เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมสอบบรรจุทำงานได้ครั้งแรกเดินทางโดยใช้มอ,ไซต์ ตอนนั้นฮอนด้า เจเอ็กต์ท่อปืนใหญ่กำลังแรงที่บ้านนอก..ผมไปกลับจากบ้านไปที่ทำงานกว่า ๑๒๐ กม. ผ่านที่เปลี่ยวหลายตอน และโจรก็ชุมเหมือนยุงสมัยนั่น บางคนซื้อรถใหม่ต้องพรางตาโดยการเอาสีทาหรือพ่นละเลงให้รถดูเหมือนเก่าก็ยังมี....วันหนึ่งผมมีงานด่วนที่ทำงานกลับบ้านค่ำเกือบสามทุ่ม...คิดดูครับขับมอไซต์ทางกันดารที่เปลี่ยวกว่า ๖๐ กม.ตอนกลางคืนกลางฝูงโจร.......

แล้วเป็นไงต่อครับ มารออ่านใจระทึกไปด้วยครับ

ผมยังไม่เข้า ป.๑ เลยครับ

แต่ก็รอฟังด้วย ;D

ตอนนั้นคุณอาให้ปืนโคลท์ โปลิสโปสิทีป .๓๒ ลองโคลท์เก่าๆเนื้อเหล็กขาวทั้งกระบอกแต่ไม่มีสนิมขุมเลยให้ติดตัว ด้วยไม่สามารถขอปืนส่วนตัวได้เพราะเพิ่งรับราชการ(ขอได้ไม่เกิน .๒๒ ในสมัยนั้น)...ขับมาได้ประมาณ  ๒๐ กว่ากิโลเมื่อพ้นถนนดินลูกรังก็เป็นถนนราดยางมีเสาไฟ ที่มีไฟเมื่อผ่านหย่อมหมู่บ้านเท่านั้น...ผมเริ่มอุ่นใจเพราะคิดว่าถ้าโดนปล้นก็คงระยะดินลูกรังนี่แหละ ตอนนั้นโจรปล้นมอ,ไซต์เป็นว่าเล่น ถีบให้ล้ม ไม้ขวางถนน ยืนถือปืนขวางถนนก็เคยมี...ผมเริ่มเร่งความเร็วเมื่อขึ้นถนนใหญ่ แต่ไม่ค่อยมีรถในบ้านนอก เดือนก็มืด....

ผ่านซุ้มกอไผ่ตอนหนึ่งผมได้ยินเสียง ปัง จากข้างทางเหมือนในหนังเลย ร้อนฉ่าที่ต้นคอเลยครับท่าน ไม่รู้เพราะต่อมอะไรหลั่งอะไรหรือลูกปืนเฉียดก็ไม่รู้ ผมเร่งบิดคันเร่งรถหนีสุดชีวิตได้ยินเสียงสตาร์ทรถมอ,ไซต์จากเงากอไผ่แล้ว คนร้ายเร่งตามผมใหญ่เลย...มันโหดจริงๆเลยครับกะจะยิงผมเพื่อชิงเอารถดีที่เป็นปืนสั้นกระสุนเดี่ยวๆ ถ้าเป็นลูกซองผมคงลงไปกองกับพื้นแล้วแน่เลย......

ให้ไวครับพี่...หัวใจเริ่มเต้นแล้ว :OO :OO :OO

จะคอยติดจามกำลังอินเลยครับ

คนร้ายเร่งตามผมใหญ่ สักประมาณ ๒- ๓ กม.ผมเห็นจวนตัว เลยหักหลบเข้าหาเสาไฟฟ้าข้างทาง ล้มลุกคลุกคลาน...ลุกขึ้นได้กลิ้งไปแอบข้างเสาไฟ ชักจุดสามสอง ยิงส่งเดชไปทางคนร้าย สี่นัด เสียงมันยิงสวนมาอีก ๑ นัด แล้วบึ่งหนีไป...ผมกะว่าคนร้ายไปพ้นแล้วก็กะย่องกะแย่งกลับบ้านมอมแมม...ไม่ได้ไปแจ้งความอะไรเพราะคิดว่าแจ้งไว้ก็งั้นๆแหละ...นึกขอบคุณโคล้ท ตัวนั้นทุกวันนี้...ปืนผิดมือเสี่ยงกับถูกจับ แต่ก็ช่วยชีวิตมาได้...ตั้งแต่นั่นมาจึงพยายามหามาเป็นของส่วนตัวซื้อขายๆ จนเหลือเท่าที่มีนี้แหละครับท่าน...(หลังจากนั้นข่าวว่าอาขายปืนกระบอกนั่นไปในราคา ๑.๕๐๐ บาทเอง...เพราะผมไม่สามารถขออนุญาตมีได้)

น่าเสียดายนะครับที่ไม่อาจเก็บจะปืนที่มีพระคุณช่วยชีวิตเราไว้มาเป็นเจ้าของได้ แล้วตรงต้นคอที่ร้อนฉ่านั่นโดนกระสุนปืนหรือแค่เฉียดครับ

ตอนนั้นตกใจเหมือนมีลมร้อนผ่านคอวูปไปครับคงจะเฉียดๆไป...ไม่ทราบว่าใครพอจะมีปืนรุ่นนี้บ้างมีรูปให้ดูก็จะดีนะครับ ลำกล้อง ๔ นิ้ว โม่หมุนตรงข้ามกับสมิธ เข็มติดกับนกปืน ไม่มีที่หุ้มคันคัดปลอก...

สุดยอดระทึกใจครับ

(http://pic14.picturetrail.com/VOL497/2403450/17780047/307014665.jpg)

อ่านแล้วก็ดีครับ แต่ทำไมไม่พิมพ์ทีเดียวติดกันไปเลยนะครับ จะได้ไม่ขาดช่วงเสียอรรถรส

ขอบคุณครับ  สำหรับประสบการณ์ระทึก...

ขอบคุณครับ...

