เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมเคยอ่านข้อเขียนของเพี้ยน พุ่มชะมวง(บก.นิตยสารชีวิตกลางแจ้ง ที่ไม่มีวางแผงแล้ว)ผู้ล่วงลับ แกเล่าให้ฟังว่าโคลท์เมืองอุทัยบางกระบอกเซาะลำเลื่อนขึ้นมาจากเหล็กชิ้นเดียว แทนที่จะเอาเหล็ก 3 ชิ้นมาเชื่อมกันแบบปืนนอก เป็นความจิงเพียงใดคับ ช่างพื้นบ้านที่มีแต่เครื่องมือขนาดเล็ก ๆ ไม่ใช่โรงกลึงจะมีความสามารถขนาดนั้นเชียวหรือ ?  

ของเมืองนอกทุบขึ้นรูปเหล็กแท่งชิ้นเดียวแบบฟอร์จจิ้ง(Forging) ให้เป็นรูปร่างหยาบๆ แล้ว... แล้วเข้าเครื่องกัดไส(Milling) ให้เป็นลำเลื่อนครับ...

การทุบเย็นหรือทุบร้อนให้ขึ้นรูป ทำให้ลายเสี้ยนเหล็กเป็นไปตามรูปชิ้นงาน ทนทานกว่ากัดไสตั้งแต่แรก... ทำนองเดียวกับหนังสติ๊กไม้ง่ามมะขาม ทนทานกว่าเลื่อยเป็นรูปง่ามเอาจากไม้แผ่นครับ...

ส่วนของอุทัย... นายสมชายไม่เชื่อว่าจะมีเครื่องมิลลิ่งที่สามารถกัดไสเหล็กชิ้นเดียวเป็นลำเลื่อน ยิ่งทุบร้อนทุบเย็นยิ่งไม่ต้องคิดถึงกันครับ... เอาแค่ทุบร้อนให้เป็นมีดยังเป็นเรื่องใหญ่สำหรับช่างฝีมือระดับชาวบ้านแล้วครับ...

สใลด์ปืนอุทัยเป็นอย่างไรผมไม่แน่ใจ ปืนโคลท์แท้ๆของประเทศเมกา ก็เซาะจากแท่งเหล็กทั้งแท่งเหมือนกัน ;D

ขออภัยครับ
โคลท์อุทัยที่ผมเคยเห็น ไม่มีลำเลื่อนครับ มีแต่ลำกล้องหักลำเอา
หากใครมีภาพโค้ลท์อุทัยที่มีลำเลื่อนและถูกต้องตามกฎหมาย
ขอความกรุณา ส่งรูปให้ดูหน่อยครับ

ชอบการเปรียบเทียบประโยคนี้มาก..... :D

ผมก็เห็นด้วยกับ นายสมชาย (ฮา).. มันเป็นเรื่องของเทคโนโลยี่ของเครื่องจักรกล ..

ถ้าจะทบทวนว่าจำผิดหรือถูกแล้วมาถาม.. ควรต้องอ้างอิงให้ชัดถึงหนัั้งสือเล่มไหน ของเพี้ยนฯ ควรเลี่ยงไม่ใช่อ้างความจำของตนเอง  .. ก็จะดีนะครับ.  ::002::

สำหรับเพี้ยน พุ่มชะมวง กับนิตยสาร "ชีวิตกลางแจ้ง" ผมซื้ออ่านตั้งแต่เล่มแรก
เพิ่งจะจบรามใหม่ ใหม่.. ราคาสมัยนั้นสำหรับผม แพงชิบ ..

