เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

      คือตั้งแต่คุณแม่ผมเสียไปเมื่อปีที่แล้ว คุณพ่อผมก็ยังซึมๆไม่หาย

เนื่องด้วยคิดถึงคู่ชีวิตที่จากไป ลูกๆก็ทำงานเห็นหน้ากันวันละไม่ถึง 30 นาทีด้วยซ้ำ

ก็จะมีแต่หลานที่กลับมาจากโรงเรียนตอนเย็นก็พอให้คลายเหงา คลายคิดมากได้บ้าง

ทีนี้คุณพ่อผมบอกว่า ไม่ค่อยมีแรง บางครั้งก็กินอะไรไม่ค่อยได้

( แต่ผมสังเกตุว่าถ้าอยู่กันพร้อมหน้า พ่อผมจะกินได้ปกติ หรือลูกสาวกลับมาเยี่ยมพาไปกินข้าวนอกบ้านก็จะกินได้ปกติ )

คงเป็นสภาพจิตใจที่ส่งผลต่อร่างกาย

ทีนี้ผมห่วงมากๆว่า การที่พ่อผมไม่ยอมไปตรวจร่างกายและมักจะบอกว่าสบายดี นานๆจะหลุดบอกความจริงมาสักครั้ง

ผมเลยถามเพื่อนๆพี่ๆว่า ถ้าคุณพ่อผมไม่ยอมไปตรวจร่างกายโรงพยาบาล

ผมจะหาอาหาร และ ยาบำรุ่งอะไรให้คุณพ่อผมกินดีครับ  ( ขอโทษทีครับผมถามโง่ๆจริงๆ )

ผมว่า  อาหารใจ  มาอันดับต้น ๆ
แล้วอย่างอื่นจะค่อย ๆ ดีขึ้นเอง ครับ

              ท่านคงเหงาครับ  น่าจะเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้า ...... แนะนำให้พบแพทย์ครับ

              การที่ต้องอยู่คนเดียวทำให้ฟุ้งซ่านคิดมาก หรือน้อยใจตัวเองสารพัด ...... หางานให้ท่านทำสักอย่างน่าจะดีครับ

              เช่นช่วยงานด้านตรวจสอบบัญชี หรือค่าใช้จ่ายภายในครอบครัว   ปลูกต้นไม้ เลี้ยงสัตว์ เช่น สุนัข แมว เป็นต้น

เห็นด้วยกับคุณ PU45 ครับ
เมื่อก่อนพ่อผมก็เป็นอย่างนี้ครับ เหงาครับ บางครั้งก็น้อยอกน้อยใจ ลูกหลาน
วิธีแก้ก็ต้องหาอะไรที่ให้ท่านทำแก้เหงา ได้พบปะพูดคุยกับคนอื่นๆบ้าง ได้ทำกิจกรรมอื่นๆบ้าง
ตอนนี้ไม่เป็นแล้วครับ แต่เรื่องพาไปตรวจสุขภาพนี่ ดื้อไม่ยอมไปเหมือนกัน
แต่สุดท้ายก็ยอมไปถ้าไปพร้อมกันหลายๆคนกับลูกๆหลานๆครับ

เห็นด้วยพา ท่านไปเที่ยวนอกบ้านบ้าง น่าจะช่วยได้บ้างครับ

พ่อผมก็ไม่ยอมเหมือนกันครับ  สุดท้ายแม่และน้องสาวต้องออกอุบายพาไปเที่ยวแต่ขอแวะรพแห่งหนึง
ที่มีสาขาต่างจังหวัดท่องเที่ยว ต้องแอบนัดหมอก่อน แล้วแวะเข้ารพ ตรวจร่างกายก่อนไปท่องเที่ยวที่อื่นต่อครับ

 ;D ต้องพยายามหาทางคลายเหงาให้ท่านครับตาณัฐ แล้ววันไหนผ่านไปจะแวะไปนั่งคุยครับ ;D

พาพ่ไปยิงปืนถ้าท่านชอบ
หาเน็ตให้ท่านคุยกับสมาชิกเว็บนี้  วันหนึ่ง 8 ชม. อาจไม่พอเวลาผ่านไป เร๊ว เร็ว

ให้ท่านอยู่กับปัจจุบันให้มากขึ้นครับ

 ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆทุกท่านครับผม

เมื่อ 2 - 3 เดือนก่อนจะมีผู้ที่เผยแพร่ศาสนาเป็นชาวอเมริกา 1 คน , สวีเดน 1 คน , ญี่ปุ่น 1 คน

