เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สืบเนื่องจากที่ผมไปทำบุญไถ่ชีวิตโค-กระบือกับครอบครับ ซึ่งปกติแล้วผมก็ทำเป็นประจำทุกเทศกาลทางพุทธศาสนา แต่ทำแล้วผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากถือว่าทำแล้วสบายใจ มีความสุข ทำแล้วผมก็ยังรับประทานเนื้อเลยมาโดยไม่คิดอะไร จนเมื่อวานผมไปไถ่ให้กับธนาคารโค-กระบือมาอีก ไปกับครอบครัวตามเดิมครับ(ครอบครัวผมทานเนื้อทุกคนและชอบมากๆครับ) แต่มีเพื่อนคุณแม่ตามไปทำบุญด้วยอีกคณะหนึ่ง เมื่อทำบุญเสร็จขากลับเข้ากรุงเทพแวะรับประทานอาหาร ซึ่งร้านนี้ผมก็เคยทานมาหลายหนแล้วครับ ก็สั่งโน้นสั่งนี้ตามที่เราเคยทานแล้วว่าอร่อยก็ไม่มีอะไรจนมาสะดุดที่ เนื้อแดดเดียวทอด ซึ่งร้านนี้ทำอร่อยมากๆเป็นเนื้อปนเอ็นและมันนำมาตากแดดไม่แห้งมาก ทอดออกมากรอบนอกนุ่มในไม่แข็ง :D~ :D~ ซึ่งผมก็สั่งมาจะรับประทานกับแกงฉูฉี่ปลาเนื้ออ่อนสักหน่อย อ้าว......โดนเลย เพื่อนคุณแม่ท่านหนึ่งว่าเลย 

คุณป้าท่าน 1           นี....เรายังไม่เลิกกินเนื้ออีกเหรอ มันบาปนะ ปล่อยเขาแล้วยังไปเอาชีวิตเขาอีก
ผม                          งง งง ??? ???  มันเกี่ยวกันหรือครับ มันคนละตัวกันไม่ใช่เหรอครับ
คุณป้าท่าน 1           คนละตัวหรือตัวเดียวกัน ก็ไม่ได้ ปล่อยอะไรก็ต้องห้ามกินสิ่งนั้น
ผมนึกในใจ (ซวยแล้วตู แล้วต่อไปจะกินอะไร ผมปล่อยมาแล้วหลายอย่าง ทั้งหมู วัว ควาย ปลานาๆชนิด นกเอย แม้แต่สัตว์ป่า ตอนอยู่ต่างจังหวัด เจอชาวบ้านที่เขาดักมา ถ้ายังเป็นๆก็จะซื้อไปปล่อยกลับคืนป่า แต่ถ้าชำแหละมาแล้วก็คนละเรื่องกันครับ วันนั้นได้อร่อยแน่)
คุณป้าอีกท่านเสริม    เขาห้ามไว้เลยนะ พระท่านก็เคยว่าไว้ ปล่อยแล้วห้ามไปเบียดเบียน
ผม นึกในใจ (อยากทราบจริงๆว่ามี พุทธบัญญัติว่าไว้ไหม หรือ เจ้าพระคุณรูปใดว่าไว้ อยากจะไปสนทนาธรรมกับท่านสักหน่อย)
ผม                         ไม่เป็นไรครับถ้าคุณป้าไม่ทานกันงั้นผมสั่งที่เดียวแล้วกัน(กับข้าวสองวงครับ คือยังไงผมก็จะทานนะครับ)
คุณป้าท่าน 1           งั้น ฉันไม่กินร่วมวงด้วยนะ ฉันไม่กินเนื้อ ฉันขอแยกโต๊ะนะ (แล้วก็ทำท่าลุกขึ้น)
ผม  (กลัวจะบานปลายหันไปสั่งเด็กเสริฟ)  น้องๆงั้นเนื้อแดดเดียวไม่เอานะพี่ไม่กินเนื้อแล้ว :~) :~)
หลังจากนั้ยบรรดาคุณป้าๆทั้งหลายก็ยิ้มออก แล้วก็ท่านข้าวกันไป

