เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

กว่าจะได้ปืนกระบอกแรกพี่ๆต้องทำไงมั่ง  มีอุปสรรค์อย่างไรบ้าง  แล้วมีวิธีหรือแทคติคอย่างไรนายทะเบียนถึงอนุญาต

ได้ปืนมาแล้วมีความประทับใจอย่างไร  หรือคับอกคับใจอะไร  บอกกล่าวให้รุ่นน้องได้เป็นความรู้บ้าง  จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

ถ้ามีรูปปืนด้วยก็ยิ่งดีครับ

นายทะเบียนบนอำเภอไม่ค่อยเท่าไร นายทะเบียนที่บ้านนี่แหละ  :<< ;D ;D :~) :~)

กระบอกแรกฟรีครับเพราะพ่อให้แต่กระบอกที่ 2 นี่สิต้องเก็บเงินซื้อเองครับแต่ก็เหนื่อยเหมือนกันครับกว่าจะได้มา :VOV: :VOV:

ไม่มีอุปสรรคและเทคติคพิเศษอะไรเลยครับ สำหรับผม...............เพราะปืนกระบอกแรกที่ซื้อและยื่นขอ ป.3 เอง เป็นปืนสวัสดิการ ทบ.

ผมจองปืนไว้ประมาณ 1 ปี ................พอปืนเข้ามา หน่วยก็แจ้งให้ทราบและให้ไปติดต่อร้านที่ทำสวัสดิการ..................ผมก็ไปเลือกปืน ทางร้านให้สำเนาเอกสารการจองของผมกลับมา..........ผมก็กลับมาขอใบรับรองการทำงานที่หน่วยงาน

เมื่อได้ใบรับรองแล้ว ก็เอาหลักฐานไปขอ ป.3 ที่กองทะเบียนตำรวจ..........ในช่วงเช้าของวันนั้น ปรากฎว่า ทาง ทบ.ส่งรายชื่อจองให้แก่กองทะเบียนเป็นข้อมูลแล้ว.........เขาตรวจหลักฐานแล้ว บอกให้ผมไปทานข้าวกลางวัน ......สักบ่ายโมงครึ่งให้มารอ

บ่ายสอง ผมได้รับ ป.3 เรียบร้อย................

วันรุ่งขึ้น ก้เอาเงินไปจ่าย ไปรับปืนพร้อมหลักฐาน...........หอบปืนกลับมาที่กองทะเบียน.........ส่งหลักฐาน แล้วนำปืนไปตอกเลขทะเบียน เรียบร้อย

อีก 15 วัน ก็ไปรับ ป.4

กระบอกแรกที่มีชื่อใน ป.4 ของผม ดำเนินการแบบนี้ครับ..........

ไม่ต้องทำครับ พอทำงานพ่อก็โอนมาให้ .357 สมิท 19-1 ไม่มีอุปสรรค ได้มา็ก็เห่อครับ หาด้ามยางมาใส่ ยิงมัน

เดี๋ยวนี้ได้ยินว่าขอยากขึ้น  พี่มะขิ่นมีอะไรแนะนำในการขอมีปืนกระบอกแรกไหม๊ครับ

ขอบคุณครับ  เป็นเกียรติอย่างยิ่ง

ตอบตรงๆ..............สำหรับผมไม่ค่อยมีประสบการณ์ครับ เพราะช่วงนั้นของ่ายมาก .........ช่วงที่งานทะเบียนอาวุธปืนกรุงเทพฯอยู่กับตำรวจ............การขอป.3 ไม่มีการโยกโย้ เกี่ยงงอน เรื่องมากแบบกรมการปกครองหรอกครับ................หลักฐานพร้อมตามที่เขากำหนด ก็ได้แน่นอน ไม่มีมาถามว่ามีหลายกระบอกแล้วเอาไปทำไมอีก เรียกได้ว่า ทางตำรวจเขามี"มรรยาท"พอที่จะไม่ได้สอดรู้สอดเห็นเรื่องส่วนตัวของประชาชน.............หลักฐานเรียบร้อย ไม่เคยเป็นอาชญากร เขาให้ครับ............

สำหรับพรรคพวกผมที่แนะนำไป...........เมื่อเตรียมหลักฐานเรียบร้อย ก็ได้รับอนุญาตกันทุกคน...........

พองานเปลี่ยนมาที่วังไชยา............ผมมีเรื่องโอนค้างมาจากตำรวจ 4 กระบอก เป็นปืนลูกซอง 2 กระบอก ลูกกรด 2 กระบอก..............ทั้งๆที่มีต้นขั้วจากตำรวจ.........ยังโยกโย้กวนประสาท เกือบ 4 เดือนจึงได้ ...........

ไม่มีประสบการณ์กับวังไชยา สำหรับกระบอกแรกครับ.............

