เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ขอถามผู้รู้ ว่าจำเป็นต้องใช้ถ่านจากไม้ต้นพริก ผสมเป็นดินดำหรือไม่ ถ้าใช้ถ่านไม้ทั่วๆไปที่มีขายในตลาดจะใช้ผสมเป็นดินดำได้หรือไม่ครับ

เมื่อก่อน สมัยเด็กๆเล่นปืนแก๊ป(จุดชนวนด้วยแก๊ปแผง)ก็เคยใช้ถ่านที่ทำจากไม้พริกครับท่านว่ามันเบาดีและเผาไหม้ได้หมดจดไม่ทิ้งคราบผงทิ้งไว้ แต่ถ้าทำเป็นอุตสาหกรรม ไม่รู้จะไปหาต้นพริกมาจากไหนตั้งมากมายนะครับ  :D :D :D

ไม่จำเป็น เพราะมันทำยาก เอาถ่านไม้สักทำได้ ลูกน้องผมมันตำใช้เอง  :)

      ต้องใช้ถ่านไม้ที่ติดไฟได้ดี ๆ เผาไหม้ได้สมบูรณ์หน่อย ที่สำคัญคือ ถ่านที่ว่าต้องตำให้ละเอียด ๆ มาก ๆ หากใช้ถ่านจากไม้ต้นหรือไม้เนื้อแข็งมันจะทำให้ละเอียดยาก และการที่จะเผาไม้ที่ว่าเพื่อให้ได้ถ่านสุก ๆ นั้นมันอยากกว่าการเผาไม้เล็ก ๆ เช่น ต้นพริก ต้นสาปเสือ เป็นต้น

 :)ใช้หนามต้นนุ่นก็ได้ครับ :)

ไม่จำเป็นครับ ใช้ถ่านอะไรก็ได้ครับ

เห็นแถวๆบ้านผม บดละเอียด แล้วร่อนตะแกรงครับ

 ;D ;D ;D

ภูมิปัญญาพื้นบ้าน   อย่างไหนหามาทำใช้ได้ดี   หาใช้ได้ง่ายก็จะใช้แบบนั้น    บางท้องที่ต้นพริกปลูกกันมากก็เลยมีวัสถุดิบเยอะ   ไม่ต้องไปหาไม้ถ่านแบบอื่น.....

 



ผมใช้อยู่สองอย่างไม่พริก  ก็ ไม้สัก   ตามที่เคยได้ยินมา  คือใช้ถ่านไม้อะไรก็ได้ ที่น้ำหนักเบา บดแล้วเป็นผงละเอียด  จะเผาไหม้สมบูรณ์แบบ

    แต่ผมจะใช้วิธีคั่ว  คือผสมดินประสิวกับถ่านในหม้อ   
                              ใส่นำให้ท่วมถ่านแล้วคนให้ดินประสิวละลายให้หมด
                              นำหม้อไปตั้งไฟใช้ไฟอ่อน
                              คนไปเรื่อยๆจนน้ำแห้ง จนดินประสิวจับตัวบนก้อนถ่านเป็นสีขาวแล้วยกออก ระวังหน่อยนะครับ   
                              นำไปตากซักหนึ่งแดด   แล้วนำมาบดผสมกับกัมมะถัน   

                               ปรกตินะครับ  ผมใช้สูตร 2ต่อ 1 ต่อ1     คือ  ถ่านสองกิโล  ดินประสิวหนึ่งกิโล  กัมมะถันกนึ่งขีด

                               ใช้ได้เป็นปีครับ

คุณตาผมบอกว่า ใช้ก้านไม้ฉำฉาครับ ตำเป็นถ่านผสมกับส่วนประกอบอื่น
ไม้ฉำฉา  มีชื่ออื่นคือ   ก้ามปู , จามจุรี ,  Memosa  ครับ

ได้สูตรแล้ว

จะเอาดินดำไปทำอะไร ครับ ....
 กระทู้แปลกๆ  ข้าผู้น้อย มิบังอาจ ชี้แนะ    เดี๋ยวนี้รู้สึกกลัวๆ   ยังไงก็ไม่รู้ 
 
 