ในช่วงเช็คบิลผมก็ลุกไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์ แต่ไม่ลืมที่จะแอบสั่งเนื้อแดดเดียวทอดสองทีใส่ถุงแล้วรีบเอาไปใส่รถก่อนกลับบ้านดัวยครับ ;D ;D
 
เลยอยากจะขอความคิดเห็นทุกๆท่านสำหรับเรื่องนี้หน่อยนะครับ แต่สำหรับผมว่ามันเป็นคนละส่วนคนละเรื่องกันนะครับ และก็ยังดำรงค์เจตนารมณ์ในการรับประทานเนื้อต่อไป.................ก๊าบ

 :D  เอาหน่าอย่าคิดมาก... ตามใจคนแก่หน่อยไม่กินต่อหน้าสักมื้อคงไม่เป็นไรหรอก เถียงไปก็งั้นๆ

 :) เรื่องทำบุญไถ่ชีวิต โค-กระบือ ก็ดีแล้วครับ ปล่อยนก ปล่อยปลาก็ดีสำหรับผม  ผมไม่ถือครับปล่อยไปแล้วก็กินได้ครับ

         เคยเลิกกินเนื้อวัว-ควายมาร่วม 20 ปี เพราะที่บ้านบูชา "เจ้าแม่กวนอิม"

         เพื่อให้ทุกคนสบายใจก็เลยเลิกไป แต่หลังๆก็มีบ้างหากไกลหูไกลตา
 
         แค่ไม่อยากให้เกิดความไม่สบายใจเท่านั้นเอง พระสงฆงษ์องคเจ้ายังฉันกันตรึมเลย

         เคยเห็นคนร่ำรวยปล่อยวัว-ควายเพื่อทำบุญ แต่พองานเลี้ยงเห็นเมนูเนื้อสั่งจากนอกแพงๆทั้งนั้น

ต่างกรรมต่างวาระครับ ไม่มีข้อห้าม แต่ส่วนมากจะเอาใจ เกรงใจ ผู้อาวุโส อย่างที่ท่าน และคุณปูปฏิบัตินั่นแหละครับ ;D ;D ;D

ขึ้นอยู่กับใจตัวเรามากกว่าครับ  " ถ้าทำได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เสียหาย " ส่วนตัวผมเองเพาะปลาสวยงาม ผมเลยเลิกกินปลาและผลิตภัณฑ์ที่ทำจากปลาทุกชนิด เพียงเพราะรู้สึกว่าตัวเองทำให้ปลาตายเยอะแล้ว ก็แค่นั้นครับ

ผมนับถือเจ้าแม่กวนอิมเอาเข้าบ้าน มานานหลายปี เมื่อก่อนชอบกินเนื้อ หอมดี ปัจจุบันเลิกกิน เนื้อ วัวควายเกิน 10 ปี ใด้กลิ่นเมื่อไหร่เหม็นจนอยากจะอ้วก ต้องเดินหนี ในบ้านทุกคนหยุดตามหมดทั้งบ้าน เวลาเห็นชาวบ้านจับสัตว์เป็นๆบางอย่าง ซื้อปล่อยใด้จะทำ แต่ถ้าชำแหละแล้วจะซื้อมากิน ยังอดกินสัตว์ป่าไม่ใด้ แต่วัวควายเลิกใด้ตลอดชีวิตแบบไม่ต้องฝืนความรู้สึก มีความเห็นว่าไม่ต้องถึงขนาดไม่กินชนิดเดียวกับที่ปล่อยให้คิดเสียว่า ตัวที่กินไม่ใช่ตัวเดียวกับที่เอาไปปล่อยก็พอแล้ว.  :)

