เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

กฤตยา อ่านว่า  [กฺริดตะ-]   เป็นคำนาม  ที่เป็นคำโบราณมักใช้ในคำกลอน
ซึ่งกวี...ในสมัยนั้น มักใช้คำ ๆ นี้ เกี่ยวกับความเสื่อมสลายลง....ทั้งหลาย 
เช่น เสื่อมกฤตยาสยามยศ...ในลิลิตตะเลงพ่าย เป็นต้น

 
 
กฤตยา หรือกฤติยา  [กฺริดตะ-, กฺริดติ-] เป็นคำนาม  เช่นกัน
ที่มักนิยมใช้เมื่อมีการกล่าวถึงการใช้เวทมนตร์, เสน่ห์, อาถรรพณ์
แต่ก็ยังคงใช้เกี่ยวกับความเสื่อมสลาย เช่นเดิม
เช่น  มนตร์กฤตยานั้นซั้น เสื่อมสิ้นทุกอัน... จากโคลงโลกนิติ
หาแม่มดถ้วนหน้า  หมู่แก้ กฤติยา...     จากลิลิตพระลอ






ผมเองเป็นผู้หนึ่ง เช่นกัน...ที่ให้ความเคารพเสด็จในกรมฯ เสมอมา
ผมไม่ทราบ...และไม่เคยพิสูจน์ใด ๆ เกี่ยวกับการนี้ ดั่งความตั้งใจของผู้ตั้งกระทู้ ครับ

สำหรับสิ่งที่ผมเคยถวายเป็นสักการะ นอกไปจากการถวายความเคารพและสิ่งของแล้ว
ก็มีเพียง...วิ่งขึ้นและลงเขากรมหลวง ที่ ฐท.สส. เพื่อไปร้องเพลงถวายเสด็จในกรมฯ
ในทุกครั้งที่เข้ารับการฝึกทุก ๆ หลักสูตรจากทหารนาวิกโยธิน เท่านั้น



ด้วยความเคารพในความตั้งใจของทุกท่าน ครับ

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...





 
 

     นับถือตามประสาคนไทยครับ แต่ไม่เคยบูชาจริงจัง เลยไม่เจอะเจออะไรแปลกๆเกี่ยวกันท่าน

ผมไม่แน่ใจว่า  การเล่าขานถึงกิตติศัพท์ต่าง ๆ ของเสด็จในกรมฯ
ภายหลังจากที่พระองค์ท่านได้สิ้นพระชนม์ไปแล้ว นั้น
จะเป็นการจรรโลงไว้ซึ่งพระเกียรติยศของพระองค์ท่าน

แต่เท่าที่ผมทราบจากบทเพลงที่เสด็จในกรมฯ พระราชทานแด่ทหารเรือ...
ได้แสดงถึงความตั้งพระทัยอันแน่วแน่ของพระองค์ท่าน
ใจความทุกตอนในบทเพลงเหล่านั้น
ทรงพระนิพนธ์   ถึงการผดุงไว้ ซึ่งเกียรติของทหารเรือแห่งราชนาวีไทย ทั้งสิ้น

ดั่งเช่น...ทั้ง South ทั้ง West ทั้ง North ทั้ง East
จะคิดถึงตัวเราใย   จักต้องตายทุกคนไป
ส่วนตัวเราตาย....ไว้ยืน  ไว้ยืนแต่ชื่อ.....
ให้โลกทั้งหลายเขาลือ   ว่าตัวเราคือ  ทหารเรือไทย....


จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

นับถือครับ แต่คงมีแต่ความสบายใจเมื่อได้เคารพท่าน...และกล่าวขอเสมอ " ขอให้ลูกปลอดภัย "

และเราก็ปลอดภัยมาจนถึงปัจจุบัน...

สำหรับบทเพลงพระนิพนธ์ในสมเด็จกรมหลวงนั้น รับฟังได้ที่


http://www.navy.mi.th/rtc/mp_rtc.htm

http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9490000130153

http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9490000132798

http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9490000135621

การกล่าวถึงกิตติศัพท์ต่าง ๆ อันผ่านมาแล้ว  ซึ่งเกินจะพิสูจน์ได้ นั้น
มักใช้คำว่า กฤด-  (ด.เด็กสะกด)  ขึ้นต้น

คำว่า กฤด- [กฺริดะ-] นั้น
เป็นคำวิเศษณ์  ที่ใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของคำสมาสหรือขยายคำนาม คำกริยา

กฤด- หมายความว่า อันกระทําแล้ว   ในบทกลอนแผลงเป็น กฤษฎา ก็มี

ยกตัวอย่างเช่น  กฤดา, กฤดาการ  ซึ่งกร่อนมาจาก กฤดาธิการ
หมายถึง บารมีอันยิ่งใหญ่ที่ทำไว้
เช่น ทรงพระกฤดาเดชานุภาพยิ่งทวีขึ้น จากพงศาวดารในสมัยกรุงศรีอยุธยา
ผู้ใดมีบุญญากฤดาการ  จากเสภาของสุนทรภู่



กฤดาภินิหาร  หมายถึง อภินิหารที่ทําไว้  มีอภินิหาร 
บางครั้งใช้แผลงเป็น กฤษฎาภินิหาร ก็มี


จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

(http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/K3465778/K3465778-28.jpg)

เกร็ด

(คัดจาก เลาะวัง เล่ม ๓   ของ จุลลดา  ภักดีภูมินทร์)

เสด็จในกรมฯทรงเป็นเจ้านายในพระราชวงศ์พระองค์เดียว ซึ่งเมื่อสิ้นพระชนม์แล้ว เกิดมีผู้สร้างศาลถวายขึ้นมากมายหลายแห่ง

เสด็จในกรมฯนั้น ท่านเล่ากันมาว่าทรงเป็น "ลูกรัก" องค์หนึ่งของพระราชบิดา แต่มักจะทรงถูกพระบรมราชชนกค่อนขอดเรื่องทรงเป็น "นักเลง"

มีเกร็ดประวัติเล่ากันมาว่า  โปรดแต่งพระองค์เป็นชาวบ้านนักเลง  เสด็จไปตามโรงยาฝิ่น โรงขายสุรา โรงบ่อนต่างๆทั้งฝั้งพระนครและธนบุรี โดยมีนายเล่ นักเลงโตย่านนางเลิ้งและสะพานเหล็กซึ่งมีบริวารพวกอันธพาลมาก  แต่สมัครรับใช้เสด็จในกรมฯติดตามไปด้วยเสมอ  ต่อมาเจ้าพี่เจ้าน้องทรงทราบเรื่องจึงกราบบังคมทูลฟ้องพระบรมชนกนาถ  ว่าทรงประพฤติตนเป็น "กุ้ย" นอนโรงฝิ่น เข้าบ่อน  พระบรมชนกนาถจึงทรงปลอมพระองค์เป็นราษฎรเสด็จรถม้าพระที่นั่งคันเล็กๆไปจอดอยู่แถวบ่อนต้นมะขามย่านนางเลิ้ง  แล้วก็เสด็จพระราชดำเนินไปตรวจตามโรงยาฝิ่น ตามบ่อนและร้ายสุรา  พอถึงหน้าโรงยาฝิ่น ก็พอดีเสด็จในกรมฯเสด็จออกมาพร้อมนายเล่ นักเลงโตพอดี  ในหลวงชี้พระหัตถ์ตรัสว่า" นั่นแน่  อาภากรประพฤติตนอย่างนี้จริงๆ"

แล้วรับสั่งให้ตามเสด็จไปที่รถ  เสด็จในกรมฯกราบลงถวายบังคมแทบพระบาท  พระบรมราชชนกกริ้วตรัสว่าเอาต่างๆ แต่เมื่อเสด็จในกรมฯกราบทูลว่า ที่ท่านทำดังนี้ก็เพื่อจะได้รู้เรื่องราวต่างๆ อันเป็นประโยชน์ต่อบ้านเมืองและราชบัลลังค์  เพราะในโรงยาฝิ่นก็ดี ในบ่อนก็ดี ในร้านสุราก็ดี มักจะมีพวกคนพาล โจรผู้ร้ายมั่วสุมชุมนุมกันอยู่  เพราะฉะนั้น หากมีเรื่องคิดขบถ คิดการร้าย(สมัยก่อนมักมีจีนอั้งยี่ก่อกวนความสงบอยู่เสมอๆ) หรือจะไปลักขโมยปล้นที่ไหน ก็จะได้ระงับเหตุหรือปราบปรามได้ทันท่วงที

พระบรมชนกนาถจึงทรงออกอุทานว่า " อ้อ...อย่างนั้นเองหรือ" แล้วทรงลูบพระปฤษฎางค์ หายกริ้ว ส่วนนายเล่นั้น ต่อมาเสด็จในกรมฯโปรดเอาตัวไปรับราชการทหารเรือ  เป็นว่าที่นายเรือตรี คอยรับใช้ติดตามเสด็จในกรมตลอดมา

อย่างไรก็ตาม ผู้ใหญ่เล่าว่ามีอยู่เรื่องหนึ่งซึ่งพระบรมชนกนาถไม่โปรดเป็นอย่างยิ่ง คือเรื่องสักร่างกาย  พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงรังเกียจว่าเป็นพวกนักเลงโต  มักจะรับสั่งค่อนแคะพระราชโอรสเกี่ยวกัยเรื่องนี้อยู่เสมอ  เพราะเสด็จในกรมฯทรงมีรอยสักพระองค์เช่นพวกทหารเรือทั่วๆไป ในสมัยนั้นชอบสักเพื่อให้คงกระพันชาตรี

ที่มา : หนังสือที่ระลึกในการสร้างพระตำหนักเสด็จในกรมฯ ณ หาดทรายรี ชุมพร โดยนายประมวล สาครพันธุ์

.....เมื่อปฐมวัยเด็กชายศุขชอบกระโดดน้ำ   มักว่ายน้ำเกาะเรือโยงเล่นเหมือนๆกับเด็กชายลูกแม่น้ำคนอื่นๆ  จนมารดาทำโทษไม่ให้ขึ้นจากท่าน้ำ  จะเป็นด้วยโกรธหรือน้อยใจมารดาก็ไม่ทราบได้  เด็กชายศุขเกาะเรือโยงขออาศัยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ  ทิ้งความรัก ความห่วงใยของมารดาไว้เบื้องหลัง  จากเด็กชายศุขมาเป็นพระภิกษุศุขผู้พร้อมด้วยศีลาจริยวัตรอันงดงาม  ท่านเดินทางกลับบ้านวัดสิงห์พบมารดาซึ่งป่วยเรื้อรังมานาน  ทั้งคู่ต่างดีใจอย่างเหลือล้นเมื่อได้พบกัน  โยมมารดาของท่านหน้าตาแช่มชื่น ท่านก็เต็มตื้นอิ่มเอิบ  ทั้งคู่ก็ปราโมทย์สุขสบายใจ  ต่อจากนั้นท่านมิได้ละทิ้งมารดาและชาววัดสิงห์ไปไหนอีกเลย  คงจำพรรษาอยู่ในวิหารเก่าแก่ทรุดโทรมของวัดอู่ทอง ปากคลองมะขามเฒ่า(อีกนัยหนึ่ง คือ วัดมะขามเฒ่า)นั่นเอง

จนกระทั่งเสด็จพ่อกรมหลวงชุมพรฯเสด็จดั้นด้นมาพบท่าน  เสด็จพ่อกรมหลวงชุมพรฯทรงเลื่อมใสในไสยศาสตร์อยู่ก่อนแล้ว  เมื่อพระองค์เจ้าวิบูลพรรได้ถวายพระเครื่องซึ่งนับถือกันว่า  มีความศักดิ์สิทธิ์เป็นยอดตกทอดมาตั้งแต่วังหน้าแด่พระองค์  หลังจากทรงทดสอบความศักดิ์สิทธิ์ของพระเครื่อง  และได้ทอดพระเนตรเห็นคุณานุภาพแล้ว  จึงทรงเลื่อมใสในเรื่องไสยศาสตร์ยิ่งขึ้น  ต่อจากนั้นได้เสด็จไปตามที่ต่างๆ เพื่อเสาะหาอาจารย์ผู้ทรงคุณวิเศษเพื่อทรงขอศึกษาวิชาการทางด้านนี้

ครั้งหนึ่งเสด็จแปรพระราชฐานภาคเหนือ  เสด็จกลับทางเรือล่องตามแม่น้ำเจ้าพระยาแยกออกจากท่าจีนที่ชัยนาท  ลงมาเรื่อยๆจนเข้าเขต วัดมะขามเฒ่า  เรือเกิดติดขัดอยู่ตครงนั้นโดยหาสาเหตุมิได้  รับสั่งให้ชลอเรือและจอดที่ท่าวัดมะขามเฒ่านั่นเอง  ที่นั่นได้ทอดพระเนตรเห็น หลวงพ่อศุขเสกหัวปลีให้เป็นกระต่าย  เสด็จพ่อกรมหลวงชุมพรฯได้ทรงศึกษาไตร่ถามหลวงพ่อศุข  ก็ทูลถึงวิชาการเสกให้ทรงทราบมิได้ปิดบัง  และหลังจากที่หลวงพ่อศุขได้เสกหัวปลีให้เป็นกระต่าย  แล้วยังได้เสกพลทหารของเสด็จพ่อกรมหลวงชุมพรฯ(หลังจากเจ้าตัวยินยอมให้เสกแล้ว)เป็นจระเข้ให้ทอดพระเนตรอีกด้วย  เมื่อเสด็จพ่อกรมหลวงชุมพรฯทอดพระเนตรเห็นอิทธิฤทธ์ปาฏิหาริย์ชั้นสูงสุดของหลวงพ่อศุข  ก็ทรงนมัสการด้วยความคารวะอย่างบริสุทธิ์ใจ  ฝากองค์เป็นลูกศิษย์แต่นั้นมา

หลวงพ่อศุข หรืออีกนัยหนึ่งหลวงพ่อวัดมะขามเฒ่านั้น  เล่ากันว่าท่านสำเร็จธาตุทั้ง ๔ คือ ปฐวี อาโป วาโย และเตโช  สามรถจะเสกอะไรให้เป็นอะไรก็ได้ทั้งสิ้น  อีกทั้งการล่องหนหายตัว กำบังกาย ระเบิดน้ำ สะเดาะโซ่ตรวนก็เชี่ยวชาญ วิชามายาศาสตร์อีกมากมายเล่าก็จัดเจน  ตัวอย่างที่ยกมากล่าวอ้างนั้นเพียงน้อยนิด  อิทธิฤทธิ์ของท่านยังมีอีกมากมายนัก  หลวงพ่อศุขลงตะกรุดสามกษัตริย์ให้เสด็จพ่อฯ  การที่หลวงพ่อศุขพระอาจารย์ของเสด็จพ่อฯ กระทำพิธีลงตะกรุดสามกษัตริย์ให้เสด็จพ่อฯ  จางวางถึกเล่าให้ฟังว่า  เมื่อเสด็จพ่อฯไปถึงวัดมะขามเฒ่าเป็นเวลาเที่ยงเศษ  หลวงพ่อศุขไดเชิญเสด็จพ่อฯเสด็จขึ้นประทับบนกุฏิได้สนทนากันอยู่พักหนึ่ง  แล้วหลวงพ่อศุขก็พูดกับเสด็จพ่อฯว่า "วิชาอาคมต่างๆก็ได้ประสิทธิ์ประสาทให้พระองค์ไว้มากแล้ว  แต่ยังขาดของสำคัญอีกอย่างหนึ่งซึ่งพระองค์จะขาดเสียมิได้  จะต้องติดไว้กับพระองค์เสมอ  เป็นของวิเศษมีอภินิหารมาก  จะปรารถนาสิ่งใดได้ทุกประการ  อาตมาได้ตระเตรียมสิ่งของที่จะทำให้พระองค์แล้ว ซึ่งมีแผ่นโลหะ คือ เงินหนัก ๑ บาท  นาคหนัก ๑ บาท  ทองคำหนัก ๑ บาท  ทั้งสามสิ่งนี้เรียกว่า "สามกษัตริย์" สามารถแก้อาถรรพณ์ต่างๆได้  เมื่อลงเป็นตระกรุดแล้วเอาด้ายสายสิญจน์มาเสกแล้วควั่นร้อยผูกเอวหรือคล้องคอก็ได้  ของสิ่งนี้แหละจะได้ทำถวายพระองค์เดียวนี้"