อ่านแล้วตื่นเต้นตามครับ...:D

โชคดีครับที่มีปืน ::002::

ปีที่ผมเกิดเลย สมัยนั้นขอได้.38ก็หรูมากๆแล้วครับ  :~) :~) :~) เศ้ราใจจัง โจรมันสิบเบ็ดกันหมด  ::003::

คนดีขอได้แต่22  ::003:: ::003::

ขอบคุณครับ..นี้แหละได้เห็นเพื่อนเก่าช่วยชีวิตน้ำตาซึมเลยครับ..ตัวนี้ใช่เลย ด้ามเดิมๆจากโรงงาน..ตัวปืนแข็งแรงยิงหมดลูกกระสุนใช้ทุบแทนค้อนได้เลย

 เสียดายแทนมากครับที่พี่ไม่ได้เก็บมันไว้ครับ  :~) :~)

   สุดยอดเลยครับ เหมือนในหนังเลย... ::002::


   แล้วพวกคนร้ายมันมากี่คนครับพี่ คนเดียวหรือซ้อนมากัน 2 คน..

ขอบคุณมากครับ คุณ ระกา กรกฎ. :)
มันกะเอาตาย เลยครับ .. เหมือนกับที่ีเกิด ที่ทางแยก เข้าตำบลหัวดง พิจิตร
เมื่อสัก ๒๐ กว่าปีมาแล้ว.. รายหนึ่งกลับจากทำงานต่างประเทศ
ซื้อรถเครื่องผู้ชายมาขับขี่  ไม่ถึง ๗ วัน มีคนพบ หัวทะลุ ..
ผมกับเพื่อนยังผ่านไปดู เป็นทางลูกรัง ตรง ๒-๓ กม. ไม่มีบ้านคน สองข้างทางเป็นป่าหญ้า.

ผ่านเส้นนี้ทีไร..  ผมจะขึ้นลำเข้าเซฟ ไว้พร้อมเสมอ .  :)

 :D ขอบคุณครับ ที่เล่าประสพการณ์ระทึกใจให้ฟัง  ;D

สมัยนี้มีโยนหิน คงอารมณ์เดียวกันครับ.....เจ้าทรัพย์เป็น ตาย ไม่สน

เยี่ยมครับคุมสติได้ดีมากครับพี่ ดีครับที่ยิงไม่โดน เป็นบาปเป็นกรรม แต่ก้ให้มันรู้ว่าเราก็มีเหมือนกัน ว่าเราไม่ใช่หมู คราวต่อไปถ้าจะทำคงต้องคิดมากกว่านี้

ขอบคุณครับที่แบ่งปันประสบการณ์ครับ พี่ใจนิ่งมากครับ นับถือ ตอนนี้คงมีเพื่อนคู่ใจตัวใหม่แทน Colt ลูกโม่ แล้วสิครับ :) เป็นตัวไหนครับพี่?

รุ่นนี้เคยเห็นและสัมผัสเลยครับ ของตำรวจเฝ้าธนาคารครับ และเป็นรุ่นเดียวกับ ชาล บรอน์สัน เล่นในหนังด้วยครับ จำชื่อไม่ได้ มี 4 ภาค ครับ ภาคสุดท้ายใช้ PPK แทนครับ

(http://school.obec.go.th/kruyai/firearm/005.jpg)
ตัวนี้ครับซื้อเมื่อปี 2537 ติดตัวตลอด..ก่อนนั่นเคยใช้นอรินโก้ 9 มม.ของจีนแดง บาเร็ตต้า 87 BB (ไม่ทราบเรียกโมเดลถูกเปล่า)ขนาด .22  แล้วโชคดีขอได้ .357 สมิธ 686 ลำกล้อง 2.5 นิ้ว มันหนักตัวใหญ่ขายไปเลยเหลือ CZ 75 B กะว่าใช้จนตายไปข้างนึงหล่ะ แล้วเพิ่งไปถอย FABARM 14 นิ้วมาเมื่อสัปดาห์ก่อนครับไว้ติดบ้านติดรถ...พอมีฐานะนั่ง MU 7 แล้วตอนนี้..อิอิ..ขอโม้หน่อยครับ..

   รุ่นเดียวกับน้องสาวผมครับ น้องชายโอนไห้ใว้ป้องกันตัว เคยลองแล้วดีครับ แต่ลูกแพงหายาก(สระบุรี) colt police 4"

ผมขออนุญาติถามแปลกนิดนึงครับ ว่า ท่านห้อยพระอะไรครับ รบกวนตอบทีครับ

ไม่ได้แขวนพระเครื่องอะไรเลยครับ...ตอนนั่นยังวัยรุ่ยอยู่ประกอบกับอ่านเพชรพระอุมาของครูพนมเทียน(ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ ภาคแรก 17 เที่ยวจบตั้งแต่เรียนมัธยม..แล้วมาอ่านภาคหลังๆ 1 เที่ยวจบเมื่อไม่นานนี้เอง) ได้สาระหลายเรื่องโดยเฉพาะเหลี่ยมคูการต่อสู้ สติ การใช้ปืนอะไรเหล่านี้ มันได้ทางทฤษฎี แล้วได้ผลทางภาคปฏิบัติโดยไม่รู้ตัว...ทำให้รู้ว่า..สติสำคัญที่สุด....คนที่ควรชมนิยมกัน ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา...ครับ

 ;D.. มันอาจจะโดน เจ็บตายรังก็ได้ครับ..  :OO

พ่อผมก็เคยรอดกับ Colt .32 Policeฯ นี่แหละครับ แต่ไม่เคยยิงกับใคร โจรเขมรมา
ก็ผูกเสี่ยวอย่างเดียว(โจรตั้งใจมาปล้น ก็เอาเกลอ) บอกเสี่ยวว่า เลิกประชุมแล้วจะกลับมากินXXด้วย
ไปประชุมที่จังหวัดประมาณ 7 วัน หมดหมูไป 2-3 ตัว
พ่อเล่าให้ฟัง  ประมาณก่อนปี 2500 แถวชายแดนเขมร

 ::002:: เล่าเรื่องได้ดีครับ......แต่ไม่รุ้เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อไหร่  ณ.สถานที่แห่งหน ตำบลใด   ::005::

 ;D  ขอถามว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นที่  อำเภอ จังหวัดอะไรครับ?