ผมเคยอ่านหนังสือเพชรพระอุมา  มีพรานพื้นบ้านเอาดินดำไปใส่ในปลอกกระสุนลูกซองที่ยิงแล้ว
แล้วเอามายิงในปืนลูกซอง ขอทราบความเห็นของผู้รู้ครับ

เท่าที่เคยทำ... แต่นานมากแล้ว ... ถ่านไม้พุทธรา  ถ่านไม้ไมยราพยักษ์ ถ่านไม้สัก ใช้ได้ครับ

เคยทำครับแต่มันฟู่อย่างเดียวคงจะผิดสูตร อิอิ

                              :)ทำได้ครับ ""แต่ไม่รับรองความปลอดภัย ""เมื่อไม่นานยังเห็นกระเหรียงแถวชายแดน
                             ยังทำใช้อยู่  เพราะหาซื้อกระสุนลูกซองได้ยาก 
                             ชาวเวป.. อย่างเราๆซื้อนัดละ 20,30 ยิงสบายใจกว่า ;) ;D
                           

เอาไปใช้กับปืนแก๊ป (ปืนดินดำ) ที่ถูกกฎหมายครับ

      ทำแบบท่านว่าต้องทำครั้งละมาก ๆ ถึงจะคุ้มไม่งั้นเสียเวลามาก

      เมื่อก่อนผมทำใช้เองครั้งละไม่มาก ทำแค่ประมาณ 2-3 ขวดลิโพ ใช้วิธีตำด้วยครก (ครกไม้ตำข้าว หลัง ๆ ก็เล่นครกตำน้ำพริก) ตำอย่างเดียว ไม่ต้ม แค่ตำกว่าจะละเอียดและเข้ากันก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมง ๆ ทำไปทดสอบไป วิธีทดสอบ ก็เอาดินดำที่เราตำผสมกัน 3 อย่าง (ถ่าน+ดินประสิว+กัมมะถัน) หยิบใส่กระดาษที่ใช้มวนยาสูบ มวนทำเป็นกรวยเล็ก ๆ ยาว ๆ แล้วทดสอบจุด หรือหยิบใส่กระดาษ วางไว้ แล้วจุดกระดาษ ให้ไหม้ ดูว่าการเผาไหม้ดีพอหรือยัง ไหม้เร็วไหม ประมาณนี้ หากเผาแล้วไหม้ยังไม่ดีพอก็จะตำต่อไปเรื่อย ๆ สุดท้ายก็จะได้ 2-3 ขวดกระทิงแดง แค่นี้ก็พอแล้ว ยิงได้หลายเดือน หมดเมื่อไหร่ก็ทำใหม่ บรรจุครั้งละแค่ หนึ่งฝาครึ่ง (ฝาลิโพ)  สมัยก่อนก็เอาไว้ยิงปลาในคลอง ยิงหนูนา มาทำเป็นอาหาร ตอนนี้ไม่ได้ยิงมานานมากแล้ว เกือบ ๆ จะยี่สิบปีแล้วมั่ง เห็นรูปคุณนินจา (ขอพาดพิงหน่อย) ยิงปืนแก๊ปที่อยู่ในเว็บนี้ เลยอดนึกถึงอดีตไม่ได้ ยิงปืนแก๊ป (ถูกกฏหมาย) ของพ่อตั้งแต่เด็ก เพราะเด็กบ้านนอกสมัยก่อนก็มีแต่ประสบการณ์อย่างนี้แหละครับ

ขอถามคุณออดว่าใช้ถ่านอะไรครับ

      ผมใช้ถ่านที่เผาจากต้นพริกครับ หากไม่มีต้นพริกก็ใช้ต้นสาปเสือ (ใบมันเอามาเคี้ยว ๆ ห้ามเลือด) ถ่านที่เผาจากต้นพริกตอนเผาต้องเผาดี ๆ ไม่งั้นมันไหม้หมดไม่เหลือถ่าน ข้อดีของต้นพริกคือ ตำให้ละเอียดได้ง่าย เบา เผาไหม้ดี ไม่มีกาก หากตำได้ละเอียด ๆ สัดส่วนพอดี ดินดำไม่ชื้นจะเผาไหม้เร็วมาก และไม่ค่อยเหลือกาก สับแก๊ปปับตูมเลย หากกลัวดินชื้นสับไม่แตก หรือสับแล้วดังซู๊ด ๆ  ผมแนะนำว่าเอาดินดำที่ตำไว้ใช้ออกมาเทผึ่งแดดประมาณเดือนละครั้ง แต่ผึ่งไม่นานประมาณสักชั่วโมงก็เก็บหากแดดดี ๆ โดยเฉพาะหน้าฝน ดังนั้นผมเลยไม่ทำเยอะ ทำแค่พอใช้ ใส่ขวดลิโพปิดฝาให้แน่น ช่วยได้เยอะ

