เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

มีใครได้อ่านบ้างครับ     จอมคนแผ่นดินเดือด

สำหรับผู้ชื่นชอบ   เจาะเวลาหาจิ๋นซี   มังกรคู่สู้สิบทิศ   เทพมารสะท้านภพ

หวงอี้    เขียนนวนิยาย  อ้าง อิง และ  ปลอม  ประวัติศาสตร์ได้ดีมาก ๆ 

เขียนถึงประวัติศาสตร์ของ   หลิวอวี้   และ  ทัวปากุย   ได้อย่างน่าอ่าน

ตอนนี้ได้พิมพ์ถึงเล่มที่   ๑๐    คอยให้ออกให้จบแล้วค่อยอ่านก็ได้  จะได้ไม่ต้องรอ

                                                       

                               

วิ่งจู๊ดดดดมาชูมือคร๊าบบบบ

ถึงเล่ม9แล้ว เหมือนกับว่าจะสู้มังกรคู่สู้สิบทิศไม่ได้อ่ะครับพี่  ;D

 :).. จอมคนแผ่นดินเดือด.. ชื่อเหมือน หนังอินเดียวแดง ขับไล่คนขาว..  ;D.
     
       ผมชอบ เจาะเวลาหาจิ๋นซี .. ที่ตัวเอกเป็นแบบอย่าง สุดยอดบุรุษ..
       
       แล้วจะไปตามหาอ่าน ครับ รองฯ ป้อม. :D.  

อ่านแล้วครับ แต่ลืมเนื้อเรื่องไปแล้วเหมือนกัน

ผมซื้อเล่มแรกอ่าน  แล้วรู้สึกเหมือนกับว่าวิญญาณของโค่วจง ฉีจื่อหลิง ปาฟงหันกลับชาติมาเกิด  เลยยังไม่ได้ซื้ออ่านต่อครับ

                         ผมก็ชอบอ่านครับ    ;D

ตอนนี้กำลังใจจดใจจ่อรอเล่ม 11 อยู่ครับ กำลังสนุกน่าติดตาม

ถ้าจะเอาความกระชับเนื้อเรื่อง  ผมว่า เจาะเวลาหาจิ๋นซี  เยี่ยมสุด (ยุค ก่อนรวมแผ่นดินจีน)

ความมันส์   ยกให้  เทพมารสะท้านภพ  (ต้นแผ่นดินฮั่น)  กับมังกรคู่สู้สิบทิศ (สมัยราชวงศ์ถังก่อตั้ง)

เรื่องนี้   อ่านไปสิบเล่มแล้ว    หวงอี้  ค่อนข้างจะลากยาว  แต่ยังงัยก็ตาม

ผมก็ชอบสำบัดสำนวนของหวงอี้    เพราะนักแต่งรุ่นใหม่  ยังไม่มีใครแปลมาให้อ่าน 

......................เริ่มเรื่องจากที่ว่า   แผ่นดินจีนขณะนั้น  ยังไม่ได้รวมเป็นหนึ่งเดียว  มีแผ่นดินทางเหนือ  และทางใต้

โดยมี  เมืองที่อยู่ระหว่างกลางของทางเหนือทางใต้คือ   เมืองฮวน   ซึ่ง  ประชาชนในเมืองนั้น  ไม่นับถือกฎหมาย

ตั้งตนเป็นเอกเทศ     เป็นศูนย์รวมของการค้าขายทางแดนเหนือและแดนใต้    พระเอกของเราในท้องเรื่องชื่อว่า

เอี้ยนเฟย    เป็นคนสองเชื้อชาติ    โดยมีพ่อเป็นคนจีน    แต่มีแม่เป็นชนเผ่าเซียนเปย   มีคนมีอดีตและความหลัง

หนีความจริงมาซ่อนตัวอยู่ในเมืองฮวน    รับจ้างเป็นผู้คุ้มครอง   มีเพลงกระบี่เป็นเลิศ   แต่ยังไม่เก่งถึงขนาด

ตอนนั้น    ข่านของชนเผ่า  ได้ยกทัพจะมาตีแดนใต้     ยกกำลังพลมาหลายแสน      กะว่าเมืองใต้เป็น

