เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

หมายถึงการเข้า Safe ปืนหน่ะครับ..ขอความเห็นจากท่านสมาชิกครับ....
1.สำหรับประชาชนทั่วไป
2.สำหรับท่านที่ปฎิบัติหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย
...ในสภาวะการกดดันถึงคราที่จะต้องใช้อาวุธปืนมีใครเคยลืมปลด safe ปืนบ้าง..
 ;D ;D ;D

ผมเคยครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งหมาที่บ้านมันเห่าตอนดึก แฟนผมเค้าให้ผมออกไปดู ผมลยขึ้นลำไว้แล้วเข้าเซฟเจ้า75COMPACK ของผมไว้ แล้วเดินออกไปดู  ผลปรากฎว่าเจอไอ้เห่าตัวเบ้อเร่อเลย ด้วยความตกใจเหนี่ยวไกใหญ่เลย แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น โชคดีที่มันไม่เลื้อยมาทางผม ( รอดตายไป ) ตั้งแต่นั้นมาไม่เคยเข้าเซฟเวลาออกไปดูบ้านเวลากลางคืนเลย ขึ้นลำแล้วไม่เอานิ้วเข้าโกร่งไกถือเดินตรวจบ้านไปเรื่อยๆ

ฝึกฝึกฝึกฝึก แล้วก็ ฝึกฝึกฝึกฝึกๆๆๆๆ......... :D

ฝึกครับ....สำหรับผมเอง...มิได้ต้องมีการปฏิบัติงานในการ รปภ. ครับ

การลืมปลด safe ปืน นั้น....มีโอกาสเป็นไปได้สูง....ครับ

ผมเลยเลือก...การฝึกการใช้งาน...ประเภทเดียว...
คือ...หลีกเลี่ยงการเข้า safe ปืนในทุกกรณี...
เว้นแต่...สองประการเท่านั้น...

ประการแรก...ในสนามยิงปืน...ที่...จำเป็นต้องเข้า safe ครับ...

ประการต่อมา....จากการใช้งานจริง...แล้ว...ยังคงอยู่ในรถยนต์และต้องขับรถนั้นต่อเนื่องไปครับ

เพราะ...ผมใช้ บราวนิงค์ ไฮฯ ไม่มีคันลดนก...และผมหลีกเลี่ยงการลดนกด้วยมือข้างเดียว ครับ

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

สำหรับผมคิดว่าสี่งสำคัญเลย เราต้องมี..สติ ครับ และดูสถานการณ์  ถ้าหากภาวะคับขันก็จะปลดเซฟรออยู่แล้ว แต่นิ้วจะยังไม่เข้าโกร่งไกจนกว่าจะยิงเท่านั้น     
  และที่ผมคิดว่าสำคัญอีกอย่าง คือระบบความปลอดภัยของตัวปืน เช่น คันลดนก และเซฟ             เช่นเดียวกับ คุณ51ผมหลีกเลี่ยงที่จะเข้าเซฟ หากไม่จำเป็นครับ

สำหรับผมคิดว่าสี่งสำคัญเลย เราต้องมี..สติ ครับ และดูสถานการณ์  ถ้าหากภาวะคับขันก็จะปลดเซฟรออยู่แล้ว แต่นิ้วจะยังไม่เข้าโกร่งไกจนกว่าจะยิงเท่านั้น     
  และที่ผมคิดว่าสำคัญอีกอย่าง คือระบบความปลอดภัยของตัวปืน เช่น คันลดนก และเซฟ             เช่นเดียวกับ คุณ51ผมหลีกเลี่ยงที่จะเข้าเซฟ หากไม่จำเป็นครับ

           เห็น ด้วย กับ พี่ เจษ ครับ ต้อง ฝึก มากๆ ครับ หลายท่าน เน้นการฝึกยิงแห้ง แต่ ไม่ค่อย เน้นการฝึกชักปืน การเครีย ปืน ....... :D

 ไม่ว่าจะดับเบิ้ลหรือซิงเกิล ผมพกแบบขึ้นลำแล้วลดนกแต่ไม่เข้าเซฟทั้ง2แบบจนชินไปแล้วครับ...ง่ายดีไม่ต้องคอยจำ ;)

เวลาเดินตรวจก็สับสนเหมือนกันครับ ไม่รู้ว่าจะลดนก หรือง้างนก เข้าห้ามไกดี ....

