เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ขอถามพี่ๆเกี่ยวกับกระสุนลูกซองนะครับว่า กระสุนลูกซองเบอร์เดียวกัน(สมมุติว่าSGแล้วกัน)แต่ใช้ยิงกับปืนลูกซองคนละเกจ(สมมุติว่าเกจ 12 , 20 และ.410แล้วกัน)แรงปะทะและอำนาจทะลุทะลวงจะต่างกันมากไหม และกระสุนลูกซองเบอร์ 3 ถ้ายิงในระยะ 5 เมตรสามารถทำให้คนตายได้หรือไม่...ถามเอาความรู้นะครับ

ใส่ไม่เข้าครับ เพราะเกจ เป็นหน่วยวัดขนาดของลำกล้องลูกซองครับ เกจ ยิ่งมาก ขนาดยิ่งเล็กครับ ถ้าเอา เกจ 20 มาใส่ เกจ 12 กระสุนทั้งนัดคงจะไหลออกทางปากลำกล้องครับ

ผมไม่ได้หมายความว่าเอากระสุนปืนของเกจหนึ่งไปใส่ในเกจหนึ่งครับ แต่ถามว่าเอากระสุนเบอร์เดียวกันไม่ว่าจะเป็น 00buck , sg , เบอร์ 3 , เบอร์ 9 เป็นต้น ยิงในปืนคนละเกจจะให้ผลต่างกันแค่ไหน

มีผลต่างครับ เกจใหญ่ ขนาดลูกกระสุนเล็ก ส่งผลให้ปริมาตรความจุลดลง ซึ่งจะส่งผลต่อปริมาณดินขับในลูกกระสุนครับ และจะส่งผลต่อไปยังความเร็วของเม็ดกระสุนลดลง ซึ่งเมื่อรวมกับจำนวนเม็ดกระสุนลดลง แรงปะทะลดครับ สรุปคือ ลดหมดทุกอย่างครับ แม้แต่แรงรีคอย ครับ

ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ...
แล้วกระสุนลูกซองเบอร์ 3 ถ้ายิงในปืนเกจ 12 ในระยะ 5 เมตรสามารถทำอันตรายต่อชีวิตได้หรือไม่ครับ หรืออย่างมากก็แค่บาดเจ็บครับ เพราะในทางกฎหมายต้องคำนึงถึงความเป็นไปได้ด้วยหากเจตนาคือต้องการฆ่าแต่ด้วยอำนาจของกระสุนไม่สามารถทำอันตรายต่อชีวิตได้อย่างแน่แท้ก็จะเป็นการพยามยามที่ไม่สามารถบรรลุผลได้อย่างแน่แท้โทษจะแตกต่างจากการพยามฆ่าโดยทั่วไปซึ่งผลสามารถเกิดได้เพียงแต่กระทำไม่สำเร็จเท่านั้นเอง ดังนั้นอำนาจของกระสุนจีงน่าจะมีผลต่อคดีด้วย(เป็นแนวคิดของนักกฎหมายตัวเล็กๆคนหนึ่งครับ ไม่รู้ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอาวุธปืนมากนัก กฎหมายพอรู้บ้าง แนวคิดอาจจะผิดได้ครับ)

. ::002:: ;D

ผมไม่รู้กระจ่างเรื่องกระสุนปืนลูกซอง  :-\  ขอกล่าวเฉพาะแนวคิด ......

ผมไม่เคยได้ทราบว่ามีการสู้ความในศาลไทย โดยการเชื่อมโยงเรื่องอำนาจของกระสุน กับเงื่อนเรื่องเจตนาฆ่า หรือความผิดสำเร็จมาก่อน
ผมเคยคิดเหมือนกัน เรื่องการเตรียมกระสุนอานุภาพอ่อน เช่นกระสุนลูกปรายในปืนสั้น แบบเอาเพียงยิงสั่งสอน ไม่ต้องการให้ถึงชีวิต
แต่ได้เปลี่ยนแนวคิดจากการที่ผู้อาวุโสของวงการปืนท่านหนึ่ง ท่านเตือนเรื่อง...อย่า...ตีงูให้หลังหัก และการสร้างศัตรูโดยเราอยู่ในที่แจ้ง-ศัตรูอยู่ที่ลับ

ฝากเป็นข้อคิดครับ...... :)
 