เลิกได้เลิก เลิกไม่ได้ก็เบิ้ลไปเลย ;D ;D ;D

ทำให้ป้ายิ้มได้ก็ดีแล้วครับ น่ารักมาก

ผมไม่ทานเนื้อวัวยี่ห้าปีแล้ว แต่ก็ไม่ได้ถือศีลกินเจครับ

สวัสดีครับ   ที่บ้านก็นับถือเจ้าแม่กวนอิมครับ   แต่จะทานเนื้อก็ต้องไปทานข้างนอกบ้านครับ

เช่นกันครับ ไม่ได้ทานเนื้อวัวมาเกือบ 20 ปีแล้วครับ..

เนื้อชนิดอื่นๆ ก็ลดๆ ลง หันไปทานเนื้อปลา และผักเพื่อสุขภาพครับ...

ที่บ้านผมก็ไม่กินเนื้อวัวเนื้อควายครับ ทั้งๆที่ไม่ได้นับถือเจ้าแม่กวนอิมแต่อย่างใด ก็ทำตามความประสงค์ของแม่บ้านเค้าน่ะครับ จริงๆแล้วก็ยังจำถึงรสชาดของเนื้อแดดเดียว กะเพราเนื้อ ทีโบนสเต็ค ฯลฯ อยู่เหมือนกันครับ แต่ต้องปลงเพราะรับปากกับแม่บ้านไว้แล้ว...

ถ้าการกินเนื้อวัวเป็นบาปผมว่าแทบทุกคนในโลกก็คงต้องสารภาพบาปกับพระเจ้าทุกวันแหละครับ ไม่ว่าการกินสัตว์อะไรก็ต้องบาปหมดแหละครับเพราะสัตว์ประเภทอื่นๆก็ล้วนแล้วแต่มีชีวิตทั้งนั้น แม้แต่ในพุทธบัญญัติก็ไม่ได้ห้ามให้กินสัตว์ เพียงแต่ห้ามฆ่าสัตว์เท่านั้น...

เห็นด้วยครับ
คนกินส่วนใหญ่ไม่ได้ฆ่า แต่คนฆ่ากินด้วยหรือเปล่าครับ

กินอยู่แต่พอดี  ดีที่สุดครับ...
จะกินอะไรก็ไม่ผิด  แต่อย่ากินทิ้งกินขว้าง สงสารเด็กๆและคนจนๆที่ไม่มีโอกาสได้กินอีกเยอะ
ผมจะเป็นคนที่กินข้าวไม่เหลือสักเมล็ดเดียว.....

น้องผมไม่ทานเนื้อ เพราะเค้าบอกไม่ทานสัตว์ใหญ่
และแฟนผนก็ไม่ทานเนื้อด้วย เค้าบอกเพราะที่บ้านไม่มีใครทานเลยทานไม่เป็น (บอกเนื้อมันเหม็น)
ส่วนผมทานหมดครับ

 :) ไม่ทานเนื้อวัวมาสิบกว่าปีแล้วครับ เพราะจะไม่กินพวกเดียวกัน เอ๊ย...ไม่ใช่ ที่ไม่ทานเพราะคิดว่าเค้าให้น้ำนมแก่เราแล้ว ก็ไม่อยากกินเนื้อเค้าอีก

แต่แหม....ผมว่าเบ็ญจภาคีของคุณ Watt ที่อยู่ด้านใต้น่าทานกว่าตั้งเยอะ.. :D~

ผมทานทุกอย่างครับที่ปรุงมาเสร็จ  ไม่บาปหรอกครับถ้าไม่ได้เป็นคนฆ่าเอง มันอยู่ที่ใจครับ ผมเองก็ใช้คนอื่นเชือดไก่ ทุบหัวปลา เพื่อปรุงอาหารตลอดครับ แบบว่าสบายใจที่ไม่ได้ทำเองแค่นั้นเอง อันที่จริงมันก็เป็นอาหารของเรานั่นแหละครับคิดอย่างนี้สบายใจ จนเพื่อน ๆ บ่นตลอดเวลาเชือดไก่ต้มแกล้มเหล้า มันบอก บาปอยู่ที่คนทำแต่กรรมขอให้อยู่ที่คนกิน อิ..อิ..

