|
หัวข้อ: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 10:54:36 AM สืบเนื่องจากที่อ่านกระทู้ .. สัมผัสที่ 6 ทำให้ผมนึกถึงเรื่องเก่าๆ กับความเชื่อและความแปลกในเรื่องเจ้ากรรมนายเวรมาเล่า และขอทราบประสบการณ์ของเพื่อนสมาชิกด้วยนะครับ........ ตอนผมเป็นเด็กเรียนชั้นประถม คุณพ่อผมท่านรับอุปการะลูกของเพื่อนเก่ามาคนหนึ่ง เป็นเด็กผู้หญิงอ่อนกว่าผมราว2ปี เธอมาจากอีกจังหวัดหนึ่ง ผมรู้สึกเพียงไม่ถูกชะตา พูดจาด้วยก็เท่าที่จำเป็น เรียนหนังสือผ่านไปเทอมเดียว พ่อเธอมารับกลับ บอกว่าพระที่ทางบ้านนั่งทางในว่า ..... .....ผมเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเธอในชาติปางก่อน และจะมาเอาชีวิตของเธอในชาตินี้ :OO .....ลุงเพื่อนพ่อ ขอให้ผมกล่าวอโหสิกรรมให้เธอ จากนั้นผมไม่เคยได้เจอเธอ ไม่เคยนึกถึงเรื่องนี้อีก จนเวลาผ่านไปกว่า10ปี ผมไปคุมงานสนาม คืนหนึงหลังเสร็จดื่มกินกับลูกน้องที่ร้านเหล้าข้างถนนกำลังจะกลับแค้มป์ ก็มีเหตุชุลมุนถูกกลุ่มวัยรุ่นเจ้าถิ่นบุกตี ผมเสียลูกน้องไปหนึ่งคน และผมเก็บปืนลูกซองสั้นเกจ20ได้จากที่เกิดเหตุ ช่วงเวลานั้นผมมีแฟนจบวค. มีเพื่อนของแฟนที่ไปเป็นครูในชนบท มาขอไปใช้ บอกพื้นที่เปลี่ยว ผมเลยให้ไป เวลาผ่านไปอีกราวปีเศษ ผมอ่านข่าวหนังสือพิมพ์ .... ครูชาย ยิงครูสาวเสียชีวิต ผมจึงได้รู้ว่าเด็กหญิงในวัยประถมของผมคนนั้นเธอไปจบครูที่วค.บ้านเกิด สอบบรรจุไปสอนในอีกมุมของประเทศ และเสียชีวิตลง เพราะปืนที่ผมหยิบให้คนรักของเธอ ::004:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 11:07:19 AM ขอบคุณครับลุงธำรง ....... เป็นประสบการณ์ที่แปลกมาก คงมีไม่กี่คนที่สัมผัสได้ ผมไม่เคยเลยครับ หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: นายรัก-รักในหลวง- ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 11:12:57 AM กรรมหรือ เวร เป็นของติดตัว ของแต่ละบุคคลครับ ท่าน ธำรง อาจผูกพัน หรืออาจเกี่ยวเนื่องกันได้ครับ ในขณะเดียวกัน อาจร่วมกัน สร้างเวรหรือกรรม และอีกขณะหนึ่งอาจลดเวร หรือกรรมลงได้ เช่นกันครับ ทำบุญแผ่เมตตาดีที่สุดครับ ::014:: ::014:: ::014::
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: Ro@d - รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 11:43:07 AM ผมขออโหสิกรรม ขอให้จบในชาติ นี้ อย่าติดค้างกันอีก.
