเดียว
พอดีมีพี่ที่สนามแนะนำการยกปืนและการเล็งให้
ทำให้พัฒนาฝีมือในการยิงดีขึ้นมากเหมือนกันครับ
แต่ก่อนเคยคิดว่า แค่ยิงปืนทำไมต้องมีโค๊ช
ตอนนี้ถึงได้รู้ว่า โค๊ช หรือผู้ฝึกเรา จะแก้ไขในจุดบกพร่อง
ที่เราไม่รู้นี่เอง
ขอบคุณสำหรับข้อมูลต่างๆ ของ จขกท. ครับ


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: noomrider ที่ พฤศจิกายน 01, 2006, 05:49:34 AM
ยิงปืนเเรกผมอาศัยอ่านจากหนังสือก่อนเลยแล้วลองฝึกยิงจริง  พออยู่ในสนามก็ได้รับคำเเนะนำเพิ่มทำให้ยิงได้ดีขึ้นอย่างมาก  ยิงอย่างมีความสุขเพราะมันโดนเป้าอย่างที่ตั้งใจ  ได้รับความรู้เพิ่มเติมเเล้วหมั่นฝึกบ่อยๆจับปืนบ่อยๆให้ชินเหมือนพี่สมชายฮา  นิ่งเป็นหลับขยับเป็นเล็ง  จับปืนบ่อยแล้วจะชินมือเมื่อเล็งเเล้วมาดั่งใจจริงๆ  ขอให้มีความสุขกับการยิ่งปืนครับพี่...


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ พฤศจิกายน 01, 2006, 09:03:06 AM
...ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ครับ  ::)

...ผมเริ่มแข่ง IPSC เมื่ออายุ 50 (เท่านั้นเอง)  มีอย่างน้อยอีก 1 ท่านที่เริ่มต้นด้วยตัวเลขมากกว่านี้ครับ ;)
พี่แก้ว 50 แล้วหรือครับ ผมยังนึกว่า 30 ต้นๆ


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: zombies5567 ที่ พฤศจิกายน 01, 2006, 09:09:30 AM
ขอเพิ่มเติมต่อครับ. ได้รับคำแนะนำในเรื่องของการจับปืนโดยใช้ความแรงของการบีบจับปืนที่แตกต่างกัน แต่ก่อนมีความรู้สึกว่าถ้าจะยิงปืนต้องจับบีบกำอาวุธปืนให้แน่นที่สุด แต่ได้รับคำแนะนำว่าหากทำการยิงต่อเนื่องโดยใช้เวลานาน ถ้าจับบีบปืนแน่นมากจนเกินไปอาจทำให้เกิดอาการเกร็งของก้ามเนื้อท่อนแขนจนทำให้มือเกิดอาการสั่นตามมาด้วย และแนะนำว่าแรงในการบีบจับต้องดูที่ขนาดของกระสุนปืนด้วย  ถ้าเป็นขนาดใหญ่อนุภาพของแรงรีคอยล์สูงก็ต้องกำบีบให้แน่น แต่ถ้าเป็นเพียง .22 ก็ให้ใช้แรงกำบีบน้อยลงเหมือนเพียงประคองให้ปืนทรงตัวอยู่เหนือแนงยิงเท่านั้น แต่ต้องมากพอที่จะไม่ทำให้ปืนคลอนจนเสียแนวยิงหรือถึงขั้นหลุดมือและวันนั้นผมและลูกชายยิงเจ้ามาร์คทูซึ่งเป็นเพียงขนาด.22 ด้วยเท่านั้น เลยให้ผมและลูกลองจับปืนตามถนัดที่เคยยิงแล้วยกขึ้นให้เหนือแนวยิงอย่างช้า ต่อจากนั้นให้ลดแนวยิงลงมาให้ตรงกับจุดเล็งแล้วหยุดค้างเอาไว้ เพียง 5-10 วินาที ก็เกิดอาการสั่นของปลายปืนแล้ว ต่อจากนั้นให้ลดปืนลงแล้วยกขึ้นเล็งใหม่ตามขั้นต้น โดยคราวนี้ให้ทำตามคำแนะนำจับปืนให้แน่นเพียงพอประมาณ
ปรากฏว่าอาการเกร็งสั่นของปลายปืนดีขึ้นอย่างมาก. ขอตัวอีกครั้งก่อนนะครับ

*** หากข้อความของผมอาจไปรบกวนใจของท่านที่ทราบอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว  ต้องกราบขออภัยมานะที่นี้ด้วยนะครับ. และหากท่านใดมีคำแนะนำในด้านเทคนิคต่างๆเพิ่มเติมเพื่อเป็นวิทยาทานต่อผมและท่านที่ยังไม่ทราบ จักขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ***


