|
หัวข้อ: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Hybrid Guns ที่ กรกฎาคม 31, 2007, 10:42:27 PM ผมสงสัยมานานแล้วว่าเมื่อลูกไม่สบายเราจะเกิดอาการหรือเปล่า?
ความคิดทั้งหมดก็แจ่มแจ้งในวันนี้นี่เอง วันนี้เจ้าตัวเล็กเกิดอาการท้องผูก ถ่ายไม่ออก เลยต้องไปถึงมือหมอ หมอก็ทำการรักษาตามอาการคือ สวน พอเสร็จสักพัก เขาก็เกิดอาการอยากถ่าย แล้วก็เบ่ง เบ่ง และ เบ่ง พอมันไม่ออกก็หน้าแดง เหงื่อเริ่มออก แล้วก็เริ่มอ้อแอ้ สักพักก็ร้องไห้ออกมา :'( ผมทำใจมานานแล้วว่าวันนี้มันจะมา :-[ แต่พอเอาเข้าจริง เห็นเขาร้อง เราก็จืด แถมแอบมีน้ำตาไหลตามอีก :'( ผมพอจะเข้าใจว่าต่อๆไปมันจะกลายเป็นเรื่องธรรมดา ที่ผมจะถามพี่ๆคือเตรียมตัว เตรียมใจกันอย่างไรเวลาลูกไม่สบายครั้งแรกครับ? แต่อยากรับฟังพี่ๆคุณพ่อ คุณแม่มือเก่าและมือใหม่กันบ้างครับ......... :) หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ กรกฎาคม 31, 2007, 11:22:45 PM เอาสักกี่ขวบครับ
การไม่ถ่าย สำหรับเด็กเล็ก ท้องอืด ท้องเฟ้อ ก็ต้องให้ทานน้ำผลไม้ช่วยครับ เด็กเล็ก เวลามีปัญหา ก็จะต้องร้อง เพราะเขายังบอกอะไรเราไม่ได้ ซึ่งเราเองต้องใช้การสังเกตุครับ สังเกตุจากการที่เขาร้องนี่แหละครับ ว่าการที่เขาร้องเนี่ย จะเกิดจากสาเหตุอะไร คือ ต้องค้นหาที่มาครับ ว่าร้องลักษณะนี้ เขาหิวแล้วนะ ร้องอย่างนี้ เขารู้สึกไม่สบาย อะไร อย่างนี้ นะครับ หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: noomrider ที่ กรกฎาคม 31, 2007, 11:27:03 PM ผมรู้เเต่ว่าเมื่อมีลูกเเล้วผมรักพ่อเเม่มากกว่าเดิม เข้าใจคำว่า"เเกมีลูกเเล้วเเกจะรู้"ครับ
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2007, 01:36:10 AM เรื่องท้องผูกลูกสาวคนโตผมเป็นประจำ...
ผมต้องมีกลีเซอร์รินเหน็บสำหรับเด็กติดบ้านไว้ประจำครับ... ตอนเหน็บก็ไม่ยากอะไร ยากตอนมันออกมาสิครับ...ฮา...:D ส่วนเรื่องลูกเจ็บนั้น ต้องดูจากโฆษณาประกันชีวิต... ที่ลูกเจ็บ แม่เจ็บเป็นสองเท่าครับ... ผมล่ะรู้สึกเลย ตอนที่ลูกสาวหัดเดิน ตอนนั้นแกเริ่มเรียกพ่อแล้วแต่ยังไม่ค่อยชัด... ลูกสาวผม(แตงกวา)หันมายิ้มให้ผม แล้วเดิน(แบบเป็ด)เข้ามาหา พร้อมกับเรียกผม... แต่สะดุดพรม หกล้ม ใบหน้าซีกซ้ายและตาซ้ายกระแทกกับขอบเตียงอย่างแรง... ลูกเจ็บจนร้องไม่ออกไปพักใหญ่ ผมก็ตกใจจนทำอะไรแทบไม่ถูก สงสารลูกน้ำตาแทบไหล... พอร้องออก แกร้องแบบโหยหวนดังไปสามบ้านแปดบ้าน ตาซ้ายบวมปิด ศีรษะปูดเป็นลูกมะกรูดลูกเล็กๆ... ยังดีที่พี่แฟนผมอยู่ด้วย แกช่วยเอาน้ำแข็งมาประคบให้(ซึ่งเป็นวิธีที่ถูกต้อง)... แฟนผมไม่ต้องพูดถึง ตกใจแทบสลบ มือสั่นทำอะไรไม่ถูกไปแล้วครับ...;D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: nick ที่ สิงหาคม 01, 2007, 01:47:41 AM เรื่องท้องผูกลูกสาวคนโตผมเป็นประจำ... คุณหมอกับภรรยายังทำไม่ถูก แล้วพวกกระผมจะทำอย่างไรล่ะครับ งิงิผมต้องมีกลีเซอร์รินเหน็บสำหรับเด็กติดบ้านไว้ประจำครับ... ตอนเหน็บก็ไม่ยากอะไร ยากตอนมันออกมาสิครับ...