เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เนื่องจากที่หลาย ๆท่าน พี่ ๆ น้อง  ๆที่ต้อง ใช้ชีวิตแบบเท็กซัส  แนวคาวบอยมากันหลายปี  ผมเลยอยากจะ ให้หลาย ๆท่านแบ่งปันความคิดเห็นและ เทคนิค…ข้อคิด ต่าง ๆตามประสพการณ์ให้ พอเป็นแนวสำหรับผู้ที่จะต้องพึ่งตนเอง….เผือผมจะได้เจอเคล็ดวิชา…อันสูงส่งบ้าง…ด้วยความเคารพครับ
       ผมขอแสดงความคิดเห็นเล็ก  ๆน๊ะครับ  จากที่พบเห็นอยู่บ่อย ๆเกี่ยวกับคำถามเรื่อง ชนิดอาวุธ...ขนาดอาวุธ...และ สเปกต่าง  ๆ จากการที่ต้องอยู่ ที่ 3 จังหวัดทุกวี่วัน ทั้งเพื่อน ๆ และหลาย  ๆท่าน ที่โดนลอบทำร้าย จนเสียชีวิต ต่อหน้า และทีเผลอ เกือบทุกคน มักจะตกอยู่ในช่วงอาการที่ตกตะลึง มากกว่า ไม่ว่าจะเพื่อนตำรวจ  เพื่อนครู  เพื่อนๆทั่ว ไป ดังนั้นความคิดเห็นของผม มองได้สองประเด็น ที่ต้องเลือกปืนประจำตัว คือ ยิงสวนจังหวะแรกที่มองเห็น  หรือว่า ยิงสวนในจังหวะสองที่มันพลาด  ...เหมือนคำถามที่ ยังตอบไม่ได้ ใช่ไหมครับ  แต่มันจะเป็นจุดคิดว่าจะเลือกปืนใช้งานแนวไหน  ...ถ้าเลือกทางแรก คือยิงก่อนเลย   อันนี้ก็เลือกปืนที่คล่องตัวหน่อย มีส่วนที่ยื่นเกาะเกี่ยวให้น้อยที่สุด เล็กพอดีมือ ประเภทแบบฟูลออฟชั่นครบ เลิกคิดเลยครับ ส่วนมากที่ชอบติดปัญหาคือ นกปืนกับ ศูนย์แบบปืนแข่ง ที่เกี่ยวนู้นนี่..อย่างเช่นติดเสื้อ....ยิ่งช่วงที่จะดึงให้เก้าอี้พับไปด้านหลัง แล้วแนบมือหนีไปด้านข้าง.(อันนี้คนที่พูดคือคนที่โดนแล้วรอด..บอก  ผมไม่ได้พูดเองครับ) จะมีข้อคิดเล็ก  ๆอีกว่า ถ้าอยู่ในรถยนต์.... เพื่อนผมหลายคนโดนยิง ตายบ้างไม่ตายบ้าง  พอมาถามคนที่รอดปรากฏว่าสาเหตุมาจากความไม่คล่องตัว เช่นโจรส่วนมากจะมาทางขวา  จะให้ยิงมือซ้ายก็ไม่ถนัดอีก.....มองไม่ถนัดเพราะ ตำแหน่งโจรอยู่ด้านขวามือ บังเสาประตูด้านข้าง(ประมาณทิศทางด้านหลังหูน่ะครับ ) ละสายตามามองไม่ได้เลยเพราะต้องระวังทางขับรถด้วย เลยทำให้เสียเปรียบ อีกปัญหาหนึ่งที่พอโดนถามแล้ว คนโดนยิงมักจะอึ้งทุกราย คือว่าทำไมไม่ชิงยิงเสียก่อน ปืนก็มี....คำตอบคือ จังหวะนั้น สมองสั่งงานไม่ทัน หยิบปืนแล้ว ติดโน้นติดนี่ มั่วไปหมด แล้วยังต้อง พลิกตัวหลบ มันเกะกะไปหมด จังหวะจะยิงสวนออกทางกระจกรถตัวเอง ด้านขวาเยื้องด้านหลังมันยากและตัดสินใจลำบาก(ถ้าเป็นรถคนอื่น..จิตใต้สำนึกให้ยิง น่าจะเร็วกว่านี้...อิ อิ อันนี้ผมคิดเองครับ) สุดท้ายเลยเสียเปรียบโดนเล่นก่อน  จะมีจังหวะสวนกลับก้อหลังจากนั้นอีกที  ...เคยเห็นหลายท่านที่มีโอกาสสวนจังหวะสอง โจรมันก็อยู่ไกลไปแล้วอย่างที่เร็วหน่อยก็ 20-30  กว่าเมตรแล้ว ยิงก็ลำบาก จะยิงสวนกระจกออกมาก็มองไม่เห็นเพราะกระจกแตก  จึงลำบากเหมือนกันสำหรับปืนลำกล้องสั้นกว่า 5 นิ้ว ที่ระยะค่อนข้างไกล  สำหรับสถานการณ์ ที่ตื่นเต้น พอลำกล้องยาวก็มีปัญหาเรื่องติดอีก  จะมีน้อยรายที่สวนได้ประสพผลสำเร็จเป็นที่น่าพอใจ ซึ่ง100 เปอร์เซ็นต์ มองไม่เห็น หรือว่าลืมเรื่องศูนย์ไปเลย  สรุปจากความคิดเห็นส่วนตัวผม...จากที่รอดมาได้ถึงตอนนี้ แบบวิชาสารพัด สูตร (พรุ่งนี้..อาจจะไม่รอดก็ได้  อิ อิ …ช่างมัน ฉันม่ายแคร์  )  เอาว่า..ออโตเมติค...ถนัดๆมือ อย่าให้หนามาก ก็แล้วกัน..ลูกไม่ต้องดกมาก แม็คอันเดียว ใส่กระสุนที่คิดว่าใหม่ที่สุดที่พอจะมีอยู่ รักและดูแลถนุถนอมกระสุนยิ่งกว่าไข่ในหิน ไม่ต้องขนาดว่าเอาแม็คสำรองไปสามอัน เผื่อไว้ยิงกัน เผื่อจะยิงกันคนละฝั่งถนนแบบในหนัง  ไม่ต้องมาหลับตาซ้ายเล็งสายตาขวา แบบตอนอยู่สนาม จะมาวางศูยน์นั่งแท่น จะมาหวังว่า จะทำนู้นทำนี่ ลำบากครับ มีอยู่อย่างเดียวที่พาตัวรอดได้ ...คือชักออกมาแล้วชี้ไปที่มัน..แล้วกด  กด  กด 
    ถ้าทำได้อย่างที่ว่านี้รับรองได้ว่าพอมีโอกาสรอด( คำว่าโอกาส…..อันนี้ ต้องให้ฟ้าประทานมาให้.น๊ะครับ  ไม่มีจำหน่ายตามห้างขายยาทั่วไปน๊ะครับ .) ถึงตอนนี้ ทั้งโจร  ทั้งเรา มุดกันอุตหลุด แล้วต่างคนต่างหนี กันละครับ ..ไม่ต้องถึงกับมามาเต็มสมรรถนะหรอกครับ  เอาแค่พาติดตัวรอดก้อพอครับ เอาแค่ใช้ได้ดีสำหรับเวลา ครึ่งนาที......อันมีค่าก็พอแล้วครับ   สรุปเคล็ดวิชส่วนตัวของผม...เต็มแม็ค...อยู่ติดตัว...ไม่ติด... เสื้อผ้า  (น่าจะเรียกสูตร 3ต. ก็ได้สำหรับผม)     ผมว่ารอด 50  เปอร์เซ็นต์ ที่เหลืออีก  50 เปอร์เซ็นต์ ....ดวงครับ..... ถ้านอกจากนี้  ต.ที่ 4 ก็จะมาเยือนท่านครับ.....โชคดี-มีชัย-รบชนะครับ ด้วยความเคารพ
 

