เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ขอปรึกษากฎหมายหน่อยครับ  เรื่องมีอยู่ว่า
นาย ก. และ นาย ข. เป็นครูอยู่ที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้
ในขนะที่เดินทาง กลับจากโรงเรียนนั้น นาย ก. เห็นคนร้ายสองคนขี่รถจักรยานยนต์
ประกบยิงนาย ข. ซึ่งเป็นเพือนครูสอนอยู่โรงเรียนเดียวกัน
นาย ก. ซึ่งขับรถยนต์ตามหลังนาย ข. อยู่จึงชักปืน .357 ยิงคนร้ายจนรถจักรยานยนต์ล้มลง
แล้วตามไปยิงซ้ำ (หมดโม่) จนคนร้ายตายทั้งสองคน (น่าจะเกินกว่าเหตุ)
หากนาย ก. ไม่มอบตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจแล้วภายหลังตำรวจได้สืบทราบว่านาย ก. เป็นคนยิงคนร้าย
จึงได้จับตัวนาย ก. ดำเนินคดี
ในทางกฎหมายแล้ว นาย ก. จะโดนหนักหรือเปล่าครับ จะต่างกับการมอบตัวหลังก่อเหตุหรือเปล่า
(ทั้งหมดนี้เป็นเหตุการณ์สมมุติ แต่ก็เกือบเป็นจริงมาแล้ว)

 :VOV:
ครับ
การยิงคนร้ายไม่ใช่หน้าที่ของคนทั่วไปครับ
การยิงช่วยผู้อื่นเช่น บิดา มารดา ภรรยา บุตร ขณะนั้นๆสมควรแก่เหตุ
การยิงขณะนั้นเหตุเกิดขึ้นเพราะคนร้ายมุ่งมาทางเรา สมควรแก่เหตุครับ
ยิงคนร้ายล้มลงแล้ว เข้าไปยิงซ้ำจนหมดโม่ ตายไม่ตาย มีความผิดครับ
 :VOV:
จำเขามาครับ
 :VOV:

ดูตามหลักน่าจะเป็นอย่างนั้นนะ

การฆ่า หรือพยายามฆ่า ย่อมถูกตั้งข้อหาในความผิดต่อชีวิตเสมอ
การป้องกันตัวเอง หรือเหตุจำเป็นอย่างอื่นเป็นข้อแก้ตัว  ถ้าเรื่องเคลียร์มาก พนักงานอัยการก็อาจจะทำสำนวนสั่งไม่ฟ้อง  แต่ส่วนใหญ่จะไปจบที่ศาล เพราะญาติคนตาย
กรณีตามปัญหา การยิงซ้ำย่อมไม่ใช่การป้องกันตัว  ส่วนการที่เข้าไปป้องกันผู้อื่น ก็เป็นเหตุบรรเทาโทษได้บ้าง

    .ในเรื่องป้องกัน  . ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๖๘  บัญัญัติไว้ว่า

.ผู้ใดจำต้องกระทำการใดเพื่อป้องกันสิทธิของตน  หรือของผู้อื่นให้พ้น
ภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมาย  .และเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึง
ถ้าได้กระทำพอสมควรแก่เหตุ   การกระทำนั้นเป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย
ผู้นั้นไม่มีความผิด   .

                      ดังนั้น, การป้องกันจึงไม่ได้มีเฉพาะป้องกันตนเองเท่านั้น. สามารถป้องกันคนอื่น
ได้ด้วย  .

                   .จากกรณีที่ถาม .   การที่  ก. ขับรถตามหลัง ข.มา  แล้วกำลังเห็นคนร้ายชักปืน
กระหน่ำยิง ข. ถือได้ว่า ภยันตรายเกิดขึ้นกับ ข.แล้ว   แม้คนร้ายจะยิงไปแค่ ๑  -   ๒ นัด
แต่คนร้ายก็ยังมีโอกาสยิงซ้ำ  ข. ได้อีก .   เช่นนี้ ก. ย่อมมีสิทธิชักปืนยิงตอบโต้คนร้าย
เพื่อช่วยเหลือ  ข. ให้รอดตายได้  . อันถือว่าเป็นการป้องกันสิทธิของ ข.ให้พ้นจากภยันตราย
ที่เกิดขึ้น   . และหาก ก. ยิงไปพอสมควรแก่เหตุ  . ก็อ้าง มาตรา ๖๘  นี้ได้ โดยไม่มีความผิด

