เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

อยากทราบครับว่า ชาวอุยกูย์ กับชาวฮั่นเป็นมายังไง ทำไมมาฆ่าแกงกัน ฟังแต่ข่าว ดูแต่ทีวี มีแต่ข่าวเกิดเรื่องแล้ว แต่ยังไม่ทราบว่าเพราะอะไร พวกเค้าถึงฆ่าแกงกันครับ

จีนเป็นประเทศที่มีประชากรหลากหลายเผ่าพันธุ์ รวมทั้งหมดราวๆประมาณ 1,300 ล้านคน (ข้อมูลปี ค.ศ. 2003)
ประกอบด้วยชน 56 ชาติพันธุ์ ส่วนใหญ่เป็นชาวฮั่น (93.3%) ที่เหลือเป็นชนกลุ่มน้อยที่สำคัญได้แก่ จ้วง หุย อุยกูร์
หยี ทิเบต แม้ว แมนจู มองโกล ไตหรือไท เกาซัน ภาษาจีนกลาง (ผู่ทงฮั่ว) เป็นภาษาราชการ นอกจากภาษาเฉพาะ
ของชนกลุ่มน้อย ชาวจีนในมณฑลต่างๆ มีภาษาพูดท้องถิ่น ได้แก่ เสฉวน หูหนาน กวางตุ้ง ไหหลำ ฮกเกี้ยน

การกระทบกระทั่งกันนั้น เนื่องจาก ชาวอุยกูร์(นับถือศาสนาอิสลาม) คิดว่า ไม่ได้รับความเป็นธรรม หรือได้รับการปฏิบัติด้อย
กว่าชาวฮั่น ซึ่งเป็นคนกลุ่มใหญ่ของประเทศครับ

จะแดง จะเหลือง จะสีไหน ๆ ก็ไทยด้วยกัน
ทำไมต้อง แบ่งเขา แบ่งเรา
ดีนะที่จีนไม่มีแบ่งสี ไม่งั้น ชาติพันธุ์ ละสี ตาย ๆ ตาลายหน้าดู

จีนมีแต่สีแดงเพราะเขาเป็นคอมมิวนิสต์ไงครับ  ;D

จริงๆในจีนคงไม่มีใครกล้ามาก่อความไม่สงบจนประเทศแตกแยกเป็นเหล่า เป็นก๊กหรอกครับ เพราะกฎหมายความมั่นคงเขา ถ้าจับได้ตายลูกเดียวครับ ::012::

  เซียะ....เซียะ  ซับเซิ่น.....................

       เอาละสิ ..... วิวาทะระหว่าง   อุยกูย์ซับ  vs  ฮั่นไห่แป๋ง

 หนีห่าวมา...ซับเซียนเซิง

หว่อเหมยโยว่เฉียน...เก๋หว่ออีเตี๋ยนเตี่ยน


คิก คิกๆ
   

มาปูเสือรอฟังประวัติศาสตร์ด้านชาติพันธุ์ ;D

รู้แต่ ผูซา เพื่อนนอกด่านของโค่วจงกับฉีจื่อหลิง เป็นชาว หุยเกอ ครับ ;D

ชาติพันธุ์คนใกล้ตัว  ผมรายงานไปแล้วนะทั่น ;D

จีนเริ่มมีพลเมืองที่เป็นมุสลิมเมื่อใด?

