เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

   
สามสิบเจ็ดปีก่อน มีเหตุการณ์พิเศษเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น
ในระหว่างที่ ฟิจิโมโตะ ฮิโรชิ และ อาบิโกะ โมโตเอะ
สองเพื่อนรักนักวาดการ์ตูนกำลังรวมหัวกันคิดการ์ตูนเรื่องใหม่
ก็มีแมวพเนจรตัวหนึ่งเข้ามาในห้องทำงานของฮิโรชิ เขาจึงจับมันนอนหาหมัดให้แก้เบื่อ
แต่ไอเดียใหม่ๆ ก็ยังไม่ออกมาอยู่ดี คิดไปคิดมา ในที่สุดฮิโรชิก็เอนตัวลงและผล็อยหลับไป
พอรู้ตัวอีกที เขาก็รีบลุกขึ้นและวิ่งลงบันไดไปอย่างเร็ว
จนสะดุดเข้ากับตุ๊กตาญี่ปุ่นตัวอ้วนกลมของลูกสาว
เขาหยิบมันขึ้นมา แล้วทันใดนั้น ไอเดียอันบรรเจิดก็เกิดขึ้น

เจ้าแมวเหมียวถูกจับผสมเข้ากับตุ๊กตาตัวนั้น
ก่อเกิดเป็นเรื่องราวของหุ่นแมวตัวสีฟ้า
ผู้เดินทางมาจากอนาคตเพื่อคอยช่วยเหลือเด็กชายขี้แพ้คนหนึ่ง

นับจากวันที่เจ้าแมวโดราเอมอนถือกำเนิดขึ้น
ใครต่อใครต่างก็หลงรักมัน จนการ์ตูนเรื่องนี้ได้รับความนิยมไปทั่ว
และมีอายุยืนยาวมาจนถึงปัจจุบัน
โดราเอมอนไม่เพียงแต่เป็นการ์ตูนยอดฮิต
ที่สร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้อ่านเท่านั้น
เรื่องราวของโดราเอมอน โนบิตะและผองเพื่อนยังสร้างแง่คิดดีๆ
ให้กับผู้คนมากมาย จนมีผู้นำเนื้อหาของการ์ตูนเรื่องนี้
มาวิเคราะห์อย่างจริงจัง
ถึงขั้นเปิดเป็นวิชาสอนกันในระดับอุดมศึกษาเลยทีเดียว
ถือเป็นความสำเร็จที่เกินความคาดหมายอย่างแท้จริง

โยโกยาม่า ยาสุยุกิ เป็นแฟนตัวยงคนหนึ่งของการ์ตูนโดราเอมอน
เขาใช้เวลาถึง 6 ปีวิจัยการ์ตูนเรื่องนี้
โดยอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกมากกว่า 50 รอบ
จนจดจำทุกรายละเอียดได้อย่างถี่ถ้วน
ทำให้เขาได้ชื่อว่าเป็น “นักวิเคราะห์โดราเอมอน”
ที่จัดเจนชนิดไม่มีใครเกิน
ปัจจุบันเขายังสอนวิชา “โดราเอมอนศึกษา”
อยู่ที่มหาวิทยาลัยฟุคุยามาอีกด้วย

ในการศึกษาการ์ตูนเรื่องโดราเอมอน
ประเด็นหนึ่งที่ยาสุยุกิให้ความสนใจเป็นอย่างมากคือ
เรื่องของเด็กขี้แพ้อย่างโนบิตะ ซึ่งหลายๆ คนมองว่า
เป็นพวกไม่ได้เรื่องได้ราว วันๆ เอาแต่เล่นสนุก
เกียจคร้านเป็นที่หนึ่ง แถมยังชอบทำตัวอ่อนแอ
ขอให้โดราเอมอนช่วยอยู่เสมอ
ทว่า ยาสุยุกิกลับมองเห็นแง่มุมตรงกันข้าม

แม้ดูเผินๆ เหมือนโนบิตะไม่ฉายแววโดดเด่นอะไรออกมาเลย
แต่ถ้าเรามองกันอย่างละเอียด ก็จะพบว่า
ในตัวเขามีดีอยู่ไม่น้อย
และข้อดีเหล่านี้นี่เองที่จะทำให้เขาสามารถพลิกเปลี่ยนอนาคต
จากคนที่ล้มเหลวไปทุกเรื่อง
กลายเป็นผู้ประสบความสำเร็จ และมีชีวิตอันเปี่ยมสุขได้