น่าจะเพิ่มขับรถด้วยความเร็วในที่ปลอดคนด้วยนะครับ เพราะพวกจะได้ยิงไม่ทัน หรือจับเป้าไม่ได้ เปอร์เซ็นรอดสูงขึ้นมาอีก จำมาจากหนังเรื่องนึงครับ เพราะการ รปถ ขบวนรถใช้แบบนั้น

             ::002:: ::002:: ::002:: ::002::  ทำยังไงก็ได้เพื่อหนี ต. 4 ไม่ให้พบกันเลย  ดีที่สุดครับ

 ;D ;D ;D

ดูกระจกมองหลังบ่อยๆ ครับ ผมใช้วิธีเพื่อกันคนเปิดไฟสูงไล่ ถ้าเห็นมาเร็วก็หลบครับ แต่ถ้า 3จว มาลักษณะเข้า Charge ก็เร่งเครื่องหนีครับ

ขอบคุณครับ ;D

สำหรับผม  ถ้าอยู่ในรถยนต์
แล้วรู้ตัวแล้ว ว่า ถูกตามแน่แท้
เรา สี่ล้อ จะไปกลัวอะไร กับ สองล้อครับ
ไม่เห็นด้วย กับการเร่งเครื่องหนี
เพราะอย่างไร ก็ต้องโดน ไล่หลัง
ประตูรถ ก็เปิดไปเลยครับ
จะเกี่ยว จะกระแทก ได้ทั้งนั้น
เบรกก็ได้   มาเร็ว ๆ เป็น เสียบแน่....
แล้ว ค่อยว่ากันทีหลัง ... ต่อจากนั้น

น่าคิดดีนะครับ

ความเห็นนายสมชายยังเหมือนเดิมเสมอครับ...

1) ปืนคุ้นมือ...
2) ยิงแห้งบ่อยให้เหมือนจับช้อนตักข้าวใส่ปาก... ระยะไม่เกินสิบเมตรให้เข้าขวดในระยะเวลาไม่เกินสิ้นเสียงตะโกน(มือถือปืนอยู่ก่อนแล้ว)...
3) ให้ซ้อมยิงแห้งระหว่างจ๊อกกิ้งครับ เพราะของจริงทั้งเป้าและคนยิงต่างเคลื่อนที่ทั้งสิ้น...
4) อยู่ในรถยนต์ให้เอาปืนเหน็บเอวเลย หรือไม่ก็ซองอะไรก็ได้ที่ติดไปกับตัวไม่ว่ารถยนต์จะเหวี่ยงแค่ไหน...

นายสมชายยังไม่เคยมีประสบการณ์จริงคงแนะนำได้แค่นี้... สักครู่คงมีท่านอื่นที่เคยเจอของจริงเข้ามาแนะนำครับ...

อ้อ... ท่านเจ้าของกระทู้พิมพ์ผิดครับ...
ที่ถูกต้องคือ"มาตรฐาน"ไม่ใช่"มาตราฐาน"ครับ...

ทหารโดนยิงกลางตลาด..ทีเผลอ
โดยปาดคอ..เพราะหมดสภาพเมื่อรถคว่ำ(โดนระเบิด)
ชาวบ้านถูกยิง..เพราะลงจากรถแล้วเปิดประตูรั้วเข้าบ้าน
ฯลฯ
ทุกอย่างเกิดขึ้นในตอนที่ไม่ได้ระมัดระวังหรือช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ทั้งนั้น
มีน้อยครั้งที่ปะทะกันซึ่งหน้า
คนจ้องกับคนระวังเหนื่อยผิดกัน

ในสถานการณ์แบบนั้นยังไงก็ขอเอาใจช่วยพี่น้อง"ไทย"ทุกๆท่านครับ

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ
ผมว่า น่าจะหาคู่บัดดี้ ไปไหนไปด้วย อาจเป็นเพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมทาง หรือเพื่อนคู่ชีวิต ไปด้วยกันกลับด้วยกัน โดยให้อีกคนนั่งเบาะหลัง ทำหน้าที่ระวังและคุ้มกันให้กับคนที่ขับ อาจเปลี่ยนกันคนละวัน สลับกันก็ได้ อ้อ ทั้งคู่ต้องเป็นปืนด้วยนะครับ น่าจะพอทุเลาเหตุด่วนเหตุร้ายได้บ้าง..ด้วยความเคารพ

เห็นใจพี่น้องทาง 3 จชต. นะครับ ต้องระแวดระวังตัวอยู่ตลอด เสียสุขภาพจิตน่าดู ยังก็ขอให้อยู่รอดปลอดภัยทุกท่านนะครับ

 ::002::  ผมเข้าใจว่าเจ้าของกระทู้คือเจ้าหน้าปฏิบัติงานใน ๓ จังหวัดชายแดนใต้  ยินดีและเป็นเกียรติครับพี่ได้พบปะพูดคุยกันในกระทู้

 ;)  สำหรับผมว่าปืนพกสั้นที่คล่องตัวที่สุด  น่าจะเป็นปืนกล็อกนะครับท่านลองพิจารณาดูครับ

 ;)  ส่วนเรื่องเทคนิคผมอ่านในกระทู้แล้วเห็นภาพเลย คือเรื่องจริงมันก็เป็นเช่นนั้นไม่มีสูตรสำเร็จครับ  ดวง ๕๐  ประสพการณ์๕๐ ครับ

ด้วยความเคารพครับ สรุปว่า หยิบง่าย ฉวยทัน ตาไว แล้วก็ยิงเร็วครับ มีคนจะเพิ่มเติมให้มั้ยครับ

เมื่อครู่ได้ข่าวไม่ดีเท่าไร ได้ยินแล้วเศร้าใจจริง  ๆครับ  เคยได้ข่าวมั้ยครับเกี่ยวกับที่โจร 6 คน บุกขึ้นไปบนอนามัย แล้วยิงเจ้าหน้าที่อนามัยที่ปัตตานีเสียชิวิตบ้างมั้ยครับเหตุเกิตไม่นานมากเท่าไร ตอนพักเที่ยง  ทั้ง  ๆที่อนามัยก็ตั้งอยู่ในแหล่งชุมชน  แต่ก็ยังเกิดเหตุร้ายได้ ครั้งนั้นเจ้าหน้าที่อนามัย ไม่มีทางต่อสู้ได้เลย ไม่มีใครมีอาวุธ ด้วยคิดว่า อาชีพนี้ให้คุณแก่ชาวบ้าน ดูแลทุกครอบครัว  เหตุการณ์ครั้งนั้นเจ้าหน้าที่อนามัยได้แต่นั่งพนมมือขอชีวิต  แต่พวกโจรก้อไม่เว้น หัวหน้าอนามัยที่เป็นผู้หญิง เสียชีวิตในท่าที่มองดูได้ว่าอยู่ในท่าพนมมือ ....ปล่อยให้ครอบครัว  สามีและลูกอีกสองคนต้องอยู่อย่างสะเทือนใจและขาดความอบอุ่นในครอบครัว  แล้ว...เมือวาน พี่...ซึ่งเป็นสามีที่ต้องเลี่ยงดูลูกยังคงทำหน้าที่ครูอยู่อย่างไม่บกพร่อง หลังเลิกสอนนักเรียน ขับรถยนต์ กลับบ้าน พวกมันตาม มา คุณครูเห็นผิดสังเกตุ เลยรีบขับให้เร็วด้วยหวังว่าให้ถึงบ้านให้เร็วที่สุด  แต่พวกมันก็ขับตามมาถึงหน้าบ้าน  คุณครู ก้อเลยตัดสินใจขับเลยบ้านเพื่อไปในที่ชุมชนซึ่งหางจากบ้านเพียง700 -800 เมตร  ช่วงจังหวะเลยบ้านไปไม่มาก มันขับแซงแล้วยิงทันที่ ปรากฏว่า โดนรักแร้ ได้ยินแล้วเศร้าจัง คุณครู มีปืนอยู่  แต่ด้วยจิตใจของคนที่เป็นคนดี ก็คิดว่าไม่น่าใช่โจรมั้ง....คงไม่ใช่หรอก. แล้วด้วยจิตใจที่ดีก็ได้ผลตอบแทนแก่ครอบครัว  มาอย่างนี้ ตอนนี้อาการคุณครู ปลอดภัยแล้ว  แต่ผมรู้สึกสงสารและใจหายแทนลูกครูทั้งสองคนอยากมาก...อาวุธดี ก้อเลยไม่ใช่ประเดนหลักอีกแล้วสำหรับคุณครู ผมจะแนะนำครู...อย่างไรดีครับนี่   แต่ผมอยากบอกคุณครูท่านอื่น  ๆ อย่างหนึ่งครับ....อย่าให้ใครรู้ว่าคุณครูมีปืนน๊ะครับ ผมกลัวมันจ้องจะแย่งปืน..ถ้ามันจะแย่งเพราะรู้ว่าคุณครูมี มันคงทำงานอย่างปราณีต กว่านี้ครับ  แอบปืนให้มิดชิด  แต่อย่าลืมสูตรเด็ด 3ต. ของผมเสียเล่า มันอาจจะไช้ได้บ้างแหละครับ....โชคดีครับครู

