เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

อ่านเเล้วพี่ๆท่านใดมีข้อเสนอเเนะ ผมยินดีน๊ะครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้เอง
  คือผมได้ซื้อเเพคเกจเดินทางไปเที่ยวที่เกาะเหลาเหลียง จ.ตรัง ออกเดินทางโดยสายการบินที่มีบินไปตรังอยู่เจ้าเดียวล่ะครับ ออกเดินทางวันที่ 30 มีนาคมที่ผ่านมาเครื่องออกเวลา 08.25 ผมก็เข้าเช็คอินเมื่อเวลาประมาณ ก่อน 8 โมงเล็กน้อยยังหวั่นๆว่า จะทันรึเปล่า ทีนี้ ถามน้องที่เคาน์เตอร์เช็คอินว่าทันมั๊ยน้องเค๊าบอกว่าทันครับพี่ ก็เลยโหลดสัมภาระคือผมไปกับแฟน 2 คน กระเป๋า 2 ใน เเต่ผมเอาคันเบ็ดตกปลาไปด้วยน้องเค๊าก็บอกว่าพี่ครับ คันเบ็ดพี่ต้องเสียค่าโหลดพิเศษน๊ะครับ เอาเข้าเครื่องไม่ได้(ย้ำน๊ะครับ เข้าในเครื่องไม่ได้)จริงๆเเล้วคันเบ็ดผมก็ไม่ได้ยาวอะไรมาก เเค่ 5ฟุต4นิ้วเอง ทีเเรกผมกะว่าจะถือไปใส่ไว้ในช่องใส่ของด้านบนหัวด้วยสิ ผมก็ตัดปัญหาไปว่า โอเค น้อง ค่าโหลดเท่าไหร่,200บาทครับพี่ ผมก็ควัก(เงิน) จ่ายให้น้องไป น้องก็บอกว่าจ่ายตรงนี้ไม่ได้ครับพี่ ต้องไปจ่ายที่เคาน์เตอร์สายการบินด้านประตูหน้า ผมก็เดินๆๆๆ ไปจ่าย พี่ๆลองนึกภาพดูน๊ะครับว่า ดอนเมืองตอน8 โมงกว่าๆ คนเริ่มพลุกพล่านเพียงไหน พอมาถึงเคาน์เตอร์ ก็ต่อคิวลูกค้าประมาณ เกือบ 10 คนได้ เเต่ เปืดช่องบริการเเค่ 2 ช่องทั้งๆที่ช่อง มีตั้ง 4ช่อง จนท.อยู่ด้านในเคาน์เตอร์ ก็ตั้ง 4-5 คน ทีนี้ ความที่ ผมกลัวตกเครื่อง เพราะเวลามันใกล้เข้ามาเเล้ว ผมก็เลยเดินมาที่ช่องข้างๆที่ไม่ได้เปิดเเล้ว ถาม จนท.ที่อยู่ด้านในว่า ขอโทษครับ ผมขอจ่ายค่าโหลดพิเศษก่อนได้มั๊ย พอดีผมเช็คอินเเล้วเครื่องผมก็ใกล้จะออกเเล้ว จนท.ตอบกลับมาเสียงใสเจือรอยยิ้มว่า ไม่ตกหรอกค่าเช็คอินเเล้วรบกวนต่อคิวน๊ะค๊า ผมก็เดินกลับมาต่อเเถวที่ให้เเฟนผมรอคิวเเทนอยู่ผมน่ะ ตอนนั้น ผมกะไว้เเล้วล่ะครับ ว่าไม่ทันเเน่ๆยังหันมายิ้มกะเเฟนเเล้วหยอกกันว่าถ้าเราตกเครื่องเเล้วจะทำยังงัยกันดีล่ะ ทีนี้พอถึงคิวผมชำระเงิน ตอนนั้น มัน 08.30 เเล้ว ผมได้รับสลิปเเล้วก็รีบเดินมาที่เคาน์เตอร์เช็คอินเพื่อเอาสลิปมายืนยัน ไม่เจอไอ้น้องคนที่รับเช็คอินทีเเรก เจอเเต่สาวสวยนั่งอยู่เคาน์เตอร์ข้างๆ พอผมเอาสลิบ ให้น้องเค๊าดู น้องเค๊าบอกว่า เครื่องเพิ่งออกไปเมื่อกี้นี้เองค่า เอาละสิ ทำงัยดีฟ๊ะเนี่ยตู! ผมคิด  ผมก็เลยบอกว่าไหนผมเช็คอินเเล้วตกเครื่องได้งัยเนี่ย น้องคนที่เป็นคนดูเเลเคาน์เตอร์เช็คอินก็บอกว่า เค๊า ไม่สามารถยืนยันได้ว่าผู้โดยสารอยู่ไหน กัปตันเลยสั่งreject สัมภาระผมลงมาทีนี้ผมคุยกะน้องคนนั้นว่า น้อง ก็คนของน้องบอกให้พี่ไปยืนจ่ายค่าโหลดพิเศษบ้าอะไรนั่นเเหล่ะ เเล้วน้องจะมาบอกว่ายืนยันไม่ได้ ได้ยังงัยล่ะน้องน้องมันก็เงียบ ทำงัยละครับทีนี้ น้องเค๊าก็เลยตัดสินใจว่า เอางี้ครับพี่ เดี๋ยวจะมีไฟลท์ไปลงจ.กระบี่ เดี๋ยวพี่ไปลงกระบี่ก็เเล้วกันเดี๋ยวผมจัดรถไปส่งที่ตรังให้  ผมคิดในใจ เออ! เข้าท่าดีแฮะ ไอ่น้องคนนี้  เดี๋ยวพี่รอสัมภาระของพี่ก่อนน๊ะครับ ผมก็เหลือบไปเห็นสัมภาระผมกำลังเข็นมา สายตาผมก็จับไปที่คันเบ็ดตกปลาของผม  เอ๊ะ! ทำไมปลายคันเบ็ดมันห้อยร่องเเร่งอย่างงั้น(ฟ๊ะ) ทีนี้พอน้องเค๊าเข็นมาถึงผมก็ปรี่เข้าไปหาคันเบ็ดตกปลาของผมก่อนเเล้วจับดู ใจก็หวั่นๆว่าอย่าเป็นอะไรไปน๊ะคันเบ็ดเอ๋ย ก็เเกะซองคันเบ็ดออกมาผมงี้อึ้งไปเลยครับ เพราะว่า......คันเบ็ดผมหักครับพี่น้อง!! ทีนี้ก็เอาละสิครับผมก็บอกกะน้องว่า ทำไมคันเบ็ดพี่เป็นอย่างนี้ล่ะ?  เงียบเลยครับ เหมือนไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่ที่ดอนเมืองเลยครับพี่ๆครับ ทีนี้ผมก็บอกว่าไหนใครเป็นหัวหน้าที่นี่พี่ขอคุยด้วยหน่อยซิ ไอ่น้องคนที่จะเปลี่ยนเครื่องให้ผมไปลงกระบี่ก็บอกว่าผมเองครับ เดี๋ยวทางสายการบินจะชดใช้ให้น๊ะครับ ผมก็ถามว่าจะชดใช้ให้เท่าไหร่?  น้องมันก็อ้อมแอ้มตอบมาว่า 500 บาทครับพี่  ทีนี้ผมก็เดือดเลยครับ  ผมก็เลยถามน้องมันไปว่า น้องรู้มั๊ยว่าคันเบ็ดพี่ราคาเท่าไหร่? ทีนี้เริ่มมีคนมามุงเเล้วครับ ทั้งฝรั่ง ทั้งคนไทย น้องคนนั้นก็บอกมาว่าพี่ครับ เดี๋ยวเชิญพี่ที่ออฟฟิศสายการบินชั้น 2 เลยครับพอถึงที่ออฟฟิศสายการบินชั้น 2 ก็มี supervisorมาคุยกับผมบอกว่า  เอ่อ ทางสายการบินจะชดใช้ให้ในราคา 2000 น๊ะค๊ะ ( เพิ่มมาอีก 1500)ผมก็บอกไปว่า นี่คุณ รู้มั๊ยคันเบ็ดผมน่ะมันราคาเท่าไหร่ 14,500 น๊ะครับ เเล้วคุณจะมาชดใช้ชุ่ยๆอย่างนี้ได้ยังงัย