เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ดีชั่วอยู่ที่ใจ...เป็นตายฟ้าลิขิต..

   สุรา..ในทางศิลธรรมถูกเรียกว่า"อบายมุข" เป็นสิ่งชั่วร้าย เป็นเสมือนเพรชฆาตที่คร่าชีวิตคนไทยปีละหลายพันคน ไม่ว่าจะเป็นอุบัติเหตุ หรือโรคร้ายจากการดื่มสุรา แต่ถ้าเรามองย้อนไปในประวัติศาสตร์ เราจะเห็นสุราในอีกมุมหนึ่ง  เพราะในประวัติศาสตร์ของทุกชาติมักมีเรื่องราวของบุคคลมากมายที่เกี่ยวข้องกับสุรา ในประวัติศาสตร์จีนมีการดื่มสุรามาหลายพันปี มีคนกล่าวว่า..หากไม่มีสุรา เราคงไม่มีบทกวีของหลี่ไป๋...ท่านหลี่ไป๋เป็นนักกวีชื่อดังเป็นกวีเอกของจีน มีบทกลอนมากมายที่สืบทอดมาถึงทุกวันนี้ ว่ากันว่า ท่านหลี่ไป๋ดื่มสุราคราใดก็มีกวีบทใหม่เสมอ.. และในประวัติศาสตร์ไทยก็มีนักกวีเอกท่านหนึ่งนามว่า สุนทรภู่ ท่านก็เป็นนักดื่มเช่นกัน และบทกวีของท่านก็เป็นเลิศไม่แพ้ใคร มีบทหนึ่งที่ผมชอบมาก ที่ท่านบอกว่า "ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก  สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน  ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป  แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน.." และยังมีนิยายกำลังภายในของจีนที่โด่งดังเรื่องหนึ่ง ชื่อว่า กระบี่เย้ยยุทธจักร (เซี่ยวเอ้าเจียงฝู่) ตอนแรกผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเยาะเย้ยยุทธภพ แต่พอดูจบแล้วถึงได้รู้ว่า การที่จะตัดสินว่าเป็นคนดีหรือคนชั่วนั้น อะไรคือมาตรฐาน อะไรที่จะบอกได้ว่าคนนี้ดีหรือชั่ว ในเรื่องนี้พระเอกชื่อ"เล่งฮู้ชง"เป็นนักดื่มสุราเลยถูกมองว่าเป็นศิษย์นอกคอกไม่รักดีทำตัวเยี่ยงพรรคมาร ซึ่งในสมัยนั้นยุทธภพแบ่งเป็นพรรคมารและพรรคฝ่ายเทพ(ธรรมะและอธรรม) แต่เล่งฮู้ชงกลับมีจิตใจที่ดีงามชอบช่วยเหลือ มีน้ำใจ สัตย์จริงคำไหนคำนั้น และเป็นมิตรแท้ มั่นคงในความรัก ซึ่งก็มีจอมยุทธฝ่ายมารมากมายที่มีนิสัยดีๆแม่จะอยุ่พรรคมาร แต่ยังมีอีกคนหนึ่งนามว่า"งักปุ๊กคุ้ม"เป็นหัวหน้าพรรคฝ่ายธรรมะผู้คนยกย่องสรรเสริญ แต่จิตใจก็เต็มไปด้วยความโลภในของคนอื่น โหดร้ายแม้กระทั่งกับภรรยา เข่นฆ่าผู้อื่นเพื่อชิงคัมภีร์ยุทธ ซึ่งดูแล้วการได้ชื่อว่าเป็นพรรคธรรมะแต่จิตใจเต็มด้วยอธรรม จึงเป็นเหตุที่ทำให้ยุทธจักรกลายเป็นสิ่งน่าขัน น่าเยาะเย้ย เพราะตัดสินคนจากการที่เลือกว่าอยุ่พรรคมารหรือเทพ ตัดสินแค่การกระทำภายนอกที่ผิวเผินซึ่งไม่เคยมองถึงธาตุแท้ของคนนั้นเลย  การดื่มสุราไม่ตัดสินว่าใครดีหรือชั่ว แต่พฤติกรรมหลังดื่มต่างหาก ที่ทำให้รู้ว่าเขาเป็นอย่างไร....       
     ที่กล่าวมาทั้งหมดก็แค่อยากบอกว่า สุราไม่ใช่สิ่งชั่วร้าย..แต่ใจคนต่างหากที่ชั่วร้าย ...คนดีแม้เมาก็ยังมีสิ่งดีๆออกมาจากการกระทำ แต่คนเลวเมื่อเมาแล้วก็แสดงธาตุแท้แห่งความชั่วร้ายของตน...ดีชั่วอยู่ที่ใจคน สุราแค่ช่วยให้เห็นธาตุแท้ของคน  ...การเป็นขี้เมาไม่มีอะไรดีเลย ซ้ำยังทำให้ขาดสติไม่อาจยั้งใจไปประพฤติชั่ว แต่การเป็นนักดื่มทำให้ความคิดโลดแล่น เกิดความกล้าหาญ และช่วยผ่อนคลาย...ขี้เมาไม่รู้คุณค่าของเหล้าดี แต่นักดื่มเข้าใจสุราทุกจอก...ขี้เมาไม่เคยรู้รสสุรา แต่นักดื่มลิ้มรสด้วยความชื่นใจ..ขี้เมาไม่มียับยั้ง แต่นักดื่มรู้จักประมาณตน... ดังนั้นการเป็นขี้เมา กับ การเป็นนักดื่มนั้นต่างกันหลายขุม....
...ส่วนใครจะเป็นนักดื่ม หรือใครจะเป็นขี้เมา ก็เลือกกันเอาเองนะครับ....

 ::008::.... ::008::.... ::002::..

 ; ;D ;D ;D

 ::002:: ;D ::002:: ;D ::002:: :VOV:

...อย่างนี้ ขออนุญาตให้ 1 คะแนนครับท่านจอมยุทธฯ...  :D :D :D

เราเห็นพ้องกับท่านจริงๆ  ขอคาราวะ ๑ จอก :D~

เหล้าเข้าปากความยากไม่มี

คารวะ1แต้ม

เป็นนักเมาได้ไหม ;D ;D ;D ไม่ถึงกับขี้

มีครับ เป่าหลอดผ่านยากครับ  :o ;D

๕๕๕    คารวะจอมยุทธ                ๑  จอก

           เป็นอย่างที่ท่านบอก         เล่านี้

           เฮนเนสซี่ของชอบ           เลยแฮ

           จอมยุทธไหนเลยแพ้         แก่พิษ  สุรา

              น้ำเปลี่ยนนิสัย.......................... :~) ::004:: ::010::