ฮา...:D ส่วนเรื่องลูกเจ็บนั้น ต้องดูจากโฆษณาประกันชีวิต... ที่ลูกเจ็บ แม่เจ็บเป็นสองเท่าครับ... ผมล่ะรู้สึกเลย ตอนที่ลูกสาวหัดเดิน ตอนนั้นแกเริ่มเรียกพ่อแล้วแต่ยังไม่ค่อยชัด... ลูกสาวผม(แตงกวา)หันมายิ้มให้ผม แล้วเดิน(แบบเป็ด)เข้ามาหา พร้อมกับเรียกผม... แต่สะดุดพรม หกล้ม ใบหน้าซีกซ้ายและตาซ้ายกระแทกกับขอบเตียงอย่างแรง... ลูกเจ็บจนร้องไม่ออกไปพักใหญ่ ผมก็ตกใจจนทำอะไรแทบไม่ถูก สงสารลูกน้ำตาแทบไหล... พอร้องออก แกร้องแบบโหยหวนดังไปสามบ้านแปดบ้าน ตาซ้ายบวมปิด ศีรษะปูดเป็นลูกมะกรูดลูกเล็กๆ... ยังดีที่พี่แฟนผมอยู่ด้วย แกช่วยเอาน้ำแข็งมาประคบให้(ซึ่งเป็นวิธีที่ถูกต้อง)... แฟนผมไม่ต้องพูดถึง ตกใจแทบสลบ มือสั่นทำอะไรไม่ถูกไปแล้วครับ...;D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: boon(เสือไบ) ที่ สิงหาคม 01, 2007, 01:55:36 AM ผมเป็นพ่อม่ายเลี้ยงลูกสาวตั้งแต่ออกมาวันแรก
ทำได้ทุกอย่างครับ เปลี่ยนผ้าอ้อม สวนก้น อาบน้ำ ชงนม เลี้ยงลูกตั้งแต่เล็กจนโต ;D จริงๆประสพการณ์จากการเลี้ยงน้องช่วยได้มาก การคุมตัวไม่ให้ตื่นเต้นกับเรื่องที่เกิด จะแก้ไขปัญหาได้มากกว่าการตื่นเต้นตกใจ หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2007, 02:00:05 AM ผมเป็นพ่อม่ายเลี้ยงลูกสาวตั้งแต่ออกมาวันแรก ทำได้ทุกอย่างครับ เปลี่ยนผ้าอ้อม สวนก้น อาบน้ำ ชงนม เลี้ยงลูกตั้งแต่เล็กจนโต ;D จริงๆประสพการณ์จากการเลี้ยงน้องช่วยได้มาก การคุมตัวไม่ให้ตื่นเต้นกับเรื่องที่เกิด จะแก้ไขปัญหาได้มากกว่าการตื่นเต้นตกใจ ตอนนี้พี่บุญเลยจะหาน้องเล็กๆให้วิคกี้อีกซักคนสองคนใช่ไหมครับ...:D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Τσρ Κσρ รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2007, 02:20:14 AM เข้ามาเก็บประสบการณ์จากพี่พี่เป็นความรู้ครับ
อยากมีบ้างจัง แต่ตอนนี้ต้องหาแม่เค้าให้ได้ก่อน ;D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Narin CZ ที่ สิงหาคม 01, 2007, 02:37:54 AM เข้าใจความรู้สึกครับ ว่าหัวอกของพ่อแม่ยามลูกไม่สบายหรือเจ็บเป็นอย่างไร
ผมลูก 3 แล้วและจากประสพการณ์ที่เคยเจอมาส่วนใหญ่จะพบว่ามีอาการป่วยไข้อยู่ 2-3 อย่างแค่นั้นเองคือ เป็นหวัด(บางครั้งมีไข้) ปวดท้อง(ท้องเสีย,ท้องอืด,ท้องผูก)และเจ็บจากการซนของเขาเอง - เวลาลูกเป็นหวัดและหายใจไม่ออกผมจะใช้ปากของผมเองจุ๊บน้ำมูกจากจมูกของเขา และให้ทานยาตามที่หมอจัดให้มา - เวลาที่ลูกท้องอืด,ท้องเสีย ผมพึ่งมหาหิงค์ ทาที่ท้องให้ทั่วๆ และหลังมือของเขาเอง - เวลาที่ลูกท้องผูกหากผูกไม่มากก็จะใช้แท่งซิลิโคนลื่นๆ(หรือเปล่า ?)ที่หมอให้มาแยงที่ก้นของเขา แต่อย่าแยงบ่อยเดี๋ยวจะอักเสบ และหากท้องผูกมากๆก็ต้องสวนด้วยหลอดสวนที่หมอให้มา แต่ที่จริงแล้วผมจะพยายามฝึกให้ลูกดื่มน้ำผลไม้ประเภทส้ม และขูดผิวมะละกอบางๆให้ทานอยู่เรื่อยๆอย่างที่คุณ yod บอกและรวมทั้งพยายามฝึกให้เขาทานผลไม้อื่นๆด้วย * ตั้งแต่ลูกเกิดมาแม่ของเขาจะให้ดื่มน้ำทิพย์เป็นอาหารหลัก นั่นก็คือน้ำนมของแม่เขาเอง ซึ่งจะทำให้เขามีภูมิต้านทานโรคได้ชะงัดแล... - และเวลาที่ลูกเจ็บเพราะตัวของเขาเองซน ก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากพาไปหาหมอ(หากเจ็บมาก)และหลังจากนั้นก็กลับมาเตะแม่มันข้อหาดูแลลูกไม่ดี......อันนี้ล้อเล่นขำๆครับ ;D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: JJ-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2007, 06:31:57 AM ลูกสาวคนแรกผม คลอดก่อนกำหนด (คลอดตอน 7เดือน) มีปัญหาเกี่ยวกับลำไส้ตั้งแต่เกิดเลยครับ
