เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

นั่งคุยกับสหายวันนี้ และเขาเตือนผมว่า อย่างไรก็ตามอย่าให้คนอื่นรู้เด็ดขาดว่าเรามีปืนติดตัว...
ถ้ามีอะไร แทนที่เขาจะมามือเปล่า เขาจะมาพร้อมกับอาวุธและใช้อาวุธที่เขานำมากับเราทันที....

ถ้าไม่ระวังก็เป็นภัยกับทุกคนล่ะครับ อาจพลาดไปโดนคนอื่น หรืออาจลั่นโดนเราเองตอนทำความสะอาดก็ได้ครับ ::004::
แต่ถ้าระวังแล้วจะเป็นภัยต่าเราคนเดียวครับ ::003:: เพราะเงินจะหมดไปกับการต่างๆนานาอีกเยอะครับ ทั้งกระสุน ทั้งแต่งหล่อ ไหนจะรุ่นใหม่ออกมาอีกครับ :D~

อยู่ที่คนใช้เป็นหลักค่ะ

หลักของความปลอดภัยและป้องกันตัวคับ

น่าจะจริงครับ อย่างเขาตั้งใจจะมาต่อยเราสักทีสองที ถ้ารู้ว่าเรามีปืนติดตัว
เขาอาจจะเลิกลาไม่มายุ่ง หรือเขาอาจจะไปเตรียมปืนมา แอบเล่นเราเงียบๆก็ได้
หลีกเลี่ยงการมีเรื่องได้ดีที่สุดครับ อย่างคนใจร้อนก็ใจเย็นๆลงบ้าง

Do carry.  Never tell.

จริงๆเราก็ไม่ได้ไปบอกใครต่อใครอยู่แล้วว่ามีปืนหรือไม่
คนที่รู้ก็คงเป็นบรรดาพรรคพวกเพื่อนฝูงในหมู่เรา ..เครือญาติที่รู้แล้ว

ส่วนคนอื่นที่อาจรู้จัก..หรือไม่รู้จักเราก็ไม่ไปบอกเขาอยู่แล้ว ..

ดังนั้น ..น่าจะอยู่ที่คนๆนั้นมากกว่า ..หากเขาเข้ามาปองร้ายเรา
ทั้งๆที่รู้ว่าเรามีปืนแล้ว .. แม้เขาจะเตรียมการณ์เอาปืนมาด้วย

..ก็อาจจะเป็นความซวยของเขาก็ได้ ..ใครจะรู้..
เพราะเราคงไม่ยอม ..ให้เขาเล่นงานได้อย่างง่ายดายแน่ๆ....

ผมจึงมองว่าปืน ..หากอยู่กับเรา .รู้จักระวังตัว ..ใช้ให้เป็น มีสติ
ย่อมมีประโยชน์ต่อเราเสมอ .../ แต่จะมีโทษต่อคนที่ปองร้ายเราแน่ ..

เคยได้ยินมาเหมือนกันครับ...

น่าคิดครับ บางครั้งบางเหตุการณ์ผมยังดีใจมาถึงทุกวันนี้ที่ไม่มีปืนอยู่ตอนนั้น

ตอนนี้ถ้าจะพกปืนก็พกแบบไม่มีใครรู้ แถมวิ่งหนีดีกว่ามีเรื่องครับ

.. :'(...อืมมม..... :'(

ผมว่าเขาพูดถูกแล้วล่ะครับ ยิ่งมีคนรู้ว่าเรามีปืนติดตัวยิ่งมีปัญหา แต่ถ้าว่าตามหัวข้อกระทู้ผมว่าเป็นภัยกับทั้งสองฝ่ายล่ะครับแต่ผมยอม ดีกว่า
มีแต่มือเปล่า ตายลูกเดียว :D

มองได้ 2 มุมแหละครับ มองมุมไหนก็ไม่ผิด

มีทั้งแง่ + และแง่ -

ดังนั้น จึงอยากให้มองในแง่ + ให้มากกว่ากว่า
ส่วนแง่ - ให้นำมาเป็นสิ่งเตือนใจ จะได้ระเเวดระวังตัวมากๆขึ้นไปอีก  ::002::

คงไม่มีใครรู้เท่าไรว่าเรามีปืนนอกจากเพื่อนที่สนิทกันเท่านั้น แต่ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าเรามีปืนถ้าเขาจะมาทำร้ายเราเขาก็อาจเตรียมความพร้อมให้เหนือกว่าเราอยู่แล้ว

เหมือนคนตัวโตๆครับ

เวลามีเรื่องทีไร จะโดนรุมทุกที 

 ;D ;D ;D ;D ;D หลีกเลี่ยงการมีเรื่องดีกว่าแล้วหลบออกมาจากเหตุการณ์นั้นๆแค่นี้ก็ลดความกดดันไปได้เยอะ ไม่มีเรื่องดีที่สุดครับ.. ;D ;D ;D ;D ;D

จริงครับ.. หรือเขาอาจมาพร้อมตำรวจและชี้ให้จับกุม  :<< :~)
ผมถ้าจะพก จะไม่ค่อยมีใครรู้  ;D เสียวครับ  ::011::
และก็พยายามอย่าสร้างศัตรูเป็นดีที่สุด ให้ปืนเป็นอุปกรณ์กีฬาหรืองานอดิเรกจะดีกว่า  ::014:: ;D

ตอนมีเรื่องถ้าเรายิงคนตายหรือบาดเจ็บเราก็มีความผิด(ยอมวิ่งหนีทั้งๆที่พกปืนดีกว่า)

