เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

   ผมอาศัยอยู่ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ วันหนึ่งเมื่อเร็วๆนี้ได้ยินเสียงปืนดังประมาณ 3-4 นัดจึงรีบออกมาดูพบคนร้าย 2 คน คนซ้อนท้ายถือปืนอยู่ในมือเป็นปืนลูกโม่หันปากกระบอกปืนขึ้นฟ้าขับรถจักรยานยนต์วิ่งสวนทางมากำลังเสียหลักจะล้มลงระยะห่างประมาณ 20 เมตร และผลปรากฎว่าผู้ที่ถูกยิงคือเจ้าหน้าที่ตำรวจนอกเครื่องแบบเสียชีวิต จึงอยากเรียนถามความคิดเ็ห็นท่านสมาชิกว่าหากท่านเป็นประชาชนและมีอาวุธปืนอยู่ในมือท่านจะตัดสินใจอย่างไรในสถานการณ์เฉพาะหน้าเช่นนี้ และขอให้วิเคราะห์ถึงผลกระทบที่จะตามมาด้วยถ้าตัดสินใจอย่างหนึ่งอย่างใด(ยกเว้นอยู่เฉยๆหรือวิ่งหนีเสียก่อน)

 ::) คำถามน่าสนใจคับ...แต่คำตอบที่ได้อาจไม่ค่อยถูกใจนะคับ...เพราะผมมีเวลาในการคิดหลายนาที...แต่ในความเป็นจริงเวลาคงมีแค่หลักวินาทีเท่านั้น...

  ผมคงไม่ทำอะไรกับคนที่ขับจักรยานยนต์และคนซ้อน...ถึงแม้คนซ้อนจะถือปืนชี้ขึ้นฟ้าก็ตาม...เพราะ
1.ผมไม่ใช่เจ้าหน้าที่ตำรวจ...การสกัดหรือขัดขวางผู้ต้องสงสัยที่ติดอาวุธโดยเอาชีวิตตนเองเข้าเสี่ยง...คงไม่ใช่หน้าที่ของผมโดยตรง...
2.ผู้ที่ขับจักรยานยนต์และคนซ้อนอาจไม่ใช่คนร้าย...เพราะเราไม่ได้เห็นว่าเป็นผู้ยิง...แค่ได้ยินเสียง...เขาอาจเป็นเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบหรือแค่พลเมืองดีที่บังเอิญพกพาอาวุธแล้วผ่านมาก็ได้...
 
 แต่ที่ผมจะทำคือ...
1.หลบให้คนที่พกอาวุธผ่านไปก่อน...เพื่อความปลอดภัยของผมเอง...
2.ทำหน้าที่พลเมืองดีโดยการเข้าไปพยายามช่วยเหลือผู้ที่ถูกทำร้าย...เพราะการเห็นเพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆคงไม่สามารถตัดสินได้ว่าผู้ถูกทำร้ายเสียชีวิต...แต่ตรงกันข้ามการรีบให้การรักษาที่รวดเร็วและเหมาะสมอาจช่วยชีวิตไว้ได้...  ;)

ประเด็นนี้เล่นยากครับ อย่างที่คุณหมอ (คอหมุน ???  ;D ) ว่าไว้  ใครไม่อยู่ในสถานการณ์นั้น จะพูดยังไงก็พูดได้ครับ  แต่ถ้าตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นแล้ว อาจจะทำคนละเรื่องกะที่คิดไว้เลยก็เป็นได้

ยิ่งอยู่ในพื้นที่ดังกล่าวด้วยแล้ว  ยอมรับว่าคิดไม่ออกหรอกครับ  :P

แต่ถ้าไม่มีใครเห็น และรู้ว่านั่นเป็นคนที่ชอบซุ่มทำร้ายคนไม่มีโอกาสจะสู้แล้ว ผมยิงครับ แม้ว่าการยิงคนจะเป็นเรื่องที่ยากกว่าการยิงกระต่ายหลายร้อยเท่า

เงื่อนไขก็คือต้องไม่มีใครมาชี้เบาะแสจับกุมผมในภายหลังนะ  ;D

 ;D เอียกล็อกแกล็กแซวอยากกับรู้ใจแน่ะคับ...(คอหมุน)ว่าวันนี้ผมเวียนหัวอยู่คับ...  ;D