บ้านผมใช้ไมยราบครับ มวลมันเบาดี

  ดินดำ กับดินของกระสุนลูกซอง เมื่อใช้ไฟจุด อัตรา การเผาไหม้ ดินดำที่ใช้ในปืนแก็ป ลุก พรึ๊บ หายวัป .... แต่ดินปืนลูกซอง ลุก ฟู่ ๆ ...  ผมเลยคิดเอาเองว่า ไม่ควร เอาดินดำไปใส่ในปลอกกระสุนลูกซองที่ยิงแล้ว แล้วเอามายิงในปืนลูกซอง  ครับ  :D

คุณออดมีเทคนิดการทำถ่านหรือไม่ครับ ถ้าทำปริมาฌน้อยๆ
ช่วยแนะนำการทำถ่านจากไม้พริกค้วยครับ  เพราะผมไม่เคย
ทำมาก่อนเลยครับ

ดินประสิวเป็นตัวเติมอ็อกซิเจน  และคาร์บอนทำทำหน้าที่เป็นเชื้อเพลิง   ในทางวิชาการ ประเภทของไม้ไม่ค่อยสำคัญนัก  แต่อุณหภูมิ กับการระบายอากาศระหว่างการอบถ่านสำคัญกว่า (ดูจากสีของถ่าน ตั้งแต่น้ำตาลไปจนถึงดำออกน้ำเงิน)