สำหรับคนทั่วไป กับสำหรับ จนท. ผมไม่ทราบว่าจะแนะนำอย่างไร แต่สำหรับผม ถ้าติดตัวก็ขึ้นลำลดนก แต่ตอนเก็บไว้ในบ้าน ไม่ขึ้นลำ และเข้าห้ามไกไว้ด้วย โดยบอกแฟนถึงวิธีใช้เรียบร้อยแล้วครับ  ;D

สำหรับผมเวลาอยู่บ้านไม่ใส่ลูกครับแต่วางลูกไว้ใกล้ๆ  แต่ถ้าออกตรวจเวรก็จะใส่ลูกแต่ไม่ขึ้นลำครับ
อ้อ ผมใช้ 870 ครับ

ของผมโชคดีหน่อยครับ
ใช้ P7M8 ขึ้นลำไว้ตลอดครับ ;D

 :).. เรื่องยิง.ไม่ยิง.. ส่วนตัวผมเห็นว่า เป็นเรื่องของการตัดสินใจครับ.. ถ้าลงตัดสินใจ จะแลกกับมันแล้ว.. สติ กับใจที่นิ่ง.. และการเอาชีวิตรอดของจิตใต้สำนึก.. จะเกิดขึ้นเอง.. กับผมเป็นอย่างนั้นจริงๆ ครับ.กับบางเหตุการณ์ที่เคยผ่าน . ลูกโม่ ไม่ง้างนกครับ ยิงแบบดับเบิ้ล ..ส่วนออโต ดับเบิ้ลจะขึ้นนก  ไม่ลดนกครับ ปลดเซฟ นิ้วนอกโกร่งไก..นัดแรก ต้องซิงเกิ้ลเสมอ..  ซึ่งเรื่องการฝึกฝนที่ผ่านมาจะช่วยท่านได้มาก .. และเป็นเหตุหนึ่งที่นำพา ออโต ผมจะไม่ขึ้นลำไว้เลย.. เพราะ เวลาเพียง ๑-๒ วิ ถ้ารู้ตัวก่อน ก็สามารถขึ้นลำได้ทันแล้วครับ..  :) :). ;D

สำหรับประชาชนเต็มขั้นอย่างผม กล็อคป้อนกระสุนไว้ในรังเพลิงตลอดเวลาครับ ส่วนตัวM1 ไม่ขึ้นลำ กะตอนขึ้นลำจะได้มีเสียงขู่ไว้ก่อน ;D ;D ;D

 :)..ขอเพิ่มอีกนิดนึงครับ..การใช้อาวุธปืนกับผม ปัญหามันอยู่ที่..จะตัดสินใจอย่างไร ถึงต้องใช้อาวุธปืน. และต้องใช้กับคนเลว คนร้าย ในกรณีจะถูกประทุษร้ายกับชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สิน..กับตนเอง หรือกับคนอื่นที่บังเอิญผ่านไปประสบเหตุ.. เพียงเท่านั้น .. กรณีขับรถ มองหน้า ปาดหน้า..ผมไม่เคยถือทาง..เพราะคู่กรณีไม่ใช่คนเลว คนร้าย มันเป็นเรื่องของอารมณ์.. ผ่านแล้วก็ลืม..ผมไม่รู้สึกขายหน้า เสียเกียรติ ที่ต้องยกมือไหว้.. แม้เพียงบางครั้งยกก้มศรีษะให้. เรื่องก็จบลงด้วยดี..  :)  :)

ในภาวะปกติเราอาจจินตนาการได้ทุกอย่าง
แต่ในสภาวะกดดัน เร่งรีบ มันเป็นอะไรที่คาดไม่ถึง :o :o :o

 :D เป็นแนวคิดที่ถูกต้องและดีมากเลยครับ ผมคนหนึ่งที่ใช้อยู่ปฏิบัติอยู่เหมือนกัน  :D

มีปืนต้องมีสติครับ

:D  อันนี้ผมขอนำไปปฏิบัตินะครับพี่ 524 ;D

;Dผมขอนำข้อความอันนี้ของพี่ไปใช้ในชีวิตประจำวันของผมครับ :~)