แว๊ะเวียนมาหาพ่อผมที่บ้านเสมอ ช่วงนั้นพ่อผมดูไม่ซึม ไม่เศร้า

แต่ตอนนี้ไม่ได้มาหาแล้วก็คงเหงาๆครับ

ส่วนผมกับเมียก็อยู่ที่งานวันละ 13 ชั่วโมงตลอด 7 วัน

เพื่อนๆมาหาทีก็ใช้วิธีลางานเอา  

ตอนนี้พยายามหาอาชีพที่มีเวลาอยู่กับบ้านเยอะๆ แต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี

ทุนรอนพอจะมีบ้าง......

ลองหากิจกรรมอื่นๆ งานอดิเรก ให้ท่านทำดูครับ ถ้าอยู่ว่างๆจะรู้สึกเหงา

แต่สวนทางกับพ่อผมเลยครับ... อยู่บ้านว่างๆมาก ท่านไม่เหงาแต่จะบ่นเรื่องนี้เรื่องนั้นแทน  ;D

..เรื่องภายในครอบครัว.. ::014::

ลองหาอะไรให้ท่านทำซิครับ ดูพระ เลี้ยงหมา ปลา ไก่แจ้ กล้วยไม้ จะได้ไม่เหงาครับ

       

อย่าปล่อยใว้นะครับรีบพาท่านไปตรวจ เพราะคุณยายผมเคยมีอาการดังกล่าวซึมเศร้าไม่อยากออกไปไหน จากก่อนที่เป็นคนขยันอยู่ไม่ติดบ้าน

พาไปหาตรวจหมอบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า....แต่ผิด  มาช่วงหลังอาการหนักมาพบความจริงว่าท่านเป็นโรคเส้นเลือดในสมองตีบ..จึงทำให้ซึมเศร้าไม่มีแรงไม่อยากออกไปไหน เอาแต่นอน

โชคดีที่รักษาทันจึงไม่เป็นอัมพฤกษ์ครับ

พามายิงปืน เล่นเนต สิครับ

หรือสอนเล่นพวก ไฮไฟฟ์ อะไรพวกนี้ ท่านจะได้ไม่เหงาเวลาอยู่บ้าน หรือหาวันลาพาท่านไป ตจว หรือ ต่างประเทศ ก็ดีนะครับ

พ่อผมไปตรวจเจอมะเร็งลำไส้ใหญ่ หมอบอกเอาอยู่นัดผ่าพรุ่งนี้ศรีนครินทร์ขอนแก่น พี่น้องยังหวั่นๆกันอยู่เลย.... ::004::

เอาใจช่วยค่ะคุณณัฐ ตอนนี้คุณณัฐก็ทราบแล้วหนิคะ ว่าจริงๆแล้วคุณพ่อรู้สึกอย่างไร ต้องการอะไร ซึ่งจริงๆแล้วท่านเหงาอ่ะค่ะ หากความเหงาถูกปลดปล่อยโดยลูกๆหลานๆแล้ว...จะเพอร์เฟ็กซ์สุดค่ะ แต่หากไม่ได้หรือไม่เพียงพอก็ต้องมีงานให้ท่านทำเช่น เลี้ยงสัตว์ ปลูกต้นไม้อ่ะค่ะ ;)


ขอให้คุณพ่อคุณพนธ์ผ่านพ้นกับการผ่าตัดไปด้วยดีค่ะ ::014::

  ขอให้ท่านปลอดภัยและหายป่วยนะครับ

ขอบคุณครับคุณโอ ครั้งนี้ครับที่สามแล้วครับ ไส้ติ่ง นิ้วในไต ครั้งนี้มะเร็ง... ::014::

ขอบคุณครับพี่... ::014::

 ขอบคุณทุกๆท่านอีกครั้งครับผม

มีต้นไม้ , กล้วยไม้ , ปลา 2 โอ่งเลี้ยงปลา แล้วครับ

ว่าจะไปหาตัวต่อ ( พวก model รถ เรือ ) มาให้เล่นแก้เซ็งครับ



ขออวยพรและขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อของคุณพนธ์_  หายป่วยในเร็ววันครับผม

ว่าจะไปหาตัวต่อ ( พวก model รถ เรือ ) มาให้เล่นแก้เซ็งครับ



อันนี้ ผมก็เล่นอยุ่ครับ มีท่าน ตึกเล่นด้วย

ครับลุงART   ;D ........( แซวเล่นจ้า ) :D

ถ้าท่านไม่ยอมไปตรวจร่างกาย

....ลองให้หลานเป็นคนที่ชวนท่านไปตรวจร่างกายสิครับ ;D

ไม้เด็ดสำหรับผู้สูงอายุครับ....