แต่ก่อนคนจีนเรียกศาสนาอิสลามว่า "ศาสนาหุย"

พ.ศ.1194 ก่อนการก่อตั้งราชอาณาจักรไทยประมาณ 700 ปี เป็นปีที่ 2 ของรัชศกหย่งฮุย รัชสมัยพระเจ้าถังไท่จง ได้ส่งทูตมาเจริญสัมพันธไมตรีที่เมืองฉังอาน ต่อมา พระเจ้าถังซูจงได้อาศัยทหารหุยเหอ ปราบกบฏอาน-สื่อ ทหารหุยเหอซึ่งนับถือศาสนาหุยจำนวนไม่น้อยถือโอกาสลงหลักปักฐานในดินแดนจีน ถ้าผู้อ่านท่านอ่านประวัติศาสตร์ จะพบว่าพวกอรับค้าเก่ง ค้าทั้งทางทะเลและทั้งทางบก อรับใช้เส้นทางทะเลเข้ามาค้ากับจีนที่เมืองก่วงโจว เฉวียนโจว หังโจว และหยังโจว ฯลฯ บางส่วนเข้ามาแล้วก็ตั้งบ้านเรือนอยู่ถาวร  มุสลิมอรับบางคนก็แต่งงานกับชาวฮั่น และก็สร้างมัสยิดแห่งแรกในแผ่นดินจีน เรียกว่า "ชิงเจินซื่อ"

พอมาถึงสมัยราชวงศ์ซ่ง อรับเริ่มเข้าจีนมากขึ้น เมื่อมาอยู่รวมเป็นชุมชนแล้วก็ตั้งมัสยิด เช่น มัสยิดหไหวฺเซิ่งที่เมืองก่วงโจว มัสยิดชิงจิ้งที่เมืองเฉวียนโจว ฯลฯ มัสยิดดังพวกนี้สร้างในสมัยราชวงศ์ซ่งทั้งนั้นนะครับ

ถึงสมัยราชวงศ์หยวน ชนชั้นปกครองของจีนส่วนใหญ่เป็นคนมองโกล นอกจากมองโกลแล้วยังมีพวกเซ่อมู่ พวกเซ่อมู่มาจากดินแดน ตะวันตกของจีน ส่วนใหญ่เป็นมุสลิม ในสมัยราชวงศ์หยวนนี่แหละครับ ที่พวก "หุยหุย" ดังมาก "หุยหุย" เป็นคำภาษาจีนที่ใช้เรียกทายาท ของมุสลิมดั้งเดิมที่อยู่ในแผ่นดินจีน ในยุคของราชวงศ์นี้ มีการสร้างสำนักศึกษาที่สอนเฉพาะพวกหุยหุยเป็นพิเศษ

ถึงยุคของราชวงศ์หมิง พระเจ้าหมิงไท่จู่ให้ความเคารพต่อศาสนาอิสลามมาก ขนาดให้สร้างมัสยิดที่เมืองจินหลิน พอถึงรัชสมัยของพระเจ้าหมิงเฉิงจู่ พระองค์ได้ออกพระราชโองการให้คุ้มครองศาสนาอิสลาม ผู้อ่านท่านคงจะเคยได้ยินชื่อของวีรบุรุษจีนคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้บุกเบิกทะเลตะวันตกสำเร็จ คือ เจิ้งเหอ ท่านผู้นี้ก็นับถือศาสนาอิสลาม  เป็นมุสลิมมาจากมณฑลหยุนหนาน พ่อและปู่เป็นฮุจญาตที่เคยไปประกอบศาสนกิจที่บัยตุลลอฮฺในนครมักกะฮฺมาแล้วด้วย

ในยุคของราชวงศ์ชิง ผู้นับถือศาสนาอิสลามในดินแดนจีนกระจัดพลัดพรายอยู่ในทุกเมืองและทุกมณฑล มุสลิมอยู่ที่ไหนก็จะรวมกลุ่มกันประกอบศาสนกิจ และอยู่กันเป็นกลุ่มไม่กระจัดกระจาย มีองค์มติความศรัทธาในอัลลอฮฺและนบีมุฮำมัดอย่างเข้มแข็ง  มีองค์การ  องค์พิธีกรรม และองค์วัตถุทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรมชัดเจน  จนเป็นที่หวาดระแวงของราชสำนักชิง

ราชวงศ์ชิงเป็นพวกแมนจู ที่เข้ามายึดอำนาจจากราชวงศ์หมิง ได้สำเร็จ พวกนี้มีนโยบายต่อพวกฮั่นโดยใช้ทั้งไม้อ่อนและไม้แข็ง