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: tot.009 ที่ พฤศจิกายน 02, 2006, 11:12:09 AM
ขอเสริมหน่อยละกันครับ
การใช้ปืนสำหรับผม เทคนิคต่างๆมีมากมาย จที่เคยมีหลายๆท่านเคยสอน
และศึกษาเอง  แค่การยิงเป้ากระดาษ กับการล่าจริงๆมันก็ต่างกันแล้วครับ
เป้ากระดาษ เรามีเวลาเล็งที่นานพอได้  แต่การยิงจริงๆ มันไม่ได้มีเวลามาก
ไม่ได้ยืนนิ่งๆแล้งยกเล็ง ยิง ไปตามสเต็ป  แต่สถานการจริงเราไม่อาจคาดเดาได้
อาจมีทั้งวิง  ทั้งนอน มืดบ้าง สว่างมากๆบ้าง ศึกษากับพรานป่าให้ดีครับ
พวกพรานมีเทคนิคเยอะ  ที่สำคัญคือ ยิงแล้วต้องหยุดสิ่งที่ยิงให้ได้
หรือหากต้องยิงซ้ำ มันต้องไวมากๆ ปืนที่ใช้ส่วนมาก  นัดเดียว แต่การยิงแม่นยำสูง
ศูนย์เปิดยิงง่าย และไวในทุกสถานการณ์ครับ ความแม่นที่ได้เรียกได้ว่า
ต้อง ร้อยรูอย่างเดียว  เห็นหลายๆท่านโพสถาม กลุ่มเท่าเหรียญบ้าง ไรบ้าง
ถ้าถามว่าเริ่มต้นแต่ยังไม่จัดว่าชำนาญ ถือว่าดีมากๆครับ แสงมากน้อย ลม ไม่มีผลเลย
กับสถานการที่จำเป็นต้องยิง ถ้าเทียบกลุ่มกับพวกพรานป่าแล้ว กลุ่มเกือบเท่าเหรียญ
บาทหรือเท่าเหรียญโอกาส ที่จะหยุดสิ่งที่ยิงนั่นมันจะน้อยตามครับ มันต้องชนิดที่ว่าดังใจเลย การใช้ปืนแล้วต้องคล่องแคล่ว ว่องไว แม่นยำ ที่สำคัญ ทำความคุ้นเคยกับปืนมากๆ
เสมือนมันคือ ส่วนหนึ่งของร่างกาย แล้วคุณจะทำกลุ่มได้สุดยอดครับ ผมเองเคยทำให้หลายๆคนอึ้งมาบ่อยไม่ได้เรียกว่าฟรุกนะครับ 30เมตรศูนย์เปิด หัวตะปูคือระยะตั้งศูนย์
300เมตรศูนย์เปิดนกกระยางครับ  ขนาด.22lr ยิ่งเวลายิงในป่าอย่าถามหาเวลาที่ต้องเล็ง  และแสงครับ มืดสนิทก็เคยยิง วิ่งด้วยยิงด้วยก็ยิงครับ ยิ่งเวลานั่งห้างยิงสัตว์
เปิดไฟไม่ได้เลย
สำหรับผม ทุกคนคือครูไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง  จงรับฟังแล้วนำมาปรับใช้กับตัวเองเอาครับ