...ว่าจะเลิกกินสัตว์ใหญ่เหมือนกันครับ  กำลังเริ่มจากการลด  ;)

ผู้ใหญ่ที่เป็นผู้หญิงอายุมากเชื่อในทางพระมากไม่รู้เหตุผลที่เรียกกันว่างมงาย ผมเชื่อว่าพี่ๆ ทั้งหลายที่บวชเรียนมาก็คงจะเข้าในกุโศลบาย หรืออุบายธรรมดีนะครับ คำสั่งสอนต่างๆในพุทธศาสนาก็เกิดจากเหตุต่างๆที่ทำให้คนเดือดร้อน นักบวชที่มีคุณธรรมสูงจึงคิดอุบายธรรมให้คลายจากความเดือดร้อน พระพุทธเจ้านิพพานมา 2,500ปีแล้วหาบันทึกไม่ได้มีแต่คำบอกกล่าวกันมาในหมู่สงฆ์ คำกล่าวใดทำให้สังคมสงบสุขก็ควรปฏิบัติ  เชื่ออย่างมีเหตุผล คุณ POINT-BLANK ทำถูกครับ ที่ไม่ขัดใจผู้ใหญ่  ที่ทำให้วงอาหารไม่แตก แต่ถ้าคุณกินเนื้อก็ไม่เห็นเดือดร้อนใคร  ผมไม่กินเนื้อเพราะไม่อยากทำบาปอีก โดยคิดว่าไม่กินก็ไม่ตาย ทว่าถ้าไม่มีอะไรกินแล้วเราต้องตาย เนื้อก็กินดีกว่าอดตาย............ ใครว่าโง่เป็นควาย ควายเป็นสัตว์มีคุณ ควายเหลือน้อย กำลังสูญพันธ์ ตอนนี้มีพิพิธภัณฑ์ควาย ศูนย์อนุรักษ์พันธ์ควาย ใครคิดบ้างว่าจะมีสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในบ้านเรา

คิดตามประสาคนเพี้ยนๆ ...และใช้ชีวิตอย่างไร้สาระครับ

หนึ่งตัว ก็คือ หนึ่งชีวิต...จะเป็นมด หรือช้าง ก็ หนึ่งชีวิต....หนึ่งชีวิตที่ รักตัวกลัวตายเหมือนกัน
คน....สัตว์ประเสริฐ ก็ หนึ่งชีวิต
ยุง ...ก็หนึ่ง ชีวิต....แต่มันมารบกวนสัตว์ประเสริฐ....เอ ...หรือจะให้มันเลี้ยงสัตว์ไว้เพื่อดูดเลือดกินเอง...สัตว์เลี้ยงของมัน ก็คงจะโวยอีกว่า ยุงรังแก
วัว - ควาย ก็หนึ่งชีวิต...ดีหน่อย รบกวนเราน้อย....แถมไถนา ให้มีข้าวกิน

คน ...กินข้าว วันละ 3 มื้อ เป็นเนื้อ ไม่เกินวันละ 1 กก. เนื้อวัว - ควาย 1 ตัว ....กินเป็นเดือนๆ
คน ..ตบยุง..บี้มด...ฉีดไบก้อน...ตายวันนึง นับร้อย

อีกอย่าง มังสัง 10 อย่าง ...ไม่ได้ห้ามไว้

อยู่ และ เดิน ตามทางสายกลาง....รู้จักแบ่งปัน...รู้จักปรับปรุง...รู้จักปลง...รู้จักเปลี่ยนแปลง....ไม่ทำให้เพื่อนร่วมโลกเดือดร้อนภายใต้ขอบเขตของความเป็นจริง... ควร หรือไม่ควร....การกระทำที่คนอื่นทำแล้วผมไม่ชอบ ผมจะไม่ทำสิ่งนั้น...สิ่งใดที่ผู้อื่นทำ แล้วผมชอบ ชื่นชม ...จะพยายาม ทำสิ่งนั้น