คุณต้องรับผิดชอบสิ ทำของผมเสียหายอย่างนี้น่ะ เเล้วที่ผมต้องตกเครื่องอีกล่ะต้องไปลงกระบี่อีกล่ะ เเล้วที่ผมต้องพลาดโปรเเกรมที่ผมซื้อเเพคเกจไว้ล่ะ ผมก็โมโหเเล้วกะว่า ถ้าตูเอาตังค์คืนได้หมดตูไม่ไปมันเเล้ววุ้ย ทีนี้ไอ่น้องคนที่จะให้ไปลงที่กระบี่ก็วิทยุมาบอกข้างบนว่า เครื่องที่ไปกระบี่ออกไปอีกเเล้ว เอาละสิ ทำไงดีทีนี้  เเล้วพี่ๆเชื่อมั๊ยครับ ทางสายการบิน ทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ หายหัวไปกันหมด เเม้เเต่น้ำสักแก้วยังไม่มีมาให้เห็นเลย (เฮ้ออออ   ห่วยจัง) ทีนี้ น้องคนที่จะเปลี่ยนเครื่องก็เดินขึ้นมาบอกว่า พี่ครับ เดี๋ยวจัดเครื่องไปลงที่นครศรีธรรมราชให้เเทนเเล้วกันน๊ะครับ เเล้วทางเราจะจัดส่งรถไปส่งพี่ที่สนามบิน ตรัง (เเล้วจากตรัง ไปถึงท่าเรือไปเกาะ +ค่าเรือ ตัวใครตัวมันน๊ะครับ) เครื่องออก บ่ายโมงน๊ะครับ ผมก็โทรไปเช็คค่าเรือข้ามฝากไปเหลาเหลียงจากท่าเรือปากเมง น๊ะครับ เรือเร็ว 2 คน 9000 บาท :OO เรือหางยาว 5000 บาท :~)  ผมก็โวยไปว่า อ้าวน้องเเล้วค่าเรือที่เพิ่มขึ้นใครจะรับผิดชอบให้พี่ล่ะ  เงียบครับ น้องเค๊าตอบได้อย่างเดียวว่าทางสายการบินชดเชยให้ได้มากที่สุดเท่านี้ล่ะครับ ค่าคันเบ็ดพี่ก็ให้ได้มากที่สุดเท่านี้ล่ะครับ ผมก็บอกกับน้องไปว่าน้อง พี่ไม่โอเคกับข้อเสนอของน้องทุกอย่างน๊ะ เเต่พี่ไม่ไหวเเล้ว เพราะขืนถ้าพูดไปเนี่ย ผมว่าไม่ได้ไปเที่ยวเเน่ เเต่ต้องไป ส.น.ดอนเมืองเเทน ทีนี้ ก็ใกล้เวลาเครื่องไปนครศรีธรรมราชออกเเล้ว ผมก็เลยบอกว่า เอางี้น้องเดี๋ยวพี่กลับมาก่อนเเล้วมาเคลียร์กันดีกว่า  พี่รับไม่ได้หรอกมาทำกับพี่อย่างนี้ ทีนี้น้องมันก็บอกว่า จะโอนเรื่องไปที่แผนกดูเเลลูกค้าให้ จะให้เค๊าติดต่อกับพี่โดยตรงเองผมก็เลยออกเดินทางไปจ.นครศรีธรรมราช(ไม่ได้อยากไปเร๊ยยยยยยยยย) พอไปถึงพี่ๆรู้รึเปล่าครับ จากนครฯ ไปถึงท่าเรือตรังต้องนั่งรถไปอีก เกือบๆ 300 กิโลน่ะครับ :~) เฮ้อออออ   กลุ้มใจ   ยังไม่จบครับพี่ครับ เดี๋ยวดูรูปคันเบ็ดเเล้วผมขอความเห็นหน่อยครับ ว่าจะทำยังงัยกะสายการบินนี้ดี   ตอนนี้เค๊าให้ข้อเสนอมา เป็น 5000 บาท เเล้วครับ เเต่คันเบ็ดรุ่นผมน่ะตอนนี้มัน 12500 บาทครับ ทำไงดีครับ :~)