นครศรีธรรมราช ไป อำเภอหัวไทร ผ่าน อ.เมือง อ.ร่อนพิบูลย์ นิดหนึ่ง อ.เชียรใหญ่ (ปัจจุบันแยกมาเป็น อ.เฉลิมพระเกียรติ) ผมทำงานตรงรอยต่อ อ.หัวไทรกะเชียรใหญ่ มีเขาพระบาทเป็นแนวเขตแดนครับ...ช่วงเขาพระบาทลงไปเป็น ถนนดินลูกรังลงไปที่ทำงานผม..เหตุการณ์เกิดระหว่าง อ.เชียรใหญ่ กะ อ.ร่อนพิบูลย์ กับ อ.เมืองเป็น สามเส้ามีถนนแบ่งเขตแดน..ตอนนั่นเป็นที่เปลี่ยว..มีป่าสาคูขึ้นเยอะ  ไม่มีบ้านคนตอนที่ผมแอบเสาไฟฟ้า มีแต่เสาจริงๆ ไม่มีไฟฟ้าให้  เห็นแต่คนร้ายมา 2 คน ตอนคนร้ายขับซิ่งเลยผ่านไป..ยังหวั่นใจว่ามันไปดักรอข้างหน้าอีกหรือเปล่า..แต่ก็ปลอดภัย..คนร้ายคงเห็นว่าเหยื่อก็มีอาวุธตอบโต้ก็ได้....ด้วยความเคารพครับ

หลังจากนั้นไม่นาน ท่านสรรเพชร จำยศท่านไม่ได้  ซื้อโลงแจกหลังวิสาฯ  โจรปล้นรถเครื่องจึงทุเลา  ::014::

มีปืนอุ่นใจครับ

.. มันอาจจะโดน เจ็บตายรังก็ได้ครับ.. 

ถ้าอย่างนั้นก็เรียกว่ากรรมตามสนองครับพี่ โรด อิอิ

ตื่นเต้นดีครับ ผมมีรุ่นนี้เหมือนกัน อายุ 35 ปี ต่อจากคุณพ่อครับ

พ.ต.อ.สรรเพ็ชร  ธรรมาธิกุล ถ้าจำไม่ผิด..สมญานามอีกอย่างหนึ่งคือ  ไอ้หนวดแดง...ใช่เปล่าครับ...คนคอนน่าจะรู้จักท่านดี..มือปราบยุคหลังท่านขุนพันธรักษ์ราชเดช...ที่มีความเด็ดขาดท่านหนึ่ง..

ขอบคุณมากครับ ได้ดูเพื่อนตายอีกกระบอก..ของอาผมตอนนั่นเก่ากว่านี้ เนื้อเหล็กขาวสีเงินเกือบทั้งกระบอก..ทำให้รู้ว่าตอนนั้นปืนรุ่นนี้ออกให้ประชาชนใช้มากเหมือนกัน..เพราะยังไม่ถึงขนาด .38 ท่านว่ายังขอยากเหมือนขอ .45 หรือ .357 สมัยนี้..

"ไอ้หนวดแดง" เป็นอีกท่านครับ ช่วงหนึ่ง ประจำที่ สภ.อ. ปากพนังครับ ท่านเป็นมือปราบที่ดังมากๆ ทราบว่าท่านประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตครับ  ตอนนั้นผมยังเด็กมาก ไม่ทราบชื่อจริงหรือยศ-ตำแหน่งของท่านครับ

คงจะใช่ครับผมคงสับสน..รู้สึกท่านจะมีชื่อลงท้ายด้วยคำว่า..ศักดิ์....นามสกุลไพเมือง...อะไรแถวนี้แหละ..ใครทราบช่วยแจ้งข่าวทีครับ...

ท่านสรรเพชรเนี่ย ต้องเรียกว่า "หนวดดำ" ครับ  ;D

โชคดีมากๆ ที่เดี๋ยวนี้ เมืองนครฯ น่าอยู่ขึ้นเยอะครับ

ขอบคุณครับ.....พ่อตาผมก็คนนครฯครับ 

มีอีกเรื่อง...ที่เห็นกับตาตอนเรียน ป.๔จำ พ.ศ.ไม่ค่อยได้ต้องขอทบทวนย้อนหลัง...น้าชายยิงโจรลักควายด้วย..ลูกซองสั้นไทยประดิษฐ์...คาคอกข้างบ้าน ไม่รู้ว่าจะเล่าได้หรือเปล่าขัดกับเว็ปบอร์ดหรือไม่..มันเป็นการให้เห็นความรุนแรงหรือเปล่า..เรืองเกิดมากว่า ๔๐ ปีแล้ว..ช่วยให้ความเห็น..ถ้าได้จะเปิดกระทู้ใหม่ครับ..ขอบคุณครับ

เล่าต่อครับ..ติอตามอ่านอยู่ครับ..ขอบคุณครับ.... ::002::

รออ่านอยู่ครับท่าน...เรื่องจริงผ่านเว็บ... ขอบคุณล่วงหน้าครับ....