คนอยู่ในที่ลับ กับ คนอยู่ในที่แจ้ง ผิดกัน ครับ .... :OO :OO

น่าเห็นใจครับ ความเป็นคนดีใช่ว่าจะได้ผลตอบแทนที่ดีครับ  จะใช้ได้แค่บางสังคมเท่านั้น
 สู้ครับ ต้องสู้ รู้เท่าทัน อยู่ที่แบบนั้น ต้องคิดว่าใช่ไว้ก่อนเสมอ
 วิธีคิดผม  ใส่ก่อนได้เปรียบ  ขนาดขับรถตามมาถึงบ้าน ยิงก่อนได้เลยครับ จะลงดิน เข้ากำแพง ขู่ไว้ก่อน
 ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ

เท่าที่คิดได้ว่าถ้าผมต้องไปทำงานที่๓จังหวัดฯ  ถ้าทำได้ผมคงทำรถผมให้ใกล้เคียงกับรถ batman มีกล้องติดทิศ มีแผ่นเหล็กปิดกันลูกกระสุน  เคโมติดรอบคัน  หาเคโมไม่ได้ก็โอโอบัคแทน ทำงานด้วยไฟฟ้า  หรือเซ็นเซอร์

อันนี้ก็แค่คิดครับ  คงไม่ได้ทำ  หากต้องไปก็ไปรถหลวงอยู่ดี  ก็คงต้องใช้วิชา ๓ต  แต่มันติดอยู่ที่ใจเราซิครับ  คือบางทีเราก็ไม่แน่ใจว่าคนไหนเป็นผู้ร้าย  จะยิงก่อนก็กลัวติดคุก กลัวกระจกแตก(รักรถ)

นายสมชายก็ยังแนะนำเหมือนเดิมอีกครับ... คือให้ซ้อมยิงแห้งให้มากๆ...

การซ้อมยิงแห้งให้มากๆ มากกว่าที่คิดเอาไว้ครับ ให้มากเท่าที่เราจะเผลอเคลื่อนไหวมือเท้าและสายตาได้ตามที่ฝึกโดยที่ไม่ต้องใช้สมองครับ... ให้ระบบประสาทอัตโนมัติทำงานแทนสมอง ใช้สมองสำหรับวางแผนหนีวางแผนไล่ และวางแผนต่อสู้ครับ...

นายสมชายพูดซ้ำแบบนี้บ่อยมากจนดูเหมือนเพ้อเจ้อครับ... แต่ยืนยันว่าได้ผลจริง ทำนองเดียวกับเราเตะบอล เตะตะกร้อแบบเดียวกับที่เราเดินผ่านวงตะกร้อ แล้วบังเอิญลูกบอลลูกตระกร้อกระเด็นมาข้างหน้าเรา เราสามารถยกเท้าเตะได้ในเสี้ยววินาทีแบบไม่ทันคิดครับ...

คนที่เล่นมากๆ จะถือปืนซ่อนในถุงก๊อบแก๊บวิ่งจ๊อกกิ้งในสวนสาธารณะครับ ไม่ประเจิดประเจ้อ... แต่คนเป็นปืนด้วยกันมองออก เพราะเห็นวิ่งสลับเท้าลงจังหวะเดิมทุกครั้งที่ยกถุงก๊อบแก๊บเล็งต้นไม้ข้างทางครับ...

เรียนท่าน จขกท. ครับ...

คำว่า "ปราณีต" อยู่ในรายชื่อ"คำภาษาไทยที่มักเขียนผิด-วิกิพีเดีย"ที่นี่ครับ... http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%B3%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99%E0%B8%9C%E0%B8%B4%E0%B8%94#.E0.B8.9B (http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%B3%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99%E0%B8%9C%E0%B8%B4%E0%B8%94#.E0.B8.9B)

คำที่ถูกต้องคือ"ประณีต" เห็นใช้กันผิดบ่อยมากแม้กระทั่งป้ายโฆษณาประชาสัมพันธ์ริมถนนหนทาง... จนกระทั่งผู้คนส่วนหนึ่งเข้าใจผิดว่าสะกดถูกต้องครับ...

ขอให้อยู่รอดปลอดภัยทุกท่านครับ....

ผมเคยอ่าน วิธี เทคนิค ในการใช้ปืน จากท่านพี่สมชาย มาสมัยแรกๆ  และได้นำไปปฏิบัติ ... ::002::ยอมรับว่า มีประโยชน์ มาก  ๆครับ...ขอบคุณครับ ::014::

ขออนุญาตครับ

ปืนที่ดีที่สุด สำหรับพื้นที่ร้ายกาจแบบนั้น คือ ยี่ห้อ STI = สติ ครับ

เพราะถ้าซ้อมถึงแค่ไหน สติไม่อยู่กับตัว หรือตั้งสติไม่ทัน จะหมดโอกาสตั้งสติได้ง่าย ๆ

แต่ก็นั่นแหละ เตรียมพร้อมตลอดเวลา สติดี แล้วไม่รู้จักปืนที่ตัวเองใช้เท่าที่ควร ก็ ..

ขอส่งความปรารถนาดี และอำนวยพรให้พี่น้องทางใต้ด้วยครับ

หาที่ซ้อมแอคชั่นของจริงหรือฝึกกับทหารสิครับ  ยืนนิ่งๆซ้อมกับกระดาษมันช่วยให้แม่นอย่างเดียว  ตัวอย่าง  หลานผมเคยชวนลงสนาม bb ผมก็คิดว่าสบายยิงปืนมานานแถมแข่งกับวัยรุ่นทั้งนั้น  ผลคือพรุนครับ  ทั้งในสนามเปิด  สนามตึก สนามโรงงาน  ยิงแม่นก็จริง  แต่  หลบ หลอก ล่อ ไม่เป็น  เจอโผล่มาหน้าหลังไปไม่ถูก  งง มึน  ทฤษฎีรู้แต่ตื่นเต้นลืมหมด  นี่ขนาดปืนของเล่นความเร็วต่ำๆเห็นลูกปืนวิ่งเข้าหัวตัวเองยังหลบไม่ทัน  ก็ซึ้งเลยว่าถ้าเจอสถานการณ์จริงผมยังอ่อน

ในสถานการณ์ฉุกเฉินคงต้องใช้ทุกวิถีทางเพือให้ยังมีลมหายใจอยู่ต่อได้ ยิงให้ไวหรือไม่ก็เผ่นให้เร็วครับ

"ชักและยิงให้ทัน" ครับ   แค่เนี่ย....คริ คริ

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

 ::002::  :~)  ::014::