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

เค้าจ้างประเภท กรรมกรมามขนสัมภาระ  เบือกับประเภทที่ พอถึงที่แล้วโยนโครมๆ ไม่สนใจว่าข้างในมีอะไร
เจอบ่อยครับ   จนบางที ขอแบกเองดีกว่า

......อ่านแล้วเซ็งแทนเลยครับ  ขอให้เรื่องจบลงด้วยความHappyนะครับ..

แย่มากครับ

เอาใจช่วยให้จบด้วยดีครับ

ด้วยความเคารพครับ

จาก 12 -50  กลายเป็น 30 แทนครับ
ความจริง น่าจะใส่กล่องพลาสติกใส นะครับ
ยังจะพอทน หรือไม่ก็ต้องหิ้ว ท่อแอสรอนไปแทน
งานนี้ ขอค่า กล่อง พลาโน ล่ะกันครับ

เอาใจช่วย ให้จบด้วยดีครับ

เอาใจช่วยครับ ขอให้จบลงด้วยดีครับ

ผมเคยนั่งแอร์ฯ จากกรุงเทพฯไปกระบี่ ปรากฏว่า เจ้าหน้าสายการบิน(จากดอนเมือง)ลืม ไม่ได้โหลดสัมภาระSecurity Item ลืมไว้ที่กรุงเทพฯ เซ็งมากเลยครับ มีแต่คำว่าขอโทษครับ

ขอเอาใจช่วยให้จบลงด้วยดี และเป็นที่พอใจ ได้ผลอย่างไรเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ...

วันที่ผมไปถึงน่ะครับ ออกจากชลบุรี 7โมงเช้า ถึงที่เกาะเหลาเหลียง 18.15 น่ะครับพี่  :~)ไปออสเตรเลียสบายๆ  พอไปถึงเเล้วเล่าเหตุการณ์ให้พี่เค๊าฟังเเล้วพี่ที่เกาะบอกว่าลูกค้าทริพที่เเล้ว สายการบินนี้ เอาคันเบ็ดมาให้ลูกค้า เเต่ ลืมกล่องเบ็ดมาให้เพราะติดไปกับเครื่องที่ไปนครศรีธรรมราชครับ  เฮ้ออออออ  ให้มันได้ยั่งงี้เส้ เเระพี่เเกคนนั้นจะตกยังง๊ายยยยย  รอกก็อยู่ในกล่องเบ็ด,ป๊อบเปอร์ก็อยู่ในกล่อง

สมัยก่อน ดอนเมืองเก่า  สายการบินในประเทศ ผมเช็คอินไปนั่งรอ แล้วเค้าประกาศเรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่อง  ไอ้ผมก็อารามร้อน เดินไปจะเข้าช่องแล้วยื่นตั๋ว โดนพนักงานสาวที่รอรับตั๋ว ตะคอกใส่เสียงดัง  แล้วทำสีหน้าเอือมระอา พูดทำนองว่าไฟล์คุณ ยังไม่ถึง  ผมถึงกับหน้าชา แล้วเดินถอยหลังสองสามก้าวแล้วนั่งลง ผมก็จ้องหน้าพนักงานเค้าแบบงงๆ แบบประมาณว่า ไม่น่าเชื่อว่าผมจะได้เจอเหตุการณ์แบบนี้กับนางฟ้าแสนสวยครับ

ส่วนอีกทีนึง ก็สนามบินขอนแก่น พนักงานขายตั๋ว ตอนที่เป็นสนามบินเดิม ก็ทำยังกับเอือมระอาคนไทยเสียเต็มประดา พอเจอฝรั่งก็เจ๊าะแจ๊ะ เจ๊าะแจ๊ะ  พอเจอคนไทย ทำยังกะจะโยนตั๋วให้ 

ขอแสดงความเสียใจกับท่านเจ้าของกระทู้ครับ ... ผมเข้าใจครับ ผมก็รักคันเบ็ดมากๆครับ
........................................................... ........................................................... ...................................

การนำคันเบ็ดขึ้นเครื่องบิน เข้าใจครับว่าท่านเจ้าของกระทู้คิดว่าจะหิ้วขึ้นเครื่องไปได้ เลยไม่ได้ป้องกันมากมาย
แต่บางสายการบิน ไม่ยินยอมให้นำคันเบ็ดตกปลาขึ้นไปกับผู้โดยสารจริงๆครับ
เพราะกลัวอันตราย เนื่องจากสามารถเป็นอาวุธได้ โดยการหักแล้วทำให้แหลมคม ซึ่งก็เป็นสิทธิของเค้าครับ
เราควรจะต้องป้องกันคันเบ็ดเราเต็มที่ครับ กระบอกใส่คันเบ็ด PLANO อันละ สองสามพันบาท คุ้มมากครับ
เรื่องค่าเสียหาย ท่านคงค้องเรียกร้องจากสายการบินให้มากที่สุดแหละครับ
ส่วนคันเบ็ดคงต้องทำใจ เพราะท่านกำลังจะได้ตะขอเกี่ยวปลาที่แพงที่สุดในโลก
เลาะไกด์ออกให้หมด เอาไว้บิวท์ใหม่(กับแบลงค์ใหม่)
ส่วนคันเดิม เอาตัวเบ็ด 12/0 มาติดกับปลายของท่อนโคนที่เหลือ
ถ้าทำเองได้ก็ง่าย ไม่งั้นก็ให้ร้านที่รับบิวท์คันเบ็ด ช่วยหน่อย ไม่น่าเกินร้อยบาท(เฉพาะค่าพันตะขอ ไม่รวมค่าตัวเบ็ด 12/0)
คงต้องทำใจครับ ผมก็เคยโดนสายการบินทำคันเบ็ดหักเหมือนกัน ได้มา 500 บาทเอง
ตั้งแต่นั้น เลยยอมเสียเงินซื้อกระบอก PLANO ครับ
ไม่ใช่ต้องระวังเฉพาะโลว์คอส์ทนะครับ ที่ทำคันเบ็ดผมหัก เป็นสายการบินราคาปรกติซะด้วยครับ

