เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมเขียนนี้จากความรู้สึกส่วนตัวนะครับ เมื่อเรามีปืนอย่างถูกกฎหมายเเล้วไม่ว่าจะทำอะไรอย่างสุจริตชน ผมว่ามีเเต่เสียกับเสีย ที่ว่ามานี้อย่างเช่นไม่ว่าคุณปกกันชีวิตเเละทรัพย์สินอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เเต่คุณก็ยังต้องเสียเวลา เสียประวัติ เสียเงินจ้างทนาย เสียเรื่องงานเรื่องการ นี้ยังไม่ร่วมถึงเวลาที่คุณพกพา หรือนำพาก็ตาม คุณเองก็มีโอกาสที่จะถูกจับ ถูกปรับ ส่วนตัวผมเองพยายามไม่ให้มีโอกาสที่ต้องใช้โดยไม่นำพาหรือทำตัวเองหรือครอบครัวให้ไปอยู่ในสถานะการ์ณเช่นนั้น
 
ผมว่าการเป็นสุจริตชนเหมือนเราอยู่ที่สว่างใครๆๆก็เห็น ถึงเเม้การทำบ้างอย่างด้วยความบริสุทธิ์ใจ ก็ยังกลับนำปํญหามาสู่ตัวเอง

เหมือนอย่างกรณีที่ ที่พ่อโดนคดีฆ่าคนตายโดยเจตนาเพราะปกป้องลูก(อันนี้ตามข่าวนะครับ) ยังตัองเสียเงินเสียทองอีกหลายตังส์ เพือสู้คดี นี้ยังไม่ร่วมเวลา หน้าที่การงาน

ผมก็เป็นเหมือนกับหลายคน ณ ที่นี้ ถึงอย่างไรผมก็ต้องมีเอาไว้ เเละต้องเตรียมเงินใว้ใช้ฉุกเฉิน

ขออนุญาตนะครับ

เสียอะไรก็พอจะหามาทดแทน หรือชดเชยได้
แต่ถ้าไม่มีปืนนี่ อาจจะ เสีย ชีวิต ซึ่งหามาทดแทนไม่ได้นะครับ

แต่ผมกลับคิดต่างกับเจ้าของกระทู้นะครับ  ผมเห็นว่าการมีปืนไว้โดยถูกต้องตามกฎหมายนั้น  "ได้"  มากกว่า "เสีย"  ครับ   :)

...ผมมองกลับกันครับ..
...ผมมองว่า เมื่อผมมีปืน..ผมมีแต่ได้กับได้..ที่แน่ ๆ คือ..
...ได้ความมั่นใจว่า หากมีเหตุร้ายกับผมหรือครอบครัว ผมสามารถที่จะใช้มันปกป้องคุ้มครองได้..

ถูกต้องครับ....คนมีปืนหรือคนเล่นปืนก็ต้องย่อมรู้และยอมรับผลของการใช้ปืนที่จะตามมาอยู่แล้วนี่ครับ   ไม่ว่ากรณีใดๆ   เสียอะไรเสียได้   เสียไปเราก็หาใหม่ได้แต่เสียชีวิตนี่เราหาใหม่ไม่ได้นะครับ....

เสียอะไรก็เสียได้ แต่ห้ามเสียชีวิต เราเองและคนในครอบครัวครับ :D

มองโลกในแง่บวกดีกว่าครับ ทุกวันนี้ผมกลับมีความสุขกับการที่มีปืนมากกว่าครับ..

เล่นอย่างรู้กฎหมาย เล่นอย่างมีความปลอดภัย... มีเรื่องกันจริงๆซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ ผมก็คงเชื่อว่าการกระทำของผมซึ่งหากกระทำไปก็อยู่ในกรอบของกฎหมายครับ ถึงแม้จะต้องเสียทรัพย์สินเพื่อการพิสูจน์ผมว่าก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ครับ  :D

มันเหมือนเครื่องมือดับเพลิงไงครับ ต้องไฟจะไหม้บ้านแล้วถึงได้ใช้งานครับ... แฮ่ๆ...

ปฎิบัติตัวให้ถุกต้องตามกำหมายครับ ใช้ปืนป้องกันตัวในเขตบ้านตัวเอง ใช้สติก่อนใช้ปืนเป็นเครื่องตัดสิน
อย่างกรณี พ่อโดนแจ้งข้อหาเจตนาฆ่าคน ถ้าเป็นเรื่องที่พ่อไปช่วยลูกที่โดนนักเรียนร่วมโรงเรียนทำร้าย
ก่อนที่พ่อจะขับรถพาปืนออกจากบ้านไปโรงเรียนเมื่อทราบข่าวลูกโดนรุ่ม พ่อควรจะโทรแจ้งตำรวจท้องที่ หรือโรงพักใกล้ที่สุด
ให้ตำรวจท่านไปช่วยระงับเหตุที่โรงเรียนน่าจะเหมาะสมกว่า การขับรถไปช่วยลูกด้วยตัวเองเพียงลำพัง

อย่างน้อยมีปืนถูกต้องตามกฏหมาย โทษเบากว่าปืนผิดกฏหมาย คือ ผ่อนหนักเป็นเบาขอรับ  ::008:: ::008:: ::014::

เห็นด้วยครับ... เสียเงินเสียทอง... ยังพอหามาทดแทนได้... แต่เสียชีวิตหรือเสียคนที่เรารัก... ไม่มีอะไรมาทดแทนได้ครับ...