เข้าโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น ช่วงเข้าโรงพยาบาลแต่ละครั้ง สงสารลูกที่สุดก็ตอนพยาบาลเจาะให้น้ำเกลือ พอโตขึ้นหน่อย อาการป่วยที่เคยเป็นประจำ ก็ดีขึ้นเรื่อยครับ อย่างที่พี่บุญบอก ประสบการณ์และความใจเย็นจะทำให้เราเข้าใจ อะไรๆ ได้มากขึ้น หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: น้าพงษ์...รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2007, 07:07:00 AM ผมรู้เเต่ว่าเมื่อมีลูกเเล้วผมรักพ่อเเม่มากกว่าเดิม เข้าใจคำว่า"เเกมีลูกเเล้วเเกจะรู้"ครับ ใช่ครับ..เป็นแบบนี้ทุกคน.... ;)หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Audy452 ♥ รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2007, 07:08:32 AM ลูกชายผมคนโต...คลอดออกมาวันแรกแม่ไม่มีน้ำนมครับ...แถมยังมีอาการโคลิก
ท้องอืดท้องเฟ้อ...ร้องทั้งคืน...คนเฒ่าคนแก่ก็บอกว่า...แม่ซื้อมาเล่นกับเด็ก อุ้มลูกเดินช่วงหัวค่ำทุกคืน...มีแถมตอนดึกอีกด้วย...ตลอด 3 เดือนแรก ทรมานมากครับ...ไปหาหลวงปู่ที่ท่านเก่งทางฟั่นด้ายสายสิญจ์คล้องคอเด็ก ก็แปลกครับหายไป 5-6 วันแล้วก็กลับมาเป็นอีก...จนลูกชายผมมีสายสิญจ์ ที่หลวงปู่ฟั่นให้...หลายอันครับ ;D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 01, 2007, 07:35:00 AM เราคิดเรารักเราเป็นห่วงคนที่เป็นลูกเรา แล้วคนที่เราเป็นลูกเขาล่ะ ตอนนี้เราคิดอะไรทำอะไรให้ท่านบ้าง หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: BSW ที่ สิงหาคม 01, 2007, 07:54:57 AM ผมเป็นพ่อม่ายเลี้ยงลูกสาวตั้งแต่ออกมาวันแรก ทำได้ทุกอย่างครับ เปลี่ยนผ้าอ้อม สวนก้น อาบน้ำ ชงนม เลี้ยงลูกตั้งแต่เล็กจนโต ;D จริงๆประสพการณ์จากการเลี้ยงน้องช่วยได้มาก การคุมตัวไม่ให้ตื่นเต้นกับเรื่องที่เกิด จะแก้ไขปัญหาได้มากกว่าการตื่นเต้นตกใจ สุดยอดเลย :VOV: ;D :D ;D :VOV: หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: 51 ที่ สิงหาคม 01, 2007, 08:39:25 AM ลูกเจ็บ พ่อเจ็บได้ ครับ
แต่อย่าให้ใครรู้....ครับ แม้กระทั่งตัวเขาเอง... ไม่งั้นเสียขวัญไปกันใหญ่...ครับ เวลาที่เราจะเจ็บ...เรากำหนดได้ว่า จะให้เจ็บเมื่อไร เจ็บตอนไหน และควบคุมความเจ็บได้....เพราะเรามีสติ ครับ... ลูกสาวผม เค้าแพ้โปรตีนในนมวัวอย่าแรง ครับ เข้า รพ. ตั้งแต่อายุได้ไม่ถึงสามเดือน ผมเอง...เกิดมาได้สามวัน ก็ต้องเข้ารับการผ่าตัดใหญ่ ที่ รพ. จุฬาฯ ครับ เหตุเกิดเมื่อเกือบ 40 ปีที่แล้ว...เรื่องใหญ่เลยล่ะครับ สมัยนั้น จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น... หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: lekkkk ที่ สิงหาคม 01, 2007, 09:37:24 AM ผมไม่เคยทำเลยครับ อุ้มเล่นอย่างเดียว
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ สิงหาคม 01, 2007, 09:45:17 AM ผ่านมาหมดแล้วครับ สำหรับชีวิต ของคำว่าพ่อ เช็ดอึ ดูดน้ำมูกด้วยปากเวลาที่เค้าหายใจไม่ออก ;D
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ สิงหาคม 01, 2007, 10:14:07 AM เรื่องน้ำมูกเหนียว เขียว นี่ต้องหลอกล่อ แยะครับ
ทั้งใช้ลูกบีบยาง ทั้งหลอกว่า หนอนในจมูก หนอนเขียว เอากระจกส่องให้ดู ยี้........... เอาออก เอาออก... หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: big single ที่ สิงหาคม 01, 2007, 10:24:11 AM ผมเคยมีลูก แต่เค๊าอยู่กับผมและภรรยาได้แค่ 6 สัปดาห์กับอีกสองวัน เค๊าก็กลับไปแล้วครับ
