เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เหตุเกิดเมื่อวันที่ 4/11/2549
วันเกิดเหตุ ผมได้ไปร่วมงาน HKS Day ที่สนามแข่งรถทางตรง คลอง5 อ.คลองหลวง
ในวันนั้นทาง HKS Thiland ได้นำรถแข่งมาจากญี่ปุ่นเพื่อวิ่งโชว์ให้คนไทยดูซึ่งเป็นการโปรโมทและขอบคุณลูกค้าทาง HKS ไปในตัว
โดยได้มีการจัดการวิ่งขึ้นสองรอบคือ 3 ทุ่มและเที่ยงคืน วิ่งโชว์ในรอบแรกนั้นสามารถทำเวลาได้ 8.24 วินาที และความเร็วเข้าเส้นชัย 250 km/hr. ซึ่งยังไม่มีรถคันใดในประเทศไทยสามารถทำได้เร็วกว่า กลับมาที่เรื่องของผมต่อ
หลังจากชมรอบแรกผมกับเพื่อนก็ตัดสินใจกลับดีกว่าเพราะไม่อยากรอต่อจนดึกเนื่องจากเหนื่อยกันมาทั้งวัน จึงตัดสินใจออกจากสนามโดยรถผมได้จอดอยู่บริเวณข้างนอกสนาม
พอเดินมาถึงข้างนอกสนามถึงกับตลึงกับปริมาณรถที่เพื่อน ๆ คอเดียวกันมาชมในรอบดึก โดยถนนหน้าสนามซึ่งเป็นสองเลนสำหรับวิ่งสวนทางกันได้นั้น
กลายสถาพเป็นสองเลนวิ่งทางเดียว ประจวบกับผมไม่สามารถนำรถออกจากที่จอดรถได้เลยต้องให้คนดูแลช่วย ๆ กันเข็นรถที่ขวางจึงไปนั่งกินข้าวต้มรอ
ราว ๆ  สี่ทุ่มยี่สิบก็นำรถออกมาได้แต่ต้องวิ่งไปทางเดียวกับกับที่เพื่อน ๆ มากันไม่สามารถสวนเลนย้อนออกไปได้ จึงจำเป็นต้องไปยูเทรินเข้าไปวิ่งถนนริมคลองอีกฟาก ซึ่งเป็นถนนค่อนข้างแคบรถวิ่งสวนกันลำบาก แล้วผมก็วิ่งมาถึงบริเวณเกิดเหตุ
บริเวณเกิดเหตุนั้นอยู่ตรงข้ามกับสนามพอดีเป๊ะ ขณะที่ผมกำลังขับอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีคนเมาออกมากระโดดขวางหน้ารถคันข้างหน้าผม
ซึ่งจากการสังเกตแกคงนั่งตกปลาและก๊งกับเพื่อนๆ  กันอยู่ แล้วผมสันนิฐานว่ารถคันที่วิ่งผ่านไปแล้วน่าจะใช้ความเร็วและเข้าใกล้แกจนแกโมโหขึ้นมา
ลำพังคนเมาอย่างเดียวไม่น่ากลัวเท่าไหร่เพราะเดินไม่ค่อยตรง ขณะที่แกออกมาขวางนั้นก็ยกโทรศัพท์
(ผมเปิดกระจกนิด ๆ แอบฟังเพราะต้องระวังตัวกลัวจะโดนลูกหลงเนื่องจากข้างหลังผมก็มีรถตามมาทำให้ไม่สามารถถอยได้)
ฟังจากสิ่งที่แกพูดแบบจับความได้ประมาณว่าโทรไปหา"อาสาสมัคร"ซักคนนึงเพื่อให้ดักรถคันนั้นที่วิ่งเฉียดแกไป เรื่องไม่จบแค่นั้น
แกยังคงยืนขวางอยู่ ประจวบเหมาะกับชายอีกลงมาจากรถที่จอดหลบให้ข้างทาง(ผมดูจากการแต่งตัวแล้วน่าจะเป็น"อาสาสมัคร"ด้วย)พร้อมกับปืน