ได้เป็นเจ้าของ ,ได้เล่นเป็นกีฬา,ได้ฝึกสมาธิ,ได้มิตรในสนาม,ได้สังคมใหม่ๆ,ได้ความรู้จากเพื่อนๆ ฯลฯ

 เหรียญมีสอนด้าน คิดแตกต่างแต่ไม่แตกแยกนะครับ ;D ::007::

      มองหลายๆความคิด ก็คงมีความรู้สึกคล้ายๆกันของคนที่มีปืนในครอบครอง คนที่ไม่ได้เป็นเจ้าหน้าที่บ้านเมือง
คนเหล่านี้ต่างน้อยอกน้อยใจเหมือนๆกัน กรณีถุกตรวจค้นจับกุม เพราะได้ใบอนุญาตมีใช้อาวุธปืนกระบอกนี้จากนาย
ทะเบียนแล้ว ทั้งๆที่ใบป.4 ได้พยายามอ่านแล้วหลายๆสิบเที่ยว ไม่มีข้อความตอนใด ระบุว่าให้ใช้เฉพาะในเขตบ้าน
เลขที่ที่ได้รับอนุญาตเท่านั้น
      คนที่ได้รับอนุญาตให้มีป.4 ได้ ต้องถูกตรวจสอบจากทางราชการอย่างเข้มงวด ตั้งแต่การต้องตรวจพิมพ์ลายนิ้ว
มือ ต้องได้รับการรับรองจากผู้กำกับหรืองรองฯในพื้นที่ ต้องได้รับการรับรองจากกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน หรือนายกเทศมนตรี
ในจะสนามนามยิงปืนรับรองว่าเป็นบุคคลที่สามารถใช้อาวุธปืนอย่างปลอดภัย และกว่าจะได้ใบป.4 ก็ต้องมีการทดสอบ
ความอดทนกับการรอ
     แต่ทำไมในเมื่อได้รับใบอนุญาตให้มี-ใช้ซึ่งอาวุธปืนกระบอกนั้นๆแล้ว ผมจะใช้ปืนกระบอกนั้นไปยิงที่สนาม มันยัง
เป็นความผิดอีกหรือ บ้านผมไม่ใช่สนามยิงปืน จะได้ใช้เพาะในบ้าน
    สรุปก็คือ ไม่ว่าจะมีใบอนุญาตหรือไม่มี ก็ถูกจับกุมได้เหมือนกัน บางคน อุตส่าห์เสียเงินมากมายเพื่อซื้อปืนถูกฎหมาย
ได้มาแล้วก็ยังต้องหลบๆซ่อนๆ ไม่เห็นว่าจะป้องกันชีวิตและทรัพย็สินตรงไหนเลย มีแล้วใช้ป้องกันไม่ได้
    ที่ได้ก็คือความรู้สึกที่โกหกตัวเองว่า เรามีปืนถูกกฎหมาย แต่ต้องคอยหลบๆซ่อนๆ จะเอามาป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน
ไม่ได้ มีใครสามารถรู้ได้ล่วงหน้าครับว่า เหตุร้ายจะเกิดกับเรา เราจะถูกจี้ ปล้น หรือถูกโจรกรรมทรัพย์สินวันใหน เวลาใหน
บ้าง
    สรุปก็คือเสียเงินไปเยอะหวังจะได้ป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน แต่พอได้มาแล้ว หันไปมองพวกที่เล่นปืนเถื่อน แล้วมา
เทียบกับตัวเรา ต้องหลบๆซ่อนๆ ไม่ต่างกันเลย

ครอบครองอาวุธปืนแล้ว...ก็ต้องศึกษาข้อกฏหมายที่เกี่ยวข้อง...เพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติ....รู้ขีดจํากัดว่าอะไรควรไม่ควรทํา....

อย่าใช้ความรู้สึกส่วนตัวมาตัดสิน.......

ได้เท่านี้....มีคุณมากกว่าโทษครับ.....

มีปืนที่ถูกกฎหมายดีกว่าไม่มีนะครับ มีไว้จะใช้ตอนไหนก้ได้ ดีกว่าจะใช้แล้วไม่มี  ขนาดร้านทอง  ธนาคาร มียามมีตำรวจ ยังโดนปล้นครับ

ในแต่ละมุมของชีวิต ล้วนมีได้มีเสียเป็นส่วนประกอบเสมอครับ ;D

 เคยมีสมาชิกบางท่านเคยโพสว่า....... มีปืนถูกกฎหมายแท้ๆ ยังต้องหลบๆซ่อนๆเหมือนมียาบ้าไว้ในครอบครอง......