ทุกวันนี้ผมเข้าใจความรู้สึกเหล่านี้ดี เวลาผมดูกระทู้ที่เกี่ยวกับลูก ผมอดที่จะน้ำตาซึมไม่ได้ เพื่อนๆ บางคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมเคยมีลูก ยังถามตอกย้ำความรู้สึกว่า เมื่อไหร่จะมีลูก เมื่อไหร่จะมีน้อง ไม่มีใครรู้ว่าผมกับภรรยาเสียใจแค่ไหน แต่ในฐานะหัวหน้าครอบครัวผมต้องเข้มแข็ง อดกลั้นความรู้สึก ต้องกล้ำกลืนความเสียใจเอาไว้ทุกวันๆ ตอนนี้ก็ยังฝังใจอยู่ ทำให้ไม่อยากจะมีลูกอีก เป็นผลให้เราสองคนทุ่มเทความรักที่มีอยู่ให้กันและกันอย่างหมดใจ ทุกวันนี้ยามว่างผมกับภรรยาสองคนตา-ยาย ขึ้นเหนือล่องใต้ ใช้ชีวิตคู่อย่างไม่ต้องกังวลอะไร อยากทำอะไร อยากเที่ยวที่ไหน ถ้าวันหยุดว่างตรงกันเป็นหันหัวรถออกต่างจังหวัดทันที หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: เบิ้ม ที่ สิงหาคม 01, 2007, 10:45:54 AM ผมเคยมีลูก แต่เค๊าอยู่กับผมและภรรยาได้แค่ 6 สัปดาห์กับอีกสองวัน เค๊าก็กลับไปแล้วครับ ทุกวันนี้ผมเข้าใจความรู้สึกเหล่านี้ดี เวลาผมดูกระทู้ที่เกี่ยวกับลูก ผมอดที่จะน้ำตาซึมไม่ได้ เพื่อนๆ บางคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมเคยมีลูก ยังถามตอกย้ำความรู้สึกว่า เมื่อไหร่จะมีลูก เมื่อไหร่จะมีน้อง ไม่มีใครรู้ว่าผมกับภรรยาเสียใจแค่ไหน แต่ในฐานะหัวหน้าครอบครัวผมต้องเข้มแข็ง อดกลั้นความรู้สึก ต้องกล้ำกลืนความเสียใจเอาไว้ทุกวันๆ ตอนนี้ก็ยังฝังใจอยู่ ทำให้ไม่อยากจะมีลูกอีก เป็นผลให้เราสองคนทุ่มเทความรักที่มีอยู่ให้กันและกันอย่างหมดใจ ทุกวันนี้ยามว่างผมกับภรรยาสองคนตา-ยาย ขึ้นเหนือล่องใต้ ใช้ชีวิตคู่อย่างไม่ต้องกังวลอะไร อยากทำอะไร อยากเที่ยวที่ไหน ถ้าวันหยุดว่างตรงกันเป็นหันหัวรถออกต่างจังหวัดทันที น่าเศร้าครับท่าน :-\ หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: makoto ที่ สิงหาคม 01, 2007, 10:58:58 AM ไม่น่าเชื่อครับที่ปรึกษาส่วนตัวของผมกลับเป็นซะเอง
ลูกผมมีช่วงต้องใช้สบู่สวนก้นตลอดไม่ยอมเบ่งเองจนติด วันนึงทำใจไม่สวนให้(กลัวติด)ร้องจนหน้าเขียว(เขียวจริงๆ) แล้วก็ถ่ายเองได้ ตกลงเป็นที่นมผง ตอน3เดือนเข้าโรงพยาบาล เพราะมีไข้38-39 ตอนดึกหลังจากพาไปเที่ยวมุกดาหาร(อากาศร้อนมาก) ต้องให้น้ำเกลือ เจาะที่หลังฝ่ามือแล้วเด็กหนะครับ มือก็อยู่ไม่นิ่ง แล้วยังไม่ได้ห้องพิเศษ ห้องรวมสภาพอนาถามาก ร้อนมากด้วย สงสรลูกและแฟนที่นั่งเช็ดตัวอยู่1วัน1คืน น้ำตาไหลเลยครับ คิดเหมือนกันว่าทำใมเด็กตัวแค่นี้ต้องมาเจออะไรแย่ๆขนาดนี้ วันต่อมาได้ย้ายไปอยู่ห้องพิเศษ ลูกเปลี่ยนเป็นอารมณ์ดี หลับสบายไม่งอแงเลยจนออกจากโรงพยาบาล [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ สิงหาคม 01, 2007, 11:18:55 AM ของผม ตอนเจาะให้น้ำเกลือ ก็ต้องมีการดามไม้ พันผ้ายืด
เขาตื่นขึ้นมา มองที่มือตัวเอง ร้องโวยวายเลย นิ้วหาย นิ้วหายไปไหน คือ พยาบาล พันจนสุดปลาย เห็นแต่ นิ้วหัวแม่โป้ง..... เดือดร้อน ต้องมาแกะ มาแงะ ให้เขา แล้วใจ ว่า นิ้วไม่ได้หายไปไหน.... ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ สิงหาคม 01, 2007, 11:31:29 AM ลูกชายผม... ตอนนี้อายุเกือบๆ ห้าเดือน... ไม่ถ่ายตั้งแต่เกิด... หมอบอกว่าเป็นโรคลำไส้ไม่มีปมประสาท... ได้ยินตอนแรกน้ำตาไหลเลย... ยิ่งหมอบอกว่าต้องผ่าตัดเปิดหน้าท้อง... จนน้ำหนักได้สิบกิโล... ถึงจะผ่าตัดปิดให้... ยิ่งไปกันใหญ่...