ตอบนอกเรื่องไปหน่อย..........ขออภัยด้วย

กระบอกแรก ขนาด9 ครับ คุณพ่อบอกจะยกปืนให้ แต่ให้ไปขอป.3 เอง  โหย...........สุดยอดแห่ง วิบากกรรม เปลี่ยนนายอำเภอ 3ท่าน รอตั้งแต่อายุ 21 จนอายุ 28 ยื่น ทุกปี ปีละหลายๆครั้ง จนอำเภอจำหน้าได้   นอกจาก 9แล้ว เคยลองขอมาทุกขนาด ตั้งแต่9ลงไปจนถึง.22 กว่าจะประสพความสำเร็จ ก็ปาเข้าไป 28แล้ว แต่ก็ภูมิใจครับที่ดำเนินการด้วยตัวเอง ได้ ตามกฎหมาย อย่างถูกต้อง(รอป.3จนจบป.4 อีก เกือบ 9เดือน) เฮ้อ ......ออน่ใจ

กระบอกแรกลูกซอง5 นัด ติดตามกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ที่ต้องการซื้อปืนไปขอพร้อม ๆ กันครับ เลยได้แบบไม่ยากครับ หลังจากนั้นก็ทยอยขอ ส่วนมากขึ้นอยู่กับนโยบายของนายอำเภอว่าจะให้ง่ายหรือยากครับ

ตอนซื้อกระบอกแรกๆไม่มีปัญหา แต่พอเริ่มหลายๆกระบอก และขนาดที่ใหญ่ขนึ้ก็ยากเป็นเงา
ตามตัว ก็ต้องย้ายไปจังหวัดที่ขออนุญาตได้ครับ

นายสมชายได้ปืนกระบอกแรกเป็น S&W 67 จากร้านราชา... ราคากระบอกละ 10,500.- บาท...

ขณะนั้นเรียนหนังสืออยู่ปี 4 ท่าพระจันทร์... มีเพื่อนรุ่นพีเปิดบริษัทแล้วรับรุ่นน้องเข้าไปทำงานพาร์ทไทม์ เลยมีใบรับรองเงินเดือนให้ด้วย... รุ่นน้องสิงห์แดงเลยแห่กันไปขอใบ ป.3 กันเสียเป็นสิบกว่าคนครับ... ฮา... สมัยโน้นหลักฐานครบถ้วนก็ให้ถือจดหมายไปพิมพ์มือสอบประวัติกับ สน. แล้วไม่กี่วันก็ได้ใบ ป.3 ครับ...

ส่วนใหญ่(นายสมชายด้วย)อายุครบ 20 เอาไม่กี่เดือนเอง... ซื้อแล้วมาให้ครูประชาฯ หัดยิงปืนให้ที่ช่องครูปู่ ช่องซ้ายมือสุดของสนาม ร.ด. มั่ง ช่องยิงหน้าตู้ปลามั่ง... แต่ครูประชาฯ จำลูกศิษย์ได้เสมอครับแม้ผ่านมาร่วมยี่สิบกว่าปี...

อ้อ... ท่าน จขกท. ครับ LoginName ของท่านแปลได้ความพิลึกนะครับ... นายสมชายไม่กล้าขานชื่อน่ะ... ฮา

สำหรับผมไม่ถือว่าเป็นการระบายความในใจ แต่เผยความในใจมากกว่า ได้มา 2 กระบอกของพ่อโอนให้ทั้งนั้นครับ
รอมาตั้งนาน ดีใจมาก

ส่วนขอซื้อเองกระบอกต่อไปอาจจะมาร่วมระบายความในใจอีกครั้ง ถ้านายทะเบียนที่บ้าน และนอกบ้านไม่ใจร้ายจนเกินไป

...กว่าจะได้ปืนกระบอกแรก...ใช้เวลากับการศึกษาหาข้อมูลปืนที่สนใจมากกว่า...ส่วนการขอ ป.3 สมัยที่ยังขึ้นกับกองทะเบียน ไม่ยุ่งยาก คุณสมบัติ/หลักฐานครบ ยื่นเรื่องอาทิตย์เดียวได้ ป.3 ถือไปให้ที่ร้านพร้อมจ่ายเงิน หิ้วปืนกลับบ้าน นอนรอ ป.4 ส่งถึงบ้าน...;)

กระบอกแรก และกระบอกเดียวในตอนนี้  ซื้อจากสวัสดิการกรมการปกครองระยะ 1 ครับ   ไม่ยากอย่างที่คิด ขอใบ ป.3 ก็ 30 วันทำการซึ่งถือว่าปกติ   

เสียที่รอนานอย่างเดียว  รอนาน 1 ปีครึ่ง กว่าปืนจะเข้า  จนนึกว่าร้านโกงไปแล้วซะอีก  ตอนนั้นทำใจแล้วด้วย  เพราะช่วงนั้นมีโดนกันหลายที่

ปัญหาของผมคือ  ต้องทำความเข้าใจกับคนที่รู้ว่าเราชอบปืนแต่เขาไม่เข้าใจเรา
ผมต้อลางานไปรับใบ ป.3  ต้องขอใบรับรองการทำงาน  พอเขารู้ว่าผมจะซื้อปืนก็ถามกันใหญ่ว่าจะเอาไปยิงใคร   ไม่เห็นผมมีศัตรูที่ไหน  ผมก็บอกว่าเอาไว้ติดบ้านยามฉุกเฉิน   ถ้าไม่ได้มีเหตุการณ์จำเป็นต้องใช้ก็จะดีมาก  ถ้าจำเป็นต้องใช้ก็ให้มีติดมือไว้ก่อน  ไม่ใช้ก็ไม่มีใครห้าม  ก็เหมือนประกันภัยแหละครับ   พูดไปพูดมา  ก็จะมีบางคนไปถอยลูกซอง 5นัดมาติดบ้านเหมือนกัน....