 ;D เรื่องการขึ้นลำแล้วเข้าเซฟพร้อมยิงผมใช้เฉพาะที่สนามยิงปืนครับขนาดอยู่ที่สนามผมยังลืมเลยครับเวลาจะยิง :~) :~)....................เลยไม่กล้าที่จะขึ้นลำแล้วเข้าเซฟ ทั้งในการ พกพา หรือ นำพา ครับรวมถึงเก็บไว้เฉยๆด้วย กลัวว่าถึงเวลายิงกันจริงๆผมลืมแน่ๆ........;D ผมใช้วิธี ลูกใส่แม็กแยกจากตัวปืนผมเก็บอย่างนี้ตลอดครับ ไม่ว่าอยู่บ้านหรือนำพาไปต่างจังหวัด................คือที่ทำอย่างนี้ก็เพื่อความปลอดภัยไว้ก่อนครับทั้งตัวผมเองและคนอื่นภายในบ้าน........ถือเรื่องความปลอดภัยเป็นอันดับแรกครับ............และเรื่องที่จะใช้ป้องกันตัวผมว่าการที่จะยิงใครสักคนมันต้องมีการบอกเหตุครับว่าจะมีเรื่องที่จะต้องยิง.....และมันต้องเหลือเวลาให้เอาแม็กใส่ปืนขึ้นลำบ้างแหละครับ อย่างไปต่างจังหวัดถ้าขับรถไปในที่เปลื่ยวผมก็จะนำแม็กใส่ปืนแต่ไม่ได้ขึ้นลำครับออกจากที่เปลี่ยวก็เก็บเหมือนเดิม :~)......ถ้าจำเป็นต้องยิงกันจริงๆขึ้นลำไม่ถึง 2 วินาทีครับ ขึ้นลำเสร็จก็ซัดโป้งเลย อันนี้อยู่ที่เราฝึกบ่อยๆครับ :VOV:

...สองวินาที  บางครั้งอาจเหลือเฟือ (สำหรับคนที่จะทำร้ายเรา หรือสำหรับตัวเราที่จะป้องกันตัว)  หรือบางครั้งอาจไม่พอ  (สำหรับคนที่จะทำร้ายเรา หรือสำหรับตัวเราที่จะป้องกันตัว)  ::) ผมว่าอยู่ที่ความระวังระไวอยู่มาก  รู้ตัวเร็วเท่าไร ยิ่งมีโอกาสมากขึ้นครับ  ;) 8)

  การเตรียมความพร้อมของอาวุธปืนของผมขึ้นลำเเล้วลดเป็น ฮาล์ฟคอดครับ(เพราะเเถวที่ผมอยู่เป็นพื้นที่สีเเดง)ไม่ว่าอยู่ในบ้านเหลือนอกบ้าน ปืนทุกกระบอกทุกเเม็ก บรรจุเต็มอัตราเพราะผมคิดว่าหนึ่งนัดหมายถึงชีวิตของเรา

 เป็นแนวคิดที่ถูกต้องและดีมากเลยครับ ผมคนหนึ่งที่ใช้อยู่ปฏิบัติอยู่เหมือนกัน  ข้อความโดย: Watt
   :) ขอบคุณครับ.คุณ.Watt  :)

.. :).ขอบคุณครับ..ยินดีครับ.. ;D

  100  %    I   agree  .....      ;)

เห็นด้วยครับ ว่าสัญชาตญาณระวังภัยสำคัญมาก
ในความคับขัน การตอบโต้จะเป็นไปโดยอัตโนมัติ
แล้วการฝึกให้มากจนอยู่ในจิตใต้สำนึกเป็นสิ่งทำได้ยากสำหรับพลเรือนทั่วๆไป

ผมเลือกที่ซับซ้อนน้อยที่สุด ไม่ต้องคิดเรื่องขึ้นลำหรือปลดเซฟ
ปืนป้องกันตัวผมใช้ลูกโม่หรือไม่ก็กล็อกบรรจุพร้อม
ที่ต้องทำเพียงจับเป้าแล้วลั่นไก

