เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

.................................................
.............
..........................
.........................................

http://www.weekendhobby.com/offroad/toyota/question.asp?page=2&id=15319


      เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2550

ขณะนั้นเวลา 21.00 น. ผมได้ขับรถกลับจากที่ทำงานไปดูทำเลเปิดออฟฟิสที่อ.ปลวกแดง
เสร็จธุระแล้วก็กำลังจะเดินทางไปส่งเพื่อนที่บริษัทในซอย 3 นิคมอีสเทิร์นซีบอร์ด(ระยอง) และกลับบ้าน
ผมได้เลี้ยวเข้าถนนด้านหลังนิคมฯ มีรถกระบะวีโก้สีขาวติดไซเรน
วิ่งตัดหน้าไป ผมไม่สนใจอะไรก็ขับตามไปแต่กะบะคันนั้นก็เหมือนจะจงใจแกล้ง
ขับช้าแต่ไม่ให้เเซง ผมไม่สนใจ ผมรีบ ผมจึงเเซงขึ้นไปและปาดหน้าเพราะเป็นถนนวิ่งสวนและแคบ
จากนั้นรถคันดังกล่าวได้ตามผมมาตลอด ผมลองกลับรถไปทาง
อ.ปลวกแดง รถคันดังกล่าวก็กลับรถตาม (แน่ๆเลยเค้าตามผม) ผมไม่เข้าใจทำไมเค้าถึงตามผม
ผมรู้สึกไม่ปลอดภัย เค้าไม่ใช่ตำรวจ เค้ามาตามผมทำไม ไซเรนที่เปิดก็เปิดมาก่อนจะเจอผมแล้ว
ผมเลยเร่งความเร็วเพื่อหนีไปที่ชุมชน แต่เจ้ากรรมตลอดทางดูเหมือนเค้าวิทยุเรียกพวกเดียวกัน รปภ.ปลวกแดงเอารั้วเหล็กกั้นไม่ให้ผมหนี แต่ผมขับหลบมาได้อย่างหวุดหวิด
ก่อนถึงตัวอำเภอมีรถกู้ภัยจอดขวางถนน 2 คัน ทั้งๆที่ผมขับมา 140 กม./ชม.
(นี่มันคิดว่าผมเป็นโจรปล้นธนาคารรึไง ผมคิดในใจ)
ด้วยความเร็วที่เหยียบมาผมเบรคไม่ได้แล้วผมหาช่องไหล่ทางหลบรถกู้ภัยปลวกแดง และก็หวิดจะเป็นอุบัติเหตุร้ายแรง
ผมขับรถวิ่งผ่านอำเภอปลวกแดง ขณะนั้นผมกะจะไปที่สถานีตำรวจแต่ผมขับเลยออกไปทางถนนที่มุ่งหน้าไประยอง รถที่ตามผมทีนี้ไม่ใช่ 2 แล้ว มีกะบะอีซุซุ ไฟหน้าติดเพียงดวงเดียว ตามผมมาอย่างกะชั้นชิด
สองข้างทางก็เปลี่ยวมืด และเวลานี้ก็ดึกแล้ว ผมไม่กล้าจอด ในใจคิดว่าถ้าจอดคงต้องมีเรื่องแน่ๆ เลยขับหนีต่อไป
ระหว่างทางมีรถกู้ภัยปลวกแดง พยายามกีดขวางอีกหลายคัน
แต่ผมก็ขับหนีไปได้ จนหลงทางเข้าไปในป่ายางบริเวณอ่างหนองปลาไหล ทางลูกรัง ผมเหยียบรถหนีอย่างไม่คิดชีวิต
กะว่ายังไงๆก็ต้องไปที่ชุมชนเพื่อความปลอดภัย
แต่รถผมเสียหลักบริเวณโค้งหักศอก
รถอีซุซุที่ตามมาชนรถผมอย่างแรงจนไถลเกือบตกอ่าง แต่ผมก็ขับต่อไป ซึ่งรถคันดังกล่าวก็ตามมาอย่างกะชั้นชิด และมาชนข้างจนรถผมเสียหลักอีกครั้งและแซงขึ้นไปจากนั้นก็พยายามปาดซ้ายปาดขวาและเบรครถเพื่อให้รถผมหยุด
จนที่สุดผมเห็นรถกู้ภัยหลายคันจอดขวางทางมีคนจำนวนมากยืนดักอยู่ ผมเห็นว่าหนีไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร รถก็เสียหายมาก และมันหนีต่อไปอีกไม่ได้แล้วจึงเปิดกระจกและยกมือพร้อมพูดออกไปว่า
พี่อย่าทำอะไรผม ผมยอมแล้ว...!! สิ้นเสียงมีชายวัยกลางคนที่ในมือกำท่อนไม้อยู่ ปราดเข้ามาเปิดประตูและกระฉากผมอย่างแรง พร้อมด่าด้วยถ้อยคำหยาบคาย ก่อนผมจะเสียหลังล้มลงและถูกกระทืบ เตะ และต่อยอย่างไม่ยั้ง ผมได้ยินเสียงด่าทอผมและมีคนอีกนับสิบที่แต่งชุดกู้ภัย เข้ามาทำร้ายผมอย่างบ้าคลั่งกะให้ผมตายอยู่ตรงนั้น ผมกระเสือกกระสนหนีไปใต้ท้องรถ หูที่อื้อตาที่บวม และเลือดที่ไหลออกมาทำให้ผมคิดว่าผมไม่รอดแน่ๆ แต่ผมก็ไม่อาจทานแรงดึง ผมถูกดึงออกมารุมต่อ ช่วงนาทีชีวิต ผมทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากถูกรุมทำร้าย สักพักก็มีเสียงชายที่เข้ามาห้าม
"เอ้ย หยุดได้แล้ว พอแล้วๆ" เวลานั้นผมก็แทบจะเดินไม่ไหวแล้ว แต่ก็รู้สึกตัว รู้พวกมีคนห้ามและก็ลากผมไปยังรถกะบะคันหนึ่ง
นำผมไปทิ้งที่โรงพยาบาลปลวกแดง โดยแจ้งพยาบาลว่าผมเมาและขับรถประสบอุบัติเหตุ ผมมีสติแต่ผมยังไม่ได้แสดงอาการอะไรออกไป
เพราะผมอยากรู้ว่าพวกมันจะทำอะไรต่อไป พยาบาลก็จัดการกับหูที่ถูกไม้ตีจนขาด แต่บาดแผลอื่นๆที่มีทั่วร่างกายพยาบาลไม่ได้ทำอะไรเลย.......
แม้ผมจะพอมีสติแต่ร่างกายมันบาดเจ็บมากจนขยับตัวไม่ไหว.......
รุ่งขึ้นผมถูกส่งตัวไปเอ็กซ์เรย์และรักษาที่รพ.พญาไท ศรีราชา นอนพักรักษาตัวอยู่ 3 วัน
ด้วยค่ารักษาพยาบาลที่เกินประกันสังคมไปแล้วกว่าห้าพันบาท จึงตัดสินใจออกมาพักฟื้นต่อที่บ้านอีก 2 วัน
ก่อนจะไปแจ้งตำรวจที่ สภอ.ปลวกแดง "ผมถูกทำร้าย เงินหาย โทรศัพท์มือถือถูกขโมย ผมรู้ตัวคนร้าย เพื่อนผมจำหน้าได้หมด"
และระหว่างที่อยู่ที่รพ.. มีนายกเทศมนตรี..และคณะฯ ได้เข้ามาเยี่ยมผมด้วย นม 1 โหลกับรังนกอีก 6 ขวด
พร้อมกับขอโทษที่เข้าใจผิดนึกว่าเป็นกู้ภัยคู่อริที่ข้ามถิ่น (ดูมันพูดครับ) แถมท้ายด้วยว่า
"พี่ว่าน้องอย่าเอาความกันเลย แล้วไปแล้ว ต่างคนต่างซ่อมรถ ฟ้องไปก็มีแต่เปลืองเงินทั้งคู่ นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนน้องถูกยิงตายไปแล้ว แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วล่ะ"(ดูคำพูดมัน)
จำไว้นะครับไอ้นายกเทศมนตรี...ที่ชื่อ .....ไอ้นี่มันเป็นประธานมูลนิธิกู้ภัยด้วย หากินบนกองทุกข์คนอื่น