ประเภทปู่จ๋าหนูรักปู่นะหนู่อยากให้ปู่ไปตรวจร่างกาย....ปู่ไม่รักหนู่เหรอ.....(ปู่ไม่อยากอยู่กับหนูนานๆเหรอ ::014:: )...ฯลฯ ปู่เป็นเสร็จหลานแน่ครับ ::002::



...อย่าลืมบอกรักท่านด้วยนะครับ  ;D ;D

ปล.อาการแบบนี้แม่ผมท่านก็เป็นครับ...ผมก็พาท่านไปเที่ยวบ้านญาติ(พี่น้องท่าน)และให้ไปอยุ่กับหลาน(ลูกของพี่สาวบ่อยๆ)พักนี้เห็นไม่ค่องมีอาการแล้วนะครับ ;D

คงต้องให้มีสันทนาการครับ   ตามชุมชนมีกิจกรรมเกือบทุกวัน   แม่ผมจันทร์พุธศุกร์เต้นแอโรบิค   หลานไปรับทีหลัง

แกอยู่คนเดียวเยอะเกินไปครับพี่ณัฐ

หาทาให้แกได้พบปะพูดคุยกับคนอื่นบ้าง...

หางานอดิเรกที่พบปะผู้คน...อย่าปล่อยให้ทำอะไรคนเดียวนานๆ

เช้าๆ พาแกไปตามสถานีอนามัย หรือ สภากาแฟใกล้บ้านก็ได้ครับ

การได้พบปะพูดคุยกับคนอยู่บ่อยๆ จะทำให้แกสดชื่นขึ้นครับ

เรื่องคนแก่ดื้อ เป็นเรื่องธรรมชาติ

พ่อผมหมอเข้าเฝือกมาให้ กลับถึงบ้านแกะออก บอกมันรำคาญ

 ;D เปิดร้านขายของเล็ก ๆ ก็ได้ตาณัฐ ทำในบ้านนั่นแหละ ผมนึกดูแล้วที่บ้านพอทำได้นะ แก้เหงาให้ท่านด้วย ;D

       เป็นกำลังใจให้ครับน้าพนธ์ ..... ถึงมือแพทย์แล้ววางใจได้ครับ สมัยนี้ทั้งเทคโนโลยี เครื่องมือ ความสามารถสูง

ผมแนะนำพาไป ยันฮี รับรอง พ่อชอบ  ::005:: ::005::

คล้าย ๆ กับผมครับ คุณพ่อผมเสียไปเมื่อสองปีก่อนตอนนี้คุณแม่ก็ไม่ค่อยสบายแรก ๆ ก็ไม่ยอมไปหาหมอครับตอนหลังอธิบายกับท่านดี ๆ ให้ท่านเข้าใจว่าเราเป็นห่วงท่านอยากให้ท่านอยู่กับเรานาน ๆ ถ้ามีหลานก็อ้างหลานเลยครับผมว่าได้ผลนะครับ ลองดู

เอาหลานเข้าล่อครับ เห็นด้วย ไปเที่ยวกับหลานหน่อย พาไปไหนไปกัน  บอกให้หลานไปเอาใจปู่เขาหน่อย เดี๋ยวก็ครื้นเครงครับ  ;D :D

ไม่แนะนำให้หวังพึ่งการตรวจร่างกายจากแพทย์เป็นทางออกครับ...

การตรวจร่างกายประจำปีนั้นเหมือนกับการตรวจเช็ครถตามระยะทาง...

อาจตรวจเจอความผิดปกติบางอย่างได้...

แต่มิใช่ทางออกสำหรับทุกปัญหาครับ...

ผมแนะนำให้ลองแวะไปที่รพ.ของรัฐใกล้ๆบ้าน...

ส่วนมากมักจะมีชมรมผู้สูงอายุหรือผู้เกษียณอายุครับ...

ปรึกษาและสมัครให้คุณพ่อมาเข้ากลุ่มได้ครับ...

ในกรณีที่ไม่มี สามารถขอคำแนะนำหรือปรึกษาจากแผนกจิตเวชได้ครับ...