ทุกสื่งทุกอย่าง  มีทั้งข้อดี-ข้อเสีย  ฉะนั้นวางใจให้เป็นกลางแล้วพิจารณาใหม่จะเห็นข้อดีมากกว่าข้อเสียแน่นอน  ไม่งั้นทุกคนที่มีปีนถูกกฎหมายจะซื้อปืนกันทำไมแต่ละกระบอกก็ไม่ไดถูกๆๆจริงไหม ::014:: ::014:: ::014:: ::014::

แต่พวกเราคอปืนก็แปลกนะครับ ยิ่งอยากได้มาครอบครองขึ้นเรื่อยๆ ;D

เข้าหลัก "มัชชิมา ปะติปะทา" แต่ทว่า ทำยากมากทีเดียวครับ :D

ถ้าไม่อยากหลบๆซ่อนๆทำให้ถูกต้องซิครับ  ขนาดคนมี ป.12  ยังต้องพกอย่างมิดชิดเลยจริงไหมครับ

ทำใจให้ทำชั่วอยากกว่าเลยครับ

ยิ่งได้มายากเท่าไหร่ยิ่งรักและถนอมมากๆๆว่าจริงไหมครับ(ปืนครับ)

ถ้าเอาเฉพาะกรณีพ่อออกมายิงหน้าแข้งไอ้นักเลงขาสั้นเพื่อปกป้องลูก เสียทั้งหมดอย่างมากก็แค่เสียเงิน ตกงาน ติดคุก มันเทียบไม่ได้เลยกับการที่ต้องเบิกตาดูลูกตัวเองถูกพวกมันรุมเอามีดสับเละ  เป็นพ่อบางคนอาจจะไม่ยับยั้งชั่งใจอะไรทั้งสิ้นครับไม่ยิงแค่หน้าแข้งด้วยตายแล้วจะตกนรกขุมไหนก็ชั่ง 

เพื่อนร่วมอุดมการณ์ครับ

เมื่อต้องการใช้มีหรือเมื่อต้องการใช้ไม่มี   อยู่หรือตาย=ชีวิต(ถูกต้องตามกฏหมายนะจ๊ะพี่น้อง)

  ตอนเด็กๆ บ้านอยู่หลังเขา รู้ว่าถ้าบ้านไหนมีปืนและมีพ่อบ้านที่ใช้ปืนเป็น  บ้านนั้นลูกๆ จะมีอาหารโปรตีนอุดมสมบูรณ์
  เริ่มรับราชการนอนกอดปืนตลอดเหมือนเพื่อนตาย  เนื้อตัวจะเป็นยังไงก็ไม่สนขอให้ปืนสะอาด  ใช้งานได้
  ปัจจุบันมีปืนเป็นเพื่อนให้อุ่นใจและมั่นใจในการปกป้องสิ่งที่เรารัก
  อนาคตกำลังจะกลับไปอยู่กับปืนยิ่งกว่าเดิมแน่
  ดูแล้วคิดว่าการมีปืนไม่เสียนะครับ 

กฏเหล็กของผมนะครับ  รักและดูแลอย่างทะนุถนอม  และมัน(ปืน)จะไม่ทรยศเวลาที่จำเป็นต้องใช้จริงๆ

คิดดี  ทำดี  มีชัยไปกว่าครึ่ง

งง

ผมงงท่านมากกว่าครับ.....โพสท์เยอะจนผมงง.....

อ๋อ .... คิดกันคนละแง่มุมนะครับท่าน
1.ประเด็นเป็นคดีความ ......แน่นอน การยิงคนถึงเจ็บ ถึงตาย  เจ้าหน้าที่บ้านเมืองท่านก็ต้องขอตัวไว้ดำเนินคดีก่อน เข้าใจท่านเหอะ ท่านก็ไม่อยากทำคุณหรอกครับ แต่กฎหมายมันบังคับให้เจ้าหน้าที่ผุ้รับผิดชอบต้องทำอย่างนั้น
2.การกล่าวอ้าง  ทีนี้ก็อยู่ที่ว่า ท่านยิงด้วย สาเหตุอะไร ป้องกัน จำเป็น บันดาลโทสะ หรือ ประมาท ก็เป็นเรื่องที่ท่านกุ ขึ้นมา กล่าวอ้างขึ้นมา ท่านก็ต้องนำสืบกันไปครับ
3.สุดท้าย หากท่านป้องกันตัวจริงๆ สมเหตุ สมผล  ท่านสามารถพิสูจน์ได้จริง การกระทำของท่านที่ทำให้คนตายเพราะปืนของท่าน จะไม่เป็นความผิด ท่านก็ไม่ต้องติดคุก หรือท่านมีเหตุจำเป็น ก็ไม่ต้องรับโทษ ถ้าท่านพิสูจน์ได้

แต่ถ้าท่านบันดาลโทสะยิงไป ก็ต้องดูตามความหนักเบาของเหตุที่เขา ทำให้ท่านยิงเขาไป ก็ว่ากันไป ว่าระดับความรบกวนจิตใจท่านแค่ไหน สมควรหรือไม่ที่ทำให้ท่าน โมโห แล้วเปรี้ยงออกไป
หรือทำปืนลั่นใส่ชาวบ้านตาย อันนี้ท่านก็ต้องรับความจริงว่าท่านก็มีส่วนผิดในการไม่ดูให้ดี ไม่ใช้ความระมัดระวังตามสมควรของคนเล่นปืน เพราะถ้าไปอบรมยิงปืนเสียหน่อย ปืนลั่นก็อาจไม่โดนใคร เพราะหันไปทางปลอดภัยอยู่เสมอ