 ผมเคยมุดหัวเข้าไปแถวๆนั้นอยู่พักนึงครับ ฉะนั้นคำตอบของผมค่อนข้างจะเจืออคติ
เป็นผมนะครับ ถ้ามีปืนอยู่ในมือผมจะยิงทิ้งทันทีอย่างไม่ลังเล ถือว่าช่วยกวาดขยะให้บ้านเมือง คนพวกนี้วันๆไม่ทำอะไร เอาแต่จับกลุ่มกันตามร้านน้ำชา+พี้ยาบ้า ตกค่ำก็เอามอเตอร์ไซค์โทรมๆออกร่อนกวนชาวบ้าน รายได้ประจำได้มาจากเมียที่บ้านหาเลี้ยงครับขโมยเค้าไปวันๆพอให้มีเงินพี้ยาบ้า-พนันวัวชนเท่านั้นแหละครับ  ถ้ามีคนจากที่อื่นจากที่อื่นเข้าไปทำมาหากินพวกมันก็จะงอแงสารพัดสรุปว่าจะ"ขอ"ขอๆๆๆและขอแล้วก็มาจบที่จดหมายเรียกค่าคุ้มครอง อุดมการ์ณเรื่องแบ่งแยกดินแดนอะไรที่พวกมันอ้างน่ะ โม้ทั้งนั้นแหละครับ ถ้าพวกมันทำเพื่ออุดมการ์ณจริงๆ แค่เงินเรียกค่าคุ้มครองที่รีดๆชาวบ้านมาตลอดหลายปี พวกมันมีF16ได้2ฝูงแล่ว กำจัดพวกสวะเนรคุณแผ่นดินแบบนี้ยอมขึ้นโรงพักซักครั้งก็ไม่เสียหายครับ

  ขอโทษพี่ๆสมาชิกด้วยนะครับ ที่rep.นี้ค่อนข่างจะรุนแรงไปนิด แต่ผมอัดอั้นกับคนพวกนี้มานานแล้ว :-[ ส่วนผลตามหลังที่ถามมาน่ะ ไม่ต้องกังวลหรอกด้วยสถานะการ์ณในตอนนี้ คุณไม่ต้องขึ้นศาลแน่ๆแถมจะเป็นการช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ด้วยซ้ำ ส่วนการแก้แค้นจากกลุ่มของพวกมันน่ะ ไม่ต้องกังวลมากครับ จากที่เจอๆมาคนพวกนี้กลัวคนจริงถ้าไม่มีพวกมาก(ซักครึ่งหมู่บ้าน)ลากไป มันไม่กล้าหรอกครับ ยิ่งกับคนที่มีปืนและกล้าสู้ด้วยแล้ว หน้ามันยังไม่กล้ามองเลย

 ;)สำหรับผม...ขอเหมือนคุณหมอแล้วกัน...ที่จะเพิ่มเติมหน่อยนึง คือ เก็บรายละเอียดของคนร้ายให้มากที่สุด ;)แล้วกระซิบ จนท.บ้านเมืองที่เกี่ยวข้อง(และไว้ใจได้) ให้เขาจัดการครับ ;)

..ถ้าผมเป็นคุณ prawat.... ผมก็คงต้องทำเช่นที่คุณหมอ rute แนะนำครับ.....เหตุเพราะ  เราอาศัยอยู่ที่นั่น

รวมทั้งครอบครัวของเราด้วย   (ถ้าไม่ถึงที่สุดจริงๆ  มีทางเลี่ยงได้  ก็ต้องหลีกเลี่ยงก่อน)  :)

แต่หากว่า เป็นเพียงไปทำงานหรือไปอยู่อาศัยชั่วครั้งคราว   จะทำแบบ คุณ E_mail ครับ >:(  เพื่อนๆที่อยู่ที่นั่น

เล่าให้ฟัง  สภาพสังคมและสถานการณ์เป็นเช่นที่คุณ E_mail ว่าไว้จริงๆ :-\

 ;D ถ้าผมเจออันดับแรกเลยคือตั้งสติครับ ถ้าตั้งสติไม่ได้ทำไรไม่ถูกครับ ;D
 ;D ต่อจากนั้นพยายามจำรายละเอียดของผู้ต้องสงสัยไว้ให้มากที่สุด เช่น ลักษณะรถ ทะเบียนรถ สีเสื้อผ้าของผู้ขับขี่และซ้อนท้าย ต่อไปก็รีบเข้าไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บพร้อมทั้งแจ้งเจ้าหน้าที่ทันที แต่ขณะเดียวกันต้องระวังตัวไว้ด้วยครับ เผื่อคนร้ายจะย้อนกับมาอีกครั้ง และสุดท้ายคือให้การรายละเอียดเรื่องราวกับเจ้าหน้าที่ให้มากที่สุด เพื่อช่วยในการสืบสวนจับกุมผู้ก่อเหตุให้ได้ (ได้หรือไม่ได้ก็ถือว่าช่วยเต็มที่แล้วล่ะ) การที่เราจะยิงตอบโต้หรือสกัดผู้ต้องสงสัยในกรณีอย่างที่เล่ามาผมจะไม่ทำครับ เพราะอย่างที่คุณหมอรุทบอกครับคือ เราแค่ได้ยินเสียง ไม่ได้เห็นว่าเขายิง ถ้าเห็นว่าเขายิงจริงผมก็อาจจะยิงใส่หรือยิงสกัดการหนีเหมือนกันครับ ;D

 :-*คำถามนี้ตอบยากชะมัด  เพราะถ้าอยู่ในสถานการณ์จริง คงไม่มีเวลาคิดครับ คงจะต้องตัดสินใจบางอย่างไปเลย คงทำได้แบบหมดรุทอ่ะครับ แต่ถ้ามีเวลาคิดนะครับ แล้วมีเงื่อนไงว่าทำไปแล้วไม่มีใครรู้ ตัวผมเองและครอบครัวผมไม่เดือนร้อน มันก็น่าเป่าไอ้พวกเลวๆพวกนี้เหมือนคุณE-mail เหมือนกัน

