เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ตอนนี้ปืนแพง ร้านปืนก็โก่งราคาเสียจนเราไม่กล้าซื้อปืน  ตามความคิดของผมที่ไม่ค่อยรู้เรื่องการค้าว่ามีกฏหมายอะไรยังไงนะครับทำไมเราไม่รวมตัวกันตั้งเป็นร้านหรือสหกรณ์อะไรทำนองนี้ขึ้นมาเพื่อขออนุญาตนำเข้าอาวุธปืนกันเองแล้วก็ทำเหมือนกับร้านขายปืนขายอะไหล่ปืนแต่ขายในราคาที่ถูกให้กันสมาชิกในเวปหรือบุคลทั่วไป จะได้ดัดหลังพวกร้านขายปืนหน้าเลือดทั้งหลายให้เข็ดหลาบซะมั่งครับ  ไม่ทราบว่าความคิดผมเนี่ยจะสามารถทำได้หรือไม่ครับ  ??? ??? ???ย้ำว่าเป็นความคิดนะครับผมไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้สักเท่าไรนะครับ5555 ;D

จริงๆแล้วสมัยก่อนก็มีการทำนะครับ เป็นปืนสวัสดิการให้ข้าราชการที่ปฏิบัติหน้าที่เสี่ยงภัย มักเป็นของมหาดไทย กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน จนท.ปกครอง ตำรวจ ผ่านหน่วยงานกองสวัสดิการของกระทรวงนั้นๆโดยตรง  นานๆจะจัดซักครั้ง

ของกรมตำรวจเองก็เคยมี ร้านพิทักษ์สามัคคี  แบบร้านสหกรณ์ของข้าราชการตำรวจ

ต่อมายุคหลัง ปืนสวัสดิการ กลายเป็น แหล่งสวมรอยหากินของ กลุ่มคนบางกลุ่ม เป็นสวัสดิการแต่ชื่อ หน่วยงานที่ดูแลเรื่องสวัสดิการข้าราชการนั้นๆ แทบไม่รู้เรื่องอะไรเลย
และร้านพิทักษ์สามัคคี ก็กลายเป็นเรื่องผลประโยชน์ไป บุคคลทั่วไปก็สามารถมาซื้อได้

ที่สำคัญคือนโยบายรัฐบาลครับ ?

ตอนนี้วิธีที่ดี คือจะทำอย่างไร ให้กลุ่มข้าราชการในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ผู้ถูกกระทำ)  ได้เข้าใจถึง พรบ. อาวุธปืน ดีพอ   และเข้าใจถึงกลไกตลาดปืน เมื่อเขาเข้าใจดีพอ เขาสามารถเรียกร้องกดกัน ให้รัฐบาล ออก ป 2 บุคคลให้พวกเขาได้ครับ แล้วให้สหกรรณ์ออมทรัพย์ เข้าไปดำเนินงานธุรกรรมให้ (น่าเห็นใจครับ ถูกทำร้ายทุกวัน)
 

;D ;D ;D ;D ;D

ผมคิดเอาเองนะครับ กลุ่มข้าราชการครู ในสามจังหวัดชายแดนใต้ และสหภาพแรงงานรถไฟ  สามารถหยุดการทำงานชั่วคราวได้ เมื่อเห็นว่าไม่ปลอดภัย

ในกรณีที่พวกเขาขอ ป2 บุคคลไม่ได้  ความเชื่อมั่นเรื่องความปลอดภัยจากการทำงาน ก็ลดลง ปืนขาดตลาดเขาหาซื้อปืนไม่ได้ ก็น่าจะหยุดงานชั่วคราวได้เหมือนกัน  รอสถานะการณ์คลี่คลาย แล้วค่อยเริ่มงานต่อ

ลองคิดเปรียบเที่ยบนะครับ ว่าถ้าเกิดเรื่องทำนองนี้ ใน อเมริกา , สวิสเซอร์แลนด์ , อิสราเอล ประชาชนเขาจะทำอย่างไร ? 

