เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ในเนื้อหาบอกว่ามีบริษัทที่ขนทรัพย์สินให้กับธนาคารขออนุญาติพกพาอาวุธที่ถูกต้องกับท่านหัวหน้าคปค พลเอกสนธิ แล้วท่านก็อนุญาติตามที่ขอรวมทั้งทุกบริษัทที่ทำงานในลักษณะเดี่ยวกัน   ผมอยากทราบว่าให้พกได้เลยหรืออนุญาติให้ทำใบอนุญาติพกพาครับ พี่ท่านใดพอมีข้อมูลมั้งครับ (ทุกวันนี้ก็พกทุกวันครับทำอยู่ แบ้งค์กรุงไทย)

งานอย่างนั้นเสี่ยงตายนะครับ  ให้เขาไปเถอะ

ไปกับรถขนเงินธนาคารต้องพร้อมทำสงครามครับ ;D ;D ;D

แต่ผมเข้าใจว่า ท่านสั่งให้ พนักงานบริษัทเหล่านั้น ที่มีใบอนุญาตพกปืนเดิม   มีผลใช้ได้ตามปกติ
ไม่แน่ใจว่า เข้าใจถูกหรือเปล่า

รอผู้รู้มาตอบครับ

รอฟังคำตอบเหมือนกันครับ

ตั้งแต่ พ.ค.46 มท.ออกคำสั่งจำกัดการออกใบพก  เป็นการห้าม ผบ.ตร.ออกใบพก ยกเว้น มท.1 อนุมัติก่อน  แต่สามปีที่ผ่านมา ตร.เสนอรายชื่อไปก็ไม่ยอมอนุมัติ  มีแต่พวกพ้องนักการเมืองพรรครัฐบาล (เดิม) ที่ไปยื่นขอตรงกับ มท.1 เดิมถึงจะได้  ทำให้ บ.รปภ.เดือดร้อนมาก
คำสั่ง คปค.ฉบับที่ 8 เป็นกฎหมายประเภทข้อยกเว้น  ดังนั้นถ้า บ.รปภ.มีปืนโดยชอบด้วยกฎหมายอยู่แล้ว ก็ให้พนักงานพกได้  ทั้งนี้่จนกว่าทาง ตร.จะกำหนดหลักเกณฑ์เพิ่มเติมออกมา

สมควรให้ครับโดยไม่ต้องมีใบป.12  เพราะทำงานเสี่ยงภัยเหมือนกันครับ :) :) :)

 :VOV:
ครับ
ใครอยากได้ก้อไปลองขอดูครับ
อนาคตคงไม่นานนักคงได้ครับ
 :VOV:
ความไม่แข็งแรงของสังคมมีมากมาย
อำนาจรัดถะมีมากมาย
คนใช้อำนาจรัดถะไม่มีความยุติธรรม
คนมีพวกมีน้องพี่ เป็นเรื่องของคนกลุ่ม 1
โจรมากมาย ภัยใกล้ตัวมีมากมาย
จนท.มีน้อยดูแลไม่ทั่วถึง แต่กลับ.............
ไม่เข้าใจจริงๆๆๆๆ
 ??? :o :OO :D~

อยากรู้เหมือนกันครับ ;D

เคยเห็นแต่บริษัท  ซิเคียวริเคอร์  (พิมพ์ภาษาอังกฤษไม่ถูก เลยพิมพ์ภาษาไทยแทน)  ถือปืนลูกซองพร้อมกระสุนร้อยเข็มขัด  ยืนคุมอยู่หนึ่งคน  เวลาเจ้าหน้าที่ขนเงินขึ้นรถ  รู้สึกจะเป็นที่บิ๊กซี หรือโลตัส จำไม่ได้  ;D

เคยไปเมืองจีน แล้วเงินสดขาดมือเลยไปเบิกผ่านบัตรเครดิตที่สาขาของ Bank of China
ระหว่างนั่งรอเห็นทีมงานคล้ายๆ ซีเคียวริคอร์ ขนเงินมาส่งพอดี
คนขนถุงเงินก็ขนกันไป
คนอารักขาเขามีปืนอยู่ในซองเป็นแบบกึ่งอัตโนมัติสั้น  (สงสัยนอรินโก) มีสายเชือกยาวร้อยห่วงตรงสันด้ามจับไปเกี่ยวกับเข็มขัด คงกลัวปืนพลัดจากตัวหากเกิดเหตุชุลมุน
ระหว่างขนเงิน
เขาจะชักปืนจากซองพก อยู่ในท่าพร้อมใช้งาน เอาปืนมาถือไว้ระดับข้างใบหน้า ปากกระบอกชี้ขึ้น นิ้วอยู่นอกโกร่งไก
ดูแล้วเหมือนเป็นท่ามาตรฐาน  ไม่เห็นมีใครในแบ็งค์ตกใจเลยครับ
ถ้าเลียนแบบมาทำอย่างนี้ในเมืองไทย  ตอนแรกๆคนคงแตกฮือ
อยู่ดีๆเห็นคนมาชักปืนในแบ็งค์ (ถึงจะเป็นรปภ.ก็ตาม) :D

ให้เขาไปครับ ทำงานเสี่ยงขนาดนั้น ของผมปืนถูกต้องและต้องพกเงินสดไปข้ามจังหวัด
ซื้อของไม่กี่แสนผมยังพกติดรถไปเลย ลูกในรังเพลิงพร้องใช้อีกต่างหาก ;) ;) ;) ;) ;) ;)

เรียนท่าน จขกท.......