สมัยนั้นแถวบ้านผมนิยมนำวัวควายมาขังรวมกันในเวลากลางคืนเพื่อสะดวกแก่การผัดเปลี่ยนดูแลเฝ้าขโมย ขโจร ซึ่งฮิตติดชาร์ต ทั้งลักทั้งปล้นกันซึ่งๆหน้า (ยุคต่อมาเป็นปล้นรถเครื่อง รถทัวร์ ...ยังอีกเวอร์ชั่นปล้นรถทัวร์ถ้ามีโอกาสจะเล่าอีกครับ)..ลานหลังบ้านน้าชายก็ใช้เป็น "คอกรวม" ๕-๖  หลังคาเรือนรวมประมาณ ๓๐ กว่าตัว  ส่วนของน้าชาย ๕ ตัวขังไว้ในคอกข้างบ้านเป็นคอกส่วนตัวใกล้ๆกัน..คินหนึ่งมีคนแก่ที่นับถือในหมู่บ้านตายคนส่วนใหญ่ก็ไปช่วยงาน เวรเฝ้าควาย ๓-๔ คนก็ชะล่าใจไปในงานก่อนกะว่ากินพอหน้าตึงๆแล้วมามาอยู่เวรตอนดึกๆคงไม่เป็นไร..น้าชายอยู่บ้านคนเดียวให้น้าสะใภ้ไปช่วยงานแทน  ไม่ถึง ๔ ทุ่มโจรไม่ต่ำกว่า ๕ คนก็เข้ามาที่คอกของน้าชายกำลังสะเดาะลิ่มคอกห่างจากช่องลับฝากระดานเรือนที่น้าทำไว้..น้าเล่าว่าอีเดี่ยวตราเสือน้องเมียแกที่อยูเวรดันพาติดมือไปงานด้วย...มีแต่ลูกซองสั้นไทยประดิษฐ์..ปักษ์ใต้เรียก  หักคอไอ้เท่ง..(ปืนเถื่อนครับ)แกส่องเข้ากลางแผ่นหลังคนนึงห่างประมาณ ๕ เมตร ยิงเสร็จหักคอปืนใส่อีกลูก...ไม่ทันได้ซ้ำนัดที่ ๒ แกบอกเหมือนฟ้าผ่ารอบทิศทาง เสียงลูกซองบ้าง เสียงปืนไม่รู้ขนาดยิงใส่แบบสุ่มเข้ามาที่บ้านแก  น้าชายกลิ้งไปหมอบที่ข้างโอ่งในครัว (บ้านไม้ยกพื้นสูง) แกยิงส่งเดชทะลุฝาบ้านตัวเองไปอีกนัด  สักพักเสียงปินหายไปโจรล่าถอยไปหมด...แก่ฉายไฟส่องดูตัวเองเห็นเปียกๆแฉะๆที่มือเลือดเต็มง่ามนิ้ว หักคอไอ้เท่งมีแต่ด้ามครับ นัดที่สองไม่รู้ใส่ลูกแรงสูงหรือปล่าครับมันระเบิด โชคดีที่ตะกั่วไม่วิ่งถอยหลัง..พ่อผมบ้านอยู่ห่างบ้านน้าชายประมาณ ๕๐๐ เมตรได้ยินเสียงปืนก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น และรู้เส้นทางโจรว่ามันมีทางหนีทีไล่ทางไหน แกเล่าว่าแกวิ่งไปดักทางหนึ่งพาเดี่ยวบรรจุเดี่ยวขยุ้มลูกปืนไปได้ ๓-๔ นัด ไปคอยตรงเนินปลวกมีคูน้ำอยู่ข้างๆลึกประมาณเข่าคอยไม่ถึง ๕ นาทีแกเห็นโจรวิ่งบ้างเดินบ้างตะคุ่มๆตรงมาทางที่แกแอบซุ่มอยู่ แกกะว่าได้ระยะก็บรรจงเล็งเข้าไปกลางวงเลยแล้วเหี่ยวไก..เสียงดังแชะ...แกบอกใจไปอยู่ตาตุ่ม ไม่รู้ปืนอัดจาระบีไว้มากเพราะไม่ค่อยได้เอามาใช้ หรือลูกเก่าเก็บ   จะหักใส่ลูกที่สองแกบอกถอยหลังแล้วเสียหลักก้นจ้ำเบ้าลงในคู เปียกหมดเลยต้องซุ่มเงียบจนโจรผ่านไปหมด....ผมไปดูศพโจรตอนเช้าเป็นการเห็นคนตายครั้งแรก นอนไม่หลับหลายคืน....น้าชายไม่เสียควายให้โจรแต่ปรากฎว่าควายก็หมดคอกอยู่ดีเสียให้ใครไม่รู้ในสมัยนั่น...ค่ามีปืนเถื่อน...ค่ายิงคนตาย ท่านว่าทำเกินกว่าเหตุ...เจ้าประคุณเอ๋ย...ขนาดตายคาคอกน่ะเนี่ย...เล่ามาคงไม่เอาความกันน่ะครับ ๔๐กว่าปีหมดอายุความแล้ว.....

..ปืน "หักคอไอ้เท่ง..ผมเห็นต่อมาทำสวยมากครับ ทำด้ามแบบมีหลังอ่อนเหมือนโคล้ท ๑๑ มม.เลย เหน็บให้เห็นด้ามคิดว่า ยูเอส อาร์มี่ กันทั้งนั้น..มีหมู่บ้านนึงสมัยนั้นทำขายเป็นกอบเป็นกำ ฝีมือเนียน รมดำงี้สีดำมันเงาวาวเหมือนปีกแมลงทับเลย...ถ้าไทยเรามีโรงงานผลิตอาวุธเองได้ก็น่าจะนำช่างเก่าๆเหล่านี้ไปนะรับ...แต่ไม่รู้สมัยนี้ยังมีทำกันหรือเปล่าเพราะผมจากบ้านเกิดไปทำงานที่อื่นเสีย ๒๐ กว่าปีแล้ว..มีสมัยหนึ่งรู้สึกว่าเขาให้ขึ้นทะเบียนปืนเถื่อน หักคอไอ้เท่ง เลยขึ้นทำเนียบปืนมีทะเบียน ปัจจุบันน่าจะมีแต่ทะเบียน ปืนเก่าๆคงผุพังไปตามกาลสมัย...ไม่ทราบสมัยท่านนายกคุณชายคึกฤทธิ์หรือเปล่า...ใครทราบหรือมี หักคอไอ้เท่ง ที่ถูกต้องตามกฏหมาย..เอามาโชว์กันหน่อยครับ....หักคอไอ้เท่งนี่แหละ ปราบเซียนนักเลงอันธพาลมามากนักแล้ว

