เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เป็นแค่ข้อคิดเท่านั้น  คือถ้าใครมีใบอนุญาตครอบครองปืน มากกว่า 10 ปี และประวัติดีมาตลอด ซึ่งถ้าทางการออกใบพกให้เลยอัติโนมัติ นี่ ท่านๆว่า จะมีข้อดี ข้อเสียอย่างไรบ้างครับ

 :~)

ตื่นนนนน ครับ ตื่นนนนนนน

ขอให้ซื้อง่ายๆก็พอแล้ว  ;D ;D ;D ;D

เฉยๆครับ ถ้าอนุญาตให้จริง คงมีผลทางด้านจิตวิทยากะ จนท. ดีๆ  ในขณะตรวจค้นปืนเราเท่าั้นั้น ท่านเข้าใจว่าเราเป็นผู้มีประวัติดี ก็อลุ่มอล่วยกันไป
ถ้าเจอ จนท.แบบจ้องพาลจะหาเรื่อง ก็แย่เหมือนเดิมครับ เพราะในข้อกฎหมาย การมี ป 12 ไม่ได้หมายความว่าจะพกพาไปไหนได้ตลอด ปืนต้องไม่อยู่ในสภาพพร้อมใช้ทันที (อยู่ในหีบห่อ กระเป๋า) ไม่พกในที่ชุมชน แล้วปัจจุบันนี้ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็เรียกว่าเป็นชุมชนได้ทั้งนั้นครับ ตัวเมืองขยายออกไปมาก ก็จะได้จริงๆคือพกในป่า หากเข้าเขตป่าอนุรักษ์ ก็จะได้เฉพาะปืนสั้นเท่านั้น

ผมว่าปัญหาหลักคือ ควรการออกกฎหมายระบุ ว่าการนำพาปืน ในสภาพใด ที่ไม่ถือเป็นการพก แล้วเจ้าของปืนสามารถกระทำได้  โดยไม่ต้องถูก จนท. ตั้งแง่จับกุม เช่น ใส่หีบห่อเรียบร้อย ไม่บรรจุกระสุน ไม่อยู่ในสภาพพร้อมใช้ได้ทันที  พวกเราชาวปืน จะได้เอาปืนไปซ้อมยิง ,ซ่อมแซม ,เอาปืนไปทดสอบลงหนังสือ ได้อย่างสบายอกสบายใจกันมากกว่า

ระบบการหวงอำนาจของหน่วยงานราชการ(และเอกชน)  ต่างหากที่เป็นปัญหา จะขอป 3 แต่ละที แทบต้องกราบนายอำเภอ คนพิจารณาเรื่องก็ยักท่า ตีกันไว้ก่อน
ถ้ายึดหลักพิจารรณาจาก สิทธิขั้นพื้นฐานของพลเมือง จากรัฐธรรมนูญ  มีฮีทต็อก เด่นชั่นแบบระบบพิพากษาของศาล  ไม่มองว่าคนจะซื้อปืนคือคนจะไปทำความผิด  มองว่าเป้นสิทธิอย่างหนึ่งที่บุคคลพึงกระทำได้ ถ้าคุณสมบัติครบ ก็เอาไปเลย รับรองจะไม่มีปัญหา ตั้งแต่ ป1 - ป12  โปร่งใสชัดเจนก็เอาไปเลย

อย่าให้ถึงกระนั้นเลยครับ

เอาแค่ ให้ผู้ที่มีคุณสมบัติ ขอแล้ว พิจารณาออก ป.12 ให้ ตามคุณสมบัติได้ ก็พอแล้วครับ

คงต้องประกอบการพิจารณาอื่นๆ ควบคู่ไปด้วย ผมคิดว่า คงดี ถ้า ... คนที่ได้รับอนุญาต ใช้ปืนได้
และใช้ปืนปลอดภัยคิดดูสิครับ ผมว่า โจรคงน้อยลงนะ  ;)

 เห็นด้วยคร๊าบบบบบ อันไหนก็เห็นด้วยทั้งนั้นหละครับ จะให้ต้องสอบรึให้ไปอบรมก็ยอม ยังไงก็ดีกว่าสูตร"เส้นไม่ใหญ่ใส่มา3หมื่น"แบบสมัยก่อนเยอะ ยิ่งเดี๋ยวนี้ละหงอสนิทไม่กล้าออกให้กันเลย ต้องหันมาพกนามบัตรแทน ความรู้สึกมันเหมือนกับเมนส์มาแล้วโดนโรงเรียนบังคับให้ใช้ได้แต่ทิชชู่ยังไงไม่รุ :P