เมื่อหลวงพ่อศุขพูดจบเสด็จพ่อก็ก้มกราบทันที  แล้วตรัสว่า "เป็นพระคุณอย่างสูงที่ท่านอาจารย์ได้กรุณาต่อหม่อมฉัน(?)"  หลวงพ่อศุขหันมายิ้มแล้วพูดว่า "รอเดียวเข้าที่บูชาก่อน" พูดแล้วก็เดินเข้าห้องจุดธูปเทียน  ลมพัดควันกลบออกมาข้างนอก  สักครู่หนึ่งแล้วเรียกเสด็จพ่อฯเข้าไปในห้อง  พักหนึ่งหลวงพ่อศุขเดินออกมาในมือถือเหล็กจารกับแผ่นโลหะและด้ายควั่นสีขาว จุดเทียนลงจากกุฏิเสด็จพ่อฯก็เสด็จตามลงมา  มีจางวางถึกและทหารคนสนิทเดินตามมาด้วย  หลวงพ่อเดินออกไปถึงศาลาท่าน้ำหน้าวัด  แล้วหันมาบอกกับเสด็จพ่อว่า "พระองค์รออยู่ที่นี่ เดียวอาตมาจะระเบิดน้ำลงไปทำตระกรุดที่กลลางแม่น้ำเดี๋ยวนี้"  เสด็จพ่อฯเห็นพระอาจารย์สั่งดังนั้นก็มิได้ตรัสอย่างไร   เสด็จพ่อ--มองไปข้างหน้าเห็นแต่น้ำท่วมขาวนองเต็มตลิ่ง หลวงพ่อถือเทียนเล่มใหญ่ที่จุดไฟลุกแดงเดินลงจากบันไดศาลาท่าน้ำจมมิดลงไปในแม่น้ำ  ทำให้จางวางถึกและเสด็จพ่อฯที่เห็นอยู่นั้นพากันตะลึงงันทั่วทุกคน  และไม่มีใครพูดว่าประการใด  ทุกคนหันมามองเสด็จพ่อฯที่ทรงยืนทอดพระเนตรอยู่ แล้วหันกลับไปกลางแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว

ทุกคนยืนรอหลวงพ่อทำพิธีอยู่ประมาณ ๑ ชั่วโมงเศษ  หลวงพ่อศุขก็โผล่ศีรษะพ้นน้ำเดินขึ้นจากบันไดศาลาท่าน้ำ  ถือเทียนจุดลุกแดงโร่ผ้าสบงจีวรหาได้เปียกน้ำไม่  หลวงพ่อหันมาสั่งเสด็จพ่อให้ขึ้นไปบนกุฏิ แล้วตัวท่านเดินถือเทียนนำหน้าเสด็จและบริวาร  เดินตามขึ้นไปบนกุฎิแล้วหลวงพ่อก็เดินเข้าไปในห้องบูชา  เอาเทียนปักไว้ตรงหน้าที่บูชา  จุดธูปเทียนบูชาแล้วออกมานั่งตรงอาสนะตรงกับเสด็จพ่อฯ  แล้วหลวงพ่อก็ส่งตะกรุดสามกษัตริย์ให้เสด็จพ่อฯ  พร้อมกับบอกว่า"เก็บไว้ให้ดี  ไปไหนก็ให้เอาติดตัวไปด้วย  เก็บรักษาให้ดีของสิ่งนี้ทำให้เสด็จในกรมฯพระองค์เดียวเท่านั้น"  เสด็จพ่อทรงรับตะกรุดจากหลวงพ่อศุขแล้วกรมลงกราบ  ตรสถามว่า"ท่านอาจารย์ ตะกรุดนี้เวลานำติดตัวไปมีห้ามอะไรบ้าง"  หลวงพ่อศุขตอบว่า "ไม่มีข้อห้ามอะไร  ทองคำตกอยู่ที่ไหนก็เป็นทองคำอยู่นั่นแหละ"  ต่อมาก็มีการสนทนากันอีกเล็กน้อย  หลวงพ่อก็เอาพระเครื่ององค์เล็กดำๆมาแจกบริวารของเสด็จพ่อฯแล้วก็ประพรมน้ำพระพุทธมนต์ให้เสด็จพ่อฯและบริวารทั่วทุกคน  เวลา ๑๕.๓๐ น.เศษเสด็จพ่อฯก็ขอลาเสด็จลงเรือกลับในวันนั้นเอง

นายเทียบ อุทัยเวชเล่าว่าตะกรุดสามกษัตริย์นี้  เสด็จพ่อไม่เคยเอาออกห่างจากพระองค์เลย  เคยเห็นเสด็จพ่อฯนำติดพระองค์เสมอมา  ตะกรุดสามกษัตริย์นี้ตกไปอยู่กับหม่อมเจ้ารังสิยากร  ที่ทราบได้ก็เพราะเวลาก่อนเสด็จพ่อฯจะสิ้นพระชนม์  พระองค์ทรงหยิบตะกรุดสามกษัตริย์ออกจากที่คาดไว้ มอบให้แก่หม่อมและรับสั่งว่า "เอาไว้ให้เจ้าตุ่น"

ตุ่นนั้นคือ หม่อมเจ้ารังสิยากรโอรสของเสด็จพ่อฯนั่นเอง

ตั้งนะโม 3 จบ
อาราธนา คาถานี้ 3 จบ
โอม...ชุมพรจุติ อิทธิกรณังสุขโข นะโมพุทธายะ
นะมะพะธะ จะพะกะสะ มะอะอุ
พุธธะสัมมิ ธรรมมะสัมมิ สังฆะสัมมิ

แล้วอฐิษฐานขอพรครับ
ผมทำทุกวัน
ด้วยความเคารพครับ

ผมไปไหว้ทุกปีครับพอดีแฟนผมเค้าจบที่พานิชย์พระนคร สมัยก่อนเป็นวังของท่านนะครับ เห็นเค้าเรียกวัน  อาภากรนะครับ

เรียนถามคุณ watt ว่าทำไม่เวลาที่คนไปถวายความเคารพอนุสาวรีย์ของพระองค์ท่านถึงต้องยิงปืนถวายท่านด้วย (ไปเห็นมาที่ปากน้ำชุมพร) เหมือนๆกับศาลพระวอที่ จ.ตาก มีเหตุผลที่มาที่ไปไหมครับ...

(http://www.md3skn.org/Abk007s.jpg)
ทรงเครื่องแบบนักเรียนทำการนายเรือ เมื่อมาเฝ้าสมเด็จพระชนกนาถ
ที่เมืองเบงกอล พ.ศ.๒๔๔๐

(http://www.md3skn.org/Abk009s.jpg)
ทรงเครื่องแบบราชนาวีอังกฤษ

(http://www.md3skn.org/Abk011s.jpg)
กรมหมื่นชุมพรเขตอุดมศักดิ์
เมื่อทรงพระยศพลเรือตรี

 :) อันนี้ผมไม่ทราบที่มาจริงๆครับ คงต้องรอเพื่อนๆมาบอกกล่าวให้ทราบ แต่ผมมีเรื่องเกี่ยวกับพระองค์ท่าน ว่าทรงรักลูกน้องสมดังชายชาติทหาร ลองอ่านดูครับ

ที่มาจากเว็บไซท์ของกองทัพเรือ
พระประวัติ พลเรือเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอ
กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์

ทรงถูกปลดออกจากราชการ

ครั้นถึงวันที่ ๑๔ เมษายน พ.ศ.๒๔๕๔ พระบาทสมเด็จ พระมงกุฎเกล้า เจ้าอยู่หัว ได้โปรดให้พระองค์ ออกจากราชการอยู่ ชั่วระยะหนึ่ง รวมเวลาที่เสด็จในกรมฯ ทรงรับราชการครั้งแรก ๑๑ ปี
     สาเหตุที่ออก ก็เพราะว่ามีพวกทหารเรือไปเที่ยว พบกับทหารมหาดเล็ก เกิดเรื่องวิวาท กันขึ้น เรื่องทราบไปถึง พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๖ เข้า ทรงไม่พอพระทัย รับสั่งให้เจ้าคุณรามราฆพ ไปทูลเสด็จในกรมฯ ให้ส่งทหารเรือที่วิวาทกับ ทหารมหาดเล็กไปให้ ท่านไม่ยอมส่งให้ ได้ให้ทูลพระเจ้าอยู่หัวว่า เป็นเรื่องของคนวิวาทกัน ซึ่งจะว่าข้างใดเป็นผู้ผิดไม่ได้ และท่านก็รักทหารเรือ ของท่านเหมือนกับลูก ท่านไม่เคยส่งลูกไปให้ใครเขาเฆี่ยนตี ถ้าจะตีก็จะตีเสียเอง พระเจ้าอยู่หัวทรงกริ้วรับสั่งว่า ถ้าท่านไม่ส่งไปให้ก็ต้องให้ออก เพราะว่าทำงานร่วมกันไม่ได้ เสด็จในกรมฯ จึงต้องออกจากราชการในคราวนั้น

     นอกจากนั้นในตอนฝึกเสือป่า ก็มีเรื่องไม่เป็นที่พอพระทัย คือซ้อมรบมีกันหลายฝ่าย พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงซ้อมรบด้วยหลายครั้ง ปรากฏว่าฝ่ายลูกน้อง เสด็จในกรมฯ ไปจับเอาพระเจ้าอยู่หัว และองครักษ์มาโดยไม่ทราบว่าเป็น พระเจ้าอยู่หัว แล้วมาทูลเสด็จในกรมฯ ว่าตนได้จับฝ่ายตรงข้ามได้สองคนเข้าใจว่าจะเป็นคนสำคัญ เสด็จในกรมฯ ได้แอบดูก็รู้ว่าเป็น พระเจ้าอยู่หัว จึงรับสั่งให้ปล่อยไป โดยให้ลูกน้องของพระองค์ แกล้งลืมกุญแจไว้ เพราะถ้าปล่อยโดยตรง รัชกาลที่ ๖ ก็จะไม่โปรดอีก จะกริ้วเอาเปล่าๆ จะหาว่าเสด็จในกรมฯ ทรงแกล้งแพ้

     ในระยะนั้นมีข่าวลือว่า เสด็จในกรมฯ ทรงคิดจะขบถ หากสำเร็จจะยกให้ กรมพระนครสวรรค์ฯ เป็นพระเจ้าแผ่นดิน และเสด็จในกรมฯ จะเป็นวังหน้า เนื่องจากเสด็จในกรมฯ และกรมพระนครสวรรค์ เป็นพี่น้องที่รักกันมาก เพราะถูกอัธยาศัยกัน อีกทั้งฝ่ายมารดาก็ต่างเป็น คนในตระกูลบุนนาคด้วยกัน คนเป็นจำนวนมาก จึงเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง กรมพระนครสวรรค์ฯ เอง ก็ทรงเสียพระทัยมาก คิดจะกราบถวายบังคมลาออกจากราชการอยู่หลายครั้ง แต่มีคนทูลอ้อนวอน ไม่ให้ออกก็เลยอ่อนพระทัยระงับการลาออก

..... ต่อครับผม ..... หลังจากรับธูปมาได้ผมก็จุดทั้งหมดไม่ทราบว่ากี่ดอก  แต่ทราบว่ามากเกิน 10 แน่นอน ระหว่างที่จุดนั้นก็มีเสียงหัวเราะของญาติที่เป็นครูคนสุรินทร์  ตลกในสิ่งที่ผมทำ  เมื่อจุดธูปติดดีแล้วผมก็ถือเดินตรงไปยังยุ้งข้าว  ยุ้งข้าวขนาดประมาณ 4 * 6 เมตร ใต้ถุนยกพื้นขึ้นมาประมาณ 1 เมตร มืด มีเพียงแสงสลัว ๆ แล้วกระผมก็พูดเสียงดังตามที่คิดเท่านั้นไม่ได้เคยทำหรือเป็นเจ้าพิธีอะไรที่ไหนมาก่อน ทำเพราะว่าหลานคนนี้สนิทและใกล้ชิดกับผม  " ตั้งนะโม 3 จบ แล้วก็อาราธนาพระคาถาของพระองค์ท่าน เสร็จแล้วก็กล่าวขอท่านว่า " ตอนนี้ลูกได้เดินทางมาเยี่ยมญาติที่ จ. สุรินทร์  แล้วประสบปัญหาหลานร้องไห้ไม่หยุดโดยไม่ทราบสาเหตุ  จนพวกลูกนี้จนปัญญาแล้วต้องขอพึ่งพระองค์ท่าน  เพราะท่านเป็นหมอ ท่านเป็นหมอพร ท่านต้องรู้ ท่านต้องรักษาได้  ขอให้หลานเงียบ และหลับ พรุ่งนี้ลูกจะเดินทางไปนมัสการท่านที่สัตหีบ  ไปถึงเวลาไหนจะเข้าไปนมัสการเวลานั้น "  กล่าวเสร็จผมก็ปักธูปลงกับดิน  รู้แต่ว่าตอนปักนั้นลำบากพอสมควร  เนื่องเพราะธูปกำใหญ่มีหลายก้าน  แล้วหูผมก็จะอื้อ ๆ ก็อาจจะเป็นเพราะดื่มไปพอสมควร  แต่ก็ไม่คิดอะไร  ยุ้งข้าวกับวงเหล้านั้นห่างกันประมาณ 20 เมตร  ผมเดินกลับมายังไม่ถึงวงเหล้าเลยครับท่าน หลานหลับคาอกแม่เขา  โดยมีแฟนกระผมลงมานั่งมองตาผมแบบว่าแปลกใจกันอยู่ 2 คน  พร้อมทั้งมีเสียงของครูคนเดิมพูดต่ออีกว่า  เด็กมันร้องจนเพลียแล้วก็หลับไป  ไม่มีอะไรหรอก ......... เรื่องมันไม่มีแค่นี้ครับท่าน ... ขอกินน้ำอีกที .... ขนลุก ...  

ต่อครับคุณแจ็คต่อ.....

...... คืนนั้นผมพยายามนอนให้หลับ  ทั้งที่ดื่มไปก็มาก เดินทางก็เพลียแต่ก็ยังหลับยากเหลือเกิน  คิดถึงแต่เรื่องที่ทำลงไปเพราะมันเหลือเชื่อในความรู้สึกของตนเองในตอนนั้น  และแฟนก็ถามตลอดว่าเธอทำอย่างไรรึ ....... แล้วผมก็บอกแฟนให้ทราบว่า พรุ่งนี้เดินทางถึงชลบุรีเวลาไหน ต้องไปนมัสการท่านให้ได้เวลานั้น  ... และกำชับแฟนว่าไม่ต้องบอกให้ใครรู้นะ .... แล้วเราก็เดินทางออกจากสุรินทร์ ไปทางไหนผมจำไม่ได้ หลับ ๆ ตื่น ๆ มาตลอดอาจจะเป็นเพราะดื่มเมื่อคืนมาก ประกอบกับนอนไม่ค่อยหลับด้วย รถก็ขับมาเรื่อย เหนือยก็แวะพักไม่เร่งรีบ เพราะจุดประสงค์ของท่านพ่อตากับแม่ยายต้องการมาถึงชลบุรีในตอนเย็น  เพราะต้องนอนบ้านน้องคนเล็กซึ่งมีบ้านอยู่อ่างศิลา  การเดินทางจึงไม่รีบร้อนมีแต่ผมกับแฟนเท่านั้นที่กลัวจะไปถึงค่ำและขั้นไปนมัสการองค์ท่านไม่ได้  แต่ก็ไม่ได้บอกหรือว่าเร่งรัดแต่อย่างใด  จนถึงอ่างศิลาเกือบ 6 โมงเย็น  หลังจากส่งทุกคนลงรถหมดแล้วผมก็สอบถามคนขับรถว่า  เราจำเป็นต้องเดินทางไป สัตหีบ ซึ่งอยู่ห่างจากอ่างศิลาประมาณ 70 กิโลเมตร คุณไปไหวหรือไม่  คนขับก็สุดเพลียแต่ก็ด้วยที่ใช้บริการกันบ่อยและต่างก็มีความสนิทสนมกันพอสมควร  "ยังไงก็ได้ครับผม" คนขับยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมจะไปทำไม  คณะที่เดินทางไปมี ผม แฟน ลูกสาว 2 คน หลานสาวซึ่งเรียนอยู่ ทีชลบุรี  รวมเป็น 6 คน ทั้งคนขับรถ ระหว่างทางผมนั่งเงียบ แต่ในใจนั้นก็อาราธนากับท่านขอให้การเดินทางอย่าได้มีอุปสรรคอันใดเลย  ผมจำได้ว่าไปถึงด่านตรวจตรงที่เลยวัดหลวงพ่ออี๋ริมอ่าวนั้นประมาณ เกือบจะ 2 ทุ่มแล้ว  ผมเป็นคนลงไปแลกบัตรและตอบด้วยความซื่อว่าผมอธิษฐานมาแบบนี้ ๆ เขาหัวเราะแล้วมองหน้ากันแล้วก็ให้ผมเข้าไปนะ  ไม่แน่ใจว่าเขาแลกเอาบัตรผมไว้หรือไม่ (จำไม่ได้จริง ๆ ) แต่ได้เข้าไปแน่นอน คนขับไม่เคยมาแต่พาผมขึ้นไป ๆ เรื่อย ทางมืดสนิท เปลี่ยว แต่แฟนผมก็ไม่พูดอะไร เงียบ ถึงตอนนี้ทุกคนรู้หมดแล้วว่าผมต้องการที่จะขึ้นมาให้ได้  ด้วยเพราะได้บอกกับองค์ท่านไว้  มาจนผมเองก็ชักไม่มั่นใจกำลังจะบอกให้คนรถกลับ  ก็บังเอิญมองเห็นด่านกั้นทางตรง 3 แยก (ท่านใดเคยขึ้นก็จะนึกออก)  แต่ไม้ที่กั้นนั้นยกขึ้นไม่ได้ขวางถนน  มีหมวกเหล็กวางไว้ตรงด่านนั้น แต่ไม่มีทหารเฝ้า  เราก็ขับขึ้นมาโดยไม่ได้หยุด  ยิ่งขึ้นก็ยิ่งมืด ๆ ๆ แม้บนศาลที่มีประภาคารอยู่ก็มืด เขาปิดศาลและปิดไฟหมด ๆ จริง ๆ เมื่อขึ้นไปถึงบนยอดแล้วผมเป็นคนลงจากรถคนเดี่ยว  แล้วสั่งไม่ให้คนรถปิดไฟหน้ารถ ผมเดินไปหน้ารถให้คนเห็นผม ว่าผมไม่มีอะไร ปากก็ตะโกนว่า "สวัสดีครับ  มีใครอยู่เปล่าครับ"  ผมตะโกนเสียงดังสัก 2 - 3 ครั้ง ก็มีทหารนุ่งกางเกงขาสั้นเดินออกมาแบบงง  พร้อมกับไฟฉาย (ยังไม่เปิดไฟนะ) เดินมาสอบถามผม ตอนนี้แฟนผมกับลูก ๆ เริ่มลงจากรถกันแล้ว  ทหารท่านนั้นมาถามว่าพี่ขึ้นมาได้ไง .............. ขอพักกินน้ำอีกนิด ....      

