เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ได้ Mail มาก็เลยเอามา Share กัน. ;)
 คนสามคน
ณ วัดบ้านไร่แห่งหนึ่ง       
หลวงตาเพิ่งกลับจากการบิณฑบาตเห็นลูกศิษย์วัดนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น จึงเข้าไปถามไถ่ว่าเป็นอะไร ลูกศิษย์ตอบกลับมาว่า “ผมถูกใส่ร้าย ผมไม่ได้ขโมยเงินในหอพระ แต่ผมเข้าไปปัดกวาดเช็ดถูบ่อย ๆ ทุกคนก็หาว่าผมเป็นขโมย ไม่มีใครเชื่อผมเลย ฮือ ฮือ”
หลวงตานั่งลงข้าง ๆ พยักหน้าเข้าใจแล้วสอนลูกศิษย์ว่า
“เจ้ารู้ไหม  ในตัวเรามีคนอยู่สามคน     คนแรกคือ  คนที่เราอยากจะเป็น    คนที่สองคือ  คนที่คนอื่นคิดว่าเราเป็น   คนที่สามคือ ตัวเราที่เป็นเราจริง ๆ “  ลูกศิษย์หยุดร้องไห้ นิ่งฟังหลวงตา
“คนเราล้วนมีความฝัน ความทะยานอยาก ตามประสาปุถุชนทั่วไป ไม่ใช่สิ่งเลวร้าย บางครั้งความฝันก็เป็นสิ่งสวยงาม เป็นพลังที่ทำให้เราก้าวเดิน เช่น บางคนอยากเป็นนักร้อง เป็นนักมวย เป็นดารา ถ้าถึงจุดหมายเราก็จะรู้สึกว่าโลกนี้ช่างสว่างไสวสวยงาม ดังนั้นเราควรมีความฝันไว้ประดับตน เพื่อเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงหัวใจ”
“มาถึงไอ้ตัวที่สอง  จะเป็นเราแบบที่คนอื่นยัดเยียดให้เป็น บางครั้งก็ยัดเยียดว่าเราดีเลิศ จนเราอาย เพราะจิตสำนึกเรารู้ดีว่ามันไม่จริงหรอก แต่เราก็ยิ้มรับ  แต่บางครั้งไอ้ตัวที่สองนี้ก็มหาอัปลักษณ์  จนไม่อยากจะนึกถึง ซ้ำร้ายยังเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เพราะมันเป็นโลกในมือคนอื่น  มันเป็นสิ่งแปลกปลอมที่คนอื่นยื่นให้”
“อย่างคนขับสิบล้อจอดรถอยู่ข้างทางเฉย ๆ เช้ามาพบศพใต้ท้องรถ  ก็ต้องขับรถหนี ทั้งที่ศพนั้น  ถูกรถชนตายอีกฝั่งแล้วดันถลามาใต้ท้องรถ แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนขับสิบล้อ บางคนก็ตัดสินไปแล้วว่าเขาเป็นฆาตกร”
“สมัยที่หลวงตายังไม่ได้บวชเคยไปส่งเพื่อนผู้หญิงที่มีผัวแล้ว เพราะเห็นว่าบ้านเป็นซอยเปลี่ยว  ส่งได้สองครั้งก็เป็นเรื่อง ชาวบ้านซุบซิบนินทา หาว่าเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน   คนที่เห็นนั้นมองคนอื่นด้วยใจที่หยาบช้า ไร้วิจารณญาณ ใจแคบ มองคนอื่นผ่านกระจกสีดำแห่งใจตัวเอง  คนเหล่านี้มีอยู่ทั่วไปในสังคม เจ้าต้องจำไว้นะ ทุกครั้งที่เราว่าคนอื่นเลว คนอื่นไม่ดี ก็เท่ากับเราประจานความมืดดำในใจตัวเองออกมา เห็นสิ่งไม่ดีของใครจงเตือนตัวเองว่าอย่าทำ อย่าเลียนแบบ นั่นแหละวิถีของนักปราชญ์ ถ้าเอาไปว่าร้ายนินทาเรียกว่าวิถีของคนพาล”
“แล้วเราต้องทำตัวอย่างไรละครับในเมื่อเราต้องเจอคนเหล่านั้นเรื่อย ๆ “ ลูกศิษย์หยุดร้องไห้แล้ว เริ่มสนทนาโต้ตอบหลวงตา
“เจ้าต้องทำความเข้าใจจิตใจมนุษย์  เรียนรู้ว่าความเข้าใจผิดเกิดขึ้นได้ เราห้ามใจใครไม่ได้ สิ่งใดที่เราไม่ได้ทำ ไม่ได้คิด ไม่ได้เป็น แต่คนอื่นคอยยัดเยียดให้เรา  เราก็ไม่ควรให้ความสำคัญ เพราะเราสัมผัสได้ว่าสิ่งนั้นไม่มีอยู่จริง ใจเราควรสงบนิ่ง  ยังไม่ต้องชำระ ใจคนอื่นต่างหากที่ควรซักฟอกให้ขาวสะอาดกว่าที่เป็นอยู่  เขาเหล่านั้นเป็นบุคคลที่น่าสงสารมีเวลามองคนอื่น แต่ไม่มีเวลามองตัวเอง จงแผ่เมตตาให้เขาไป เข้าใจใช่ไหม”
“เข้าใจครับหลวงตา” เด็กน้อยยิ้มมีความสุขอีกครั้ง   

ขอบคุณครับ หลวงตา

   ด้วยความเคารพ

 ;) ขอบคุณครับสำหรับบทความดีๆนำมาเผยแพร่ แต่เว้นบรรทัดจัดหน้าให้ห่างหน่อยก็จะเยี่ยมเลยครับ เห็นใจคนอายุมากๆอย่างผมหน่อยครับ

กระทู้นี้มาได้เหมาะสมกับสถานการณ์ครับ

ด้วยความนับถือ

เด็กวัด

 ;D

ยินดีครับบบ.... ;D

 ;D ;D ;D วัดบ้านไร่ นึกว่าจะเคาะหัวโป๊ก

อ่านแล้วได้ข้อคิดดี..ขอบคุณครับ....

หลวงพ่อคูณไปไหน

ขอบคุณครับสำหรับบทความ เยี่ยม

ขอบคุณครับ ;D

ขอบคุณครับ

สาธุ  หลวงตา นาริน

  ขอบคุณครับเป็นประโยชน์ดีครับ

;D ;D ;D

ขอบคุณมากค่ะ...ห้ามไม่ให้คนอื่นคิดคงยาก...

สาธุ...หวังอย่างยิ่งว่าคงมีบัวปริ่มน้ำมากกว่าในโคลนตม...

               :)ขอบคุณมากครับ    จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน :D

อื่ม........ผมกำลังต้องการกำลังใจอยู่พอดีเลยครับ เพราะกำลังตกอยู่ในสภาพเดียวกับลูกศิษย์วัด

ขอบคุณครับ

อนุโมทนาสาธุในบุญกุศลที่ให้ทานในเรื่องนี้ด้วย ทำให้อีกหลายคนที่ได้เข้าถึงธรรม เข้าใจธรรมะได้อีกหลายคน

เป็นบทความที่ดีมาก ขอบคุณมากครับ :D

ยินดีครับทุกๆท่าน...

ขอบคุณครับ คิดดีก็ทำดีครับ ;)

อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นครับ

 ;D  ขอบคุณครับ  :D