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: boon ที่ พฤศจิกายน 02, 2006, 11:43:54 AM
ขอเสริมหน่อยละกันครับ
การใช้ปืนสำหรับผม เทคนิคต่างๆมีมากมาย จที่เคยมีหลายๆท่านเคยสอน
และศึกษาเอง แค่การยิงเป้ากระดาษ กับการล่าจริงๆมันก็ต่างกันแล้วครับ
เป้ากระดาษ เรามีเวลาเล็งที่นานพอได้ แต่การยิงจริงๆ มันไม่ได้มีเวลามาก
ไม่ได้ยืนนิ่งๆแล้งยกเล็ง ยิง ไปตามสเต็ป แต่สถานการจริงเราไม่อาจคาดเดาได้
อาจมีทั้งวิง ทั้งนอน มืดบ้าง สว่างมากๆบ้าง ศึกษากับพรานป่าให้ดีครับ
พวกพรานมีเทคนิคเยอะ ที่สำคัญคือ ยิงแล้วต้องหยุดสิ่งที่ยิงให้ได้
หรือหากต้องยิงซ้ำ มันต้องไวมากๆ ปืนที่ใช้ส่วนมาก นัดเดียว แต่การยิงแม่นยำสูง
ศูนย์เปิดยิงง่าย และไวในทุกสถานการณ์ครับ ความแม่นที่ได้เรียกได้ว่า
ต้อง ร้อยรูอย่างเดียว เห็นหลายๆท่านโพสถาม กลุ่มเท่าเหรียญบ้าง ไรบ้าง
ถ้าถามว่าเริ่มต้นแต่ยังไม่จัดว่าชำนาญ ถือว่าดีมากๆครับ แสงมากน้อย ลม ไม่มีผลเลย
กับสถานการที่จำเป็นต้องยิง ถ้าเทียบกลุ่มกับพวกพรานป่าแล้ว กลุ่มเกือบเท่าเหรียญ
บาทหรือเท่าเหรียญโอกาส ที่จะหยุดสิ่งที่ยิงนั่นมันจะน้อยตามครับ มันต้องชนิดที่ว่าดังใจเลย การใช้ปืนแล้วต้องคล่องแคล่ว ว่องไว แม่นยำ ที่สำคัญ ทำความคุ้นเคยกับปืนมากๆ
เสมือนมันคือ ส่วนหนึ่งของร่างกาย แล้วคุณจะทำกลุ่มได้สุดยอดครับ ผมเองเคยทำให้หลายๆคนอึ้งมาบ่อยไม่ได้เรียกว่าฟรุกนะครับ 30เมตรศูนย์เปิด หัวตะปูคือระยะตั้งศูนย์
300เมตรศูนย์เปิดนกกระยางครับ ขนาด.22lr ยิ่งเวลายิงในป่าอย่าถามหาเวลาที่ต้องเล็ง และแสงครับ มืดสนิทก็เคยยิง วิ่งด้วยยิงด้วยก็ยิงครับ ยิ่งเวลานั่งห้างยิงสัตว์
เปิดไฟไม่ได้เลย
สำหรับผม ทุกคนคือครูไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง จงรับฟังแล้วนำมาปรับใช้กับตัวเองเอาครับ

ผมรับฟังครับแต่ทำไม่ค่อยได้อย่างที่เขาสอน เลยยิงเล่นสนุกอย่างเดียว  ไม่ได้ล่า ไม่ได้แข่ง ยิงเล่นเพื่อผ่อนคลาย
ระยะ7-10หลาโดนเป้าบางก็ดีใจแล้ว


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: tip1976 - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 02, 2007, 10:00:43 PM
มือใหม่ๆครับลองค้นหาดู ::014::


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: rockguns ที่ ธันวาคม 02, 2007, 10:14:30 PM
             ::014:: ::014:: ::014:: ::014::  เล่าต่อเลยครับพื้นฐานดีๆที่ลูกเล่นยิงได้ดีกว่าเรา ผมเริ่มเล่นเมื่อสี่สิบสามครูฝึกก็ทำแบบนี้ครับ แต่ขอฟังต่อครับพวกเราหลายคนที่ถูกฝึกแบบนี้ อีกหลายคนเป็นนักตกปลาหาเหยื่อในดินอยู่ ไม่ว่ากันเรื่องนี้ความรู้ความสามารถไม่เท่ากันเสมอไป ความเห็นของทุกคนเป็นความรู้ของผมครับ ::002:: ::002:: ::002:: ::002::


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: สหายเล็กน้อย ที่ ธันวาคม 02, 2007, 10:45:30 PM
 ขอบคุณครับ ...  :D :D :D


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: Dexphet ที่ ธันวาคม 03, 2007, 12:13:03 AM
...ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ครับ  ::)

...ผมเริ่มแข่ง IPSC เมื่ออายุ 50 (เท่านั้นเอง)  มีอย่างน้อยอีก 1 ท่านที่เริ่มต้นด้วยตัวเลขมากกว่านี้ครับ ;)
พี่แก้ว 50 แล้วหรือครับ ผมยังนึกว่า 30 ต้นๆ
ปีที่แลวเจอพี่แก้ว ......มองพี่แก้วยังวัยสะรุ่นอยู่เลย ใช้ครีมอะไรครับพี่.....


