เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เห็นภาพข่าวเวลาตำรวจจับกุมผู้ต้องหาได้พร้อมอาวุธปืนที่ใช้ในการกระทำผิด เมื่อคดีสิ้นสุดแล้ว อาวุธปืนเหล่านี้จะไปใหน สงสัยน่ะครับเพราะปีๆหนึ่งอาวุธปืนประเภทนี้ถูกจับได้เยอะมาก
ยิ่งพวกค้ายาบ้าด้วยเดี๋ยวนี้มีอาวุธปืนกันแทบทุกคน

น่าจะทำลายนะครับ.. ::014::

โดยส่วนตัวแล้วคิดว่า

1.ปืนเถื่อนถูกยึดแน่นอนครับ

2.ปืนมีทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายว่ากันไปตามคดีครับ
2.1ถ้าใช้ป้องกันชีวิตและทรัพย์สินจริงแล้วศาลยกฟ้องไม่มีความผิดก็คงได้รับคืนครับ
2.2ถ้าใช้ในการกระทำผิดเช่นเป็นมือปืนรับจ้างฆ่าคน ค้ายาเสพติด อันนี้คงถูกยึดครับ

ยังไงรบกวนรอท่านผู้รู้มาตอบอีกทีครับ... ::014::

เสียดายเหมือนกันนะครับ พวกเรานี่กว่าจะเก็บตังส์ซื้อได้แต่ล่ะกระบอก แต่ไม่ค่อยเห็นข่าวการทำลายปืนพวกนี้เลย หน่วยงานใหนเขารับผิดชอบทำลายครับ  เราสามารถเข้าไปชมการทำลายได้ใหมครับ  หรือว่าเป็นความลับทางราชการครับ

ทำลายหรือจำหน่ายครับ

       ประเดี๋ยวพวกจะเข้าใจว่า "จำหน่าย" ภาษาชาวบ้านนะครับ

 8)

ถ้าไม่ทราบ....อ่านกระทู้เฉยๆก็ได้ครับ

บางส่วนนำออกมาประมูลให้แก่ข้าราชการตำรวจบางส่วนทำลายครับ พ่อผมประมูลได้ 9 mm มากระบอกหนึ่งในราคา 4000 บาท พร้อมทะเบียนเมื่อสมัย 30 ปีก่อน สมัยนี้ไม่ทราบครับ

ในแง่กฎหมายแล้ว  ไม่น่าจะทำได้
เพราะแม้แต่ของกรมศุลกากร  ซึ่งมีระเบียบกระทรวงการคลังเปิดช่องให้ทำได้    แต่กระทรวงมหาดไทยก็ใช้ข้อกฎหมายตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯ ปฏิเสธไม่ออกเครื่องหมายทะเบียนให้

ส่วนจะเอาไว้ใช้ในราชการ  ก็ยังไม่แน่ใจว่าระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยการพัสดุ จะยอมให้ทำได้หรือเปล่า

             จำหน่ายเป็นภาษาราชการ ครับ ไม่ใช่เอาไปขาย ครับ


             แล้วอย่างไรครับ จะมาทำข่าวออกทางโทรทัศน์ให้เขาหรือ ครับ 



           จริงหรือครับ   :o :o :o

            ผมว่าถ้าเราไม่รู้จริง อย่าคิดเดาเอาเองดีกว่า เห็นใจคนทำงานเขาบ้าง ครับ

  รอท่านผู้รู้มาตอบดีกว่ามั่งครับ  ของแบบนี้เอาความคิดความเข้าใจตัวเองมาตอบรังแต่จะหาความจริงไม่ได้
ตามที่ท่านผู้การสุพินท์ตอบก็น่าที่จะได้คำตอบที่ชัดเจนแล้ว

เรียนถามครับว่าปืนของกลางจะไปเก็บไว้ที่ไหนบ้าง..
..และหากเจ้าของปืนที่ถูกโจรกรรม จะสามารถไปขอดูปืนของกลางได้หรือไม่ อย่างไรครับ..