เห็นใจครับ.. 

เศร้าจัง  ถ้าเป็นผมคงได้แค่ 500  มีเรื่องอะไร ไม่ค่อยชนะเขาสักที

เห็นใจ จขกท.ครับ สายการบินก็แบบนี้แหล่ะครับ ผมก็เคยโดนโยนกันไปโยนกันมา
เราสิครับต้องเหนื่อยตามเรื่องเอาเอง  ส่วนเรื่องค่าเสียหายนั้น เค้าไม่ชดใช้ให้เท่าราคาของแน่นอนครับ อันนี้ต้องทำใจแต่ต้องเรียกให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเรียกได้ ส่วนข้อมูลก็เป็นประโยชน์ครับ
สำหรับใครที่จะต้องนำของไปกับเครื่อง อะไรที่มันแตกหักง่ายอย่างเช่นคันเบ็ดแบบ ท่าน จขกท..
ควรหากล่องใส่ให้เรียบร้อย ป้องกันการแตกหักครับ มาถึงสุดท้ายนี่เสียความรู้สึกครับ ที่ต้องนั่งรถไปอีก 300 โล แบบนี้เซ็งจริงๆเลย   รู้แบบนี้นั่งรถทัวร์ไปดีกว่า:-\

พี่ jamin  ครับ ผมลืมเล่าไปครับ พอเกิดเรื่องขึ้นเเล้ว พนักงานเค๊าให้ผมถือคันขึ้นเครื่องได้ครับพี่ เเต่ต้องไปฝากที่gate ก่อนขึ้นเครื่องน่ะครับเเล้วตอนเวลารับกระเป๋า ก็ไปรับที่เคาน์เตอร์สายการบินที่สนามบินที่ลงได้เลยครับ  :~) ส่วนคันที่หัก ผมกะว่าจะเลาะไกด์ออกเเล้ว ต่อโคนด้ามเเล้ววางไกด์ใหม่เอาไว้เป็นคันสเเตนอัพตกข้างเรือครับผ๊มม ล่าสุดตอนนี้ ทางสายการบินยินยอมอยู่ที่ 5000 เเล้วครับ เเต่ เเบลงค์ JIGGING MASTER iรุ่นของผมเนี่ย 4700 ไปเเล้วครับ ไม่รวม ค่าบิ้วท์ กะค่าอุปกรณ์อื่นๆเลยครับ :~)

ก็คือเหมือนกับรถทัวร์กระมังครับที่จะจ่ายห้าร้อยบาท  ซึ่งในครั้งนั้นผมอยากชกเจ้าหน้าที่ของบริษัทแล้วเอาเงินนั้นไปเสียค่าปรับแทน  ระยะหลังเวลาขึ้นรถทัวร์ก็พาขึ้นไปด้วยเลยพอเค้าจะให้ไว้ด้านล่างผมก็บอกว่า ถ้าไว้ข้างล่างแล้วสูญหายจ่ายห้าร้อย แต่ถ้าไว้ข้างบนแล้วสูญหายเดี๋ยวผมจ่ายเองห้าร้อยแต่เป็นค่าปรับที่ สน. ส่วนจะคดีอะไรค่อยว่ากัน ผลสรุปก็คือพาขึ้นไปไว้ข้างบน ตอนแรกจะเกรงใจเค้า แต่คิดไปคิดมาเกรงใจเค้าแล้วเราลำบากไม่เกรงใจดีกว่า เลิกเป็นคนดีแล้วครับ