ส่วนถ้าเป็นโอก็คง ต้องพยายามจำรายละเอียดคนที่เราคิดว่าเป็นคนร้ายให้มากที่สุด ซึ่งปกติเป็นคนความจำไม่ค่อยดีอ่ะค่ะ แล้วค่อยโทรแจ้งตำรวจ(พร้อมกับบอกว่ามีผู้บาดเจ็บ/เสียชีวิตด้วย)

 ??? กับเหตุการณ์สมมติ ค่อนข้างจะบอกยาก แต่ที่คิดคืออยากให้คนที่มีปืนในมืออย่างถูกกฎหมาย ได้พร้อมใจแสดงศักยภาพในการที่จะไม่ให้ไอ้พวกเวรกระทำการอย่างนี้ เก็บได้เป็นเก็บ แต่ทางการต้อง "หลับตาข้างนึง" นะ....ไม่งั้นพวกมันจะได้ใจ ก่อเหตุร้ายอย่างย่ามใจ เพราะรู้ว่าไม่มีใครกล้าขัดขวาง.... ::)

ชอบกระทู้นี้จริงๆครับ  ;D

 ;D ดีจังคับ...ผมแอบเข้ามาอ่านหลายทีแล้ว...อยากให้มีความเห็นที่แตกต่างกันมากๆหน่ะคับ...อย่างคำตอบของคุณ E.mail นั้นจริงๆแล้ว...ผมว่าเป็นคำตอบที่โดนใจหลายๆท่านเลยแหละคับ...  :D

...คิดๆ ดูแล้วถ้าผมอยู่ตรงนั้น และมั่นใจว่าเป็นคนร้ายที่เพิ่งยิงตำรวจมา สงสัยว่าผมจะยิงครับ

ยอมรับว่าตอบยากเหมือนพี่ๆท่านอื่นๆครับ  จะยิงไปก็กลัยผลกระทบภายหลัง ไม่ใช่จากรัฐแต่เป็นจากผู้ก่อเหตุถ้าเรายิงไม่ให้เสียชีวิต ออกมาได้ก็อาจจะมาเอาคืน  ถ้ายิงให้ตายก็ทำเกินกว่าเหตุหรือเปล่า และที่สำคัญบ้านอยู่ตรงนั้นด้วย  ไม่ใช่ว่าโดนจับไป2 คนแล้วหมดเลยนะครับ ด้านนอกยังมีแนวร่วมและเครือข่ายอีกเยอะ พาลจะทำให้ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้ไม่ปกติสุข  ต้องคอยหลบๆซ่อนๆ ทั้งที่เป็นฝ่ายถูก  แต่ถ้าผมไม่ใช่คนแถวนั้นและบังเอิญผ่านมา ( แต่ต้องแน่ใจนะครับว่าคนที่โดนยิงเป็นเจ้าหน้าที่จริงๆ ) เอาให้ตายไปเลยครับ  ไม่ว่าเราจะผิดหรือถูก ( แต่อย่าลืมว่าคนตายพูดไม่ได้ ) ประโยคนี้ได้ผลมาเยอะแล้วครับ 

เห็นด้วยกับคุณ natjoe 8ครับ ยิงได้แต่ต้องคิดถึงผลกระทบที่ตามมาด้วย

ผมว่าตามกฎหมายนะครับ
 ประมวลกฎหมายอาญา  ภาคลหุโทษ  มาตรา 374  บัญญัติว่า
    ผู้ใดเห็นผู้อื่นตกอยู่ในภยันตรายแห่งชีวิต  ซึ่งตนอาจช่วยได้โดยไม่ควรกลัวอันตรายแก่ตนเองหรือผู้อื่น แต่ไม่ช่วยตามความจำเป็น  ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน  หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

เป็นอันว่า กฎหมายกำหนดบทบาทสำหรับผู้ใด (หมายถึงใครก็ได้ ) ที่เห็นผู้อื่น (ใครก็ได้นอกจากตัวเอง) ตกอยู่ในภยันตราย(ภัย+อันตราย)   ซึ่งตน(ผู้ที่เห็นเหตุการณืนั้น ๆ )  อาจช่วยได้โดยไม่กลัว   แต่ไม่ช่วยตามความจำเป็น ... เป็นความผิด  มีโทษ...