คร่าวๆก็จะนำมาเก็บไว้ที่พลาธิการตำรวจ แล้วมีการตั้งกรรมการในการทำลายเหมือนกับการทำลายยาเสพติด มีขั้นตอนที่เป็นไปตามระเบียบครับ(รายละเอียดปลีกย่อยอีกเยอะผมได้รับคำบอกเล่าจาก จนท ในพลาธิการมาอีกทีครับ)

อยากจะให้ตรวจสอบได้จังเลยครับ เพราะรู้สึกสงสารคนที่เก็บเงินกว่าจะซื้อปืนแล้วอยู่ๆโดนขโมยไป 

เท่าที่สอบถามเจ้าหน้าที่ห้องคดี ซึ่งมีหน้าที่เก็บรักษาอาวุธปืนของกลาง ป๋าแกบอกผมว่า แกมีหน้าที่โดยตรงในการเก็บรักษาและรวบรวมอาวุธปืนของกลาง
ในกรณีที่เป็นอาวุธปืนเถื่อนและมีคำสั่งของศาลสั่งให้ยึด แต่อีกกรณีหนึ่งในกรณีที่เป็นปืนมีทะเบียนถูกต้องและมีเจ้าของมาแสดงตัว ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจมีหน้าที่ต้องคืนอาวุธปืนดังกล่าวให้กับเจ้าของไป เฉพาะคดีดังกล่าวได้มีคำพิพากษาจนถึงที่สุดแล้วนะครับ โดยเจ้าของต้องดำเนินการไปขอคัดคำพิพากษาของศาลมา อันนี้เพื่อให้พนักงานสอบสวนเจ้าของคดีเค้าได้เอาไว้ตรวจเป็นฐานในการคืนปืนของกลาง ผมขอแนะนำนิด
นะครับว่า ให้สำเนาไปให้พนักงานสอบสวนเจ้าของคดีด้วยเลย จากนั้นพนักงานสอบสวนก็จะพาไปลงบันทึกประจำวันไว้เพื่อเป็นหลักฐานหรือไม่งั้น
อาจจะทำบันทึกคืนของกลางให้เราเก็บไว้คนละชุด ส่วนเรื่องที่เจ้าของกระทู้ถามมานั้นป๋าแกบอกว่า ทาง สตช. จะมีหนังสือเวียนมาแจ้งบอกให้
หัวหน้าห้องคดีของ สน. แต่ละ สน. รวบรวมอาวุธปืนของกลางที่ศาลมีคำสั่งให้ยึดมามอบให้ที่พลาธิการครับ เพื่อนำไปทำลายนะ ผมก็เลยถามต่อว่าแล้วเค้าทำลายอย่างไง แกก็บอกว่าบางทีก็เอารถบดทับหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้มันใช้การไม่ได้อีก ส่วนเรื่องปืนที่เก็บรักษาอาวุธปืนของกลางที่ สน. นั้น ที่ สน. ผมนั้นก็เก็บตามมีตามเกิดละครับอยู่ในห้องเก็บของกลาง บางอันปืนดีๆก็สนิมขึ้น อย่างที่ผมเคยเห็นก็ โคลท์ไพธ่อน 6 นิ้ว
สนิมขึ้นเต็มเลยน่าเสียดาย ลองคิดดูถ้าเกิดเป็นปืนเราละครับอ มันจะน่าน้อยใจแค่ไหน ปล่อยให้ขึ้นสนิมตั้งหลายเดือน ทางที่ดีก็อย่าให้มีเรื่องมีราวดีที่สุดละครับ ขอให้พี่ๆทุกท่านโชคดีนะครับ

อาวุธปืน ที่เกี่ยวกับคดีอาญา อาจแยก เป็นกรณี ได้ ตามนี้

๑. เจ้าของอาวุธปืน มี ป.๔ นำอาวุธปืนกระบอกนั้นไปใช้ในการกระทำผิดอาญา พนักงานอัยการ จะมีคำขอให้ศาลริบทุกคดี.. ถ้าศาลวินิจฉัย ว่าผู้นั้่นกระทำความผิด ศาลจะต้องริบอาวุธปืน เกือบทุกคดี

๒. อาวุธปืน ไม่มีทะเบียน .. หรือถูกลบเลข จนตรวจสอบเลขทะเบียนไม่ได้ จะถือว่าเป็นปืนไม่มีทะเบียนเป็นปืนเถือน ศาลจะต้องริบ ทุกคดี..   