...น่านซิ ระเบียบเดิมก็สุดจะหินแล้ว..รอมาสองปีไม่มีความคืบหน้าเลย...แต่ก็ดี ประหยัดไปได้สองพัน เพราะยังพกพาตามปกติ...ยามจำเป็น.... ;D

 ;D ;Dขอมากไปรึเปล่าครับ ;D ;D

ผมเองเห็นอย่างนี้ครับ

คือ  ระยะเวลาครอบครองอาวุธปืน...ไม่ควรนำมาเป็นข้อพิจารณาว่าสมควรให้อนุญาตพกพาหรือไม่  เพราะการใช้อาวุธในการปกป้องชีวิตและทรัพย์สินในขณะใดขณะหนึ่ง  มันไม่สามารถรอจนกว่าจะถึงเวลานั้นได้   คุณสมบัติอันพึงจะอนุญาตให้พกพาอาวุธไปเพื่อการใช้ ไม่ว่าการนำพา  การพกพา ไปในที่ต่าง ๆ ควรเป็นสิทธิอันชอบธรรมโดยทันทีของประชาชนผู้ที่ขออนุญาตซื้อ มีและใช้อาวุธนั้นอยู่ในตัวแล้ว...หากนำเวลามาประกอบการพิจารณาได้แล้ว  เท่ากับเราต้องรอการใช้สิทธิของเราจนถึงเวลาเช่นนั้นหรือ  จริงอยู่  การมีอาวุธปืนโดยได้รับอนุญาตนั้น  ไม่ใช่ว่าประชาชนทั่วไปจะขออนุญาตซื้อ มี ใช้ได้ทั่วหน้า  การกลั่นกรองบุคคลเพื่อการอนุญาต  โดยดูจาก
1) หลักฐานทางการทำงานว่าประกอบสัมมาชีพหรือไม่ เพื่อไม่ประสงค์ให้คนร้ายมาขอใช้อาวุธปืนได้โดยชอบ ซึ่งจะกลายเป็นว่ารัฐส่งเสริมให้คนร้ายมีอาวุธไปใช้จะดูน่าเกลียดยิ่ง   
2)ความมั่นคงในชีวิต เพื่อไม่ต้องการคนเร่ร่อน ไม่มีหลักแหล่งแน่นอน นำพาอาวุธเร่ร่อนไร้จุดหมาย และอาจติดตามจับกุมไม่ได้
3) มีรายได้หรือทรัพย์สินพอเหมาะพอควร  เพื่อไม่ต้องการให้คนไม่มีเงินต้องไปเดือดร้อนหามาเพื่อซื้อ อาจกลับนำอาวุธที่ได้ไปใช้ในทางมิชอบสำหรับมาหาเงินต่ออีกทอดหนึ่ง และประการสำคัญ เมื่อไม่มีเงินหรือทรัพย์สินแล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นในการขอเพื่อป้องกันทรัพย์ใด ๆ ด้วย   
4) มีความประพฤติเรียบร้อยโดยมีบุคคลที่เชื่อถือได้ เช่น ข้าราชการระดับ 6 ขึ้นไป ลงนามรับรอง(แซวระเบียบของใหม่)  นายจ้างในกรณีที่เป็นลูกจ้าง  เป็นต้น   และ
5)  เหตุผลประกอบการขอซื้อ มี และใช้ เพราะรัฐจำต้องดูแลความมีสวัสดิภาพของประชาชนส่วนใหญ่  คนขอซื้อปืนเป็นคนส่วนน้อยในสังคม  รัฐไม่ต้องการให้คนส่วนน้อยมาทำให้คนส่วนใหญ่ต้องเดือดร้อนโดยไม่จำเป็น  ปืนเป็นอาวุธโดยสภาพ มีความร้ายแรง จึงจำต้องพิจารณาให้เฉพาะคนที่จำเป็นและเหมาะสม
เหล่านี้ก็เป็นเครื่องมือประการแรกของทางราชการในการควบคุมอาวุธปืนในชั้นต้นแล้ว   
ส่วนการจะอนุญาตให้พกพาด้วยหรือไม่  โดยเหตุผล เมื่ออนุญาตให้ซื้อ มี ใช้แล้ว แต่ไม่ให้นำไปที่ไหนเลย  แล้วจะอนุญาตให้ซื้อทำไม  นอกจากจะขัดกับเหตุผลที่ประชาชนผู้ซื้อได้ขออนุญาตไว้  คือ เพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สินหรือเพื่อการกีฬา  ชีวิตและทรัพย์สินไม่ใช่มีแต่เฉพาะตั้งอยู่กับที่ตายตัวเสียเมื่อไร  ย่อมมีโอกาสที่ชีวิตและทรัพย์สินจะเคลื่อนย้ายไปมาได้อยู่เสมอ ๆ ตามกฎธรรมชาติ  ยังขัดต่อสภาพของการมีและใช้อาวุธนั้น ๆ อย่างยิ่ง  เช่น ห้ามนำออกไปในทางสาธารณะ ก็ใช้ยิงใช้ซ้อมอยู่ในบ้าน แต่ยิงไม่ได้ เพราะมีความผิดฐานยิงปืนในเมือง หมู่บ้านอีก  ?????
ซื้อ มี และใช้ โดยห้ามนำไปที่อื่นนอกจากอยู่แต่ในบ้าน....แล้วยังยิงในบ้านไม่ได้  เพราะมีกฎหมายบอกไว้เป็นความผิด  ยิงโจรที่เข้ามาในบ้านก็ต้องถูกตั้งข้อหาว่ากระทำเกินกว่าเหตุหรือเจตนาฆ่า  แล้วเหตุผลทั้งหลายมันควรเป็นเช่นนี้หรือ 
เกี่ยวกับกระทู้..เข้าใจว่าอยากจะมีและพกพาโดยอาศัยเวลาเป็นอายุความ  แต่การมีอยู่นานมันก็ขัดเหตุผลทั้งหลายที่กล่าวมาอีก  ผมไม่อยากจะเป็นผู้ชี้ว่าผิดหรือถูก เพราะไม่มีคำว่าผิดหรือถูกในการเสนอความเห็น   ประเทศประชาธิปไตย  ควรใช้สิทธิเสนอความเห็นในเรื่องนี้ให้จงมาก  เพื่อเสียงคนส่วนใหญ่ในที่นี้  ท่านทั้งหลายว่งจริงหรือไม่   ???