เมืองนครฯ ยุคนั้น ต้องมีเรื่องเรียกค่าคุ้มครองด้วยครับ
อ้างตัวเป็น ผกค.ไว้ก่อน ใช่หรือเปล่าไม่รู้
อีกที่ ก็เขาศูนย์ สิชล เรื่องราวเยอะมาก ท่านพัลลพ ปิ่นมณี  ก็เคยมาดูแลที่นี่

อ้ายหนวดดำ ท่านพ.ต.อ.สรรเพ็ชร  ธรรมาธิกุล มีวิธีการจับ (เน้นว่าจับตาย) ต่างจากอ้ายหนวดแดงมาก
อ้ายหนวดดำจะใช้ความเป็นทีม โดยวางแผนให้ลูกน้อง แต่ไม่เคยลงมือเอง

ส่วนอ้ายหนวดแดง ท่าน พ.ต.ท. พิสันต์ จริงบำรุง จะลงมือเองตลอด โดยให้ลูกน้องหาข่าว

แต่ก่อนมีข่าวว่าอ้ายหนวดแดง เสียชีวิตเพราะรถคว่ำ(แบบไม่มีคู่กรณี)
เพิ่งมาทราบว่าเป็นข่าวลวง (ตามสไตล์มือปราบปืนดุ ที่มีศัตรูเยอะ)

เพราะหลังจากเก็บตัวเงียบมานาน อ้ายหนวดแดง เพิ่งออกงานสังคมเมื่อไม่นานมานี้
เกษียณมาแล้วหลายปี ปัจจุบัน อาศัยอยู่แถวนาบอน นครศรีฯครับ

ปืนของอ้ายหนวดแดง ที่ผมเคยเห็นสมัยเด็กๆ เป็น ไพธ่อน .357ครับ แต่ไม่ทราบความยาวลำกล้อง
(ตอนนั้น ยังเด็กเกินไป ที่จะสนใจรายละเอียดแบบนี้)

ตอนนั้นอ้ายหนวดแดง กว้างขวางครับ เดินทางข้ามจังหวัด ติดตามคนร้าย กัดไม่ปล่อยทีเดียว

ดังขนาด มีคนเขียนนวนิยายเรื่อง "อ้ายหนวดแดง" ลงนิตยสารบางกอกล่ะครับ....

โอพี่ซับฯ รู้จริงของแท้  ;)  แสดงว่าแก่กว่าผมหลายปี 555

ทีแรกผมนึกว่าไอ้หนวดแดงโดนเจ้าพ่อเก็บ โดยแสร้งว่าเป็นอุบัติเหตุเสียอีก ยินดีที่ทราบว่าท่านยังมีชีวิตอยู่   

ขอบคุณมากครับสำหรับข้อมูล....

เคยไปสัมภาษณ์งานแถว ชลบุรี ระยอง เมื่อ 4-5 ปี ก่อน แวะถามทางที่ป้อม ตำรวจ(เอารถเพื่อนไป) เห็นตำรวจที่ป้อม พก .45 1911 เกือบทุกคน แตกต่างจากตำรวจแถวบ้านที่พก 9 มม หา .45 ยากมาก  แสดงว่าความรุนแรงของอาชญากรรมใน พท ค่อนข้างสูง
ปล ผมประเมินเอาเองนะ

บางที ขึ้นกะความนิยมในท้องถิ่นด้วยครับ
หาง่าย ใช้คล่อง ปล่อยต่อ ก็ราคาดี กระสุนแพร่หลาย

   เคยทำงานร่วมกับชุด ปส.ที่แปดริ้ว ก็ใช้ 11 ม.ม.กันทุกคนครับ....

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/671/3671/images/tang3.jpg)

รุ่นนี้ปราบเซียนมามาก..ขึ้นทะเบียนช่วงปี 2518 ครั้งหนึ่ง..(ของคุณคุณSingCring เอื้อเฟื้อภาพ)

พ.ต.ท.พิสันต์ ถือเป็นมือปราบชื่อดังอีกคนหนึ่ง เจ้าของฉายา "ไอ้หนวดแดง" คู่บารมีของ พล.ต.ต.ขุนพันธรักษ์ราชเดช จนทำให้ประชาชนที่มาร่วมพิธีดังกล่าวต่างแตกตื่นกรูกันเข้าไปยกมือไหว้ รวมทั้งขอถ่ายรูปคู่ไว้เป็นที่ระลึก โดยเฉพาะ พล.ต.อ.สุนทร และนายศิวะ ได้เดินเข้าไปยกมือไหว้ พร้อมทั้งจับไม้จับมือด้วยความเคารพนับถือ

  พ.ต.ท.พิสันต์ ปัจจุบันอาศัยอยู่กับลูกๆ มีอาชีพทำสวนยางพารา อยู่ที่หมู่ 1 ต.ทุ่งสง อ.นาบอน จ.นครศรีธรรมราช ที่ผ่านมาเก็บตัวเงียบ ไม่ค่อยปรากฏเป็นข่าว เพิ่งออกมาปรากฏตัวร่วมในพิธีจัดสร้างจตุคามรามเทพ ในรุ่น "รักษ์เขาหลวง อัครมหาเศรษฐี" เป็นครั้งแรก

จาก คมชัดลึกครับ

แหะ แหะ 

ฟังมาตั้งนาน....บ้านผมอีกแล้วเหรอ.. ;D

ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ..

