เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

วันนี้ก็เหมือนเช่นเคยรถติดมากๆ ผมเลยจอดนังอรชร รถยนต์สุดรักไว้ที่บ้านแล้วเอา"คุณปู่" มอไซค์คู่ใจไปส่งภรรยาเพราะที่ทำงานอยู่ใกล้บ้าน
ขาไปส่งก็เรียบร้อยดี แต่ขากลับขณะขับรถมาผ่านแยกอู่ทองในเลี้ยวขวาถนนทั้งเส้นมีแท๊กซี่ขับนำหน้า ผมขับมอไซค์ตามหลัง มอ'ไซค์บรรทุกของ
มาอีกคันตามหลัง ปรากฏว่าแท๊กซี่เบรคกระทันหัน(แถมไฟเบรคไม่ติดด้วย) ผมก็เบรคตัวโก่งเกือบจะชน แต่มอ'ไซค์บรรทุกของที่ขับตามมา
เบรคไม่ทันเลยหักหลบไปชนฟุตบาทแล้วกระเด็นไปอยู่ข้างถนน ของที่บรรทุกมากระจายเกลื่อนถนนตัวคนขับหมวกกันน็อคกระเด็น
รปภ.ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกำลังจะวิ่งมาช่วย แต่......เชื่อมั้ยครับ..ผมกลับขับรถมาหน้าตาเฉยเลยโดยที่ไม่ แม้แต่จะจอดรถดูหรือถามไถ่อาการ
เพียงเพราะว่า "ก่อนหน้านั้นผมได้รับโทรศัพท์ให้รีบเข้าไปที่ทำงานด่วน" ด้วยความกลัวที่จะมีภารกิจพิเศษเร่งด่วน
 กลัวภารกิจจะเสียหายทำให้ผมตัดสินใจทิ้งเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างทันที
แต่สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกแย่ไปยิ่งกว่านั้นก็คือ ตอนมาถึงที่ทำงานคนที่โทรศัพท์บอกให้ผมเข้าไปที่ทำงานด่วนบอกว่า ไม่มีอะไรหรอกจะรีบไปตกปลา เนี่ยจะเก้าโมงแล้วเดี๋ยวไปรับเพื่อนไม่ทัน 
เห็นมั้ย........เห็นความใจดำของผมมั้ย.....แค่จะรีบไปทำงาน..ผมใจดำได้ขนาดนี้ เห็นมั้ย 
เหตุการณ์นี้มันหลอนผมทั้งวันเลยนะ.....เป็นรอยด่างในอารมณ์ผมทั้งวันเลย :-\

ไม่มีอะไร แค่อยากระบายให้ฟัง ขอบคุณที่สละเวลาอ่าน  :-\

วันนี้ เลิกเล่นเน็ตซะครับ ไหว้พระ เข้านอน พรุ่งนี้ ว่ากันใหม่ครับ
365 วัน อาจพลาดบ้างซักวัน คงไม่เป็นไรครับ

 :) ถ้าเป็นคนอื่นที่ปกติทำงานส่วนตัว หรืองานทั่วๆไป ผมว่าควรตำหนิ แต่ถ้างานอย่างพี่ สำดับความสำคัญมันสูง เป็นใครก็ต้องทำอย่างนี้ครับ ใครจะไปทราบได้ว่าเพื่อนเรามันแสบ

 :) อย่างไงก็ขอให้คนที่ขับรถตามพี่แล้วเกิดอุบัติเหตุ อย่าเป็นอะไรมากนะเลยครับ

ผมก็รู้สึกแย่เหมือนกันนะครับ...แต่ไม่มากเท่าไรครับ

คือว่าเมื่อวานผมไปเที่ยวที่ตากขากลับจอดซื้อเห็ดข้างทาง...เห็นเขาจับแย้ตัวเป็นๆใส่ถุงรี่สีฟ้า