ยาสุยุกิได้นำความคิดเห็นต่างๆ ที่เขามีต่อโนบิตะ
มาถ่ายทอดเป็นหนังสือชื่อว่า “วิถีแห่งโนบิตะ : ชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน”
ซึ่งไม่เพียงแต่แฟนๆ โดราเอมอนเท่านั้นที่จะเสพรับแนวคิดดีๆ
จากการอ่านหนังสือเล่มนี้ได้
แต่ผู้อ่านโดยทั่วไปก็สามารถนำ “วิถีแห่งโนบิตะ”
มาปรับใช้กับตัวเองได้เช่นกัน

ใน “วิถีแห่งโนบิตะ : ชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน”
ยาสุยุกิได้แจกแจงให้เราเห็นตัวตนของโนบิตะไปตามลำดับ
เริ่มจากภาพที่คนส่วนใหญ่มองเห็นเขา ค่อยๆ เจาะลึกเข้าไปมากยิ่งขึ้น
จนในที่สุดเราก็ได้คำตอบว่าเพราะเหตุใด
เด็กแบบโนบิตะจึงชนะใจใครๆ ได้มากมาย
และสามารถเปลี่ยนสถานการณ์ต่างๆ จากร้ายกลายเป็นดีได้บ่อยครั้ง

หลายๆ คนคงคิดว่า ที่โนบิตะทำอะไรๆ ได้เหนือผู้อื่น
ก็เพราะของวิเศษสารพัดของโดราเอมอน
แต่ในมุมมองของยาสุยุกิแล้ว โดราเอมอนไม่ได้ช่วยโนบิตะสักเท่าไรเลย
ทั้งหมดที่โดราเอมอนทำก็คือการดึงจุดเด่นของโนบิตะออกมา
และชี้ให้เห็นว่าจะใช้จุดเด่นที่มีอยู่
นำพาตัวเองไปสู่ชีวิตที่ดีงามได้อย่างไร

จุดเด่นที่สำคัญที่สุดในตัวโนบิตะ ได้แก่ การที่เขาเป็นคนที่มีจิตใจดีงาม
ซึ่งจุดนี้เองทำให้เขาเข้ากับทุกคนได้เป็นอย่างดี
ยาสุยุกิได้อธิบายให้เห็นเด่นชัดขึ้น
โดยเปรียบเทียบโนบิตะกับเด็กสมบูรณ์แบบอย่างเดคิซุกิ
ซึ่งถ้าดูจากความสามารถแล้ว เดคิซุกิน่าจะชนะโนบิตะในทุกๆ เรื่อง
แต่ในความเป็นจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่

เพราะ “...ไม่ว่าจะมีความสามารถ สติปัญญาล้ำเลิศสักเพียงใด
ก็จำเป็นต้องคำนึงและนึกถึงความรู้สึกของผู้อื่น
นี่อาจเป็นสาเหตุที่ผู้ได้ครอบครองหัวใจของชิซุกะไม่ใช่เดคิซุกิ
แต่กลับเป็นโนบิตะ...”

จิตใจที่ดีงามไม่คิดที่จะเอาเปรียบใคร
หนำซ้ำยังคอยช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ
ยังทำให้โนบิตะเป็นที่รักของคนรอบข้าง
เมื่อเขาคิดจะทำสิ่งใด ใครต่อใครก็พร้อมยื่นมือเข้าช่วยเหลือ
โดยเฉพาะสิ่งที่เขาไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง
ดังนั้น หลายครั้งเราจึงเห็นโนบิตะได้รับการยอมรับ
ในฐานะผู้นำที่ชักจูงเพื่อนๆ เข้าสู่การผจญภัยในดินแดนต่างๆ

นอกจากจิตใจอันดีงามแล้ว
โนบิตะยังเป็นคน “กล้าคิดกล้าทำ”
ดังจะสังเกตเห็นได้ว่า ทุกครั้งที่โดราเอมอนนำของวิเศษออกมานั้น
จุดเริ่มจะมาจากความคิดฝันของโนบิตะที่อยากจะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่เสมอ
และเมื่อคิดแล้วเขาก็มิได้รอช้า หากแต่ลงมือทำโดยทันที
หลังจากที่ได้ลองผิดลองถูกแล้ว เขาจึงขอความช่วยเหลือจากโดราเอมอน

