เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สวีสดีครับพี่ๆชาว อวป.ผมเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อยอยู่ใน อปท.แห่งหนึ่ง มีความคับข้องใจกับการปฏิบัติงานภายใต้นักการเมืองท้องถิ่น เกี่ยวกับโครงการก่อสร้าง เลยขออนุญาตตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา หวังว่าคงไม่เป็นการรบกวนนะครับ ถ้าเกิดเป็นการรบกวนก็ขอรบกวนพี่ๆลบกระทู้นี้ออกได้เลยครับ
- เคยมั้ยงานของเรา (ตามหน้าที่ และมีคำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษร)แต่ มีคนอื่นมาสั่งการ (ตามอำเภอใจ)ซะงั้น และเกิดความผิดพลาดจนได้ เซ็ง...
- เคยมั้ยงานมันมีสเปคมีรูปแบบ มีข้อกำหนดของมันตามสัญญาอยู่แล้ว "แล้วมาเปลี่ยน มาโยกย้าย(หาพระแสง)ทำไมคราบ?"
- เคยมั้ยงานนี้ตอนทำงานมีคนรับความดีความชอบไป แต่ตอนสุดท้าย ที่ สตง.เข้าตรวจ คนเหล่านั้นหายไปได้อย่างไร ทำไมเขาไม่มีส่วนมารับผิดด้วยเลย (กิน%แล้วเฉย)คนที่ซวยกลับเป็นคนอีกพวกหนึ่ง มันยุติธรรมแล้วหรือนี่?
- เคยมั้ยกลางวันไม่เป็นอันนอน อิๆๆเอาแต่คิดว่า "ถ้าโดน สตง.ตรวจ เขาถามเราเรื่องนี้ เราจะตอบยังไงหว่า?"
- เคยมั้ยเวลาเครียดๆ คุมงานในป่า ยังต้องลากปืนเข้าไปด้วย (เอาไปฝึกสมาธิครับ)
 ผมในฐานะนายช่างผู้ควบคุมงานแต่งานออกมาไม่ตรงกับแบบไม่ตรงตามสัญญาเนื่องจากมีผู้ใหญ่ไปเปลี่ยนแผนผัง เบนเข้าไปสู่เป้าหมายที่เป็นคะแนน ฝ่ายผู้รับเหมาก็ยัง เส้นก๋วยจั๊บ ทั้งที่จริงผมมีอำนาจสั่งหยุดงานด้วยซ้ำ ถ้ารู้ว่าออกนอกเส้นทาง แต่ทำไงได้ครับ เรามันผู้น้อย หัวหน้าผมยังไม่กล้าชนเลย  ::004::คิดแล้วเศร้า ก็ได้แต่หวังว่าเรื่องนี้คงจบลงด้วยดี วันนี้ก็เลยลองยื่นหนังสือเปลี่ยนแปลงแก้ไขโครงการไปอีกครั้ง  ::014:: ::014::จบด้วยดีทีเถอะ ผมยังอยากทำงานจนเกษียณ :OO

   :Dทำใจอย่างเดียวครับ

งานท้องถิ่นเป็นความผิดพลาดของรัฐบาลที่ให้อำนาจแก่นักการเมืองท้องถิ่นมากเกินไป  และนักการเมืองท้องถิ่นหลายคนก้ไม่รู้บทบาทหน้าที่ของตัวเอง ผลเลยออกมาเละเทะยิ่งกว่าโจ๊กโดนระเบิด  :P

  ผมทำงานท้องถิ่นมาแปดปีกว่าๆจะเข้าเก้าปีนี้เจอทุกอย่าง  เถียงกับนายก  ท้าต่อยปลัดฯ  สั่งรื้องาน  โดนผู้รับเหมายิงบ้านพัก  ตบกบาลคนงานกับลูกน้อง  ปลัดรักเอ็นดู  ผู้ร่วมงานเข้าข้าง  ผู้ร่วมงานแทงข้างหลัง  เด็กเส้น  ผลประโยชน์  โดนด่า  เกือบโดนสอบ  เป็นกรรมการสอบ เปลี่ยนแปลงโครงการ  ยกเลิกโครงการ  เจรจาผู้รับเหมา เจอหมด  ทำให้บางครั้งเราหมดกำลังใจแต่ต้องทำใจว่างานท้องถิ่นเป็นงานที่เสี่ยงคุกเสี่ยงตารางมากเป็นอันตับต้นๆของข้าราชการไทยครับ