    ทุกวันนี้ เมื่อผมเข้าไปทำงานใน 3 จว. ผมพกปืน 3 กระบอก (9มม. 11 มม. ลูกซอง) ติดรถตลอดทั้งๆที่เป็นบ้านผมเอง
แต่ผมไม่เคยคิดว่ามันจะทำให้ผมปลอดภัยได้เลย แต่ก้อจำเป็นต้องพกพาตลอด เพียงแค่หวังว่า ถ้าเขาพลาด...
ผมยังสามารถใช้สิทธิป้องกันตัวเอง ก้อแค่นั้น....
ตัวอย่างของวันนี้ (14.45 น. 5 ก.พ.51) ผญบ.พร้อมคณะ 4 คน โดนถล่มขณะกลับมาจากอำเภอรามัน ยะลา
(ห่างจากบ้านผมประมาณ 2 ก.ม.) ทั้งที่มีอาวุธครบมือ ก้อทำอะไรไม่ได้เลย มันมายังกะห่าฝน !! สุดท้ายต้องสังเวย
ชีวิตให้กับเหตุการณ์นี้อยู่ดี
    ผมคิดและบอกใครต่อใครว่าผมชอบปืน ชอบยิง และพกปืน แต่ผมไม่เคยคิดเป็นปฏิปักษ์กับฝ่ายใดๆทั้งสิ้น งานของผม
คือดูแลเครื่องมือแพทย์ของ ร.พ.ทุกๆอำเภอ ทุกๆจังหวัดให้ได้มาตรฐาน เพื่อมารักษาพ่อแม่พี่น้องในพื้นที่ให้ดีที่สุด
ไม่เคยคิดจะเป็นสายให้ทางการ แม้ผมจะต้องเสียพี่ชายที่เป็น ผญบ.และต้องเสียลุงที่เป็นนายก อบต. กระนั้นผม
ก็ไม่เคยคิดสืบสาวราวความกับผู้กระทำผิดเลย
   ทุกวันนี้ผมยังปลอดภัย แต่ก็ภาวนะให้ปลอดภัยอย่างวันนี้ตลอดไป

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ ขอให้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความปลอดภัยครับ

เป็นกำลังใจ ให้ จนท. ครับ

ขอบคุณครับ

ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ปฏิบัติหน้าที่ครับ
เท่าที่ได้ติดตามเหตุการณ์
การลงมือของกลุ่มผู้ก่อการร้ายด้วยการใช้อาวุธปืนส่วนใหญ่จะมีสองลักษณะ
หนึ่งคือ เหยื่อเป็นเป้าหมายหลัก ส่วนมากเป็นทหาร ตำรวจ ข้าราชการ
สองคือ เหยื่อเป็นผู้เคราะห์ร้าย ส่วนมากเป็นชาวบ้านธรรมดา

ถ้าในกรณีที่หนึ่ง การปฏิบัติ กิจวัตรประจำวัน หรือกำหนดการของเหยื่อจะ
ถูกตรวจสอบโดยกลุ่มแนวร่วมหรือสายที่วางไว้หน้าบ้าน ที่ทำงาน คนรู้จัก
การลงมือได้ถูกกำหนดเวลาและตำบลที่ไว้ล่วงหน้า หากเหยื่อเป็นคนที่
ทำอะไรซ้ำ ๆ เดิม ๆ เวลาก็เดิม ๆ เส้นทางก็เดิม และไม่มีการลวง ปกปิดการปฏิบัติ
ย่อมเป็นจุดอ่อนให้ฝ่ายตรงข้ามลงมือได้ง่าย ตำบลที่ล่อแหลม เช่น ที่เปลี่ยว ที่ลับตา
ถนนโค้งหักมุม สี่แยก ทางชำรุด ที่รถต้องใช้ความเร็วต่ำ เป็นตำบลที่สังหาร ที่ต้องให้ความระมัดระวัง
การใช้ปืนป้องกันตัวเองเป็นสิ่งสุดท้าย ก่อนหน้านี้ต้องให้ความสำคัญกับปัจจัยต่าง ๆ ก่อนที่
จะนำตัวเองไปสู่สถานการณ์อันตราย  ตอนหลัง ๆ นี่ที่สูญเสียมักไม่ใช่โดนปืนก่อน แต่โดนระเบิดแล้วซ้ำด้วยปืน
เพราะฝ่ายตรงข้ามก็รู้ว่าอำนาจการยิงยังสู้ไม่ได้ เจ้าหน้าที่ก็รู้ทางดีขึ้น เลยต้องเล่นระเบิดก่อนปืน


ส่วนในกรณีที่สอง เหยื่อที่เป็นชาวบ้านทั่วไป อย่างนี้เคราะห์ร้าย
เพราะกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบจะไม่เลือกเหยื่อ แต่จะเลือกโอกาส
ใครผ่านมาได้ตำบลที่ เวลา เหมาะสม เป็นโดน แล้วก็โยนให้เป็นการกระทำของเจ้าหน้าที่
แต่ข้อสรุปก็เหมือนกันคือ การใช้ปืนเป็นขั้นตอนสุดท้าย
ต้องเลือกเวลา เส้นทาง และเตรียมตัวให้พร้อมเมื่อต้องผ่านตำบลที่ล่อแหลม
และด้วยการที่กลุ่มผู้ก่อความไม่สงบเลือกเหยื่อตามโอกาส
ชาวบ้านจึงไม่โดนระเบิดแต่จะโดนยิงโดยไม่ทันตั้งตัว

ไม่ว่าจะเป็นเหยื่อแบบไหน การหลีกเลี่ยงไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามมีโอกาสใช้ปืนกับเราได้
น่าจะเป็นวิธีการที่ดีที่สุด เพราะถ้าเปิดโอกาสให้ฝ่ายตรงข้ามใช้ปืนได้ โอกาสรอด
ก็ ห้าสิบ ห้าสิบ

ขอให้เหตุการณ์ภาคใต้สงบโดยเร็วจะได้ไม่มีการสูญเสียเกิดขึ้นมากกว่านี้

เรื่องเทคนิค วิชาการผมไม่ถนัดที่จะแนะนำ ขอเป็นให้กำลังใจให้อยู่รอดปลอดภัย มีสติ ทุกท่านครับ

     คนที่ถูกทำร้าย  จากผู้ก่อเหตุใน 3จชต.   ส่วนมากจะคิดกันว่า...
            ไม่มีศัตรู
             อยู่มานาน
             ชาวบ้านรู้จัก
    จึงทำให้  ไม่ระวังตัวเท่าที่ควรครับ.
 
                 

จะชอบ หรือจะเศร้าดีหนอ ;D ;D ;D

เห็นด้วยอีกคนครับ  ขอให้ความดีคุ้มครอง  ขอบคุณครับ

ผมยังขอ บาย สามจังหวัดไปก่อนครับ ไม่คิดจะไปเพราะไม่มีธุระครับ

ขอให้ทุกท่านโชคดีกครับ

ว่าจะมาคุยเรื่องเทคนิคการใช้อาวุธปืนซักหน่อย ก็ชักจะเชยไปใหญ่แล้วละครับพี่น้อง...แนวร่วม แทรกซึม เข้าสู่ระดับประเทศแล้ว ....ว่าง  ๆ  พี่  ๆช่วยแนะนำเทคนิคการใช้หนังสติค อย่างถูกวิธีให้พวกกระผมหน่อยน๊ะขอรับ    ปืนเค้าจะมาปลดเอาคืนแล้วครับพี่........ด้วยความเคารพ

ยังจัดการกับโจรไม่ได้ แถมจะปลดปืนประชาชน

อย่างนี้ เห็นทีประชาชนต้องหันไปพึ่งโจรกันละครับ... ::007:: ::007::

ขออนุญาตครับ ส่วนตัวถ้าโจรมากับปืนผมว่าไม่ค่อยน่ากลัวอย่างมากก็แลกหมัดกันแต่ถ้าขับรถไปแล้ว"ตูม"หลุมกว้างสามเมตรลึกเมตรครึ่งถึงมีกระสุนเป็นลังก็รอดยากครับ (ต ตัวที 4 คือ ต ตูม รึเปล่าครับ::014::)

เห็นใจท่านๆในพื้นที่ ที่ต้องคอย คิด ระแวง ป้องกัน อยู่ตลอด  ขอมีสติ ไม่ประมาทและ ร่วมเป็นกำลังใจให้ ประชาชนและเจ้าหน้าที่ ในพื้นที่ทุกท่านครับ

เห็นใจทุกๆท่านที่อยู่ในพื้นที่ครับ ป้องกันยากจริงๆแม้ทหารยังไม่ค่อยรอด การสู้แบบลอบกัดคงต้องหวังดวงช่วย 50 เปอร์เซ็นต์ ประกอบกับการระวังป้องกันตัวเองแบบมีสติ , วางแผน และ การตื่นตัวตลอดเวลา อีก 50 เปอร์เซ็นต์ คนที่อยู่นอกพื้นที่ก็ได้แต่หวังว่าเมื่อไรรัฐบาลจะทำให้สงบได้เสียทีครับ....