เห็นด้วยครับ
และผมว่าน่าจะเป็นภัยกับทั้งสองฝ่ายล่ะครับ หากนำไปใช้ในทางที่ผิด

ถ้างั้นก็ต้องย้ำตรงสีแดงหน่อย

มีคำ ๆหนึ่ง ที่  ปู่สอนพ่อ  และพ่อสอนผมว่า

ถ้ามีเรื่อง ให้ยิงคนที่มีปืนก่อน    เพราะนั้นเป็นทางเดียวที่เราจะรอด

 :DD :DD

ผมมีปืนไว้ป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน ของครอบครัวครับ

จะใช้ก็เมื่อถึงเวลาจริงๆ นอกนั้นใช่เพื่อซ้อมที่สนาม

          ผมก็ไม่เคยบอกใครว่ามีปืน ...... แต่ที่เวปนี้รู้กันหมดแล้วครับ

ผมเห็นสอดคล้อง กับท่านตะบันไฟ.  ::002::

อาวุธปืน..  เป็นยิ่งกว่าดาบ ๒ คม . ทั้งปกป้อง และทำลาย. . อยู่ที่ คนถือจะเป็นใครกัน

อาวุธปืน ผู้มีและใช้จะต้อง มีวุฒิภาวะเป็นผู้ใหญ่.ที่รู้จักผิด-ชอบ ชั่ว-ดี และมีความรับผิดชอบ  จึงสมควรจะมีและใช้ และยอมให้ถืออาวธปืน ได้.
กฎหมายจึงกำหนดให้ต้องบรรลุนิติภาวะ .. คือ ๒๐ ปีขึ้นไป หรือโดยการสมรส ตามกฎหมาย ของผู้เยาว์

วุฒิภาวะ เป็นนามธรรม แต่จะแสดงออกโดยการพูดจาแสดงความเห็น..
หรือการกระทำ จะภายใต้การกดดัน ที่แตกต่างกันไป ..หรือไม่ก็ตามที.
ทุกประเทศจึงต้องมีกฎหมายควบคุม อย่างเคร่งครัด..ไว้ครับ. :)

ผมอาจเป็นคนที่ยังโชคดีบ้าง. แต่สมัยเริ่มทำงาน ผมจะพกอาวุธปืนติดตัวในการเดินทางตลอด
ตั้งแต่ลูกโม่ .๓๘ มาจบที่ auto ๙ พารา .. มีเรื่องให้ต้องใช้อาวุธปืนช่วย ก็หลายครั้ง.
แต่ไม่ถึงขั้นเลือดตก..  สักที.  :)
 

เพื่อนหลายท่าน ยกกฎแห่งความปลอดภัย .. ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ..
ยามสงบ..  ความไม่รู้ การละเลย ประมาท จะต้องคิดถึงกฎแห่งความปลอดภัย
เป็นสามัญประจำบ้าน เป็นยาแก้ ไว้เสมอ . ครับ

อยู่ที่ตัวคนใช้แน่นอนครับ ที่สำคัญอย่าลืมกฎแห่งความปลอดภัยนะครับ

ตัวเองก็ยังสับสนอยู่ครับว่าปืนจะเป็นภัยต่อคนอื่นหรือตัวเรากันแน่....น่าจะขึ้นอยู่กับแต่ละสถานการณ์  ตอนทำงานใหม่ๆอายุไม่ถึงสามสิบ พก.22ลองไรเฟิล ลูกโม่7 นัดซองสะพายไหล่ ไปเที่ยวงานกับเพื่อน มีเรื่องกันผมถูกเตะชายโครงไปสองทีเอาแขนกันไว้  แต่ไม่ชักปืนยิง ใจตอนนั้นคิดถ้ายิงเขาต้องตายแน่ๆเพราะอยู่ในระยะประชิดกัน....  มาถึงวันนี้ผ่านไปนานแล้ว ก็ยังคิดอยู่ว่าเราตัดสินใจถูกแล้วที่ไม่ใช้ปืนในวันนั้น...หรือเพื่อนสมาชิกมีความเห็นว่าไงบ้างครับ

เห็นด้วยครับ...

ผมไม่พก...

แต่ถ้าพกก็คิดว่าจะไม่ให้คนอื่นรู้แน่ๆครับ...:D

ตอนไม่มีปืน ชีวิตก็มีภัยอยู่รอบตัวอยู่แล้ว
ตอนมีปืน ภัยก็ยังคงมี แต่รู้สึกลดความเสี่ยง มีโอกาสอยู่รอดปลอดภัยมากขึ้น
แต่....
ก็อาจจะมีภัยจากการมีปืนที่อาจจะเพิ่มขึ้นมา


เมื่อหักกลบลบหนี้กับภัยตอนไม่มีปืน

ผมว่าคนส่วนใหญ่ในที่นี้ มีคำตอบในใจแล้วครับ ::011:: ::011::

 ::002:: เห็นด้วยครับ 

น้ำตาล ให้พลังงาน ;D ;D ;D กินมากยังเป็นเบาหวาน

แหม...พี่คาร์มาแบบ คมๆ อีกแล้ว

คงหมายถึงผู้ร้ายแล้วมั้งครับ เพราะทั่วไปเขาก็รู้ว่าผมมีปืน แต่เวลามาเขาไม่นำอาวุธกันมาหาผม

แล้วพอพูดถึงผู้ร้าย ถึงมันไม่รู้ว่าเรามีปืน ส่วนใหญ่เวลามันจะมามันก็นำอาวุธมาเตรียมใช้กับเราไม่ใช่หรือครับ

สรุปไปที่เปลี่ยว พกไปเถอะครับ ตำรวจไม่กลัว กลัวโจร ;D ;D ;D