ขอบคุณครับคุณแจ็คและอย่าลืมมาเล่าต่อนะครับ

บูชาใว้เหนือเกล้า ละครับ

(http://img107.imageshack.us/img107/7113/dsc03718vx5.jpg)

ที่ยังมีบูชาปัจจุบัน เพิ่งได้รับมา

เป็นของวัดหลวงพ่อ อี๋ สัตหีบมั้งครับ

ยินดีที่ได้รับใช้ครับพี่ชัช  อิอิ

            อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆ ......... ไม่แน่ใจว่าหิ้งพระที่บ้านมีเหรียญเสด็จท่านอยู่บ้างหรือเปล่า

ที่บ้านผมก็นับถือท่านครับ พ่อผมเป็นคนชุมพรอยู่ในเหตุการณ์ตอนสร้างศาลของท่านที่หาดทรายรีด้วยครับ ตัวผมจะมีสร้อยอยู่เส้นนึงที่แขวนเหรียญกรมหลวงที่หน่วยนาวิกโยธิน จันทบุรีทำเมื่อปี 2518  :D

ผมเก็บที่เคยลงในหนังสือพิมพ์ผู้จัดการไว้ครับ

โลกพระวิญญาณ “เสด็จเตี่ย” ศักดิ์สิทธิ์ !!
  โดย ผู้จัดการออนไลน์   15 ธันวาคม 2549 16:49 น.   [/glow]   
 ปกติ ในแต่ละปีจะกำหนดแต่ละวันสำคัญให้มีเพียง 1 วันเท่านั้น แม้ “วันอาภากร”จะเป็นวันเฉพาะกิจที่ปฏิทินไม่ได้ระบุไว้ แต่มี 2 วันในรอบปีคือ 19 พฤษภาคม (วันคล้ายวันสิ้นพระชนม์) ทางกองทัพเรือกำหนดให้เป็นวันอาภากรตั้งแต่ปี 2535 ในฐานะ “องค์บิดาแห่งทหารเรือไทย” และ 19 ธันวาคม (วันคล้ายวันประสูติ) หรือวันคืนสู่เหย้าของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระนคร วิทยาเขตพณิชยการพระนคร ก็เรียก วันอาภากร เช่นเดียวกัน
       
        มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระนคร เป็นพื้นที่วังเดิม ทรงประทับสมัยดำรงพระชนมชีพ
       ปีนี้ ... 30 ปีแห่งการเสด็จพระราชดำเนินเปิดพระอนุสาวรีย์ 60 ปีแห่งการครองสิริราชสมบัติ
       
        เมื่อเข็มแห่งกาลเวลาย่ำนาทีแรกเคลื่อนเวลาเข้าสู่วันที่ 19 ธันวาคม บทเพลงแห่งราชนาวีที่ดังกระหึ่มผ่านเครื่องขยายเสียงประกาศพระนาม “อาภากร” อันเกริกไกรเหนือท้องทะเล 1,500 ไมล์ ณ บริเวณพระอนุสาวรีย์ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระนคร นางเลิ้ง บทเพลงนี้เสมือนอาณัติสัญญาณให้ผู้มีศรัทธาเหนียวแน่นกลุ่มแรกได้เริ่มต้นจุดธูป เทียน พร้อมดอกกุหลาบสีแดงเพื่อสักการบูชา “เตี่ยของลูก”
       
       กลิ่นธูป ควันเทียน และดอกกุหลาบที่วางเรียงรายจากฐานพระอนุสารีย์ล้นท่วมถึงพระบาท ผู้คนทั้งหลายที่ทยอยกันว่ายืนยันเพื่อตอกย้ำ ความภักดีมิเสื่อมคลายจวบถึงค่ำคืนของวันที่ 19 ธันวาคม ...
       
        คุณเชื่อเรื่องโลกวิญญาณมั้ย !!
        ไม่ว่าคุณจะอยู่แห่งหน ตำบลใด เมื่อถึงเวลาอันควร เราจะรู้จักกัน รักใคร่ สามัคคีและผูกพันกันอย่างรวดเร็ว ทั้งๆที่ไม่ใช่ญาติ !! หากมีศรัทธาอย่างมั่นคงแล้ว ย่อมสามารถสื่อกับพระองค์ท่านได้ทุกคนเป็นสัญลักษณ์พิเศษ โดยไม่จำเป็นต้องผ่านกระบวนการถาม “ร่างทรง” ดังนั้น .... คนนับถือ เสด็จเตี่ยจึงเด็ดเดี่ยวด้วยศรัทธาอันกล้าแข็ง ไม่ใช่แค่ยกมือหรือจุดธูปไหว้พระองค์ท่านเท่านั้น หากแต่มีรายละเอียด เป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญาณอันลึกซึ้งเกินกว่าจะกล่าวพรรนาได้
       
       19 ธันวาคม วันคล้ายวันประสูติของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ METRO LIFE ชวนสัมผัสประสบการณ์ด้วยประสบการณ์อันเร้นลับที่แตกต่างกันไป

รูปรอยสักเสด็จเตี่ย
       
       เสด็จเตี่ย – พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ทรงสักยันต์ทั้งพระองค์ตั้งแต่สมัยวัยหนุ่ม รูปสักมีดังนี้ หนุมาน, ลิงลม(บริเวณพระชงฆ์ เพื่อเดินเร็ว), มังกร (เลื่อยพันบริเวณแขน), อักขระ(บริเวณข้อนิ้ว เพื่อชกต่อยหนัก)
       
       บริเวณอุระสัก “ร.ศ. 112 ตราด” เพื่อจำไม่ลืมกับการบุกรุกของกองเรือรบฝรั่งเศสที่ปากแม่น้ำเจ้าพระยา หลังเหตุการณ์นี้ไทยต้องยอมเสียดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงเพื่อแลกกับอธิปไตยของไทยโดยรวม พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเริ่มตระหนักว่า การว่าจ้างชาวต่างประเทศเป็นเรื่องไม่น่าวางใจ และทรงริเริ่มฝึกนายทหารเรือเพื่อปฏิบัติหน้าที่แทนชาวต่างประเทศ เหตุการณ์นี้เกิดเมื่อพระองค์เจ้าอาภากรยังทรงพระเยาว์เพียง 13 ชันษาเท่านั้น เหตุนี้จึงทำให้พระองค์ท่านทรงมุ่งมั่นในการศึกษาวิชาทหารเรือเพื่อกลับมารับใช้บ้านเมือง
       
       หม่อมเจ้าหญิงเริงจิตรแจรง อาภากร พระธิดาของเสด็จในกรมฯมีบันทึกยืนยันว่า ทรงสักทั้งองค์ตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ เล่ากันต่อมาว่า เมื่อหลวงปู่ขัน วัดนกกระจาบจะสักอาคมเพิ่มเติมให้ปรากฏว่าพระวรกายไม่มีที่ว่าง จึงได้อักขระ “นะ” คำเดียวที่บริเวณกัณฐมณี (ลูกกระเดือก) เท่านั้น
       
       การที่เสด็จเตี่ยกราบเกจิอาจารย์ขอเป็นศิษย์กับทุกอาจารย์ที่ได้พบนั้น ทำให้พระองค์ทรงเป็นศิษย์หลายครู ครูบาอาจารย์ของพระองค์นั้นมีดังนี้ หลวงปู่ดำ ภูเก็ต, หลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ, หลวงปู่ศุข วัดอู่ทอง ปากคลองมะขามเฒ่า (ปัจจุบันเรียก วัดมะขามเฒ่า), หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน, หลวงพ่อจร วัดดอนรวบ, หลวงพ่อเจียม ชลบุรี, หลวงพ่อพุ่ม วัดบางโคล่นอก,หลวงพ่อเขียว วัดเครือวัลย์, หลวงปู่ขัน วัดนกกระจาบ ฯลฯ
       
       แต่ที่พระองค์ท่านผูกพันจริงๆ ใกล้ชิดเป็นพิเศษมีเพียง 3 รูปคือ หลวงปู่ศุข,หลวงพ่อเงินและหลวงพ่อพริ้งเท่านั้น
       

30 ปีแห่งความทรงจำ
       ฉลุยไม่น่าเชื่อ
        เมื่อพระอนุสาวรีย์สร้างเสร็จใหม่ๆ เช้าวันหนึ่งมีการบวงสรวงเสด็จพ่อ อาจารย์ธรรมนูญ อัคคพานิชผู้อำนวยการฯปรารภกับอาจารย์เพิ่มศักดิ์ วรรลยางกูร ว่าอยากอัญเชิญในหลวงเสด็จเปิดพระอนุสาวรีย์ อาจารย์เพิ่มศักดิ์นั้นคุ้นเคยอยู่กับสำนักพระราชวัง เพราะเคยพานักเรียนไปทัศนศึกษาบ่อย เช้าสายวันนั้นเขาจึงไปปรึกษากับไกด์ชื่อ เกรียงไกร ไกด์ผู้นี้เป็นคนพาอาจารย์เพิ่มศักดิ์ไปที่สำนักราชเลขาธิการ โดยเจ้าหน้าที่ได้นำตัวอย่างหนังสือมาให้ดู เขาคัดลอกตัวอย่าง แล้วกลับวิทยาลัยพิมพ์และเดินทางกลับไปยื่นที่สำนักราชเลขาธิการในบ่ายวันเดียวกัน หนึ่งเดือนครึ่งผ่านไป ทางสำนักราชเลขาธิการมีหนังสือด่วนที่สุดถึงโรงเรียนให้ส่งตัวแทนมาพบ และแจ้งว่า ทางวิทยาลัยต้องดำเนินการประสานงานกับสำนักพระราชวัง, ตำรวจท้องที่,กรมโยธาธิการ เป็น 4 หน่วยงานเพื่อจัดเตรียมความพร้อมในการรับเสด็จฯ เพิ่มเติมอีกหน่วยหนึ่งคือ เทศบาล เนื่องจากเส้นถนนด้านหน้าอนุสาวรีย์ไม่สวย
       
       “ไปเทศบาลก็เจอกับลูกศิษย์คนหนึ่งที่ผมเคยฝากเรียนอยู่แผนกนี้พอดี ผมบอกว่าช่วยหน่อย พรุ่งนี้มาทำให้เลย” อาจารย์เพิ่มศักดิ์ วรรลยางกูรว่า
       
       วันเสด็จ ... ผู้คนและนักเรียนล้นหลามจนต้องประชุมเด็กเพื่อไม่ให้เกิดความโกลาหล
       
       “ ผมขออนุญาตอาจารย์ธรรมนูญว่าขอเรียกประชุมที่หน้าเวทีกลางแจ้ง ผมบอกว่า งานจะสำเร็จหรือไม่อยู่ที่พวกเธอทุกคน ไม่ได้อยู่ที่ครู หรือว่าคนแต่งกายชุดขาวที่พวกเธอเห็น พวกเราเกือบ 5 พันคน ข้างนอกอีกเท่าไหร่ เวลาที่ในหลวงท่านเสด็จ ถ้าเธอเฮกันเข้าไปอะไรจะเกิดขึ้น ตำรวจก็จะเอาไม่อยู่ อาจารย์เข้าใจว่าทุกคนอยากจะชื่นชมบารมีท่านใกล้ๆ แต่อยากจะขอร้องพวกเธอกับเหล่าคณาจารย์สักครั้ง ขอให้ไปเข้าแถวทั้ง 2 ฟากฝั่งตั้งแต่แยกถนนราชดำเนินไล่มาถึงโรงเรียน เวลาที่รถยนต์พระที่นั่งผ่าน ผู้ชายให้ถวายคำนับ ผู้หญิงให้ถอนสายบัว และอยู่ที่นั่นจนกว่าในหลวงจะเสด็จกลับ ไม่มีใครมาเลยครับ ไม่มีการซักซ้อมกันมาก่อน รุ่งขึ้น หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งลงชมเชยว่า เป็นภาพที่สวยงามมาก ทุกอย่างที่ดำเนินงานเรียบร้อยอย่างน่าอัศจรรย์”
 

เขาเปิดทางแล้ว อ่านลายเซ็นเลย
 

       โสภณ ชูวัฒน์สวัสดิ์ อาจารย์พิเศษสอนวิชา การวางแผนทางการเงินอยู่ที่มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีพระนคร วิทยาเขตพณิชยการพระนคร และทำงานอยู่ที่ธนาคารแห่งประเทศไทย คนนี้แหละอาจารย์ที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาด้านโหราศาสตร์ให้กับติ๊ก กลิ่นสี
       
        เมื่อปี 2526 – 27 หลังสอนหนังสือที่พณิชยการพระนครแล้วก็เดินไปไหว้ที่อนุสาวรีย์ตามปกติ บอกท่านว่า อยากจะทำอะไรสักอย่างให้กับคนทั่วๆไปเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลให้กับท่าน ระหว่างที่ก้มกราบ ปรากฏว่า บัตรข้าราชการครูหล่น ก้มเก็บหยิบขึ้นมาพิจารณาก็เห็นลายเซ็น คิดว่าน่าศึกษาจึงขอความร่วมมืองานสารบรรณของสถาบัน ช่วยถ่ายเอกสารลายเซ็นของอาจารย์แต่ละท่าน จากหนังสือเวียนแต่ละฉบับ จำนวน 20 ก๊อบปี้ เพื่อดูความเหมือนที่ต่างกัน เมื่อ 20 ลายเซ็นเท่ากับ 100 % เซ็นเพี้ยนไป 1 ครั้งย่อมเท่ากับ 5 % แล้วคุยกับอาจารย์ท่านนั้นๆประกอบเพื่อให้เห็นถึงจังหวะชีวิตที่สัมพันธ์กับลายเซ็น ลายเซ็นคณาจารย์เหล่านี้ถือเป็นครูคนที่สอง เพราะโสภณถือว่า ลายเซ็นพระนาม “อาภากร” ของกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ คือ ครูคนแรก
       
        ลายเซ็นพระนามอาภากร จะเหมือนกับตัว M หรือ W ซ้อนกันอยู่ เรียกว่า “โอเมก้าลดรูป”
       “ลักษณะของลายเซ็นชนิดนี้หมายถึงศักยภาพเจรจา และอำนาจการต่อรองสูง ใต้พระนามอาภากรมีท่านขีดเส้นเส้นประ โดยมีจุดระหว่างกลาง (--- . ---) เส้นหมายถึงภาระที่หนักอึ้ง จุดคือ ความมั่นใจในพระองค์ ไม่ว่าอักษร อ. อ่าง ท่านจะจงใจตัดตัว อ. หรือไม่ก็ตาม ตัวนี้ทำให้ท่านมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพ และเป็นผลให้ท่านสิ้นพระชนม์ตั้งแต่พระชันษาไม่มาก”
       