เลี่ยงได้ขอเลี่ยง หนีได้ขอหนีก่อน ยิงเพื่อป้องกันชีวิตเท่านั้นครับ

ชึ้นลำทุกครั้งที่ออกจากบ้าน G19 (ไม่มีเซฟให้เข้า) Tomcat ใส่ลูกล่อแล้วเข้าเซฟ 1911 ขึ้นลำเข้าห้ามไก
วิธีฝึก 1.ชักจากซอง(Fobus) ลั่นไก (G19)
         2.ชักจากซอง(ซองข้างขา)แล้วปลดเซฟขณะชักออกจากซอง ลั่นไก(1911)
         3.ปลดเซฟในกระเป๋ากางเกง แล้วชักลั่นไก
ฝึกทุกวันเมื่อกลับเข้าบ้าน (ฝึกหน้ากระจก) ใช้เงาตัวเองเป็นเป้า และทุกครั้งที่เข้าสนาม
ผมจะให้ความสำคัญกับการชักและยิงให้ไว โดยอาชีพอาจจะต้องชักปืนจากซองหลังจากที่เห็นเขาเล็งใส่เรา
เคยถูกผู้ชำนาญการในการใช้ปืนในทำนองต่อสู้ถามว่า เมื่อเห็นคนร้ายเล็งปืนเตรียมยิงใส่ จะต้องทำอย่างไร ?
ตอบโดยไม่ลังเลว่า ชักและยิงให้ไวกว่าเขา คำตอบที่ได้รับคือผิด :~) :~) :~)
ผู้รู้เฉลยว่า หลบให้พ้นวิถีกระสุน ในขณะเดียวกันให้ชักปืนและยิงสวนออกไปในทันทีทันใด ;D ;D ;D

       ของผมแล้วแต่ปืนที่จะพกครับ..........ถ้าเป็น    ซิก ๒๒๐  หรือบาเร็ตตา    จะลดนกแล้วไม่เซฟครับ  พร้อมยิง

ส่วนถ้าเป็นลูกม้า  ๑๙๑๑   จะขึ้นลำแล้วเซฟไว้ครับ....................ผมจะพกซองนอกจะมีสายรัดมาช่วยระหว่างนก

ส่วนลูกโม่ก็ตามปกติ............แฮะ ๆ  ไม่ค่อยอยากพกเท่าไหร่หรอกครับ......แต่ความเคยชินนะ.....ไม่อยากให้ห่างตัว

เอาไว้ช่วยคนอื่นนะครับ................เคยเจอแล้วหลายเหตุการณ์แบบไม่คาดหมายนะครับ

 ;D สองท่านนี้อยู่ในพื้นที่เสี่ยงภัย อาจมีโอกาสใช้ปืนในการต่อสู้สูงกว่าผมเป็นแน่แท้  ;D

 ;D สำหรับผมออกนอกบ้านปืนพร้อมใช้งานทันที ไม่สนเซฟ ให้ความสำคัญกับนิ้วมากกว่า  :D กลับเข้าบ้านกระสุนในรังเพลิงเอาออก แต่หากเกิดมีเหตุต้องใช้ปืนก็ขึ้นลำแล้วก็ยิง ๆๆๆๆๆ จนกว่าฝ่ายโน้นจะเงียบ แต่ตอนนั้นหาที่ซุ่มยิงได้แล้ว ( เอ๊ะ ใครจะยิงใครกันแน่เนี่ย ทำไมต้องซุ่ม  )   ;D

 ;D แต่ถ้าประชิดตัวเกินไป ปืนอาจชักได้ช้าเอามีดปาดนำก่อน หรือ บางทีก็เอานิ้วทิ่มตามันแทน  ;D

 ;D หมันแล้วแหละ บางทีพอเจอเหตุการณ์มันไม่ได้เป็นเหมือนที่เราคิดไว้นิ  ;D

เป็นอีกเหตุผลนึงของการมาเล่น IPSC ครับ เป็นการฝึกตัวเองด้วย ให้มีสติ และสามารถใช้ปืนได้อย่างมีประสิทธิภาพและรวดเร็ว

 ;) ตอบง่ายดีคับ...

เหมือนท่าน 51 คับ...

คือหลีกเลี่ยงการใส่ห้ามไก ยกเว้นในสนาม...