ปัญหาผู้สูงอายุมีหลายแนวทางในการแก้ไขครับ...:D

วันนี้แล้วหละครับช่วงบ่ายผมคงเดินทางไปเยี่ยมท่าน ขอบคุณนะครับลุงปู ::014::

ท่านคงเหงา ซึมเศร้า ...คงต้องให้เวลากับท่านมากกว่านี้กระมังครับ พากิน พาเที่ยว เอาใจใส่ พูดคุย
พ่อผม ผมเองจะหาโอกาสนวดให้ท่านเอง  แม้ไม่เก่ง แต่ก็เสียเงินให้หมอนวดมาเยอะแล้ว ถือเป็นการคืนกำไร
....หากท่านไม่พร้อมที่จะเข้าสังคม หรือเรียนรู้อินเตอร์เน็ต...สุขทางธรรม ท่านสนใจบ้างหรือไม่ครับ.
.แม้กายเสื่อม แต่ใจเข้มข็ง ท่านจะอยู่กับเราอีกนาน  ผมว่าทำอย่างไรให้ท่านรู้สึกมีคุณค่าในตัวเอง
 บางทีผมคืนอำนาจให้คนแก่ โดยการเอาเงินใส่กระเป๋าให้แจกลูกหลานหรือซื้อของได้ด้วยตัวเอง....
หมั่นยกย่องเอาใจท่านอย่างสม่ำเสมอครับ...คนแก่มีทั้งความน่ารัก และน่าบูชาอยู่ในตัว
เพราะท่านคือ โพธิ์ทองต้นใหญ่ในบ้าน....บุญที่ทำกับบุบพการี ใครทำ ใครได้ มาลัยทองครับ

อาการของท่าน เป็นผลที่เกิดจากเหตุ อาจเป็นเรื่องของสภาพจิตใจ ที่ถูกกระทบ อย่างหนัก

มาชดเชย ทางด้านจิตใจใ้ห้ท่านก่อนดีไหม.. ชวนท่านเข้าวัด ปฎิบัติธรรม ให้หลาน ๆไปเป็นเพื่อนท่าน

จิตใจท่าน เมื่อสงบแล้ว ยังได้แนวทางปฎิบัติที่ดีด้วย..  จักเกิดผลดีกับท่านโดยตรง
แล้วอะไรที่คิดว่า ยุ่งยาก อาจกลับมากระทำได้ ง่าย ๆ ก็ได้  ครับ   ขอเอาใจช่วย ครับ ณัฐ .

ทุกวันนี้พ่อผมอายุ78 ยังไม่ยอมหยุดทำงานเลยครับนี่ยังดีว่าน้องชายผม 2 คน ไปช่วยทำอยู่ด้วย เลยคอยดูแลไปด้วยครับ ผมว่า ต้องให้เขาได้ไปทำอะไรบ้างครับ ถ้าอยู่คนเดียวที่บ้านก็จะหงอยเหงาครับ เคยอ่านเจอ เขาบอกว่าควรจะให้แกได้ใช้ความคิดบ้าง ไม่อย่างนั้นถ้าสมองไม่ได้ใช้งาน ก็จะทำให้สมองเสื่อมเร็วยิ่งขึ้นครับ พี่น้องผมก็ผลัดกันพาหลานๆ ไปเล่นกับเขาครับ เรียกได้ว่าเกือบทุกวันแกต้องเจอหลานๆ ตอนเย็น แต่ปีที่เแล้วไปตรวจร่างกาย พบว่าเป็นมะเร็งที่ลำไส่ใหญ่ ผ่าตัดแล้วครับ แต่ตรวจว่ามันมีการลุกลามไปที่ตับ แต่ไม่มาก ตอนนี้ก็ทำเคมีบำบัดอยู่ครับ 2 อาทิตย์ก็ไปนอนโรงพยาบาล 2 วันเต็มๆเพื่อให้ยา นี่ก็จะครบตามกำหนดที่หมอสั่งแล้วครับ เราต้องพยายามสังเกตอาการของเขาว่าเขามีอาการผิดปกติอะไรหรือเปล่า จะได้แก้ไขทันครับ 

ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆทุกๆท่านอีกครั้งครับผม

เรื่องนี้เป็นเรื่องครอบครัวก็จริงครับ

แต่ผมถือว่าเพื่อนๆพี่ในเวบอวป. นี้เป็นครอบครัวเดียวกันกับผมครับ

ผมจึงกล้าที่จะปรึกษาครับ  :)

::014::ขอบคุณครับ  ใจเราดวงเดียวกัน ::014::