       วันหนึ่ง เมื่อมีคนลองวิชาถึงที่ ลายเซ็นถูกปิด ถึงเวลาที่อาจารย์ต้องช่วย !!
       “เห็นแต่กระดาษเปล่าๆ ทายอะไรไม่ได้ ... “โสภณ ชูวัฒน์สวัสดิ์ บอกกับ METRO LIFE
       “ผมอธิษฐานบอกว่า ถ้าเสด็จพ่อไม่ช่วยผมในฐานะอาจารย์ ผมคงจะต้องขายหน้าแน่”
       
       ว่าแล้วก็มีเหตุดลใจให้โสภณ ชูวัฒน์สวัสดิ์พลิกกระดาษไปมา แล้วถามว่ามีลายเซ็นอื่นอีกมั้ย พอเค้าเซ็นก็มีเสียงกระซิบข้างหูผมว่า เข้าไปเลย เขาเปิดทางแล้ว” จากนั้น...ก็ทำนายทายทักได้อย่างแม่นยำทุกประการ ภายหลังมีการสารภาพว่าต้องการเทสต์ เหตุที่เชื่อว่า เขามีวิชาเหมือนกันคือ สามารถบอกบางสิ่งที่เขาไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ เขามียันต์ที่กระหม่อม หน้าผาก และลิ้น ซึ่งหลวงพ่อเส่ง วัดกัลยาณมิตรเป็นผู้ลงอาคมให้ตั้งแต่สมัยหนุ่ม และยังบอกว่า ระหว่างที่ดูลายเซ็นนั้น ผู้มีวิชาสัมผัสเห็น 3 สิ่งข้างกายคือ ช้าง (พระพิฆเนศ),คนชุดขาวแบบตะวันออกกลาง และนายทหาร (กรมหลวงชุมพรฯ) ไม่เห็นหน้า เพราะหันหลังให้
       
       วิชาหนึ่งที่กรมหลวงชุมพรฯเล่าเรียนและเขียนเป็นตำรา ซึ่งคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้คือ โหราศาสตร์ เพราะต้นฉบับตำรานับ 10 เล่มนั้นเป็นสมบัติของหม่อมเจ้าหญิง จารุพัตรา อาภากร ส่วนสำเนาต้นฉบับโสภณ ชูวัฒน์สวัสดิ์ได้มาจากนายทหารเรือท่านหนึ่ง บอกว่า “แบ่งกันเรียนรู้” เป็นของหวงที่สุด ไม่เคยให้ใครแม้แต่ถ่ายสำเนาเอกสาร
 
   

4 + 2 แหล่งควรแวะสักการะ
       
       ความจริง อนุสาวรีย์และศาลของเสด็จเตี่ย กรมหลวงชุมพรฯนั้นมีเป็นจำนวนมาก ถึงขนาดที่พลเรือตรีกรีฑา พรรธนะแพทย์ สามารถเก็บรวบรวมเป็นหนังสือได้ 1 เล่ม เพราะครอบคลุมอยู่ทั่วทุกภาคของประเทศไทย METRO LIFE แนะนำ 5 แหล่งที่ควรแวะสักการบูชา
       
       สิ่งสักการะ ธูป 9 ดอก (หรือ 19 ดอก), เทียน 1 คู่ , ดอกกุหลาบสีแดง (จำนวนเดียวกับธูป)หรือพวงมาลัยที่มีกลิ่นหอม ดอกมะลิ หรือ ดอกเขี้ยวกระแต ก็ได้
       
        พระคาถาบูชา (นโม 3 จบ) โอม ชุมพรจุตติ อิทธิการะนัง สุโข นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ จะพะกะสะ มะอะอุ
 

 

       พระอนุสาวรีย์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระนคร
       วิทยาเขตพณิชยการพระนคร
       
       เมื่อปี 2513 – 2514 ร.อ. สุวิทย์ ทัดพิทักษ์กุล ศิษย์เก่าพณิชยการพระนคร (บิดาของฮาร์ท – สุทธิพงศ์ ทัดพิทักษ์กุล) ได้ริเริ่มหารือกับศาสตราจารย์ธรรมนูญ อัคคพานิช ผู้อำนวยการโรงเรียนพณิชยการพระนครเกี่ยวกับการสร้างอนุสาวรีย์ของพระองค์ท่าน ประดิษฐานไว้ที่หน้าวิทยาเขตเพื่อเป็นอนุสรณ์
       
        อัศวิน พิชญโยธิน สถาปนิกออกแบบทั่วไป
       อาจารย์สนั่น ศิลากร แห่งกรมศิลปากร ปั้นหุ่นพระรูป
       ถวิล ศรีอินทร์คำ ช่างหล่อพระรูป
       
       พิธีเททองพระอนุสาวรีย์ วันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2515, พิธีประดิษฐานชั่วคราว ณ หน้ามุข อาคารเรียน 1 เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2516 , พิธีประดิษฐาน ณ แท่นหน้าวิทยาลัย วันที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2516
       
       พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จฯเป็นประธานในพิธีเปิดพระอนุสาวรีย์ พลเรือเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ที่โรงเรียนพณิชยการพระนคร เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2519 ปีนี้ 2549 ครบ 30 ปีแห่งการเสด็จพระราชดำเนินเปิดพระอนุสาวรีย์ฯแห่งนี้ ปัจจุบันได้บูรณะพื้นที่บริเวณอนุสาวรีย์จนสวยงาม และสมพระเกียรติ
       
       วิหารคด วัดโพธิ์
        บริเวณสะพานเทวกรรม ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของตำหนักนางเลิ้ง เคยเป็นที่ตั้งศาลแห่งหนึ่ง ศาลแห่งนี้มีนายเทียบ อุทัยเวช ผู้เป็นน้องชายของหม่อมเมี้ยนและหม่อมแจ่มเป็นผู้ดูแล เป็นศาลเก่าแก่มาตั้งแต่สมัยที่เสด็จเตี่ยยังทรงพระชนมชีพอยู่ ต่อมาเมื่อมีการตัดถนนผ่าน ศาลแห่งนี้จึงย้ายมาตั้งอยู่ที่วิหารคด วัดโพธิ์ ท่าเตียน
       





       บางนา บางพลี ปากน้ำ       
        คนย่านนี้ไม่อยากเดินทางเข้าเมือง มีพระอนุสาวรีย์เสด็จเตี่ยให้เลือกสักการะได้   
   
   พระอนุสาวรีย์
       โรงเรียนนายเรือ
       
        ปัจจุบันโรงเรียนนายเรือตั้งอยู่ที่ 204 ถนนสุขุมวิท ต.ปากน้ำ สมุทรปราการ สืบเนื่องจากเมื่อรศ. 112 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำริว่า “การที่ต้องจ้างชาวต่างประเทศเป็นผู้บังคับการเรือและป้อมนั้นไม่เป็นที่มั่นคงที่จะรักษาประเทศได้ จะต้องมีการศึกษาและฝึกหัดให้คนไทยทำหน้าที่แทนชาวต่างประเทศได้” และโปรดเกล้าฯให้พระเจ้าลูกยาเธอพระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ได้ศึกษาวิชาการทหารเรือ ณ ประเทศอังกฤษ นักเรียนนายร้อยทหารเรือรุ่นแรกๆเมื่อปี พ.ศ. 2411 โปรดเกล้าฯให้ใช้เรือพระที่นั่งจักรีและร.ล.มูรธาวสิตสวัสดิ์เป็นสถานที่เรียน ใช้ ร.ล.พาลีรั่งทวีปและร.ล.สุครีพครองเมืองเป็นที่พัก พ.ศ. 2443 ย้ายมาเรียนที่วังนันทอุทยาน ธนบุรี พ.ศ. 2446 จากนั้นย้ายมาที่พระตำหนักสุนันทาลัย ปากคลองตลาดและย้ายมาเรียนที่พระราชวังเดิม วันที่ 20 พฤศจิกายน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเปิดโรงเรียนนายเรืออย่างเป็นทางการ ปี พ.ศ. 2448 กรมหมื่นชุมพรเขตร์อุดมศักดิ์ รองผู้บัญชาการทหารเรือ เป็นประธานปรับปรุงหลักสูตร ปี พ.ศ. 2449 – 2454 ทรงอำนวยการการศึกษาและเป็นพระอาจารย์ พ.ศ. 2486 พระนครถูกโจมตีจากภัยทางอากาศ โรงเรียนนายเรือได้ย้ายจากพระราชวังเดิมไปอยู่ที่อ่าวเกล็ดแก้ว อ.สัตหีบ ชลบุรี ต่อมาเกิดไข้มาลาเรียระบาด ครู นักเรียนไม่สามารถสอนและเรียนได้จึงย้ายมาที่ป้อมเสือซ่อนเล็บ จ. สมุทรปราการจนถึงทุกวันนี้
       
        โรงเรียนนายเรือนับว่ามีความสำคัญมาก เพราะถือว่าเป็นรากแก้วแห่งกองทัพเรือ อีกทั้งพลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ เป็นปูชนียบุคคลสำคัญในการผลักดันแต่แรก ดังนั้นพระอนุสาวรีย์ของโรงเรียนนายเรือถือว่ามีความศักดิ์สิทธิ์ไม่เป็นรองที่อื่นใด เป็นที่เคารพและนับถือของเหล่าลูกประดู่และประชาชนโดยทั่วไป 

ทำอย่างไรไม่ให้กลัวผี !?
       
        “คืนวันหนึ่งพ่อเสด็จไปที่โรงเรียนนายเรือตามปกติ บรรดาครูอาจารย์ทั้งชั้นสูงชั้นต่ำเข้าเฝ้ากันอย่างพร้อมมูล พ่อสั่งให้เป่าแตรรวมพลโดยด่วนอยู่ในภาวะฉุกเฉิน นักเรียนที่อยู่ในเรือก็วิ่งกันโกลาหล ชั้นแรกนึกกันว่าเกิดเพลิงไหม้ เช่นที่เป่าแตรครั้งก่อนๆ ได้ความที่หลังว่า ขณะที่ประทับอยู่ในท้องพระโรง รับสั่งให้นักเรียนนายเรือนายหนึ่งเข้าไปนำสมุดแฟ้มของพระองค์ที่อยู่ในห้องบัญชาการออกมาถวาย นักเรียนคนนั้นกราบทูลว่า เข้าไม่ได้ พ่อรับสั่งถามว่า “ทำไม” นักเรียนคนนั้นทูลว่า “กลัวผี” ทำให้กริ้วมากเรียกประชุมนักเรียนด่วน เมื่อมาพร้อมกันแล้ว รับสั่งถามว่า นักเรียนคนไหนบ้างที่กลัวผีให้ออกมานอกแถว ๓ ก้าว ฉับพลันก็มีนักเรียนผู้ใหญ่ก้าวออกมาจากแถวหนึ่งท่าน และต่อจากนั้นนักเรียนชั้นต้นราว ๒๐ คนก็ก้าวตามออกมา ทรงกริ้วขนานใหญ่ รับสั่งว่า ถ้ากลัวผีก็เป็นทหารไม่ได้ รับสั่งให้นายทหารเวรไปเอาผ้าถุงมาให้นักเรียนนุ่งอยู่เวรและให้ดับไฟให้อยู่กันมืดๆตลอดคืน”
       
        “เสด็จพ่อไม่โปรดคนขี้ขลาดตาขาว พอลูกๆโตขึ้น อายุราว ๑๐ ขวบ ก็ทรงหัดไม่ให้กลัวผี…คืนหนึ่งทรงหัดลูกๆไม่ให้กลัวผี แจกกระดาษคนละ ๔ แผ่น ทุกคนจะต้องเขียนชื่อของตัวเองไว้ทั้ง ๔ แผ่น เสวยอาหารค่ำก็เริ่มพิธีออกเดินทีละคน แต่ละคนจะมีนกหวีดคล้องคอไปด้วย แต่ห้ามเป่าเล่นเด็ดขาด หากกลัวจริงหรือมีเหตุการณ์อันตรายอะไรเกิดขึ้นก็ให้เป่าได้ จะได้มีคนไปช่วย ใครอายุมากออกไปก่อน ไปที่ศาลาดำ จะมีกะลาคว่ำอยู่กลางศาลา จะต้องยกกะลาขึ้นครอบกระดาษใบที่ ๑ เซ็นชื่อแล้วเดินต่อไป ทำดังนี้อีกไป ณ ศาลาที่ ๒ ต่อไปถึงศาลาที่ ๓ แล้วเดินต่อไปวนกลับมาศาลาที่ ๔ แล้วกลับมารายงานเป็นการเสร็จการ ทุกศาลาจุดไฟไว้ริบหรี่ให้น่ากลัวเล่นอย่างนั้นแหละ ข้าพเจ้าเป็นคนที่ ๒ (ต่อจากท่านขรัว) ถึงเวรก็ออกเดิน กำนกหวีดมือหนึ่ง กระดาษมือหนึ่ง ใจเต้นอย่างกับตีกลอง ศาลาแรกก็ร้าย เพราะรู้อยู่ว่าเคยตั้งศพ ผ่านศาลาที่ ๒ ยังดี ถึงศาลาที่ 3 ต้องยกหัวกะโหลกมือสั่น กลัวหัวกะโหลกจะงับมือ เสร็จแล้วออกเดินไปที่ศาลาที่ ๔ ยกกะลาครอบกระดาษเสร็จ ออกเดินแน่บอย่างเร็ว ไม่เหลียวหลัง เกรงจะเห็นใครเดินตามมา จะวิ่งก็กลัวหกล้ม หัวใจหยุดแน่ รวมระยะทางที่ต้องเดินทั้งหมดยาว ๔๐๐ เมตรเศษ เสด็จพ่อรับสั่งถามว่า ทำไมมาเร็วนักล่ะ ครบ ๔ ศาลาหรือเปล่า เหนื่อยจนพูดไม่ออก พอคนที่ ๓ ที่ ๔ ครบแล้ว เสด็จออกตรวจเองได้กระดาษทั้ง ๔ ใบทุกแห่ง ทรงพอพระทัย ซึ่งความจริงแล้วในตอนเด็กนั้น ข้าพเจ้ากลัวผีมาก แต่ก็กลัวเสด็จพ่อมากกว่า รุ่งขึ้นพาไปเที่ยวหาซื้อขนมปังช็อกโกแลตเป็นรางวัล”
       

รักหนังสือดั่งดวงใจ
       
        METRO LIFE ไถ่ถามแฟนพันธุ์แท้ “เสด็จเตี่ย” อีกคนหนึ่งออกตัวไว้แต่แรกว่า ไม่ต้องการเปิดเผยนาม แต่เมื่อไถ่ถามถึงประสบการณ์บอกเพียงว่านับไม่ถ้วน !! แต่ไม่อยากเล่าให้ใครฟัง อยากเก็บไว้เป็นความลับ ความประทับใจส่วนตัว แต่ได้มอบหนังสือจำนวนหนึ่งซึ่งหายากในท้องตลาดให้ METRO LIFE เพื่อถ่ายรูปประกาศพระนามของเสด็จในกรมฯ ถือเป็นของสะสมส่วนตัว
       
        “บางเล่ม แม้แต่ในตลาดหนังสือเก่าก็ยังหายาก”
        แฟนพันธุ์แท้ท่านนี้ว่า ประทับใจในความเป็น”สุภาพบุรุษลูกผู้ชายของเสด็จเตี่ย”
        ในโลกวิญญาณเขาว่า
       
       “ท่านหวงคนของท่านมาก บริวารเยอะ ใครที่เกี่ยวพันกับท่านจะด้วยชาติภพ ด้วยสัจจวาจา ด้วยบุญ ท่านจะมีเหตุดลใจให้กับมานับถือท่าน อีกอย่างคนที่นับถือเสด็จเตี่ยแล้ว ในโลกวิญญาณแล้ว เจ้าพระองค์อื่นจะไม่กล้ายุ่ง จะด้วยเกรงใจในพระบารมีหรืออะไรก็แล้วแต่ ถ้าศึกษาจากประวัติของท่านสมัยที่ยังดำรงพระชนมชีพก็มีความเป็นไปได้ เพราะท่านรักทหารเรือเหมือนลูก ใครว่าทหารเรือไม่ดีไม่ได้ ถ้าทหารเรือทำผิดจะไม่ส่งไปให้คนหรือว่าหน่วยอื่นๆลงโทษ จะว่ากล่าวตักเตือนและลงโทษเอง การนับถือเสด็จเตี่ยเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งมาก ไม่ใช่แค่ยกมือไหว้ แต่เหมือนกับส่วนหนึ่งของชีวิต เหมือนยังมีพระองค์บนโลกไม่ใช่แค่วิญญาณธาตุ มีคนทำหน้าที่เพื่อท่านเป็นจำนวนมากทั้งเปิดเผยและไม่เปิดเผย ”
       