กระทู้นี้กำกวม ผมขอถามผู้ตั้งกระทู้ก่อนเลย ท่านถามเรื่องประสิทธภาพ แต่ท่านประสงค์จะนำประสิทธิผลไปใช้ สองประเด็นนี้แตกต่างกัน ประสิทธิภาพหมายถึงถ้ากระสุนลูกซองเบอร์๓ (ขนาด๓.๕ มม.)ยิงออกไปจากปืนเกจ๑๒ เกจ๒๘จะมีพล้งงานแตกต่างกันไหม ถ้าปืนทั้งสองกระบอก เป่า-พ่น-ยิงกระสุนออกไปได้ด้วยความเร็วเท่าๆกัน พลังงานย่อมเท่ากันครับ กระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ยิงออกจากลูกซองเกจ๒๘ จะมีความเร็วที่๑เมตรจากปากลำกล้องเท่ากับ๑๒๓๕ ฟุต/วินาที ในขณะที่กระสุนลูกปรายเบอร์๔(ขนาดเม็ดกระสุน๓.๓มม.) ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ยิงออกจากลูกซองเกจ๑๒ จะมีความเร็วที่๑เมตรจากปากลำกล้องเท่ากับ๑๒๖๗ ฟุต/วินาที ดูกันเม็ดต่อเม็ด แตกต่างกันน้อยมาก ขอถือว่าเท่ากัน อย่างนี้พลังงานเท่ากันแน่(ต้องขอโทษที่หาตารางความเร็วของลูกเบอร์๓ให้ท่านไม่ได้) จุดนี้เรียกว่าประสิทธิภาพ ดูตอนต่อไปของคำถาม ท่านถามถึงผลลัพท์ของการเจ็บ,ตายคราวนี้ท่านไปถึงประสิทธิผล  คราวนี้กระสุนสองแบบแตกต่างกันแล้ว กระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ของลูกซองเกจ๒๘มีนำหนักเม็ดกระสุนพียง๑๘กรัม เมื่อเทียบกับกระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ของลูกซองเกจ๑๒ มีนำหนักเม็ดกระสุนรวม๒๘กรัม พลังงานรวมคราวนี้แตกต่างกันแน่นอน ถ้าใช้ยิงเป้าหมายขนาดเดียวกัน ประสิทธิผลของลูกซองเกจ๑๒เหนือกว่าครับ
ต่อไปของคำถาม มีระยะยิงเข้ามาเกี่ยวข้องอีก ในทางการแพทย์ บาดแผลจากปืนลูกซอง แบ่งตามระยะยิงได้สามระยะ ระยะประชิด น้อยกว่า๑เมตร และมากกว่า ๑เมตร
เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับสามสิ่งของลูกซองคือ แกสจากการเผาไหม้ หมอนรองกระสุน และตัวกระสุน รายละเอียดขอข้าม แต่ตั้งใจเน้นว่าอย่าลืมหมอนกระสุน ในระยะน้อยกว่าหนึ่งเมตร มีโอกาสมีหมอนกระสุนเข้าแผลด้วย นี่เป็นประการหนึ่ง ประการที่สอง หมอนแบบถ้วย จะส่งผลร้ายแรงกว่านั้น คือกลุ่มกระสุนยังไม่ทันบาน แต่ไม่ทราบว่า๕เมตรของท่านจขกท กลุ่มบานหรือยัง นี่ก็ส่งผลต่อประสิทธิผลเช่นกัน ยังพูดได้อีกนานครับเรื่องลูกซอง โดยเฉพาะยังไม่ได้กล่าวถึงโช้คเลย