ผมขอยกพุทธภาษิตมาหน่อยนะครับ ;D

 การถือไม่กินปลาไม่กินเนื้อก็ดี การประพฤติเป็นชีเปลือยก็ดี ความมีศีรษะโล้นก็ดี การมุ่นมวยผมเป็นชฎาก็ดี การอยู่คลุกฝุ่นธุลีก็ดี การบำเพ็ญตบะต่างๆมากมายในโลกก็ดี พระเวทก็ดี การบวงสรวงสังเวยก็ดี การบูชายัญก็ดี จะชำระสัตว์ผู้ยังข้ามไม่พ้นความสงสัย ให้บริสุทธิ์ได้ ก็หาไม่.

ตามหลักของพุทธแล้ว สอนให้เรากินง่ายอยู่ง่ายครับ อย่าเลือกกิน และกินแบบ โภชเนมัตตัญญตา แปลว่า ความรู้จักประมาณหรือรู้จักพอดีในการกิน เท่านั้นครับ ฉนั้นการไม่กินเนื้อวัว-ควาย ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรในการกระทำทั้งสิ้นครับ. กินต่อไปครับของอร่อยเลิกทำไม :D~

ทางบ้านผมก็ถือเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าบรรดาญาติๆ ก็ไม่มีใครทานเนื้อกันเลยครับ... โดยส่วนตัวผม
เวลาอยู่เมืองไทยก็ทานไม่ได้ รู้สึกว่ามันมีกลิ่นและกลืนไม่ลงครับ  แต่แปลกที่เวลาอยู่เมืองนอก
กลับทานได้ค่อนข้างสนิทปาก คงเพราะความจำเป็น และเนื้อวัวที่นี่มีกลิ่นน้อยกว่าเนื้อหมูอีก..

 :D :D :D...อร่อยครับ...หากเป็นพะวง...ก็ทานไปด้วยแผ่เมตตาไปด้วยสิครับ... :D :D :D

นานาจิตตัง  บ้านผมไม่ทานเนื้อกันครับ   ผมก็เลยพลอยได้อานิสงฆ์
ไม่ได้ทานกับเขาไปด้วย   

แต่ส่วนตัว ถามว่าทานได้ไหม  ทานได้ครับ   แต่ก็ไม่ค่อยได้ไปทาน
ชอบกินเนือปลามากกว่าครับ เพราะไม่มีคลอเรสเตอรอล  หรือมีก็น้อยกว่า

หลากหลายความเห็นจริงๆ ;D ;D ;D  น่าสนใจมากเลย เรื่องนี้พอกับกินเจไหมครับ

แต่ตอนนี้อยากกินฟิเลมิยอง กับมันบด ผักต้ม

 ;D จำเป็นหรือไม่จำเป็นผมคิดว่าทุกอย่างอยู่ที่ใจเราครับ  ถ้าเรากินแล้วไม่สบายใจก็อย่ากินครับ งดเสีย ทางพระท่านว่าไม่ควรกินสัตว์อยู่ไม่กี่ประเภทหรอกครับ อย่างเนื้อเสือ และช้างเป็นต้น สัตว์อื่นผมจำไม่ได้ ส่วนตัวผมเองเลือกที่จะเดินทางสายกลาง มีก็กิน ไม่มีก็ไม่กิน กินอยู่อย่างพอเพียง :VOV:

ผมมีความเห็นว่าเราควรอยู่โดยเบียดเบียนผู้อื่นให้น้อยเท่าที่จะทำได้ครับ...