                   .เมื่อเรายิงใคร โดยมีเหตุอ้างป้องกันตาม  มาตรา ๖๘ นี้ ได้แล้ว  ทางที่ดี
ไม่ควรหลบหนีไปไหน .  ควรเข้าชี้แจงกับเจ้าหน้าที่. เพื่อเป็นการแสดงความบริสุทธิ์ใจ
ให้เห็นว่า. เป็นการป้องกันจริงๆ. โดยถ้ามีพยานเห็นเหตุการณ์ด้วย. ก็ขอให้เขาช่วยไปเป็น
พยานกับตำรวจให้เราด้วย.  เชื่อว่า. เขาย่อมยินดีไปเป็นพยานให้เรา . ถ้าเราทำถูกต้อง.

                   การรอมอบตัว. แล้วให้ปากคำไปตามความเป็นจริง. อย่างน้อยก็ดีตรงที่ว่า
เมื่อคดีขึ้นสู่ศาล  .จะสามารถทำให้ศาลเชื่อได้เลยว่า.  เราไม่ได้ทำผิด. แต่ที่ทำไปเพราะช่วย
ป้องกัน. ตามสิทธิที่มีตามกฎหมาย .

                 ดีกว่า. การหลบหนีไปก่อนแน่นอน. เพราะอาจทำให้ศาล. ลังเลได้ว่า.
เมื่อรู้ตัวว่า. เป็นการป้องกัน  .ไม่ผิดจริง.  แต่ทำไมต้องหลบหนีด้วย.  อาจไม่เชื่อที่เราอ้าง
ป้องกันได้.   โดยอาจมองได้ว่า.  เราหนีไปตั้งหลักหาข้อแก้ตัวมาสู้คดีได้.

              .  มีผล. ในการประกอบดุลพินิจ. เวลาศาลจะชั่งน้ำหนักพยานหลักฐานครับ.
ว่าจะเชื่อฝ่ายใดดี. :-* :-*

.ต่อครับ 

 แต่ถ้าการกระทำนั้น เป็นการป้องกัน  . ที่เกินสมควรกว่าเหตุ. 
ศาลจะใช้ดุลพินิจ. ลงโทษน้อยลงกว่าโทษที่กฎหมายกำหนดไว้ในความผิดฐาน
ที่ทำนั้นเท่าใดก็ได้.        ตาม ประมวลกฎหมายอาญา  มาตรา  ๖๙  .ครับ.

 ;D ;D  ตอบครบประเด็นแล้ว

           เพิ่มเติมอีกนิด...........พอคนร้ายล้มลงแล้วไปยิงซ้ำจนหมดโม่    เกินกว่าเหตุครับ

         

         

 ต่อครับ. 

   แต่ถ้าข้อเท็จจริง. เป็นว่า.   ขณะที่  ก. เห็นเหตุการณ์นั้น.  ก.มาเห็น หลังจากที่
คนร้ายยิง ข. เสร็จสิ้นไปแล้ว.  รถ ข. ตกถนนไปแล้ว.   และคนร้ายก็กำลังขับรถเตรียม
หลบหนี.  อย่างนี้ถามว่าถ้า ก. จะ ยิงคนร้ายเลยได้ไหม  .เป็น ป้องกันไหม.

         ถ้าตอบแบบ กำปั้นทุบดิน.   จะเห็นว่า ภยันตรายมันเกิดผ่านไปแล้ว
( ไม่เป็นธรรมเลย )  .เพราะคนร้ายก็หันหัวรถ ( หันหลังให้เรา เตรียมหนีแล้ว )
คนร้ายไม่ได้  ประสงค์จะยิงเราด้วย   .