เฉกเช่นส้มในลัง   หรือลูกมือในกำไก่      ราชวงศ์ที่ปกครองแดนใต้ขณะนั้น  คือราชวงศ์จิ้นตะวันออก

ซึ่งเป็นกษัตริย์ในตระกูล  สุมา (สุมาอี้  ในสามก๊ก  คือต้นตระกูล)  ก็ได้ปรึกษาอัครเสนาบดีซึ่งได้แก่  เซี่ยอาน

ให้ทำหน้าที่รับศึกในครั้งนี้    เซี่ยอาน  ได้ให้หลานเป็นแม่ทัพใหญ่ชื่อ  เซี่ยเสียน    นำกำลังพล  ๘๐,๐๐๐ คน 

ซึ่งเรียกได้ว่า  กองกำลัง  เป่ยฝู่   ซึ่งรวบรวมขึ้นจาก  ประชาชนที่ไม่ใช่ชนชั้นปกครอง  เป็นพวกยากไร้แต่

นำมาฝึกอย่างเข้มแข็ง   โดยมีขุนศึกที่โดดเด่นคือ   ซุนอู่จง   หลิวเหลาจือ   เหอเชียน  อยู่ในกองกำลังดังกล่าว

ตอนนี้   ได้เกิดนายทัพเล็กซึ่งเป็นสายสืบที่โดดเด่นคือ  หลิวอวี้  (ต่อไปจะได้เป็นกษัตริย์แดนใต้)

อยู่ในกองกำลังดังกล่าว     ในตอนต้นเรื่อง  บทบาทพระเอกยังไม่เด่นนัก   กล่าวถึงยุทธวิธีมากกว่า

สรุปว่า   ข่านที่ยกทัพมาตี  กำลังหลายแสน  ได้แพ้กองทัพที่มีไพร่พลเพียง  ๘๐,๐๐๐   จากศึกครั้งนั้น

ทำให้   เอี้ยนเฟย   ได้รู้จักกับ  หลิวอวี้    หลิวอวี้  รู้จักกับทัวปากุย   ในเมืองฮวน  แห่งนี้  เมื่อศึกสงบลง

เซี่ยเสียน   ซึ่งเป็นแม่ทัพ   ก็มีชื่อเสียงโด่งดัง    แต่ได้รับบาดเจ็บเนื่องจากการสู้รบกับ  มู่หยงฉุย

และ   ประมุขนิกายสราญรมย์    เป็นอาการบาดเจ็บภายในค่อนข้างจะสาหัส  แต่เก็บอาการไม่ให้ปรากฎ

ก็มี   ตัวร้าย ๆ  โผล่ขึ้นมาดังนี้คือ     

๑.  จู๋ฝ่าซิ่ง   ซึ่งเป็นนักบวชอลัชชี  อ้างตนเป็นพระศรีอารยเมตไตยมาเกิด 

๒.  ซุนเอิน   ฉายา  ศาสดาฟ้า    เป็นกบฎทางเกาะไหหลำ

๓.  มู่หยงฉุย    ชนต่างชาติที่เข้มแข็งที่สุด  ทำร้ายเซี่ยเสียนบาดเจ็บ

๔.  ประมุขนิกายสราญรมย์ ( หลานของโจโฉ)

๕.  นิกายเทพไทอี

และได้มีของวิเศษที่ทุกคนหากัน   ได้แก่  หยกประดับ  ฟ้า  ดิน  ใจ   ซึ่งเล่ากันว่าเป็นของ

ปฐมกษัตริย์   หวงตี้     หากใครได้หยกประดับทั้งสามอันจะได้ค้นพบสุดยอดวิชา และทางแห่งเซียน

เอี้ยนเฟย   ก็บังเอิญ  ได้ของวิเศษชิ้นหนึ่งคือ   โอสถกา   ซึ่งเป็นของวิเศษตกทอดมาแต่อดีต

มีประวัติคือ    มีนักบวชบำเพ็ญเพียรจนร่างกลายเป็นกองไฟ   และมีนักบวชนิกายเต๋า  ได้เก็บกองไฟ

ไว้ในโอสถกานี้.................................จบแค่นี้ก่อน    ง่วงแล้ว    ความจำเสื่อม

              อ่านไม่ไหวครับตัวละครเป็นร้อยตัวได้มั้งครับ....................เพื่อนมันบอก ;D :o :OO