ไม้อ่อนคือ ดูแลคนในราชวงศ์เก่าที่เข้ามาสวามิภักดิ์อย่างดีพิเศษ ไม้แข็งก็คือ ฆ่าทหารและราษฎรทุกคนที่ต่อต้าน ห้ามการรวมกลุ่ม ห้าม ตั้งสมาคม นโยบายของราชวงศ์ชิงที่มีต่อพวกมองโกลคือ ใช้ประโยชน์จากพละกำลังของพวกมองโกล ผูกน้ำใจชนชั้นสูงของชนเผ่าและก่อตั้งทหารแปดกองธงขาวมองโกล ไม่ให้ชาวมองโกลศึกษาภาษาฮั่น เพื่อทำให้คนมองโกลขาดโอกาสก้าวหน้าทางภูมิปัญญาความรู้

ส่วนนโยบายที่ราชวงศ์ชิงมีต่อพวกทิเบตก็คือ ยกย่องนิกายลามะที่ชาวบ้านเสื่อมศรัทธา ไม่ให้มีการติดต่อกันระหว่าง คนทิเบตกับฮั่น ห้ามแต่งงานข้ามเผ่า ทิเบตจะแต่งกับฮั่นไม่ได้ เพราะราชวงศ์ชิงแมนจูไม่ต้องการให้สังคมทิเบตพัฒนา

นโยบายที่มีต่อพวกชนกลุ่มน้อยทางตะวันตกเฉียงใต้ ราชวงศ์ชิงให้เลิกระบบเจ้าสืบตระกูลของพวกชนกลุ่มน้อย ทั้งเผ่าแม้ว เผ่าเย้า ฯลฯ จึงไม่มีเจ้าตั้งแต่สมัยในยุคของราชวงศ์ชิงเป็นต้นมา เมื่อหมดระบบเจ้าแล้ว จึงค่อยๆทยอยส่งขุนนางจากส่วนกลางลงไปปกครอง

ส่วนในดินแดนซึ่งปัจจุบันคือเขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ ประชากรส่วนใหญ่ของดินแดนนี้เป็นมุสลิม  นับถือศาสนาอิสลาม  ราชสำนักชิงใช้วิธีสร้างความแตกแยก  ทำให้ผู้นับถือศาสนาอิสลามและผู้นับถือ ศาสนาอื่นเกลียดชังกัน  นอกจากนั้น  ยังสนับสนุนให้เกิดนิกายใหม่ๆ ในหมู่ คนมุสลิมเพื่อให้รวมกันไม่ได้

นโยบายของแต่ละราชวงศ์ของจีนที่มีต่อผู้คนแต่ละเผ่าพันธุ์นี่น่าศึกษาครับ  ผู้นำหลายประเทศไปศึกษายุทธศาสตร์ควบคุมคนเผ่าพันธุ์อื่น  ศาสนาอื่นของจีน  และนำมาใช้ในประเทศของตน  ประเทศ ต่างๆเหล่านี้จึงอุบัติความขัดแย้งอย่างรุนแรงเมื่อโลกเข้าสู่ยุคโลกาภิวัตน์ เมื่อโลกมีอินเตอร์เน็ต ปิดปังข้อมูลอะไรกันไม่ได้.