แต่ถ้าท่านไม่มีปืนไว้  หากมีเหตุเกิดกับท่านแล้ว ท่านจะไม่มีโอกาสได้ทำให้สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นเลยนะครับ

มีปืนไว้ ไม่เสียกับเสียหรอกครับ ถ้า มี.............สติ..................ครับ

ส่วนเรื่องคดีตามข่าวหนังสือพิมพ์ ก็ฟังหูไว้หูเหอะครับ กว่าเรื่องมันจะลงหนังสือพิมพ์ อะไรๆ มันผ่านอะไรๆ มาหลายๆอย่าง บางครั้ง ข่าวที่ลงอาจไม่ใช่เหตุการณ์แท้จริงซักเท่าไหร่ก็ได้นะครับ.....ท่านที่เคยประสบกับตัวเองคงเข้าใจ....

เสียเงินวิ่งคดี ดีกว่าติดคุก ติดคุกเพราะยิงฝ่ายตรงข้าม ดีกว่าทูกฝ่ายตรงข้ามยิงตาย ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ

ถ้าท่าน Thai0  ไม่อยากมีก็ไม่ต้องซื้อครับ  ผมซื้อใช้เอง  เวลาท่านต้องการใช้ท่านจะคิดได้  แต่บางครั้งอาจไม่มีซักเสี้ยววินาทีให้คิด  :D

  ::002:: จริง  แท้  แน่นอน  ครับท่าน

ยอมเสียทุกอย่าง........ยกเว้นชีวิตครับ

ลึกๆ ก็คิดเหมือนกับท่านจขท ครับ ถ้าคิดว่ามันคือปืน และเจตนาจะไว้ใช้ตามวัตถุประสงค์ของปืนจริงๆ ผมว่าเสียมากกว่าได้ครับ

แต่ผมคิดอีกมุมครับ ....คือคิดว่าเป็นของเล่น ...... มันก็สร้างสรรค์ได้ครับ  ไว้ยิงแก้เครียด ออกกำลังกาย มีเพื่อน มีสังคมเพิ่ม เรียนรู้ระบบกลไล....  

แต่สุดท้ายปืนก็คือปืน ......เพื่อนยามยาก เพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจเวลาเราไม่มั่นใจในสถานการณ์  เพื่อนที่คอยปกป้องเรายามอันตรายใกล้มาถึงตัว ...เป็นทางรอดสุดท้าย  

ผมเลือกชีวิตครับ เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้

        คะนึงเพียงผิวเผิน .... อาวุธปืนใช่เป็นสิ่งมีประโยชน์ ..... ชีวิตประจำวันมีสักกี่คนที่ได้ใช้


        แต่สำหรับตัวผมแล้ว .... มีเพราะรัก มีเพราะชอบ มีแล้วไม่ใช้ ดีกว่า ..... จะใช้แล้วไม่มีครับ .... มองให้ลึกถึงคนที่เรารักเราห่วง (ตัวเรานี่แหละ)

ปืนมีไว้เพื่อปกป้องชีวิตและทรัพย์สิน เมื่อมีแล้วหากมีเหตุป้องกันตัวก็ต้องใช้ เรื่องอื่นไม่ต้องพูดถึงครับ
หากไม่มีปืนก็ไม่อาจปกป้องชีวิตทรัพย์สินได้
ที่ จขกท.พูด น่าจะหมายถึงกรณีมีปืนแล้วจะพกจะพาไปไหนมาไหนก็ลำบาก เพราะถ้าตำรวจตรวจพบก็เป็นคดีความเสียเวลา ค่าทนาย ฯลฯ
ตรงนี้ผมเห็นด้วยครับ  กับสุจริตชนคนที่ต้องมีปืนไว้ป้องกันตัวครับ
แง่หนึ่งก็จำต้องมี  อีกแง่หนึ่งก็กลัวตำรวจจับเพราะไม่มีใบพก ( น่าเห็นใจ )
 ::014::

พิจารณา ให้ถ่องแท้และลึกพอ ก็จะเห็นคุณค่า  ;D

ปืนเสมือนเขี้ยว เล็บ ของมนุษย์ ใช้ป้องกันตัวเอง และครอบครัว....
           หากไม่มีปืน ก็เสมือนไม่มีเขี้ยว เล็บ  ย่อมถูกรังแก  จากผู้ที่แข็งแรงกว่า...
                   สัตว์โลก มีผู้ล่า กับผู้ถูกล่า  ปืนของมนุษย์ เสมือนเขี้ยว เล็บ  เป็นผู้ล่าและป้องกันการถูกล่าโดยสุจริต...