ตามอุทธาหรณ์ที่เล่ามา  ข้อเท็จจริงน้อย แต่ก็จะพยายามตอบให้ฟังนะครับ

   ข้อเท็จจริงคือ  1)  ได้ยินเสียงปืน   แสดงว่า  ไม่เห็นการยิงปืน  จึงไม่อาจทราบได้ว่าใครเป็นคนยิง และยิงด้วยสาเหตุใด ร้ายหรือดี (แต่รัฐบาลปัจจุบัน ถือว่า ไม่ดี)
                         2)  ทันใดนั้น  ออกไปดู พบคนขับขี่รถจักรยานยนต์มา มีคนซ้อนท้าย  เห็นมีการถือปืน ลักษณะชี้ขึ้นฟ้า  และเป็นเวลาค่ำคืน   แสดงว่า  ท่านมีสายตายอดเยี่ยม  ที่เห็นปืนในที่มืด ซึ่งวิญญูชนทั่วไป ไม่ควรยืนยันได้เช่นนั้น   แต่ถ้าข้อเท็จจริงไม่เกินไปมาก  ก็พึงสันนิษฐานได้ว่า  คน ๆ นั้น เป็นคนยิงแน่นอน
                         3 )  คนที่ประสบเหตุตามข้อเท็จจริงที่เล่ามาดังกล่าว  ตามกฎหมายยังไม่ถือว่าเป็นผู้เห็นผู้อื่นตกอยู่ในอันตราย เพราะกฎหมายกำหนดจุดมุ่งหมายถึงผู้ที่อยู่และเห็นเหตุการณ์อย่างนั้นด้วยตนเอง และอยู่ใกล้ชิดกับเหตุการณ์นั้น  ด้งนั้น  การจะเข้าช่วยเหลือ  อาจมีความผิดพลาดได้  เพราะยากจะเข้าใจเหตุการณ์นั้น ๆ 
                         4 )  ถ้าคนที่พบเห็น เข้าช่วยเหลือ ด้วยการยิงคนถือปืน  แน่นอนว่า  จะต้องตกเป็นผู้ต้องหาว่ากระทำความผิดเกี่ยวกับชีวิต  ไม่ว่า ฆ่า พยายามฆ่า  ทำร้ายร่างกาย ฯลฯ
   ทางที่ควรทำ  คือจดจำลักษณะของบุคคล สถานที่  เวลา และข้อเท็จจริงประกอบอื่น ๆ  เพื่อบอกเล่ากับเจ้าพนักงานตำรวจ เพื่อทำการสืบสวนสอบสวน  ซึ่งอาจจะเป็นการแน่นอนว่า ท่านต้องเป็นพยานให้แก่ตำรวจหรืออัยการในชั้นพิจารณาคดี
   ผลกระทบต่อตัวท่าน  อาจถูกตามล้างแค้นจากผู้ถูกกล่าวหา หรือพวกพ้องของเขา 
   แต่ขอให้ยึดหลักสำคัญที่จะใช้ในการเป็นอยู่และความสงบของสังคมว่า  ถึงจะกลัว แต่ไม่ควรกลัว   เพราะถ้าสังคมมีคนที่กลัวมากกว่าคนกล้า  คนทำเลวก็ยิ่งได้ใจ   เมื่อเรากล้ามากขึ้น ก็จะช่วยกันเป็นเกราะป้องกันภัยสำหรับคนดีที่กล้าเช่นนั้น  คนเลวก็จะเกรงกลัวไม่กล้ามาตอแย    สังคมที่ดีควรเช่อเช่นนั้น 
   

เป็นผมก็คงต้องพยามจำรายละเอียดให้มากที่สุดแล้วก็รีบโทรแจ้งตำรวจ+เข้าไปดูอาการณ์ของเจ้าหน้าที่(แบบต้องบอกกันเสียงดังๆก่อนว่าเรามาช่วยเพราะเสียวโดนยิงสวนออกมา)

       เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงครับคุณvisith และเกิดขึ้นกลางวันแสกๆเสียด้วยครับ

  ;) ถ้าเป็นเหตุการณ์จริงแล้วไม่ทราบว่าคุณ prawat มีการตอบสนองอย่างไรคับ...ถ้าพอจะเล่าได้รบกวนเล่าหน่อยสิคับ...แต่ถ้าเล่าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรคับ... :D

ผมคงเอาอย่างพี่นายใหม่ว่าครับ และถ้าดูแล้วคนถูกยิงเป็นคนที่เรารู้จักด้วยแหละก็ คงจะยิงไม่ยั้งเหมือนกันครับ

แหะๆ...ตอบแบบนั่งคีย์คอมพ์อยู่ในห้องแอร์ จิบเครื่องดื่มเย็นๆ...ตอบยังงัยก้อด้ายคร๊าบบบ..อะดรีนาลีนมันไม่ได้ฉีดพล่านไปทั่วสรรพางค์กาย
แต่ไปยืนอยู่ตรงนั้นจริงๆน่ะ..อีกเรื่องนึง
เคยเห็นเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบวิ่งหนีลูกปืนแบบไม่คิดชีวิตแล้วโดดลงปลักควายไหมครับ
ไม่ได้เยาะเย้ยท่าน...แต่ความรักตัวกลัวตายเป็นสิ่งแรกที่คนจะคิดถึง  จากนั้นใครรวบรวมสติได้ก่อนจะรอด...ใครช้า..ตายสถานเดียว
ท่านใดเคยออกราชการสนามแล้วโดนซุ่มยิงพร้อมกับเจออาวุธหนักเฉี่ยวติ่งหู..คงนึกอาการออก
ใครที่นึกไม่ออกคงได้เลื่อนยศเป็นพันตรีไปตั้งแต่อายยี่สิบต้นๆแล้ว