   ดีที่สุดในตอนนี้คือทำงานต่อไปครับ  ย้ายข้ามหน่วยงานได้ให้ย้ายเลยถ้ามีโอกาศ  แต่งานท้องถิ่นมันดีอย่างตรงที่ข้าราชการโตไวมากแป้บๆขึ้นซีสูงๆละ  ;D

เอาใจช่วยครับ :D

ขอเอาใจช่วย ครับ  การสู้กับ ผู้มีอทธิพล ในหน่วยราชการ ความจริงแล้ว ไม่ใช่เรื่องยากเย็น

ขอแต่ต้องมีการปูแผนสู้กับมัน..  แล้วเดินหน้า แลกกับมัน .. สำคัญ อย่าไปคิดถึงตัวเอง และครอบครัวตัวเองให้มากนัก

เข้าหา นายเรา ถ้านายเราไม่กล้า ก็ขึ้นไป ให้ยิ่งขึ้นไปอีก..และเข้าหา นักการเมือง ซีกรัฐบาล ที่รับผิดชอบ   แล้วจะมีคนออกมารับผิดชอบแทนท่านเอง

อย่าปล่อยรอเรื่องแดงแล้ว มาตามแก้ทีหลัง อย่างนี้เหนื่อยครับ และอาจไม่พ้นความรับผิดชอบ ของตัวท่านด้วย

เรื่องคอรัปชั่น ไม่มีใครกล้าทำอย่างเปิดเผย  เข้าใจสาระตรงนี้ ใช่ไหมครับ.  จะสู้ก็ทำตรงกันข้าม และหาหลักฐาน คนที่ต้องรับผิดชอบเอาไว้
และควรเปิดเผย กับคนที่ควรเปิด ควรคุยกับคนที่สมควรจะคุยด้วย  กาลเทศะ ในเรื่องนี้ จะต้องกระทำให้ทันการณ์ด้วย

การกระทำของท่าน แม้จะผ่านมาแล้ว  ถ้ามีสำนึกที่ดี มีความรับผิดชอบต่อสังคม ไม่ยอมให้มีการโกงกิน .. คราวหน้าอย่าให้มันเกิดขึ้นซ้ำอีก
ขอชื่นชม และขอเอาใจช่วยครับ คุณโตชิ ณ เมืองเลย  ::002::

ถ้าจะมีเรื่องกับพวกนี้ backup ต้องแน่น  แถวบ้านผม  ถูกจ่อยิงหน้าร้านโทรศัพย์ 4 นัด เข้าหน้าออกด้านซ้าย 

นอนจมกองเลือด   ตอนที่มีการประชุมอาเซี่ยนที่ภูเก็ตตอนนี้ยังจับคนร้ายไม่ได้เลยครับ  ::014::

เก็บหลักฐานโครงการดีๆครับ  สำเนาไว้เลย  เรื่องการเปลี่ยนแปลงโครงการอย่าไปเป็นผู้รับผิดชอบหรือเซ็นต์เอง  ให้มีคำสั่งอย่างเป็นทางการค่อยทำ  ไม่เห็นด้วยทำบันทึกแย้งทันที  จะทำให้เราปลอดภัยขึ้นเยอะครับ  ;)

ที่น่ากลัวสำหรับผมก็ สตง. ครับ  ;D

ทำอะไรให้มีหลักฐานครับ หากใครจะเปลี่ยนแปลงอะไรอ้างตามแบบหรือหากใหญ่กว่าเราให้ทำหนังสือแจ้งมาครับ ::002::

ถ้ารู้เห็นแล้วปล่อยวางเฉย  มันก็ไม่สมควรครับ
ทางเลือกอื่น อย่างบัตรสนเท่ห์  ส่งเรื่องไปหนังสือพิมพ์
และอื่น ๆ  ที่จะมีการปัดแข้งปัดขากัน
เขาจะเข้าไปตรวจสอบได้เอง 
ขอให้มีข่าว เถอะ...........

กระบวนการปล่อยข่าว มันมีหลากหลายวิธีครับ........