ซึ่งถ้าผมสังเกตไม่ผิดน่าจะเป็น colt แต่ไม่แน่ชัดว่ารุ่นใด ลักษณะการชักปืนนั้นจงใจโชว์ให้คนบริเวณนั้นเห็นว่ามีปืน ที่สำคัญไปกว่านั้นแกขึ้นลำพร้อมเอานิ้วสอดไปในโก่งไก แล้วเดินไปเดินมา(ผมคิดว่าคงจะลงมาดูเหตุการณ์และน่าจะรู้จักกับชายที่เมาเนื่องจากมีการพูดคุยกันค่อนข้างสนิทสนม)
พอผมเห็นดังนั้นก็คิดในใจเอาแล้วจะมามีเรื่องอะไรกันตอนนี้ข้าไม่เกี่ยวน่ะเฟ้ยอยากกลับบ้านนอน
พร้อมสั่งให้แฟนผม load คู่ใจทันทีพร้อมขึ้นลำส่งให้ผม ตอนนั้นคิดในใจว่าถ้าเกิดหันปืนมาที่ข้า คงต้องมีสวนเพราะเล่นนิ้วพี่แกอยู่ในโก่งไกตลอดแล้วค่อยไปว่ากัน
ส่วนความรู้สึกตอนนั้นปืนเราทำไมมันเย็นและหนักจังซึ่งอาจจะเนื่องมาจากอยู่ในภาวะกดดันทำให้มือผมเย็นไปด้วย
หลักจากนั้นคนที่ถือปืนแกก็บอกให้คนที่เมานั้นหลบให้รถคันอื่นไปก่อนไม่เกี่ยวกัน พี่แกก็เดินหลบให้แบบเสียไม่ได้แต่ก็ยืนเบียดซ่ะจนรถคันข้างหน้าผมต้องหลบลงข้างทางด้านซ้ายหน่อย ๆ
ส่วนผมก็เดินหน้าตามไปพร้อมปืนในมือซ้าย ที่สำคัญคือรถผมนั้นเปลี่ยนแม๊กซ์มา ไม่สามารถหลบลงข้างทางได้อย่างคันหน้าจึงทำให้เบียดพี่เมาแกเข้าไปอีก
ซึ่งก็ระวังเต็มที่ไม่ให้ไปโดนพร้อมกับคอยระวังคนที่ถือปืนว่าจะมีอาการอย่างไร(กลัวเป็นที่ทดสอบปืน) ขณะที่ขับเฉียดคนที่เมาไปนั้น พี่แกเล่นชี้หน้าผมและตะโกนเข้ามาว่า
"มึ.. อย่าสร้างความเดือดร้อนนะไม่งั้นโดน" เพื่อนผมฉุนกึกเพราะว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าชี้หน้าแล้วพูดแบบนี้ทั้งผมและเพื่อน(คนใต้ครับเพราะถ้าทำกันอย่างนี้ที่บ้านผมล่ะกันยิงกันเล่ะ)
แต่ผมก็พยายามไม่เอามาใส่ใจอยากให้มันพ้นๆไปจะได้ไม่มีเรื่อง  :<<
พอขับรถออกมาหน่อยก็ทำการปลดลูกปลดแม็กเก็บเข้ากล่องพร้อมยัดเข้าที่ซ่อนเนื่องจากกลัวว่าข้างหน้าจะมีป้อมตำรวจแล้วจะเรื่องเยอะถ้าเห็น
แล้วก็คิดในใจว่าทำไมน้อ "อาสาสมัคร" ถึงได้กล้าทำขนาดนี้เพราะขณะที่ฝั้งตรงข้ามนั้นเต็มไปด้วยตำรวจที่มาอำนวยความสะดวกแก่สนามอยู่
คิดต่อไปอีกก็คงเป็นนิสัยของ"อาสาสมัคร"(ไม่รวมถึงพี่พี่ที่เป็นอาสาที่ดีน่ะครับ)
แล้วผมก็โยนเรื่องนี้ออกจากหัวผมไป