ผมว่าทุกนักแหละครับที่ต้องระวัง

ที่ไม่ชอบที่สุด คือ เลื่อนไฟลท์ น่าเบื่อมากๆ ตารางนัดหมายกระจายหมด  ไม่คุ้ม

;D

น่าเสียดายครับ ต่อไปนี้ถ้าเอาคันขึ้นเครื่องผมจะเอาใส่กระบอกคันครับ ขอบคุณที่ช่วยเตือนนะครับ  :)

ในฐานะที่ผมทำงานสายการบิน เรื่องความเสียหายที่เกิดขึ้นกับผู้โดยสารจะกำหนดไว้หลังบัตรโดยสารครับ ถึงแม้ว่าสายการบินจะชดใช้ค่าเสียหายแต่ไม่เท่ากับราคาสิ่งของของผู้โดยสาร ท่านสามารถฟ้องทางแพ่งเพื่อขอค่าชดเชยเพิ่มขึ้นตามสมควรได้ครับ
ส่วนเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างตัวท่านและสายการบิน ไม่ว่าจะเป็นการทิ้งผู้โดยสาร การไม่รับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น, ฯลฯ ท่านควรที่จะร้องเรียนไปยัง อธิบดีกรมการขนส่งทางอากาศ ซอยงามดูพลี กรุงเทพฯ หรือคณะกรรมการการบินพลเรือน ได้เลยครับ เพื่อที่ทางราชการจะได้มีบทลงโทษกับสายการบินต่างๆ และให้สายการบินเพิ่มประสิทธิภาพในการบริการกับผู้โดยสารให้ดีขึ้น ถึงแม้ว่าจะเป็นสายการบินต้นทุนต่ำก็ตาม

ดูแล้วมัน โลว์ ไปทุกเรื่องเลยรวมทั้งความรับผิดชอบด้วย นะครับ  แย่จัง

เห็นใจ จขท.ครับ ของใครใครก็รัก

บริการ ความรับผิดชอบ โลว์คอสไปหมด  :P

เป็นความรู้ใหม่ของผมเลยว่าเราสามารถดำเนินการต่อไปได้วิธีไหน อย่างไร
ผมบินบ่อยอยู่เหมือนกัน เวลามีปัญหาจะไดทำตัวถูก
ขอบคุณมากครับ

...ผมเคยเห็นเพื่อนถือไม้กอล์ฟ (อันเดียว) ขึ้นเครื่อง  ไม่มีใครสังเกตุ  บังเอิญดวงดี  เพื่อนอีกคนทักเข้าให้  เจ้าหน้าที่เลยบอกว่าห้ามนำเข้าห้องโดยสาร  แล้วเขาก็รับของตรงนั้นเลยครับ  ไม่ได้ยุ่งยากอะไร

...เรื่องตกเครื่อง  ผมว่าคนที่บอกว่าเช็คอินแล้วไม่มีตกเครื่องนั่น  บกพร่องมากครับ  ถ้าไม่ใช่คนใหญ่คนโต  หรือโด่งดังจริงๆ เครื่องบินไม่รอหรอกครับ  ไม่ใช่รถทัวร์นะครับ  ;D

...กรณีของเสียหาย  ก็ต้องตามกันสุดๆ ครับ  อย่างไรก็ตามผมนึกถึงกล่องใส่คันเบ็ดตั้งแต่อ่านข้อความแรก  เหมือนกับที่สมาชิกท่านหนึ่งบอกเลยครับ  ถ้าใส่กล่องมันคงไม่หัก  แต่ยังตกเครื่องอยู่ดี เว้นแต่ว่าตีหน้ามึนถือขึ้นเครื่องไปเลย ฮา  ;D

...มองในแง่ดี  ผมว่าการที่เจ้าของกระทู้ไม่ได้ตกปลาตามแผน  ก็มีส่วนดีที่ไม่ต้องทำบาป  ;)

ผมว่าถ้าสมมุติว่ามีคนเดินมาชนคันเบ็ดคุณหักแล้วบอกว่า จะจ่ายให้ห้าร้อย จะว่าอย่างไรครับ...
ผมว่ากรณีนี้ควรแจ้งความและเตรียมหลักฐานเพื่อแสดงมูลค่าที่แท้จริงของสิ่งของ
จากนั้นเจรจาเพื่อให้ได้เงินชดเชยและหรือสิทธิ์อื่นๆเช่นตั่วเครื่องบินฟรี.....เห็นใจครับ

น่าเห็นใจครับ

เคยสังเกตุจากบนเครื่อง พนักงานขนกระเป๋า ไม่ทราบว่าบางสายการบินจ้างมาจากฟาร์มใหน รู้สึกจะถนัดใช้กำลังเสียมากกว่า ผมเคยเห็นบางคนถีบกระเป๋าผู้โดยสารลงจากเครื่องก็มี ???