ผมรับเหมามีแต่ทำเกินครับ  ทำขาดไม่ได้เวลามีปัญหา   เรียกผมไปให้ปากคำด้วย  เดือนที่แล้วสตง.ก็มาเยี่ยมชมว่าซื้อของกันจริงไหม  กลัวร้านขายวัสดุเป็นร้านก๋วยเตี๋ยว   ของในพัสดุหายเรียกผมไปสอบอีก  ว่ารับซื้อไหมสงสัยเขาคิดว่า ผมเป็นพนง.ของรัฐมั้ง   ถ้าอึดอัดย้ายไปตำแหน่งอื่นอย่างเดียว   พนง.รัฐวิสาหกิจบางคน  เขาไม่กลัวนายเพราะสหภาพก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน   งานท้องถิ่นนี่ปวดหัวรูปแบบไม่ชัดเจน   ประมูลงานได้  จะให้วางท่อที่ไหนยังไม่รู้เลยถามไปก็ตอบว่าทำตามงบ  แล้วค่อยหาที่ลงอยากหัวเด้

อย่างที่เจ้ากวางแนะนำครับ ทุกอย่างต้องเก็บเป็นหลักฐานไว้.............เวลาเซ็นอะไร ต้องเซ็นให้ครบทุกหน้า (แม้จะไม่บอกว่าให้เซ็น....ป้องกันการยัดใส้)........ยึดหลักการดำรงตนเป็นข้าราชการที่ดี เวลา สตง.เข้า ไม่ต้องปกป้องใครครับ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน บางครั้งลมแรงมาก็ต้องลู้ไปตามลมเช่นใบหญ้าที่ไม่โค่นพังทลายแม้พายุใหญ่พัดมา แต่จงหนักแน่นในอุดมการเช่นขุนเขาที่ตะหง่านท้าทายพายุ จงเป็นตัวของตัวเองเช่นต้นสนที่เขียวในทุกฤดู........ จงทำตนให้เป็นที่ชื่นชมเช่นดอกไม้ ที่ใคร ๆ ต่างก็ชื่นชม...... และจงเป็นที่พึ่งให้กับผู้อื่นเช่นสายน้ำที่ดับกระหาย.............ศึกษากฎระเบียบให้มาก ๆ ครับ กันตัวเองออกมาได้ก็กัน..........ไม่แนะนำให้ใช้ความรุ่นแรงเข้าแก้ปัญหาครับ อนาคตของเรายังอีกยาวไกล ไม่เหมือนพวก มา 4 ปีแล้วก็ไป....แต่ก็ไม่ได้บอกว่าให้กลัว.... ที่น่าระวังที่สุดคือตอนหลังเลือกตั้ง (เปลี่ยนคนเปลี่ยนขั่ว) คนเก่าจะถือโอกาศแฉให้หมดทั้งพวกเดียวกันและคนละพวก เพราะคิดว่าตัวเองพ้นผิดแล้ว เจอหลักฐานอะไรไม่ชอบมาพากลก็ให้ชิงลงมือก่อนครับ ปปช. สตง. ฯลฯ ;)

ประมาณนั้น แต่ยิ่งเละเทะเข้าไปใหญ่ เมื่อหน่วยงานดูแล เช่นอำเภอ จังหวัด แสวงหา ผลประโยชน์จากท้องถิ่น :P

ตามที่ทุกท่านว่ามาครับ

ทำตามขั้นตอนที่ถูกต้อง  ทำเป็นลายลักษณ์อักษร  มีหลักฐานยืนยันขั้นตอนการทำงาน การตัดสินใจ การสั่งการของเราได้  และที่สำคัญในความคิดของผมก็คือ เราสามารถชี้แจงได้อย่างเต็มปากเต็มคำ ด้วยหลักการและหลักฐานที่ถูกต้องครับ

โกงวัด โกงหลวง บาปทั้งชาตินี้และชาติหน้า  ตัวอย่างมีให้เห็นเยอะแยะครับ  พวกนักการเมืองขี้ฉ้อ

เรามันแค่สัมผัสแค่ปีเดียว  ไม่พูดดีกว่า
ช่วงผมสัมผัสน่ะ ตอนนั้น นายก อบต.ยังไม่มี มีแต่ประธาน อบต.ซึ่งมาจากการแต่งตั้ง(ถ้าจำไม่ผิดนะ)