ที่มาเล่านั้นเหตุการณ์แบบนี้เกิดกับผมสองครั้งแล้วต่างกันแค่เวลาแต่สถานที่คือ ทางไปสนามแข่งรถคลอง 5 ทั้งสองครั้ง และทั้งสองครั้งก็จะ"อาสาสมัคร"นิสัยแบบนี้เค้ามาเกี่ยวข้อง  :<<
ย้อนไปครั้งแรกซึ่งก็นานมาแล้วราว ๆ ปีนึงเห็นจะได้
รถคันที่นำหน้าผมนั้นเป็นรถที่จะต้องมาแข่งในงานซึ่งพี่แกมาสายจึงกดคันเร่งซ่ะเต็ม ๆ และจำเป็นต้องแซงเพื่อที่จะไปให้ทัน(ผมไม่ได้รู้จักน่ะครับแต่มาเห็นตอนที่พี่เค้าลงแข่ง)
พอมาถึงที่เกิดเหตุเป็นจังหวะที่พี่แกแซงคันช้าข้างหน้าเป็นกระบะของ"อาสาสมัคร"แล้วบังเอิญมีรถออกมาจากซอยด้านซ้ายแบบไม่ดูขวา
เลยทำให้รถพี่แกต้องปาดกลับซ้ายอย่างเร็ว จนเกือบจะไปปาดโดนรถกระบะ ซึ่งก็ทำให้อาสาสมัครคนนั้นคงโกรธเลยขับไปปาดคืน
(เนื่องจากเป็นคนในพื้นที่อาสาสมัครแกเลยรู้ว่าถนนตรงไหนวิ่งลงข้าง ๆ ได้)
แล้วก็เบรคกันตัวโก่งกะว่าจะให้ชนท้าย แต่ทว่ารถของพี่ที่ต้องไปแข่งนั้นทำมาค่อนข้างดีระยะเบรคสั้นมาก ส่วนผมตามห่างๆยังเบรคเกือบไม่ทัน ส่วนรถกระบะก็เลยออกไปค่อนข้างไกล แล้วพี่อาสาแกก็เดินลงจากรถพร้อมปืนยิงขึ้นฟ้าหนึ่งนัดแล้วเล็งปืนมาที่รถ (ผมสังเกตไม่ทันว่าปืนอะไรเนื่องจากตั้งลำถอยเข้าซอยทันทีและค่อนข้างมืดแต่เห็นลางๆว่าเป็นออโต้)
ซึ่งก็ทำให้พี่คนที่จะไปแข่งนั้นทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน ส่วนผมพอจอดในซอยตั้งท่าจะเลี้ยวซ้ายออกเพื่อลี้ภัยและก็รอดูเหตุการณ์นิดนึงว่าจะออกหรือจะถอยเข้าไปในซอยต่อ
แล้วพี่คนที่จะไปแข่งก็ออกมาไหว้ขอโทษแบบแทบจะกราบ ส่วนอาสาก็ได้ใจใหญ่ตะโกนโหวกเหวกด่าใหญ่เลย
ประมาณว่าพวก มึ.. คิดว่าเป็นใครมาทำแบ่งแถวนี้แถวนี้ ก..ู คุม มาขับรถปาดหน้า ก..ู มึ.. อยากตายเหรอ ส่วนไอ้คันที่หลบในซอยน่ะกลัวมากเหรอ ไอ้ลูก ห.ม.า ไม่มาช่วยเพื่อนพร้อมชี้ปืนมาทางรถผม ผมก็ใส่เกียรถอยรอไว้พร้อมผมคิดในใจว่ามาเอาผมไปยุ่งทำไม
ส่วนพี่ที่จะไปแข่งก็คงขอโทษขอโพยเพราะว่ารีบ (ผมไม่ได้ยินเพราะอยู่ห่างพอสมควรได้ยินแต่เสียงตะโกนของอาสา)
แล้วพี่อาสาแกก็เดินมาตบกะโหลกไปสองทีแบบค่อนข้างแรงและเหยียดหยาม แล้วก็เดินกลับไปที่รถพร้อมออกรถไปด้วยความฉุนเฉียว
ส่วนพี่ที่จะไปแข่งนั้นพอหายงงว่าเกิดอะไรขึ้นก็กลับขึ้นรถไปแล้วก็ไปสนามต่อ