  ตอนนั้นบอกตามตรงว่าเล่นปืนไม่เป็นครับ แต่ตอนนั้นมีความจำเป็นต้องหาไว้ป้องกันตัว เลยตัดสินใจเข้ามาหาความรู้ในเว็บแห่งนี้ได้ 2 ถึง 3 วัน กระบอกแรก .45 แต่ต้องเดินทางไปซื้อถึง จ.ลำปาง ลองปืนเสร็จเดินทางขับรถกลับ สวรรค์มีตาหามีแววไม่ ไปเจอตำรวจตั้งด่านก่อนถึง อ.เถิน ค้นซะทั่วเลย แต่ผมก็ไม่มีอาการผิดปกติแต่อย่างใด เลยรอดตัวไป แต่เพิ่งมารู้ทีหลังว่าการซื้อปืน โอนลอย นั้นมีความผิด ตั้งแต่นั้นเป็นต้นไปเลิกเลยครับ เข็ด  ;D :-* ;D
  พอมาทำเรื่องรับโอน ที่ กทม. เจ้าหน้าที่มันขอโน่น ขอนี่ จนน่ารำคาญ ทั้งๆ เอกสารมันครบเกือบทุกอย่าง กว่าจะได้เกือบ 4 เดือนแถมมารอใบ ป.4 อีกเกือบเดือน กว่าจะเสร็จเรื่องเข้าไปเกือบ 5 เดือน :~) :VOV: :~)
  แต่มาตอนนี้รู้สึกดีขึ้นเยอะ ผมไปยื่นขอ ป.3 ขนาด .45 เมื่อ 28 ธค. 2549 ป้องกันชีวิต และ ทรัพย์สิน ไม่เรื่องมากเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้ได้ใบ ป.3 ขนาด .45 มานอนกอดรอปืนต่อไปครับผม :D

ของผมเป็นความประทับใจ............ :) ตอนนั้นต้องไปคุมไซท์งานตจว.
ญาติผู้ใหญ่สั่งว่า...ลูกผู้ชายต้องมีเขี้ยวเล็บ...ห้ามไปตัวเปล่า  ;)

ผมขอปืนกระบอกแรก แล้วตามด้วยป.๑๒ด้วยเลย
สมัยงานอยู่กับตร. และป.๑๒ไม่มีข้อกำหนดเรื่องอายุ/การเงินเหมือนปัจจุบัน
สอบประวัติเข้ม...แต่ไม่ยุ่งยากอะไรทั้งป.๓ป.๔ป.๑๒......
ถือว่าปืนเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ชีวิตมาได้ถึงวันนี้...... 8)

 :).. ตอนอยู่กับ ตำรวจ สะดวกมากครับ..
      จะย้ายไปต่างจังหวัดก็รวดเร็ว ปั้มแบบ ลงในป .๔
      ไม่ต้องตรวจอาวุธปืนด้วย.. เมื่อ ปี ๒๕๒๔-๒๕๒๕ ..  ปีมะโว้แล้ว..   ;D

      ย้อนกลับมา อีกที ในปี ๒๕๔๓
      ก็ยังสนุกดี.. เดินไป เดินมา คุย กับผู้กอง กับดาบ กับจ่า. กับสารวัตร.

      หน่วยงานที่ปลอดการเมืองล้วงลูก มีแต่ความสะดวก. กันเองดีมากครับ.  :D.

      เหมือน คุณธำรง ครับ ป.๑๒ ผมออกหลัง ป ๔   ๒ เดือน ในปี ๒๕๒๔ .  :)
     

กระบอกแรกยากมากๆก็เรื่องการเปลี่ยนความเข้าใจของคนรอบตัวให้เข้าใจในอาวุธปืนหละครับ เพราะผมเป็นคนใจร้อน กว่าจะผ่านด่านภรรยาได้ยากแสนเข็ญ จนถึงปัจจุบัน พ่อแม่พี่น้องผมยังไม่อยากให้ผมมีอาวุธปืนเลยครับ  ;D

ผมรอ ป.3 ขนาด 9 มม. นานเหมือนกัน  เล่นเอาหงุดหงิด  ครับ
ติดตามทีไรอ้างโน่น  อ้างนี่  จนเซ็ง
สุดท้าย...มีวันหนึ่ง  ผมนำวงโยธวาทิต  ไปงานกีฬาอะไรซักอย่าง  จำไม่ได้แล้ว
ผู้จัดไม่มีการประสานงานเรื่องขั้นตอนพิธีการอะไรทั้งสิ้น  นำขบวนมาถึงงาน  สักพัก  ได้ยินคำว่า  เคารพประธาน...ตรง  ผมชำเลืองไปเห็นคนที่ผมรอยืนอยู่บนแท่น  เงียบครับไม่มีเสียงเพลงมหาฤกษ์  จากวงโยธวาทิต  ผ่านไปด้วยดีครับ  นึกว่าจะโดนเล่นงาน  (ก็ไม่มีใครประสานนี่...ผมไม่ทราบจริงๆ  ว่าต้องใช้เพลงมหาฤกษ์ )  สุดท้ายก็สอบไล่ได้ ป.3 ครับ
   ว่าง ๆ  ว่าจะลองไปขอ  " สิบเบ็ดมอมอ" ดูบ้าง  ประเดี๋ยวรอให้ถึงหน้างานกีฬาก่อนครับ  ศึกษาเรื่องปืน ไปๆ มาๆ  ชักอยากจะเปลี่ยนใจจากอยากได้ไวโอลินตัวใหม่  มาเป็นทำคอกเลี้ยงม้าซะแล้วซิ
   ได้ระบายแล้วครับ...โล่ง..สบาย

กระบอกแรกที่ซื้อเองโดนร้านต้มนิดหน่อย...452Lux เทียมไทยแกะ ;D

....กระบอกแรกและกระบอกที่สองซื้อพร้อมกัน.....  ได้ปืนตรงใจ และ เรื่อง ป3.-ป4. ไม่มีค่อยมีปัญหาอยู่ในเกณฑ์สั้น 1 ยาว 1 (ปี 47)
 
ตามระเบียบพอดี .... ต่อมามาหลงไหล ม้าแก่อมตะ รูโต (Colt) ...นี่แหละ  ไปขอนายทะเบียนบอกว่าเกินนโยบาย ... กว่าจะได้ ป.3 ต้องไปติดต่อหลายรอบ... ;D

เขียนไว้นานแล้วครับ.....