        แล้วเราจะทำยังไง.  จะยิงคนร้ายข้างหลัง  ก็กลัวจะไม่ใช่การป้องกัน.
เพราะเหตุที่เราจะอ้างป้องกัน  ข. ที่ถูกยิง มันก็เกิดผ่านไปแล้ว.

         .กรณีอย่างนี้ . หากท่านเป็นคนใจถึง/ใจเด็ด  ไม่กล้วตาย . /กล้าเผชิญกับสิ่ง
ที่ไม่ถูกต้องจริงๆ.  และไม่อยากหรือต้องการให้คนร้ายหลุดลอยนวลไป

        .ขอแนะนำว่า  คุณยังมีทางออก.  ที่จะเอาหรือจัดการกับมันได้ครับ.

 นั่นก็คือ. ใช้  ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา  มาตรา  ๗๙  ซึ่งบัญญัติว่า  .

        .ราษฎร จะจับผู้อื่นไม่ได้   เว้นแต่จะเข้าอยู่ในเกณฑ์แห่งมาตรา ๘๒ หรือเมื่อ
ผู้นั้นกระทำความผิดซึ่งหน้า และความผิดนั้นได้ระบุไว้ในบัญชีท้ายประมวลกฎหมายนี้ด้วย

             
                    มาตรา  ๘๒ เจ้าพนักงานผู้จัดการตามหมายจับ. จะขอความช่วยเหลือจากบุคคล
ใกล้เคียงเพื่อจัดการตามหมายนั้นก็ได้  แต่จะบังคับให้ผู้ใดช่วยโดยอาจเกิดอันตรายแก่เขา
นั้นไม่ได้.

                     มาตรา ๘๐  ที่เรียกว่าความผิดซึ่งหน้านั้น  ได้แก่ความผิดซึ่งเห็นกำลังกระทำ
หรือพบในอาการใด ซึ่งแทบจะไม่มีความสงสัยเลยว่าเขาได้กระทำผิดมาแล้วสดๆ
                                       อย่างไรก็ดี  ความผิดอาญาดั่งระบุไว้ในบัญชีท้ายประมวลกฎหมาย
นี้  ให้ถือว่าความผิดนั้นเป็นความผิดซึ่งหน้าในกรณีดั่งนี้
                                ( ๑ ) เมื่อบุคคลหนึ่งถูกไล่จับดั่งผู้กระทำโดยมีเสียงร้องเอะอะ
                                 ( ๒ ) เมื่อพบบุคคลหนึ่งแทบจะทันทีทันใดหลังจากการกระทำผิด
ในถิ่นแถวใกล้เคียงกับที่เกิดเหตุนั้น  และมีสิ่งของที่ได้มาจากการกระทำผิด  หรือมีเครื่องมือ
อาวุธ  หรือวุตถุอยางอื่น  อันสันนิษฐานได้ว่าได้ใช้ในการกระทำผิด   หรือมีร่องรอยพิรุธ
เห็นเป็นประจักษ์ที่เสื้อผ้าหรือเนื้อตัวของผู้นั้น

                                           

                                               ..บัญชีแนบท้าย..
                             ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

         ความผิดในกฎหมายลักษณะอาญา  ที่มาตรา ๗๙ อ้างถึง ซึ่งราษฎรมีอำนาจจับ
ได้โดยไม่ต้องมีหมาย

   ..........................
...........................
........................
ข่มขืนกระทำชำเรา
ประทุษร้ายแก่ชีวิต
ประทุษร้ายต่อร่างกาย
ความผิดฐานกระทำให้เสื่อมเสียอิสรภาพ
ลักทรัพย์
วิ่งราว  ชิงทรัพย์  ปล้นทรัพย์และโจรสลัด
กรรโชก

       ( ดูได้อยู่ท้าย ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา )

 
  :OO  เราใช้มาตรา  ๗๙ ป. วิอาญา มาจับ   ว่าความผิดฐานฆ่า/พยายามฆ่า
เป็นความผิดตามบัญชีแนบท้าย ป.วิอาญา คือ ประทุษร้ายต่อชีวิต
และความผิดดังกล่าวเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเรา  ตามความในมาตรา  ๘๐ ( ๒ ) แล้ว
เราก็มีสิทธิ เข้าจับกุมคนร้ายได้  ตาม มาตรา ๗๙ 

            ทีนี้การที่เราเป็นราษฎร  คนธรรมดา. จะจับคนร้ายที่เราเห็นทำผิดซึ่งหน้า
จะต้องทำอย่างไรบ้าง.