กระทู้นี้กำกวม ผมขอถามผู้ตั้งกระทู้ก่อนเลย ท่านถามเรื่องประสิทธภาพ แต่ท่านประสงค์จะนำประสิทธิผลไปใช้ สองประเด็นนี้แตกต่างกัน ประสิทธิภาพหมายถึงถ้ากระสุนลูกซองเบอร์๓ (ขนาด๓.๕ มม.)ยิงออกไปจากปืนเกจ๑๒ เกจ๒๘จะมีพล้งงานแตกต่างกันไหม ถ้าปืนทั้งสองกระบอก เป่า-พ่น-ยิงกระสุนออกไปได้ด้วยความเร็วเท่าๆกัน พลังงานย่อมเท่ากันครับ กระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ยิงออกจากลูกซองเกจ๒๘ จะมีความเร็วที่๑เมตรจากปากลำกล้องเท่ากับ๑๒๓๕ ฟุต/วินาที ในขณะที่กระสุนลูกปรายเบอร์๔(ขนาดเม็ดกระสุน๓.๓มม.) ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ยิงออกจากลูกซองเกจ๑๒ จะมีความเร็วที่๑เมตรจากปากลำกล้องเท่ากับ๑๒๖๗ ฟุต/วินาที ดูกันเม็ดต่อเม็ด แตกต่างกันน้อยมาก ขอถือว่าเท่ากัน อย่างนี้พลังงานเท่ากันแน่(ต้องขอโทษที่หาตารางความเร็วของลูกเบอร์๓ให้ท่านไม่ได้) จุดนี้เรียกว่าประสิทธิภาพ ดูตอนต่อไปของคำถาม ท่านถามถึงผลลัพท์ของการเจ็บ,ตายคราวนี้ท่านไปถึงประสิทธิผล  คราวนี้กระสุนสองแบบแตกต่างกันแล้ว กระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ของลูกซองเกจ๒๘มีนำหนักเม็ดกระสุนพียง๑๘กรัม เมื่อเทียบกับกระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ของลูกซองเกจ๑๒ มีนำหนักเม็ดกระสุนรวม๒๘กรัม พลังงานรวมคราวนี้แตกต่างกันแน่นอน ถ้าใช้ยิงเป้าหมายขนาดเดียวกัน ประสิทธิผลของลูกซองเกจ๑๒เหนือกว่าครับ
ต่อไปของคำถาม มีระยะยิงเข้ามาเกี่ยวข้องอีก ในทางการแพทย์ บาดแผลจากปืนลูกซอง แบ่งตามระยะยิงได้สามระยะ ระยะประชิด น้อยกว่า๑เมตร และมากกว่า ๑เมตร
เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับสามสิ่งของลูกซองคือ แกสจากการเผาไหม้ หมอนรองกระสุน และตัวกระสุน รายละเอียดขอข้าม แต่ตั้งใจเน้นว่าอย่าลืมหมอนกระสุน ในระยะน้อยกว่าหนึ่งเมตร มีโอกาสมีหมอนกระสุนเข้าแผลด้วย นี่เป็นประการหนึ่ง ประการที่สอง หมอนแบบถ้วย จะส่งผลร้ายแรงกว่านั้น คือกลุ่มกระสุนยังไม่ทันบาน แต่ไม่ทราบว่า๕เมตรของท่านจขกท กลุ่มบานหรือยัง นี่ก็ส่งผลต่อประสิทธิผลเช่นกัน ยังพูดได้อีกนานครับเรื่องลูกซอง โดยเฉพาะยังไม่ได้กล่าวถึงโช้คเลย  

ที่ผมอยากรู้คือทั้งสองอย่างครับ ทั้งประสิทธิภาพและประสิทธิผล เพราะประสิทธิภาพของกระสุนปืนย่อมนำไปสู่ประสิทธิผล ดังนั้นถ้าโดยประสิทธิภาพขอกระสุนปืนไม่สามารถทำให้เกิดประสิทธิผลคือความตายผลในทางกฎหมายก็ควรต่างกัน

สรุป จะมีกระสุนเบอร์ไหนและยิงสำหรับปืนเกจใดบ้างที่จะทำให้ไม่ถึงตายได้อย่างแน่นอนครับ