อีกอย่างคือปืนที่ผมใช้ประจำเป็นกล็อก ไม่มีห้ามไกให้ใส่... :DD

เลือกแค่ขึ้นลำถ้าพกซองแข็งกะไม่ขึ้นลำไว้กรณีปกติคับ...  ;D

ผมไม่มีประสบการณ์ แต่ก็ขอเสนอความเห็นนิดครับ
ชักปืนเร็ว เล็งศูนย์ไว ต้องทำให้เป็นไปโดยอัตโนมัติครับ คือฝึกจนมันเคยชิน จนไม่ต้องคิด จริงๆแล้วยิงปืนก็เหมือนขับรถหรือศิลปะการป้องกันตัวครับ เวลาเราขับรถใหม่ๆ มักจะเกร็ง ฝืนๆ แต่พอขับไปบ่อยๆเข้า ก็จะขับเป็นไปโดยธรรมชาติ ไม่ต้องคิดอะไร ส่วนศิลปะการต่อสู้ก็เช่นกัน ถ้าซ้อมบ่อยๆ พอเจอเหตุคับขัน เราก็จะทำตามที่เราได้ฝึกมา โดยไม่ทันได้คิด  ;)

ป.ล. ถ้าผมสามารถพกปืนได้ ผมจะเลือกพกแบบไม่ขึ้นลำครับ พอมีเหตุการณ์ต้องใช้ก็ค่อยขึ้นลำเอา ล่าสุดผมได้รับคำแนะนำจากครูพัลลภ สยป.ตร.(เมื่อวันที่ 01/05/05 พอดีผมเริ่มเรียนหลักสูตรยิงปืนสั้นชาวบ้าน ระบบต่อสู้ เลยเก็บรายละเอียดคำแนะนำ+เทคนิคใหม่ๆ) ว่าขั้นตอนธุรการต้องทำให้เร็ว แต่เหนี่ยวไกให้ช้า นิ่มนวล จากประโยคนี้ผมคิดว่ามีประโยชน์ 2 อย่างเป็นอย่างน้อยคือ ขั้นตอนธุรการนั้นหมายถึง ชักปืนให้ไว จัดศูนย์เร็ว แต่ที่ให้เหนี่ยวไกช้า ได้ประโยชน์ดังนี้ คือทำให้เราไม่กระตุกไก จึงยิงได้เข้าเป้า และอีกอย่างคือเป็นการ Confirm เป้าหมายว่า เป้าหมายที่เรากำลังจะยิงถูกตัวไหม และอยู่ในระดับความร้ายแรงที่จำเป็นต้องยิงหรือเปล่า  ;)

FROM MANY PREVIOUS COMMENTS, YOU MAY SEE WHY A REVOLER IS A BETTER TOOL FOR SELF-DEFENSE IN A DEFENSIVE OR CASUAL CHECKING YOUR HOME SURROUNDING SITUATION...NO SAFETY TO DEACTIVATE, NO LIGHT TRIGGER TO WORRY ABOUT :) 
WE, REGULAR GUN OWNERS, ARE NOT ALWAYS IPSC/IDPA SHOOTERS KRUB, SO WE CAN'T EXPECT TO BE 100% ALERT AND AWARED OF ALL THE POSSIBILITIES, HENCE, THE EASIEST TOOL THAT WE CAN SAFELY AND EFFECTIVELY USE IS THE BEST TOOL FOR THE SITUATION.

THEREFORE, MY DEFAULT SIDEARM FOR THOSE SITUATIONS IS EITHER A CHIEF 3" FULL-LUG OR A MOD 15 -4" COMBAT MASTERPIECE KRUB :)   IN FACT, PHUKAN SUPIN .45 COLT SINGLE ACTION MAY BE EVEN A SAFER TOOL FOR THOSE PURPOSES.   ONLY COCK AND FIRE WHEN SURE AND READY.   

HOWEVER, IN AN OFFENSIVE ONE, I WOULD OPT FOR A SHOTGUN OR A DOUBLE-STACK 9 MM PARA, .40 S&W OR .357 SIG (ALL WITH HP FROM COR-BON. STARFIRE OR HIDRA-SHOK) INSTEAD, FOR A COMBO OF FIRE AND KNOCKDOWN POWER :)   OF COURSE, THE GUN'S SAFETY OFF WHEN DRAWN AND ON THE TARGET.