            กฎหมาย ป.วิอาญา  มาตรา  ๘๓ วางหลักว่า   ในการจับนั้น  เจ้าพนักงาน
หรือราษฎรซึ่งทำการจับต้องแจ้งแก่ผู้ที่จะถูกจับนั้นว่าเขาต้องถูกจับ  แล้วสั่งให้เขาไปโรงพัก

                 วรรค 2 บอกว่า ถ้าเขาขัดขวาง หรือจะขัดขวาง หรือหลบหนี หรือพยายาม
จะหลบหนี  เราสามารถใช้วิธีหรือความป้องกันทั้งหลายเท่าที่เหมาะสมกับพฤติการณ์ที่เกิด
ขึ้นในการจับนั้นได้.


                 .เราคงใช้ตรงนี้  อ้างเหตุป้องกันตัวได้อีกครั้ง  ตามป.อ. มาตรา ๖๘  เพราะ
เรามีสิทธิจับเขาแล้ว.ตาม วิ อาญา มาตรา ๗๙ ,๘๐  และ๘๓ + ความผิดที่แนบท้าย
บัญชีดังกล่าว

           ลองเอาไปพิจารณาดูครับ. 

.แต่ขอเตือนว่า .เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น.  ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบและมีสติมากๆ
นะครับ. :-* :-*

                                       
                               



                                   

อีกนิดครับ.

 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา  มาตรา ๘๔ วรรค  ๔
 
 ยังบอกอีกว่า.  ...ในกรณีที่จำเป็น  เจ้าพนักงานหรือราษฎรที่ทำการจับจะจัดการพยาบาลผู้ถูกจับเสียก่อนนำตัวไปส่งโรงพักก็ได้.

         .ครับ. จะเห็นว่ากฎหมายรองรับการเข้าจับกุมทั้งของตำรวจและราษฎร
ไว้แล้วว่า.  อาจจะต้องมีการต่อสู้กันและบาดเจ็บ . จากการจับกุมได้.

      ดังนั้น. ในระหว่างที่เราขอจับเขา. แล้วเขาไม่ให้จับ.  เขายิงตอบโต้
เราก็ย่อมมีสิทธิยิงเขาก่อนหรือยิงสวนตอบโต้ไปโดยอ้างเหตุป้องกันตาม ปอ. มาตรา ๖๘  ได้อีกครับ.

ขอบคุณพี่ป.13 มากครับสำหรับวิทยาทาน......สุดยอดเลยพี่

อ่านกระทู้นี้ ได้ความรู้อีกแล้วครับ  ขอบคุณมากครับ  :D

ขอบคุณมากครับ  สำหรับเกร็ดความรู้ทางกฎหมายปืน

ชอบมากๆครับ เกิดปัญญา มีความรู้   อันความสงสัย เป็นบ่อเกิดของปัญญา ขอบคุณมากๆครับ 

   ขอบคุณมากครับที่ให้ความรู้  มีประโยชน์มากครับ

เรื่องของการป้องกันครับ เกินกว่าเหตุหรือไม่ต้องไปพิสูจน์ครับ ในศาล อย่างไรก็ตามมอบตัวดีที่สุด

ขอบคุณครับสำหรับความรู้ด้านกฎหมาย   แต่.....ถ้าเราช่วยเหลือผู้อื่น ( ทั้ง ๆ ที่ผู้ที่เราจัดการก็เป็นคนร้ายชัด ๆ ) แล้วเป็นเหตุต้องรับโทษตามกฎหมาย   อีกหน่อยสังคมคงวังเวงครับ   อยู่แบบตัวใครตัวมัน  ใครจะเดือดร้อนก็ช่างไม่ใช่เรื่องของเรา   เห็นเหตุเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาคงต้องเฉยล่ะครับ   ยุ่งแล้วเดือดร้อน     ;D ;D  8) 8)