 :D :D :D :D :D

มันเป็นยังไงครับนั่น  :D

สำนวนไทยที่ว่า   ลูกไก่ในกำมือ    เหมือนกับว่า   ไก่  นะตัวนิดเดียว  จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด

หากถ้าเราเป็น  ลูกมือ อยู่ในกำ (กำมือของไก่) ไก่   เราจะเล็กขนาดไหน....เป็นสำนวนฮา  ๆ นะครับ

โคตรมันทุกเรื่องครับ ที่ หวงอี้แต่งนี่ แต่ห้ามไปดูหนังนะครับ ห่วยมากมั่วสุดๆ ต้องอ่านอย่างเดียวครับ เขียนได้สุดยอดเนื้อเรื่องไม่ มั่ว เชียร์ครับ

มาสารภาพว่าไม่มีสมาธิมากพอที่จะอ่านหนังสือยาวๆเลย ควรแก้ไขไงดีครับท่านป้อม

พี่ปู   มีเรื่องที่ต้องทำมากนะครับ    ไอ้ผมแบบว่ามันชอบอ่านนะ  ผมชอบที่พี่ปูตั้งชื่อเวปวีดีโอว่า  แคม........

ฟก  ;D

๕๕๕๕

(http://img262.imageshack.us/img262/5951/00274vo9.gif) (http://imageshack.us)

ผมก็อ่านคร้าบบบ

ซื้อตรงเวลาทุกเล่ม วันที่ ๕ กับ ๑๕ ทุกเดือน

หนังสือของหวงอี้มีครบทุกเล่ม  ทุกเรื่องครับ

เร้าใจ ยกให้เซี่ยง เส้า หลง

สนุกสนาน หลากหลาย ยกให้โค่วจง ฉีจื่อหลิง

แต่เอี้ยนเฟยก็สนุกนะ  แต่ออกจะเทพไปสักนิด

ด้วยความเคารพครับ

ปล.ลุงปูครับ  หาน้องมาอ่านเป็นเพื่อนคงมีสมาธิดีขึ้นนะครับ

(http://i122.photobucket.com/albums/o251/Muja887/pn.jpg)

เคยอ่านนวนิยายจีน อ่านไปอ่านมา จำตัวละครไม่ได้ เยอะจำยากมาก ??? ;D

ตัวละครเยอะจริงครับ วิธีที่ง่ายคือรออ่านมันรวดเดียวครับ ถ้าวางแล้วลืม
จอมคนแผ่นดินเดือด 4-5 เล่มแรกนี่เนื้อเรื่องอืดจนเกือบหมดกำลังใจอ่านไปเลยครับ แต่หลังๆเนื้อเรื่องเริ่มไปไวขึ้น
ตอนนี้อ่านตามที่ออกครับ อาศัยเช่าร้านหนังสือแถวบ้านเอา ประหยัดคุ้มครับ

แต่ชอบทุกเรื่องที่นักเขียนคนนี้เขียนจริงๆครับ :VOV:

ว่าจะไปหาอ่านอยู่ครับ

ถ้าเรื่องเสียดสีการเมือง ผมยกให้ "กระบี่เย้ยยุทธจักร" ของกิ้มยง 

สารวัตรท่านเป็นนักอ่านจริงๆ...ส่วนผมเป็นนักยืม...ผมยืมอ่านต่อได้มั้ยครับ...

แฮะ ๆๆๆ   ผมก็ยืมเขาอ่านเหมือนกัน      เล่มละ  ๒๒๐   กว่าจะจบ   หลายพันอยู่

แต่ก่อนผมเคยสะสมหนังสือจีนพวกนี้     ผมมีอยู่ประมาณ  ร้อยกว่าเรื่อง  ตอนหลัง

แม่บ้านบ่นว่าไม่มีที่เก็บ   เลยใช้วิธีเช่ามาอ่าน     ร้านเช่าเขาก็ไม่ค่อยเก็บตังค์  เลยไม่ได้ซื้อครับ

ผมอ่านหนังสือทุกประเภท   ไม่ว่านวนิยาย  ไทย  จีน  ยกเว้น  หนังสือแปลฝรั่ง  เพราะ  ในเมืองไทย