...แต่ตอนนี้แก้ปัญหาโดยการใช้สายยางสวนล้างลำไส้ด้วยน้ำเกลือ... แรกๆ ก็ไม่ชำนาญ ออกมั่งไม่ออกมั่ง... ทำๆ ไปก็ชำนาญ สวนเช้า-เย็นเลย... ปรึกษาหมอศัลยกรรมเด็กแล้ว... หมอบอกว่าถ้าสวนได้แบบนี้... เด็กก็จะโตเป็นปกติ... แต่ถ้าสวนไม่ได้ น้ำหนักก็จะไม่ขึ้น... (แต่ไม่ทราบว่าผมสวนได้ดีเกินไปรึเปล่า... ตอนนี้ยังไม่เต็มห้าเดือน... น้ำหนักไปเกือบๆ 8 ก.ก. แล้ว) ถ้าเป็นแบบนี้ก็ไม่ต้องผ่าตัดเปิดหน้าท้อง... ให้รออายุราวๆ หกเดือนค่อยผ่าตัดต่อลำไส้ครั้งเดียว... ก็โล่งใจไปนิด... อย่างน้อยก็ไม่ต้องเปิดหน้าท้อง... นี่ก็ใกล้วันนัดแล้วครับ... หมอนัดให้เข้าโรงพยาบาลเพื่อเตรียมตัวผ่าตัดวันที่ 24 สิงหาคม 2550 นี้ครับ หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ สิงหาคม 01, 2007, 11:32:56 AM มีอยู่ครั้งที่หมอเค้าห้ามพ่อแม่เข้าดู ก็คือ ตอนเด็กเป็นหวัดลงกระเพาะหรืออะไรไม่ทราบ ใช้วิธีพ่นยาได้ยินเสียงเขาร้องสงสารน่าดู
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ สิงหาคม 01, 2007, 12:05:54 PM ขออนุญาตครับ
ลูกผม เจ้าเตยหอม มันจะออกแนวแรมโบ้ คนเหล็ก อะไรเทือกนั้น เลยไม่ค่อยน่าห่วง ท้องผูกก็เคย ท้องอืดก็บ่อย แต่นั่นเป็นตอนเล็ก มาก ๆ แค่ ๒ - ๓ เดือน ท้องอืดก็ ไกรฟ์วอเตอร์ ท้องผูกก็ ขมิ้น เหลา ชุบสบู่เหลว... แต่ เด็ก ๆ สามารถไม่ถ่ายได้สูงสุดถึง ๗ วัน โดยที่กลวัตรร่างกายยังคงปรกติ (อันนี้หมอว่าครับ ผมเองวันที่ ๔ ก็จะบ้าแล้วครับ) ใหม่ ๆ ก็ ทำใจยากครับ แถมเลี้ยงลูกคนเดียวอีก.. (ไม่ได้เป็นหม้ายครับ ภรรยาสอนอยู่ยะลา พาลูกไปด้วยไม่ได้ครับ.. ;D) ทุกวันนี้ เจ้าเตยหอม ๒ ขวบเศษ น้ำหนักเกือบ ๒๐ กก. ผ่านมาปีครึ่งแล้ว ไม่เคยป่วยเลยครับ .. ด้วยความเคารพครับ ซึ้งในความรักของพ่อแม่ก็อีตอนมีลูกนี่แหละครับ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: ..GlockGlack.. ที่ สิงหาคม 01, 2007, 12:28:56 PM เจ้าคนโตของผม แม่บ้านเลี้ยงด้วยน้ำนมตั้งแต่เกิดจนอายุเกือบสามขวบ ตอนเด็กเคยท้องผูกอยู่แค่ครั้งเดียว
คนเล็ก แม่บ้านมีน้ำนมให้อยู่ประมาณหกเดือน จากนั้นก็เลี้ยงด้วยนมผง เจ้านี่ถ้าวันไหนมัวแต่เล่น วันรุ่งขึ้นจะมีปัญหาแต่ก็ไม่มากนัก มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมพาครอบครัวไปเที่ยว เจ้านี่มัวแต่ตื่นเต้นกับการเที่ยว ไม่ยอมอึอยู่สองวัน พอเช้าวันที่สามเลยเป็นเรื่อง แกตื่นมาร้องไห้จ้าตั้งแต่ตีห้า เพราะเบ่งอึไม่ออก ร้องจนหลับ พอปวดท้องอึก็ร้อง เป็นอย่างนี้อยู่สองสามรอบ ผมออกจากโรงแรมไปหาร้านขายยาเพื่อที่จะซื้อกลีเซอรีน ร้านเขาก็ยังไม่เปิด ไปที่โรงพยาบาล (ของรัฐ) นางพยาบาลที่อยู่เวรบอกว่าเด็กเล็กเกินไป จะไม่สวนให้ และแนะให้ใช้สบู่มาเหลาแหลมๆแล้วค่อยๆแคะ ผมก็เอาสบู่มาเหลาเพื่อที่จะแคะอึก็สู้ความแข็งของอึไม่ได้ สุดท้าย ผมให้แม่บ้านอุ้ม แล้วใช้นิ้วก้อยค่อยๆแคะอึทีละนิดๆ (ยังดีที่ไว้เล็บยาว ;D ) แล้วคอยบอกให้แกเบ่ง สุดท้าย (อีกรอบ) ค่อยอึออกมาได้ครับ หลังจากนั้นผมให้แม่บ้านป้องกันด้วยวิธีการให้เด็กทานผักผลไม้ และคอยถามแกว่า "...วันนี้อึแอ่ๆ (อันนี้แกจะบอกเวลาปวดอึ) หรือยัง?..." หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Hybrid Guns ที่ สิงหาคม 01, 2007, 12:29:21 PM เรื่องท้องผูกลูกสาวคนโตผมเป็นประจำ... ผมต้องมีกลีเซอร์รินเหน็บสำหรับเด็กติดบ้านไว้ประจำครับ... ตอนเหน็บก็ไม่ยากอะไร ยากตอนมันออกมาสิครับ...