ขอบคุณครับ คุณ Billy the kid

ตอนเกิดสึนามิ มีหลายชีวิตที่รอดตาย บริเวณที่รอดตายนั้นคือศาลของเสด็จเตี่ยครับ

..... เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นประมาณ 1 ปี ผมคงไม่เล่าจนละเอียดยิบนะครับผม เอาเป็นว่าผมจำเป็นต้องรับคำสาบานกับแฟนผมที่ในห้องพระ  ห้องพระของผมนั้นมีขนาดใหญ่เหมือนห้องที่ใช้อยู่อาศัยเลย  มีโต๊ะหมู่บูชาชุด 9 และอื่น ๆ อีกมากมาย  ในนั้นก็มีพระรูปของเสด็จเตี่ยและของหลวงปู่ศุขอยู่ด้วย  ด้วยเหตุที่ว่าสาบานไปซะเขาจะได้สบายใจ แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นนะซีครับ  แฟนผมจุดธูปแล้วให้กล่าวตาม ผมก็จำต้องทำ  ทำเหมือนกับไม่เต็มใจ แต่ก็ออกปากพูดตามหมด  เหตุการณ์ผ่านไป 1 วันไม่มีอะไร  ผมก็ไปทำงานตามปกติ  ก็มีผู้หญิงท่านหนึ่ง  ซึ่งเป็นผู้ใหญ่ที่ผมนับถืออยู่อำเภอเดียวกันแต่คนละบ้าน  ท่านผู้นี้ก็ชอบทำบุญ สวดมนต์ไหว้พระ  ซึ่งวันที่ 27 ก.ค. 50 นี้ก็จะไปถวายธรรมมาสด้วยกัน  โทรศัพท์ตามผมแล้วบอกให้ไปหา ทั้ง ๆ ทีปกติท่านจะไม่ค่อยโทรหาผม จะโทรหาแฟนผมเท่านั้น  ฟังจากน้ำเสียงแล้วผมไม่สบายใจเลย  และยอมรับด้วยว่าใจไม่ดีเลยหลังจากได้รับโทรศัพท์  ผมก็ไปหาท่านอยู่ด้วยกัน 2 คน ท่านถามผมประโยคแรกว่า "เราไปทำอะไรไม่ดีไว้หรือเปล่า"  ผมตอบแบบไม่ค่อยเต็มใจ "มีอะไรหรือครับ  ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรนี่ครับ"  ท่านมองหน้าผม แล้วบอกอีกว่า " มีอะไรก็บอกมาดี ๆ นะ เมื่อคืนแม่ฝัน  ในฝันไม่มีเรานะ (หมายถึงผม) แต่เกี่ยวกับเราตรง ๆ เลย " แล้วท่านก็พูดต่อ  "แม่ไม่เคยกลัวอะไร เหมือนอย่างครั้งนี้นะ หลังจากสวดมนต์แล้วก็นอน หลับไปได้สักพักเหมือนมีใครมาปลุกให้ตื่น  มีร่างกายสูงใหญ่  แต่งตัวดูเป็นเจ้าเป็นนายน่าเกรงขาม  หน้าตาดุ ๆ ท่าทางนักเลง เหมือนมีอำนาจ  ยืนเอามือไขว้หลังหันข้างคุย"  แวบหนึ่งในตอนนั้นผมใจสั่นหมดแล้ว  และผมก็ทราบทันทีว่าท่านที่เขากำลังพูดถึง .....เป็นใคร ................. พักดื่มน้ำแก้วเดียวครับผม ......     

..... ต่อครับผม ..... ผมก็ยังคงหน้าด้านแกล้งถามต่อว่า "แล้วแม่ได้เห็นหน้าท่านที่ว่านั้นหรือไม่  แล้วท่านว่าอย่างไรต่อครับ" ท่านไม่ตอบที่ผมถาม กลับทำเสียงดุมาว่า " นี่ .. แม่ถามจริง ๆ มีอะไรปิดแม่หรือเปล่า ไปทำอะไรไม่ดีไว้ที่ไหน แม่ก็แปลกใจว่าทำไม ไม่โทรหาแฟนเรา ทำไมต้องโทรหาเราด้วย"  ผมก็ชักเริ่มกลัว  เพราะไม่รู้ว่าเล่นกับอะไรอยู่ก็เลยอ้อมแอ้มถามอีกว่า " มันมีหลายเรื่อง  ไม่รู้ว่าเรื่องไหน น่ะครับผม "  ท่านก็พูดต่อ " แม่ก็ยังไม่รู้นะว่าท่านที่มาน่ะเป็นใคร  จนเดี๋ยวนี้ก็ยังนึกไม่ออก รู้แต่ว่าน่ากลัวมาก ดุ ดุจริง ๆ เสียงดัง มีอำนาจเลยเชียวละ " พูดจบท่านก็ลุกเดินมาหาผม พลางก็เอามือที่คีบบุหรี่อยู่ด้วยมาจับองค์เสด็จเตี่ย ที่กระผมแขวนอยู่ที่คอ  และเอาออกนอกเสื้อ แล้วก็รีบชักมือกลับแล้วเอามืออีกข้างมาจับดู  แล้วถามผมว่า " องค์นี้ใครหรือ " ผมก็ตอบว่า "กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ลูกชาย ร. 5" พูดจบแกยกมือไหว้ขึ้นบนหัวแล้วบอกว่า " องค์นี้เลย " "องค์นี้แหละ แม่ถึงว่าไม่เคยเห็น ไม่รู้จัก แม่รู้จักแต่พ่อท่าน"  ตอนนี้เขาจะเสียงดังกว่าเดิมเวลาพูดกับผม  ผมงี้ยอมรับว่ากลัว แม่แกก็เริ่มเล่าต่อว่าที่ว่าเกี่ยวกับผมก็เพราะว่า   ท่านบอกว่า "ไปเตือนลูกเองบ้างนะ  ไปเตือนมัน  บอกมันด้วยอย่ามาล้อเล่น  ปากพร่อยนัก"  แม่ก็ไม่ทราบว่าลูกเอง หมายถึงใครกันแน่  เพราะตัวท่านอายุ 58 ปี ไม่เคยมีบุตร  และก็มีลูกที่เก็บมาเลี้ยงเอง และไม่ได้เลี้ยงเองแต่เรียกว่าแม่ก็ตั้งหลายคน  แกก็เลยถามกลับไปว่า "ท่านไม่บอกหนู หนูไม่ทราบหรอกว่าลูกคนไหน  เพราะหนูก็มีลูกให้ดูแลหลายคนเลย" ทันใดนั้น ท่านก็ดุเสียงดังกลับมา "ก็ไอ้คนที่เป็นห่วงมันนัก ห่วงมันหนา เอะอะ อะไรก็ถามหาแต่ไอ้คนนี้และ มันจะมีสักกี่คนล่ะที่เป็นห่วงมันมากกว่าคนอื่นน่ะ" เท่านั้นแหละ แม่ก็เอ่ยชื่อกระผม  "ลูกแจ็คหรือคะท่าน" ท่านก็ดุเสียงดังกลับมาอีก "เออ .... ไอ้นี่แหละ  ไปบอกมันซะนะ ว่าอย่ามาล้อเล่นกับฉัน  ฉันไม่ชอบ  พวกปากพร่อย"  ว่าแล้วแม่ก็บอกว่าปวดหัวจากนั้นมาเลย  พอตอนสายก็เลยโทรศัพท์หาผม ........  ผมก็เลยจำเป็นต้องเล่าความจริงให้ฟังทั้งหมด  แล้วความลับต่าง ๆ ก็เปิดเผย  เพราะว่าแม่ให้โทรเรียกแฟนผมไปด้วยอีกคน ........ เหตุการณ์มันเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร  จริงอยู่ผมกับแม่สนิทกัน  แต่แม่ก็ไม่ได้รู้สักหน่อยว่าผมสาบาน  ท่านทราบด้วยบารมีของท่านว่าควรจะแจ้งหรือว่าบอกกับใครได้มากกว่า ....... แต่เรื่องยังไม่ได้จบเท่านี้นะครับผม  ....... มีอีกครับที่ผมลืมไม่ลงจริง ๆ ทั้งครอบครัวเลย  จากเรื่องเดียวกันนี้เอง ..... ขอดื่มอีกแก้วนะครับ .... พิมพ์ไปก็เหลือบตามององค์ท่านไปด้วยครับผม ........ กลัวครับ  ท่านดุ ..... แต่หล่อ ..... แมนมั่ก ๆ .......   

(http://img53.imageshack.us/img53/4795/abk011sxa5.jpg)

...... ต่อครับผม ..... หลังจากทราบเรื่องกันหมดแล้ว แม่ท่านก็แนะนำให้ไปขอขมาท่านซะ  บอกกับท่านว่าเราทำไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการ มิได้ตั้งใจจะลบหลู่  กลับเชิดชูไว้เหนือเศียรเหนือเกล้า  ที่ทำลงไปนั้นก็เพื่อจะให้ผ่าน ๆ จบ ๆ ไปคิดเท่านั้นจริง ๆ แล้วแม่ก็มาสำทับเอากับแฟนผมว่า  ที่หน้าที่หลังก็อย่าไปล้อเล่นกับไฟ  ของอะไรที่เรามองไม่เห็นอย่าไปเล่นอย่าไปลอง  ตอนนี้นั่งฟังกันหน้าจ๋อยเลยครับผม  สรุปแล้วก็ตกลงกันว่าจะต้องเดินทางกลับไปชลบุรีอีก  ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะกลับมาได้ไม่ถึงอาทิตย์ดีเลย  เพราะองค์ของผมจะต้องเป็นองค์ที่อยู่บนเขาที่ฐานทัพสัตหีบ  แต่องค์อื่น ๆ ก็นับถือเหมือนกันหมดครับผม  คืนนั้นกลับถึงบ้านก็ทำการสวดมนต์ในห้องพระบทใหญ่  ขอสมาอภัยทั้งหมดทั้งมวลที่ได้กระทำลงไป  ด้วยคนองก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการก็ดี ขออโหสิให้กับลูกด้วยเถิด สรุปแล้วก็นอนหลับสบาย  แต่ก็ยังระแวงอยู่  ระแวงคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ...... เสียว ....
....... แล้วก็เดินทางไปชลบุรีกันสามคน  ผม แฟน ลูกสาวอีกคน  คนโตเรียนอยู่ที่ ม. บูรพา  ถึงนครสวรรค์ก็แวะนมัสการองค์ท่านที่อยู่บนเรือขาล่อง  ระหว่างที่ผมไหว้เสร็จแล้ว  ก็มีผู้หญิงดูมีอายุแต่งตัวดี เดินเข้ามาคุยกับผมพร้อมกับพูดไปเรื่อยว่า องค์ท่านนี้ศักดิ์สิทธิ์ อยากได้อะไรก็ขอท่าน แต่อย่าท้าทายท่านนะ อย่าสาบาน ท่านไม่ชอบ  .... อ้าว .... อยู่ ๆ ก็มาพูดอย่างนี้อีก .... อะไรกันหว่า ..... ผมก็เลยจุดประทัดห่อใหญ่ 1,000 นัด ถวายท่าน  แล้วบึ่งผ่านสิงห์บุรีเลย  ไม่เข้าสิงห์บุรีไปเยี่ยมพี่สาวเลยเข้านนทบุรีกราบแม่เสร็จแล้วก็ชักยาวเข้าชลบุรีเลย  บรรดาน้องที่อยู่ชลบุรีนั้น พอทราบว่าผมกำลังเดินทางไปต่างก็ตกใจ  ว่ามีอะไรเกิดขึ้นรึ  ก็เพิ่งจะกลับไปไม่กี่วันี้เอง  มาอีกแล้ว  มาทำไมกัน ......... ยังครับ  ขอพักอีกนิดเดียวเอง .....

(http://img59.imageshack.us/img59/646/abk015shn7.jpg)

ผมกำลังรออ่านอยู่ครับคุณแจ็ค...ยังไม่นอนครับ

แล้วเจอทางไปหาท่านไหมครับ

..... ทุกท่านครับ .... ผมพิมพ์กระทู้นี้เสร็จแล้วตั้ง 2 ครั้ง แต่พอจะส่งกระทู้เว็บล่ม ๆ ต้องมาพิมพ์ใหม่หมดเลยครับผม  .... ต่อเลยนะครับ  พอผมกล่าวในใจเสร็จ  มือยังไม่ทันได้ละจากองค์ท่านที่แอบกำอยู่เลยครับ  ลูกสาวคนโตที่เรียนอยู่ ม. บูรพา ซึ่งออกจะห้าว ๆ มาทางผมมากหน่อย  ก็เอามือชี้จากที่นั่งเบาะหลังผ่านหน้าผม พร้อมกับพูดเสียงดังว่า "นี่ไงพ่อ ลูกจำได้แล้ว เลี้ยวซ้ายข้างต้นลั่นทมนี่ไง  แล้วตรงไปเลยแน่นอน"  พร้อมทั้งมีเสียงเจ้าคนขับรถคู่เขยกันก็ส่งเสียงออกมาสบทบว่า "เออ ... แล้วทำไมวนไปวนมาเราก็ผ่านตรงนี้ตั้งหลายรอบแล้ว  ไม่อยากจะเชื่อเลย "  ทุกคนก็ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวกันในรถ  ส่วนแฟนผม กับผมต่างก็นั่งเงียบไม่พูด  แต่ผมนั้นขนลุกโดยไม่ทราบสาเหตุ  เมื่อขึ้นไปถึงศาลท่านพอเข้าไปไหว้ผมเองยังไม่กล้าสบตาท่านเลย  ยอมรับจริง ๆ ว่ากลัว ..... มานั่งคิดแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น  คู่เขยเป็นคนที่นั่นและเคยขึ้นไปก็ตั้งหลายหน  แล้วทำไมเหตุการณ์อย่างนี้จะให้ผมอธิบายว่าอย่างไร  ทั้งหมดนี้เป็นการประกาศพระเกียรติให้กับพระองค์ท่านให้เป็นที่รู้จัก ขจรขจายไปทั่วโลกภพ  ด้วยความศรัทธาในองค์ท่านเหนือเศียรเหนือเกล้า  ขอพระองค์ทรงปกปักรักษาบริวารของพระองค์ท่านให้อยู่เย็นเป็นสุข  แคล้วคลาดปราศจากทุกข์ภัยภยันตรายทั้งหลายทั้งปวง สมบูรณ์ด้วยกำลังกาย  กำลังใจ กำลังทรัพย์ กำลังสติปัญญา  ทั้งที่อยู่ภพนี้แลภพหน้าด้วยเทอญ ........

........ โอม ... ชุมพรจุติ  อิทธิกะระณังสุโข  นะโมพุทธายะ นะมะพะธะ จะพะกะสะ มะอะอุ ......

(http://img230.imageshack.us/img230/3691/kl1mc0.jpg)

.... เมื่อคืน ... หลังจากพิมพ์เรืองของพระองค์ท่านเสร็จก็เข้านอน  รู้สึกปวดหัวเข่าข้างขวา ปวดขึ้นมาเรื่อย ๆ ทวีความรุนแรงตลอด  ในใจก็อดนึกไม่ได้ว่าเราไปทำอะไรให้ท่านไม่สบอารมณ์อีกหรือเปล่า  แต่ก็ไม่เกี่ยวกันเพียงแต่นึกไปเองเท่านั้น  สุดท้ายทนไม่ไหวต้องไปโรงพยาบาล ให้หมอฉีดยาแก้ปวดให้ จากอาการที่มีกรดยูริคสูง ปกติเขามีประมาณ 7 ผมล่อไป 9  หมอสั่งห้ามให้ดื่มเหล้า เบียร์  แต่ไม่ได้บอกให้หยุดเหล้าเถื่อนนะ .....

(http://img258.imageshack.us/img258/4547/273932123826640vx5.jpg)

...... วันนี้ผมไปยืนดูภาพของพระองค์ท่านที่ร้านอาหาร  เป็นภาพพระองค์ท่านขนาดใหญ่กว่าปกติ เป็นภาพขาว ดำ ผมสนใจจนแฟนผมลุกขึ้นมายืนดูด้วย (ภาพอยู่สูง) เจ้าของมายืนอยู่ข้างหลังแล้วพูดว่า  "ชอบท่านหรือคะ  พระองค์ท่านศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ ที่บ้านบูชากันทุกคน"   .....  ผมยกมือขึ้นไหว้แล้วยิ้มให้กับเจ้าของ  ไม่มีคำพูดอื่นอีกเลย .........   