**********************
หลังแจ้งตำรวจไปหลายวันผมไม่เห็นอะไรคืบหน้า
ผมจึงตัดสินใจไปตามหาวายร้ายในคราบกู้ภัยที่ทำร้ายผมและขโมยเงินผมและขโมยโทรศัพท์มือถือผมไป
ผมตระเวณตามร้านมือถือในปลวกแดงกว่า 10 ร้าน จนมาถึงร้านขายมือถือ เยื้องกับธนาคารศรีนครในตัวอำเภอปลวกแดง
ผมเห็นโทรศัพท์มือถือผมวางขายอยู่ ไม่รอช้าผมไปแจ้งให้ตำรวจมาจัดการเจ้าของร้าน(มาทราบทีหลังว่าเจ้าของร้านเป็นอดีตกู้ภัยที่เอาทรัพย์สินมีค่าของผู้ประสบเหตุมาฟอกเงิน)
มันเป็นขบวน

.......................................................

กระทู้นี้ จาก www.weekendhobby.com  มีเพื่อนสมาชิกนำมาเสนอแลกเปลี่ยนความเห็นแล้วตามนี้ ครับ
www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=36964.0

โปรดระมัดระวัง การนำเมล์จากที่อื่นมาลงต่อในที่สาธารณะ
ฟังความข้างเดียว แล้วแสดงความเห็นไปพาดพิงเขาซ้ำอีก
เป็นความผิดตามกฎหมายครับ

ลอง ส่งหนังสือขอความคืบหน้าคดีกับร้อยเวร ว่าคดีดำเนินการถึงไหน ถ้าไม่คืบหน้าก็ร้องเรียนผู้การจังหวัดเลย   พวกหน่วยกู้ภัยนี้มันได้รับอนุญาตให้มีอำนาจตามกฏหมายฉบับไหนบางพวกมันจะรู้กันไม่เนี่ย ไซเรนที่เปิด วิทยุที่ใช้ มันได้รับอนุญาตกันบางหรือน่า