๓. อาวุธปืน ที่เจ้าของ ตาม ป.๔ ไม่ได้มีส่วนรู้เห็นหรือเกี่ยวข้องกับการกระทำผิดในคดีอาญา.
อาจสูญหาย เพราะถูกลักโขมย ไป..  นั้น

เมื่อเป็นคดี พนักงานสอบสวน จะมีหมายเรียกไปยังเจ้าของตาม ป.๔ เพื่อสอบท่านไว้เป็นพยาน ..  
เมื่อศาลพิพากษาจะไม่สั่งริบ แต่จะมีคำสั่งให้คืนอาวุธปืน แก่เจ้าของตาม ป.๔

ฉะนั้น เจ้าของอาวุธปืนย่อมต้องทราบดีอยู่แล้ว  ต้องคอยติดตามผลคดี เมื่อศาลมีคำพิพากษาแล้ว
ท่านสามารถ คัดสำเนาคำพิพากษาและไปติดต่อ พนักงานสอบสวน เพื่อขอรับคืน


ระหว่างการดำเนินคดีอาวุธปืนของกลาง จะอยู่ในความดูแล เก็บรักษาของพนักงานสอบสวน.
เมื่อเสร็จคดี จะมีระเบียบวิธีการภายในของ จนท.ที่จะส่งอาวุธปืนนั้นไปยังส่วนงานที่รับผิดชอบต่อ  
เพื่อที่จะนำอาวุธปืนที่ศาลริบนั้น ไปทำลายทิ้ง..ไม่ใช่นำมาเปิดประมูล ..  

และตาม พรบ.อาวุธปืนฯ ไม่เปิดช่องให้ นายทะเบียนฯ ออก ป.๔ ให้กับอาวุธปืนเหล่านั้น
จะเป็นไปตามที่ผู้การฯสุพินท์ บอกไว้ครับ . :)


จากที่บอกไว้ข้างต้น เจ้าของอาวุธปืน ตาม ป.๔ ต้องไปให้การเพื่อยืนยัน ให้ข้อเท็จจริง
ปฎิเสธความเกี่ยวข้องกับคดีที่เกิดขึ้น..ท่านจะได้เห็นสภาพอาวุธปืนของท่าน ในชั้นสอบสวน แล้วครับ  :D

ยืนยันตามนี้แหละครับ

ชัดเจนครับท่าน Ro@d .. ::014:: ::014::

ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆที่มอบให้ครับ ตอบแทนท่านละหนึ่งครับ
สำหรับท่าน Mango ชินจังว่างๆ เจอกันหน่อยนะครับ

เคยมีการตอบข้อหารือของสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา เมื่อปี 2509  แต่เป็นประเด็นของการขายทอดตลาดของกรมศุลกากร ไม่ใช่เป็นปืนของกลางจากกระกระทำผิดครับ  ไม่รู้ว่ายังใช้ได้หรือเปล่า :D