  ;D ;D ;D ;D ;D   
ใส่ "หน้าหัวเราะ" เบิ้ลไป 5 นัดเลย ให้สมกับอาการลุ้นตลอดสองเดือนกว่า
มันเป็น สมิธ M 60 ลำกล้อง 3 นิ้ว
ยื่นป. 1 วันที่ 4 พค. กำหนดให้มาฟังผล ป. 3 วันที่ 8 กค. (สองเดือนกับอีก 4 วัน)

วันที่ 8 กค. ไปฟังผล
ท่านบอกว่าเพิ่งยื่นเรื่องให้ผอ.กองเซ็นไปเมื่อวันที่ 4 กค.
อีกเดือนกว่าๆให้โทรมาถามผล
คนอื่นอาจจะบอกว่าเรื่องธรรมดาให้ทำใจ แต่หมาป่าเดียวดายตัวนี้บอกทำใจม่ายหวายว๊อย
ขอเข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่ในห้องกระจก มีกันอยู่สามสี่คน
พวกเขาบอกว่า
...หน่วยงานใหม่คนไม่พอ
...คนทำเรื่องเพิ่งขอย้ายไป หล่อนหมักงานไว้สามสี่กล่อง
...เจ้าหน้าที่อีกคนลาผ่าตัด คุณดูสิโต๊ะยังว่างอยู่เลย
...ขอปืนไม่ง่ายเหมือนซื้อของตามร้านเซเว่นนะครับ
...คุณเป็นข้าราชการหรือเปล่า ถ้าไม่เป็นต้องรอผลตรวจลายนิ้วมือมันก็เลยนานแบบนี้แหละ
...ปืนนี่มันเกี่ยวกับความมั่นคงนะคู๊น (ปืนจุดสามแปดเนี่ยนะ...อันนี้เป็นคำพูดในใจของกระผมเอง)
...คนอื่นเขาก็รอกัน ไม่ใช่คุณคนเดียวเสียหน่อย

เจอเหตุผลแบบข้างต้น ก็รู้ว่านี่มันหนังชีวิตแล้วล่ะครับ
เลยเดินขึ้นชั้นสองไปที่ตัวสำนักสอบสวนและนิติการขอพบกับผู้อำนวยการสำนัก
กะจะตัดหนังชีวิตเรื่องยาวให้เป็นหนังสั้นแบบนักศึกษา

เอ้อเฮอ ได้ผลครับท่านผู้ชม
ตอนแรกยังไม่ได้เจอกับผอ.สำนักฯ แต่เจอหน้าห้องอยู่สามสี่คน
คนบนชั้นสองนี่พูดจากันรู้เรื่องดีครับ
ผมบอกว่าผมมาร้องเรียน เรื่องนัดไม่เป็นนัด
เขาขอดูใบนัดของผม
แล้วมีการโทรศัพท์มาเช็คกับชั้นล่าง
ซุบซิบกันสักพักก็เห็นกองเอกสารใบยื่นป. 1 ของผมมาอยู่ในมือเจ้าหน้าที่ได้ทันที
เอกสารที่ปกติใช้ความเร็วในการเดินทางประมาณครึ่งเดือน สามารถเดินทางมาถึงปลายทางหน้าห้องผอ.สำนักฯได้ใน 10 นาที
ผมขอพลิกเอกสารดูพบว่า ตำรวจตอบกลับมาว่าผมไม่มีประวัติอาชญากร เมื่อ 6 มิย. (แหมลืมพลิกดูว่าแล้วเขาส่งลายนิ้วมือไปให้ตำรวจวันไหนนับจากยื่นเรื่องเมื่อ 4 พค.)
ก็อย่างที่บอกแหละครับ ว่าเพื่อความมั่นคงของชาติ หน่วยงานชั้นล่างใช้เวลาเกือบเดือนหย่อนไปสองวันกว่าเอกสารจะมาอยู่ที่โต๊ะผอ. กอง  (มิใช่ผอ.สำนักฯนะครับ นั่นอีกขั้นหนึ่ง)

จากนั้นก็มีโอกาสได้พบกับผอ.สำนักฯ ท่านก็เซ็นเอกสารให้พร้อมกับขอโทษเรื่องความล่าช้า เนื่องจากเป็นหน่วยงานใหม่
และกำลังคนไม่พอ (เหตุผลคลาสสิคจริงๆ)
ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นเรื่องของการส่งเอกสารที่ผอ.สำนักฯเซ็นแล้ว ไปให้รองอธิบดีกรมการปกครองเซ็นและเอกสารก็ย้อนกลับมาต้นทางอีกทีเพื่อออกป.3
ผมทราบเรื่องทางโทรศัพท์ว่าได้ป. 3 เมื่อวันที่ 15 กค. (ศุกร์ที่แล้ว แต่เผอิญอยู่ตจว.กลับมารับมิได้)
เช้านี้วันจันทร์ก็วิ่งแจ้นไปหาเจ้าหน้าที่หน้าห้องผอ. สำนักฯ เพื่อรับใบ ป.3 ตอนแปดโมงครึ่งเป๋ง