ยิงกันอย่างกับหนังไทยเลยครับ..... ::002::  ใครเคยเจอต่อสู้แบบ   หมาหมู่ หรือซุ่มยิง  มาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ.. อยากฟังพวกสไนเปอร์?  หาฟังยาก

น่าหวาดเสียวจังครับ 

สมมุติว่า โจรท่านใจกล้า  จขกท ยิงไป 4 นัด  เหลือ อีก 2 นัด

ถ้ามันบุกมา ไม่ถอย ก็เสียวๆอยู่นะครับ 

นี่เป็นเหตุที่ทำให้ผมใช้ ปืนออโต้ลูกดกครับ

ด้วยความเคารพ

........... ;D ;D  เอาไปชมครับ   ;D ;D  โคลท์ โปลิส โปซิทีฟ ขนาด .32   ;)

            (http://upload.siamha.com/images/76284DSC00064-1.jpg)

            (http://upload.siamha.com/images/854DSC00062-1.jpg)

โห..ขอบคุณคุณ ninja 19 มากครับ...ดูแลรักษาสุขภาพปืนดีจังครับ..ของอาผมเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วขาวเนื้อเป็นสีเงินเกือบทั้งกระบอกครับ พกมาก ท่านทำงานขุดแร่ที่เขาศูนย์..สมัยนั่นเท็กซัสแห่งวประเทศไทยเลยทีเดียวครับ...คนคอนรู้ดี

.............. ;D ;D ;D  ผมก็เด็กต่างจังหวัดเหมือนๆกัน เมื่อราวๆ 30 ปีก่อน ผมยังเป็นเด็ก ที่โคราชเขาฮิต ปล้นวัว ควาย และเครื่องรถไถกัน  ในหมู่บ้านก็มียิงกับโจรบ้างเหมือนกัน  แต่จำเรื่องราว ไม่ค่อยได้เพราะยังเด็ก  ส่วนปืนเท่าที่จำได้ ไม่ค่อยเข้มงวดเหมือนสมัยนี้ พวกผู้ใหญ่ ชอบพกลูกโม่ .32 และปืน ลูกซองสั้นกัน  ในหมู่บ้านก็มีบ้านน้าเขย ผมนี้แหละ ที่มีลูกโม่ .38 สมิธฯ  เพราะเป็นข้าราชการเลยขอได้   ตอนเด็กๆมีอยู่บ่อยๆที่ผู้ใหญ่บ้าน ( มีลูกซองยาว เดี่ยวหักลำ) มาขอยืมปืนบ้าง หรือมาตามให้น้าไปช่วยกันตามจับโจรขโมยบ้าง  ผมเป็นเด็กก็อยากจะตามเขาไปดู แต่โดนด่าห้ามไว้ทุกที    สมัยนั้นผมเห็นเขาสะพายปืนลูกซองขึ้นรถประจำทาง หรือ เข้าตลาดในอำเภอ  ก็ไม่เห็นจะมีใครสนใจ เพราะมันเป็นเรื่องปรกติ ขอให้เป็นปืนมีทะเบียนเขาไม่ว่ากันครับ .. ;D

 ::002::นับเป็นครั้งแรก ที่นินจาพิมพ์ไม่ผิด ไม่ตก ไม่หล่น....สงสัยแล้วสิ ว่า นินจา 19 ตัวจริงหรือเปล่า  ::005:: ::005:: ::005::

........ ;D ;D  ตัวจริง เสียจริงครับพี่ ไม่ชื่อดูพุง..ฮิๆๆๆ ...  ;D ;D ;D

        (http://upload.siamha.com/images/92070P3151676%20(450%20x%20600).jpg)

อุ่ยย!!!!!ระวังปืนลั่นนะคับ ถ้ามันลั่นไปนี่...จุดยุทธศาสตร์เลยนะคับ ::003:: ด้วยความปรารถณาดี ส่วนเรื่องแผลเป็นอันนี้ no commentคับ

    อ้อมีเทรดมาร์คมายืนยันแบบนี้ ..... มั่นใจได้ครับ

      :o :o :o :o

............ ;D ;D ;D  กลัวพี่เป้า ไม่เชื่อครับ..  ;D ;D ;D

พี่นินจาเหน็บทีละสองเลยหรือครับ.... :D

ขอบคุณ จขกท. ครับที่มาแบ่งปันประสบการณ์......

นินจา สองลำกล้องเลย

......... ;D ;D ;D  แหน็บถ่ายรูปเล่นๆเท่านั้นแหละครับ  ขื่นแหน็บจริงๆ คงเดินแทบไม่ออก...  ครับ..ฮิๆๆ   ;D ;D ;D

 ::014::เหน็บ 2 กระบอกอย่างนี้...จะพาลพาให้กระบอกส่วนตัว(จุดสอง.....)ขัดลำกล้องได้เนอะ.. ::008::

........ ;D ;D ;D  ทุกอย่างขนานไปด้วยกันครับพี่ระกา กรกฎ......ฮิๆๆ 

ผ่ากระเพาะทะลุมาเหรอครับ

............. ;D ;D ;D  แซวพระ  ครับ เลยโดน ท่านเจาะท้องให้ซะ 1 รู  เซ็ง ชมัด..   :P :P :P

 ;D ;D ;D  แซวพระ  ครับ เลยโดน ท่านเจาะท้องให้ซะ 1 รู  เซ็ง ชมัด..   :P :P :P

คุณ Ninja 19 น่าจะเล่าตำนานถูกเจาะท้องได้สักหนึ่งกระทู้นะครับ.. ::008:: ดัวยความเคารพ.. ;D

 ::014::ขุดขึ้นมาเพื่อให้สมาชิกใหม่ได้อ่าน..ให้เห็นถึงประโยชน์ของปืนช่วยชีวิตครับ ::014::

เพิ่งได้อ่านครั้งแรกครับ ขอบคุณมากครับที่แบ่งปันประสบการณ์

ขอบคุณครับสำหรับประสบการณ์ที่เอามาแบ่งปันกัน

น่าเสียดายนะครับ...ที่ไม่สามารถเก็บปืนกระบอกนั้นไว้ได้...เสียดายจริงๆ

ขอบคุณท่าน จขกท.ครับ ที่ยกกระทู้มาให้อ่าน  ::014::
มีเรื่องเล่าอีกไหมครับ ที่แรกกำลังจะกลับบ้าน อ่านเพลิน ตื่นเต้นครับ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณมากครับ เป็นประสบการณ์ที่มีค่ายิ่ง  ::014::