อันนี้เขาเรียกวิชามารครับ....เคยใช้อยู่เหมือนกัน กินปูนร้อนท้องกันไปทั่ว :DD
อีกวิธีที่ผมใช้คือ ถ้ารู้ว่างานนี้ปิดจะให้แต่พวกของตนได้ ผมก็จะกระซิบผ่านช่องทางการสื่อสารไปยังผู้รับเหมาฝั่งตรงข้าม ให้เข้ามาฟัน...ผลคือผู้ต้องส่งสัยคืออีกคน เพราะในทางปฏิบัติผมไม่น่าจะรู้ได้.. ;D
อีกวิธีก็คือคนพวกนี้ชอบมีกิ๊ก.......เล่นพอขำ ๆ ก็แค่โทรไปบอกเมียในฐานะผู้หวั่งดีว่า มีกิ๊ก แต่จะไม่บอกว่ากิ๊กชื่ออะไร หรือไปไหนตอนนี้ ยังไม่ถึงขนาดจะต้องฆ่ากันให้ตายครับ ;D
จะใช้วิธีพวกนี้ต้องศาตร์และศิลป ครับ ทำไงให้ไม่รู้ว่าเป็นเรา ทำไงไม่ให้ถี่จนเกินไป ทำไงให้ไม่เสียพวกพ้อง ฯลฯ
อีกวิธีที่ใช้คือเล่นลูกขู่ แต่ไม่ขู่ตรง ๆ ขู่ผ่านพรรคพวกของนักการเมืองที่สนิทกับเรา วันดีคืนร้ายผมก็ยืมปืน BB พวก AK47 M16 ของพวกเด็ก ๆยัดไว้ท้ายรถ แล้วเรียกให้พรรคพวกเขามาดู บอกว่ายืมทหารมายิงเล่น......ไปยิงด้วยกันมั๊ย........ ;D
วันดีคืนร้าย พวกก็เอาเสื้อเกราะมาให้ดู ผมก็ขู่เล่นไปว่า ตัวนี้มันกันปืนพกนะครับ กัน M16 AK47 ไม่ได้นะครับ ;D
วันดีคืนดีก็ขู่ด้วยการเอากระสุน(ทั้งหัวทั้งปลอก) ไปให้ บอกว่าขาดเหลือขนาดไหนอะไรก็บอก ผมมีแยะ ;D
บางที่ก็ช่วยหาปืนให้กับพรรคพวกที่สนิทกัน แล้วผมก็ปล่อยข่าวว่า ผมค้าอาวุธ
เคยมีข่าวว่าร่ำ ๆ จะเล่นผมครับ แต่ไม่มีใครกล้าเพราะลูกขู่ที่เล่นต่อเนื่องแบบเป็นพัก ๆ (3 ปีกว่า ๆ ติดต่อกัน)....
ไม่แนะนำให้ทำตามนะครับ แต่ลองดูเป็นแนวทางที่เหมาะสมกับตัวเอง ;D

สารพัดสารพันที่จะนึกได้ครับ แต่สุดท้ายก็ต้องย้ายตัวเองออกจากความขัดแย้งเพราะ ความขัดแย้งทวีความรุ่นแรงขึ้น ทางเลือกมีอยู่ 2 ทางคือชนกันให้พังไปข้างหรือเรายอมถอย เซฟตัวเราเอง ผมเลือกถอย เพราะมันมีทางเลือกให้ผมถอย ;D

ขอบคุณพี่ๆทุกคนนะคราบที่ช่วยแนะนำ ก็คงต้องทนและต้องรอบคอบมากขึ้นแล้วครับ ใครๆก็เตือนมาบ่อยเหมือนกันครับ ไอ้เงินอุดหนุนเนี่ยะ ยังไงก็ขอบคุณพี่ๆทุกคนนะครับ จะเก็บไว้เป็นความรู้ในการทำงาน รับใช้ประชาชนต่อไป  ::014:: ::014::