สิ่งเดียวที่ผมได้จากการซื้อปืน คือ ความพึงพอใจ

ด้วยความเคารพนะครับ  คนที่พูดว่ามีปืนแล้วมีแต่เสียกับเสีย  แสดงว่าท่านนั้นยังไม่เคยมีประสบการณ์
ที่จำเป็นต้องใช้อาวุธปืนในการป้องกันตนเอง
 
สำหรับส่วนตัวผมแล้วเมื่อก่อนไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะมีเหตุจำเป็นต้องใช้อาวุธปืนในการป้องกันตนเองเพราะ
คิดว่าถ้าเราไม่ไปทำอะไรเขา  เขาก็ไม่น่าจะทำอะไรเราแต่คนอื่นไม่ได้คิดแบบเราทุกคนนะครับ
 
ผมเคยมีประสบการณ์ต้องใช้อาวุธปืนในการป้องกันตนเอง  ครั้งแรกก็ตอนรับราชการอยู่ที่ปัตตานี 
ส่วนอีกครั้งก็หลังจากกลับขึ้นมาจากปัตตานีแล้ว  แม้ไม่ได้ใช้อาวุธปืนยิงอีกฝ่ายหนึ่งเพียงแต่แสดงอาวุธปืน
และยิงขึ้นฟ้าเพื่อให้อีกฝ่ายหยุดพฤติกรรมที่เป็นภัยคุกคามกับเราเท่านั้นซึ่งก็ได้ผลอีกฝ่ายหยุดพฤติกรรมอัน
นั้นและหนีไปทันที  แต่ถ้าเค้าไม่หยุดผมก็คงจำเป็นต้องยิง  แม้จะต้องเสียเวลา  เสียประวัติ  เสียเงินทองบ้าง
แต่สิ่งเหล่านั้นมันหาทดแทนได้  แม้ต้องติดคุกก็ยังมีวันออก  แต่ถ้าต้องตายเท่ากับว่าจบแล้วทุกอย่างนะครับ
ทุกวันนี้ผมก็ยังกลับมานั่งคิดว่าถ้าวันนั้นเราไม่มีปืนเหตุการณ์มันคงจะแย่กว่านี้  ทุกวันนี้น้องกล็อคไม่เคยห่าง
ตัวเกินระยะเอื้อมถึงเลยครับ

สำหรับท่านที่มีปืนถ้าเคร่งครัดในกฎของความปลอดภัย และศึกษาข้อกฎหมายเกี่ยวกับอาวุธปืนให้ดี ก็เชื่อว่า
ไม่น่าจะมีปัญหาหรอกครับ  อีกอย่างโดยสามัญสำนึกของคนเราก็น่าจะพอทราบอยู่แล้วว่าอันไหนผิดอันไหนไม่ผิด
อยู่ที่ว่าจะยอมรับหรือไม่เท่านั้นเอง  ถ้าใครมีข้อสงสัยเกี่ยวกับข้อกฎหมายอย่างไรลองตั้งกระทู้ไว้  เชื่อว่าพี่ ๆ ทุก
คนในนี้พร้อมจะให้คำแนะนำที่ถูกต้องครับ

ปล.ผมเป็นคนหนึ่งที่สนับสนุนสิทธิในการใช้อาวุธปืนป้องกันชีวิตและทรัพย์สินของตนเองครับ  ::002::

ของผมมีแต่ "เสียววววววว" ครับ..........(ขออภัยท่านเจ้าของกระทู้ ถ้าผมจะออกนอกเรื่องไปหน่อย......)
......กลับถึงบ้านตอนใกล้ค่ำ...เปิดประตูเข้าไปได้ยินเสียงแม่บ้านยังก๊อกแก๊กอยู่ในครัว..........
พอผมปิดประตู....เสียงในครัวก็ดังก้องขึ้นมาพร้อมกลิ่นฉุนแสบร้อนปะทะจมูก......"บ๊ะ.....ได้กินผัดหอยลายของโปรดอีกแล้ว......ถ้าอย่างนั้นต้องเปิดเบียร์...."
ผมเปิดตู้เย็น  หยิบเบียร์  เดินไปหาหน้าเตา  กะจะหอมแก้มให้รางวัลสักหนึ่งฟอด.......เธอกำลังตักใส่จานพอดี.......
ขาชะงักค้าง.......กลิ่นหอมยั่วยวนใจ  อร่อยแน่ๆ รสชาดที่คุ้นเคย.......แต่ผมว่าผมเคี้ยวไม่ออกแน่ๆ....มันเป็นปลอกกระสุน...ครับ.... ::003::  ::003::  :~)  :~)  :~)  :~)
      คือสมัยนั้นผมยังทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ในกรุงเทพฯ....เพิ่งซื้อปืนกระบอกแรก เป็น 9 มม. แล้วมีกลุ่มก๊วนเดียวกันอยู่ 4-5 คน เพิ่งซื้อปืนกันใหม่ๆ ทั้งนั้น ว่างเป็นไม่ได้ ต้องแว่บไปสนามรด. ทันที(เพราะใกล้มาก) เห่อกันขนาดบางที่พักกลางวัน 1 ชม. ยังไปยิงเลยยย....วันหยุดก็นัดกันมาขลุกอยู่ที่สนามทั้งวัน......กลุ่มพวกผมก็มีทั้ง 9 11 .357 .22 ทั้งยาวทั้งสั้น ....... ยิงเสร็จผมเป็นคนเก็บปลอกกระสุนกลับ ก็เก็บบ้าง ไม่เก็บบ้าง กลับถึงบ้านก็เทใส่ถังน้ำพลาสติกแบบมีหูหิ้ว....ก็ปริ่มๆ จะเต็มกระป๋องอยู่แล้ว......
       โถ.......แม่คุณ.....คงเห็นสามีชอบ อยากเอาใจสามี (เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นานด้วยนะ...) เลยทำของอร่อยๆ ของชอบ ให้ผมทาน.........ผมเงี้ยะ....ซึ้งงงงงงง......
 :VOV: :VOV:

จากความคิด เจ้าของกระทู้   

         คงอึดอัดใจในการพกพาไปไหนไม่ได้สะดวก   ::009:: ::009:: ::009::

ถ้าพก ก็ต้องหลบๆ  ซ่อนๆ   เพราะกลัวโดนจับ  เสียหายหลายอย่าง   เกิดมีเรื่องเสียเงินเสียทอง




ในความคิดของผม     

              ถ้ามองในแง่ดี  กฎหมาย  ที่ห้ามพกพาปืน  ถ้าไม่มี   ป 12    ก็ช่วยให้บ้านเมือง  น่าจะดูปลอดภัยขึ้น  กว่า  ที่จะให้คน

พกพาปืนไปโดยง่าย   เต็มบ้านเต็มเมือง    เดินไปไหนต่อไหน   ใครๆก็มีปืน   คิดแล้วก็น่ากลัวครับ   

เผื่อผิดใจอะไรกันขึ้นมา   ไม่ซัดกันแหลกลาน  สนั่นหวั่นไหวไปทั้งเมืองเลยหรอ  ?  :OO :OO :OO :OO

ท่าน nuttsuka ลองไปตรวจสอบดูใหม่นะครับ........ผมว่าทุกครั้งที่เกิดเหตุซัดกันแหลกลาญ....สนั่นหวั่นไหวไปทั้งเมืองนั้น......
อย่าว่าแต่ ป.12 เลยครับ....ป.3 ป.4 พวกนั้นก็ยังไม่จบเลยครับบบบ.....
       อ้อ.....แล้วก็ถึงจบ ป.12  แล้วก็ยังต้องพกพาไปโดยมิดชิด  ห้ามพกเข้าไปในที่ชุมชนอีกด้วยนะครับ........

กระดูกมันร้องไห้ไม่ได้นะครับ   ระหว่างคุกกับตาย ผมเลือกคุกครับ 
และที่สำคัญ มีสิ่งใดในโลกนี้บ้างที่ท่านคิดว่าถูกหมด   

...มีแล้วไม่ได้ใช้ ดีกว่าถึงคราวต้องใช้ แล้วไม่มี...

...ปืน ใครได้มีโอกาสหาไว้ใช้  ใช้ให้เหมาะแก่การณ์ก็จะไม่ค่อยเดือดร้อนครับ  สิบเพื่อนร้อยมิตรก็หนีเราได้  ปืนไม่หนีเรานี่นา

คน"ดี"บอกว่ามีแต่เสียกับเสีย ยิงไปแล้ว เสียใจ เสียเงิน เสียเวลา เสียอนาคต  :~)
คน"ร้าย"บอกว่ามีแต่ได้กับได้ ยิงไปแล้ว ได้ใจ ได้เงิน ได้กำจัดคู่อริ ได้............ ::008::

ถ้าคนดีท้อแท้อย่างนี้ สังคมจะเป็นยังไงหละครับ น่าเป็นห่วงสังคมไทย ::014::

  ขอแชร์ความรู้สึกส่วนตัวเกี่ยวกับเรื่องอาวุธปืนนะครับ
ด้านที่ดี
1. มีไว้แบบถูกกฏหมาย ดีกว่ามีแบบลักลอบ
2. เก็บไว้อยู่ที่บ้าน ฝึกคนในบ้านให้ใช้งานเป็น ยามฉุกเฉิน ช่วยป้องกัน
    ชีวิตและทรัพย์สินได้  ถึงจะมีเรื่องคดีความตามมา แต่ผมเชื่อว่า
    ถ้าเราใช้เพื่อ "ป้องกัน" ตามสมควรแล้ว ศาลน่าจะเห็นใจ (ผมคิดเอาเองนะ)
    แต่ มีเรื่องยุ่ง ๆ ดีกว่า เราหรือคนในครอบครัวเรา เสียชีวิตหรือ ทรัพย์สินนะ
3. มีแบบถูกต้องและเก็บด้วยความรัก ชอบ สะสมส่วนตัว ( มีความสุขที่ได้มีปืน )
4. ได้มีโอกาส ฝึกซ้อม และได้ความรู้ และได้รู้จัก ผู้ที่ชอบปืนเพิ่มขึ้น
5. มีแบบถูกต้องตอนนี้ ดูแลอย่างดี  สามารถเก็บไว้เป็นมรดก ลูก ๆ ได้
    ราคาปืน เมื่อ 5 ปีก่อนเท่าไหร่  ตอนนี้เพิ่มขึ้นมาอยู่ที่นี่ แล้วอนาคตหล่ะ
    ลูก ๆของเราถ้าจำเป็นต้องใช้ปืน จะต้องมีเงินเท่าไหร่ถึงจะหามาใช้ได้แบบถูกต้อง