 :(ถ้าเป็นผมมีปืนอยู่ในมือคงจะไม่ยิงออกไปครับ เราเห็นแค่เหตุการณ์บางส่วนเท่านั้นจะไปตัดสินยิงเขาให้ตายเลยผมว่ามันเกินไป แต่ถ้าเห็นเจ้าหน้าที่กำลังถูกยิงก็อีกเรื่องนะครับ ผมเห็นด้วยกับการที่ควรจะทำตามบทบาทของการเป็นพลเมือง ในการจดจำคนร้าย และแจ้งเจ้าหน้าที่ให้เร็วที่สุดครับ

 ไม่ได้มีเจตนาจะตีฝีปากตอบคุณrapin :)นะครับ แต่ผมเคยมีประสพการ์ณมาบ้างครั้งนึงเมื่อ6ปีที่แล้วตอนริไปทำนากุ้งที่จ.กระบี่(นั่งเรียนในห้องแอร์ดีๆไม่ชอบ :-\) ไปอยู่ได้4เดือนเจอขโมยเข้ามาทอดแหจับกุ้งตอนตี3 มากัน2คนตอนแรกไม่ทันสังเกตุว่ามีปืนพอเห็นผมชี้นิ้วตะโกนไล่เท่านั้นแหละ พวกซัดมากับลูกซองยาวเลย ผมกำลังยั๊วะเลือดขึ้นหน้าอยู่แล้วเลยยิงสวนไปกับนังตัวดูด(s&w.M 686)
ยิงจนหมดโม่ ก็วิ่งไปใส่ลูกไปกะจะตามไปเอา"ตัว"มาให้ได้ โชคดีอย่างมหาศาลครับ ที่ผมไม่ได้นอนเป็นผีเฝ้าป่าชายเลนตั้งแต่ตอนนั้น เพราะถือว่าเป็นการกระทำที่ขาดสติมาก ระยะ70เมตรดันเอาลูกโม่ไปยิงสวนกับลูกซองแถมยังทะลึ่งวิ่งเข้าไปหาอีก ฉะนั้นจากพื้นเพนิสัยของตัวเอง ผมยังยืนยันครับว่า ถ้าแน่ใจว่าผู้ถูกยิงเป็นตำรวจและคนที่อยู่บนมอเตอร์ไซค์เป็นพวก"มัน" ผมยิงทิ้งแน่นอน

 ต้องลองเข้าไปดูในพื้นที่ฮะ แล้วจะทราบว่าระหว่างเจ้าหน้าที่กับพวก"มัน"เนี่ย มองปร๊าดเดียวก็รู้ ผมไม่ได้คิดจะเอาอคติของตัวเองมาครอบใส่เพื่อนๆ-พี่ๆสมาชิกนะครับ แต่ผมเชื่อว่า ลึกๆในใจแล้ว คงจะอยากกวาดขยะให้สิ้นแผ่นดินไทยเหมือนๆกัน เพียงแต่หลายท่านอาจจะกังวลถึงผลสะท้อนที่จะตามมา....ด้วยความเข้าใจครับ.... :) :) :)

 ;Dผมขอตามคุณ rute ครับ เหตุผลก้อคงเหมือนกับหลายๆท่าน คือเราไม่ได้เห็นอย่างชัดแจ้งและอยู่ใกล้ชิดสถานการณ์จริงๆ แต่ว่าถ้าบังเอิญออกมาเห็นแล้วหันปากกระบอกปืนมาทางผมล่ะ เป็นเรื่อง  >:(

 ;D ขออภัยตอบช้า เพราะงานยุ่งครับ  ;D

อ่านความเห็นของทุกท่านแล้วขอตอบอย่างทันควันว่า "หลบ" ครับ เพราะการเป็นพยานยืนเห็นคนร้าย ถึงยังไม่ได้ให้การกับตำรวจ มันก็เสี่ยงมากแล้ว ...

ตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ต่อให้เรายิงช่วย แต่ก็คงมีความผิดตามกฏหมายครับ ก็เหมือนกับโจรมันปีนเข้าบ้านเราเห็น ๆ แล้วเอาปืนยิงขู่ มันกลับไปแจ้งตำรวจว่าเราพยายามฆ่ามัน ... ทำให้เสียเวลา และเป็นหนี้บุญคุณผู้หลักผู้ใหญ่เพิ่มขึ้นอีก

แต่ถ้าเห็นจะ ๆ ว่ามันกำลังยิง ผมว่ายิงช่วยเจ้าหน้าที่ก็คงได้ครับ ก็น่าจะเป็นการป้องกันตัว เพราะคิดว่ามันยิงเจ้าหน้าที่เสร็จ คงหันมายิงเรา แต่ต้องฝึกนิ๊ดครับ คือยิงพวกอาวุธหนัก่อน ยิงเรื่อย ๆ จนกว่าจะล้ม เปลี่ยนแม็ก แล้วยิงบรรจงอีกที  :o