เนื้อหาในเล่มต้องยอมรับว่า ครบถ้วนทุกกระบวนความ  ทั้งปืน มีด ท่้องเที่ยวผจญภัย ตกปลา.. กิน ดื่มน้ำเมา เรื่องแปล.. เพราะเหตุนี้จึงติดตามซื้อไม่เคยขาด จนหายไปในช่วงปี ๒๘ ..  +/-
เมื่อกลับมาิพิมพ์ใหม่อีกครั้ง ตั้งใจช่วยให้หนังสืออยู่รอด ตามบทบรรณาธิการขอให้เป็นสมาชิก ผมก็เป็นสมัครเป็นรายปี .. แต่อยู่ได้ ๖-๗ เล่ม ก็จบเห่..  หายไปเฉย เฉย .. :)

สไลด์ของ 1911 ปกติจะขึ้นรูปด้วยการเซาะจากบาร์สต๊อคอยู่แล้ว  เพราะโครงสร้างสไลด์ของ 1911 มันง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน
ก็คือซื้อเหล็กแท่งเท่ากับสไลด์  ด้านบนรีดโค้งเป็น R มาแล้ว   ตัดเป็นท่อน  เจาะรูเข้ามา 2 รู   ใช้ Broaching อัดเปิดหน้าลูกเลื่อน  มิลลิ่งเปิดท้อง  กัดร่องเป็นรางสไลด์  กัดร่องขัดกลอน  เจาะรูเข็มแทงชนวนกับขอรั้ง ฯ  แล้วก็เก็บงานเล็ก ๆ น้อย ๆ

  หนังสือ เล่ม ที่เจ้าของกระทู้กล่าวอ้าง นั้น ผมเองได้อ่านด้วยครับ ผมจำ เลขจำนวนเล่มไม่ได้แล้วครับ แต่เป้นเล่มที่ เป้นยุคสุดท้ายก่อนหนังสือ ปิดตัวแบบถาวรไม่นานครับพี่ คือหน้าปกเป้นรูปนกเหยี่ยวหรือ อินทรี(ภาพวาดสี) จำไม่ได้ยืนเหยี่ยบอยุ่บนพื้นครับ  ส่วนเรื่องไสล ชิ้นเดียวนั้น ผมเองเคยเห้นไทยประดิษฐ์ กระบอกนึง ทำเรียน แบบโค้ล คอมมานเด้อ แหล่งผลิต ผมเองไม่ทราบ ครับ แต่ดูด้วยสายตาแล้วไม่มีรอยเชื่อม ลำกล้องมีเกลียว ไสลเกะม้า สวย(แต่ไม่แท้) ผมขอเจ้าของถอด ดุแล้ว ปรากฎว่า  ที่ไสลไม่มีร่อง ขัดกลอน ลำกล้องไม่ มี่โตงเตง และไม่มีลักขัดลำกล้องเป้นแบบเรียบๆ ส่วช่อง เข้มแทงชนวน นั้น ไม่มีแป้นท้าย เข้มถูกยึดไว้ด้วยสลัก ขวาง ผมเองไม่แน่ใจนักครับ ว่าเป้นแหล็กแท่งตัน เจาะขึ้นรูป  หรือ เหล็กแผ่นเชื่อมติดโดยการใช้ลวดเงินครับ เจ้าของเสนอขายผม6000 บาท(สิบกว่าปีที่แล้ว) พร้อมทะเบียน แต่ผมไม่ได้ซื้อไว้เพราะไม่ชอบ แต่เห้นว่าแปลกดี เลยขอเจ้าของชมดู และพาเจ้าของไปเล้ยงเหล้า เป้นการขอบคุณ ครับ 

ของไทยทำดูดีๆจะเห็น เชื่อมด้วยทองเหลืองครับ เด็กแถวบ้านเคยเอา .22 lr มายิงขึ้นฟ้า ปลอกกระจุยเป็น
ชิ้นเล็กๆเต็มปืนเลยครับ .... เฮ้ยๆไอ้น้องเอาไปทิ้งเถอะ โดนจับไม่คุ้ม ดีไม่ดีหน้าตาจะแหกเอาด้วย ::008::

(http://www.weekendhobby.com/gun/webboard/picture/171254910411.JPG) (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=10840.0)

ลำเลื่อนหรือสไลด์ไม่ได้รับแรงอัดจากการระเบิดของกระสุนมากเหมือนลำกล้อง เพียงแต่ถูกดันให้ถอยหลังโดยปลอกกระสุน ถ้าลำเลื่อนผลิตขึ้นจากเหล็กสามชิ้นเชื่อมประกบเข้าด้วยกัน จะสามารถรับแรงกระแทกได้มากน้อยเพียงใดครับ

ขอบคุณครับ

รับแรงอัดครับ... แถมกระแทกไปกลับอย่างเร็วเสียด้วย...

