เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ข้างถนัดเสียด้วยขวาครับ จากอุบัติเหตุทางรถยนต์จะ 2 ปีแล้วล่ะ ถ้ายิงหมดกล่องกลับบ้านก็ปวดกระดูกแบบตื้อๆ
อยู่ 2-3 วัน พออีกเดือนก็ไปยิงใหม่ไม่เข็ดยิงมันทั้ง .45 และ 9 มม. ตอนดีๆดันไม่มีปืนพอตอนนี้ล่ะก็มีมันทีเดียว 3
รวมของแฟนด้วย
  มีใครในนี้เป็นแบบผมบ้างอยากทราบว่าหลังยิงแล้วเป็นไงบ้าง อยากเลิกไม๊

ผมประสบอุบัติเหตุเมื่อวันที่ 16 ธค.48 แขนซ้ายหัก 2 ท่อน ข้อมือขวากระดูกแตกละเอียด ขาขวาหัก หลังจากพักฟื้นนาน8เดือน ก็กลับไปแข่งลูกซอง IPSC แข่งปืนสั้นออโต ปืนรีวอลเวอร์และทุกวันนี้ก็ยังแข่งอยู่ อุปสรรคเหล่านี้หยุดผมไม่ได้ครับ  8)

ยิงเพื่อความสนุกดีกว่าครับ ;D ;D ;D  เท่าที่ยิงได้

 :OO :~) :D~

เยี่ยมครับพี่แสดงว่าร่างกายไม่ใช่อุปสรรค์หากใจพร้อม ::002::

...นายแห้ว  สุดยอดจริงๆ ครับ   ::002::

...พี่เสือบอกว่า "เทวา น อิสสันติ ปุริสปรักกะมัสสะ ความเพียรของคนไม่ลดละ ถึงเทวดาก็กีดกันไม่ได้"  ::002::

อย่าหักโหมก็ดีนะครับ วันไหนใจไหวกายไม่ไหวขึ้นมาแล้ว จะอดยิงยาวครับ
ด้วยความเคารพ

ลองฝึกอีกข้างหนึ่งสิครับ

ทำไมไม่รอให้ถอดเหล็กก่อนละครับ
recoil ปืนไม่ใช่เล่นๆ
เดี๋ยวพิการกันพอดี

ขออภัยนะครับที่อาจพูดตรงเกินไปหน่อย
เป็นห่วงครับผม

 ::002::

ต้องยกความดีทั้งหมดนี้แก่พี่น้องชาวเวป อวป.ทุกท่านครับที่ส่งกำลังใจรวมทั้งกระเช้าดอกไม้-ผลไม้มาเยี่ยม บางท่านมาเยี่ยมไม่ได้ก็ให้เพื่อนพริ้นข้อความฝากกันมา ความน่ารักและความอบอุ่นเหล่านี้คือยาชูกำลังชั้นยอด ขอบพระคุณทุกท่านอีกครั้งครับ  ::014::ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท.ด้วยเช่นกันนะครับณชนก บรรพวีรชน.

เห็นแบบนี้แล้ว พวกขี้บ่นว่ายิงปืนแล้วขยาดปลอกกระสุนร้อนๆดีดใส่หน้าถอยไปได้เลย :D :D

นี่ไงอีกข้างแย่กว่าไม่หักก็จริงแต่หลุดตรงข้อต่อไม่ถนัดด้วยแถมใช้งานยากกว่าเช่นพอยกของหนักจะงอลงและปวด
ข้างทีหักจะคล่องกว่า ยังๆไม่หมดขาขวาก็หลุดตรงเบ้าด้วยนะ
 ส่วนที่ไม่ยอมถอดเหล็กออกก่อนก็เพราะหมอบอกว่าถ้าไม่มีอาการปวดหรือร่างกายเกิดต่อต้านอะไรขึ้นมาก็ไม่ต้องเอามันออก
เอาไว้เก็บออกทีเดียวกันพร้อมกระดูกลูกผมสองคนจองไว้เป็นที่ระลึกคนละอันเรียบร้อยแล้ว ส่วนปืนคนโตจอง ซิกพี229
คนน้องจอง ซีแซด75 แบ่งสมบัติกันเรียบร้อยแล้วตั้งแต่พ่อมันยังไม่ตายนี่แหละ ส่วน แดน เวสสันต์ กับ บูล เอ็ม5ที่กำลังจะมา
ภรรยาบอกจะใส่โลงไปให้ในฐานะที่บ้าปืนจนไม่เจียมบอดี้ผมบอกดีไว้ยิงก้นกะทะทองแดงให้รั่ว
  ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงครับของชอบครับชาตินี้มันกลับไปเหมือนเดิมไม่ได้อีกก็ยอมรับสภาพแบบนี้แล้วก็ใช้ชีวิตต่อไป