CHEERS,

สำหรับผมใช้ลูกโม่....หลีกเลี่ยงการใช้กึ่งออโตในการติดตัว....เนื่องจากมีลูกพร้อมอยู่ตลอดเวลา/ไม่ต้องกังวลเรื่องเซฟ/ไม่ต้องขึ้นลำไว้พอกลับเข้าบ้านเอากระสุนออก(ขึ้นลำบ่อยๆหัวกระสุนจะผลุบเข้าในปลอก)....แต่ถ้าคาดว่าศึกข้างหน้าจะใหญ่หลวงก็พกกึ่งออโตพร้อมแม๊กสำรองแต่ไม่ขึ้นลำ....คอยประเมินสถานะการณ์ไว้ตลอดเวลาว่าจะขึ้นลำตอนไหน

ถูกต้องครับ คุณออดผมยึดถือมาตลอด

สำหรับปัญหาหัวกระสุนผลุบเข้าปลอก ผมแก้โดยการ แขวนสไลด์ แล้วหยอดลูกเข้าไปในรังเพลิงครับ จากนั้นจึงค่อยใส่แมกกาซีนตาม ;D

เมื่อต้องพกปืนในที่คับขัน ผมทำให้พร้อมใช้ด้วยมือเดียวครับ  ;D ;D ;D

เห็นด้วยครับ....  :) :) :)

นายสมชายมีวิธีเลี่ยงการเผลอเข้าห้ามไกค้างไว้ก่อนยิง...

เวลากำด้าม 1911 ... นายสมชายจะเอาหัวแม่โป้งขวาเบียดคันห้ามไก แล้วเอาปลายนิ้วโป้งพยายามจิกสันบนแก้มประกับด้ามซ้ายของปืนที่ตำแหน่งเดิมทุกครั้งครับ เป็นการล็อกมือให้จับด้ามลงที่เดิมทุกครั้งด้วย... แล้วนิ้วหัวแม่โป้งจะเบียดคันห้ามไก ทำให้เรารู้ว่าเข้าห้ามไกไว้หรือเปล่า... แล้วหากเหนี่ยวไก แล้วไกแข็ง เหนี่ยวไม่ออก ก็แค่ขยับหัวแม่โป้ง... แว่บเดียวครับ...

ตอนยิงงูเหลือมที่บ้าน นายสมชายก็เผลอกยิงติดคันห้ามไก แต่การฝึกซ้ำซากๆ... ช่วยได้แยะครับ... ใช้สมองคิดเรื่องอื่น ปล่อยให้กระดูกสันหลังทำงานเรื่องท่ายิง กำด้าม เล็งยิง... จะได้มีสมาธิไประวังเรื่องแนวกระสุน+แนวแฉลบ แนวกระดอนฯ ครับ...

อ่านหัวข้อนี้แล้วนึกถึงคำพูดในหนังสือเครื่องบิน จำประโยคเป๊ะๆไม่ได้ แต่ประมาณว่า "An extraordinary skilled pilot will use his extraordinary judgment to avoid being in the situation where he needs to use his extraordinary skill" แปลให้เข้ากับเรา ได้ประมาณว่า ผู้ที่มีความสามารถในการใช้อาวุธปืนอย่างสูงส่ง จะใช้ความสามารถในการตัดสินใจ เพื่อไม่ให้ตัวเองตกอยู่ในเหตุการที่ต้องใช้ความสามารถอันสูงส่ง

ดังที่ท่าน โรแอ็ทดี (Ro @ d  ;D) ว่า

ของผมขึ้นลำลดนกครับ  แต่เหนืออื่นใดทั้งหมด
..สำหรับผมนะครับ..
         ......ฝึก ฝึก ฝึก แล้วก็ ฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝฝึก....
    ...จนเป็นความเคยชิน    หรือคล้ายๆสันชาติญานนั่นและครับ...
          (  แต่ยังทำไม่ได้ซักที่  อ้าวใครมีเวลา  !เอื๊อก  มาชนแก้วกันก่อน
                        โทษที่ !เอื๊อก  มาสอนกันบ้างเด้อ ) :VOV:
                       