ได้ใบป.3 มา  น้ำตารื้นขอบตาด้วยความปีติเชียวผม
รีบจับแท๊กซี่ไปร้านปืน  เอาเจ้ากระบอกที่จองไว้มาจูบแล้วก็นั่งรถตู้กลับมากับเจ้าหน้าที่ของร้านเพื่อตรวจปืนและยื่นขอป.4
งานขอ ป. 4 นี้ร้านปืนดำเนินการให้ครับ ผมพอแล้ว
เสร็จเรียบร้อย เอาปืนไปที่สนามรด. ลองยิงดับเบิลดู สับแตกทุกนัด ดีใจเป็นที่สุด

เรื่องอันเล่ามายืดยาวนี่ก็เป็นเรื่องของคนบ้าเห่อล่ะครับ
แต่มีคติสอนใจนิดหนึ่งว่า
"อย่ายอมให้เจ้าหน้าที่รัฐมาใช้เหตุผลอันฟังมิได้มาเป็นเครื่องกีดขวางหน่วงเหนี่ยวมิให้ท่านได้รับความสะดวกที่ท่านพึงได้ตามสิทธิของความเป็นพลเมือง
ถ้าเจ้าหน้าที่ในระดับที่ท่านติดต่อไม่มีเหตุผล  ท่านควรขอคุยกับหัวหน้าของเขาครับ
ถ้าคุยกับหัวหน้ามิได้ผล  ท่านควรหาทางคุยกับหัวหน้าของหัวหน้าอีกที คุยไปเรื่อยๆ อย่ายอมเป็นอัมพาตแล้วปล่อยเลยตามเลย"

ผมเชื่อว่าถ้าทุกวันมีประชาชนที่ถูกเลื่อนนัดขอไปคุยกับผอ.สำนักฯ วันละอย่างน้อย 1 คน (หรือ 10คนก็ยิ่งดี)
หน่วยงานนี้จะมีการวางมาตรฐานเวลาของการดำเนินเรื่องเกี่ยวกับอาวุธปืนติดไว้ที่ข้างฝาสำนักงานในเร็ววัน
(ผอ.สำนักฯ คงต้องหา Auditor ไปตรวจสอบการดำเนินงานของเจ้าหน้าที่ชั้นล่างแน่นอนครับ ใครจะไปนั่งฟังคนบ่นวันละคนทุกๆวันไหว)

ผมขอลาไปล้างปืนก่อนนะครับ

ปืนกระบอกแรกของผมได้รับโอนมาจากพ่อตอนอายุ 23 เป็น 1911A1 ไม่มีปัญหาอะไรครับเพราะอาจเพราะพ่อไปด้วยก็ได้ครับ ส่วนกระบอกที่ 3 ซิครับมีปัญหา (CZ 452) เป็นเดือนแล้วก็ไม่ได้...สอบถามไปก็ได้คำตอบว่าคุณสมบัติไม่ผ่าน ถามต่อว่าคุณสมบัติข้อไหนที่ไม่ผ่าน ก็ได้รับคำตอบว่า นายอำเภอบอกว่าอย่างนั้น ขอพบนายอำเภอก็บอกไม่ว่าง (ตอนนั้นรู้สึกว่าจะยังไม่มีศาลปกครอง ) อารมณ์เสียมาก มาเจอนายอำเภออีกที่ตอนมีงานเลี้ยง ก็คิดว่าจะไม่พูออะไร แต่หลังจากผ่านไป 4-5 แก้วก็เดินเข้าไปหาแล้วถามเหตุผล ก็ถูกต่อว่าไม่ให้เกียรติ ก็เลยมีการโต้วาทีกันเล็กน้อย และถูก ตร ดึงตัวออกมา....
จนเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่รู้ว่าสาเหตุที่ไม่ผ่านเพราะอะไร.....

ของผมสดๆ ร้อนๆ เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมานี่เองครับ ไปยื่น ป.1 เอกสารครบเห็นนายทะเบียนเซ็นต์ อนุญาติใน ป.1 ให้แล้ว  อีก 1 อาทิตย์ให้โทรมาถามเรื่อง ไม่รู้ว่าอยากนี้จะมีโอกาสได้กี่ % แล้วครับ

ได้อ่านจากพี่ๆ  ทั้งหลายแล้วเฮ้อ!  เหนื่อยใจจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เอาเป็นว่าพยายามเข้านะครับ  ถ้าได้มีงานทำจะของมั่ง  จะนำประสบการณ์ที่ได้อ่านไปใช้บ้าง

ตอนนี้ใกล้ฝึกงานละ  อีกไม่กี่เดือนคงขอมั่ง  ขอบคุณทุกท่านครับ

จำ นายทะเบียนไปจนวันตายเลยครับ นึกถึงประชนชนคนธรรมดาว่าจะขอยากแค่ไหน ของผมอยากจะโพสใบตอบรับการขอป.3ให้สมาชิกดูจัง แต่กลัวจะเป็นการยั่วยุมากกว่านี้ เรียกว่าจะเป็นการประจาน อำเภอๆหนึ่งเลยที่เดียว ไว้ให้มีเพื่อนสมาชิกขอมาหลายๆเสียงจะโพสให้ดู กว่าจะได้ปืนกระบอกนี้มาก็คงใช้ความอดทนอดกลั้นกับคนในที่ว่าการอ.นั้นมากๆทั้งคำเย้อหยันจากจนท.ระดับหน้าห้อง จากใบคำตอบที่นายอำเภอให้กับข้าราชการด้วยกัน สำหรับผม เรียกว่าย้ายจากอำเภอนั้นมาและไม่ขอเป็นพลเมืองอำเภอนั้นอีก กะอีแค่น้ำมันหล่อ ขอกันดีๆก็ได้(มารู้ตอนหลังว่ายูwant)ปัจจุบันยังต้องใช้น้ำมันหล่อ จนกว่าจะมีการสำนึกในบุญคุณในหน้าที่ของตนว่าตนคือใคร เป็นผู้บำบัดทุกข์บำรุงสุข หรือเป็นผู้สร้างทุกข์ขจัดสุข แต่..คงอีกนานครับ เรื่องการได้มาก็มีด้วยประการละฉะนี้ เตือนเพื่อนทหารถ้าอยู่ชายแดนให้รีบมีอาวุธเป็นของตนเองอย่ามัวใช้แต่ปืนหลวงเพราะถ้าไม่ได้อยู่ จะขอยากมากๆที่อ.สัตหีบ อ.อื่นไม่ทราบครับ

ที่บ้านผม ใช้เวลาขอป.3 38 วันครับ ต้องเดินเรื่อง เข้าหากำนัน ผญบ.พิมพ์ลายนิ้วมือตรวจสอบประวัติ เสียค่าป.3 ไป 6 บาทถ้วน แต่ใช้เวลาในการรอปืนนานมาก สี่เดือน เนื่องจากต้องฝ่าด่านอรหันต์จาก ผบ.ที่บ้าน แต่มาถึงวันนี้ทุกอย่างก็เรียบร้อยด้วยดีแล้วครับ....

..กระบอกแรกพ่อให้ง่ายมากเลยครับ  ขอปุ๊บตรวจสอบประวัติเสร็จได้เลยครับ  กระบอกที่สองเหนื่อยมากกว่าจะได้และเกือบจะไม่ได้ด้วยเพราะเป็น .357 ..

เป็นปืนสวัสดิการ(เพิ่งมาเองครับ)  ครั้งแรกที่เข้าพบนายทะเบียนก็ขอปรึกษาว่าจะขอป.3 ต้องเตรียมหลักฐานอะไรบ้าง  ซึ่งประกอบด้วย1.บัตรประจำตัวข้าราชการ 2.หนังสือรับรองความประพฤติจากหน่วยงาน 3.หลักฐานเงินเดือนที่ได้รับ 4.หลักทรัพย์  5.สำเนาทะเบียนบ้าน  ครั้งที่2 เมื่อเตรียมหลักฐานพร้อมก็ไปยื่นขอต่อนายทะเบียน  นายทะเบียนก็สอบปากคำบอกว่าอายุต้อง 25 ปี(นายสั่งมา) ของผมขาด 5 เดือน ใจนี่หายเลยว่าอดแน่เลยงานนี้  นายทะเบียนก็ช่วยให้ผ่านพ้นมาได้  รอป.3 10 วัน  ครับ

กระบอกแรกได้มาแบบไม่ตั้งใจครับ (ลองขอเล่นๆดู เห็นว่า .22 ขอยาก ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร) สรุปได้มาแบบ งงๆ ครับ ;D ;D ส่วนกระบอกที่สองตั้งใจเลยครับ และก็ได้มาสมกับความอยากครับ และตอนนี้เล็งกระบอกที่ สามอยู่ครับ ปืนมันดูดปืนอย่างที่พี่ๆ กล่าวกันจริงๆ ครับ :~) :~)

ปล.ขอถาม จขกท. นิดนึงครับ ว่าคิดนานหรือป่าวครับ กับชื่อที่ใช้ล็อกอิน ;D ;D เห็นแล้วหวาดเสียววว ;) ;) แซวกันเล่นๆ นะครับ อย่าคิดมาก

กระบอกแรกของผม  ที่ ตจว. เขตปริมณฑล ครับ เมื่อปลายปี 48

เริ่มจากวันนึง  เมื่อความยากได้ถึงขีดสุข  บวกกับได้ศึกษาข้อมูลจากทุกๆท่านในนี้ ก็เตรียมเอกสาร
สำเนาทะเบียนบ้าน ,บัตรประชาชน สำเนาสมุดเงินฝากธนาคาร ทะเบียนการค้า
ตรงดิ่งเข้าไปที่ อำเภอ  แล้วก็กดบัตรคิว

แต่...หน้าแตกครับ :~) :~)  จนท. บอกว่าต้องไปติดต่อ ที่ปลัดอำเภอ  ไม่ใช่เคาเตอร์ทำบัตรประชาชน

พอติดต่อขึ้นไปติดต่อเสร็จ ปลัด ก็ให้เอาหนังสือรับรองไปให้ กำนัน เซ็น แล้วก็เขียนใบ ป.1   คุยกันแรกๆ ก็มีติดขัดบ้าง  ต่อมาก็ขอค่าน้ำมันหล่อลื่นกันตรงๆ  จ่ายก็จ่าย 

ใช้เวลารอประมาณ 1 อาทิตย์  ป.3 ก็เรียบร้อย  ;D ;D

 ดีใจมาก  รีบโทรไปร้านปืน แต่.....ไม่มีของเลยครับ ปลายปี  (อยากได้ Glock 19)   เจอแต่ Beretta 92 บริคาเดียน กระบอกละ 98000  ที่ร้านในตำนาน (ตอนนั้นยังไม่ทราบกิติศัพท์ของร้านนี้)  :~) :~)  จนบัดนี้ ผมก็ยังไม่ทราบว่า บริคาเดียน มันคืออะไร 