สัตว์ที่ผมบริโภคผมเลือกกินสัตว์ที่เลี้ยงเพื่อเป็นอาหาร...

เช่น หมู เห็ด(ไม่รู้เป็นสัตว์อะไร) เป็ด ไก่...

ส่วนเนื้อวัว ผมถือว่าวัวที่เอามาฆ่าเป็นวัวเนื้อที่เลี้ยงเพื่อการบริโภคครับ...;D

สนับสนุนครับ     อย่ายึดติดกับความคิดของคนอื่น     ผมทำได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นไม่คิดมาก   กินผักวันละ1มื้อตอนเช้า     นอกนั้นก็แล้วแต่สะดวก

ฝากให้คุณ Point Blank และทุกๆท่านครับ... ;D


 อานิสงค์ของการไถ่ชีวิตโคกระบือ
 
ได้มีการบันทึกหรือเล่าต่อกันมาในคัมภีร์พระพุทธศาสนา
ในเรื่องของสามเณร ซึ่งเป็นศิษย์ในสำนักของพระสารีบุตร พระอัครสาวกเบื้องขวาของพระพุทธเจ้า ซึ่งสามเณรท่านนี้ได้รับการพยากรณ์จากพระสารีบุตรว่า " ชะตาถึงฆาต" จะต้องมรณภาพ ภายใน ๗ วันขอให้ปลงอายุสังขารเสีย พอสามเณรได้ฟังดังนั้น ในฐานะนักปฎิบัติธรรม ท่านก็มิได้สะทกสะท้าน หรืออาลัยในชีวิตแต่อย่างใด ไหน ๆ ก็จะละสังขารแล้ว ก็ใคร่จะขออำลาพระอาจารย์ไปโปรดโยมบิดา มารดาสัก ๓ วัน เพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณเป็นครั้งสุดท้าย

เมื่อได้รับอนุญาตแล้ว ก็ออกเดินทาง กะว่าจะใช้เวลาไปกลับให้ทันก่อนกำหนด เพื่อฟังธรรมจากพระสารีบุตรเป็นครั้งสุดท้าย ในระหว่างการเดินทาง เนื่องจากในช่วงเวลานั้นเป็นหน้าแล้ง น้ำในลำธาร ห้วยหนอง เหือดแห้ง สามเณรได้เห็นปลาน้อย จำนวนหนึ่ง ดิ้นกระแด่ว ๆ ใกล้จะถึงเวลาตายอยู่ในบ่อน้ำที่กำลังแห้งเหือด ด้วยจิตที่เป็นเมตตา ท่านได้นำจีวรช้อนตักปลาฝูงนั้น ไปปล่อยในแม่น้ำสายใหญ่ แล้วจึงเดินทางต่อไป หลังจากโปรดโยมบิดามารดาและเดินทางกลับมายังสำนักแล้ว

พอครบกำหนดตามที่พระสารีบุตรพยากรณ์เอาไว้ ก็เข้าไปกราบลาเพื่อขอฟังธรรมก่อนละสังขาร แต่พระสารีบุตรกลับไม่แสดงธรรมโปรด และได้กล่าวกับสามเณรว่า "กรรมดีที่เณรได้ช่วยชีวิตฝูงปลา ซึ่งบังเอิญเป็นเจ้ากรรมของเณรแต่อดีตชาติ ประกอบกับบุญกุศลที่เณรได้ทำไว้ด้วยการถือเพศบรรพชิตในปัจจุบัน ทำให้เจ้ากรรมนายเวรเกิดความปีติ ทั้งสองฝ่ายได้ยินยอมให้กรรมหนักถึงตายของเณรหลุดพ้น ด้วยการ "อโหสิกรรม" ต่อกัน