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: โจ ™ ที่ ธันวาคม 03, 2007, 06:37:13 AM
เหมือนพิมพ์ดีดแบบสัมผัส กับจิ้มดีด ครับ


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: Boon.l ที่ ธันวาคม 03, 2007, 10:00:39 PM
มาเก็บเกี่ยวความรู้ครับ  ขอขอบคุณทุก ๆ คำแนะนำครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: ไม่ค่อยแม่น รักในหลวง ที่ ธันวาคม 04, 2007, 12:37:23 AM
ขอเสริมหน่อยละกันครับ
การใช้ปืนสำหรับผม เทคนิคต่างๆมีมากมาย จที่เคยมีหลายๆท่านเคยสอน
และศึกษาเอง  แค่การยิงเป้ากระดาษ กับการล่าจริงๆมันก็ต่างกันแล้วครับ
เป้ากระดาษ เรามีเวลาเล็งที่นานพอได้  แต่การยิงจริงๆ มันไม่ได้มีเวลามาก
ไม่ได้ยืนนิ่งๆแล้งยกเล็ง ยิง ไปตามสเต็ป  แต่สถานการจริงเราไม่อาจคาดเดาได้
อาจมีทั้งวิง  ทั้งนอน มืดบ้าง สว่างมากๆบ้าง ศึกษากับพรานป่าให้ดีครับ
พวกพรานมีเทคนิคเยอะ  ที่สำคัญคือ ยิงแล้วต้องหยุดสิ่งที่ยิงให้ได้
หรือหากต้องยิงซ้ำ มันต้องไวมากๆ ปืนที่ใช้ส่วนมาก  นัดเดียว แต่การยิงแม่นยำสูง
ศูนย์เปิดยิงง่าย และไวในทุกสถานการณ์ครับ ความแม่นที่ได้เรียกได้ว่า
ต้อง ร้อยรูอย่างเดียว  เห็นหลายๆท่านโพสถาม กลุ่มเท่าเหรียญบ้าง ไรบ้าง
ถ้าถามว่าเริ่มต้นแต่ยังไม่จัดว่าชำนาญ ถือว่าดีมากๆครับ แสงมากน้อย ลม ไม่มีผลเลย
กับสถานการที่จำเป็นต้องยิง ถ้าเทียบกลุ่มกับพวกพรานป่าแล้ว กลุ่มเกือบเท่าเหรียญ
บาทหรือเท่าเหรียญโอกาส ที่จะหยุดสิ่งที่ยิงนั่นมันจะน้อยตามครับ มันต้องชนิดที่ว่าดังใจเลย การใช้ปืนแล้วต้องคล่องแคล่ว ว่องไว แม่นยำ ที่สำคัญ ทำความคุ้นเคยกับปืนมากๆ
เสมือนมันคือ ส่วนหนึ่งของร่างกาย แล้วคุณจะทำกลุ่มได้สุดยอดครับ ผมเองเคยทำให้หลายๆคนอึ้งมาบ่อยไม่ได้เรียกว่าฟรุกนะครับ 30เมตรศูนย์เปิด หัวตะปูคือระยะตั้งศูนย์
300เมตรศูนย์เปิดนกกระยางครับ  ขนาด.22lr ยิ่งเวลายิงในป่าอย่าถามหาเวลาที่ต้องเล็ง  และแสงครับ มืดสนิทก็เคยยิง วิ่งด้วยยิงด้วยก็ยิงครับ ยิ่งเวลานั่งห้างยิงสัตว์
เปิดไฟไม่ได้เลย
สำหรับผม ทุกคนคือครูไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง  จงรับฟังแล้วนำมาปรับใช้กับตัวเองเอาครับ


เมื่อปีที่แล้วผมพลาดข้อความนี้ไปได้ยังไง

30 เมตรยิงหัวตะปู

สามร้อยเมตร  นกกระยาง

อย่างเทพ ::008::


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: ไม่ค่อยแม่น รักในหลวง ที่ ธันวาคม 04, 2007, 12:39:59 AM
นั่งห้าง  ยิงสัตว์  สัตว์เข้า  ไม่ฉายไฟ

เทพอีกแล้ว ;D

ปล.สามสิบเมตรนี่หัวตะปูผมยังมองไม่เห็นเลย

ต่อให้ตอกรวมกันสักสามตัวด้วย

พี่เค้าเก่งจัง


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2007, 01:12:37 AM
นั่งห้าง  ยิงสัตว์  สัตว์เข้า  ไม่ฉายไฟ

เทพอีกแล้ว ;D

ปล.สามสิบเมตรนี่หัวตะปูผมยังมองไม่เห็นเลย

ต่อให้ตอกรวมกันสักสามตัวด้วย

พี่เค้าเก่งจัง

น้องก้อนตาไม่ดี...

ผมเห็นชัดเลย...