ของใคร ใครก็หวง

นายสมชายแก่แล้ว... ประสบการณ์ชีวิตสอนว่าทุกคนสมองไม่เท่ากันครับ แต่ละคนก็มองเห็นแต่มุมมองส่วนของตนเอง คนที่มองภาพรวมได้ แล้วต่อเป็นผืนใหญ่มีน้อยมาก... คนกลุ่มนี้หากอายุยังน้อยก็มักขี้เกรงใจ เลยโดนคนที่สมองกลวงเอาเปรียบโดยไม่ตั้งใจ... ส่วนคนที่มองภาพรวมออกและอายุแยะแล้วมักไม่ค่อยเกรงใจคน เพราะไม่รู้ว่าคนรอบข้างที่ตนเองไม่รู้จักจะเป็นเช่นไร... เขาถึงชอบพูดกันไงครับ ว่าคนแก่ๆ มักเขี้ยว... ฮา

เป็นกรณีตาม จขกท. นายสมชายจะหน้ามึนถือขึ้นเครื่องครับ... หากจะเก็บสตุ้งสตางค์ก็ให้ตามไปเก็บบนเครื่องฯ หากไม่ยอมให้ถือขึ้น นายสมชายก็จะถือขึ้นเครื่องเสียอย่างในเมื่อไม่ผิดกฏหมายนี่นา... ยกเว้นจะมีระดับหัวหน้ามารับของ และออกปากรับผิดชอบให้ อย่านั้นจะถามชื่อเสียง ขอเบอร์โทร แล้วปล่อยให้ไป....

คนดื้อแบบนี้ยังไง๊ ยังไง ก็ไม่ถึงขั้นชกหน้ากันครับ... หนักที่สุดก็มีปากเสียงกันนิดหน่อย ซึ่งเขาไม่กล้าทะเลาะกับผู้โดยสารรุนแรงในพื้นที่บริการครับ ดังนั้นหากเราไม่ดื้อกวนโอ๊ยชาวบ้าน... เราได้เปรียบเสมอครับ...

ตัวอย่างอีกอันนึง... คือตำรวจจราจรชอบโบกรถให้วิ่งสวนเลนเพื่อระบายรถ ในบางครั้งไม่ได้วางกรวยเป็นแนวเอาไว้... ชอบโบกให้เราเร่งออกไปเร็วๆ หากเป็นตำรวจมือเก๋าๆ จะสั่งให้ลูกน้องดูหัวถนนเอาไว้ไม่ให้รถวิ่งสวน... แต่จราจรหนุ่มๆ ใจร้อนมาก โบกไปเลย แล้วบอกว่ารับผิดชอบเอง... พอโครมขึ้นมาก็ทำได้แค่บันทึกว่าเราถูก แล้วให้ไปไล่เบี้ยค่าเสียหายเอาเอง... ฮา... นายสมชายคนนึงล่ะ ปลอดภัยไว้ก่อนไม่วิ่งสวนเลนง่ายๆ ยกเว้นมีจราจรยืนกำกับที่หัวถนนคอยกันรถให้...


สำหรับกรณีที่ให้ผู้โดยสารฯ ไปร้องเรียน หรือฟ้องร้องค่าเสียหายในภายหลังน่ะ... บอกตรงๆ แล้วอย่าโกรธนายสมชายนะครับว่านี่คือสิ่งที่ผู้โดยสารทุกคนรังเกียจมาก... สิ่งที่ผู้โดยสารต้องการคือความสะดวก รวดเร็ว และตรงเวลาครับ... ไม่มีใครอยากตามร้องเรียนฟ้องร้องหรอกครับ...