บนถนนเพชรเกษม ราว ตี ๒ ผมติดสัญญาณไฟ สามแยกเข้าหมู่บ้านเศรษฐกิจ(ฝั่งธนบุรี) รอเลี้ยวขวา มองไปอีกฝั่ง ที่รถออกจากหมู่บ้านเศรษฐกิจ.. รถทุกคันจะต้องเลี้ยวซ้าย แต่คนขับหลังพวงมาลัยปิ๊กอัพ คงเพราะเมาหนัก ไม่เลี้ยวซ้าย.. แต่ฝ่าสัญญาณไฟ ขับทะลุตรงออกมา.. และคงจะต้องชนรถผม กลางคัน ค่อนข้างแน่นอน แล้ว ๑๐ ล้อทางตรง ก็โฉบมา รับเค้าไป อีกทาง.. ๒ คนที่นั่งมาด้วยรอด แต่คนขับเกือบรอด ::012:: จุดนี้ อีก ๓ เดือนถัดมา.. ก็มีรถฝ่าสัณญาณไฟ ชนกันแล้วกระโดดข้ามฝั่งชนไล่กันมา ๓-๔ คน แล้ว มาทิ่ม กับกันชนหน้ารถผม แล้วหยุดพอดี :OO ในหลาย ๆ ครั้ง ปรกติผม จะต้องขับแซง คันหน้า และเกิดเปลี่ยนใจไม่คิดแซง อยากขับตามไปเรื่อย ๆ ก็ปรากฎว่า มีรถออกมาจากซอย หรือมีรถเล็กตัดหน้า คันหน้า.. ถ้าผมแซงขึ้นไป ก็เละเท่านั้น และปรกติ ต้องขับตาม แต่ผมก็แซง แล้วคันเบ็ดไม้ไผ่แหลม จากรถจักรยาน คันหน้า ก็เฉี่ยวหน้าอกผมไปห่างไม่ถึงศอก (ครั้งนั้นขี่รถเครื่อง) และ ๒ ครั้งมาแล้ว หัวค่ำ ราว ๒ ทุ่ม กับความเร็ว ๑๐๐-๑๒๐ กม/ อยู่ ๆ ก็ต๊อฟไฟหน้า ทำให้หักหลบ ผลาญรถไถ ข้างหน้า ๑๐-๑๕ เมตร และหลบ ๓ ล้อซื้อของเก่า จนตกถนน ตัดหน้ารถ ๖ ล้อ แบบเส้นยาแดงผ่าแปด.. และก็อาศัย คนจากรถ ๖ ล้อ มาช่วยยื้อ -ลาก รถขึ้นมาจากข้างทาง อาจไม่ตรง ตามหัวข้อกระทู้นักครับ แต่อาจพอเฃื่อมโยงกันได้ ว่ามีสิ่งเหนือธรรมชาติ บางประการที่มาช่วยชีวิตเอาไว้ รวมแล้วเฉียดตายเกือบ ๒๐ ครั้งแล้ว ครับ . ::014:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: กบ ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 12:21:09 PM ครับ มีคำพูดที่อยู่บนหนังสือสวดมนต์ของหลวงปู่ดู่อยู่คำว่า ไม่มีใครใหญ่เกินกรรม คงจะจริงครับ
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: Choro - รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 12:51:29 PM ขอเล่าครับแต่ไม่เกี่ยวกับเจ้ากรรมนายเวรครับ เรื่องคือว่าเมื่อตอนวันรุ่นเคยมีปัญหากับเพื่อน เลยนัดกันไปคุยที่สุสาน
แถวบ้านครับ บังเอิญว่าช่วงนั้นมีงานล้างป่าช้า ศพไร้ญาติจะถูดขุดขึ้นมาเพื่อไปประกอบพิธีครับ ไอ้ผมกับเพื่อนก็นัดไปคุยกัน แถวหลุมนั้นแหละครับ แต่ยังไม่ทันคุยเลย แค่จอดรถแล้วดับเครื่อง ก็มีเสียงดังขึ้นมาจากหลุมแล้วครับ ดังมาชัดเจนเลยว่า ิ" พี่ครับ ช่วยผมด้วยครับ ผมอยู่นี้ครับ " ผมก็หันไปมองครับ แต่ไม่เห็นอะไร เห็นแต่หลุมศพที่เค้าทำความสะอาดแล้ว ก็หันหน้ากลับมา เสียงเรียกก็ดังอีกเหมือนเดิม " พี่ครับ . .. . พี่ครับ . . .. .. ช่วยผมด้วยครับ ผมอยู่นี้ครับ " ด้วยความที่ใจร้อนและไม่ได้คิดอะไรเลยตะโกนกลับไปว่า " เสือก. . .. กูไม่ได้มาช่วยมึง กูมาคุยเรื่องของกู " แล้วผมก็คุยปัญหากับเพื่อนจนจบ แต่เรื่องมันไม่จบซิครับ ตอนกลับบ้านเหมือนมีคนขึ้นรถผมตามมาจริงๆครับ ผมไม่ได้หลอนเพราะว่าไม่กลัวครับ พอถึงบ้านจอดรถเปิดประตูทิ้งไว้แล้วบอกว่า " มึงลงตรงนี้แหละ ห้ามเข้าไปในบ้าน ไปซะอย่ามาตามเลย " แล้วก็เข้าบ้าน อาบน้ำ เข้านอนครับ แต่พอนอนหลับไปได้ไม่นานครับ รู้สึกแน่นหน้าอกครับ เลยลืมตามอง มันมายืนบนหน้าอกเลยครับ มอมมาเชียว ด้วยความไม่กลัวเลยนอนต่อแล้วคิดว่ามันจะทำอะไรเราได้ แต่สุดท้ายไม่ไหวครับ มันแน่นเกิน เลยบอกมันว่า สัญญาว่าจะทำบุญไปให้ ไปได้แล้ว ต่างคนต่างอยู่เหอะ อย่ามากวนเลย แล้วก็นอนต่อครับ แต่คราวนี้หายแน่นครับ เช้ามานาฬิกาก็ไม่ได้ตั้งปลุก ดันตื่นมาเอง เลยต้องไปตักบาตรทำบุญให้เค้า ตามสัญญาครับ ทำได้ 3 วัน แล้วเค้าก็ไปครับ ไม่มากวนอีกเลย ::014:: ::014:: ::014:: ปล. ตอนนั้นไม่กลัวจริงๆครับ เพราะมันเหมือนเสียงคนธรรมดานี้แหละ ไม่ได้พูดช้าเหมือนในทีวี อีกอย่างบ้านผมไม่มีเจ้าที่ครับ สงสัยเข้าออกกันสบายเลย หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: อ้วน 008 รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 01:09:16 PM ประมาณตีสอง ข้างบ้านให้ผมช่วยไปส่งคนป่วยที่โรงพยาบาล อายุประมาณ 75 ปี พอถึงโรงพยาบาลก็เสียชีวิตพอดี
ส่วนที่บ้านผมหลังจากนั้นสามวันเราไปต่างจังหวัดกันหมดบ้านผมถูกงัด แต่ไม่สามารถเข้าไปได้ ทิ้งเครื่องมือ รองเท้าสิ่งของที่เขาเอามาหลายชิ้นไว้ดูต่างหน้า ต่อมาจึงทราบว่าขณะที่ขโมยกำลังงัดบ้าน ลุงคนที่ผมไปส่งที่โรงพยาบาล มาเดินรอบบ้าน และหนึ่งในหัวขโมยจำได้ว่าลุงคนนี้ตายไปแล้ว ศพยังไม่ได้เผาเลย จึงวิ่งหนีกันหมด เป็นเรื่องที่อธิบายยาก แต่ผมเชื่อในเรื่องบาปบุญ และเจ้ากรรมนายเวรครับ หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 01:11:21 PM ::014:: ขอบพระคุณครับสำหรับประสบการณ์ดีๆ
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: vuttichai ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 03:30:31 PM ก็เพราะเชื่อสิ่งนี้ ตอนนี้เลยไม่ค่อยกล้าทำบาป กลัว. ::014::
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 04:08:41 PM ขอลงชื่ออ่านประสบการณ์ด้วยครับ :)
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: เมียหลวงสั่งถอย เมียน้อยสั่งลุย ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 06:06:59 PM สืบเนื่องจากที่อ่านกระทู้ .. สัมผัสที่ 6 ทำให้ผมนึกถึงเรื่องเก่าๆ กับความเชื่อและความแปลกในเรื่องเจ้ากรรมนายเวรมาเล่า และขอทราบประสบการณ์ของเพื่อนสมาชิกด้วยนะครับ........ ตอนผมเป็นเด็กเรียนชั้นประถม คุณพ่อผมท่านรับอุปการะลูกของเพื่อนเก่ามาคนหนึ่ง เป็นเด็กผู้หญิงอ่อนกว่าผมราว2ปี เธอมาจากอีกจังหวัดหนึ่ง ผมรู้สึกเพียงไม่ถูกชะตา พูดจาด้วยก็เท่าที่จำเป็น เรียนหนังสือผ่านไปเทอมเดียว พ่อเธอมารับกลับ บอกว่าพระที่ทางบ้านนั่งทางในว่า ..... .....ผมเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเธอในชาติปางก่อน และจะมาเอาชีวิตของเธอในชาตินี้ :OO .....