ท้อใจอยู่หลายอาทิตย์  จนบางครั้ง อยากจะเผา ป.3 ทิ้งๆ ไปละ จะได้เลิกฝันซะที

อยู่มาวันนึง ก็ได้ข่าวจากในนี้ว่า ร้านประโยชน์ เปิดจอง Glock 17 19 26 ราคา 53000  รับปืน มี.ค.49

คิดไปคิดมา  ไหนๆก็มีให้เลือกแล้ว เอา 17 ดีกว่า ใหญ่กว่า ยาวกว่า จุกว่า คุ้ม!  ก็เลยจอง  โอนเงินไป 10000 + แฟ็กซ์ ป.3 ไปด้วย

และแล้ว 16 กุมภาพันธ์ 2549 ก็เป็นวันที่ผมไม่เคยลืมเลย ความใฝ่ฝันในวัยเด็ก ก็ได้เป็นจริงขึ้นมา  ในที่สุด Glock 17 ก็ได้มาอยู่ในมือผม

และก็รอคู่มือ อีกประมาณ 1 เดือน ครับ พอได้แล้ว ก็นำปืนไปตรวจที่ อำเภอ ใช้เวลาในการออก ป.4 อีก 1 อาทิตย์

สรุปแล้ว ปืนกระบอกแรก ใช้เวลา ประมาณ 7 เดือน ครับ

ปืนกระบอกแรกที่ได้มาตอนนั้นจากเชียงใหม่ไปทำงานตก ระกำลำบากอยู่ที่ อ.แม่สาย จ.เชียงราย อยู่ 4 ปีครับ ช่วงที่ผมอยู่นั้นเกิดเหตุการณ์ไทย ปะทะกับ พม่า อยู่ 2 ครั้ง ถึงขั้นกับปิดด่านชายแดนไทย-พม่า  ยิงปืนใหญ่ ถล่มกันเลยครับ ตอนที่เล่านี่สนุกมากครับ แต่เหตุการณ์จริง ๆ โค ตะ ระ น่ากลัวเลยครับ คิดถึงหัวอกของทหารที่เข้าไปรบชายแดนเลยครับ ว่าความรุ้สึกที่กระสุนปืนใหญ่ กระสุนปืน ค. ข้ามหัวเป็นอย่างไร มันเสียวมากครับ ได้ยินเขายิงกันตั้งแต่ ตีสอง ถึงเช้า ขวัญผวา ครับ ตอนเช้ายิ่งมีข่าว ว่าพม่าจะบุกบ้าง จะถล่มบ้าง ฯลฯ น่ากลัวจริง ๆ ครับ คืนวันนั้นคนไทยตายหลายคนครับ (แต่หลังจากเหตุการณ์สงบได้ยินข่าวว่า ทหารพม่าตายเยอะกว่าเราครับ) เห็นเขาขนของย้ายหนีบรรยากาศตอนนั้นเหมือนดูหนัง อมาเกดอน + ดีฟอิมแพ็ค ที่มีขบวนชาวบ้านหอบลูกจูงหลาน ขี่มอเตอร์ไซค์ ขับรถยนต์ขนของออกจากเมืองครับ เราก็ต้องดูเขาขนของย้ายกันออกไป เพราะต้องรอคำสั่งจากหน่วยงานว่าจะให้ทำอย่างไร แต่เมื่อมีกำลังทหารถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นมาจาก พิษณุโลกครับ(ไม่แน่ใจแต่ขอบคุณครับ)เข้ามา   และพอได้ไฟเขียวจากหัวหน้าแล้ว เผ่นทันทีครับ ยิ่งมีข่าว ระยะยิงปืน ค. 25 กม.อีกจะหนีไปที่ไหนดี สองจิตสองใจเลยไปนอนกางเต้นเล่นแถว อ.แม่จัน  โอ้โม้มาเยอะครับไม่เข้าเรื่องซักทีเดี๋ยวชาวบ้านบ่นเอา ฮิ ฮิ  เมื่อเหตุการสงบ คุณแม่ผมเลยบอก ให้เอาปืนมรดกของพ่อ ซึ่งเป็นปืนลูกโม่ สมิท โมเตล เอ็ม 10 ลำกล้องหางหนูขนาด 4 นิ้ว มาใช้ครับ ตอนไปขอใบ ป.3 ครั้งแรก ตอนนั้นยังไม่ค่อยรู้เรืองปืนเท่าไหร่ครับว่ามันขอยากหนักหนา หัวหน้าผมโทรคุยกับนายอำเภอ และก็บอกว่าจะใช้เอกสารอะไรบ้าง ของผมจำได้ว่ามีสำเนาบัตร สำเนาทะเบียนบ้าน หนังสือรับรองเงินเดือน + ความประพฤติเรียบร้อยไม่เคยต้องโทษคดีอาญา และคู่มือจดทะเบียนรถยนต์ สมุดบัญชีเงินฝาก  7 หลัก ( ตอนนั้น มีเงินเหลือในบัญชีเจ็ดร้อยบาทครับ ฮิ ฮิ) และต้องมีใบ ป.4 ของผู้โอนด้วยครับตอนนั้นปืนเป็นชื่อแม่ผมแล้ว  เมื่อดำเนินการเสร็จ อีกสองสามวันต่อมาท่านก็บอกให้เอาใบป.3 ขั้นตอนนี้จริง ๆ แล้วต้องเสียค่าธรรมเนียม 5 บาท แต่เขาไม่เรียกเก็บ หรือว่าลืมก็ไม่รู้ครับ พอดีให้รุ่นน้องไปเอาครับ ( ขอขอบคุณอีกครั้งครับ)ไปตัดโอนที่ อำเภอดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่ ผมใช้เวลาเดินทางไป 3 สัปดาห์ กว่าจะตัดโอนได้เรียบร้อย ปืนกระบอกแรกก็เอวังด้วยประการ นี้ครับ