 ;D ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยครับ เรื่องข้าราชการใน 3 จว.ภาคใต้ที่คิดจะมีปืน
 ;D ตอนแรกผมก็คิดจะมีปืนเหมือนกัน และพยายาม จนมีจนได้ แต่พอนานวันเข้า รู้สึกว่า เราเป็นข้าราชการ ที่เป็นหน่วยงานธรรมดา ไม่ใช่หน่วยงานที่ติดอาวุธ ฉนั้น ในการที่เราจะพกพาอาวุธปืนไป มันติดกับกฏหมายหลายข้อ ถึงแม้ว่าจะมี ป.12 ถ้าเกิดเหตุขึ้น เราซึ่งไม่ใช่นักรบเกิดใช้อาวุธปืนขึ้น แล้วยิงโจรไม่ถูก แต่ดันไปถูกชาวบ้านเข้า.....เป็นเรื่องครับ อีกทั้งเราฝึกการใช้อาวุธปืนมามากน้อยแค่ไหน โจรที่มายิงเราฝึกมากกว่าเราอีก เพราะมีทุนสนับสนุน เราใช้ทุนเอง(ไม่นานทุนหมด) ความชำนาญไม่เกิด พอมันรู้ว่าเรามีปืน มันมาแอบยิงเรา(เพราะที่แล้วมามันแอบยิงทั้งนั้น ไม่ได้ท้ามายิงกัน) แล้วมันก็เอาปืนเราไป กลายไปเป็นเขี้ยวเล็บให้มันอีกเขี้ยวหนึ่ง ขนาดเจ้าหน้าที่ ที่ติดอาวุธยังซึ่งฝึกฝนมาอย่างเต็มที่ โดนมันยิงตาย แล้วเอาปืนไปตั้งหลายครั้ง
 ;D ท่านที่ยังไม่มีปืน และ ที่กำลังจะมี แต่ปืนแพง ทั้งยังไม่มีขาย โปรดอย่าร้อนใจไปเลยครับ จงคิดเสียว่า ขนาดคนที่มีปืนยังตายได้เลย ท่านคิดว่าจะยิงสวนควันปืนของมัน ท่านอย่าหวังให้มากนัก เพราะมันลอบกัดครับ ไม่มาซึ่งหน้า ท่านชักปืนไม่ทัน ฉนั้นโปรดตรองดูเถิดว่า ท่านจะเสียเงินซื้อมาทำไม.....ในเมื่อท่านมีสิทธิ์ที่จะโต้กลับแค่ 0.00001 % เท่านั้น ถ้าตราบใดที่ท่านขับรถจักรยานยนต์อยู่ หรือท่านยังอยู่ในที่สว่างมันอยู่ที่มืด.....หึ  หึ 
 ;D แต่ผมมีปืน และคิดจะเอาแค่ 0.00001% นั้น ถ้าเหตุมันเกิดกับผม ถ้าทัน ของแค่หมดแม็ก จากนั้นช่างมัน.....อิ    อิ

แต่ถ้าเป็นผม 0.00001% ผมก็ยอมครับ ไม่งอมืองอเท้าแน่ๆ
มีหลายวิธีครับ ปืนใหม่แพงก็ลองดูมือสองสภาพดีราคาถูกๆมีเยอะครับ ของอย่างนี้บางคนเบื่ออยากเปลี่ยนใหม่ก็มี
เนื้อคู่กันอย่างไงมันก็ต้องได้ครับ  ;D

ข้อความเมื่อ: วันนี้ เวลา 05:47:07 PMข้อความโดย: Nirute 
ใส่การอ้างถึงคำพูด
  ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยครับ เรื่องข้าราชการใน 3 จว.ภาคใต้ที่คิดจะมีปืน
 ตอนแรกผมก็คิดจะมีปืนเหมือนกัน และพยายาม จนมีจนได้ แต่พอนานวันเข้า รู้สึกว่า เราเป็นข้าราชการ ที่เป็นหน่วยงานธรรมดา ไม่ใช่หน่วยงานที่ติดอาวุธ ฉนั้น ในการที่เราจะพกพาอาวุธปืนไป มันติดกับกฏหมายหลายข้อ ถึงแม้ว่าจะมี ป.12 ถ้าเกิดเหตุขึ้น เราซึ่งไม่ใช่นักรบเกิดใช้อาวุธปืนขึ้น แล้วยิงโจรไม่ถูก แต่ดันไปถูกชาวบ้านเข้า.....เป็นเรื่องครับ อีกทั้งเราฝึกการใช้อาวุธปืนมามากน้อยแค่ไหน โจรที่มายิงเราฝึกมากกว่าเราอีก เพราะมีทุนสนับสนุน เราใช้ทุนเอง(ไม่นานทุนหมด) ความชำนาญไม่เกิด พอมันรู้ว่าเรามีปืน มันมาแอบยิงเรา(เพราะที่แล้วมามันแอบยิงทั้งนั้น ไม่ได้ท้ามายิงกัน) แล้วมันก็เอาปืนเราไป กลายไปเป็นเขี้ยวเล็บให้มันอีกเขี้ยวหนึ่ง ขนาดเจ้าหน้าที่ ที่ติดอาวุธยังซึ่งฝึกฝนมาอย่างเต็มที่ โดนมันยิงตาย แล้วเอาปืนไปตั้งหลายครั้ง
 ท่านที่ยังไม่มีปืน และ ที่กำลังจะมี แต่ปืนแพง ทั้งยังไม่มีขาย โปรดอย่าร้อนใจไปเลยครับ จงคิดเสียว่า ขนาดคนที่มีปืนยังตายได้เลย ท่านคิดว่าจะยิงสวนควันปืนของมัน ท่านอย่าหวังให้มากนัก เพราะมันลอบกัดครับ ไม่มาซึ่งหน้า ท่านชักปืนไม่ทัน ฉนั้นโปรดตรองดูเถิดว่า ท่านจะเสียเงินซื้อมาทำไม.....ในเมื่อท่านมีสิทธิ์ที่จะโต้กลับแค่ 0.00001 % เท่านั้น ถ้าตราบใดที่ท่านขับรถจักรยานยนต์อยู่ หรือท่านยังอยู่ในที่สว่างมันอยู่ที่มืด.....หึ  หึ 
 แต่ผมมีปืน และคิดจะเอาแค่ 0.00001% นั้น ถ้าเหตุมันเกิดกับผม ถ้าทัน ของแค่หมดแม็ก จากนั้นช่างมัน.....อิ    อิ

ผมคิดว่าสู้แล้วตาย ดีกว่าตายแบบไม่คิดสู้ >:( ดินต้องหมั่นฟื้น ปืนต้องหมั่นยิงครับ ;)