การเล่น BB Gun นั้นช่วยได้มากครับโดยเฉพาะการฝึกสัญชาตญาต การเอาตัวรอด และการใช้อาวุธในสถานการณ์จริงที่คับขัน ได้มากเลยครับ   และทำให้รู้ว่าการฝึกยิงแบบ IPSC นั้น ช่วยได้ในระดับนึง คือการจู่โจมแบบรวดเร็ว ยิงเร็ว และ ฝึกการใช้อาวุธ ให้คล่องแคล่ว     แต่พอมา ยิง กับคนที่เขาสามารถยิงสวนเราได้ และเร็วด้วยนั้น ผมกลับมีความเห็นว่า การ ยิงของจริงนั้น ถ้าจะเอาประสบการณ์ที่เคยแข่งใน IPSC มาใช้นั้น ใช้ไดแค่ 1 ใน 4 เท่านั้นเพราะเคยอยู่หลายครั้งครับที่ โดน รุมยิงจาก 2 ทาง จากคน ถึง 4 คน  ทางด้านหน้า และด้านข้าง   ผมต้องยิงแบบเอาตัวรอดโดยที่ต้องคิดหลายอย่างในเวลานั้น  รนเหมือนกัน เพราะกลัวว่าเขาจะวิ่งเข้ามาชาร์ต U dead หรือยิงแบบเผาขน) ขนาดปืนปลอมนะครับ  ปล. โดนก็เลือดซิบๆเหมือนกันเพราะระยะยิงห่างกันแค่ 7 เมตร และพอมีกำบัง หลบได้เท่านั้น ซึ่งตอนนั้น เป็นความรู้สึกที่กดดันเหมือนกัน มีเรื่องหลายอย่างที่ต้องคิด จนแทบ ไม่ได้ใช้ วิชาหรือประสบการณ์ที่ฝึกฝนมาเลย คือ
1 จะหลบยังไงเพื่อไม่ให้เขายิงสวนมาโดนเรา
2 จะยิงยังไงเพื่อไม่ให้เขามีโอกาสโผล่ขึ้นมายิงเราได้ ทั้ง2 ทางพร้อมๆกัน  คือต้องยิงกดฝั่งนึงไม่ให้โผล่จากที่กำบังเพื่อไม่ให้มายิงเราได้   แล้วก็ยิงหวังผลให้โดนอีกด้านเพื่อที่เราจะได้ มาเก็บฝั่งที่เรายิงกดไว้ สรุปแทบไม่ได้เล็งเลยครับ มัวแต่ดูว่าอีกฝั่งเขาโผล่มาไหม
3  จะถอยไปหรือหนีตั้งหลักอย่างไรดีโดยที่ระหว่างถอยจะไม่โดนเขาสอยเอา หรือเป็นโอกาสให้เขาลุกขึ้นมายิงเราพร้อมๆกันทั้ง 2 ทาง

ผลคือ ยิงโดน แค่ 1 ใน 4 ของคนที่มารุมเราเท่านั้น   โดนฝั่งที่หวังผลนั้นแหละ  ตอนที่เขาโผล่หัวจากที่กำบังเพื่อที่จะมายิงเรานั่นแหละ  แล้วกระสุนเราก็หมด   เขาก็ซัด มา  ทั้ง 3 กระบอก   เลยต้องออกจากสนาม   

จากเหตุการณ์ ทำให้กลับไปนอนคิดครับว่า ถ้าเป็นเรื่องจริง จะทำยังไง  ช่วงระหว่างนั้นไม่มีเวลาให้คิดมาก และต้องคิดหลายอย่างมาก Focus อะไรไม่ได้เลย  แต่ที่แน่ๆ ถ้าลูกดก แล้วยิงกดไว้ได้ นานพอ  ก็น่าจะหนีได้ครับ     

สรุป  จากหลายท่านที่เคยบอกในนี้ว่า ยิงกันจริงๆ แค่ 1-2 นัดก้รู้ผลแล้ว ผมว่านั่นใช่กับกรณีที่ ดวลแบบ Cowboy ในที่โล่งและทีเผลอมากกว่าครับ    จากที่เจอมาในสนาม   ลูกดกกว่าย่อมได้เปรียบกว่าเสมอในสถานการณ์จริงครับ ต่อให้ตัวต่อตัว เขาก็ไม่ยืนทื่อๆให้คุณยิงง่ายๆหรอกครับ   และ ผมก็เชื่อว่า ถ้าท่านๆมีโอกาสได้ การเล่น BB Gun บ้าง จะช่วยฝึกฝนตัวเองให้เอาตัวรอดจากสถานการณ์และฝึกการควบคุมสติได้ดี+กับการใช้อาวุธในสถานการณืคับขันได้ดีมากครับ ซึ่งผมเห็นบางคนที่เล่นมานาน นั้น Tactic การตั้งรับ การจู่โจม การหลบ การวิ่ง จังหวะเขาดีมากเลยครับ ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยยิงปืนจริงมาก่อน ซึ่งถ้าได้มีโอกาสมาฝึกยิงปืนจริงด้วย ผมว่าน่ากลัวมากครับ

อีกอย่างนึงครับ    ผมเองก็ซื้อปืนสั้น BB รุ่น และขนาดเดียวกันกับปืนจริงที่ใช่อยู่ เพื่อเอาไว้ฝึกซ้อม ชัก เล็ง ยิง นัดแรก  ซึ่งช่วยประหยัด ค่ากระสุนได้มาก และช่วยพัฒนา ฝีมือให้ดีขึ้นด้วยในภาวะที่ราคากระสุนแพงและหายากครับ

เหตุการณ์ตามที่อ้างถึง หากเป็นของจริงถูกรุมสามต่อหนึ่ง... เป็นนายสมชายไม่สู้หรอกครับ คิดหาวิธีหนีดีกว่า... ฮา

วิ่งหนีซักสิบกิโลก็ไหว ใครวิ่งไล่ตามสิบกิโลก็หนีอีกสิบกิโลครับ(หนีตายนี่ครับ)... แล้วหาที่กำบังแว้งตัวยิงทีละคนตามแต่โอกาสอำนวย(หากยังอุตส่าห์วิ่งตามมาได้ตั้งยี่สิบกีโลครับ)...