ท่ายก็อย่าฝืนสังขารแล้วกันครับ

อยู่ในทางสายกลาง เอาแค่ความพอดีครับ

;D..พอหายดีแล้ว...กลับมาแม่นกว่าเก่าอีก.น้าแห้ว.. :D

ผมถนัดข้างซ้ายเคยผ่าตัดข้อมือ หมอบอกห้ามยิงปืน แต่ของอะไรที่ห้ามยิ่งยากมากขึ้น
ผมก็หัดยิงด้วยมือขาว แรกๆก้ไม่เข้าเป้า มือสั่นมาก ทุกวันนี้ยิงด้วยมือขวาดีกว่ามือช้าย ;D
ลองใช้มือข้างที่ไม่เจ็บยิงปืนครับ อาจดีกว่าเก่า

ไม่มีประสพการณ์ด้านนี้ ครับ   

ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยครับ มือข้างถนัดต้องใช้ตลอดช่วงชิวิตครับ  ::014::

...เป็นกำลังใจให้ครับ ระหว่างนี้มือยังไม่เข้าที่ดี ถือโอกาสนี้เก็บสะสมปืนไปก่อน เชื่อว่ามีโอกาสกลับมาเป็นปกติได้ครับ..

ความเพียรเป็นเลิศครับ..... ;D ;D ;D

สั้นๆครับ ทั้ง จขกท. และคุณแห้ว...

"นับถือครับ"... ไม่ฮา

ผมเคยประสบอุบัติเหตุ ..จากการทำงาน ทำให้ กระดูกมือซ้าย ตรงหลังมือ แตก เข้าเฝือกกว่า ๖ เดือน ๒ปีแรก ๆ กำหมัดได้ไม่แน่น แบบไม่มีแรง...ทุกวันนี้ ยกของหนัก ๆ ไม่ได้เลย..หรือนั่งพิมพ์คอมฯ นาน ๆ ก็จะทำให้ปวดมาก ๆ  ....แต่พอดีเป็นข้างไม่ถนัด ...เวลาไปยิงปืน ก็เพียงไปช่วยกริ๊ปให้แน่น...แต่ถ้ายิงนาน ๆ ยกแขนค้างบ่อย ๆ ก็ทำให้ปวดจนชาเหมือนกัน....แต่นั่น มันก็เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย...หยุดไม่ได้ครับ..ถ้าใจไม่อยาก...

 ::005::  เออ....ผมลืมไปเลย   ผมเจอคุณแห้วในสนามแข่งขันยิงปืนผมลืมไปเลยว่าคุณแห้วเคยได้รับอุบัติเหตุมา

 :)เพราะดูแล้วเหมือนคนปกติมาแข่งยิงปืนครับ........ผมจึงไม่ได้ทักทายถึงเรื่องอาการ  คือแบบว่า ลืมสนิทไปเลยครับ ::005:: 

โอ้... มีตั้งหลายท่านที่ไม่ยอมแพ้แก่โชคชะตา...

นายสมชาย นับถือทุกท่านครับ... ไม่ฮา

เหมือนคนเหล็กเลยครับ...ล้อเล่น... ::005::

 ::002:: ::002:: ::002:: เยี่ยมครับ ทำในสิ่งที่ชอบที่รัก
แต่ระวังให้ค่อยๆเป็นค่อยๆไปเหมือนทำกายภาพบำบัด นะครับ

...นายแห้ว  สุดยอดจริงๆ ครับ   ::002::

...พี่เสือบอกว่า "เทวา น อิสสันติ ปุริสปรักกะมัสสะ ความเพียรของคนไม่ลดละ ถึงเทวดาก็กีดกันไม่ได้"  ::002::
[/quote]ต้องยกความดีทั้งหมดนี้แก่พี่น้องชาวเวป อวป.ทุกท่านครับที่ส่งกำลังใจรวมทั้งกระเช้าดอกไม้-ผลไม้มาเยี่ยม บางท่านมาเยี่ยมไม่ได้ก็ให้เพื่อนพริ้นข้อความฝากกันมา ความน่ารักและความอบอุ่นเหล่านี้คือยาชูกำลังชั้นยอด ขอบพระคุณทุกท่านอีกครั้งครับ  ::014::ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท.ด้วยเช่นกันนะครับณชนก บรรพวีรชน.
[/quote]