ด้านที่ต้องทำใจ
1. ถ้าต้องนำพาในขณะ ขับรถหรือเดินทางเพื่อป้องกันตัวเอง ลำบากมาก
    ต้องเก็บแบบแยก ปืน กับเครื่องกระสุน จำเป็นฉุกเฉิน เอาออกมาป้องกันตัวเองไม่ทันการ
    แต่ถ้าเก็บแบบพร้อมใช้งาน  โดนเจ้าหน้าที่ตรวจพบ  มีปัญหาใหญ่แน่....เฮ้อ...
2. ปืนแพง ลูกปืนก็แพง ของแต่งก็แพง  มีแล้วอยากมีเพิ่ม  ทำให้ต้องเสียตังค์...(แต่ก็ยังชอบครับ)

ผมยังไม่เห็นข้อเสีย ที่ผมได้ครอบครองอาวุธปืนเลยครับ มีแต่ภรรยาพูดว่า ดีนะที่ให้ซื้อปืน ::002::

ช่วงเมษาที่ ผ่านมาผมก็คุ้มแล้วที่ใช้ปืนในการป้องกันครอบครัว

ผมว่ามีไว้มีแต่ได้นะครับ ถึงคราวคับขันนี่ถ้าไม่มีก็มีแต่เสียกับเสีย เกิดเหตุร้ายขึ้นมาแล้วจะมานั่งเสียใจว่าถ้ามีปืนนะจะไม่ให้เป็นแบบนี้แน่ ไม่ทันแล้วครับ

บางมุม ตั้งแต่ผมได้ปืนมา มีแต่ได้กับได้ครับ ;D

มีปืนแล้ว มีเสียกับเสีย ตรงที่สุด ก็เสียเงินซื้อนี่แหละครับ
สำหรับผมได้มากกว่าเสียครับ และสิ่งที่เสียมีเท่านี้
 1.  (เสีย) เสียเงินซื้อมา
 2.  (เสีย) ซื้อลูกไปซ้อมที่สนาม
 3.  (เสีย) อุปกรณ์ตกแต่งทำความสะอาด/น้ำมันขัดล้าง
 4.  (เสีย) ศูนย์ตอนลูกไม่กระทบตำแหน่งที่ยิง
สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นอุธาหรณ์ที่ดีสำหรับทุกท่าน แต่ทุกคนที่มีปืนอย่างถูกต้องตามกฎหมาย กว่าจะได้มา ใช้เวลามากพอสมควร และผู้ที่ขอมีอาวุธปืน อย่างน้อยก็ต้องรู้กฎหมายเรื่องปืนบ้างไม่มากก็น้อย และการที่จะนำไปใช้อย่างนี้ เป็นเหตุจำเป็นสำหรับครอบครัวจริงๆ ผมคนหนึ่งหากมีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นกับครอบครัว สุดวิสัยจริงๆครับ อย่างไรท่านก็อย่าน้อยใจไปเลยครับ เจ้าหน้าที่บ้านเมืองเขาทำตามหน้าที่ของกฎหมาย หากพกพากันได้ สำหรับทุกคนที่มี คงได้มีอาชญากรรมรายชั่วโมงเป็นแน่..สำหรับผมมีปืนอุ่นใจครับ   
 

 แฟนผมเมื่อก่อนไม่ให้ซื้อ บอกว่าถ้าซื้อแล้วเลิกกันเลย กลัวจะเอาไปยิงเค้าตาย

 ตอนหลังมานี้ ตั้งแต่พอมีเหตุการณ์ .......  ตอนนี้เธอบอกว่า หา .22 พกซ่อนให้อันดิ  ::005:: ::005::

 ผมเป็นคนที่ไม่พกปืนไปเที่ยวครับ ในจังหวัดก็ไม่เคย ซื้อมาเฝ้าบ้าน เฝ้าสวนตาม ป.3 เดะ  ;D ;D

เสียใจที่ซื้อปืนกระบอกแรก ตอนอายุ28 มัวแต่กลัวๆกล้าๆ ฟังแต่เสียงคนค้าน
เสียดายที่ซื้อปืนน้อยไป เมื่อตอนปืนยังถูก  ปานนี้คงขายได้หลายเลยครับ
 

ผมก็มีความรู้สึกเช่นนั้นครับ

แหม น่าจะทดสอบฟันดูซะหน่อย ::008::

นานาทรรศนะค่ะ  แต่เพื่อนมีปืนไม่มีทะเบียนซ่าส์ดีนักแล้วงานเข้าค่ะ  ::004::เสียมากกว่านะคะ ทั้งขึ้นทั้งล่องเลย ขึ้นอยู่กับคนและการใช้งานมากกว่านะคะ ส่วนตัวไม่เคยมีปืนเป็นของตัวเองอาศัยแฝงตัวหาความรู้ และยืมคนอื่นใช้ ยังอยากจะมีบุญ ::014::ได้ครอบครองปืนสวยๆคู่กายซักกระบอกเลยค่ะ :D~ :D~   

ทุกท่านที่เข้ามาเป็นสมาชิกในนี้  มันเลยจุดที่จะพูดถึงแล้วครับ

เห็นด้วยครับเหมือนตัวผมที่คิดไว้เลยครับ :VOV: ::002::

 ::009:: อย่าว่าแต่ปืนเลยครับ......กลัวอะไรเกลียดอะไร ก็จะมีแต่มุมด้านลบให้เห็นเสมอ แต่หากมองด้านมุมดีมันก็จะเห็นคุณค่ามันเหมือนกัน ::014::