ถุงละ 10 ตัว...เลยซื้อเอาไว้..กะว่าจะเอาไปปล่อยในสวนข้างบ้าน

เพื่อทำบุญไถ่ชีวิตแย้ซะหน่อย...ซื้อมาแล้วเอาใส่ในกระโปรงท้ายรถ

พอถึงบ้านดันลืมสนิท...เมื่อเช้านึกขึ้นได้เปิดออกมาดูตายยกถุงเลยครับ

วันนี้เลยถลกหนังแช่น้ำปลาแล้วย่างแห้งๆ...สับชิ้นเล็กๆคลุกกับข้าวสุกให้เจ้าดุ๊กดิ๊ก

สุนัขที่บ้านทานจนเกลี้ยงครับ....ถือว่าเป็นการทำทานแทนการไถ่ชีวิตไปละกันครับ

ด้วยความเคารพครับ...ระบายมาบ้างก็ดีครับ ยังไงเราไม่ผิดต่อจิตรสำนึกของเราเองครับ

แค่นี้ไม่น่าคิดมากครับ...

เป็นคนดีนี่ลำบากจริงๆนะครับ...

ไม่ทำดีก็เก็บมากลุ้มใจ...

อย่าไปซีเรียสครับ...

ครั้งหน้าค่อยแก้ตัวครับ...:D

เห็นด้วยครับ เป็นคนดีนี่ลำบากจริงๆ

นับถือพี่ครับ :)

ใกล้แล้วครับใกล้แล้ว พยายามเอาชนะใจตัวเองให้ได้นะครับ ครั้งหน้าเอาใหม่อย่ารีรอที่จะทำความดี ลดความเห็นแก่ตัว ช่วยเหลือผู้อื่นที่ต้องการความช่วยเหลือ แล้วสิ่งดีๆที่เราทำไว้จะส่งผลให้เราในชาตินี้และชาติหน้าอย่างแน่นอนครับ :D

วานนี้ผมก็ตำหนิลูกน้อง(หญิง)คนนึง  โดยไม่รับฟังที่เขาพูดเลย  แต่สรุปแล้วผมผิดเอง  แต่ก็ไม่ขอโทษครับ เก๊กหน้าแบบว่า "ผิดแล้วไง  มีไรป่าว"  แต่ในใจรู้สึกผิดเยอะแยะเลย  วันนี้มาหลบตาผมด้วย  ไม่รู้ทำไงดี ก็เก๊กกันต่อไป  ทิฐิแรงเกินแล้วเรา  ยิ่งแก่ยิ่งบ้า  เฮ้อออ(ขอระบายบ้าง)

การที่เรารู้สึกไม่ดี , รู้สึกผิด นั่นแหละครับคือการลงโทษของจิตใจในส่วนที่ดีแล้วครับ..........งงไหมเนี่ย

โอกาสทำความดีไม่มีเเค่หนเดียวตราบใดที่ชีวิตยังไม่สิ้นลมหายใจครับ

 :o โอ้โห....  สำนวนร้ายเหลือน่าไปแต่งหนังสือขายนะ ;D ;D ;D

ผมว่าหลาย ๆ คนคงมีประสบการณ์ที่รู้สึกไม่ดีมาเหมือนกัน มองอนาคตกันต่อไปครับ

 ;)  ทำดีชดเชยได้ครับพี่  จะช่วยทำด้วยครับจะได้รู้สึกดีๆ ;D

 ;D ขออนุญาตครับ
    ผ่านมา คือบทเรียน  ทำต่อไปให้ดีที่สุดครับ   ;D
   

ช่างมันเถอะครับ เรื่องมัน ผ่านไปแล้วก็แล้วไป




หาเรื่องใหม่ดีกั่ว ;D ;D

อย่าคิดมากครับพี่บิ๊ก ผมว่าแค่นี้ก็ถือว่าเป็นคนดีแล้ว คราวหน้ามีโอกาส (และเวลา) ก็ค่อยช่วยเหลือสังคมไปเนอะ :)

ตั้งแต่ดูเวปมา พึ่งเจอเวปที่มีผู้เเสดงกระทู้แบบนี้  ดีครับดี  อยากให้นักการเมืองไทยเข้ามาแสดงความคิดเห็นเเบบนี้บ้าง

โห.........ผมนึกถึงเพลงนี้โดยทันทีเลยครับ  " Let it be "