 ::005::  เออ....ผมลืมไปเลย   ผมเจอคุณแห้วในสนามแข่งขันยิงปืนผมลืมไปเลยว่าคุณแห้วเคยได้รับอุบัติเหตุมา

 :)เพราะดูแล้วเหมือนคนปกติมาแข่งยิงปืนครับ........ผมจึงไม่ได้ทักทายถึงเรื่องอาการ  คือแบบว่า ลืมสนิทไปเลยครับ ::005:: 
[/quote]แมทช์นั้นเป็นแมทช์แรกหลังจากประสบอุบัติเหตุเลยนะครับคุณ TIGER WUT :D

เรียน จขกท. อาการของ จขกท.กับผมที่เคยประสบอุบัติเหตุมาไม่ยิ่งหย่อนกว่ากันเท่าใดนัก(ปัจจุบันผมยังไม่ได้เอาเหล็กที่ดามออกเลย) แต่อย่าเพิ่งท้อแท้ครับหมั่นทำกายภาพบำบัดแต่อย่าหักโหม ซื้อแคลเซี่ยมมากินต่อเนื่อง อีกหน่อยก็กลับทำงานหรือยิงปืนได้เหมือนเดิม อย่ายอมแพ้แก่อุปสรรคเพียงเล็กน้อยเหล่านี้เลยครับ พี่น้องผองเพื่อนใน เวป อวป.แห่งนี้คอยให้กำลังใจ จขกท.อยู่ เหมือนที่เคยให้กำลังใจผมมาแล้ว ขอให้ร่างกายแข็งแรงเป็นปกติในเร็ววันครับ  ::014::

ลองเปลี่ยนข้างยิงดูก่อนครับ พอหายแล้วจะได้ยิงดีทั้งสองข้างครับ  เอาใจช่วยขอให้ปกติเร็ววันครับ

ท่าน จขกท.ยิงปืนมือขวาไปน่ะดีแล้วครับ...

ผมเห็นด้วยครับ...

2 ปี กระดูกติดแล้วครับ...:D

ไม่เชื่อหมอแล้วจะเชื่อใคร ;D ;D ;D

ผมก็เคยทราบจากพี่แห้วว่าเคยประสบอุบัติเหตุแขนหัก..แต่ดูจากที่เคยเห็นยิงซ้อมและยิงแข่งขันถ้าไม่รู้มาก่อนดูไม่ออกครับแถมยิงแม่นอีกต่างหากครับ.. ::002::

เหล็กดามกระดูกบริเวณแขน เค้าไม่ค่อยจะผ่าออกกันนะครับ

อย่างนั้นจริงหรือครับ
น้องที่ ที่ทำงานผม มอเตอร์ไซค์ควำ
ผ่าตัดใส่เหล็ก ปัจจุบันก็ผ่าออกแล้ว

ถ้ากระดูกมันติดกันดีแล้ว
จะเก็บเหล็กไว้ทำไม

หรือคนทั่วๆไป ไม่ผ่าออกจริงๆ ???

เป็นคล้ายๆผมเลยครับแต่ผมหักท่อนเดียวด้านนอกแต่ตำแหน่งเดียวกับของพี่เป๊ะเลยครับ ผมพักนานหน่อยสองปีไม่แค่ยิงปืนนะครับ กีฬาหลักของผมคือแบดมินตัน ตีมาต้องแต่เด็กๆแล้วด้วยครับ ตอนนี้กลับมาตีแข่งได้เหมือนเดิมครับไม่มีปัญหาเลย