หาคนแปลที่ได้อารมณ์ของหนังสือได้น้อย     ทำให้หนังสือแปลฝรั่งเรื่องดี ๆ หลายเรื่อง ไม่เป็นที่นิยม

ขนาด  หนังสือแฮรี่พร็อตเตอร์    ซึ่งยอดจำหน่ายถล่มทลาย   ผมได้อ่านแล้ว  ผมว่าสำนวนแปลยังไม่ใช่

ชอบอ่านที่เขียนโดยหวงอี้มากๆ สนุกมาก ไม่ยอมหลับนอน ตอนอ่านมังกรคู่ฯ ถึงขั้นเคยสลับตาอ่าน เพลียมากก็หลับตาหนึ่งข้างพักผ่อน อีกข้างก็ลืมตาอ่านต่อไป ;D ;D

เคยซื้อ VCD เจาะเวลาฯ มาดู ดูไปไม่กี่แผ่นก็ไม่อยากดูต่อ... กลับไปอ่านหนังสืออีกรอบดีกว่า...

 ;Dตามอ่านถึงเล่มสิบแล้วครับ.........................สนุกอย่างพี่ป้อมทองว่าจริงๆ.................. :VOV:

สนุกครับ
แต่หนังสือออกช้าไปหน่อย เพราะอ่านวันเดียวจบ รออีก 10 วันออก ชักลืมๆครับ ตอนนี้รอเล่ม 11 อยู่
แต่ผมว่าเจาะเวลาหาจิ๋นซี สนุกกว่ามากๆๆๆ ครับ นั่นเป็นสาเหตุที่ผมมาอ่านจอมคนแผ่นดินเดือด
รู้สึกว่าเรื่องนี้ เอี้ยนเฟยดูจะเก่งเกินไปแบบโชคช่วยนะครับ ทัวปากุยก็บรรยายซะเก่งเว่อร์
รู้สึกว่า เซี่ยงเส้าหลง จะเหมือนปุถุชนมากกว่าเอี้ยนเฟย
ตอนจบของเจาะเวลาฯ ผมว่าสุดยอดครับ เอามาผูกกันได้ยังไง ตามประวัติศาสตร์จริงๆ จิ๋นซีก็สั่งเผาตำราจริงด้วย

 ;D  ผมชอบ  เซียงเส้าหลง    มากกว่าเอี้ยนเฟยเช่นกัน

       ยังมีบทรัก  บท  อัด สะ จอ รอหัน  การันย์ ยอ  ให้วาบหวาม

     

อ่านมังกรคู่สู้สิบทิศแล้วไม่มีใครอยากยิงธนูกันมั่งเหรอครับ ที่ผมหันมาเห่อยิงธนู80%เป็นเพราะบรรยากาศที่ติดมาจากโค่วจงนี่แหละ  ;D

ท่านรองฯ  ครับ  หนังสือราคาถูกๆ  ลองมาซื้อที่จตุจักรสิครับ  25 - 70%  เชียว  ใหม่เอี่ยมด้วยครับ   :o :o :o

1.  หวงอี้แต่งได้ดีมาก  เป็นความลงระหว่างปรัชญาแนวใหม่ของโก้วเล้ง + คารมและแนวคิดมุมกลับของอึ้งย้ง
2.  แต่ว่า  หนังสือจะสนุกไม่ได้เลยถ้าขาด  ท่าน  น.  นพรัตน์
3.  จินตนาการของเราสนุกว่าในหนัง  100  เท่าครับ  หนังทำหมัดเทพยดาร้อยก้าว  สภาวะจันทร์ในบ่อ  พลังราชสีห์คำราม  ฯลฯ  สู้เราไม่ได้แน่นอน   ;D ;D ;D

 :VOV: :VOV: :VOV:  ท่านรองฯ  ลืม  แม่นางเชียนเชียนได้ไงครับ  นี่คือของวิเศษในแดนดินที่หาไม่ได้  นอกจากในเมืองเปียนฮวนนะครับ   :VOV: :VOV: :VOV:

 ;D ท่าน   tamz   ผมจะลืม  แม่นางเชียนเชียน  ได้อย่างไร   แต่เรื่องมันยังดำเนินไปไม่ถึง

     เพราะเอี้ยนเฟย   ยังพึ่งได้โอสถกา   ยังไม่ได้เจอแม่นางเชียนเชียน