นึกถึงปืนแก๊ปที่ชาวบ้านทำเองสมัยก่อน ทำให้ผมนึกถึงอีกเรื่องหนึ่ง

      น้าและตาเป็นเครือญาติใกล้ ๆ กันกับผม เมื่อประมาณ 30 ปีที่ผ่านมาเห็นจะได้ หลังเขมรแตก มีโจรเขมรเข้ามาปล้นชาวบ้านคนไทยบ่อยมากในสมัยนั้น น้าและตา (ตาแก่เสียแล้ว) ที่ว่าไปดูข้าวในนาของแก่ ที่กำลังสุกพร้อมที่จะเก็บเกี่ยว ช่วงเย็น ๆ ใกล้มืด น้าและตากำลังจะกลับบ้าน ก็เห็นโจรเขมรประมาณ 7-8 คน แบกปืน เดินผ่านนาคนอื่นมา น้าและตาเห็นแต่ไกลก็ได้คิดว่าจะเอาอย่างไรกันดีก็เลยได้แอบ ๆ ข้างป่าละเมาข้าง ๆ คันนา น้าและตาถือปืนแก๊ปอยู่แค่คนละกระบอก ไม่มีชาวบ้านอยู่แถว ๆ นั้น แต่จุดที่แก่อยู่ อยู่ห่างจากหมู่บ้านที่แกอาศัย (หมู่บ้านผมเอง สมัยเด็กตอนนั้นมีกันไม่กี่หลังคาเรือน ไฟฟ้ายังไม่มีใช้) ประมาณ 2-3 กิโลเมตร โจรเขมรมันเดินทำท่าจะตรงผ่านมาทางที่น้าและตาหลบแอบดูพวกมันอยู่ แต่โจรเขมรมันยังมองไม่เห็นน้าและตาที่หลบอยู่
      โจรเขมรมันคงเข้ามาหลบเพื่อรอเวลามืด ๆ หน่อยมันจะเข้าปล้นหมู่บ้าน หรือไม่ก็เข้ามาหลบเพื่อที่จะดักปล้นชาวบ้านที่จะไปเกี่ยวข้าว น้าและตาตกลงกันว่าจะมาบอกชาวบ้านที่อยู่ในหมู่บ้านให้ระวังตัว แต่ช่วงที่กำลังแอบ ๆ ย่อง ๆ ออกมาจากที่หลบซ่อน โจรดันมองเห็นแล้วพวกมันก็เล็งปืนแล้วพากันเดินตรงกันเข้ามา ตาผมเปิดฉากยิงใส่ก่อน แล้ววิ่งไปทางหมู่บ้าน น้าก็ยิงตาม เกิดการยิงปะทะกันระหว่างปืนแก๊ป 2 กระบอกและอาวุธสงครามคงเป็น AK ดังสนั่นป่าติดกับทุ่งนา น้าและตาผมยิงเสร็จก็วิ่งหนีไป หลบใส่ดินดำแถวจอมปลวกไป ยิงไป พวกมันก็ตามมาเรื่อย ๆ น้าและตาแก่บอกว่าได้ยิงไปคนละ 2 นัดเอง ก็วิ่งหนีมาอย่างไม่คิดชีวิตจนมาใกล้ท้ายหมู่บ้านแล้ว
      คนในหมู่บ้านพอได้ยินเสียงปืนก็มีการเตรียมพร้อมกันแล้ว ชาวบ้านที่มีปืนแก๊ปก็ได้ออกมาดูที่ท้ายหมู่บ้าน พอน้าและตาวิ่งมาใกล้หมู่บ้าน โจรเขมรมันก็เลิกตาม น้าและตาก็มาเล่าให้ชาวบ้านฟัง ตาผมซึ่งตอนนั้นเป็นผู้ใหญ่บ้าน ก็ได้ไปแจ้งกับทางอำเภอให้ทราบ ทางอำเภอนำกำลังทหาร ตำรวจ และชาวบ้านอีกส่วนหนึ่งออกติดตาม  จับโจรเขมรได้ 1 คน ที่จับได้ เพราะถูกยิงได้รับบาดเจ็บหนีไม่ทันเพื่อน อีกคนถูกยิงเสียชีวิต ส่วนน้าและตาปลอดภัย พระท่านคงคุ้มครอง
      หลังจากนั้นไม่นานทางอำเภอก็ซื้อปืนลูกซอง 5 นัดให้กับตาที่ปะทะกับโจรเขมร 1 กระบอก ไม่ใช่ปืนหลวงไม่รู้ว่าใครซื้อให้ นายอำเภอนำมามอบให้กับมือแก่เองเลยและยกย่องสิ่งที่น้าและตาได้ทำไป  ตอนนั้นผมยังเด็ก ไม่รู้เรื่องปืนมากนัก รู้แต่ปืนแก๊ปที่บ้านมีเท่านั้น ผมจำได้ว่าเป็นปืนลูกซองแต่ไม่รู้ว่าเป็นยี่ห้ออะไร เคยเห็นและเคยจับมาแล้ว เพราะตาแก่จะนำไปไหนมาไหนด้วยเสมอ หากเข้าป่าหรือไปนา โดยใส่ถุงปุ๋ยแล้วสะพายหลังไป เป็นปืนลูกซองไม่มีพานท้าย แต่มีด้ามจับ ลำกล้องไม่ยาวมากนัก

เรื่องนี้มันยาวครับ ต้องอาศัยประสบการณ์ในการทำด้วย หากทำใหม่ ๆ คงต้องลองผิดลองถูกหลาย ๆ ครั้งแล้วจะทราบด้วยตัวเอง