จุดนี้เองที่แสดงให้เห็นอย่างเด่นชัดถึงความเป็นคนที่มุ่งมั่น
พยายามไม่ลดละ และไม่กลัวความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้น

คนแบบนี้นี่แหละที่มีโอกาสประสบความสำเร็จ
ไม่ใช่คนที่ทำอะไรก็กลัวไปหมดทุกเรื่อง

แม้หลายๆ ช่วงใน “วิถีแห่งโนบิตะ : ชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน”
จะทำให้เกิดความรู้สึกว่า ยาสุยุกิออกจะเข้าข้างโนบิตะไปสักหน่อย
ตามประสาคนรักกันชอบกัน อะไรๆ ก็เลยดูดีไปหมด

แต่หนังสือเล่มนี้ก็ทำให้เราต้องหันกลับมาดูตัวเอง และปรับเปลี่ยน
วิธีคิดเสียใหม่ แทนที่จะมองแต่ด้านร้ายๆ ของตัวเอง
ก็พลิกมุมมองให้เห็นว่า “จุดด้อย” ก็อาจเป็น “จุดเด่น” ได้
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะรู้จักหยิบจับมันมาใช้สร้างสรรค์สิ่งที่ดีงาม
ให้ตัวเองและสังคมด้วยได้อย่างไรบ้าง

ชัยชนะที่แท้จริงจะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อเรารู้จักตัวเอง
และเลือกส่วนดีที่ซ่อนอยู่มานำพาชีวิตให้ก้าวสู่จุดที่ใฝ่ฝันไว้
หากทำเช่นนี้ได้ ทุกคนก็มีโอกาสเป็นผู้ชนะได้เช่นเดียวกับโนบิตะ
ถ้าเด็กขี้แพ้อย่างโนบิตะยังกลายเป็นผู้ชนะได้
คุณก็ต้องทำได้เช่นกัน

ขอบคุณสำหรับบทวิเคราะห์ที่นำมาให้อ่าน

ผมอยากให้ลูกตัวเองเป็นคนดีมากว่าอย่างอื่นหวังไว้อย่างนั้นครับ

ขอบคุณครับ

ได้ดูการ์ตูนเรื่องนี้บ่อยๆและซ้ำๆกันทุกวัน (เด็กดูได้ไงไม่เบื่อ? ตอนเดิมๆนั่นแหละครับ) ถ้าสังเกตก็จะพบว่า ถ้าเป็นตอนยาวๆ โนบิตะจะแสดงธาตุแท้ของความกล้าหาญ ความเสียสละ และความรักเพื่อนยิ่งกว่าไจแอ้นท์เสียอีก  เหมือนกับว่าถ้าเป็นชีวิตประจำวัน โนบิตะดูเหมือนคนขี้แพ้ เรียนก็ไม่เอาไหน  แต่พอถึงเหตุคับขัน กลับกลายเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งมีความโดดเด่นกว่าตัวละครทุกตัว

สุดท้าย  ;) ;) ;)

ขอบคุณทั่น"ซูเนโอ๊ค"มากครับ  :D

ชอบดูและรักเรื่อง โดราเอมอน มากครับ

ลูกสาวผมก็ชอบดู จนต้องซื้อรูปภาพมาติดผนังให้

ยังไม่ถึง2ขวบ แกจำตัวละคร ได้ครบแล้วครับ ดูได้ทุกวันไม่เบื่อแบบพี่  GlockGlack IX ว่ามาครับ

และผมคิดว่า โดราเอมอน จะอยู่ไปอีกนานเลยครับ

 :VOV:ขอบคุณครับพี่.......การตูนนี่อ่านดี ๆ ก็มีประโยชน์ได้เหมื่อนกันนะครับ :VOV:

...ชอบโดราเอมอนเหมือนกันครับ  เสียดายที่ช่อง 9 ไม่ได้นำมาออกอากาศอีกแล้ว  :-\

555 หนังสือสยามอินเตอร์อีกแล้ว  ... เล่มนี้ผมเป็นคนทำปกเองครับ เลส แบร์
เป็นนามปากกา แล้วจอมคน เล่ม 7-12 กำลังพิมพ์นะขอรับ
.....ขอบอก ;D ;D ;D ขอบคุณทุกท่านที่ช่วยอุดหนุนครับ

ความสามารถพิเศษอีกอย่าง ที่น่ารับสมัครเข้าเป็นสมาชิกพวกพี่ๆ   ของโนบิตะ  คือ
 
                   โนบิตะ  ยิงปืนแม่น มากกกก  ครับผม     :D :D :D

มีขายครบชุดเมื่อไหร่ค่อยซื้ออ่านรวดเดียวให้ตาแฉะไปเลย  ;D

ผมรอวันที่ห้าอยู่ครับ

ใจจะขาดแล้ว :~) :~)

เล่มห้าของผม

ด้วยความเคารพครับ........