เล่าเรื่องของคุณลุงผมมั่ง เมื่อห้าสิบกว่าปีที่ผ่านมา คุณลุงรับราชการครูที่ต่างอำเภอ แกขี่จักรยานกลับบ้านเลียบคันคลองชลประทานทุกวัน ความที่แกชอบดื่มจึงกลับบ้านดึกเป็นอาจิน วันหนึ่งในคืนเดือนมืด คุณลุงก็มาวกลับบ้านเช่นเดิม เมื่อขี่จักรยานมาเกือบถึงหลังวัด มีต้นโพธิ์ใหญ่อยู่ท้ายป่าช้า แกเห็นชายสองคนนุ่งผ้าถกเขมรถือดาบยาวลับๆล่อๆอยู่ที่หลังต้นโพธิ์ คุณลุงแกไม่รู้จะทำอย่างไรจะเลี้ยวกลับหลังก็จะไม่ทันการ พอดีทางเป็นหลุมใหญ่จึงลงจากจักรยานแล้วเดินจูงมา พลันก็แวบคิดออกว่าตรงนี้เป็ที่ป่าช้าหลังวัด จึงอุบาย เดินบ่นไปว่า "ไอ้แดงไอ้ห่าลากมึงจะนั่งซ้อนเฉยๆ ไม่ได้รึ" พลางก็เอามือตีลมที่ท้ายอานรถ พอเดินผ่านชายสองคนนั้นซึ่งหน้าตาก็ไม่ใช่คนแถวบ้านแน่นอน แล้วก็พูดกับชายสองคนนั้นว่า "พี่ ...ดูซิลูกผมมันอยู่ไม่สุขจริงๆ " ชายสองคนนั้นได้แต่กำดาบมองมาที่ท้ายอานจักรยานแต่ก็ไม่เห็นใคร เขาสองคนซุบซิบกันพอได้ยินว่า "มึงเห็นมั๊ย" "แล้วมึงเห็นมั๊ยละ" ช่วงที่ชายสองคนกำลังงงอยูนั้นเอง คุณลุงผมก็กระโดดขึ้นปั่นรถออกไปอย่างไม่คิดชีวิต ได้แต่ภาวนาว่าไอ้โซ่จักรยานเจ้ากรรม มึงอย่าหลุดตอนนี้เชียว พอรถจักรยานออกตัวได้ชายสองคนที่ยืนงงอยู่จึงรู้ตัวว่าโดนอุบายหลอกผีเข้าให้แล้ว จึงออกวิ่งตามมาแต่ก็ตามไม่ทัน .........เรื่องจริงครับ ที่เล่ามานั้น อยากจะบอกว่า ไหวพริบ และสมองของมนุษย์ คืออาวุธอันร้ายกาจกว่าอาวุธใดๆ ที่ประดิษฐ์ขึ้น

ตอนนั้น... ผมเพิ่งจะขวบเดียวเองครับ ทำไมโหดจังสมัยนั้น

ขอบคุณครับ  ::014::

ลุ่มน้ำปากพนัง จ.นครศรีธรรมราช ประกอบด้วย 4 อำเภอคือ ปากพนัง เชียรใหญ่ หัวไทร ชะอวด เป็นแผ่นดินแดงเดือดตั้งแต่ตอนผมเด็กๆมาแล้ว พื้นที่ 4 อำเภอนี้เป็นที่ราบลุ่มชาวบ้านมีอาชีพหลักคือทำนาทั้งหมดและใช้วัวในการช่วยทำนา วัว ครับขอย้ำมิใช่ควายเหมือนภาคอื่นและนั่นเองเป็นแหล่งกำเนิดของเหล่าคาวบอยปล้นวัวชาวบ้านมากมายหลายโจรตายคาคอกก็เยอะ เอาวัวไปได้ก็มาก เช้าๆมีขบวนคนเดินแบกปืนออกติดตามวัวที่หายไปเมื่อคืนเป็นภาพที่เห็นได้เสมอ ได้ยินคำว่าถ้าไปขอลูกสาวแล้วพ่อตาถามว่าเคยลักวัวหรือเปล่าถ้าเคยแสดงว่านักเลงจริงแมนมากทำนองนั้นและจริงๆที่ค่ำลงให้คอยฟังเสียงปืนมีเป็นปกติหมู่บ้านไหนมีวัวผู้ชายจะไม่นอนบนบ้านต้องลงมานอนซุ่มโป่งนอกบ้านแถวๆคอกวัว โจรเข้ามาเสียเปรียบเต็มๆ บ้านผมก็โดนเต็มๆแต่ไม่ได้วัวไปหรอกเพราะพ่อรู้ดีเตรียมตัวเตรียมปืนหักคอไอ้เท่งพร้อม
 คราวหลังจะมาเล่ารายละเอียดกัน

มุขผีหลอกนี่ ถ้าคิดทันทีทันใดเพื่อเป็นอุบาย ในนาทีนั้น ผมว่า ไหวพริบดีมากครับ

คุณ Gunchon อยู่แถวนครฯด้วยหรือครับ...ข่าวว่าไปปรากฎตัวที่สนามยิงปืนค่ายอภัยบริรักษ์ พัทลุงบ่อยๆ ใช่หรือเปล่าครับ

จากปี 2008 มาต้นปี 2011 ห่างกันสามปีขอยกกระทู้อีกครั้งครับ เผื่อสมาชิกใหม่ๆมาอ่าน และแชร์ประสบการณ์ใหม่ๆกันบ้างครับ...ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับพี่ เป็นเรื่องดีๆครับ แบบนี้ขุดบ่อยๆก็ได้ อยากอ่านครับ
+1
.