ปืนกระบอกที่สอง

หลังจากรับโอนปืนกระบอกแรกมาแล้ว ผมรู้สึกว่าผีเข้าครับ วัน ๆ หมกมุ่นอยู่กับปืน ต้องได้จับก่อนนอนก็ยังดี (ตอนนั้นโสดครับ) เล่นอินเตอร์เน็ท ช่วงนั้นเล่นเวปข้างบ้านประจำครับ สอบถามพี่ ๆ สมาชิกผู้รู้ หลาย ๆ ท่าน ว่าเป็นอาการของโรค ปืนดูดปืน ต้องรีบรักษาครับ เลยนั่งคิดนอนคิดว่าเอาปืนอะไรดี ช่วงนั้นพอดีมีคำสั่ง สั้นหนึ่งยาวหนึงออกมาพอดีครับเลยตัดสินใจ ปืนยาวก็ได้วะ แต่จะเป็นปืนยาวอะไรดี วัดใจตัวเองแล้วเลยเลือกลูกกรดครับ เพราะกระสุนถูกดีครับ จะซื้อลูกซองก็ไม่ไหวโอกาสซ้อมยิงมีน้อย เสียงดัง เลยไปขอเอง คราวนี้มันมากครับ ท่านบอกไม่ให้ครับ เพราะไรเฟิลยาวขนาด .22 ท่านว่าเป็นปืนอันตรายครับ ช่วงนั้นนายกปราบปรามผู้มีอิทธิพลอยู่ด้วยครับ มีการยิงกันด้วยไรเฟิลเยอะครับ แต่ด้วยความอยากได้ครับเลย.......... ได้ 452 มา 19 K ครับ ตอนนั้นถือว่าแพงมากถ้าซื้อกรุงเทพจะถูกกว่านี้มากครับ ฮิ ฮิ

ชื่อล็อกอิน  PUSSY  BOY  คือได้มาจากหนังเรื่อง  KILL  BILL  น่ะครับ  ที่"อูม่า  เธอแมน"  แสดงนั่นแหละ 

จำภาคหนึ่งได้ป่าวครับ  ตอนที่นางเอกหนีออกจากโรงพยาบาล  แอบเอากุญแจรถของใครออกมาด้วย

เป็นรถกะบะ  สีชมพู  ท้ายกะบะเขียนว่า  PUSSY  CAR  มีตัวหนังสือภาคไทยเขียนว่า  "รถเริงSWAT" 

(ความหมายตามออกเสียงนะครับ)  ผมก็เลยได้ความคิดชื่อแปลกๆ  เอา  PUSSY  BOY  นี่แหละ  ฮี่ฮี่

มีความหมายหลายแง่  หลายง่าม  ใครมีความหมายอื่นบอกกันด้วยนะครับ

กระบอกแรกของผมขอ ป. 3 ได้แบบประทับใจที่สุด ก่อนหน้านั้นก็ตั้งหลักนานหลายเดือนเหมือนกัน กล้าๆ กลัวๆ เพราะ
ช่วงนั้นรัฐบาลเข้มงวดเรื่องนโยบายอาวุธปืนด้วยครับ ตอนไปติดต่อก็ไม่รู้จักใครในอำเภอ จนท. หน้าห้องที่รับผิดชอบ
รับเอกสารไปดูแล้วบอกให้เขาพบนายอำเภอเลย เข้าไปคุยไม่ถึง 5 นาทีก็เซ็นให้เลยครับ ออกมาให้หน้าห้องเขียน ป.3
และจ่ายหกบาท แล้วรับออกมาแบบงงเล็กน้อยเพราะผิดคาด อุตส่าห์ทำการบ้าน เตรียมเหตุผลข้อชี้แจงไว้ต่างๆ นานา
แต่ท่านไม่ถามเลยครับ สรุปแล้วใช้เวลาทั้งหมดประมาณ 15 นาที...  :D

กระบอกแรกของผมยังไม่ได้เลยครับเพราะป3. ยังไม่ออกยืนเรื่องตั้งแต่สิงหาคม 49 ที่อำเภอบอกว่านายเซ็นต์ให้ปืนสวัสดิการก่อน

"ระบายความในใจ  กว่าจะได้ปืนกระบอกแรก"
    ของผมสิ่งที่น่าหนักใจคือหาปืนครับ.
เนื่องด้วยมีงบจำกัด จึงต้องหามือสองที่ถูกใจ
กว่าจะเจอเนื้อคู่ รวมกะศึกษาในเว็บนี้แหละครับ(ขอบคุณ วมต.และผู้เกี่ยวข้องครับ)
ปีครึ่งครับ  ตอนนี้รอถอยป้ายแดงกระบอกสองจากไพศิษฐ์ตอนเมษาครับ
ที่ผมอยู่ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องป๓ ป๔ ครับ