ปัจจุบันไม่ค่อยผ่าออกถ้ามันไม่ก่อปัญหาครับ...:D

ขอบคุณ คุณแห้วในกำลังใจมากครับรวมถึงทุกๆท่านครับ คุณหมอรุตต์ด้วยครับทำให้ผมนึกถึงหมอเจ้าของไข้ผมที่โรงพยาบาลชุมพรมากท่าน
เป็นคนใจดีและทำงานหนักมากผมขออนุญาติเอ่ย นามท่านนะครับคงไม่เป็นไรนะเพราะเราพูดถึงท่านในทางที่ดีท่านคือ คุณหมอฉัตรชัย
  ผมสังเกตดูคุณหมอฉัตรชัยซึ่งเป็นหมอศัลยกรรมกระดูกเรื่มมาทำงานแต่เช้าตรู่ด้วยการเดินไปเยี่ยมไข้ทั้งที่รอการผ่าตัดและผ่าตัดแล้วจนหมดทุกเตียงทุกตึกกว่าจะจบก็ราวสายๆ 10 หรือ 11 โมงซึ่งก่อนหน้านั้นก็จะมีคนไข้นอกที่นัดมารอแต่เช้าเต็มแล้วเพื่อติดตามอาการที่ได้ผ่าตัดไปแล้ว..กว่าจะจบจากคนใข้นอกก็เที่ยงหรือบ่าย...ยัง ยังไม่หมดภารกิจแค่นี้ เพราะว่ารอบบ่ายจะต้องเอาคนใข้ที่รอการผ่าตัดมาขึ้นเขียงซึ่งแน่นอนมีหลายคนหนักเบาต่างกันกว่าจะจบก็มืดค่ำ 3 - 4 ทุ่ม แต่มีบ่อยๆที่ทีมผู้ช่วยในห้องผ่าตัดบอกกับผมว่าอาจลากยาวไปตี 3 ตี 4 หรืดโต้รุ่งต้องงีบหลับกันในโรงพยาบาลก่อนเริ่มต้นวันใหม่ด้วยภารกิจแบบเดียวกับวันนี้แหละ....ยัง ยังไม่หมดนี่ยังไม่นับคนใข้อุบัติเหตุฉุกเฉินซึ่งไม่เลือกเวล่ำเวลา...ไม่ต้องคิดเรื่องเปิดคลีนิคหรอก ผมยอมครับคุณหมอที่ผมเจอมามันไม่หนักเท่าท่านเลยคนเราหลายคนทำงานก็เพื่อชีวิตตัวเองหรืดครอบครัวแต่ท่านทำงานหนักเพื่อช่วยชีวิตคนอื่นคนที่ได้ทำแบบนี้ต้องมีบุญหนักไม่ใช่ใครก็ตามที่ทำได้..เพราะต้องจบหมอก่อน..

ยังมีกีฬาอีกชนิดหนึ่งที่ไปดูมาตอนเด็กแล้วชอบมากอยากเล่นนั่นคือ ขับรถโมโตครอส เหาะกลางอากาศนั่นแหละอุตสาห์หาข้อมูลรถแบบนี้มานานชอบพวก HONDA CRF KAWASAKI KX แต่ทีคิดว่าจะซื้อคือ YAMAHA YZF เห็นใช้กันเยอะในสนามแข่งน่าจะทนทานดีเคยไปเจอSUZUKI RM ที่ระนองสภาพเนี๊ยบมากแค่แสนกว่าตอนก่อนอุบัติเหต ตอนนี้หักบ้างหลุดบ้างก็ชอบไม่เลิกเงินพอจะเม้มเมียได้แต่เธอแซวว่าเหลือแค่นี้แล้วยังไม่เข็ดอีกหรือ ผมแค่อยากเอามาขี่เล่นไม่เอาไปเหาะหรอก...ถ้าเมื่อก่อนไม่แน่

เห็นแล้วหวาดเสียวครับ
พี่ก็ใจสู้ดีจริงๆ  นับถือเลยครับ

           สู้ๆๆครับอย่าท่อ  พรุ่งนี้ไม่ใด้มีเสมอไปครับ เมือวันนี้ยังมีอยู่ มีอะไรที่จะทำให้ตัวเองมีความสุขใด้ก็ทำไปเถิดครับ

.....

อย่างนี่เรียกว่ารักจริงครับ  รักษาสุขภาพด้วยครับ

ดังครับ เพื่อนที่รับปริญญาด้วยกันดามที่ขาครับ ตอนเดินเข้าห้องประชุมต้องผ่านเครื่องตรวจสอบโลหะ ดังลั่นเลยครับ

นับถือครับ ใจรักจริงๆๆ แต่ก็อย่าลืม สุขภาพตัวเองด้วยน่ะครับ

 ::014::ตัวกระผมก็เคยได้รับอุบัติเหตุจากการทำงานครับ 28 ม.ค.49 ทำให้กระดูกแขนขวาหักทั้ง 2 ท่อน กระดูดข้อมือแตก 2 ชิ้น ข้อศอกขวาและไหล่ขวาหลุด และแผลฉีกขาดใต้รักแร้ยาว 5 นิ้ว  :~) ใช้เวลารักษาตัว 1 เดือน กายภาพบำบัดอีก 4 เดือน หลังจากนั้นตัวกระผมก็ยังยิงปืนมาตลอดไม่เคยหยุดหรือขาดหายครับ  :D~ใจมันรักครับ :VOV:อาการปวดก็มีบ้างนะครับ แต่แค่นี้จิ๊บๆครับ อิๆๆๆๆๆ :VOV:ยังไงก็ขอขอให้พี่ๆน้องๆทุกท่านระมัดระวังอุบัติเหตุด้วยนะครับ ผมยังถือว่าโชคยังดีที่แขนไม่ขาดครับ  ::014::