ตามที่นายสมชายว่าไม่ใช่เรื่องเทคนิคการใช้ปืนแล้วครับ เป็นเรื่องว่าใครซ้อมวิ่งทนบ่อยกว่ากัน... แฮ่ๆ

ตอนนั้นหนีไม่ทันจริงๆครับ แบบว่าติดพันยิงกับด้านหน้าอยู่   อยู่ดีๆ ก็มีวิ่งเข้ามาสบทบยิงอัดเราด้านข้าง พอคิดจะหนีก็ไม่ทันแล้ว เพราะถ้าวิ่งออกไป คือ โดนแน่ๆครับ (ห่ากระสุน) เลยต้องปักหลักสู้ แล้ว บังเกอร์ ก็ห่าง กัน ประมาณ 7- 10 เมตร คงวิ่งไม่ทันความเร็วกระสุนแน่ๆครับ  BB (ในสนาม จำกัดไม่เกิน 400 ฟุต/วินาที   ) ก็เป็นประสบการณ์ ที่ดีครับเป็นโจทย์ให้เอาไปคิดที่หาคำตอบได้แค่นั้นว่า ถ้ามีปืน 2 กระบอก กระสุนเยอะๆหน่อย ยิงอัดมัน 2 ทาง ระหว่างถอยหนีไม่ให้เขาโผล่หัวมาได้  ก็น่าจะรอดครับ    เพราะตอนนั้น เขาบุกขึ้นมาเร็วมากๆ

งั้นไปซื้อรองเท้าวิ่ง ดีกว่าสิครับ ฮิๆๆ

ผมขอแสดงความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ,ผมเคยไปมาแล้ว(ส่งมอบงานเพื่อเก็บเงิน)เสี่ยงใหม?ทหารที่เป็นหลาน(ร.อ)บอกให้ไปเอาปืนกลAK.47 สองตัวแม็ค 4 อันแต่ต้องรับผิดชอบเอาเองทุกอย่างรวมถึงชีวิตและทรัพย์สินของตัวเอง  ผมไม่เอาแบบนั้นแต่เป็นแบบนี้ครับ ผมไปสองคนและไปจ้างคนทางโน้นอีกสองคนผมขับรถโดยให้อีกสามคนคอยมองถ้ามี
มอ,ใซด์มาผิดลายให้ยิงทันทีไม่ต้องถามผมก่อนและไม่ต้องบอก ผมได้ยินเสียงปืนเอง, บอกตามตรงคนที่ไปด้วยยิงไปสามครั้ง หกคน มอ,ไซด์ล้มควําทุกครั้งที่มันโดนยิงนี่แค่อ.เมืองยะลาที่เดียวแต่งานมีหกที่นราฯสองที่ปัตฯสองที่แต่ละที่
อยู่ในเขตพื้นที่สังหารของเขาทั้งนั้นแต่ทีมผมใช้แบบนี้ตลอดคือ ไปเป็นทีม(4 คน) ไม่จอดรถระหว่างทางเด็ดขาด และ
ถ้าสงสัยไห้จ้องมองแล้วยิงทันทีถ้ามันชยับมือไปบริเวณเอว  ไม่ต้องกลัวติดคุก ไม่มีเจ้าทุกข์  ไม่มีโจทย์ ไม่มีจำเลย มีแต่คนเจ็บน้อย , มาก , ดาย และตายฟรีมาตลอด สามปีที่ผ่านมานี้ นี่คือของจริงที่ไปสัมผัสมา มีแต่คนหาปืน และหาซื้อปืนจะมีหรือไม่มีใบฯ ไม่สน ที่สนคือ ความอยู่รอดของตนและครอบครัวแลญาติมิตรบริวาร คนที่นั่นคิดไม่เหมือนคนที่อื่นนานแล้วครับ  อยู่กับความจริงวันนี้ดีกว่า ขนาดทหารมีของดี  ของหนัก  ยิงแบบอัตโนมัติได้เป็นสิบนัดต่อวินาทียังเอาตัวไม่รอดแล้วจะให้มาคอยดูแลคนอื่น, เป็นแบบนี้มานานแล้วใช่ใหมครับ. มันยิงเราแน่ฯและยิงผมมาแล้วทั้งที่รถ,คนไม่มีอะใรแปลกให้มันเห็นผิดสังเกต เราขับผ่านไปมันขับมอ,ใซด์ตามยิงทันทีมันไม่สนใจรู้เลยว่าเราจะยิงสวนใหม.เราจะฝึกมาแบบใหน....ซีล....แรงเยอร์....อรินทราช....ป่าหวาย....มันไม่สนมันยิงก่อน,กดระเบิดก่อนเสมอมา...คนทางโน้นรวมถึงทหาร ตำรวจ  เจ้าหน้าที่ใช้วิธีนี้แล้วครับ( จ้องมอง - มันขยับมือ -จ้องสวนตาเรา -ให้ยิงมันทันที )มีทางรอด 80% โชคดีจงมีแด่ท่าน  ทุกเวลาพระองค์อยู่กับท่านเสมอ....  :OO

แล้วถ้าเกิดไปเจอคนที่ดีเหมือนท่าน คิดเหมือนกันกับท่าน มีความหวาดระแวงเช่นเดียวกันกับท่าน จังหวะมาเจอกัน จ้องตากัน ขยับมือเกือบพร้อมๆกัน จะไม่เป็นการยิงฝ่ายเดียวกันหรือครับ
ถ้าเป็นอย่างท่านว่าจริง ผมก็ขอเดาเอาว่าที่ตายกันเกลื่อนถนน ต้องมีเหตุการณ์แบบพวกเดียวกันยิงกันเองไม่มากก็น้อย
น่ากลัวครับแบบที่ท่านว่ามา
แต่ก็ต้องยอมรับความจริง

ด้วยความเคารพครับ

 เห็นด้วยครับที่เล่นบีบีเพื่อเพิ่มทักษะและประสบการณ์ครับ แต่ความจริงของที่นี่คือมันจะดวลกับท่านก็ต่อเมื่อมันมี 10 ท่านคนเดียวหรือมันได้เปรียบท่านเท่านั้นละครับ แต่ถ้ามันมี 2 ท่านมี 2 เท่ากัน พอมันได้ยินเสียงปืนที่ไม่ใช่ของมันแล้วละก็เป็นอันแผ่นแนบทันทีครับ มันไม่อยู่ดวลกะท่านหรอกครับ

 ขออนุญาติออกความเห็นนิดเดียวครับ คนพื้นที่ที่นี่เค้ามองออกครับว่าเป็นคนพื้นที่หรือเป็นคนต่างถิ่นครับ ด้วยว่าเอกลักษณ์ การแต่งตัวของที่นี่รวมถึงหน้าตาค่อนข้างจะแยกได้ไม่ยากครับ

ดุเดือดจริงๆ ขอให้พี่ๆในพื้นที่ทุกท่านปลอดภัยครับ บุญรักษาครับ  ::014::

  สงครามชัดชัดๆครับ แต่เรารอด.......

 :VOV:รับทราบ...เข้าใจ...และเห็นใจ...ผู้ที่อยู่ในสถานการณ์ครับ

ตามความคิดเห็นส่วนตัวน่ะครับ คือว่าเอาตัวให้รอดจะปลอดภัย อย่าให้มันเห็นแผ่นอกของเรา หากกำลังคนเยาะกว่าควรจะหนีอยู่ในที่ปลอดภัยและคอยหลอน ยิ่งมันอยู่ไกล้ตัวเรายิ่งอันตรายเพราะระยะหวังผลกระสุนยิ่งมีมากเพราะของจริง หัวกระสุนติดอกนัดเดียวถึงตาย (ควรเซฟตัวเองไว้) ::002::

ฟังข่าวที่ ทุกคนให้ความเห็น รู้สึกว่า บ้านเมืองนี้ ไม่ปลอดภัย เจ้าหน้าที่รัฐ ไม่สามารถปกป้อง ให้ความปลอดภัยแก่ราษฏรได้
ทุกคนคงคิด และป้องกันตัวเองเท่าที่จะทำได้ หลายรายเป็นเหยื่อความโหดร้าย เพราะอะไร เพราะความไม่ไว้วางใจเจ้าหน้าที่รัฐ
คิดว่าบางคนเป็นคนดี ..จอมปลอมเป็นคนดี แต่วิธีการฆ่าแม้นแต่ เด็ก สตรี คนแก่ คนที่ไม่เกี่ยวข้อง ก็ทำร้าย  เมื่อไหรมีความไว้วางใจให้เจ้าหน้าที่ปราบปราม พวกนอกศาสนา พวกก่อการร้าย ต้องเกิดความไว้วางใจ ให้มีการปราบปรามจริง ๆ เสียก่อน และ ต้องปราบจริง
ในอดีต ตัวหัวเสียบประจาน เจ็ดชัวโครต ...........เศร้าครับ ไม่รู้ชาวบ้านต้องอดทนอีกนานเท่าไร

