เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เรียนถาม จนท.ที่ ทำงานใน3ชายแดนใต้ที่เป็นเพื่อนสมาชิกว่าความจริงเป็นอย่างไรครับ ที่มีคนถูกยิงตายทุกวันโดยไม่สามารถจับคนลงมือได้ดู itvเรื่องครูใต้มา ครูต้องพกปืน2ขนาดไปสอนเด็ก ขับรถต้องระวังรถมาประกบแซง จนท.จัดการคนร้ายเด็ดขาดไม้ได้หรือครับ เกี่ยวกับการเมืองไหม

 :'(  แล้วแต่เวรกรรมครับ  :-[

เป็นความจริงครับ ในพื้นที่สีแดง  ต้องระวังตัวตลอดเวลา  ไม่เชื่อลองลงมาดูแถวบันนังสตาก็ได้นะครับ 
แล้วคนร้ายที่ก่อเหตุ ไม่เคยจับได้ ก็เป็นความจริงกลับ  ขนาดวิ่งไล่หลังกันไป ยังหายตัวได้เลย
ขอบคุณครับ

ขนาดจับตัวคนร้ายได้ ชาวบ้านมาประท้วงยังต้องปล่อยเลย

      เจ้าหน้าที่ก็กลัวตายเป็นเหมือนกันครับกว่าจะถึงที่เกิดเหตุพวกมันก็สลายตัวเข้าไปอยู่ตามหมู่บ้านหรือฝูงชนจนไม่สามารถตรวจสอบได้ว่าใครเป็นใคร ขนาดจับได้เห็นๆก็ยังมีการประท้วงพักหลังมันประท้วงกันบ่อยๆให้ปล่อยตัวผู้ต้องหาเมื่อโดนจับ พวกเขามีแนวร่วมมากมายจนขณะนี้นับกันไม่หวาดไม่ไหว  ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่มีพยานหลักฐานครับ อยากจะยิงหัวมันใจจะขาดครับแต่ติดอยูที่เบื้องบน

ทาง 3 จังหวัดทางใต้  บางทีคงต้องปกครองแบบเดียวกับประเทศจีน หรืออิรัก ยุคซัดดัม  ไม่งั้นคงเอาไม่อยู่     เพราะโจรมันก็คนในกลุ่มนั้นแหละแต่ทำอะไรไม่ได้เท่านั้นเอง   

ถ้าปิดประตูตีแมวจะได้มั้ยครับ ปิดชายแดนห้ามติดต่อกับมาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซียาทางบกทางน้ำ ติดต่อได้ทางอากาศ ห้ามสหประชาติเข้าแทรกแซง  บอกว่าเป็นเรื่องความมั่นคงภายในประเทศ หรือว่าจะดนแมวข่วน :~)

ใช่แล้วครับ ถ้าท่านไม่เคยมานะครับ ต้องระวังตัวนะครับ ขนาดมีคนจากจังหวัด นครศรีธรรมราช เดินทางมาที่อ. เบตง
นั้น ไปจอดทานข้าวแถวบันนังสตา กำลังกินข้าวอยู่ยังโดนยิงกลางวันแสกๆ เลยครับ สามี ตายคาที่ ภรรยา เป็นตายเท่ากัน จับใครไม่ได้เลย   จริงๆ นะ

อย่าคิดไปไกลเลยครับท่าน......  เราคุยกันเองในพื้นที่ยังไม่เป็นเอกภาพเลย

อย่างตอนนี้  ศอบต. ก็ออกมาขวางชาวบ้านกลุ่มหนึ่งที่รวมตัวกันในยะลา   เพื่อจะต่อสู้ป้องกันตนเองจากเหตุการณ์ที่ภาครัฐเองก็ไม่อาจจะหวัง

พึ่งพิงอะไรได้   พอชาวบ้านเริ่มรวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อน   ก็เป็นเสียอย่างนี้อีกแล้ว   ทั้งที่ผ่านมากลุ่มนี้ก็ช่วยเหลือทางการมาไม่น้อย

หรือเพราะมันไม่รับใช้การเมืองหรืออย่างไร                 พูดอะไรไม่ได้มากครับ     แค่นี้ละครับ    :~) :~) :~)

คนที่ตายไม่ใช่ผู้บริสุทธิ์ทั้งหมดทุกคนหรอกครับ แต่ออกข่าวไม่ได้

ต้องตอบโต้มันบ้างครับ เถื่อนมาต้องเถื่อนตอบ ในเมื่อรัฐไม่ให้ความคุ้มครองได้นี่ครับ มีมือมีปืนเหมือนกัน สู้มันครับ ขอให้กำลังใจ สู้ๆๆๆๆ