ขอแก้ไขใหม่ครับใส่สีผิดอ่านไม่ได้เลย

กระทู้นี้กำกวม ผมขอถามผู้ตั้งกระทู้ก่อนเลย ท่านถามเรื่องประสิทธภาพ แต่ท่านประสงค์จะนำประสิทธิผลไปใช้ สองประเด็นนี้แตกต่างกัน ประสิทธิภาพหมายถึงถ้ากระสุนลูกซองเบอร์๓ (ขนาด๓.๕ มม.)ยิงออกไปจากปืนเกจ๑๒ เกจ๒๘จะมีพล้งงานแตกต่างกันไหม ถ้าปืนทั้งสองกระบอก เป่า-พ่น-ยิงกระสุนออกไปได้ด้วยความเร็วเท่าๆกัน พลังงานย่อมเท่ากันครับ กระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ยิงออกจากลูกซองเกจ๒๘ จะมีความเร็วที่๑เมตรจากปากลำกล้องเท่ากับ๑๒๓๕ ฟุต/วินาที ในขณะที่กระสุนลูกปรายเบอร์๔(ขนาดเม็ดกระสุน๓.๓มม.) ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ยิงออกจากลูกซองเกจ๑๒ จะมีความเร็วที่๑เมตรจากปากลำกล้องเท่ากับ๑๒๖๗ ฟุต/วินาที ดูกันเม็ดต่อเม็ด แตกต่างกันน้อยมาก ขอถือว่าเท่ากัน อย่างนี้พลังงานเท่ากันแน่(ต้องขอโทษที่หาตารางความเร็วของลูกเบอร์๓ให้ท่านไม่ได้) จุดนี้เรียกว่าประสิทธิภาพ ดูตอนต่อไปของคำถาม ท่านถามถึงผลลัพท์ของการเจ็บ,ตายคราวนี้ท่านไปถึงประสิทธิผล  คราวนี้กระสุนสองแบบแตกต่างกันแล้ว กระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ของลูกซองเกจ๒๘มีนำหนักเม็ดกระสุนพียง๑๘กรัม เมื่อเทียบกับกระสุนลูกปรายเบอร์๔ ยาว๒เศษสามส่วนสี่นิ้ว ของลูกซองเกจ๑๒ มีนำหนักเม็ดกระสุนรวม๒๘กรัม พลังงานรวมคราวนี้แตกต่างกันแน่นอน ถ้าใช้ยิงเป้าหมายขนาดเดียวกัน ประสิทธิผลของลูกซองเกจ๑๒เหนือกว่าครับ
ต่อไปของคำถาม มีระยะยิงเข้ามาเกี่ยวข้องอีก ในทางการแพทย์ บาดแผลจากปืนลูกซอง แบ่งตามระยะยิงได้สามระยะ ระยะประชิด น้อยกว่า๑เมตร และมากกว่า ๑เมตร
เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับสามสิ่งของลูกซองคือ แกสจากการเผาไหม้ หมอนรองกระสุน และตัวกระสุน รายละเอียดขอข้าม แต่ตั้งใจเน้นว่าอย่าลืมหมอนกระสุน ในระยะน้อยกว่าหนึ่งเมตร มีโอกาสมีหมอนกระสุนเข้าแผลด้วย นี่เป็นประการหนึ่ง ประการที่สอง หมอนแบบถ้วย จะส่งผลร้ายแรงกว่านั้น คือกลุ่มกระสุนยังไม่ทันบาน แต่ไม่ทราบว่า๕เมตรของท่านจขกท กลุ่มบานหรือยัง นี่ก็ส่งผลต่อประสิทธิผลเช่นกัน ยังพูดได้อีกนานครับเรื่องลูกซอง โดยเฉพาะยังไม่ได้กล่าวถึงโช้คเลย  

ที่ผมอยากรู้คือทั้งสองอย่างครับ ทั้งประสิทธิภาพและประสิทธิผล เพราะประสิทธิภาพของกระสุนปืนย่อมนำไปสู่ประสิทธิผล ดังนั้นถ้าโดยประสิทธิภาพขอกระสุนปืนไม่สามารถทำให้เกิดประสิทธิผลคือความตายผลในทางกฎหมายก็ควรต่างกัน

สรุป จะมีกระสุนเบอร์ไหนและยิงสำหรับปืนเกจใดบ้างที่จะทำให้ไม่ถึงตายได้อย่างแน่นอนครับ

 

..... ท่าน Sukrom ไม่ธรรมดานะครับ  ผมนึกว่าท่านชำนาญเรื่องต้นไม้เสียอีก  ที่แท้ก็ชำนาญเรื่องปืนมากกว่า ... ต้องเพิ่มแต้มให้ซะแล้ว .....

(http://img219.imageshack.us/img219/9447/idex2007defenceexhibitinl7.jpg)

คงต้องพิจารณาจากลักษณะของกระสุนที่ใช้เป็นสำคัญ

กระสุนลูกซอง ทุกเบอร๋ ยิงคนตายทั้งนั้น.. เจตนาผลิตเพื่อเลือกใช้กับเป้าหมายที่ต่างกันออกไป
จะนำระยะมาเป็นเพื่อเสดงจตนาว่าไม่มีเจตนาฆ่า น่าจะอ้างได้ .. แต่จะรับฟังได้หรือไม่ .
อาวุธปืนทุกชนิด.. เมื่อยิงใส่คน ผู้ยิง.. น่าจะต้องถูกตั้งข้อหา เจตนาฆ่า หรือพยายามฆ่า
อย่างเดียวกัน.

เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่า รู้อยู่แล้วว่ากระสุนนัดที่ใช้นั้น. เป็นลูกแบ้งค์  ไม่มีหัวกระสุน.
หรือกระสุนหัวยาง.. หรือแกะหัวกระสุนออกแล้ว ใส่ข้าวสาร ใส่เกลือ แทน.

เมื่อกระสุนชนิดนี้ ไม่ได้มีการผลิตจากโรงงาน จึงต้องดูที่บาดเผล ที่เป็นข้อเท็จจริง.
นอกจากนี้ ยังน่าจะต้องพิจารณาจากเหตุที่จะต้องยิงนั้นเกิดจากอะไร..
วิวาท.. หรือยิงขู่เพื่อขับไล่ โจร คนร้าย อันธพาล. เพื่อจะป้องกันตัว..