 ;D

ผมว่าแค่นำพาโดยแยกส่วนอย่างสิ้นเชิง แล้วไม่มาจับกันให้วุ่นวาย
ก้อพอแล้วล่ะครับ

 ;D

มิเห็นด้วยครับ
ด้วยเหตุเดียวว่าไม่อยากให้มีการพกปืนกันเกร่อทั่วบ้านทั่วเมือง
โดยผู้พกไม่มีเหตุอันจำเป็น
ลองไปค้นทะเบียนดูสิครับว่ามีคนจำนวนกี่คนที่เข้าข่ายนี้
สมมติว่ามีสัก 200,000 คนทั่วประเทศ
ผมว่าคงหวาดเสียวเกินไปหน่อย

แต่ความเห็นที่บอกว่าให้นำพาปืนไปโดยแยกชิ้นแบบมีเจตนาไม่ให้หยิบใช้ได้ทันที
กรณีอย่างนี้ไม่มีความผิด ตำรวจทำอะไรไม่ได้
อันนี้สนับสนุนครับแบบยกสองแขนเลยครับ

เห็นด้วยกับความคิดของคุณโทน 73 ครับ ให้นำพาแบบ สะ บาย จาย ก็พอ แย้ว :~)

 :VOV:
ครับ
ข้อคิดนี้ดีครับ  ผมก็เคยคิดแบบนี้เมื่อหลายปีก่อนนั้น 
แต่ถ้าใบพกนี้จะออกให้ประชาชน ผู้มีความประพฤติดี  น่าจะเหมาะสมกว่าครับ  จนท.เองต้องกรองให้ดี ไม่ใช่แบบเดิม ที่เคยเกิดขึ้น พวกนักเลงคุมบ่อน  พวกตัวที่มีผลประโยชน์ เกรงใจกัน  ผู้มีอำนาจแต่พวกตัวมีคดีประจำ
การออกใบพกสมควรอย่างยิ่งที่จะออกให้ผู้ร้องขอที่เหมาะสม   ที่สำคัญเรื่องขนาดครับ  บุคคลที่มีอาวุธปืนได้ ไม่ว่าขนาดไหน เมื่อออกใบให้มีให้ใช้แล้ว เห็นสมควรออกใบพกให้ครับ  ส่วนใบพก 1ใบก็คุม 1 กระบอก  คน1 จะขอใบพกกี่ใบก็ควรออกให้ ปกติชนคงไม่มีใครพกปืนหลายกระบอกในเวลาเดียวกันครับ   เรื่องระยะเวลาควรให้ไปเลย 10ปี ต่อ 1 ครั้ง ค่าธรรมเนียม 10000 บาท  หรือถ้าเป็นไปได้ให้มีอายุตลอดชีพของผู้ขอเลยครับ  ค่าธรรมเนียม 20000 บาทต่อใบ  (กรณีผู้ขอมีใบพก หากทำผิดกดหมาย  ชอบโชปืน ไม่สมควร ยิงปืนในที่สาราณะ  พกพาปืนไปเที่ยวตาม บา  ผับ  สถานบันเทิง ร้านขายเหล้า  ให้ลงโทษยึดใบพกเลยครับ)
กฎธรรมชาติเห็นอยู่ชัดเจนว่า จนท.มีน้อยให้การดูแลประชาชนไม่ทั่วถึง
ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับ
 :VOV:

. :).เห็นด้วยกับผู้พันครับ..แบบเดิมๆนะ มีหลักในการใช้ดุลพินิจพิจารณา.. และปฎิบัติกันมาดีอยู่แล้ว ..เหตุผลของเดิมนะใช้ได้อยู่แล้ว.. เพียง แต่มายุคสมัย ของ ไทยรักไทย เป็นรัฐบาล.. มันอยู่ที่คนกุมบังเหียนของประเทศต้องการอย่างนี้.. ??? :OO.

ถ้า 10 อย่างที่ท่านว่า ... อายุ 25 ได้ ป4 .. พอ 35  ... ได้ ป12 อัตโนมัติ ... ก็ O CHE ...

หาก เป็น แบบผม ตอนอายุ 25 เพิ่งบรรจุทำงานได้.. . 2 ปี  เป็นข้าราชการ(ครู) ผู้น้อย C3 . จะหาเงินซื้อ มอไซ เล็ก ๆ สัก คัน ยัง ลำบาก ... กว่าจะปีน ถึง ขนาดนี้.. ก็ปาเข้าไป ร่วม เลข 5 ... เงินทองจึงจะพอเหลือใช้ มาเล่น (ปืน) กับเขาบ้าง ... 10 ปี .. จึงจะได้ขึ้นชั้น  ป12 ..เกษียณ พอดี .. แป่ว ววว ... ใครจะไป รออ ... carry ทุกวัน ... เดี๋ยวนี้ก็ ชัก ขี้เกียจมากขึ้น ... ไม่ได้ แยก น้ำ แยกเนื้อ เหมือนแต่ก่อน ....

มีเรื่องเล่าให้ฟังนะครับ

มีคนรู้จักอยู่คนนึง ตอนนี้ อายุ 67 ปี ได้รับอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน (ป.4) เมื่อ สัก 40 ปีที่แล้ว

มีปืนอยู่ในครอบครอง 2 กระบอกคือ S&W Mod.51 / .22 LR. และ Remington M.870 อย่างละ

1 กระบอก ตั้งแต่ซื้อมาลูกซองยิงไป 5 นัด มีกระสุนเหลืออยู่ 18 นัด  ส่วน .22 ยิงไป 20 นัด เหลือ

กระสุนอยู่ 80 นัด ขึ้นขี้เกลือเขียวอื๋อเลย ถามว่าทำไมไม่ยิงให้หมดเขาตอบว่ากระสุนแพง ซื้อไว้

เพราะเห็นเพื่อนๆซื้อก็เลยซื้อตามลูกๆมีอยู่ 6 คนรู้ว่าพ่อมีปืนเพียงคนเดียวคือลูกชายคนที่ 3 ส่วน

ใหญ่เก็บซ่อนเอาไว้เพราะกลัวอันตราย ถามอีกว่าถ้าเกิดเหตุร้ายล่ะทำไง ตอบว่าไม่มีหรอกเพราะ

แค่พ่อค้าขายกาแฟแก่ๆคนนึง นุ่งกางเกงขาสั้นเสื้อยืดเก่าๆ จนกว่าโจรอีกมันจะมาเอาอะไร แต่ที่

จริงแล้วตอนนี้เหลือเงินฝาก 3 ล้านกว่า สวนยางอีก 60 ไร่ บ้านเช่าอีก 20 ห้อง รายได้เดือนๆ ไม่