ผมก็ตั้งลำกลับไปสนามพร้อม ๆ กับพี่แก แล้วก็ไปเจอในสนามได้คุยกันนิดหน่อย
ได้ความว่าพี่แกไม่อยากมีเรื่องเนื่องจากก็เป็นฝ่ายผิดและรีบจะมาแข่ง แต่ที่สำคัญคือผมได้ยินแฟนพี่แกพูดด้วยความฉุน ๆ ว่า
"ไม่น่าจะไปยอมมันเลย ยิงทิ้งซ่ะแล้วค่อยให้พ่อเค้ามาเคลียร์ มาทำแบ่งว่าใหญ่อยากรู้ว่าใหญ่แค่ไหน" ผมก็คิดว่าคงใหญ่น่าดูที่สำคัญคือผมเหลือบไปเห็นในกระเป๋าของแฟนพี่เค้าพกปืนมาด้วยและเป็นตราโล่ ก็คงจะใหญ่ไม่เบา
แล้วก็คุยเรื่องรถกับพี่แกอีกนิดหน่อยพร้อมกับลาแกไปนั่งเป็นผู้ชมต่อจนการแข่งขันใกล้จบ แล้วผมจึงรีบออกก่อนเพราะไม่อยากรอให้การแข่งจบไม่งั้นจะมาเจอเพื่อนๆ
ที่พร้อมใจกันออกรถก็ติดอีกแน่ ๆ แล้วดันมาจะเอ๋กับพี่ที่แข่งตอนขาออกเพราะพี่แกไม่เข้ารอบจึงคิดจะกลับเร็วเหมือนกัน แล้วผมก็ทักทายไปแล้วก็วิ่งตามหลังแกไปอีก
ขณะขับรถกลับเพื่อย้อนกลับเข้ากรุงเทพนั้น บริเวณที่เลยโรงพักมาราว ๆ สองร้อยเมตรจะได้ ผมเหลือบไปเห็นรถของพี่อาสาคนนั้นจอดอยู่พร้อมเพื่อน ๆ สองสามคนกับรถอีกสองคันจอดอยู่ด้านซ้าย ได้ชี้หน้ามาที่พี่ที่เป็นคนแข่งแล้วก็วิ่งกันขึ้นรถซึ่ง ผมเห็นถ้าไม่ดีจึงตีขนานกับพี่เค้าแล้วก็บอกว่ารีบ ๆ เลยไอ้พวกนั้นตามมา
วันนั้นเป็นวันที่ผมขับรถได้เลวสุดๆ สำหรับพี่ๆ  ที่เคยไปเยี่ยมสนามแห่งนี้ก็คงได้เจอทางไปสนามที่คอนข้างจะแคบและมืด ๆ หน่อยพร้อมกันมีรถของชาวบ้านที่พร้อมจะออกมาจากซอยตลอดเวลา ผมกับพี่นักแข่งเหยียบไม่คิดชีวิตครับถนนเล็กๆ นั้นผมไม่ต่ำกว่าร้อยห้าสิบจนกระทั้งมาออกถนนใหญ่ แล้วก็ยังคงเร่งเต็มคันแร่งบนถนนวิภาวดีรังสิตไปจนถึงบ้านน่ะหล่ะครับ
ลงมาจากรถอยากจะร้องให้  :~) :~) ล้อแมกซ์ผมได้รอยมาไม่ใช่น้อยกระแทกกับหลุมไปหลายครั้งเนื่องจากถนนยังไม่ปรับปรุง
พอรุ่งเช้าผมเอารถไปอู่เพื่อนตรวจสอบช่วงล่างและล้อผลปรากฏว่าแม๊กซ์คดทั้งสี่วง จึงได้ให้ช่างถอดยางออกเพื่อคิดว่าจะซ่อมดีมั้ย
ถอดยางออกมาเอาขึ้นที่ถ่วงล้อช่างบอกหมดสิทธิ์พี่ ผมไปยืนดูทำหน้าไม่ถูกตั้งแต่โตมาไม่เคยเห็นแม๊กซ์วงไหนจะแกว่งได้น่าเกลียดได้ขนาดนี้
ก็เลยโทรบอกประกันมาเคลมให้พร้อมกันเสียตังค์ค่าส่วนต่างเล็กน้อย (ผมเปลี่ยนรุ่นใหม่) คิดในใจฟาดเคราะห์ไปล่ะกันดีกว่าโดนยิง