          ด้วยความเคารพครับ  เท่าที่ผมได้อ่านกระทู้มาเป็นพื้นฐานทัวไปทีใช้กันทัวประเทศนะครับ   เราใช้กฎขอความไม่ประมาทจะดีกว่าครับ....             1 )  การเดินทางเราต้องเราต้องรู้เส้นทางว่าจุดไหนเป็นพื้นที่สังหารจุดอันตรายครับ                       2 )  ศึกษาอุปนิสัยคนในพื้นที่ฐานที่ตั้งอยู่และอาการที่ผิดไปจากชึวิตประจำวันสภาพแวดล้อมของชาวบ้านด้วยนะครับ                    3 )  อย่าไว้ใจคนในพื้นที่ในขณะออกปฏิบัติหน้าที่นะครับมีตัวอย่างมามากแล้วครับอย่างเช่นที่นายอำเภอปล่อยปลาไงที่โดนระเบิดเพราะคิดว่าปลอดภัยไม่มีอะไร    ทั้งที่มีสิ่งบอกเหตุบางประการ (......!!!!!...)  นะครับ....สามข้อนี้ท่านก็รอดแล้วละครับ                             

แรงเยอร์

Ranger อ่าน เรนเจอร์ ครับ ด้วยความเคารพ

จากที่ท่านเรียนแจ้งเตือนด้วยความเป็นห่วง ก็คงจะน่าคิดอยู่เหมือนกันครับ  แต่ว่าในความเป็นจริง ไม่มีใครหรอกครับที่เป็นคนดี  ๆแล้วจะมาขับรถแกล้ง คนดี ๆด้วยกัน  แกล้งทำเป็นจ้อง  ๆให้คนอื่นหวาดระแวง ทั้ง  ๆที่ เป็นที่รู้กันว่า ถ้าทำอะไรตุกติกอาจจะโดนยิงสวนให้ตายฟรี คงไม่มีใครเสี่ยงเล่น  ๆให้เพื่อนยิง( เล่น ๆ)  หรอกครับ มันไม่มีทางเป็นไปได้เลยครับ ที่จะมาขับรถจ่อ ๆด้านหลังลักษณะเหมือนรอจังหวะอะไรซักอย่าง   ลองนึกดูเล่น  ๆน๊ะครับ  ว่าถ้าท่านจะขับรถแซงรถใครสักคน  ท่านจะทำอย่างไร  อย่างน้อยสายตาก็ต้องจ้องไปข้างหน้าเกือบตลอดเวลา  ไม่ใช่สายตาพยายามจะจ้องมองผ่านกระจกติดฟิล์มเข้ามาสังเกตภายใน ถี่ ๆ    แล้ว ในสถานการณ์ที่จะแซง ก็มักไม่ใช่ย่านชุมชน เพราะพวกมันจะทำงานในช่วงที่เปลี่ยว  ๆ จึงไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่จะต้องมาสังเกตมากมาย  ความเป็นจริงก็รีบขับแซงอย่างเร็ว แล้วรีบไป.....แต่อาการของคนรอจังหวะมันบ่งบอก....    แล้วจะมีคนดี ๆลงทุนเอาชีวิตมาให้ คนยิงเล่น ๆมีเหรอครับ........
.........แต่มีข้อสังเกตเล็ก ๆครับ  .....ผมเคยขับรอไปทางอำเภอสายบุรี  บนถนนสายหลัก เส้นทาง กรุงเทพ- นราธิวาส  ช่วงผ่านทางเป็นที่ชุมชน ด้วยความอ่อนล้า  เลยผ่อนคันเร่งขับแบบช้า  ๆ  พอค่อยผ่อนคลาย กำลังขับเพลิน  ๆ สังเกตเห็นกลุ่มวัยรุ่น ขับมอเตอร์ไซน์ 5 คัน ขับออกมาจากริมถนน มองลักษณะเหมือนกำลังจะซิ่งออกมาเป็นกลุ่ม  พยายามสังเกต ผ่านกระจกมองหลัง  ....แต่ลักษณะวัยรุ่นซิ่ง เมือออกรถมาแล้ว ก้อต้องแย่งกัดบิดหูดับตับไหม้ไปเลย แต่ที่สังเกต ทำท่าเหมือนแข่ง...ทำเป็นแซงกันเอง สลับกัน...ทำเป็นก้มหมอบเหมือนกำลังแข่งกันในความเร็วสูง ๆ  แต่ท่านจะนึกไง ถ้าตอนนั้นท่านขับความเร็วแค่ 80 กิโลเมตร ต่อชั่วโมง  จะมาทำหมอบหลบลมกัน มันดูไม่ได้เลยครับ  ถ้าผมขับอยู่ที่ ความเร็วซัก 160 กม.  ผมจะไม่เอะใจเลย ...ทีนี้ พวกค่อย ๆแซงมา แยกเป็น ด้านซ้าย 3  คัน   ด้านขวา 2 คัน  มาจ่อ ๆเหมือนจะแซง  แต่สายตา พยายามจ้องมองเข้ามาภายในรถ ......ข้อสังเกต...... ท่านเคยดูทีวีมั้ยครับ เวลาดาราตัวประกอบใหม่ ๆแสดง จะอดไม่ได้ที่จะแอบจ้องมองกล้อง โดยที่เค้าจะนึกว่าไม่เป็นไรหรอก แต่ภาพที่คนดู จะมองออกทันทีเลย...มันไม่เป็นธรรมชาติ  แล้วจะดูขัดตา สังเกตได้ทันที่ .....ลักษณะอย่างนั้นเลยครับ...โดยที่พวกมัน ไม่รู้ตัว...ว่าเราสังเกตตรงลูกตามันตาหลายคู่ อาการเหมือนกันหมด  เรามองผ่านหลังกระจกติดฟิม์ลสีดำ มันมองออกน่ะครับ ...สรุปต่อจากนั้น พรรคพวกที่นั่งมาในรถอีกสองคนขึ้นลำ เตรียมยิง ...แต่...เวลากระชั้นชิด ในสถานการณ์อย่างนั้นการบริหารจัดการ ไม่ลงตัวครับ จะจัดการตัวไหนก่อน แล้วที่เหลือ จะให้ลำดับความสำคัญอย่างไร  เรา 3 คน มันมากัน  5 คัน  ผมเป็นคนขับ ตัดออกไป ครึ่งหนึ่ง  สรุป เรามีกำลัง 2 คน กับอีกครึ่งคน แต่ ไม่มีใครพูดกันครับ  ในรถต่างคนต่างคิดกันคนละทาง เพื่อนผมทางด้านซ้าย เร็วกว่าหมุนกระจกลงนิดแล้วสอดปลายกระบอกปืนออกไป พอปลายลำกล้องโผล่ หนึ่งในนั้นมันขับรถเสียหลักทันที แล้วเกี่ยวอีกสองคันล้มไป   อีกสองคันทางขวา มันเห็นพรรคพวกล้ม มันรีบเบรกอย่างแรง รถสะบัดแต่ไม่ล้ม......น่าคิดมั้ยครับว่า คนแข่งรถกันถึงทางโล่ง  แล้วจะไม่รีบแซง  แล้วแข่งรถกัน จะมาพยายามมองผ่านกระจก ที่มองเข้ามาเกือบไม่เห็น แถม แบ่งกันแซง ซ้ายบ้าง..ขวาบ้าง  แล้วยังจะมามีเวลามองเห็นปลายกระบอกปืนแค่เสี้ยววินาที ของการขับแข่งขันกันอีก แล้ว ...นักบิดของเรา แต่งตัวเหมือนขับระดับสนามแข่ง หมวก ถุงมือครบ  แต่มาแอ็คชั่นกันที่ความเร็วแค่  80 -90 กม.  เอง  ถ้าเป็นท่านจะคิดแต่งต่างจากที่พวกผมคิดหรือปล่าวครับ
........สรุปเทคนิค....
ถ้าท่านเดินทางผ่านนอกเมือง อย่าขับรถช้านัก อย่าขับแบบผู้ดีนัก  เพราะพวกมันจะมีคนสังเกตอยู่ข้างทาง ถ้าเป็นไปได้ ขับกระโชกโฮกฮาก บ้างดูเหมือนว่าพวกทานเถื่อน  ๆอยู่ในรถ เพราะว่าพวกมันคงไม่อยากทำงานอะไรที่มันยาก ๆ ....เชื่อผมเถอะครับ........ด้วยความเคารพ