ฮา...:D ส่วนเรื่องลูกเจ็บนั้น ต้องดูจากโฆษณาประกันชีวิต... ที่ลูกเจ็บ แม่เจ็บเป็นสองเท่าครับ... ผมล่ะรู้สึกเลย ตอนที่ลูกสาวหัดเดิน ตอนนั้นแกเริ่มเรียกพ่อแล้วแต่ยังไม่ค่อยชัด... ลูกสาวผม(แตงกวา)หันมายิ้มให้ผม แล้วเดิน(แบบเป็ด)เข้ามาหา พร้อมกับเรียกผม... แต่สะดุดพรม หกล้ม ใบหน้าซีกซ้ายและตาซ้ายกระแทกกับขอบเตียงอย่างแรง... ลูกเจ็บจนร้องไม่ออกไปพักใหญ่ ผมก็ตกใจจนทำอะไรแทบไม่ถูก สงสารลูกน้ำตาแทบไหล... พอร้องออก แกร้องแบบโหยหวนดังไปสามบ้านแปดบ้าน ตาซ้ายบวมปิด ศีรษะปูดเป็นลูกมะกรูดลูกเล็กๆ... ยังดีที่พี่แฟนผมอยู่ด้วย แกช่วยเอาน้ำแข็งมาประคบให้(ซึ่งเป็นวิธีที่ถูกต้อง)... แฟนผมไม่ต้องพูดถึง ตกใจแทบสลบ มือสั่นทำอะไรไม่ถูกไปแล้วครับ...;D คุณหมอกับภรรยายังทำไม่ถูก แล้วพวกกระผมจะทำอย่างไรล่ะครับ งิงิ เห็นด้วยครับ :~) ;D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Hybrid Guns ที่ สิงหาคม 01, 2007, 12:36:25 PM ขอบพระคุณทุกท่านมากๆครับ :)
อ่านแล้วมีกำลังใจครับ ของพี่ๆหนักหนากันจังครับ เป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านนะครับ :) หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Hybrid Guns ที่ สิงหาคม 01, 2007, 12:37:13 PM ลูกชายผม... ตอนนี้อายุเกือบๆ ห้าเดือน... ไม่ถ่ายตั้งแต่เกิด... หมอบอกว่าเป็นโรคลำไส้ไม่มีปมประสาท... ได้ยินตอนแรกน้ำตาไหลเลย... ยิ่งหมอบอกว่าต้องผ่าตัดเปิดหน้าท้อง... จนน้ำหนักได้สิบกิโล... ถึงจะผ่าตัดปิดให้... ยิ่งไปกันใหญ่... ...แต่ตอนนี้แก้ปัญหาโดยการใช้สายยางสวนล้างลำไส้ด้วยน้ำเกลือ... แรกๆ ก็ไม่ชำนาญ ออกมั่งไม่ออกมั่ง... ทำๆ ไปก็ชำนาญ สวนเช้า-เย็นเลย... ปรึกษาหมอศัลยกรรมเด็กแล้ว... หมอบอกว่าถ้าสวนได้แบบนี้... เด็กก็จะโตเป็นปกติ... แต่ถ้าสวนไม่ได้ น้ำหนักก็จะไม่ขึ้น... (แต่ไม่ทราบว่าผมสวนได้ดีเกินไปรึเปล่า... ตอนนี้ยังไม่เต็มห้าเดือน... น้ำหนักไปเกือบๆ 8 ก.ก. แล้ว) ถ้าเป็นแบบนี้ก็ไม่ต้องผ่าตัดเปิดหน้าท้อง... ให้รออายุราวๆ หกเดือนค่อยผ่าตัดต่อลำไส้ครั้งเดียว... ก็โล่งใจไปนิด... อย่างน้อยก็ไม่ต้องเปิดหน้าท้อง... นี่ก็ใกล้วันนัดแล้วครับ... หมอนัดให้เข้าโรงพยาบาลเพื่อเตรียมตัวผ่าตัดวันที่ 24 สิงหาคม 2550 นี้ครับ รายงานความคืบหน้าด้วยนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ;D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: ห ม า ย จั น ท ร์ ที่ สิงหาคม 01, 2007, 12:59:38 PM ;D เอาใจช่วยครับ ทุก ๆ ท่าน เข้าใจเลยว่า พ่อแม่รักเราขนาดไหน แล้วเราเองก้รักพ่อกะแม่ขึ้นอีกเยอะครับ
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: tooky ที่ สิงหาคม 01, 2007, 02:03:50 PM เห็นใจมากครับผมก็ยังไม่เคยมี แต่เคยได้ยินมาว่า มั่นทำบุญ แผ่เมตาไห้เจ้ากำนายเวณบ่อยๆ หนักจะคลายลงครับลองดูครับ ตั้งจิตไห้มั่น โชคดีนะครับ
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: FUFUFUFU ที่ สิงหาคม 01, 2007, 04:17:52 PM ใครยังไม่มีลูกจะไม่รู้ครับ
ขอให้ลูก จขกท หายป่วยเร็วๆนะครับ หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: ชัยบึงกาฬ รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2007, 05:34:16 PM มีเรื่องมาบอกเล่าเก้าสิบให้อ่านครับ..อาจจะกะอิดกะอวนนะครับ..ทำไงได้ครับหัวอกคนเป็นพ่อครับ..ลูกผมคนโต..อายุได้20กว่าวันเป็นหวัด..หายใจไม่ออกสงสารลูกมากครับ..เวลาแกหายใจติดขัดเพราะน้ำมูกมันตันรูจมูก..ผมใช้ปากดูดออกให้ครับ..(น่าสะอิดสะเอียนนะ)แต่ต้องทำครับ..เพื่อลูก...