จากข้อความดังกล่าวการเตรียมพร้อมของอาวุธมีหลายแบบครับ เอาคร่าวๆน๊ะครับ

1. ฝึก ฝึก และฝึก ครับ ดังคำที่ว่า "ฝึกให้เหมือนจริง จริงให้เหมือนที่ฝึก" แบบที่พี่เจษบอก
2. เซฟ ถ้าจะเข้าเซฟ ก็ต้องแตะเซฟไว้เหมือนพี่สมชาย ฮา ฮา ฮา บอก เพราะก่อนแตะไกยังไงก็ต้องแตะเซฟ ก็แตะมันไว้เลยซิ
3. ใช้ลูกโม่ครับ  เหมือนคำที่ บ.สมิทแอนด์เวสสัน โฆษณาไว้ "ไม่มีเวลาปลดเซฟ ไม่มีเวลาให้ติดขัด" ต้องลูกโม่ของ ......  ;D
4. ลดนก เมื่อลดนก ก็อย่าเข้าเซฟ ปืนบางรุ่นถึงไม่ยอมให้เข้าเซฟเวลาลดนก เช่น CZ หรือบางรุ่น มีแต่คันลดนก เช่น SIG พวกที่ลดนกแล้วยังเป็นเซฟด้วย ควรปลดไว้เลย ก็ถามหน่อย ไกดับเบิ้ลขนาด 8-12 ปอนด์ มันคงไม่ลั่นถ้าไม่ตั้งใจเหนี่ยวจริงๆ
5. ลูกซอง ถ้าเป็นปั๊ม ผมใส่หลอดไว้ให้เต็มแต่ไม่ขึ้นลำครับ แค่สาวกระโจมนี้เร็วกว่าขึ้นลำปืนสั้นเป็นไหนๆ แถมมีเสียงข่มขวัญอย่างดี
6. ลูกซองปั๊ม ก็ไม่ขึ้นลำใส่แต่หลอดไว้  สปีดโหลดเดอร์มันก็ราคาไม่แพงครับผมเองมีอยู่ 4 หลอดครับ

 :).. เกือบ ร้อย ทั้งร้อย หลังเหตุการณ์. ที่สุดกระสุนยังคงคาอยู่ในรังเพลิง.กับออโต.. หลังผ่านการเครียด.. อย่าลืมเครียร์กระสุนจากรังเพลิงด้วยครับ.. อาวุธปืนอาจเป็นเพื่อนที่วางใจได้ แต่ไว้ใจไม่ได้.. ;D  เอพูดแล้ว งง แต่ประมาณนี้แหละครับ.. ;D

อีกนิดครับ  โดยส่วนตัวผมว่าปืนออโตแบบดับเบิ้ล/ซิงเกิ้ล หากขึ้นลำแล้วลดนกไว้ผมว่ามันก็เหมือนปืนลูกโม่นั่นแหละ เพียงแต่มีกระสุนมากกว่ากัน  ;D

ที่กลัวที่สุด มากกว่าการกังวลเรื่องปืนเป็นระบบซิงเกิ้ล หรือ ดับเบิ้ล ในนัดแรก / การกังวลว่าจะขึ้นลำไว้ก่อน หรือ ขึ้นลำเวลาเกิดเหตุ  / การกังวลว่าปืนจะเป็นแบบลูกโม่ หรือ แบบออโต นั่นก็คือ จะรู้ตัวหรือไม่ ว่าจะต้องใช้ปืน หรือ มีโอกาส จะได้ใช้ปืนหรือไม่

แต่ของอย่างนี้มันนานาจิตตังครับ ตัวเราเข้าใจตัวเองได้ดีกว่าคนอื่นแน่นอน ... พฤติกรรมที่เห็น (ความเหมาะสมของตัวคุณเองว่าจะทำอย่างไร แบบไหน) เด่นกว่าคำสอนครับ

ถ้าเป็น 1911 ระวังขอรั้งปลอกหักนะครับ

...จริงครับ  ลองแล้วอาจ(ยัง)ไม่เป็นไร  แต่ขอรั้งปลอกถูกออกแบบให้ขอบจานท้ายกระสุนสอดขึ้นมาจากด้านล่าง  ไม่ได้ถูกออกแบบมาให้วิ่งชนจานท้ายกระสุน  ขอรั้งมีสิทธิ์หักมั่กๆ ครับ  8)

 :).... ;D..กรณีนี้..เป็นเรื่องความปลอดภัยล้วนๆ.. เป็นวิชการด้วยครับ..คือ ทิ้งครับ..อย่านำมายิงอีก.. หรือจะเอามาเคาะเอาหัวกระสุนไว้ดูเล่น.. ได้อ่านบทความ ในหนังสือปืนนี้แหละครับ..กระสุนมาตรฐาน ที่หัวกระสุนหลุบเข้าไปเพียง ๑ มม. ความดันจะเพิ่มขึ้นอีก ๑๐๐ %  เป็นความโชคดีครับ ที่บริษัททำปืนอาจเผื่อไว้ แต่คงไม่โชคดีทุกนัด นะครับ.. :OO :OO