 :) ที่มาคอลัมน์ : เปิดฟ้าส่องโลก, นิติภูมิ นวรัตน์, หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ (ฉบับวันพุธที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ.2552)

นโยบาย "แบ่งแยกแล้วปกครอง" นี่เอง  :-[

นอกจากจีนจะใช้แล้ว ก็เห็นจะมีอังกฤษอีกชาติที่นำมาใช้กับอินเดียจนพวกนับถือศาสนาฮินดูกับศาสนาอิสลามเกิดความขัดแย้งมองหน้ากันไม่ติด จนเกิดสงครามกลางเมืองแล้วแยกออกเป็นอินเดีย ปากีสถาน และบังกลาเทศในที่สุด  :-\

   ลุงปูก็ว่าไป555555555

 ::014:: ขอบคุณครับ ได้ความรู้มาก ผมทึ่งในความรู้ความสามารถของคนจีนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ทั้งเรื่องการปกครอง การสงคราม ทั้งปราดเปรื่องทั้งเฉลียวฉลาด จนทำให้เกิดตำนานขึ้นหลายๆเรื่องให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา จนมาเดี๋ยวนี้ จีนใกล้จะได้เป็นมหาอำนาจของโลกแทนอเมริกาแล้ว  คนจีนนี่เก่งจริงๆ


ขอบคุณครับ

 :VOV: ยังมีเรื่องอาหารจีนอีกครับ ที่ขึ้นชื่อ...

จ๋อ รอ เจี๊ยะ

เชียเชี่ย (จำไม่ค่อยได้ อิอิ)

มีคนพูดตลกครับพี่วัฒน์
อาหารจีนที่ที่สุดหากินได้ที่อื่นแต่ไม่ใช่ในเมืองจีน เช่น เยาวราช ฮ่องกง
เห็นจะจริงผมไปเที่ยวคุนหมิงมา....โหน่าเบื่อเจอแต่ปลามีก้าง เป็ดปักกิ่งมันเละๆ ผักที่ไม่รู้เอาอะไรไปรด

 :) อาหารจีนที่ขึ้นชื่อที่สุดต้อง อาหารกวางตุ้ง ครับ
อาหารกวางตุ้ง เป็นอาหารที่คนรู้จักกันไปทั่วโลก เพราะชาวกวางตุ้งได้อพยพไปอาศัยตามต่างประเทศเป็นจำนวนมาก หลายคนบอกว่าเป็นอาหารที่ดีที่สุด เพราะแถบกว่างต่งมีอากาศดี จึงปลูกพืชผักได้หลากหลายยิ่งกว่าภาคใดๆ ของประเทศ

อาหารกวางตุ้งมีความหลากหลายการใช้เครื่องปรุง และความสดของเนื้อผัก พ่อครัวกวางตุ้งยินดีรับความรู้เรื่องอาหารจากต่างชาติ สิ่งที่นำมาประกอบมีทั้งผลไม้ พืชผัก นานาชนิด รวมถึงอาหารทะเลอย่าง กุ้ง ปลา เป็นต้น กรรมวิธีในการทำมีทั้งทาน้ำมันย่าง ผัดไฟแรง และการนึ่ง ไก้ย่างกับหมูย่างนับเป็นอาหารขึ้นชื่อของทางกว่างตง

อาหารชื่อดังของคนกวางตุ้ง ได้แก่ ติ่มซำ มีรสชาติยอดเยี่ยม และมีให้เลือกหลายรส เช่น ไส้หมูแดง ไส้หมู ไส้ครีม เผือกทอด เป็นต้น ตามภัตตาคารและโรงน้ำชา จะมีพนักงานเข็นรถเล็กๆข่ยติ๋มซำบนถาดไม้ไผ่ อุ่นร้อนๆให้กับ ลูกค้าตามโต๊ะ ถึงแม้ว่าโดยปกติแล้ว ชาวจีนจะไม่นิยมกินของหวานกันสักเท่าใดนัก แต่บนรถติ๋มซำมักจะมีขนมทาร์คัสตาร์ด กับเต้าฮวยเลมอนด์วางขายอยู่ด้วย

ขอบคุณครับพี่วัฒน์ +

ผมอยากจะเริ่มต้นตรงเยาวราชก่อนแล้วค่อยๆขยายปริมณฑลในการชิมออกไป....ออกไป.....เจ๊โอ..อยู่ไหน...

พี่ๆ ลงท่าน้ำ เตรียมออกทะเลซะแล้ว อิอิ