รู้สึกเห็นใจครับ..  แต่ต้องสู้ครับ   เพราะมันคืออาชีพ  เราต้องเลี้ยงดูลูกเมีย  ต้องผ่อนรถ  ผ่อนปืน  ฯลฯ  
ผมเองก็ทำงานท้องถิ่นมา ๑๒ ปีกว่าๆ  (ไม่เคยโยกย้าย) ในตำแหน่งนักบริหารงาน อบต. พบเห็นเหตุการณ์ ต่างๆพอสมควร   นายกบางท่านก็ดีใจหาย  บางท่านก็ร้ายเหลือทน   ทำงานกับผู้บริหาร ซึ่งต่างขั้วทางการเมืองมาหลายครั้ง  แรกๆก็กินไม่ได้นอนไม่หลับเหมือนกัน  เครียด   

สุดท้ายได้ถือคติ  ในการทำงานแบบสัตว์เดชฉาน ๔ ชนิดคือ ช้าง ปลา หมา ควาย  
ช้าง   เราต้องทำงานให้หนัก  เหมือนช้าง
ปลา   ปลาอยู่ในน้ำ  ปลาพูดไม่ได้เพราะน้ำท่วมปาก
หมา   คือความซื่อสัตย์   ภักดีต่อองค์กร ที่เราทำงาน
ควาย   บางอย่างบางเรื่องก็ทำเป็นโง่บ้าง ไม่ต้องฉลาดเพราะความฉลาดบางครั้งก็เป็นภัยกับเราเช่นกัน

เห็นใจครับ...ถ้าคิดอีกทีจะเห็นว่าองค์กรรัฐมีแทบทุกที่ครับ
ซิกแซก  หมกเม็ด  มูมมาม  ยักยอก  ฯลฯ  ทั้งนี้แล้วแต่พิษยายุทธใครแก่กล้ากว่ากัน  ::010::
เศร้าครับประเทศไทย  ::012:: ::012::

...มาช่วยเป็นกำลังใจครับ...คิดจะทำอะไรไตร่ตรองให้ดี...และต้องดูว่าตัวเราเองพร้อมแล้วหรือยัง........................ปัญหาลักษณะคล้ายที่กล่าวมา...มีอยู่เกือบทุกองค์กรและวงการ...แต่ปัญหาในองค์กรขนาดเล็ก...ค่อนข้างลำบาก...ใครพวกใคร...ใครไม่มีพวก...มันรู้ๆ กันอยู่.......................ในเบื้องต้น...ทำอะไรต้องรอบคอบไม่ประมาท...อ้างอิง ระเบียบ ข้อบังคับ หลักเกณฑ์ ไว้ให้มากที่สุด...จะเป็นการดี ...ยุ่งยากสักหน่อยก็ต้องทำ... ;D ;D ;D

...ตัวผมเองก็แค่ระดับผู้ปฏิบัติเหมือนกัน....ขัดแย้งกับนายบ่อยมาก...ลำบากครับ...ไม่ค่อยมีความดีความชอบเหมือนกับคนอื่นเขาหรอก...จะเลื่อนชั้นแต่ละทีโคตรลำบาก..........นายเองชอบสั่งตามอำเภอใจ...ตามแต่พวกบ่างช่างยุ...................แต่ตัวเราน่ะลำบาก....แต่ก็จำเป็นต้องประคองตัวเองให้ได้....อะไรที่จะให้ผมทำแบบไม่ถูกต้องผมก็ปฏิเสธ...ถ้าจะทำให้ได้ก็ต้องอ้างอิงระเบียบและแก้ไขให้ถูกต้อง...ช้าหน่อยก็อย่ามาเร่งกัน...ผมจะเฉยเสีย... :D :D :D

แสดงว่าเราใหญ่ไม่จริง มีอำนาจตามกฎหมายแต่ใช้อำนาจนั้นไม่ได้ ครับ

อย่างว่าแหละครับ ปลัดยังไม่ชน ผอ.กองยังทนได้(ทั้งที่อยู่แบบหวั่น)เคยเปรยว่ากันว่า"เราจะไม่ได้หาที่อยู่ใหม่เร้อ" ::005:: ผมให้งานนี้งานเดียว งานต่อไปเป็นของผม ผมจะทำตามหน้าที่และคำสั่ง(ที่ลายลักษณ์อักษร)เท่านั้น ::002:: เอาสิครับ ผมไม่เอาอีก  33 ปี กับชีวิตรับราชการผม มาเสี่ยงกับ วาระ แค่อีก 4-5 เดือนหรอก ว่ามั้ยครับ เราทำไม่ผิดใครก็เอาผิดเราไม่ได้ งานนี้งานเดียวจริงๆผมยอมงานนี้งานสุดท้าย ว่าแล้วก็ขอตัวออกปฏิบัติหน้าที่่ก่อน ถนนสายใหม่ ผู้รับเหมาเจ้าเดิม ล้านปลายๆ มันกินง่ายกันจัง ...อ๋อ..นัดตรวจงานถนนเจ้าปัญหาพรุ่งนี้ จะเชิญท่านรองฯไปด้วย ว่ากันตรงๆไม่อยากให้ใครมาบอกผ่าน ขี้เกียจเดิน  ::005::