เรื่องเสร็จที่ ๑๔/๒๕๐๙
บันทึก
เรื่อง ขอความเห็นในปัญหาเกี่ยวกับเรื่องการขายอาวุธปืนที่ตกเป็นของแผ่นดิน
หนังสือของสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี ที่ สร.๐๕๐๓/๑๕๒๔๐ ลงวันที่ ๒๙
ธันวาคม ๒๕๐๘ ขอให้คณะกรรมการกฤษฎีกาพิจารณาให้ความเห็นในปัญหาเกี่ยวกับเรื่องการ
ขายอาวุธปืนที่ตกเป็นของแผ่นดิน ซึ่งกรมศุลกากรและกรมตำรวจมีความเห็นขัดแย้งกันอยู่ โดยมี
ข้อเท็จจริงว่า กรมศุลกากรประสงค์ที่จะขายทอดตลาดให้แก่ผู้มีใบอนุญาตซื้อซึ่งอาวุธปืนเดี่ยวลูก
ซองขนาด ๑๒ ชนิดไม่มีสะพานผลิตในประเทศเบลเยี่ยม ยี่ห้อ Masguilier จำนวน ๕๘ กระบอก
นำเข้าเมื่อวันที่ ๗ เมษายน ๒๕๐๖ โดยร้านปืนอาชวินทร์ และซึ่งได้ตกเป็นของแผ่นดินแล้วตาม
มาตรา ๓๑ แห่งพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียม
อาวุธปืนพ.ศ. ๒๔๙๐ ซึ่งบัญญัติว่า “เมื่ออาวุธปืน หรือเครื่องกระสุนปืนตามใบอนุญาตให้สั่งเข้า
มาถึงแล้ว ถ้าไม่มีผู้รับไปจากกรมศุลกากรภายในกำหนดสี่เดือนนับแต่วันเข้ามาถึง ให้เจ้า
พนักงานศุลกากรแจ้งเป็นหนังสือแก่ผู้รับใบอนุญาต แต่ถ้าส่งหนังสือนั้นไม่ได้ ก็ให้แจ้งแก่
เจ้าของยานพาหนะหรือผู้ขนส่งที่นำเข้าให้ส่งกลับออกนอกราชอาณาจักรภายในกำหนดสามสิบวัน
นับแต่วันที่ได้รับหนังสือนั้น มิฉะนั้นให้อาวุธปืนหรือเครื่องกระสุนปืนนั้นตกเป็นของแผ่นดิน”
ในการที่จะขายอาวุธปืนรายนี้ กรมศุลกากรอ้างอำนาจตามมาตรา ๒๕ แห่ง
พระราชบัญญัติศุลกากร พุทธศักราช ๒๔๖๙ ซึ่งบัญญัติว่า “บรรดาของหรือสิ่งที่ยึดไว้ตาม
พระราชบัญญัตินี้ ต้องส่งมอบให้อยู่ในความรักษาของพนักงานเจ้าหน้าที่ศุลกากร หรือถ้าไม่มี
พนักงานเช่นว่านี้ภายในระยะใกล้พอควร ก็ให้ส่งมอบให้อยู่ในความรักษาของอำเภอที่ใกล้ที่สุดซึ่ง
จะได้รักษาไว้แทนศุลกากร สิ่งของที่ยึดและริบไว้ตามพระราชบัญญัตินี้หรือบทกฎหมายอื่นอัน
เกี่ยวแก่ศุลกากรนั้น ให้จำหน่ายตามแต่อธิบดีจะสั่ง” และกรมศุลกากรได้หารือไปยังกรมตำรวจ
ในความประสงค์ดังกล่าว แต่กรมตำรวจมีความเห็นว่าการขายอาวุธปืนรายนี้ถึงแม้จะทำการขาย
ให้แก่ผู้มีใบอนุญาตก็ตาม ไม่อาจกระทำได้เนื่องจากอาวุธปืนรายนี้ยังไม่ได้จดทะเบียนโดยถูกต้อง
ตามกฎหมาย และกระทรวงมหาดไทยได้เคยมีความเห็นว่า “อาวุธปืนเป็นของซึ่งมีกฎหมาย
ควบคุมอยู่โดยเฉพาะ บุคคลใดประสงค์จะมีอาวุธจะต้องได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนเสียก่อน
อาวุธปืนจึงเป็นของซึ่งบุคคลไม่อาจมีได้โดยไม่ผิดต่อกฎหมาย ดังนั้นอาวุธปืนที่ไม่มีทะเบียน จึง
เป็นของที่ผิดกฎหมายขายทอดตลาดไม่ได้ จะขายทอดตลาดได้ก็เฉพาะแต่อาวุธปืนที่มีทะเบียนอยู่
แล้วเท่านั้น” โดยที่เรื่องนี้มีความเห็นขัดแย้งกันอยู่ จึงขอให้คณะกรรมการกฤษฎีกาพิจารณาให้
ความเห็น
ส่งพร้อมหนังสือที่ สร.๐๙๐๒/๗๐๐ ลงวันที่ ๒๖ มกราคม ๒๕๐๙