      1. ต้นพริกที่จะนำมาเผาเป็นถ่าน ควรเลือกลำต้นที่มันอวบ ๆ หน่อย ได้ต้นที่ยังหมาด ๆ ยิ่งดี (ต้นที่ยังไม่แห้งเกินไป แต่หากหาไม่ได้ใช้ต้นแห้งก็ได้ แต่การเผาต้นแห้งจะเหลือถ่านน้อยหากเผาไม่เป็นหรือไม่ดี)  สมัยก่อนแถวบ้านปลูกพริกในหน้าฝน จะปลูกตามจอมปลวกในท้องนา หรือข้างบ้าน พอเริ่มเข้าหน้าแล้งต้นมันจะเริ่มใบล่วงและตายในที่สุด เพราะอากาศมันร้อน หน้าแล้งไม่มีน้ำรด เราก็หักเอาเฉพาะต้นมันมา การที่เอาเฉพาะต้นเมื่อเผาแล้วจะได้ถ่าน หากเอากิ่งเล็ก ๆ หรือต้นเล็ก ๆ เผาแล้วมันจะไหม้หมดเป็นขี้เถ้า หรือได้ก็ก้อนเล็กเกินไป ตัดต้นเอามาเยอะ ๆ หน่อยสักหอบใหญ่ เพราะเผาแล้วจะได้ถ่านไม่มาก การจะได้มากหรือน้อยก็อยู่ในขั้นตอนการเผาด้วย
      2. การเผา อันนี้ก็แล้วแต่วิธีการของแต่ละพื้นบ้าน และวัสดุที่จะหาได้ เช่น เผาโดยการใช้ดินกลบ หรือเผาโดยการใช้แกลบกลบ หรือเผาโดยการใช้ขี้เลี่อยกลบก็ได้ การเผาขั้นตอนนี้มันอธิบายยากนะ คือพูดง่าย ๆ การเผาให้ได้ถ่าน ต้องเผาแบบเป็นควัน ไม่ใช่เผาแบบจุดไฟเผาแบบมีเปลวไฟลุกไหม้ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรดี เผาไม่ต้องนานมาก เพราะนานเดี๋ยวเป็นขี้เถ้าหมด เนื่องจากต้นพริกต้นมันเล็ก ไม่เหมือนไม้ที่เขาเอามาเผาขายอยู่ตามท้องตลาด เขาจะเผากันนานเป็นวัน หากเร็วไปก็อาจจะไม่สุก (อันนี้ต้องอาศัยประสบการณ์หน่อย หรือลองถูก ลองผิดหลาย ๆ ครั้ง ลองเผาเตาเล็ก ๆ ดูก่อน ทำได้แล้วก็เผาทีเดียว หักต้นพริกให้เป็นท่อน ๆ ละคืบหรือสองคืบก็ว่าไป) ขณะเผาต้องลองเขี่ยออกดูว่าเป็นถ่านแล้วหรือยัง ดับไฟที่ติดกับก้อนถ่าน จะด้วยการพรมน้ำหรืออะไรก็ว่าไป ทำให้มันดับก็แล้วกัน
      3. เมื่อได้ถ่านก็ลองเลือก ถ่านที่สุก ๆ อย่างที่ผู้การว่าไว้แล้ว คือ มอง ๆ ดูว่าถ่านดำดีไหม หากคนที่เผาเป็นและถ่านสุกดี ๆ ก้อนถ่านจะดูดำเป็นมันวาวและอยู่ในสภาพเป็นแท่ง อธิบายยากแฮ่

ลองดูครับ ไม่ลองไม่รู้ ไม่ดูไม่เห็น ไม่ทำไม่เป็น

ที่บ้านผมเมื่อก่อน เห็นเขาตำใช้ถ่านพริกหรือถ่านมวลเบามาทำ ขณะตำก็ใช้น้ำแช่พริกพรมไปด้วยให้ชื้นๆ
ถามเขาได้รับคำตอบว่าดินปืนที่ได้จะได้ร้อนแรงเหมือนพริก คงเป็นเคล็ดหรือความเชื่อ
จริงๆ แล้วผมว่าคงป้องกันดินปืนแห้งและร้อนเกินไปจะลุกไหม้ขณะกำลังตำมากกว่า

  เคยเห็นพ่อทำใช้ไม้ปอหู(อิสาน)จะเป็นไม้เนื้ออ่อนคล้ายๆไม้พริก เผาให้เป็นถ่านก้อน แล้วนำมาผสมกับกำมะถัน(มาด)ต้มให้เข้ากันค่อยนำไปป่นให้เข้ากัน  แล้วไปลองว่าเร็วหรือช้า  :OO

  ที่กล่าวมาเป็นแค่คนสังเกตุการณ์ครับ  ;Dไม่กล้าเข้าไกล้แต่กล้าแอบนำไปทดลอง ทุกวันนี้ยังเสียดายเลย อีแก๊ปแฝด ไกเดียวเสียเพราะผมทำเอง ??? ???

ขอบคุณครับทุกๆท่านที่มาให้ความรู้ครับ