การเบิกเงินสดจากธนาคารเป็นประจำ ในอดีตเคยมีการยกเป็นเหตุจำเป็นและเร่งด่วนต่อศาลในกรณีการพาโดยไม่มีป.๑๒
ซึ่งศาลท่านไม่เห็นพ้องด้วย....ท่านว่าจำเป็นแต่ไม่เร่งด่วน...เพราะเมื่อรู้ว่าต้องทำเป็นประจำก็ควรไปขอป.๑๒เสียให้เรียบร้อย

มท.มีการระงับการออกป.๑๒ ไปขอก็ไม่ให้....ให้เฉพาะผู้มีความจำเป็น"พิเศษมากกว่าปกติ"
แถมมีหนังสือสำทับว่า การเบิกเงิน/พาเงิน ไม่ใช่ความจำเป็นพิเศษที่จะให้ป.๑๒
บริษัทขนเงิน ก็เลยแก้ลำไปขอคปค.อย่างที่เห็น.........ตอนนี้ทั้งมท.ทั้งตร.ยังบื้ออยู่ครับ  :D

ผมว่าท่านจขกท.น่าไปขอป.๑๒......ได้ก็ดี....ไม่ได้ก็ให้เป็นที่ประจักษ์ว่าขอแล้วไม่ให้......มีหลักฐานชัดแจ้ง
การพาอาวุธไปเพื่อป้องกันชีวิต เพราะมีความเสี่ยงต่อการถูกทำร้ายอันเนื่องจากคนร้ายประสงค์ต่อเงินต่อทรัพย์ที่เราต้องนำพาไป
น่าจะใช้อ้างเป็นเหตุจำเป็นได้ แม้ไม่เร่งด่วนเพราะรู้ล่วงหน้า.....แต่เตรียมการไปขอป.๑๒แล้วไม่ได้...ก็เป็นการแสดงเจตนาไว้แล้ว
ศาลท่านคงเห็นใจ  ;)

อย่างนี้เค้าเรียกว่ามีเหตุจำเป็น เข้าข้อกฎหมายพอดีครับ :-*

อันฝูงโคตามไร่ปศุสัตว์นั้นล้วนขวัญอ่อน ตื่นตระหนกตกใจง่าย หวาดกลัวแม่แต่เขี้ยวของหมาเฝ้าบ้านที่ช่วยป้องกันถัยให้ตนจากหมาป่า ทั้งนี้เป็นผลมาจากการเลือกเพาะพันธุ์ให้เชื่อง จะได้ไม่เผลอไปขวิด หรือเดินเหยียบเท้าท่านเจ้าของไร่

อื้อหือ  สำนวนน่านับถือครับ คุณกองหนุน LE
สมแล้วที่เป็น นักเลงหนังสือ
ผมไม่แน่ใจว่าคุณกองหนุน LE ชอบอ่านหนังสือต่วยตูนสมัยก่อนหรือไม่
ตามอ่านสำนวนแล้วชอบนึกถึงนักเขียนชื่อ ทัศน์ทรง ชมภูมิ่ง ท่านมีงานเขียนที่เอามารวมเล่มบ่อยๆ เป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อเลี้ยงและนายห้างฝรั่งป่าไม้เมืองเหนือ
รวมถึงรวมเรื่องเกร็ดน่ารู้อย่าง บันทึกจากนักอ่านถึงนักอ่าน
สำนวนที่กระชับ เป็นนายภาษาไทย ด้วยเพราะได้อ่านงานดีๆมามาก อีกทั้งมีความสามารถเลือกสำนวนเหล่านั้นมาใช้  หรือสังเคราะห์ขึ้นใหม่  ได้งดงามไพเราะ
(ปล. ขอโทษท่านเจ้าของกระทู้ครับที่ออกนอกเรื่องไปชื่นชมสำนวนภาษาเสียนี่)

ขอบคุณครับคุณ Lone Wolf

เครือต่วยตูนผมชอบอ่านครับ ทั้งหนังสือ/นิตยสารของต่วยเอง หรือของโรงพิมพ์ต่วย เป็นเชื้อให้อ่านหนังสือต่อมาหลายๆ แนวครับ

ติดตามของพี่น้องคุณต่วยเอง คุณปกรณ์ ปิ่นเฉลียว คุณจินตนา (ไดโนฯ แก่ ไอคิว 45 ฯลฯ) คุณอนันต์ แจ้งกลีบ ชุดดงขมิ้น และอีกหลายท่านที่เป็นมือเขียนเรื่องนักเรียนไทยในเมกา ญี่ปุ่น อินเดีย ฯลฯ