ต่ำกว่าแสนบาทไทย        ลูก .22 ที่ว่าน่ะ ยังไม่ด้านนะ ผมเคยพาไปยิงเล่นที่สวนเขา ของ Win

แถมตอนซื้อปืน ต่อมาขายให้ผม ห้าพันบาท ต่อรองเหลือ 3 พัน 5 โดยเพื่อนอีกคนซื้อไป เพราะ

ผมไม่ชอบรุ่นนี้ ยิงทีไรต้องกระทุ้งปลอกทุกที ชอบบวมคับโม่มั่ง ปลอกแตกมั่ง ส่วนลูกซองยังอยู่

จะขายให้ผมซึ่งผมก็ไม่เอาอีกเพราะไม่ชอบปืนยาวทุกชนิด เกะกะน่ะ ถ้า .38 ลำกล้อง 2 นิ้วละก็

ไม่ปฎิเสธแน่   


ดังนั้น ถ้าจะให้ ป.12 โดยยึดถือตามอายุก็ไร้ค่า ผู้ได้รับควรผ่านหลักสูตรเบื้องต้นการใช้/ยิงปืน

ก่อน และสมัครใจขอรับโดยการยื่นคำขอต่อเจ้าหน้าที่เพื่อพิจารณา ซึ่งปัจจุบันดีอยู่แล้ว เพียงแต่

มีการใช้อำนาจหน้าที่โดยมิชอบ เห็นแก่ ว่านายจ่ายเท่าไหร่ มาเส้นใคร บางคนไม่มีความจำเป็น

ต้องพกเลยแต่ได้มาเพราะว่าจ่ายได้ไม่อั้น หรือ คนของฉันนะ อะไรทำนองนี้  :-[  :-[

คนที่จำเป็นจริงๆ ถ้าอยากได้ต้องมีธนบัตรจำนวนมากแลกเปลี่ยน จึงได้มา จริงไม๊ จริงไม๊  คนไทย

  ;D ผมก็เห็นด้วยกับท่านยักษ์ดีนะคับ...

ยกเลิกใบป. ๑๒ ไปเลยดีกว่าคับ...

ไหนๆก็คัดกรองกันมากตั้งแต่ขอป. ๓ แล้ว...

ถ้าขอเพื่อการป้องกันชีวิตและทรัพย์สินถ้าพกพาโดยมีเหตุอันควรก็น่าจะอนุญาตโดยอัตโนมัติไปเลย...

แต่ถ้าขอเพื่อการกีฬาก็ห้ามพกนอกจากนำไปสนาม... ;D

 

 :)..ป.๑๒  ..ผมเคยได้รับ หลังได้รับ ป.๔ ฉบับแรก  ๓-๔ เดือน ตอนนั้นอายุพ้น ๒๕ ไม่กี่เดือน ..เป็นแบบปกพับสีน้ำเงิน.. ;D.ขั้นตอนพิจารณานานมาก ๒-๖ เดือน..แต่ชัวร์ ค่าธรรมเนียม ๑๐๐ บาท ไม่เคยเสียเกินจากนั้นครับ.. :). วิธีการ..เก่าที่เป็นรอยอดีต ดีงามถูกกลบฝังหมดซะแล้ว.. ???

 :D~
ครับ
การยกเลิกป .12 เลยก้อมีผลดีครับคือเท่าเทียมกัน  แต่ความเป็นจริงคงไม่ใช่ครับ
 :D~
รัดถะ ควรให้ความคุ้มครองประชาชนทุกคน  ให้สิทธิแก่ทุกคนเท่าเทียมกัน
 :D~
ทุกคนต้องรู้สิทธิ  หน้าที่ของตนเอง   ไม่ล่วงสิทธิของผู้อื่น
 :D~

.............. ;D....โมเดล 51 น่าจะเป็นขนาด .22 แม็กฯ นะครับ   ถึงว่ายิงแล้วปลอกปวม หรือแตก  เพราะใช้กระสุนผิดขนาดนี้เอง........ ;D..

ขอบคุณท่าน นินจา ครับ

เป็น .22 magnum จริงๆด้วย กระสุนยาวกว่า แอลอาร์

แต่เวลายิงต้องกระทุ้งปลอกทุกครั้งด้วยครับ มันแตกอยู่ 2-3 นัด ใน 1 โม่

อาจเป็นเพราะกระสุนเก่าก็ได้   มีโอกาสจะลงทุนซื้อกระสุนใหม่ไปลองอีกที แล้วจะเรียนให้ทราบ