แฮะๆๆ ภาษาไทยมันดิ้นได้ ที่สมมติหมายถึงตัวผมเองสมมติเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ที่ว่า ก็คงทำตัวลำบาก เพราะทุกวันนี้รัฐเองก็ไม่สามารถให้ความคุ้มครองประชาชนได้ เป็นเหตุให้ประชาชนหลายๆคนต้องดิ้นรนหาซื้อปืนมาป้องกันชีวิตตนเอง หากเราไปแสดงตัวขัดขวาง หรือ เป็นพยานอย่างโจ่งแจ้ง ครอบครัวและตัวเราอาจเดือดร้อน เพราะจุดนี้กระมัง พวกโจรมันถึงได้ใจ เพราะรู้ดีว่า ชาวบ้านไม่กล้าเข้าไปยุ่ง ถึงกล้าชูปืนหลาให้เห้นกันจะๆ คล้ายจะบอกว่า อย่าแส่หาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัว...อะไรทำนองนั้น  >:(

ถ้ามีปืนต้องยิงเลยครับ กฎหมายไม่น่าเอาผิดได้ครับ

ถ้า.............เป็นคนร้ายอย่างที่เจ้าของกระทู้กล่าว............ก็คงเข้าช่วยเหลือเจ้าหน้าที่

สำคัญที่ พิสูจน์ฝ่ายได้ 100% หรือเปล่า?

ตอบยากชมัดเลยคำถามนี้ :P

...ขับรถจักรยานยนต์วิ่งสวนทางมากำลังเสียหลักจะล้มลงระยะห่างประมาณ 20 เมตร
และผลปรากฎว่าผู้ที่ถูกยิงคือเจ้าหน้าที่ตำรวจนอกเครื่องแบบเสียชีวิต...

ผมพยายามนึกภาพตามคำบอกเล่า...ครับ คือ

1. จยย. สวนทางมาและกำลังจะล้ม...(เสียหลัก) ซึ่งท่านมิได้แจ้งว่า...จยย. ล้มหรือไม่?

2. ท่านทราบได้อย่างไร...ว่า...จนท.ตร. นอกเครื่องแบบ เสียชีวิต...?
         2.1   ท่านเห็น จยย. ก่อน...ซึ่งในขณะที่พบเห็น...ท่านไม่น่าจะทราบว่ามีผู้ใดเสียชีวิต....
และผู้เสียชีวิตเป็นใคร?
         2.2   ท่านทราบว่า...มีคนเสียชีวิต...ก่อนที่จะเห็น จยย. สวนทางมาหรือไม่?
         

จากข้อความของท่าน...ผมมีความเห็นว่า...

-  เราจะพกพาอาวุธปืนอยู่...หรือหยิบฉวยอาวุธปืนได้ทัน ในขณะเกิดเหตุหรือไม่
-  การตัดสินใจว่า...จะยิง...ยิงเพราะอะไร...ยิงเพราะถูกคุกคามในขณะนั้นหรือไม่...
-  ถ้า มีการยิง...เพราะทราบว่า...บุคคลทั้งสองที่ขับขี่ จยย. และซ้อนท้ายเป็นผู้ก่อเหตุฆ่า จนท.รัฐ
   อันเป็นเหตุซึ่งหน้าหรือไม่?
-  ถ้าไม่มีการยิง  เพราะ...ไม่สามารถประเมินสถานะการณ์ได้ในขณะนั้น ใช่หรือไม่?

.....หรือถ้า ยิง  แล้วหลบไปที่อื่น....เนื่องจากจุดที่เกิดเหตุมิใช่เป็นที่ตั้ง...ที่พำนักของเรา (ประชาชน) ได้หรือไม่?

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น....

ท่าน 51 วิเคราะห์ได้ดี.........

ตอบยากครับ สำหรับผมอยู่เฉย หลบให้พ้นทางปืน เพราะ จนท.ที่มาปฏิบัติงานแถวนี้เป็นคนต่างถิ่น เขาไม่รู้จักใครเลย จึงยึดถือว่า มีแต่ฝ่ายเราและฝ่ายตรงข้าม ขืนทะเร่อทะร่าควักปืนออกมาช่วย โดยเราไม่แต่งเครื่องแบบมีอาวุธจึงเป็นฝ่ายตรงข้าม อาจโดน จนท.รุมยิงตายฟรีๆได้ :~)

ครับ อันนี้ผมเห็นด้วยครับ ถ้าคุณได้อยู่ในพื้นที่แล้วจะมองออกครับว่าใหนโจร ใหนเจ้าหน้าที่เพราะมีหลายอย่างที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงครับ

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอบลำบากครับ จะยิงหรือไม่ยิงนี่ไม่มีเวลาให้คิดหรอกครับ ถ้าเป็นผมและไม่ใด้ถือปืนพร้อมยิงอยู่ในมือต้องหลบครับเพราะมันพร้อมจะยิงใครอีกก็ได้ แต่ถ้ามีปืนพร้อมยิงอยู่ในมือและเห็นจะๆก็คงจะประเภทยิงแล้วหลบครับ เพราะเท่าที่รู้มาเดี๋ยวนี้พวกมันก็ไม่มาแค่คันเดียวครับ จะมีพวกสนับสนุนหรือคอยเช็คผลงานตามหลังมาด้วย ถ้าจะพูดกันอย่างตรงๆเลยเราเสียเปรียบแยะครับเพราะเราอยู่ภายใต้กฏหมาย แต่พวกมันไม่

แค่คิดก็เหนื่อยแล้วครับ

 ;D ;D ;D

ถ้าเป็นผม แล้วแน่ใจว่าเป็นคนร้ายจริงๆ ยิงแน่ๆครับ อย่างที่ทุกท่านว่าผมไม่ต้องห่วงครอบครัวเพราะไม่ได้อยู่ในพื้นที่นี่ครับ

คำถามข้ามปี...

แต่คำตอบยังไม่มี...???

ก่อนอื่นต้องช่วยคนเจ็บก่อนครับ ส่วนเรื่องของคนร้ายเสียดายที่เราไม่เห็นเหตุการณ์ยิงกัน จึงทำให้ยังยิงตอบโต้ไม่ได้ครับ  ;) ;) ;)
แต่ถ้าผมเห็นคงจะยิงสกัดคนร้ายครับ  เป้าหมายการยิงคือกลางอกครับ;D ;D ;D

 ;D คำนวน ความเป็นไปได้ที่เราจะชนะครับ
อาวุธปืน พื้นที่  ที่กำบัง และที่สำคัญที่สุดในการต่อสู้ คือความมั่นใจ :D~

ถ้าของผู้ร้ายเป็นรีวอลเวอร์ ซัดไปแล้ว 4 นัด  อย่างมากโม่ 8 นัด เหลือ 4
ในมือเรา รีวอลเวอร์ เหมือนกัน แล้วมันกำลังขับมา ก็ดักใส่คนถือปืนก่อนเลยครับ แล้วซัดต่อด้วยคนขับ :<><>


แต่ถ้าใส่มือเราเป็นลูกซองแฝด หรือลูกซองปั้ม(ส่วนใหญ่ชาวบ้านในชนบทจะมี) ก็ซัดแน่ๆครับไม่ต้องคำนึงอะไร ลูกซองกับรีวอลเวอร์
ไปกลัวอะไร เรา นัดหนึ่ง 9 เม็ด ยิงใกล้ๆแบบนี้ นัดเดียวจอดได้ครับ  :D~

 ::) ::) ::)

ถ้าเขาเป็นคนเลวจริงๆ(จริงๆ)เอาใว้ทำไม.

 ???ตอบว่าไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันครับ เพราะไม่แน่ใจว่าใครเป็นใคร ??? :o

เห็นด้วยกับ ท่าน Rute ครับเหตุการณ์มันผ่านไปแล้ว
   ถ้าอยู่ในเหตุการณ์ที่กำลังยิงต่อสู้กัน อันนี้ค่อนข้างชัดเจนว่า ช่วยกันระดมยิงได้เลย เสี้ยววินาที ที่ไม่ต้องตัดสินใจอะไรมากมาย

ถ้าทำได้ก็จดจำรูปพรรณสันฐานของคนร้าย, ชนิดรถ และทะเบียนรถ

ขอบคุณมากครับ....ท่านวายุ

บ่อยครั้ง...ครับ  ในการเคลื่อนที่เข้าหาที่เกิดเหตุ ไม่ว่าจะเป็นเหตุ 241 หรือ เหตุ 80-241 หรือ เหตุ 200 โดยมีการใช้ 401
ทั้ง จนท. และผู้เข้าหาที่เกิดเหตุ...มักจะสวนทางกันกับผู้ก่อเหตุ
หรือสวนทางกับชุดคุ้มกันของผู้ก่อเหตุ...
โดยที่ยังมิได้รับแจ้งถึงรายละเอียดของผู้ก่อเหตุ ครับ
(ได้รับแจ้งแต่...เหตุอะไร ที่ไหน อย่างไร เท่านั้น)

บางโอกาส...เรา...ยังอาจยืนคู่อยู่กับผู้ก่อเหตุ ผู้ติดตามผล หรือผู้คุ้มกัน ก็เป็นมาแล้วครับ....
โดยไม่มีใครระแวงเลย....

หลายต่อหลายครั้ง....การบันทึกภาพในสถานที่เกิดเหตุ (หลังมีเหตุแล้ว)
ถูกนำมาวิเคราะห์ในส่วนของ "ไทยมุง"
เพื่อประกอบในการสืบสวนสอบสวน....หรือเบาะแสสำคัญ ครับ

การตัดสินใจกระทำการอย่างหนึ่ง อย่างใด ลงไป
ในภาวะดั่งเช่นท่าน prawat.....post มา นั้น
ต้องอาศัยข้อมูลต่าง ๆ มากมาย...เพื่อประกอบการตัดสินใจ ในระยะเวลาอันสั้น ครับ
การกระทำการในรูปแบบที่มิได้มีการเตรียมการมานั้น...
เป็นการกระทำที่...ไม่มีใครยากจะกระทำลงไปหรอกครับ...
เว้นแต่...เป็นเหตุที่เราประมวลดูแล้ว...ว่า...
อาจก่อให้เกิดอันตรายฉับพลัน...ต่อเราและหรือครอบครัวเท่านั้น...