(http://img180.imageshack.us/img180/8150/abk012sfa7.jpg)

แขวนตั้งแต่ป้ายแดง

(http://www.khonkaenlink.com/upload/images/20077232031501.jpg) (http://www.khonkaenlink.com)

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวเกี่ยวกับพระองค์ท่าน ที่นำมาเผยแพร่ให้ได้รับรู้ครับ
ผมก็เกิดมาในครอบครัวทหารเรือ  :) :)

 ก่อนอื่นต้องขอบคุณนะครับพี่ๆสำหรับเรื่องต่างๆที่เล่าให้ฟัง ผมตามอ่านมานานพอควรทีเดียวครับ ผมเองศึกษาและนับถือพุทธ สนใจในเรื่องคำสอนพอสมควร ต้องเรียนก่อนว่าผมไม่ได้เข้ามาทำตัวเป็นจระเข้ขวางคลองนะครับ เพืียงแค่อยากจะพูดอีกมุมมองนึงเท่านั้นเองครับ
 พี่สาวผมเองก็นับถือร.5มากครับ(ประมาณว่าเห็นท่านเป็นผู้วิเศษ ไปขอพรบ้างไปกราบบ้าง ก่อนขับรถทุกครั้งก็ต้องพนมมือไห้วท่าน) แกยังเคยลากผมไปกราบท่านที่ลานพระรูป ผมเองขัดไม่ได้ก็เลยไปๆกับแกซะหน่อย ไปเห็นแล้วก็มางงครับ ที่คนเรานี้ก็เหลือเกิน ช่างคิดช่างทำ ไปไห้วท่านก็ต้องมี กุหลาบสีแดง แถมมีเหล้าอีก :OOยังไม่พอต้องหาซิกการ์ไปอีก :OO โอ้อะไรก็ไม่รู้ครับจำไม่ค่อยได้เยอะแยะไปหมด ผมเองก็นับถือท่านครับ แต่นับถือในคุณงามความดีที่ท่านมีแก่ประเทศชาติ แต่ไม่ใช่แบบเทพเจ้า ผมยังเคยบอกพี่สาวผมเลยว่าไปกราบขอนั่นขอนี่กับท่านทำไม ท่านไม่ใช่พระ ไม่ใช่เทพเจ้า ไม่ใช่ผู้วิเศษ เราชาวพุทธทำไมไม่ไปไห้วพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ แค่พูดเท่านี้โดนด่าเลยครับ :~)ก็ผมว่ามันจริงๆนี่ครับไปไห้วคนตาย ไห้วแล้วมันจะได้ประโยชน์อะไร ชาวพุทธสมัยนี่ห่างไกลคำสอนมากครับ พระเองก็มอมเมาประชาชน มีแต่จะหารายได้เข้าวัด หลงผิด ปั้มพ์เทพเจ้าออกมาขาย คนก็แหกันไปซื้อ คงเพราะหวังรวย ก็เห็นแต่ละรุ่นชื่อมันรวยๆทั้งนั้น ??? ก็ถ้าคนเราบูชาเทพเจ้าแล้วรวยได้จริงทุกคนก็ดีนะครับ บาปกรรมที่มีติดตัวมาทั้งเก่าและใหม่ไม่ต้องสน
 ครั้งแรกที่มีการสร้างพระพุทธรูปและรูปเหมือนของอริยบุคคลขึ้นมา ก็เพียงเพื่อไว้รำลึกถึง และเป็นตัวแทนเวลากราบไห้ว ไปๆมาๆเกิดการปรุงแต่งให้มีเรื่องเหนือธรรมชาติเข้ามาด้วย เลยทำให้เรื่องพวกนี้สนุกกันไปใหญ่ครับปากต่อปาก จาก10เป็น100ต่อกันไปๆไม่รู้จบ ถ้าว่ากันตามหลักของพุทธแล้ว ทักขิไณยบุคคล หรือ อริยบุคคล และท่านทีได้ นิพพาน หรือ อรหันต์แล้ว ท่านเหล่านี้หลุดพ้นแล้วครับ ท่านไม่มารับรู้ และไม่มาโกรธใครได้อีกแล้วครับ เพราะเราทุกคนมีกรรมเป็นกำเนิดครับ เราก็ย่อมเป็นไปตามกรรมที่เราก่อไว้ ใครหน้าไหนจะมาเปลี่ยนแปลงกรรม(เก่า)ก็ย่อมเป็นไปไม่ได้ครับ.

...... ด้วยความเคารพ .... ก็มีเหตุผลครับ  ที่ท่านว่ามานนั้น  ซึ่งนั่นเป็นในแง่มุมของท่านคิดครับผม  เกี่ยวกับมุมมอง  ความเชื่อ  ความศรัทธา  ความนิยม ฯ  ของคนเรานั้นต่างกัน  ซึ่งเราไม่สามารถที่จะนำอะไรมาวัดหรือมาแยกแยะความรู้สึกเหล่านั้นได้ เช่นบางท่านชอบลิเก ชอบนักร้องลูกทุ่ง ฯ ติดตามไปดูการแสดง ไปปรนเปรอรับใช้ หรือแม้กระทั่การยอมเอาทรัพย์สิน เรือนร่าง เข้าแลกก็มี  เช่นนี้ก็เป็นความชอบความศรัทธาของเขาเหล่านั้น ..... ปล่อยท่านเถิดครับผม  ท่านไม่ได้ทำให้เราต้องเดือนร้อนอันใดเลย  ...... สำหรับคุณพี่ของท่านนั้นก็ดีแล้วครับ  ที่ท่านมีสิ่งยึดเหนี่ยว  ท่านเองก็บอกมิใช่หรือว่า  พระองค์ท่าน ร. 5 สร้างคุณงามความดีให้กับประเทศชาตินานับประการ  ก็ไม่เห็นแปลกที่เราจะกราบไหว้นับถือท่าน  ศรัทธาของใครก็ของเขา .... ครับผม ...... เรียนแลกเปลี่ยนมาด้วยความเคารพ ....... แจ็คครับผม  .......  


(http://img118.imageshack.us/img118/5738/kl1di7.jpg)

 ครับพี่ผมเข้าใจดีครับ เรื่องความศรัทธา เรื่องแบบนี้ต่างคนต่างเกิดมาคงแบบ อยู่ในสังคมที่ต่างกัน ถูกเลี้ยงดูมาต่างกัน ถูกปลูกฝังมาต่างกัน เรียนรู้มาต่างกัน ฉนั้นจะให้ทุกคนคิดไปในแนวทางเดียวกันนั้นคงเป็นไปไม่ได้ครับ ผมเองก็ไม่ได้ต้องการให้ใครคล้อยตามผมครับพี่ เพียงแต่ผมนับถือพุทธศาสนา ผมก้คิดในแนวทางแห่งพุทธเท่านั้นครับ คุยกันเรื่องแบบนี้คุยกันยังไงก็คงไม่จบครับ สงครามตั้งแต่สมัยไหนๆมาก็ล้วนเกิดขึ้นเพราะความศรัทธาในศาสนาที่ต่างกันทั้งสิ้น ดีที่ศาสนาพุทธเรานั้นเปิดกว้าง ไม่ได้วางกฎอะไรเข้มงวดนัก(ผมขอคัดข้อความบางตอนของพุทธธรรมมาให้อ่านนะครับ)
 พระพุทธองค์สอนให้เรามี โยนิโสมนสิการ หรือเรียกว่าเป็นการใช้ความคิดอย่างถูกวิธี เมื่อเทียบในกระบวนการพัฒนาปัญญา โยนิโสมนสิการ อยู่ในระดับที่เหนือศรัทธา โยนิโสมนสิการเป็นการฝึกให้ใช้ความคิด ให้รู้จักคิดอย่างถูกวีธี คิดอย่างมีระเบียบ รู้จักคิดวิเคราะ ไม่มองเห็นสิ่งต่างๆอย่างตื้นๆผิวเผิน เป็นขั้นสำคัญในการสร้างปัญญาที่บริสุทธิ์เป็นอิสระ ทำให้ทุกคนช่วยตัวเองได้ และนำไปสู่จุดหมายของพุทธธรรมอย่างแท้จริง.
 ชาวพุทธเราทุกวันนี้โดยมากมีความเชื่อ ความเลื่อมใส ความนิยมชมชอบ ความซาบซึ้งใจ ที่เรียกว่าศรัทธา(สูง) แต่ยังขาดการใช้ความคิดอย่างถูกวิธี พระพุทธองค์ท่านจึงสอน ปัญญาวุฒิธรรม ไว้คือ 1.เสวนาสัตบุรุษ-(มีกัลยาณมิตร)-2.สดับธรรม-(ศรัทธา)-3.โยนิโสมนสิการ-4.ปฏิบัตธรรมถูกหลัก
*ที่ผมนำเอาพุทธธรรมมาอ้างนั้นเพียงเพราะเห็นว่าพี่นั้นมีศรัทธาสูง ซึ่งผมเองก็มีเช่นกันครับ นานๆจะเจอคนที่ชอบเหมือนกันเลยอยากจะคุยแลกเปลี่ยนกันเท่านั้นครับ :VOV:

...... สวัสดีครับท่าน Takeru  ผมเองก็มีศาสนาพุทธเป็นที่ยึดเหนี่ยว  ได้บวชมาก็ 1 พรรษา แต่ก็อาจจะมีความรู้หรือเข้าใจในแก่นของศาสนได้ไม่มากนัก  ไม่ถึงกับออกปฏิบัติ แต่ยามใดที่รู้สึกเหนื่อย เบื่อ ท้อแท้ ฯ ก็จะเข้าห้องพระ เรียกว่าห้องพระจริง ๆ ได้ เพราะมีขนาดใหญ่และมีโต๊ะหมู่บูชา รวมทั้งพระ หลายสิบองค์ (พระบูชา) ไม่นับถึงพระเครื่องและภาพถ่ายพระเกจิและหรือสิ่งที่กระผมศรัทธา  พูดถึงการศรัทธา  การที่ใครสักคนจะศรัทธาสิ่งหนึ่งสิ่งใดนั้นมิใช่ว่าอยู่ ๆ ก็จะขึ้นมาศรัทธา หรือทำตามคนนั้นคนนี้ไม่  แต่จะต้องมีปัจจัยหลายอย่างมากระตุ้น หรือทำให้เกิดความเชื่อ ความเลื่อมใส ฯ พอเกิดแล้วมีความรู้สึกดี  รู้สึกอบอุ่น รู้สึกสบาย รู้สึกถึงความปลอดภัย รู้สึกเบา รู้สึกสงบ ฯ โดยรวมแล้วมีความสุข  ... นั่นและจึงเริ่มเกิดความศรัทธา  เพราะก็มิได้ลงทุนอะไรมากมายเลยใช่หรือไม่ครับผม  ...... พูดถึงตรงนี้  ในวันที่ 27 กรกฏาคม 2550 กระผมจะร่วมกันถวายธรรมมาสใหญ่ (แบบล้านนา) ที่วัดพระธาตุขิงแกง ซึงเป็นวัดเก่าแก่  แล้วจะเก็บภาพมาเล่าเรื่องให้ท่านได้รับอานิสงฆ์ด้วยนะครับผม  เสร็จแล้วผมก็จะเดินทางไป ชลบุรี  ไปนมัสการพระองค์ท่าน กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ แล้วก็จะเก็บภาพมาเล่าประกอบให้ได้เห็นอีกเช่นกัน  เรียนตามตรง  ผมมีความสุข สบายใจ รู้สึกอิ่ม เบา ฯ เอาเป็นว่าสบายใจ  ..... ที่สำคัญ .... ผมรู้สึกดีมากที่ได้คุยกับท่าน ... คิดว่าจะต้องได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับท่าน และคงจะได้ความรู้อีกมากจากท่านครับผม ........ ด้วยความเคารพ ..... แจ็ค ....  

(http://img379.imageshack.us/img379/231/abk011sqz9.jpg)

ผมเป็นอีกคนนึงที่นับถือและบูชาท่านมาก ในแต่ละปีจะไปไหว้สักการะและยิงปืนถวายเป็นประจำ ส่วนเรื่องปาฏิหารย์ก็เคยเจอกับตัวเองหลายครั้ง(แล้วจะมาเล่าให้ฟังวันหลัง)ถ้าใครไม่เชื่อลองไปแกล้งลิงที่อยู่ในบริเวณศาลท่านก็ได้ครับ(ศาลบนเขาที่สัตหีบจะมีลิงอยู่มาก)

ผมก็เห็นด้วยกับคุณfolk99 เพราะไปพบเห็นมาด้วยกัน และพบเหตุการณ์ปลอกกระสุนกลับด้านขวางลำกล้องมาแล้วครับ

*กระผมจะร่วมกันถวายธรรมมาสใหญ่ (แบบล้านนา) ที่วัดพระธาตุขิงแกง ซึงเป็นวัดเก่าแก่*

สวัสดีครับพี่เสียดายที่ผมอยู่ไกลเหลือเกินไม่อย่างนั้นคงต้องขอติดตามไปด้วยนะครับ ยังไงก็จะรอชมรูปแล้วกันครับ. 

....... ด้วยความยินดีเป็นที่สุด  ผมจะบอกให้ทราบและให้รู้เท่านั้น  แต่จะไม่บอกบุญ  (บอกบุญต้องแจกซอง)  ........ ไม่มีเหตุผลครับผม  .....

................. ภาพพระองค์ท่าน ผมถ่ายจากภาพที่อยู่ในบ้าน  ไม่ใช้แฟลช และอยู่สูงเลยไม่ค่อยชัดเท่าไร ..........

(http://img516.imageshack.us/img516/4170/037resizejd9.jpg)

....... ท่าน folk 99 ผมรอฟังเรื่องเล่าของท่านเกี่ยวกับพระองค์ท่านอยู่นะครับ  .......

(http://img59.imageshack.us/img59/751/035resizefb6.jpg)

...... เมื่อ 28 ก.ค. 50 ได้เดินทางไปนมัสการท่านที่แหลมปู่เจ้า สัตหีบ ชลบุรี  แต่ระหว่างทางก็แวะมนัมการพระองค์ท่านทุกที่ที่ผ่าน อย่างในภาพนี้ก็เป็นที่ นครสวรรค์ขาล่องครับผม  ท่านประทับอยู่บนเรือจำลอง  ..........

(http://img114.imageshack.us/img114/3143/039resizeon4.jpg)

....... และนี่ก็เป็นภาพของพระองค์ท่านที่สง่างามมาก  และบรรยากาศภายในเรือที่ประทับ ........ รวมทั้งพระอาจารย์ของพระองค์ท่านด้วย คือท่านหลวงปู่ศุข  และหลวงพ่อเงิน .........

....... โอม .. ชุมพรจุติ  อิทธิกะระณังสุโข นะโมพุทธายะ นะมะพะธะ จะพะกะสะ มะอะอุ .........

(http://img76.imageshack.us/img76/5447/040resizefk6.jpg)

...... อีกภาพหนึ่งของหลวงปู่ศุข พระอาจารย์ที่มีความสนิทสนมกับพระองค์มากที่สุด ......

........ สัตถา  เทวะมะนุสสานัง พุทโธ  ภะคะวาติ  มะอะอุ ........

(http://img69.imageshack.us/img69/5223/042resizema2.jpg)

...... หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน  เป็นอีกผู้หนึ่งที่พระองค์ได้เรียนพระเวทย์จากท่านจนแตกฉาน .......