   ด้วยความเคารพครับ  สถานการณ์ ไม่เหมือนแผ่นดินไทย เลย  แบบนี้น่ามีการ รวม ประสบการณ์ความรู้ ของท่านที่ได้ประสบมา น๊ะครับ อย่างน้อยท่านก็คือ 1 ผู้รอดในชะตาชีวิตโหดๆแบบนี้    ขอสิ่งศักดิ์คุ้มครองทุกท่านรับ

                        ขอแสดงความเห็นหน่อยนะครับ    ที่ผ่านมา คนที่ถูกทำร้าย ส่วนมากจะเป็นคนที่ อยู่ในเป้าหมายของพวกมัน  ไม่ใช้ใครก็ได้  เพราะก่อนที่พวกมันจะก่อเหตุ  มันจะเฝ้าติดตามการเดินทางของเป้าหมายก่อนเสมอ   จนมันแน่ใจ มันถึงจะก่อเหตุ  และการก่อเหตุ  น้อยครั้งที่เป้าหมายจะรู้ตัว  ว่าถูกติดตาม  หลายครั้ง  คนที่ติดตาม จะเป็นเพี่ยงคนระวังหลังเท่านั้นเอง   จึงเป็นการยาก  ที่จะคาดเดา ว่าใครคือคนร้าย  นอกจากมันจะลงมือกระทำก่อน  ถึงจะรู้ตัว  และจุดที่ลงมือกระทำ  มักจะถูกกำหนดไว้แล้ว  ไม่ใช้จุดไหนก็ได้  เพราะเมือลงมือกระทำแล้ว  ผู้ที่มารับปืนไปเก็บ  จะต้องอยู่ใกล้กับจุดที่เกิดเหตุ  และที่สำคัญ  คือเส้นทางการหลบหนีของคนที่ก่อเหตุ   ถ้าเป็นคนนอกพื้นที่เข้ามาก่อเหตุ  จะต้องมีคนในพี้นที่  เป็นคนนำทาง  และคนอีกจำพวกหนึ่ง ที่มักจะถูกทำร้าย  คือคนที่เดินทางไปกลับ ในเส้นทางเดิมเป็นประจำ  ไปกลับเป็นเวลา  คนเหล่านี้ มักจะถูกทำร้าย  เพราะการเดินทาง  มักจะเป็นที่สังเกตุ ของแนวร่วมในพื้นที่    จึงไม่ใช่คนไทยพุทธทุกคน  ที่จะถูกทำร้ายได้ง่ายๆนะครับ   เพราะพวกมัน จะไม่ลงมือกระทำการใดๆ  ถ้ามันไม่มันใจว่า  มันจะปลอดภัยพอ  .......

ผมได้อ่านความคิดเห็นของสมาชิกที่เคารพแล้วก็ให้รู้ว่าที่เจอมามีความคิดเห็นหลากหลายพอสมควรนะครับขออณุญาติเพิ่มเติมนิดนะครับ
ที่ผมไปส่งมอบงานเป็นโรงเรียนทั้งนั้นครับ.เราเข้าไปใช้เวลาไม่นาน(สักช.ม)แล้วก็ไปต่อครับมีถามคนที่ไปด้วยซึ่งเป็นคนในพื้นที่บอกว่า
เป้าหมายของเขามี 4 กลุ่มครับ 1.จนท.ที่ติดอาวุธ(ทหาร/ตำรวจ/อส./ชรบ.) 2.จนท.รัฐอื่นๆ 3.คนที่ทำธุรกิจและคนที่ผ่านมาในโซนหรือ
เขตปฏิบัติงานของเขา 4.คนในพื้นที่ของเขาเอง. ทั้งนี้ผมไม่ขอพูดถึงเหตุผลนะครับยอมรับว่ามึนมากครับนานๆไปทีครับแล้วคนที่ไปด้วยก็
พูดในเรื่องนี้น้อยมากครับเหมือนไม่อยากให้ผมขยาดน่ะครับ. ที่ผมต้องขับรถเพราะว่าผมไม่ได้เอาปืนไปและทำใจยิงคนทันทีเลยไม่ได้ครับ
ที่เขาต้องยิงทันทีก็เพราะว่าเราตกลงกันตามกฏของทีมนั่นแหละครับว่าอย่าให้มันยิงได้ก่อนและเราศึกษาทั้งหมดตามที่คนที่ไปด้วยแนะนำ
เหมือนกับที่สมาชิกที่เคารพได้กรุณามาให้ข้อคิดเห็นครับ.ผมได้ยินเสียงปืนดังขึ้นในรถสามครั้งแต่ไม่รู้กี่นัดนะครับเป็นปืนลูกโม่สองกล็อก
หนึ่งครับคนยิงฝึกมาโดยตรงกระมังครับเขานิ่งมากและไม่พูดถึงอีกเลย.ผมมองกระจกมองข้างเห็นมันล้มคว่ำทั้งสามคันก็คิดว่าเรารอดแล้ว
อ้อ,ผมได้ยินสามคนในรถถามกันเองว่าได้ใหม?หูผมก็อื้อๆครับเขาต้องตะโกนกันน่ะครับส่วนผมหลังหูชาไปแว็บหนึงนึกว่าโดนนะครับ.
ตรงขอบกระบะข้างขวามีรูเข้าหนึ่งรูครับไม่รู้มันหรือเรายิงก่อนครับ. สงสัยหัวพวกเราชนกันเองบ้างแหละเพราะผมชาที่หลังหู. สรูปแล้วว่า
รถก็มีส่วนนะครับของเรากระจกแค็ปหลังปลดลงได้ด้วยล็อคเดียวทำใว้โดยตรงเฉพาะใหม?น่าจะนะครับเพาะเป็นของคนทางโน้นครับ
และอีกอย่างครับด่านของจนท.อยู่แถวๆรอบตัวเมืองครับห่างมาหน่อยไม่มีครับ(อาจมีนะครับแต่วันนั้นไม่เห็นครับ) ส่วนวัน/ว./สถานที่ผมขอ
นะครับคนทางโน้นขอใว้อย่างแรงครับ....ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ.


























































เข

...เคล็ดวิชาจริง  ๆที่น่าจะตรงประเด็นที่สุดของวิชารู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี...น่าจะอยู่ที่ หูไว..ตาไว  มากกว่า อย่างอื่นทั้งหมด  รวมทั้งสัญชาติญาณ ที่สั่งสม มาเรื่อย  ๆของแต่ละท่าน ใครที่มีจิตใจที่ดีงาม ก็มักจะไม่หวาดระแวง  ไม่คิดร้ายกับใคร  ๆ มักจะโดนจ้องมองจากสายตาวายร้ายมากกว่า ...ทั้งนี้ผมไม่ได้ หมายถึงอยากให้ใคร ๆ ต้องมีจิตใจที่หยาบกระด้าง ขี้ระแวง  ...แต่ ก็ไม่อยากให้ต้องปล่อยปละละเลยการใช้ชีวิตอย่างง่าย ๆเกินไป   หลาย  ๆท่านที่สูญเสีย ก็ยัง  งง กับชีวิตที่เหลือ ......ขอบ่น  ๆ บ้าง...ด้วยความเคารพ
   
.....  http://www.seedang.com/stories/11563  <-------  ขอไว้อาลัยแด่เพื่อนผู้เสียสละจากเหตุการณ์นี้.....ด้วยความเคารพ