รับเต็มๆ โดนจานท้ายปลอกถอยอัดมาเต็มๆ แรงเท่ากับที่หัวกระสุนโดนแรงอัดนั่นแหละครับ โดยเฉพาะหน้าลูกเลื่อนนี่โดนเต็มถึงขนาดที่ปืนมาตรฐานสนามฯ ที่ตั้งใจออกแบบให้ลำเลื่อนเบา ยังไม่กล้าใช้อลูมินั่มทำลำเลื่อนครับ...

ตัวอย่างเช่นซิก 226, 228, 228 ใช้เหล็กแผ่นอัดขึ้นรูปเพื่อลดน้ำหนัก แต่ไม่ใช้อลูมินั่มเพราะแข็งแรงไม่พอ แถมยังเอาเหล็กแท่งหนาทำเป็นหน้าลูกเลื่อนและห้องเข็มแทงชนวน แล้วยึดเข้ากับลำเลื่อนด้วยสลักสองชั้นครับ...

โดยเราจะเจอลำเลื่อนอลูมินั่มแค่ชั้นลูกกรดเท่านั้น... เช่นพวกชุดลูกกรดโจนาธาน ฯลฯ

เหล็กสามชิ้นเชื่อมกันด้วยทองเหลืองตามแบบช่างปืนอุทัยฯ หากชั้นกระสุนแรงมาตรฐาน และใช้งานจริงจัง... นายสมชายว่าชิ้นส่วนลำเลื่อนกระจายแน่ครับ...

การใช้เหล็กแผ่นมาอัดขึ้นรูป แบบที่ท่านสมชายว่า ผมคิดว่าน่าจะง่ายกว่าวิธีการใช้เหล็กแท่งมากัดเซาะหรือกลึง นะครับ ขอเรียนถามอีกนิดว่าการอัดนี่ เขาอัดในขณะที่เหล็กร้อนอยู่โดยอัดให้เหล็กแน่นและแข็งเหมือนการการตีเหล็กด้วยหรือเปล่าครับ ความจริงถ้าใช้วิธีการผลิตแบบนี้ ผมว่าการผลิตปืนก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องยากเกินไป เพราะสมัยนี้ก็มีเครื่องไฮดรอลิคใช้กันอยู่แล้ว

ไม่ทราบเลยครับ ว่าปั๊มแผ่นเหล็กร้อน หรือปั๊มแบบเย็นครับที่จริงถ้าค้นในอินเตอร์เน็ตก็คงทราบครับ... ซิกเขาปั๊มเป็นรูปเรือ แล้วเชื่อมคางลำเลื่อน...

ที่น่าสนใจคือเมื่อซิกเปลี่ยนขนาดกระสุนเป็น .40 โดยใช้โครงเดิมที่ใช้ใน 228 ... ซิกปรับปรุงลำเลื่อน 228 ใหม่เป็นเหล็กแท่งชิ้นเดียว แล้วให้เลขรหัสใหม่เป็น 229 ครับ...

ในขณะที่ 226 เดิมเมื่อเปลี่ยนเป็นปืนแข่งขันฯ... ก็เปลี่ยนเป็นแท่งสเตนเลส(ไม่ใช่"สแตนเลส")ชิ้นเดียวไม่มีรอยเชื่อมครับ... แสดงว่าเหล็กแผ่นปั๊มอัดขึ้นรูปยังแข็งแรงไม่พอ...

ปล. Stainless Steel แปลว่าเหล็กไร้รอยตำหนิ(ไร้สนิมด่างดวง)... ไม่ใช่"สแตนเลส"ที่คนไทยนิยมออกเสียงผิดครับ... นายสมชายยังสงสัยว่าถ้าไม่แก้ไข ต่อไปจะเกิดคำผิดๆตกค้างในภาษาไทยทำนองเดียวกับ "ปะเก็น"มาจากคำว่าแกสเก็ต(Gasket) หรือคำว่า"ไดร์เป่าผม"มาจากคำว่า Hair dryer... และ"รีฟิว"มาจากคำว่า Refill...

ขอบคุณครับ