ผมก็แค่อยากเล่าเรื่องราวแย่ ๆ ที่เคยเจอมากับพื้นที่ที่มีอาสาสมัครทำตัวกร่าง

 :OO :OO :OO :OO :OOบ้านเพื่อนอยู่คลอง14สุดเขต สมัย 10 ปีก่อนใช้ตะเกียงกระป๋องอยู่เลย ขณะที่เขต กทม.มีไฟเสาสว่างเชียว ;D ;D ;D

น่ากลัวครับ สถานที่ไหนก็ตาม ที่มีคนคะนองอยู่... น่ากลัวสำหรับนายสมชาย เพราะคนคะนองไม่กลัวตาย ไม่กลัวความยุ่งยากตามมา...

รถยนต์ที่ไม่ติดป้ายทะเบียนก็น่ากลัวพอๆ กับวงเหล้าขึ้เมาริมชายหาดแหล่งท่องเที่ยวที่ถนนวิ่งคล่องๆ ครับ... คือมีตูมตามขึ้นมาเมื่อไหร่เหลือแต่ปลอกกระสุนทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า... คนยิงมาจากไหนก็ไม่รู้ ไม่ใช่ถิ่นตัวเอง...

ยิงตูม แล้วก็อะฟิ๊วววว หายไปในหมอกควัน...

เป็นผมไม่ไปแถวนั้นแน่ๆคับ...

ที่นี่ประเทศไทย...ต้องทำใจครับ

อย่าให้ได้เจอเลยครับ :OO :OO

ขออนุญาตครับ
ขอบคุณ จขกท มากครับ มีประโยชน์มากที่เดียว

   ด้วยความเคารพ

คงเจอมาบ่อยและเก็บความเคียดแค้นสะสมไว้นาน สบโอกาสก็เลยระเบิด
บรรดารถซิ่งแต่งมาราคาแพง ก็ควรอยู่ในทีควรอยู่ แข่งในสนามพอ ออกนอกสนามก็ควรเคารพกฎจราจร
มีไม่น้อยที่แต่งเพราะความรักความชอบแต่ไม่ได้ทำตัวเกะกะ ก็ถูกเหมารวมว่าเป็นพวกนอกกฎหมายไปน่าเห็นใจทุกฝ่าย

ติง กันไว้....

ด้วยความเคารพครับ....

ขอบคุณครับ...............

........ :-\..เห็นใจครับ เราไม่อยากมีเรื่อง แต่เรื่องทำไม่มันถึงอยากมาหาเรานัก...คนพวกนี้ถ้าเจอคนจริงถึงจะเข็ดครับ ... :-\ :-\

ขออนุญาตเจ้าของกระทู้นอกเรื่องหน่อยครับ

เดี๋ยวนี้ยามตามหมู่บ้านชอบใส่เสื้อแจ๊กแก็ตสีดำที่สกรีนข้างหลังว่า  POLICE 
ดูแล้วเสียภาพพจน์จริงๆ
เมื่อหลายเดือนก่อนเจอที่ห้างสรรพสินค้าเดินเป็นกลุ่ม 10 กว่าคนทั้งชายและหญิง  เราก็นึกว่ามีเรืองราวกัน
ที่ไหนได้ เป็นยามของบริษัทหนึ่งนั่นเอง.........................เดินซะกร่างไม่หลบใครอีกต่างหาก

และเมื่อ 3 เดือนก่อน
ในห้างสรรพสินค้าเดิมผมเห็นตำรวจ 2 ท่าน ( ยังหนุ่มๆอยู่ )  เดินหิ้วของพะลุงพะลัง  แต่ที่ซองปืนเป็นซองเปล่าไม่มีปืน   เดินคุยกันยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ดี 
ผมเห็นแล้วรู้สึกว่าเป็นภาพที่เป็นมิตรมากๆ (  ถึงในใจผมจะคิดว่าตำรวจทั้ง 2 ท่าน น่าจะมีปืนพกอยู่มากกว่าก็ตาม )

.............เล่าให้ฟังเฉยๆครับ...................

ดีแล้วครับ....อย่าไปยุ่งกับคนแบบนี้เลยครับ

คงอยู่ได้อีกไม่นาน เพราะสักวันเมื่อไปเจอเจ้าหน้าที่หรือของจริง เวลาชีวิตคงจะเหลือน้อย

ในกรณีที่ท่านต้องการจะแจ้งเหตุ..
ซึ่งตรงนั้นเป็นพื้นที่ของ สภ.ต.คลองห้า  02-902-7561 / 02-902-7567..
หรือ พ.ต.ท.วันชัย  แฉ่งอารี(สบ.3)081-620-7140 (รหัสคลองห้า 3)..

ปล่อยไว้ ก็ตายแล

ลูกโม่มันดีตรงนี้แหละพี่  555555555555 ;D ;D ;D

น่ากลัวจังครับ ผมจะพยายามห่างจากแถวนั้นให้มากที่สุด

ที่ อโคจร ครับ

อย่าไปผ่านอีกนะครับพี่บอย  แถวนั้นน่ะ

ไม่ช้า...ธรรมชาติก็ลงโทษ........