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Ramsjai ที่ สิงหาคม 01, 2007, 05:52:29 PM การเลี้ยงเด็กมันไม่มีทฤษฎีตายตัวนะคะ แต่ละท่านก็มีวิธีเลี้ยงแล้วก็วิธีแก้ปัญหาแตกต่างกันไป ได้ความรู้ดีค่ะ บางทีการเลี้ยงดูตามขั้นตอนของโรงพยาบาล ก็เอามาใช้โดยตรงกับที่บ้านไม่ได้ ต้องเอามาปรับใช้อีกถึงจะใช้ได้ผลกับลูกหลานเรา บังเอิญได้เลี้ยงเด็กๆลูกคนอื่นมา พอจะเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่พอสมควรค่ะ ยังไงก็เอาใจช่วยละกันค่ะ ;D ;D
(http://img530.imageshack.us/img530/7665/11fr6.jpg) หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: menkmenk รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2007, 06:21:48 PM เจ้าคนโตของผม แม่บ้านเลี้ยงด้วยน้ำนมตั้งแต่เกิดจนอายุเกือบสามขวบ ตอนเด็กเคยท้องผูกอยู่แค่ครั้งเดียว คนเล็ก แม่บ้านมีน้ำนมให้อยู่ประมาณหกเดือน จากนั้นก็เลี้ยงด้วยนมผง เจ้านี่ถ้าวันไหนมัวแต่เล่น วันรุ่งขึ้นจะมีปัญหาแต่ก็ไม่มากนัก มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมพาครอบครัวไปเที่ยว เจ้านี่มัวแต่ตื่นเต้นกับการเที่ยว ไม่ยอมอึอยู่สองวัน พอเช้าวันที่สามเลยเป็นเรื่อง แกตื่นมาร้องไห้จ้าตั้งแต่ตีห้า เพราะเบ่งอึไม่ออก ร้องจนหลับ พอปวดท้องอึก็ร้อง เป็นอย่างนี้อยู่สองสามรอบ ผมออกจากโรงแรมไปหาร้านขายยาเพื่อที่จะซื้อกลีเซอรีน ร้านเขาก็ยังไม่เปิด ไปที่โรงพยาบาล (ของรัฐ) นางพยาบาลที่อยู่เวรบอกว่าเด็กเล็กเกินไป จะไม่สวนให้ และแนะให้ใช้สบู่มาเหลาแหลมๆแล้วค่อยๆแคะ ผมก็เอาสบู่มาเหลาเพื่อที่จะแคะอึก็สู้ความแข็งของอึไม่ได้ สุดท้าย ผมให้แม่บ้านอุ้ม แล้วใช้นิ้วก้อยค่อยๆแคะอึทีละนิดๆ (ยังดีที่ไว้เล็บยาว ;D ) แล้วคอยบอกให้แกเบ่ง สุดท้าย (อีกรอบ) ค่อยอึออกมาได้ครับ หลังจากนั้นผมให้แม่บ้านป้องกันด้วยวิธีการให้เด็กทานผักผลไม้ และคอยถามแกว่า "...วันนี้อึแอ่ๆ (อันนี้แกจะบอกเวลาปวดอึ) หรือยัง?..." ของผมคล้ายกับท่าน กล็อคแกลค II มากครับ เป็นกับลูกสาวคนเล็ก อายุ 10 เดือน เมื่อไม่นานมานี้ท้องผูก ทำอย่างไรก็ไม่ออก เห็นๆอยู่ว่าคาอยู่ตรงปากทางแล้วแต่เด็ก ก็คือเด็ก ไม่มีแรงเบ่ง สุดท้ายก็ต้องเอามือช่วยดึงออกมา เป็นพ่อแม่เองแล้วจะรู้ว่าเราเองทำเพื่อลูกได้ทุกอย่าง เหมือนกับที่พ่อแม่เราเคยบอก รักพ่อแม่ขึ้นอีกมหาศาล หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Narin CZ ที่ สิงหาคม 02, 2007, 02:13:35 AM เอารูปของลูกๆมาโชว์กันบ้างซิครับพี่น้อง... :VOV:
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Hybrid Guns ที่ สิงหาคม 02, 2007, 12:32:20 PM เอารูปของลูกๆมาโชว์กันบ้างซิครับพี่น้อง... :VOV: ไม่เคยเห่ออะไรนาน ขนาดนี้มาก่อนเลยครับ ;D (http://aycu17.webshots.com/image/23856/2001843503517326745_rs.jpg) (http://allyoucanupload.webshots.com/v/2001843503517326745) หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Hybrid Guns ที่ สิงหาคม 02, 2007, 12:37:09 PM เป็นพ่อแม่เองแล้วจะรู้ว่าเราเองทำเพื่อลูกได้ทุกอย่าง เหมือนกับที่พ่อแม่เราเคยบอก รักพ่อแม่ขึ้นอีกมหาศาล จริงครับกว่าจะรู้ ก็ปาเข้าไป....... :-[ ;) หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: BADBOY ที่ สิงหาคม 02, 2007, 01:41:45 PM ลูกชายคนแรก ท้องเสียอย่างแรง ตอนนั้นยังไม่กี่เดือนเอง พาไปโรงบาล หมอใช้เข็มแทงเพื่อเติมน้ำเกลือ และฉีดยาเข้าเส้น ...หัวใจ ผมแทบหยุดเต้น เพราะลูกร้อง จ้า .... ร้องจนเสียงหาย..