เณรได้พ้นกรรมบัดนี้แล้ว" จากเรื่องดังกล่าว จึงทำให้มีการทำบุญสะเดาะเคราะห์ด้วยการปล่อยนก ปล่อยปลา หรือให้ทานชีวิตสัตว์อื่น ๆ เช่น ไถ่ชีวิตโคกระบือ ฯลฯ ในพุทธศาสนาแต่นั้นมา ดังนั้นการแก้กรรมเมื่อชะตาถึงฆาต โหราจารย์ก็จะแนะนำให้แก้กรรมด้วยการให้ทานชีวิตสัตว์เป็นดีที่สุด



 
 
 
 

คิดว่าเป็นการเพิ่มความตั้งใจและขยายผลไปกิจอื่นๆให้มากขึ้นกว่าเดิมครับ  และหากเราอดทนต่อการไม่ทานเนื้อ  ได้บ้าง  ไม่ได้บ้าง  ก็จะทำให้เราเอาชนะความอยากชนิดอื่นๆได้มากขึ้นที่ละเล็กที่ละน้อย  ตัณหา  กามคุณต่างๆเราก็จะลดลงไปเรื่อยๆ ก็ถือเป็นการปฏิบัติธรรมโดยที่เราไม่รู้ตัว แต่หากเราทำไถ่ชีวิต วัว ควาย อย่างเดียว ผลบุญต่างๆผมคิดว่าจัดเป็นชั้น ทาน  ซึ่งผลบุญ(ทาน)นั้นทำให้เรามีชีวิตที่ไม่ลำบาก  แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้เราทุกข์(ใจ)น้อยลง ไม่ได้ยกระดับจิตใจเท่าที่ควร  บางทีกิเลสเราอาจจะสูงมากกว่าเดิมด้วยซ้ำเพราะหวังผลเกิน  คุ้นๆว่าในอภิธรรมก็มีการกล่าวถึงคนที่ลำบากยากจนมากๆและร่ำรวยมากๆ  จิตใจก็จะไม่พร้อมที่จะสนใจศาสนา     ส่วนพุทธบัญญัตินั้นเท่าที่ทราบมีแต่ในพระวินัยที่ใช้กับสงฆ์  เนื้อสัตว์ที่ห้ามฉันก็เป็นสัตว์ป่าดุร้ายต่างๆ  ช้าง ม้า สุนัข งู  คน

แต่ก็ไม่ได้สนับสนุนให้ทานหรือไม่ทานเนื้อสัตว์  เท่าที่เคยอ่านผ่านตาในชาดกนานมากๆแล้ว  เป็นเรื่องที่พ่อแม่ลูกเดินทางไปและต้องผ่านทะเลทราย ด้วยความโหดร้ายของธรรมชาติ  อาหารหมด ลูกตาย  พ่อแม่จึงต้องกินเนื้อลูกตัวเอง  หากเราจะทานเนื้อก็ให้ทานอย่างคนเป็นพ่อแม่ในเรื่องนี้  ซึ่งสำคัญว่าปริมาณที่ทานนั้นเราจะตีความเท่าไหร่ดีในเวลานี้  ก็จำไม่ได้อีกแหละว่าเนื้อหาส่วนอื่นเป็นยังไงต่อ  อาจจะมั่วบ้างขออภัยด้วยครับ

 :D~ :D~ :D~ถ้าใครเคยเห็นตอนฆ่า ยิ่งทำให้เลิกกินเนื้อไปตลอดชีวิตเลยก็ได้  :~) :~) :~)

ใช่ครับ กำลังจะบอกให้ไปลองดูตามโรงฆ่า เริ่มจากตอนเดินขึ้นไปถูกเชือด วัวควายร้องไห้ขัดขืนให้เห็น
ตอนแทงคอเลือดไหลราวท่อแตก ขาตัวกระตุก กลิ่นคาวแรงสุดๆ แม้แต่ลอกหนังไปเป็นชั่วโมงยังเห็น
เนื้อกระตุกอยู่เลย
สรุปแล้วจะเลิกทานหรือไม่ขึ้นอยู่กับความต้องการของท่าน หากลดเลิกได้ก็เป็นทานกุศล