   เป็นสถานที่ๆ ควรหลีกเลี่ยง ขอบคุณครับ

   อ่านแล้วเซ็งแทน
 

ผมว่าควรแจ้งความไว้  กับ สนที่รับผิดชอบครับ   เป็นแค่อาสาสมัคร จะมากร่างได้ยังไงมันต้องโดนลงโทษครับ  เป็นผมนะก็คงไม่ยอมนะครับ  มันเป็นใคร  อ่านแล้วฉุนแทน  เพราะพอดีมันอยู่แถวๆบ้านผมครับ  ไม่อยากให้คนจัญไรประเภทนี้  มาทำตัวเป็นอาสาสมัครเฮงซวยแบบนี้    ปืนเถื่อนหรือเปล่าก็ไม่รู้ที่มันหยิบมาน่ะครับ     ทำให้เสียชื่อาสาสมัครคนอื่นๆด้วยครับ   

ใจผมก็อยากจะแจ้งความไว้ที่สน. แต่ทว่าคิดในใจว่าถึงแจ้งไปก็คงไม่เกิดอะไรขึ้นเพราะ อาสาแถว ๆ นั้นก็คงสนิทกับตำรวจในพื้นที่
ซึ่งเหมือนคนกันเอง อย่างเก่งตำรวจที่ลงประจำวันก็ไปบอกอาสาคนนั้นแล้วก็จบกัน เพราะจะให้ผมไปเอาเรื่องเอาราวก็คงไม่ได้เนื่องจากไม่ได้เป็นผู้เสียหาย
ซึ่งในทางกฏหมายตำรวจคงต้องทำสำนวนสอบสวนสืบพยาน แล้วที่แน่ ๆ ผมก็คงต้องไปเป็นพยานอีกซึ่งผมก็ไม่สะดวกที่จะขับรถไปแน่ ๆ  แล้วก็คิดว่าเรื่องก็คงค้างที่โรงพักจนลืม ๆ กันไปหล่ะครับ

อืม  ก็ต้องขู่ตำรวจแหละครับถ้าละเลยการปฏิบัติงาน จะฟ้อง ส่วนกลาง จะเอาให้หนักกว่านี้อ่ะครับ  ตำรวจดีๆก็มีนะครับ
แต่คราวหน้าถ้าเจอกับตัวเอง ก็แจ้งตำรวจดีกว่าครับพี่  จะไปดูรถให้สบายใจ ดันเจอพวกระยำพวกนี้

ขอบคุณครับ...........เป็นเรื่องเตือนใจดีครับ........ผมเชื่อว่า...หนีดีกว่ามีเรื่องครับ... :OO

ผมว่า "เขา"น่าเห็นใจน๊ะ เพราะ

เขาอาจจะเข้าใจ "หน้าที่"ของตัวเองผิดพลาด

เขาไม่รู้จัก "อำนาจของ" ตัวเอง

" เขา" ไม่เคารพ "ระเบียบ"

เพราะ "เขา" ไม่มีวินัย

และ มีคนคัดท้าย (เขาจึง กร่าง นั้นงัย)

มีเรื่องกับคนลักษณะประเภทนี้ เสียอย่างเดียวครับ ทั้งเกียรติยศ ชื่อเสียง เงินทอง ยังไง?

"เสียเกียรติ" อย่างไร ไม่ว่าใครจะเป็นฝ่ายผิด เราจะถูกมองว่า ไปรบกับ พวกนี้... หรือคนคัดท้ายจะมาไกล่เกลี่ย น่า...คุณ จะเอาอะไรมันกับพวกนี้ มันก็มาช่วยๆงานหลวงอยู่ คล้ายๆลักษณะนี้ ชื่อเสียง ก็พลอยเสียหาย

เสียเงิน ถ้าคุณมีเรื่องที่ต้องขึ้นโรงขึ้นศาล แม้ว่าคุณจะเป็นฝ่ายถูก (ไม่ได้ดูถูก "เขา") คุณจะเรียกร้องเอาอะไร คุณจะได้อะไรกลับมา แม้แต่เวลาที่เสียไป ก็ไม่น่าจะเสีย

(อาสาที่ดี ที่ปฏิบัติงานด้วยใจ และหน้าที่ ระเบียบวินัย ที่ดี อ่านแล้ว อย่าน้อยใจ)

ทุกคนช่วยได้ ช่วยกันคือ ถ้าสามารถรายงาน สิ่งที่เกิดขึ้น แก่บุคคลที่รับผิดชอบ เขาเหล่านั้น แม้ว่ารายงานไปแล้วเงียบหาย ก็รายงานต่อไปเรื่อยๆ คาดว่าสักวันหนึ่ง คงได้ผล สำหรับประเทศไทย

แต่ใครที่ศักดิ์ศรีข้าหยามไม่ได้ ก็ แล้วแต่ความอดทนละครับ ผมก็เข้าใจท่านอยู่นั้นแหละ

เพราะที่เคยเจอมา ก็ดีๆทั้งนั้น เอ้อ ...ประเทศไทย