แต่ละเรื่อง ระทึกใจเหมือนดูหนังแอคชั่นเลยครับ

ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังครับ

 ขออนุญาติ  +1ครับพี่  ::014::

มันไม่รู้หรอกครับว่าเรามีกี่นัด โจรมันรู้ว่าเรามีปืนมันก็ถอยแล้วครับ

ขอขอบคุณ คุณระกา กรกฎ ที่นำเรื่องดีๆมาเล่าไห้ฟัง ::014::
เอาไว้เตือนใจว่าอย่าประมาท และให้มีสติ ::014::

ครับ..จงมีสติ อย่าประมาท ทุกก้าวย่างของชีวิต..

...ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวน่าสนใจจากอดีต 

.32โคลท์ของพ่อมีกระบอกหนึ่งรมดำลำกล้องสี่นิ้วรับจากปู่เคยเป็นตำรวจมาก่อน ตอนนี้พี่ชายดูแลอยู่ใครมีกระสุนแบ่งขายบอกมาได้หายากจังครับ (ปู่เกิดพ.ศ.เดียวกับท่านขุนพันธ์ฯแต่สิ้นบุญตั้งแต่อายุ96ส่วนท่านขุนฯ108ปี ปู่เป็นลูกแถวอยู่นราฯสมัยนั้นเคยพบท่านขุนเมื่อครั้งมาปราบโจรชื่อดังตอนนั้นด้วย) ทำให้ผมชอบปืนและประทับใจในตำรวจที่ดีเสมอมาครับ
และชอบเรื่องที่ จขกท เล่ามาด้วยครับขอบคุณที่นำเรื่องเก่าๆและขุดกระทู้มาใหอ่านกัน ผมเป็นเขยระโนด แฟนเล่าเรื่องราวต่างๆสมัยก่อนแถวๆนั้นให้ฟังก็โหดดีน่าดูแม้แต่เดี๋ยวนี้ก็เถอะครับ :)

เสียดายปืนช่วยชีวิต จังเลยครับ

 ::014::

เล่ามั้ง ผมก็เพิ่งเข้าทำงานเมื่อ ตุลาปีที่แล้วครับ ได้รับรายงานว่ามีการขายยาบ้ากันในชุมชนจึงจะไปจับกัน ผมก็ไปแต่ไม่มีปืนไปเลย ที่โรงพักปืนก็ไม่มีให้เบิกหมดไปนานแล้ว เลยพก 1911สีเงิน bb gun ไปบรรจุ15นัด ไปถึงชุมชนก็เห็น คนร้ายกระโดดหนีออกมาจากกำแพงสูง ผมตัดสินใจดึงลูกเลื่อนปืน คนร้ายวิ่งมาไม่ทันมองผมเข้ามาใกล้ๆผมก็วิ่งไล่จับ แต่ไม่ยิง มันวิ่งทะลุบ้านไม้อัดแบบในคดีเด็ดเลย จนมันเหนื่อย ผมก็จับได้คนเดียวง่ายๆ พอไปถึงตัวมันครับ มันถึงกับขี้แตกเลย พึ่งมารู้ว่ามันขี้แตกเมื่อตอนค้นตัวนี่ละครับไม่รู้กลัวปืนหรือกลัวผมนะ ดีนะที่มันถอดเสื้อวิ่งหนีไม่มีอาวุธติดตัว ไม่งั้นโดนสวนแน่ๆเลยผม นับแต่นั้นมารุ่นพี่ตั้งฉายาให้ มือปราบ bb gun  :OO ปัจจุบันถอยglock 17แล้วครับ :~)

 ....สุดยอดครับ เสี่ยงด้วย ผู้ค้า ผู้เสพยาทุกวันนี้มัน "มีเดือย"  (อาวุธ) ติดตัวเกือบทุกคน...นับถือๆ ครับ...

มีอีกเหตุการณ์ครับ เป็นการตั้งด่านวันลอยกระทงเกือบมีการปะทะกัน ก็ตั้งด่านตรวจค้นหาของผิดกฎหมาย มีแก็งเด็กแว้นประมาณ10คัน เห็นจะได้ขับมาจะถึงด่านอยู่แล้วก็จอด วกกลับกันหมด ก่อนไปท้าทายบิดโชวด้วย เหลือคันสุดท้ายน้ำมันหมดพอดีเลย สตาทไม่ติด รุ่นพี่ผมเห็นเช่นนั้นก็คว้ามอไซด์ไล่ผมก็กระโดดขึ้นตามไป เด็กแว้นจึงทิ้งรถวิ่งไปขึ้นรถเพื่อนมันที่จอดคอยจึงซ้อน3คนเลย ผมเตรียมปืนออกมาแล้วตอนนั้นเพราะเด็กแว้นน่าจะมีปืนมาด้วย ตำรวจอาสาขี่รถควบประกบสั่งให้จอดมันไม่จอดมันก็บิดหน้าตั้งหนี ส่วนผมก็ตามไปติดๆ เด็กแว้นแหกโค้งครับชนตอไม้ กลิ้ง3ตลบเลยครับ เด็กแว้นทั้ง3ยังลุกขึ้นวิ่งหนีต่อไปได้โดย1ในนั้น อาสาบอกว่ามีพกปืนมาด้วย1คนตอนวิ่งมันยกขึ้นมาถือไว้ ผมไปถึงก็ควักปืนแล้ว ครับ พวกนั้นหนีไปคนละทาง โดยวิ่งเข้าเขตบ้านคนอื่นไป รุ่นพี่บอกไม่ต้องวิ่งตามเพราะเดียวเจ้าของบ้านคิดว่าขโมยจะยิงเอาได้ เลยไม่ได้จับใครเลยคงยึดรถไว้ สภาพล้อบิดเป็นเลข8ครับ ถ้าตอนนั้นมันยิงมา คงโดนวิสามัญแน่ๆเพราะทุกคนที่ตามไปมีปืนหมดเลย  ผมคิดว่าตอนนั้นอาสาเสี่ยงที่สุดเลยเพราะประกบเด็กแว้นเลย