ลูกสาวคนที่สอง ก็เช่นเดียวกัน เกิดมาได้ประมาณ ๓ เดือน เป็นปอดบวม ..ถูกเข็มแทงเข้าเส้นเหมือนกัน ..ใจคอ ทั้งผมและแม่เขา ก็พอ ๆ กับเห็นคนแรก ครั้งหนักสุด ลูกสาว หกล้ม ปากฉีก ต้องเย็บ ถึง ๖ เข็ม ตอนนั้นก็ประมาณ ขวบกว่า ๆ กำลังซน เลือดไหลเต็มเสื้อผม อุ้มขึ้นโรงบาล หมอเย็บกันสด ๆ เสียงร้องไห้ ดังลั่น สลับกับ หายไปเป็นพัก ๆ เพราะเสียงใกล้หมด หน้าเขียว น้ำตา น้ำมูก เหงื่อ ทั้งที่เป็นหน้าหนาว แต่เราใช้ผ้า พันรอบตัวและแขนไว้ ผมเป็นคนอุ้มแทบร้องไห้ตามลูก ส่วนแม่ ออกไปรอข้างนอก เพราะทนเห็นทำใจไม่ได้.. นึกถึงวันนี้ ทั้งสองคน ก็โตบ้างแล้ว รู้เลยครับ พ่อแม่เรา เลี้ยงเรามาเป็นอย่างไร ...ตอนนี้ ยิ่งโต ก็ยิ่งห่วง ...เพราะฉะนั้น อะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้ ถึงร้ายแรงขนาดไหน เราก็ต้องพร้อมทำใจ.. หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Dexphet ที่ สิงหาคม 03, 2007, 12:57:56 AM ผมยังไม่มีลูกครับ แต่พอจะเข้าใจความรู้สึกครับ .
หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 03, 2007, 01:51:06 AM เอารูปของลูกๆมาโชว์กันบ้างซิครับพี่น้อง... :VOV: ไม่เคยเห่ออะไรนาน ขนาดนี้มาก่อนเลยครับ ;D (http://aycu17.webshots.com/image/23856/2001843503517326745_rs.jpg) (http://allyoucanupload.webshots.com/v/2001843503517326745) หลานน่ารักมากครับ... เจอหน้าจะขอจุ๊บแก้มซักที...:D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Narin CZ ที่ สิงหาคม 03, 2007, 02:44:08 AM เอารูปของลูกๆมาโชว์กันบ้างซิครับพี่น้อง... :VOV: ไม่เคยเห่ออะไรนาน ขนาดนี้มาก่อนเลยครับ ;D (http://aycu17.webshots.com/image/23856/2001843503517326745_rs.jpg) (http://allyoucanupload.webshots.com/v/2001843503517326745) หลานน่ารักมากครับ... เจอหน้าจะขอจุ๊บแก้มซักที...:D หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ สิงหาคม 03, 2007, 12:49:13 PM มีเรื่องมาบอกเล่าเก้าสิบให้อ่านครับ..อาจจะกะอิดกะอวนนะครับ..ทำไงได้ครับหัวอกคนเป็นพ่อครับ..ลูกผมคนโต..อายุได้20กว่าวันเป็นหวัด..หายใจไม่ออกสงสารลูกมากครับ..เวลาแกหายใจติดขัดเพราะน้ำมูกมันตันรูจมูก..ผมใช้ปากดูดออกให้ครับ..(น่าสะอิดสะเอียนนะ)แต่ต้องทำครับ..เพื่อลูก... ขออนุญาตครับ ตอนอายุไม่ถึง ๒ เดือน ผมทำออกบ่อยครับ ดีกว่าให้ลูกหายใจไม่ออก เชื่อเถอะครับ ยิ่งกว่านี้ก็ยังทำกันได้.. เอารูปของลูกๆมาโชว์กันบ้างซิครับพี่น้อง... :VOV: http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=34265.0 ด้วยความเคารพครับ หัวข้อ: Re: ทำใจกันได้อย่างไรครับ? เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ สิงหาคม 03, 2007, 03:30:52 PM เจ้าตัวเล็ก... (แต่พุงไม่เล็ก) ที่พูดถึงครับ
|