แล้วแต่ท่านครับ

การทำดีพิเศษกว่าปกติครั้งหนึ่ง ย่อมดีแน่ๆ แม้ว่าจะไม่ได้ทำเช่นนั้นตลอดเวลา

แล้วแต่การเน้นให้ความสำคัญด้วยครับ เพื่อนผมคนนึงไม่กินเนื้อ และไม่ใช้ของที่ทำจากสัตว์ เช่น รองเท้าหนังด้วย เขาบอกว่าฆ่าสัตว์เหมือนกัน

เรื่องนึ้ ผมเลยคิดว่ากินสัตว์ตัวใหญ่ๆ ดีกว่าเพราะตายตัวเดียวกินได้หลายคน หลายมื้อ สัตว์ตัวเล็ก คนเดียว มื่อเดียวก็กิยหลายตัวแล้ว

...เรื่องกินๆ ผมไม่กินสัตว์พันธุ์เดียวกับที่เลี้ยง/เคยเลี้ยงประจำครับ เช่น  หมา แมว นกบางพันธุ์ ปลาบางพันธุ์ ไม่มีหลักการอะไรแค่รู้สึกผูกพันหน่อย เพราะเห็นท่าทาง/รู้นิสัยมา

ทุกอย่างอยู่ที่ใจครับ
ผมเคยเห็นคนกินเจ แต่กินหมูเทียม เป็ด-ไก่เทียมๆ
แสดงว่าเลิกแต่การกระทำ แต่ใจยังไม่ละ-เลิก จริงๆ ;D ยังอยากกินหมูกินไก่อยู่
อันนี้ผมรู้สึกเอง แต่จริงๆอาจไม่เป็นอย่างที่ผมคิดก็ได้ 

อันนี้สิ ตรงกะที่ผมเจอเลย ไม่กินเนื้อ ไม่ใช้เครื่องหนัง ไม่ใช้ขนสัตว์ ไม่กินปลาโลมาและปลาวาฬ
(เขาไปญี่ปุ่นบ่อย คนญี่ปุ่นรับประทานเนื้อปลาโลมาและปลาวาฬเป็นเรื่องปกติ เขาปฏิเสธสองอย่างนี้ตลอด)

ไม่จำเป็น.. ก็จะไม่กินเนื้อครับ..
บางครั้งไปบ้านเพื่อนฝูง  ยกสำรับกับแกล้มที่เป็นเนื้อมานั่งล้อมวงร่ำสุรา
คงลำบากที่จะปฏิเสธ   เดี๋ยวมันหาว่ารังเกียจ...

...กินเพื่ออยู่ครับ...ถ้าคิดว่าบาป มันก็บาปหมดแหละครับ...ยุงกัดตบยุง แค่นี้ก็บาปแล้ว...ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ... ;D

ตอบว่า "ไม่จำเป็น" ครับ

ผมว่าป้า ๆ ของท่าน Point_Blank ยังยึดอยู่มากครับ ไม่เป็นไรครับ ผมว่าท่านแก้ปัญหาได้ดีอยู่แล้วครับ

ที่บ้านผมมีน้องสาวกับแม่ที่ไม่กินเนื้อวัวครับ เพราะนับถือเจ้าแม่กวนอิม น้องผมเลิกได้เด็ดขาดเป็นคนแรก เวลาเห็นเนื้อต้องสงสัย จะเรียกผมไม่ตรวจพิสูจน์ก่อน ส่วนแม่ผมช่วงแรกก็สัจจะขาดบ้าง แต่ตอนนี้ไม่มีขาดแล้วครับ เวลาผมซื้อเนื้อตุ๋นไปฝากพ่อ  แม่ไม่ยอมมาแจมด้วย แถมตัดพ้อต่อว่าผมว่าไม่ยอมซื้อหมูตุ๋นมาด้วยครับ ;D ;D ;D