(http://img293.imageshack.us/img293/1161/041resizeni8.jpg)

ขอโทษครับพี่ พอดีติดงานShutdown เมื่อวันที่28 เมษาที่ผ่านมา ผมได้พาพี่สาวไปแก้บนที่ศาลท่านบนเขา ช่วงขากลับผมขับรถลงเขามาเร็วมากมีลิงวิ่งตัดหน้ารถในระยะกระชั้นชิดมากๆ ผมไม่แน่ใจว่าชนหรือเหยียบลิงหรือเปล่าแต่ดูร่องรอยก็ไม่มีอะไร ต่อมาในวันแรงงานผมพาแฟนและเพื่อนขึ้นไปอีกพอจอดรถได้ไม่รู้ลิงมาจากไหนเป็นสิบตัวรุมขึ้นมาบนรถทั้งรื้อยางบนหลังคา(ยางที่ร่องรับน้ำฝนตรงเหนือประตู)บ้างก็กัดที่ปัดน้ำฝน จนต้องให้เจ้าหน้าที่มาไล่ ผมไม่ได้คิดอะไรมากไปกราบท่านเสร็จแล้วก็ยิงปืนถวาย เริ่มจากแฟนผมก่อนและเพื่อนอีกทั้งสองท่าน พอถึงคิวผม รับปืนจากเพื่อน(ในลักษณะค้างลำเลื่อนอยู่)เดินไปถึงตรงแท่นที่ยิงปืน ใส่แม็กปลดคันค้างลำเลื่อน อ้าวลำเลื่อนเข้าไม่สุด กระชากลำเลื่อนใหม่ก็เหมือนเดิม มาดูปรากฏว่าปลอกกระสุนเปล่าเข้าไปค้างอยู่ในรังเพลิง ในแบบที่จานท้ายของปลอกกระสุนหันกลับเข้าไป(ผมเคยมาตั้งกระทู้ถามพี่ๆในเวปแล้ว) ตอนนั้นใจเริ่มคิดถึงการกระทำของผมเมื่อสามวันก่อน ปืนก็ขัดลำแก้ไขไม่ได้เลยชวนกันกลับแต่ไม่หรือเข้ากราบขอขมาต่อท่าน พอมาถึงรถสมุนท่านรื้อรถผมไว้เละเลยดึงยางบนหลังคาออก ขี้ ไว้เต็มหลังคา,กระจกหน้า,ในกระบะ รถคันอื่นๆสีเดียว,ยี่ห้อเดียวกันกับผมไม่มีลิงขึ้นไปยุ่งเลยครับ เห็นแล้วขนลุกเลยยกมือไหว้ขอโทษท่านอีกครั้งก่อนกลับลงมา ตามถนนวันนั้นไม่มีลิงมานั้งขวางทางเลยซักตัว เป็นงงกับพวกที่ไปด้วยกัน...
**คุณแจ็คถ้าจำไม่ผิดจะเป็นคนบ้านเดียวกันกับผม**

......... เรื่องบางอย่างเวลานำมาเล่าจะดูหรือฟังเพียงธรรมดา  แต่ผู้ที่ประสบหรือสัมผัสด้วยตัวเองตอนนั้นมันมีหลายอย่างบอก และสกิดต่อมความรู้สึกแปลก ๆ ........

........................................................... ........................................................... ........................................................... .....
***คุณแจ็คถ้าจำไม่ผิดจะเป็นคนบ้านเดียวกันกับผม**
........................................................... ........................................................... ........................................................... .....

.......... บ้านไหนหรือครับผม ช่วยขยายหน่อยนะครับ ..... รอฟังอยู่ .... พร้อมกันนี้ได้ ฝากภาพบรรยากาศมุมหนึ่งบนแหลมปู่เจ้า ที่ตั้งศาลของพระองค์ท่านมาให้ชมก่อนครับ .......

(http://img68.imageshack.us/img68/4430/060resizeph4.jpg)

....... บริเวณหน้าศาลที่ประดิษฐานของพระองค์ท่านกับพระอาจารย์ศุข ซึ่งบริเวณด้านหน้าได้ทำการก่อสร้างปรับปรุงอาคารใหม่  ท่านที่เคยไปแล้วจะนึกออกครับผม ........

(http://img234.imageshack.us/img234/3410/064resizejc1.jpg)

(http://img234.imageshack.us/img234/6515/063resizeqi8.jpg)

....... นี่เป็นทางเข้าตรงจุดที่ต้องแลกบัตรเข้าไปภายในฐานทัพเรือ .........

(http://img241.imageshack.us/img241/8240/071resizeew0.jpg)

....... ไปเที่ยวนี้ได้บูชาเอารูปหล่อขององค์ท่านมาด้วย  เป็นพระรูปยืนถือหมวกและกระบี่ เหมือนองค์ทีอยู่ในศาล  ห่อกระดาษแล้วก็เอาไว้ที่หน้ารถ  ก็ทำให้คณะของเรามีเรื่องเล่ากันเองมากมาย (หลังจากมาถึงบ้านแล้ว) แต่ขอไม่นำมาขยายในที่นี้  เนื่องเพราะเป็นเรื่องของการเดินทางที่ได้รับการช่วยเหลือแบบงง ๆ แปลก ๆ ต้องกราบขอบพระคุณเจ้าหน้าที่มูลนิธิประสาทบุญประสาน จ. พิษณุโลก ไว้ ณ ที่นี้ด้วย ..........  

(http://img477.imageshack.us/img477/4413/072resizeur1.jpg)

..... ภาพนี้เป็นอีกมุมหนึ่งบนศาลแหลมปู่เจ้า ......... อากาศดีมากวันนั้น .........

(http://img400.imageshack.us/img400/9646/053resizeos8.jpg)

...... ภาพนี้ก็เป็นช่วงเดินทางกลับ  เป็นการถ่ายจากบนรถที่ทางด่วน  ภาพบางภาพเห็นแล้วก็ไม่ต้องว่ากันนะครับผม  บ้านนอกเข้ากรุง  ภาพแบบนี้บ้านผมไม่ค่อยมีให้เห็นผมก็ถ่ายหมดละครับ  แล้วมาคัดเอาภาพที่พอจะชอบมาลง  อันที่ไม่ดีก็ลบทิ้ง .......

(http://img219.imageshack.us/img219/8366/050resizeba5.jpg)

(http://img167.imageshack.us/img167/7158/049resizeft0.jpg)

...... การเดินทางทริปนี้ยังไม่สิ้นสุดครับผม  ลูกสาวบอกอยากให้แวะเข้าไปในสุวรรณภูมิหน่อย .... จัดให้เลย  ตามใจหน่อยครับ .....

...... ภาพกินรี ยืนไหว้ตลอดเส้นทาง  ลูกสาวบอกจอดหน่อยจะถ่ายรูป  ถ่ายเองด้วย  จัดให้ ......


(http://img167.imageshack.us/img167/1636/074resizedz3.jpg)

.............. ภาพถ่ายย้อนแสง  ภาพที่ได้จึงดูไม่ชัดนัก  แต่คนถ่ายภูมิใจมาก  ขอบคุณคนที่จอดรถให้เป็นการใหญ่ ..........

(http://img167.imageshack.us/img167/7918/075resizejo0.jpg)

จากนี้จะเป็นภาพที่ลูกสาวถ่ายเอง  แล้วบังคับให้เอาลงให้ด้วย  ถ้าไม่ลงละน่าดูแล้วหนูจะมาตรวจสอบเองนะ ...... จัดให้ .....

.............. นี่ก็เป็นหอบังคับการบิน  ที่มีบางคนภูมิใจยิ่งนัก ..............

(http://img360.imageshack.us/img360/529/089resizeck9.jpg)

............. ภาพที่ถ่ายขณะอยู่บนรถที่กำลังวิ่ง  บนทางเข้าไปสู่อาคารที่ผู้โดยสาร ..............

(http://img219.imageshack.us/img219/2414/076resizexg6.jpg)

.............. ยังไงก็ต้องเอามาลงให้ชม เพราะลูกสาวบังคับ  ท่านที่เห็นจนเบื่อก็อย่าว่ากันนะครับ สนับสนุนเด็กบ้านนอกหน่อย .....

(http://img207.imageshack.us/img207/9279/077resizezp3.jpg)

.......... ภาพนี้ลงให้เห็นถึงการใช้เหล็กมหาศาล  เอ ....ผู้นำเข้าเหล็กรายใหญ่บ้านเราเป็นใครน๊า  ชื่อคุ้น ๆ ............

(http://img101.imageshack.us/img101/7977/085resizewn6.jpg)

(http://img54.imageshack.us/img54/1183/086resizeyz1.jpg)

(http://img101.imageshack.us/img101/4382/087resizejs8.jpg)

...... การเดินทางเริ่มสนุก  ฝนตั้งเค้าทมึนดำดักทั้งข้างหน้าและตามมาทางข้างหลัง  แต่ยังไม่ทำท่าว่าจะตกลงมา  ฟ้าแลบ  แล้วตามด้วยเสียงร้องบางครั้งดูเหมือนทำให้รถสั่นครืนเลยก็มี ......

(http://img508.imageshack.us/img508/6541/072resizenu7.jpg)

(http://img485.imageshack.us/img485/9821/073resizeqn1.jpg)

ขอบคุณครับ

..... ต้องขอบคุณท่าน apc275 อีกครั้ง  ที่ติดตามผลงานอย่างกระชั้นชิด  จากนี้ไปเป็นการเดินทางผ่านสิงห์บุรีบ้านเกิดครับผม  แถวสิงห์บุรีจะมีแผงขายปลาแห้ง ปลาแดดเดียว  ผมไม่แนะนำให้ซื้อตรงนี้นะครับ  แพง แล้วได้ของไม่ดีด้วย (ไม่เชียร์อย่าว่ากันนะ)  อยากให้เสียเวลานิดเดียว เข้าในตลาดสิงห์บุรีเลยครับ ถ้าต้องการของดีและอร่อย พอข้ามสะพานข้ามเจ้าพระยาลงมาก็เลี้ยวซ้ายเลยครับผม ประมาณ 100 เมตร เลย รพ. สิงห์บุรี หาที่จอดรถให้ได้แถวหน้า 7 - 11 แล้วเดินเข้าในตลาดจะพบแผงปลาสด ๆ ราคาถูกอร่อย  ของแท้  ดั้งเดิม  มีทั้งปลาสลิด ปลาช่อน ปลาเนื้ออ่อน ปลาหลด ปลาร้าสับดิบ - สุก  กุนเชียงหมู กุนเชียงปลา ฯ สุดยอดราคาถูก  ถ้าจะเอาไปไกล บอกแม่ค้าด้วยเขาจะห่อให้อย่างดี แถมใส่มะกรูดกันกลิ่นให้อีกด้วย  พร้อมมีใบกำกับวิธีทำ วิธีทอดเสร็จสรรพ ...... เชิญครับผม .........  

(http://img507.imageshack.us/img507/7730/094resizedc5.jpg)

.......... มีขนมหวานด้วยนะครับ  อร่อยมาก  ขอชม  และขอช่วยโฆษณาให้ครับ  แต่แม่ค้าเสียงดังตามแบบฉบับของคนภาคกลางครับ .........


(http://img406.imageshack.us/img406/3600/097resizerw2.jpg)

(http://img171.imageshack.us/img171/4929/098resizent1.jpg)

........ ขนมที่นี่หอมหวาน  เพราะทำจากน้ำตาลต้น แต่ท่านที่มีปัญหาเกี่ยวกับน้ำตาลก็ต้องระวังกันหน่อยนะครับผม .....

............. ทองหยอด   ฝอยทอง  ขนมมงคลพื้นบ้านของชาวภาคกลางเชียวละครับ  หวานแสบไส้เลย .....

(http://img444.imageshack.us/img444/353/100resizejd6.jpg)

(http://img471.imageshack.us/img471/3666/101resizesp8.jpg)

...... อ้อ .... ลืมไปอีกอย่าง มีนักขอระดับไฮโซอยู่ท่านหนึ่ง เป็นยายอายุมากแล้ว แกชอบมานั่งในตลาดพวกแม่ค้าก็จะแซวแกเล่น  และแต่ละคนก็อยากให้นั่งใกล้ ๆ แผงของตน .... ผมเองก็ยืนดูอยู่นาน  ไม่ได้สมเพชเวทนา แต่เห็นแกแข็งแรง ดำรงชีวิตอยู่ได้ก็สุดยอดแล้วครับ  ขอเอาภาพท่านมาลงด้วยความเคารพ  มิได้คิดเป็นอย่างอื่น  ช่วงที่ผมยืนดูแกอยู่นั้น  เห็นแกได้ใบละ 100 ประมาณ 3 ใบ แล้วก็จะบรรจงค่อย ๆ พับเก็บใส่กระเป๋า  อันที่เป็นเหรียญไม่ค่อยสนใจเท่าไร  ........

(http://img514.imageshack.us/img514/762/096resizeyp4.jpg)

(http://img172.imageshack.us/img172/6421/095resizenz4.jpg)

..... ไส้กรอกของชาวสิงห์บุรี  ไม่ทราบว่าจะสู้ไส้กรอกของชาวสตูลได้หรือเปล่า ยังไม่ได้ชิม  ไม่ขอยืนยัน จ๊ะ  ......

(http://img182.imageshack.us/img182/1847/102resizefs6.jpg)

..... ยังไม่ได้ออกนอกกระทู้นะครับผม  ยังเกี่ยวกับชื่อกระทู้อยู่ครับผม  เรากำลังเดินทางไปนมัสการพระองค์ท่านอีก 1 ศาล ตามมาเลยครับผม .....

(http://img182.imageshack.us/img182/7338/103resizela6.jpg)

ขอบคุณครับพี่ เห็นแล้วน่าไปเที่ยวที่ตลาดมากครับ เรื่องของกินนี่ชอบครับ

            นำเสนอได้น่าสนใจมาก  คอยตามไปเที่ยวกับลุงแจ๊คดีกว่า 

...... ออกจากสิงห์บุรีได้ก็โกยแน๊บขึ้นเหนือเลย  เพราะแม่ไม่ได้อยู่ที่สิงห์แล้ว  เข้าไปอยู่กรุงเทพ ฯ เอ้ย .. นนทบุรีกับพี่สาว ขึ้นเหนือได้ก็ดิ่งเลย  อากาศดี สดใส  ไปเรื่อย ๆ ไม่มีจุดหมายปลายทาง  อยากแวะที่ตรงไหนก็แวะ ...... 3 คน พ่อ แม่ คุณลูกสาว .......

....... โครงป้ายโฆษณาขนาดยักษ์  ลงทุนก่อสร้างมหาศาล ตอนนี้เศรษฐกิจคงไม่ค่อยดีเท่าไร  เห็นป้ายว่างเปล่าหลายแห่ง  เห็นสัจธรรมจริง ๆ เลยชีวิต ......

(http://img172.imageshack.us/img172/7781/105resizemo8.jpg)

...... นี่ก็เป็นอีกแห่งหนึ่งที่ว่างเปล่า  ของพวกนี้ว่างนักก็ไม่ดีนะครับผม  มีค่าใช้จ่ายตลอด  ไม่ว่าจะเป็นค่าเช่า ค่าบำรุงรักษา ......

(http://img460.imageshack.us/img460/8646/111resizers5.jpg)

.........มองไปทางด้านนี้ เป็นความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีการผลิต  บางแปลงยังเขียวสดอยู่เลย  บางแปลงก็กำลังเก็บเกี่ยว บางแปลงก็กำลังจะปลูก  ไม่ต้องรอเป็นฤดูกาลผลิตเหมือนแต่ก่อน  การร่วมแรงร่วมใจกันลงแขกก็ไม่มีให้เห็นแล้ว  ...... นี่แหละสังคมเราพัฒนาแต่กลับกลืนกินภูมิปัญญาและวัฒนธรรมเก่า ๆ อันดีของเราไปด้วย ..... ไม่คุ้มค่ากันเลยครับผมว่า .......   

.......... แต่ทั้งหมดผมกลับมองว่าเรากลับไปเป็นทาส ทาสการผลิตที่ต้องพึ่งเขาอยู่ดี  ไม่รู้จะรณรงค์กันอย่างไรแล้ว เรื่องยาฆ่าหญ้า ฆ่าปู ฆ่าหนู  น้ำในที่นาตอนนี้ใครจะกล้าดื่มอย่างเมื่อก่อน  ปลาที่อยู่ในแปลงนา เจ้าของยังแทบจะไม่กล้ากินเลย  จะกินแต่ละทีต้องดูก่อนว่ามีแผลหรือเปล่า ..... เฮ้อ .....

(http://img359.imageshack.us/img359/929/114resizelu0.jpg)

(http://img292.imageshack.us/img292/1329/108resizeas4.jpg)

(http://img359.imageshack.us/img359/114/109resizebq9.jpg)

........ อ้าว .... ถึงแล้วครับผม  มาแล้วครับถึงที่แล้วศาลกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ที่จังหวัดนครสวรรค์ (ขาขึ้น) อยู่เยื้องกับศาลท่านที่ประทับอยู่บนเรือรบจำลอง (ขาล่อง) แต่ศาลขาขึ้นนี้อยู่บนศาลที่สร้างใหม่สวยงามกว้างขวางมาก .......

........ นี่เจ้าเสือน้อยนั่งเฝ้าบันไดทางขึ้นซ้าย - ขวา เลย ..........

(http://img125.imageshack.us/img125/1941/124resizexm5.jpg)

.......... ภาพอ่างบัวใหญ่ เล็ก วางเรียงรายข้างบันไดทางเดิน สวยงาม ดูดับร้อนได้ดีพอสมควร ........

(http://img329.imageshack.us/img329/8717/123resizenn7.jpg)

(http://img355.imageshack.us/img355/9978/122resizewo2.jpg)

(http://img72.imageshack.us/img72/4986/121resizelc6.jpg)

....... โอม .. ชุมพรจุติ  อิทธิกะระณังสุโข  นะโมพุทธายะ นะมะพะธะ จะพะกะสะ  มะอะอุ นะโมพุทธายะ .......