เซ็ง จริง ๆ เห็นแล้วเอน็จอนาจใจ ภาษีทุกบาททุกสตางค์ ไม่ทราบว่าประเทศได้รับประโยชน์ซักกี % แดรกกันตั้งแต่สภาสูง ยัน ท้องถิ่น จนถึงหมู่บ้าน ถ้ามีประโยชน์ต่อส่วนร่วมจะไม่ว่าเลย นี่มัน โครงการไทยเข้มแข็งอะไรกัน ดู ๆ แล้ว ก็ำม่เห็นมีประโยชน์อะไรเลย  แถมยังมีนักการเมืองหน้าเดิม ๆ อีก มันรวยทุกรัฐบาลเลย

เห็นใจครับ  ถนนหน้าบ้านผมกำลังทำยังไม่แล้วเสร็จดี ภรรยาประมูลงานได้ สามีเป็นนายช่างตรวจงานเหมาะสมกันดีครับ
เวลาทำงานไม่ต้องมีใครมาคุม คนงานทำกันเองสบายใจ  ผมกับเพื่อนบ้าน2-3คนต้องเดินตามดู พอช่างมาดูเห็นซุบซิบกัน
แล้วมองมาทางผม >:( สงสัยคงพากันขอบคุณที่ไปช่วยเดินดู

...........................น่าเห็นใจจริงๆครับ..................มีทุกที่ครับแบบนี้.................................. ::014::

ในฐานะคนท้องถิ่นเหมือนกัน เห็นด้วยกับท่าน kit 6767 (น่าจะเป็นท่านปลัด อบต.ใช่มะครับ) ที่เราต้องทำงานเหมือนช้าง ปลา หมา และควาย  ผมก็ใช้แนวทางนี้เหมือนกัน บางสิ่งบางอย่างรู้เห็นอยู่เต็มสองตา รู้ว่ามันถูกหรือผิด แต่บางเรื่องบางครั้ง บางโอกาส เราพูดอะไรไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้ ต้องยอมเป็นควาย เอาหูไปนาเอาตาไร่  แต่ในทางกลับกันถ้าเกิดความผิดพลาดขึ้นมา ตัวเราเองต่างหากที่ต้องโดนสอบข้อเท็จจริง ยิ่งคำว่า สตง. มีข้าราชสังกัดหน่วยใหนมั่งที่ไม่กลัว ยิ่งเป็นข้าราชการระดับใหญ่ ๆ แล้ว มันจะคอยตามวนเวียนอยู่ในห้วงความคิดเสมอหากเวลาทำอะไรไปไม่ค่อยตรงกับหลักเกณฑ์มากนัก (อันนี้คงเกิดขึ้นกับหลายคนในที่นี้มั่งแหละ) เอาเป็นขอให้เรื่องของท่าน โตชิ ณ เมืองเลยผ่านพ้นไปด้วยดีก็แล้วกันนะครับ เอาใจช่วย

หลังจากตรวจงานเมื่อตอนบ่าย  ยังไม่มีการตรวจรับครับ ต้องให้ผู้รับเหมาทำเพิ่มเติม ส่วนทางเราก็แก้เอกสาร นิดหน่อย ช่วยๆกันครับ ::004::ไหนๆก็พลาดไปแล้ว ลืมบอกไป ท่านรองฯหายหน้าครับ ไม่โผล่ไปเลย อย่างว่าแหละครับ เห็นใจผู้รับเหมาเหมือนกัน ไม่เหมือนซื้อของขายของนี่ครับ ไม่ถูกสเปคจะได้ยกกลับแล้วคืนเงิน งานถนนให้เอาคืนไงล่ะ มาตักดินกลับไปทำในที่ๆมันถูกเหรอ  ::004:: เศร้าตามกัน