เสียใจกับท่านจขกท.ด้วยครับ เข้าใจความโกรธแค้นได้ดีครับ

อย่างพี่สมชาย(ฮา)ว่า เรื่องฟ้องร้องจะทำให้เรายุ่ง เว้นแต่ความเสียหายมากคุ้มจะทำ แต่บางกรณีก็มีคนวัดดวงครับ เพราะถ้าทางโน้นเห็นเราเอาจริง บวกลบคูณหารแล้วจ่ายตามที่ขอคุ้มกว่าค่าทนาย ก็ยอม วิธีประหยัดตังค์ที่สุดก็สื่อไงครับ ลองดูหลายๆสื่อ หนังสือพิมพ์หลายๆฉบับ ไทยรัฐฉบับวันนี้เอง คอลัมน์ "เลขที่ 1 วิภาวดีฯ" หน้า 19 เพิ่งลงเรื่องลูกค้าซื้อประกันภัยรถแบบซ่อมห้าง 5 ปีไม่เคยเคลม พอเจอไฟหน้าแตกฝากระโปรงเสียหายทำเป็นบิดพริ้ว  ผมเองเคยเอาบัตรเครดิตแบงค์นอกยี่ห้อระดับอย่างดังลงหนังสือพิมพ์ไปแล้ว จนเป็นที่เล่าขานกันมาในหมู่เซลส์ขายบัตรยี่ห้อนั้น อีกครั้งทวงเงิน(ที่ฝากเข้าเครื่องรับฝากไปแล้วหาย)จากแบงค์ไทยระดับต้นๆก็ต้องขู่ว่าจะฟ้องหนังสือพิมพ์ พวกนี้กลัวเสียชื่อเสียงครับ หาดูหลายๆฉบับนะครับ เพราะบางครั้งธุรกิจกับสื่อก็เอื้อกัน จะฟ้องเรื่องธนาคารถ้าโทรไปเจอนักข่าวสายการเงินเค้าอาจไม่ช่วยคุณ ของผมโชคดีตอนนั้นโทรไปเจอนักข่าวสายการเมือง แล้วจะเหลือหรือครับ เค้าบอกผมเองว่าพี่โชคดีที่โทรมาเจอผม ผมเป็นนักข่าวสายการเมือง รอจนถึงวันที่เค้าคุมหน้าเค้าจับใส่เลย ทางแบงค์ติดต่อมาใหญ่ว่าลูกค้าคนไหน เค้าบอกไปว่าตามจรรยาบรรณเค้าไม่บอก แต่ถ้าไม่เชื่อว่าจริง หลักฐานมีครบ เงียบไปเลยยยย ผมงี้สะจายยยยย หายแค้นที่มันมาปรับผมทั้งที่ไม่ผิด ตั้งแต่นั้นมามาขายบัตรผมอีกผมเลยเล่าเรื่องนี้ให้เซลส์ฟัง เซลส์บอก พี่นี่เอง !!!

ขอให้โชคดีได้คืนครบครับ เอาใจช่วยครับ

ผมเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน เจอแบบนี้วัยรุ่นเซ็ง :~)

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา(21/4/50)ทางสายการบินโทรมาเเจ้งว่าทางผู้ใหญ่ของสายการบินได้สรุปชดใช้ให้เป็นจำนวนเงิน 5000 บาทซึ่งทางสายการบินบอกผมว่าทางผู้ใหญ่ดำเนินการได้เต็มที่เเล้วจริงๆพร้อมแฟ๊กซ์เอกสารมาให้ผม 1 แผ่น ใจความว่า ให้ผมเซ็นยิยยิมที่จะรับเงินจำนวนนั้นพร้อมกับจะไม่ติดใจเอาความหรือเรียกร้องค่าเสียหายเพิ่ม ผมก็นั่งทบทวนอะไรๆหลายๆอย่างเเล้ว ก็ปลงครับ ถือซะว่าฟาดเคราะห์ไปก็เเล้วกัน ล่าสุดไปเช็คราคาที่ต้องบิ้วท์คันใหม่ให้เหมือนเดิม ผมต้องควักกระเป๋าจ่ายเองอีกเกือบๆ6500 เลยครับ  เฮ้อออ  นก น๊อออออ นก ทำกันด๊ายยย  ฝากเรื่องไว้เป็นอุธาหรณ์ ด้วยน๊ะครับ สงสัยจากนี้ จะขึ้นเครื่องต้องเอาคันเบ็ดใส่กล่องซูม ไปด้วยเเล้วล่ะ  ขอบคุณพี่ๆทุกท่านสำหรับความเห็น+ข้อเสนอเเนะครับ  :~)