"หนังสือทุกเล่มอ่านอย่างละเอียด แบบขบเคี้ยวเพื่อให้ได้เนื้อแท้ของมัน"...

ขอบคุณครับ...................

ขอบคุณครับ

มีขายครบชุดเมือไหร่ค่อยยื่มเฮียอ่านรวดเดียวให้ตาแฉะไปเลย ;D

ว่าไปน่าน.........

ผมก็อ่านต่อมาลูกก็อ่านต่อครับ

ขอบคุณครับ

ว่ากันจริงแล้วเราก็คือโดราเอม่อนของลูกๆ หลานๆ ซึ่งเปรียบเสมือนโนบิตะเหมือนกันค่ะ..
เราต้องให้ทุกสิ่งทุกอย่างและคอยชี้แนะ...อบรมสั่งสอนให้เขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี
โนบิตะอนาคตไม่ใช่คนดี..เหมือนการด่ากลายๆ..ว่าพ่อ..แม่อบรมสั่งสอนไม่ดี ลูกเลยไม่มีอนาคต
พ่อทำงานกลับบ้านดึกๆ แม่ป็นแม่บ้าน ทำหน้าที่แม่บ้าน..ตามใจลูกปล่อยให้ลูกอยู่ในโลกส่วนตัว
ต้องให้โดราเอม่อน..เข้ามาช่วยแก้ไข..เราต้องช่วยกันเป็นพ่อแม่แบบโดราเอม่อน ให้แบบให้รู้คุณค่านะค่ะ..

ขอบคุณครับพี่.......การตูนนี่อ่านดี ๆ ก็มีประโยชน์ได้เหมื่อนกันนะครับ

นึกถึงเพื่อนพี่ๆ ที่อ่านนิยายจีนกำลังภายใน

หนังสือนิยายจีน ปลูกฝังคุณธรรมในใจได้ครับ

ครับอ่านอะไรก็ได้รู้อย่างนั้น

  อ่านมังกรหยก ก็รู้ว่าคนโง่ทึ่มปัญญาช้า อย่างก๊วยเจ๋ง เก่งได้เพราะมีความมานะมีจิตรใจซื่อบริสุทธเหมือน โนบิตะนี่แหละ

 อ่านเซียวฮือยี้ ก็รู้วิธี ไม่เก่งไม่ว่าข้าขอเอาตัวรอดก็พอแล้ว

 อ่านอุ้ยเสี่ยวป้อ ก็รู้วิธีแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าข้ากระล่อนไว้ก่อนแม้พ่อไม่ได้สอนไว้

 อ่านสามก๊ก ก็รู้วิธี ร้องไห้ยังไงให้คนไปตายแทนตัวเองได้

 อ่านฤทธิ์มีดสั้น ก็ทำให้รู้ว่าถึงแม้ข้าขี้เมาข้าก็ยังแม่น

 อ่านเพชรพระอุมา ก็ทำให้รู้ว่าป่ามีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ และทำให้รู้ว่ายามเข้าป่าอย่าใส่กางเกงใน


                          และสุดท้าย

   " อ่าน หนังสืออาวุธปืน   ทำให้เราได้รู้จัก  ปืนเกรดเอ "

แต่จะว่าไปแล้ว ตัวละครต่างๆในนิยายหรือการ์ตูน ล้วนเป็นไปตามแต่ที่ผู้เขียนผู้แต่งจะกำหนดแหละครับ  ทั้งลักษณะท่าทาง คำพูดจา สติปัญญา และชะตากรรม

หนังสือดี อ่านแล้วก็รู้สึกดีครับ

ช่วงนี้กลับมาอ่าน หนังสือกำลังภายใน ก็เพลินดีครับ

ตอนนี้กำลังอ่าน ยอดขุนโจร(เซียวจับอิดนึ้ง ภาค 2 อยู่ครับ)

 ;D ;D ;D