ยิ่งเป็นการกระทำในลักษณะต้องมีการใช้อาวุธปืน นั้น
ยิ่งเป็นไปได้...ยากยิ่ง ครับ....

มิฉะนั้น...คงไม่มีเหตุการณ์ที่ ตร. ทำการตรวจค้น
(โดยไม่มีการเตรียมการไว้ก่อน)  วัยรุ่น 3 คนซึ่งขี่ จยย.
แล้วตนเอง...เป็นฝ่ายเสียชีวิตเองหรอกครับ....

ของจริง ๆ ไม่เหมือนในภาพยนตร์ ครับ....

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น....



 

ยากครับ ที่เราจะไปจํารายละเอียดขอคนร้าย เพราะแค่คนร้ายเปลี่ยนชุดที่ก่อเหตุไปเป็นอีกชุด หรือ หนี
เข้าในหมู่บ้าน  เจ้าหน้ที่รัฐฯ ก็ไม่สามารถที่จะทําอะไรได้แล้ว  เพราะ เกิดเื่รื่องมาตั้ง 2 ปี แล้วทางรัฐฯยัง
ไม่สามารถจับกุมคนร้ายได้  ขนาดเห็นกันจะๆๆ พอคนร้ายหนีเข้าในหมู่บ้านทางการก็ไม่สามารถทําอะไร
ได้เลยครับ    เพราะเราไม่มีแนวร่วม  หรือคนที่คอยช่วย   แต่คนร้ายมีคนคอยสนับสนุนอยู่แล้ว.....

ผมจะเดินกลับเข้าบ้านไปดูทีวีต่อครับ แล้วก็ตบด้วยกาแฟซักแก้ว รอให้ตำรวจมาถามว่าเห็นอะไรไหม ได้ยินอะไรหรือปล่าว เมื่อสิบนาทีที่แล้วอยู่ที่ไหน เห็นอะไรผิดปกติมั้ย คนข้างบ้านเคยมีเรื่องกับใครแถวนี้หรือปล่าว ติดหนี้ใครมั้ย เคยมีเมียน้อยหรือเป็นชู้กับเมียชาวบ้านหรือป่าว ปกติเวลานี้คนตายอยู่บ้านกับใคร เข้าบ้านหรือยัง
ตำรวจก็ทำได้แค่นี้ครับ อย่าไปหวังอะไรกับท่านมาก เกิดเรายิงคนร้ายตายขึ้นมา จะหาว่าเรายิงตำรวจด้วย หลักฐานไม่ได้เก็บได้สะอาดหมดจดเหมือนในหนังซี่รี่ IDSI หรือ FBI นะครับ

ไม่ขอ ออกความคิดเห็น ใดๆนะคะ

แต่ อ่านความเห็น ของพี่ๆแล้ว ได้ประโยชน์ หลากหลาย มากเชี่ยวละคะ

ขอบคุณม๊าก..มาก คะ :VOV:

ตกลงจะไปทานต่อกันที่ไหนครับเนี่ย..เห็นคุยกันมาตั้งน๊านนาน ท่าทางจะคอแห้ง...
อิอิอิ..ล้อเล่นนะครับ..ผมก็อ่านเฉยๆ ไม่กล้าคิด ;D ;D ;D

ถ้าเป็นผม ๆ คงตกใจไปพักนึง เกิดมาก็ไม่เคยยิงคนมีปืนไว้ก็เพื่อป้องกันครอบครับตัวเองแล้วก็ยิงเป็นกีฬา สถานการณ์จริงที่เกิดขึ้นตอนนั้นคงสับสน ไอ่จะให้ยิงเพื่อช่วยคนก็คงทำได้แต่กลัวหลังจากยิงไปแล้วเนี่ยสิครับ อะไรจะเกิดขึ้นกับตัวเรา ครอบครัวเราบ้าง ที่เขียนมาไม่ได้เห็นแก่ตัวน่ะครับ เพียงแต่ว่าถ้ายิงไปแล้วผลกระทบมันเกิดกับเราคนเดียวก็ไม่หนักหนาอะไร ผมเป็นห่วงลูกกับเมียอย่างเดียวครับ   ขอสาปแช่งไอ่พวกที่ไม่สำนึกคุณแผ่นดินกำเนิด ให้มันตกนรกหมกไหม้ไม่ได้ผุดได้เกิด สาธุ

ผมยิงครับ...ยอมและพร้อมที่จะตายถ้าพลาดครับผมว่าคนข้างหลังผมแค่เสียใจแต่ก็คงภูมิใจนิดๆ ที่สำคัญอย่าให้คนข้างหลังเราเดือดร้อนครับ.....ผมยิงแน่