;D ::002::

ถูกต้องครับ มีแต่เสีย
เสียตังค์ ซื้อปืน
เสียตังค์ ค่าลูกปืน
เสียตังค์ ค่าสมาชิกสนาม
เสียเวลา ไปซ้อมยิง
เสียใจ ถ้าลูกหลานเอามาเล่นแล้ว ได้รับอันตราย
เสียเงิน เคลียร์คดี ถ้าโดน ไม่ว่าจะเป็นพกพา หรือ ยิงใครเข้า
เสียอารมณ์ คุยกับเจ้าหน้าที่ และคนอนุญาต ถ้าไม่จ่ายตังค์
แต่ไม่เสียชีวิตอ่ะ เก็บไว้เหอะ วันที่จะใช้ อาจไม่ใช่ ช่วงชีวิตเรา อาจเป็นวันหนึ่งในอนาคต ที่บ้านเมืองอยู่ในสภาพจราจลก็ได้ จำได้ไหมตอนแบ่งสีตีกัน ตำรวจยังห้ามไม่ได้ ขนาดแม่ผม ไม่เอาเลยเรื่องนี้ ค้านด้วยซ้ำ ตอนที่ว่าตีกันทั้งเมืองนั้นเอาลูกกรดออโต ไปให้เก็บไว้ที่บ้าน ยังไม่ว่าอะไรเลย ถ้าคุณเจอแบบคุณพ่อที่ไปช่วยลูก วันนั้นคงคิดใหม่ ผมว่าคุณพ่อท่านนั้นยังเชื่อมั่นว่าตนเองทำถูกต้องวันนั้น เพราะรอดทั้งพ่อทั้งลูกครับ พี่ชายผมเมื่อสามเดือนที่แล้วโดนตีนแมว บุกขึ้นบ้านตอนกลางคืนทั้งที่มีคนอยู่ ยังอยากได้เลย ทั้งๆที่ก่อนหน้าไม่เคยพูดถึงเลย มาถึงวันนี้ สถานการณ์บ้านเมืองเราเป็นแบบนี้ ยอมเสี่ยงที่จะเสีย เพื่อปกป้องคนที่ไม่รู้เรื่อง ป้องกันตัวไม่ได้อย่างลูก ภรรยา หรือคนรอบข้าง ดีกว่าให้เขาเผชิญชะตากรรมด้วยท่อนไม้อันเดียวครับ ทั้งยาเสพติด ทั้งอาชญกรรม ตอนนี้เทียบเท่าเมื่อยุคคอมมิวนิสต์แล้วครับ เพราะมีขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์ทุกวัน ลองเทียบดูได้ เพราะตอนนี้โทษประหารชีวิตคือฉีดยาพิษ ตายสบายๆ แบบไม่เจ็บปวด เทียบกับตอนที่ไปทำเขา ฆ่าเขา คนตายเจ็บปวดแสนสาหัสกว่าจะตาย ดันไปเอาอย่างประเทศสิทธิมนุษยชนจ๋า อยากเป็นประเทศเจริญแล้วจนตัวสั่น สังคมลูบหน้าปะจมูกแบบนี้ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนแล้วครับ

ผมก็อยากได้ปืนไว้ดูแลครอบครัวจากโจรผู้ร้ายเหมือนกัน  แต่ครอบครัวไม่สนับสนุนเช่นบอกว่า  โจรขึ้นบ้านไม่ได้ทำร้ายคนแต่เห็นว่ามีปืนมันฆ่ายกครัว  อยากได้ปืนครับ  ทำยังไงดีครับ

 ;D ;D ::014:: :D

แล้วแต่ความคิดของแต่ละคนนะครับ
ส่วนตัวผมแล้วปืนมีความจำเป็นมากครับ
บ้านผมอยู่ห่างจากตัวอำเภอห่างผู้คนผมกลับบ้านค่ำมืดกับลูกเมียต้องจอดรถแล้วมาเปิดประตูบ้าน
ผมว่าเสียงมากครับหากมีโจรดักรอ
แล้วท่านจะเลือกเดินลงเปิดประตูบ้านแบบไม่มีอไรไว้ป้องกันตัวหรือครับ

ว่าตามกันครับ...:D

ผมไม่เคยเสียใจที่มีปืนครับ...แม้ตอนนี้ปืนของผมมันจะแบนๆ หน้าตาเหมือนใบ ป.3 ที่ใกล้หมาดอายุ  :~)

ถูกต้องครับ คือมีแต่ต้องเสียตังซื้อเพิ่มอะครับ..

เช่นต้อนนี้ท่านก็กำลังทำให้ผมเสียเงินซื้อPX4อีกแล้วอะครับ ::007:: :VOV:

แอบซื้อครับ ชัวร์สุด ::002::  ::002:: เอาไว้ให้โจรขึ้นบ้านจริงๆ ครอบครัวจะพูดแบบพี่ชายผม ขึ้นไปอ่านที่ผมเขียนไว้ได้ครับ

เสียครับ เสียใจที่ยังมีเท่าไรก็ไม่รู้จักพอเสียที เห็นกระบอกไหนก็ชอบอยากจะได้อีก ;)