เอ่อ...ผมใช้กล้อง 10 เท่า อ่ะครับ...:D


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: FUFUFUFU ที่ ธันวาคม 05, 2007, 02:08:26 AM
      ขอบคุณครับ


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: ไม่ค่อยแม่น รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2007, 07:36:12 AM
นั่งห้าง  ยิงสัตว์  สัตว์เข้า  ไม่ฉายไฟ

เทพอีกแล้ว ;D

ปล.สามสิบเมตรนี่หัวตะปูผมยังมองไม่เห็นเลย

ต่อให้ตอกรวมกันสักสามตัวด้วย

พี่เค้าเก่งจัง

น้องก้อนตาไม่ดี...

ผมเห็นชัดเลย...

เอ่อ...ผมใช้กล้อง 10 เท่า อ่ะครับ...:D

ครับพี่หมอ

สงสัยต้องดื่มวีต้า เบอรี่ แล้วไป......


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: BSW ที่ ธันวาคม 05, 2007, 09:09:13 AM
...ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ครับ  ::)

...ผมเริ่มแข่ง IPSC เมื่ออายุ 50 (เท่านั้นเอง) มีอย่างน้อยอีก 1 ท่านที่เริ่มต้นด้วยตัวเลขมากกว่านี้ครับ  ;)


นึกย้อนหลังในวันนั้น(ที่สนามอุดรฯ)     ผมต้องขออภัยพี่แก้วด้วยครับ   ที่ไม่ได้ยิงเป็นเพื่อนร่วมก๊วนเดียวกัน :'(       ร่วมกันเพียงสนามแรก

สนามเดียว      พอดีจองตั๋วเครื่องกลับ กท.ฯ ไว้แล้ว   พร้อมกับคุณธวัชชัย (เต็ม)     จึงต้องรีบยิงกันทั้งคู่ครับ   

ยังนึกเสียใจจนถึงบัดนี้   ขออภัยอย่างยิ่งอีกครั้งครับพี่ ::014::



หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ ธันวาคม 05, 2007, 09:26:25 AM
ยินดีด้วยครับ

แหม นึกว่าเรื่องกลับไปจีบเพื่อนสมัยเรียนประถม


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: lek ที่ ธันวาคม 05, 2007, 09:29:34 AM
พื้นฐานผมก็แย่ครับเพราะเล่นมาตั้งแต่เด็กไม่มีคนสอน       พอจะมาปรับตัวมันก็ไม่ชินเดี๋ยวก็จับปืนแบบผิดๆอีก     ไม่หลุดวงดำก็พอแล้วครับ     แถมสายตาก็แย่ลงอีก


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: coda ที่ ธันวาคม 05, 2007, 10:35:52 AM
...ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ครับ  ::)

...ผมเริ่มแข่ง IPSC เมื่ออายุ 50 (เท่านั้นเอง) มีอย่างน้อยอีก 1 ท่านที่เริ่มต้นด้วยตัวเลขมากกว่านี้ครับ  ;)

นึกย้อนหลังในวันนั้น(ที่สนามอุดรฯ)     ผมต้องขออภัยพี่แก้วด้วยครับ   ที่ไม่ได้ยิงเป็นเพื่อนร่วมก๊วนเดียวกัน :'(       ร่วมกันเพียงสนามแรก
สนามเดียว      พอดีจองตั๋วเครื่องกลับ กท.ฯ ไว้แล้ว   พร้อมกับคุณธวัชชัย (เต็ม)     จึงต้องรีบยิงกันทั้งคู่ครับ   
ยังนึกเสียใจจนถึงบัดนี้   ขออภัยอย่างยิ่งอีกครั้งครับพี่ ::014::


...อุแหม  มาขออภัยทำไมครับ  ผมต้องขอบคุณคุณบุญสวัสดิ์ต่างหากครับ  วันนั้นให้คำแนะนำผมหลายอย่าง  ก่อนหน้านั้นไม่เคยเห็น ไม่เคยเรียน หรือฝึกการยิงแบบนี้มาก่อนเลยครับ  เรียกว่า learning by doing แบบดิบๆ ไม่ควรเอาอย่างนะครับ ::005::


หัวข้อ: Re: มองข้ามมาได้ยังไงตั้งเกือบ 30 ปี
เริ่มหัวข้อโดย: SaSa ที่ ธันวาคม 05, 2007, 10:42:46 AM
ขอบคุณทุกท่าน...เข้ามาอ่านได้เกร็ดความรู้บางอย่างเพิ่มเติม

                           (http://img149.imageshack.us/img149/8923/4958858fk9.gif) (http://imageshack.us)