ทำผิดแล้วสำนึกผิดก็ถือว่าพี่ๆทุกคนเป็นคนดีอยู่ค่ะ  ยังงัยก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ  แต่ถ้ามีโอกาสทำความดี  หรือช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนก็อย่าลังเลนะค่ะ  เพราะบางครั้งอาจจะหมายถึงการช่วยชีวิตเขา ขอบคุณค่ะ

เลิกเก๊กเถอะค่ะ  ลองให้งานเขาใหม่แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่มีเมตตา  คงจะรู้สึกดีขึ้นทั้งสองฝ่ายนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ

คนที่เห็นเหตุการณ์ ตามที่ จขกท. บอกก็คงมีบ้างที่คิดว่าท่านไม่มีน้ำใจ..แต่ท่านก็รู้แก่ใจดีว่าต้องรีบไปเพราะอะไร

ไม่ต้องคิดมากครับ ใครก็เคยทำผิด :-[

เรื่องที่ผ่านมาแล้ว เราย้อนกลับไปใหม่ไม่ได้ ถึงตรงนี้ คงต้องทำให้ตัวเองสบายใจที่สุด
ตามที่เล่ามาก็มีรปภ กำลังวิ่งไปช่วย และคิดว่าคงมีอีกหลายๆคนที่ร่วมกันเข้าไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บ
ผู้บาดเจ็บคงได้รับการช่วยเหลือจากผู้พบเห็นท่านอื่นๆแล้ว

   ผมบอกพี่ ได้ แค่ว่าทำใจให้สบายครับเมื่อเรามีจิตที่ดี เริ่มจากสิ่ง ดี ๆ ผมเชื่อว่าแค่นี้ก็เป็นเรื่องดี ๆได้แล้วครับ .....  อาจจะเสียใจอยู่ บ้างที่เราไม่ได้ลงไปช่วยเขา ..... ผมเองหลาย ๆครั้งที่เจอ เหตการณืทำนองนี้ แต่ เมื่อจำเป็นก็คงทำได้ แค่ เอาใจช่วยครับ ....

                                           เด็กนรก01

... คิดอย่างเดียว กับน้องรู เด็กนรก 01-

    เพราะคุณ big single เป็นคนจิตใจดี .. จึงแคร์ กับเรื่องที่รู้สึกผิดอย่างนี้.
    ความรับผิดชอบในหน้าที่การงาน ที่เรียกว่าภาระกิจ ที่ไม่อาจเลี่ยงได้..  ถือว่าสำคัญ. 

    เอาเป็นว่าเมื่อเราต้อง รู้สึกผิด.. ก็ขอให้เป็นเรื่องผิดทางใจ   แล้วก็จงลืมมันไปเสีย. เถอะครับ :)

เคยเป็นผู้ถูกกระทำค่ะ  เคยโดนหัวหน้า3คนเรียกมาตำหนิอย่างรุนแรง 2 ชั่วโมง โดยที่ไม่ฟังเหตุผลใดๆเลยแถมถูกบีบให้ออกจากงานในวันรุ่งขึ้น หลังจากนั้น 2 สัปดาห์ต่อมาหัวหน้าเรียกเพื่อนสนิทในที่ทำงานเดิมมาถามว่าเรางานได้หรือยังจะฝากงานให้ (เราก็งงๆ) อีก 1 เดือนต่อมาหัวหน้าอีก 1 คนโทรมาหาแล้วสอบถามเรื่องเก่า(เพราะความจริงมันเปิดเผย)แล้วยังมีหน้ามาถามอีกว่า  รู้สึกอย่างไรโกรธเค้าบ้างไม๊ในสิ่งที่เค้าทำ.........

 :DD ขออนุญาตนำสโลว์แกนร้านหนังสือดอกหญ้ามาใช้
"เพียงแวะเข้ามาชม  เราก็แอบนิยมคุณอยู่ในใจ"


เพียงความคิดที่รู้สึกว่าผิด ก็บ่งบอกแล้วล่ะค่ะ ว่าเป็นคนเช่นไร อย่ากังวลเลยค่ะ ;)