อาจมีอะไรซับซ้อนมากกว่าที่เราคิดก็น่าจะเป็นไปได้นะครับ

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ยังคิดถึงเพื่อนๆที่จากบ้านมาอยู่แถบด้ามขวาน ผมเป็นคนอีสานมาทำงานวันแรกเป็นเจ้าพนักงานปกครองก็ได้พบกับนายทหารรุ่นเก๋าที่เคยเป็นครูฝึกค่ายฝึกเยาวชนสมัยผมเรียน ม.3 ครูฝึกหมวกแดงบอกผมว่าครูดีใจที่ได้พบเธอครูมาอยู่ที่นี่3 ปีแล้วนานๆทีได้กลับบ้าน "อย่าไว้ใจคนที่มาถือปืนยืนอารักขาเรานะลูก ครูเคยเสียบัดดี้แล้วจากกรณีดังกล่าว ออกพื้นที่ไปด้วยกันอยู่ดีๆ พอเผลอดูดบุหรี่หน่อยมันเอาHKจ่อยิงข้างหลังทะลุเสื้อเกราะตายคาที่ มีอีกหลายร้อยเหตุการณ์และสิ่งต่างๆที่ครูเล่าให้พังไม่ได้เดี๋ยวลูกก็จะรู้ด้วยตนเอง คุณพระรัตนตรัยรักษา เทวดาคุ้มครองนะลูก โชคดีเดี๋ยวสงกรานต์กลับบ้านพร้อมกัน ..............

 "อย่าไว้ใจคนที่มาถือปืนยืนอารักขาเรานะลูก ครูเคยเสียบัดดี้แล้วจากกรณีดังกล่าว ออกพื้นที่ไปด้วยกันอยู่ดีๆ พอเผลอดูดบุหรี่หน่อยมันเอาHKจ่อยิงข้างหลังทะลุเสื้อเกราะตายคาที่ มีอีกหลายร้อยเหตุการณ์และสิ่งต่างๆที่ครูเล่าให้พังไม่ได้เดี๋ยวลูกก็จะรู้ด้วยตนเอง คุณพระรัตนตรัยรักษา เทวดาคุ้มครองนะลูก โชคดีเดี๋ยวสงกรานต์กลับบ้านพร้อมกัน ..............

                  ....................พูดอะไรไม่ออกครับ............

ภรรยาของผมทำงานเป็นครูอยู่ จ. ยะลา ทุกวันนี้ ผมไม่เคยนอนใจได้เลย เพราะเหตุการณ์จริงกับข่าวสารมันคนละเรื่องกัน
ด้วยความเคารพท่านที่ทำงานในพื้นที่นะครับ เคยมีตำรวจท่านหนึ่งในพื้นที่พูดว่า "นายหัวบอกให้ระวังตัวเองก่อน"  ผมล่ะซึ้งเลย
เพราะเข้าใจสภาพ ครูที่พวกเขาคุ้มครองอยู่ เป็นเป้าหมายก็จริง แต่พวกเขาเป็นเป้าหมายกว่า........

นอกจากนี้ ยังมีรายการที่กดดันความรู้สึกอีกหลายรูปแบบ เช่น ครูในโรงเรียนเดียวกันก็ไว้ใจไม่ได้ น้ำอกน้ำใจก็ไม่มีอย่างที่ควร ภัยภายนอกน่ากลัวอยู่แล้ว ควรจะกอดคอกันรักกัน แต่นี่ไม่เลย วิทยากรสอนศาสนาทำตัวไม่น่าไว้ใจ เป็นต้น

พึ่งตัวเองได้ใหม  ก็พอได้อยู่  แต่ถามนิดว่า  "คนที่จะถูกฆ่า กับคนที่จะฆ่า ใครมันตื่นตัวตึงเครียดมากกว่ากัน"

ภรรยาผมร้องให้เพราะความกดดันมานับครั้งไม่ถ้วน  ผมทำงานอยู่ทางนี้ เลี้ยงลูกด้วย ช่วยได้แค่โทรศัพท์ไปปลอบใจ วันศุกร์ก็ขับรถไปรับกลับ เพราะไม่ไว้ใจให้เดินทางกลับเอง ถ้าท่านได้ผ่านไปทางนั้นสักครั้ง ท่านจะรู้ว่า เหมือนขับรถอยู่ในประเทศเพื่อนบ้าน จอดรถก็ไม่เหมาะ เพราะจะถูกมองด้วยสายตาแปลก ๆ  ผมเองเคยถูกชาวบ้านล้อมรถไม่ให้ไปต่อมาแล้วครั้งหนึ่ง กว่าจะเคลียร์ได้ เพราะมีใครก็ไม่รู้ ขับเฉี่ยวเด็กแล้วหนีออกไป ผมขับเข้ามา โดนเลย ทีแรกชะลอรถเพราะชาวบ้านกลุ้มอยู่ครึ่งถนน พอหยุดรถเขาก็กรูเข้าล้อมเลย ตะโกนชี้ไม้ชี้มือ ทำท่าทำทางฟังไม่ได้ศัพท์ ถ้าท่านโดนอย่างผม ท่านจะรู้ ว่า เหงื่อแตกในรถที่เปิดแอร์ มันเป็นยังไง....   แล้วท่านก็จะซึ้ง ว่า ต่อให่ท่านมีปืนลูกดกซัก 2 กระบอก  มันก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย...


เล่าสู่กันฟังครับ ..อย่าไปคิดมาก เรื่องมันผ่านมา 4-5 เดือนแล้ว เดี๋ยวนี้ผมขับอ้อมทางนั้นไปแล้ว