...... พระองค์มีพระชนม์มายุเพียง 43 พรรษา พระเกียรติยศของพระองค์ท่านยังขจรขจายขนาดนี้  ถ้าพระองค์เจริญพระชนม์มายุมากกว่านี้อีก จะขนาดไหน .......  

(http://img360.imageshack.us/img360/592/116resizehw5.jpg)

(http://img215.imageshack.us/img215/9351/120resizefs7.jpg)

......... ส่วนหนึ่งของผู้เคารพศรัทธาได้นำมาถวายให้กับพระองค์ท่านครับผม .........

(http://img360.imageshack.us/img360/7911/118resizecl3.jpg)


(http://img360.imageshack.us/img360/5289/119resizeae5.jpg)

....... เอาละเสร็จกิจในการเดินทางนมัสการองค์ท่านเสด็จเตี่ย ขอพักเหนื่อยเอาแรงแป๊บเดียว  แล้วจะพาท่านขึ้นสวรรค์ชั้นดาวดึงส์  (เขาว่ากันอย่างนั้นนะครับ)  บูชาพระบรมสารีริกธาตุมหาจุฬามณีที่วัดคีรีวงค์  ว่ากันว่าเป็นพระบรมธาตุประจำปีเกิดของท่านที่เกิดปีจอนะครับผม ............

(http://img101.imageshack.us/img101/1190/129resizeac7.jpg)

..... มีเพื่อน ๆ เข้ามาต่อว่าหลังบ้านว่า  ที่ไม่แนะนำให้ซื้อปลาที่ตั้งแผงขายตามถนนนั้น  ทำไมไม่บอกเหตุผลด้วย  ต้องขอโทษครับ .....คำตอบก็คือว่า  เนื่องเพราะว่าเป็นปลาชะโด  ไม่ใช่ปลาช่อน จะแข็ง และส่วนใหญ่จะใส่ยากันแมลง ถ้าเอาไปทอดกินไม่ได้ฟันแทบหัก ต้องเอาไปนึ่งหรือใส่ปากหม้อข้าวร้อน ๆ ถึงจะกินได้ รสชาติก็ไม่อร่อย  เหตุก็เป็นอย่างนี้แหละครับท่าน  เรียนชีแจงให้แล้วนะครับผม  อีกนิดนะ  ที่สิงห์เขามี กุนเชียงปลาขึ้นชื่อ  ปเค้กปลาช่อนก็ดัง ขนมเปี๊ยะก็เด่น ของฝากประเภทปลาด้วยแล้วไม่ต้องห่วง  สุดยอด ......

(http://img222.imageshack.us/img222/6690/094resizepv3.jpg)

...... มาต่อกันเลยดีกว่า  ออกจากศาลเสด็จเตี่ยแล้วก็ตรงดิ่งขึ้นเหนือข้ามสะพานประวัติศาสตร์ที่ใช้เทคนิคทางวิศวกรรมในการก่อสร้างที่สุดยอดในสมัยนั้น  อยู่คู่กับนครสวรรค์มานานจนเดี๋ยวนี้ต้องทำการอนุรักษ์  "สะพานเดชาติวงค์"   ซึ่งอยู่ทางซ้ายมือมีคอนกรีตขึ้นรูปพร้อมทั้งมีเหล็กดึงช่วยรับน้ำหนัก ปัจจุบันนี้ไม่ได้ให้รถวิ่งแล้วครับ   .....

(http://img216.imageshack.us/img216/8500/128resizevz2.jpg)

.... ว่าแล้วก็เตรียมตัวขึ้นไปนมัสการพระมหาธาตุจุฬามณี บนเขาสูงเด่นสง่า ของวัดคีรีวงค์  รายละเอียดต่าง ๆ ผมคงไม่ถนัดนัก  ถ้าท่านใดที่อยู่แถวนั้นและทราบดีก็ขอเชิญเข้ามาช่วยให้ความรู้ที่ถูกต้องได้ครับผม ......

........ ภาพนี้เป็นมุมหนึ่งระหว่างทางขึ้นไปสู่ยอดพระบรมธาตุ ดูสูงแต่ทางทำไว้ดีขึ้นง่ายไม่อันตราย เสียที่ต้องปรับปรุงผิวจราจรอีกนิดหน่อยเท่านั้นก็จะดีมาก ..............

(http://img221.imageshack.us/img221/9421/130resizeht3.jpg)

...... บางส่วนมุมของวริเวณพระมหาธาตุบนยอดเขาสูง .......

(http://img507.imageshack.us/img507/8451/132resizekx1.jpg)

(http://img176.imageshack.us/img176/6500/131resizell0.jpg)

..... บริเวณทางขึ้นไปสู่องค์พระธาตุ สร้างไว้สวยสดงดงามมาก บันไดที่เห็นเป็นทางขึ้นด้านหลังนั้นออกแบบไว้ดีที่สุด เดินขึ้นไปไม่รู้สึกเหนือย โดยใช้เทคนิคขั้นบันใดต่ำ และ ใช้ขั้นกว้าง ที่สำคัญพื้นกระเบื้องที่ปูนั้นตากแดดอยู่ทั้งวัน  แต่ไม่ร้อนทั้ง ๆ ที่ถอดรองเท้าเดินกันทุกคน ไม่ร้อนจริง ๆ .............

(http://img176.imageshack.us/img176/6116/134resizebm6.jpg)

...... ถ้าเราหันหน้าเข้าหาพระมหาธาตุ องค์นี้พระนารายณ์จะอยู่เบื้องขวา  ตรงทางขึ้น .............

(http://img222.imageshack.us/img222/3564/135resizemb4.jpg)

....... ส่วนองค์นี้เป็นพระอินทร์ อยู่เบื้องซ้าย ........

(http://img459.imageshack.us/img459/6223/136resizevw5.jpg)

....... ภาพมุมสูงจากองค์พระมหาบรมธาตุจุฬามณีในบางมุม .......

(http://img507.imageshack.us/img507/1117/137resizexs7.jpg)

(http://img399.imageshack.us/img399/1355/138resizevw2.jpg)

.......... อีกมุมหนึ่งจากบนพระมหาธาตุ .......... ท่านเห็นอะไรบ้าง ............

(http://img167.imageshack.us/img167/9969/139resizeop6.jpg)

(http://img235.imageshack.us/img235/9860/140resizeal6.jpg)

............. หนาแน่น  จนน่าอึดอัด  มุมสูงจากยอดดอย ..........

(http://img167.imageshack.us/img167/4161/141resizeef2.jpg)

......... คำพูดที่ว่า "ผีกับมนุษย์จะอยู่ร่วมกันไม่ได้นั้น" เห็นท่าว่าจะไม่จริงแล้วครับผม  ภาพที่เห็นมันฟ้อง  เพียงแต่ว่าใครเท่านั้นที่จะเป็นฝ่ายรุก  ไม่แน่นะครับ  ที่ผีจะเป็นฝ่ายรุกก็ได้ตอนนี้อยู่ใกล้แทบจะนอนเอาหัวชนกันอยู่แล้ว ..........

(http://img505.imageshack.us/img505/3817/142resizega5.jpg)

(http://img505.imageshack.us/img505/6393/143resizexm1.jpg)

...... การเดินทางทำบุญทริปนี้ยังไม่หมดนะครับผม  ยังมีอีกวัดหนึ่งคือวัดพระพุทธชินราช  พอดีวันและเวลาที่ไปนั้นพระท่านทำวัตรเย็นพอดีเลยผสมโรงกับเขาเลยครับวันนั้น  พอออกมาก็เจอเรื่องแปลกที่ต้องพึ่งมูลนิธิประสาทบุญประสาน จ. พิษณุโลก ขอพักเหนื่อยนิดเดียว ขับรถไปพิษณุโลกก่อน  แล้วจะเล่าให้ฟังใหม่ ..... เดี๋ยวเดียวครับผม .......

....... เอาภาพความพยายามของต้นโพธิ์ ที่พยายามจะโตให้ได้บนยอดวิหาร .......

(http://img165.imageshack.us/img165/7194/150resizeao6.jpg)

.......... เดินทางไปจังหวัดพิษณุโลกกันต่อเลยครับผม ....... ไป ............

(http://img77.imageshack.us/img77/3381/126resizebo9.jpg)

องค์พระมหาบรมธาตุจุฬามณีนี่ใช่วัดเขากบหรือเปล่าครับคุณแจ็ค

....... อันนี้ผมไม่ทราบจริง ๆ ครับท่าน  ยังไงต้องรบกวนท่านผู้รู้มาช่วยแล้วครับผม ......มีเวลาจะมาลงต่อที่พิษณุโลกครับ .....

(http://img232.imageshack.us/img232/9454/129resizeqs6.jpg)

ขออนุญาตคั่นด้วยบันทึกของกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์  หน่อยนะครับ....
เอาไว้ให้คนที่มันไม่หวังดีต่อประเทศชาติ  ได้อ่านและจงสำนึกไว้...

          [/b]

นับถือครับ เช่นกันครับ...

อยากให้คนที่อังกฤษทราบซึ่งถึงบันทึกนี้ครับ

....... ทำไม?  ผมจึงลืมเรื่องบันทึกของเสด็จท่านไปเสียได้  ทั้ง ๆ ที่มีอยู่ในเครื่องแล้ว  ต้องกราบขอบพระคุณท่าน @NaZaReth เป็นอย่างสูงที่ทำให้เว็บนี้มีเนื้อหาได้ครอบคลุมครบ  ..... คนที่อังกฤษแม้จะไม่ได้ยินได้เห็น  แต่ก็ได้รับผลแห่งบันทึกของท่านแล้วเช่นกัน  แล้วยังไม่จบไม่สิ้นด้วย .......  

(http://img530.imageshack.us/img530/2382/kl1ge2.jpg)

ผมบูชาท่านและนับท่านเป็นแบบอย่างในการทำงานให้แผ่นดิน

ไม่เป็นไรมิได้ครับคุณแจ็ค  ผมก็ติดตามเรื่องราวเกี่ยวกับพระองค์ท่านฯในกระทู้นี้ตลอด มีสิ่งใดที่เกี่ยวกับพระองค์ท่านฯแล้วผมทราบก็จะนำมาเสริมเติมกันต่อไปครับ......ด้วยความเคารพ

.......... มาแล้ว การเดินทางฝ่าฝน ฝาแดดร้อน จนมาเย็นเอาที่วัดใหญ่ทีพิษณุโลก ..........

.......... พอเข้ามาภาพแรกก็เจอยามของวัดกำลังตีกลองขนาดใหญ่  มาทราบภายหลังว่าเรียกพระชุมนุมทำวัตรเย็น  ส่วนยามนั้นจากการสอบถามแล้วทราบว่ามีทั้งหมด 4 คน ที่ต้องอยู่เฝ้าวัดในยามค่ำคืน  ร่วมกับตำรวจกซึ่งมีจุดพักให้เป็นที่เป็นทาง  และสามารถประสานกับมูลนิธิประสาทบุญประสานได้ตลอดเวลา ...........

(http://img164.imageshack.us/img164/9272/156resizepk1.jpg)

กลับมาตามอ่าน ตามศึกษาอีกแล้วครับ ท่านพี่...

.... พอตามเข้าไปในโบสถ์เห็นมีฆารวาสนุ่งขาวห่มข่าวถือหนังสือคนละเล่มเตรียมทำวัตรร่วมกับพระสงฆ์  ก็พอดีเลยถือว่าเป็นโชคดีของเราเลยครับ  ร่วมทำวัตรกับเขาด้วยเลยที่วัดใหญ่ ได้บุญมามากโขเลยครับผม .........

........ โยโสภะคะวา  อะระหังสัมมาสัมพุทโธ .......................................

(http://img266.imageshack.us/img266/8549/157resizedf9.jpg)

(http://img505.imageshack.us/img505/4849/158resizedv5.jpg)

......... ร่วมทำวัตรอยู่กับพระสงฆ์อยู่ร่วมชั่วโมง  พระท่านก็เชิญออกเพราะเป็นการเข้าพรรษาวันแรก  จะมีการอบรมพระในการอยู่จำพรรษา  จึงได้ถูกเชิญญาติโยมออกมาแล้วยามก็ปิดประตูวิหาร ...... อ้า .... อิ่มบุญจัง .............


(http://img45.imageshack.us/img45/6852/159resizere2.jpg)

........ ออกมาก็เจอกับโอ่งน้ำมนต์ใบโต  ท่านใดจะดื่ม จะล้างหน้า ลูบหัว ฯ เชิญตามสบายเลยครับ ......

(http://img518.imageshack.us/img518/5071/160resizedi0.jpg)

..... อิ่มบุญแล้วก็เตรียมตัวเดินทางกลับจังหวัดพะเยา  เอาดอกไม้ในวัดมาฝากด้วยแล้วกัน  และขอขอบคุณเจ้าหน้าที่มูลนิธิประสาทบุญประสาน จ. พิษณุโลก ที่เข้ามาช่วยแก้ไขอะไรที่แปลก ๆ ดี  ต้องกราบขอโทษที่จำชือไม่ได้เพราะมืด .....     

(http://img119.imageshack.us/img119/2620/155resizehb1.jpg)

(http://img406.imageshack.us/img406/1271/161resizevc2.jpg)

.... มีบางท่านอยากรู้ว่าเรื่องที่เกี่ยวกับมูลนิธิประสาทบุญประสานเป็นอย่างไร ให้เล่าให้ฟังหน่อย  ..... ได้เล่าให้ฟังไปแล้วทางหลังบ้าน แต่กำลังคิดอยู่เหมือนกันว่าจะเล่าในกระทู้ด้วยดีหรือไม่  เกรงว่าบางท่านจะว่าผมชักจะเริ่มไปกันใหญ่น่ะครับผม  อย่างไรแล้วขอคิดิอีกสองแก้วเอ้า ........  

(http://img267.imageshack.us/img267/6582/043resizekw2.jpg)

ยังติดตามอยู่เสมอนะครับพี่ เป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าคิดมากครับเรื่องแค่นี้เอง :)

(http://img72.imageshack.us/img72/4305/77443740ur4.jpg)

... มีท่านที่รู้จักกันในเว็บส่งพระรูปของเสด็จเตี่ยมาให้  ขออนุญาตนำมาบูชาร่วมกันครับผม........

 ....... โอม ...... ชุมพรจุติ  อิทธิกะระณังสุโข นะโมพุทธายะ นะมะพะธะ  จะพะกะสะ  มะอะอุ ..............

บันทึกของเสด็จในกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์

      เจอบันทึกนี้ให้เอาคำต่อไปนี้ของกูไปประกาศให้คนรู้ว่า

              "กูกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์"

  ผู้เป็นโอรสของพระปิยะมหาราช ขอประกาศให้พวก.....รับรู้ไว้ว่า

แผ่นดินสยามนี้ บรรพบุรุษได้เอาเลือด เอาเนื้อ เอาชีวิตเข้าแลกไว้

ไอ้อีมันผู้ใด คิดบังอาจทำลายแผ่นดิน ทำลายชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

ฤา  กระทำการทุจริตก่อให้เกิดความเดือดร้อนต่อส่วนรวม

จงหยุดการกระทำนั้นเสียโดยเร็ว

ก่อนที่กูจะสั่งทหารผลาญสิ้นทั้งโครต

ให้หมดเสนียดของแผ่นดินสยามอันเป็นที่รักของกู

ตราบใดที่คำว่า "อาภากร" ยังยืนหยัดอยู่ในโลก

กูจะรักษาผืนแผ่นดินสยามของกู

ลูกหลานทั้งหลาย แผ่นดินใดให้เรากำเนิดมา

แผ่นดินใดให้ที่ซุกหัวนอน ให้ความร่มเย็นเป็นสุข

มิให้อนาทรร้อนใจ จงซื่อสัตย์ต่อแผ่นดินนั้น

...มอบให้ผู้ที่อยู่ห่างไกลถึง ....อนดอน...รวมทั้งบริวาร ญาติพี่น้องเเละลิ่วล้อทุกต้ว...ขออภัยพิมพ์ผิดครับ..ทุกคน ทุกท่าน

ขอบคุณ   คุณ@NaZareth ที่นำบันทึกของเสด็จในกรม ฯ มาให้ได้อ่านครับ......

...มอบให้ผู้ที่อยู่ห่างไกลถึง ....อนดอน...รวมทั้งบริวาร ญาติพี่น้องเเละลิ่วล้อทุกต้ว...ขออภัยพิมพ์ผิดครับ..ทุกคน ทุกท่าน

....... ตรงที่ละเอาไว้นั้น  อะไรหรือครับ  อ่านไม่ออก แปลไม่ถูกจริง ๆ ครับผม .........