ลุงเพื่อนพ่อ ขอให้ผมกล่าวอโหสิกรรมให้เธอ จากนั้นผมไม่เคยได้เจอเธอ ไม่เคยนึกถึงเรื่องนี้อีก จนเวลาผ่านไปกว่า10ปี ผมไปคุมงานสนาม คืนหนึงหลังเสร็จดื่มกินกับลูกน้องที่ร้านเหล้าข้างถนนกำลังจะกลับแค้มป์ ก็มีเหตุชุลมุนถูกกลุ่มวัยรุ่นเจ้าถิ่นบุกตี ผมเสียลูกน้องไปหนึ่งคน และผมเก็บปืนลูกซองสั้นเกจ20ได้จากที่เกิดเหตุ ช่วงเวลานั้นผมมีแฟนจบวค. มีเพื่อนของแฟนที่ไปเป็นครูในชนบท มาขอไปใช้ บอกพื้นที่เปลี่ยว ผมเลยให้ไป เวลาผ่านไปอีกราวปีเศษ ผมอ่านข่าวหนังสือพิมพ์ .... ครูชาย ยิงครูสาวเสียชีวิต ผมจึงได้รู้ว่าเด็กหญิงในวัยประถมของผมคนนั้นเธอไปจบครูที่วค.บ้านเกิด สอบบรรจุไปสอนในอีกมุมของประเทศ และเสียชีวิตลง เพราะปืนที่ผมหยิบให้คนรักของเธอ ::004:: กฏแห่งกรรมมีรายละเอียดเยอะ หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: JJ-รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 08:21:50 PM ต้องบอกว่า ไม่มีใครหนีกรรมพ้นจริงๆ ครับ
บางครั้ง ถึงแม้จะเป็นอโหสิกรรม แล้วก็ตาม หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: Ultraman Taro #รักในหลวง# ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 09:52:47 PM ขอเล่าครับแต่ไม่เกี่ยวกับเจ้ากรรมนายเวรครับ เรื่องคือว่าเมื่อตอนวันรุ่นเคยมีปัญหากับเพื่อน เลยนัดกันไปคุยที่สุสาน แถวบ้านครับ บังเอิญว่าช่วงนั้นมีงานล้างป่าช้า ศพไร้ญาติจะถูดขุดขึ้นมาเพื่อไปประกอบพิธีครับ ไอ้ผมกับเพื่อนก็นัดไปคุยกัน แถวหลุมนั้นแหละครับ แต่ยังไม่ทันคุยเลย แค่จอดรถแล้วดับเครื่อง ก็มีเสียงดังขึ้นมาจากหลุมแล้วครับ ดังมาชัดเจนเลยว่า ิ" พี่ครับ ช่วยผมด้วยครับ ผมอยู่นี้ครับ " ผมก็หันไปมองครับ แต่ไม่เห็นอะไร เห็นแต่หลุมศพที่เค้าทำความสะอาดแล้ว ก็หันหน้ากลับมา เสียงเรียกก็ดังอีกเหมือนเดิม " พี่ครับ . .. . พี่ครับ . . .. .. ช่วยผมด้วยครับ ผมอยู่นี้ครับ " ด้วยความที่ใจร้อนและไม่ได้คิดอะไรเลยตะโกนกลับไปว่า " เสือก. . .. กูไม่ได้มาช่วยมึง กูมาคุยเรื่องของกู " แล้วผมก็คุยปัญหากับเพื่อนจนจบ แต่เรื่องมันไม่จบซิครับ ตอนกลับบ้านเหมือนมีคนขึ้นรถผมตามมาจริงๆครับ ผมไม่ได้หลอนเพราะว่าไม่กลัวครับ พอถึงบ้านจอดรถเปิดประตูทิ้งไว้แล้วบอกว่า " มึงลงตรงนี้แหละ ห้ามเข้าไปในบ้าน ไปซะอย่ามาตามเลย " แล้วก็เข้าบ้าน อาบน้ำ เข้านอนครับ แต่พอนอนหลับไปได้ไม่นานครับ รู้สึกแน่นหน้าอกครับ เลยลืมตามอง มันมายืนบนหน้าอกเลยครับ มอมมาเชียว ด้วยความไม่กลัวเลยนอนต่อแล้วคิดว่ามันจะทำอะไรเราได้ แต่สุดท้ายไม่ไหวครับ มันแน่นเกิน เลยบอกมันว่า สัญญาว่าจะทำบุญไปให้ ไปได้แล้ว ต่างคนต่างอยู่เหอะ อย่ามากวนเลย แล้วก็นอนต่อครับ แต่คราวนี้หายแน่นครับ เช้ามานาฬิกาก็ไม่ได้ตั้งปลุก ดันตื่นมาเอง เลยต้องไปตักบาตรทำบุญให้เค้า ตามสัญญาครับ ทำได้ 3 วัน แล้วเค้าก็ไปครับ ไม่มากวนอีกเลย ::014:: ::014:: ::014:: ปล. ตอนนั้นไม่กลัวจริงๆครับ เพราะมันเหมือนเสียงคนธรรมดานี้แหละ ไม่ได้พูดช้าเหมือนในทีวี อีกอย่างบ้านผมไม่มีเจ้าที่ครับ สงสัยเข้าออกกันสบายเลย ว่าแต่นัดไปคุยกันกลางวันหรือกลางคืนครับ เนี่ย หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: pimuk ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 10:24:56 PM น่าเสียดายที่มีมนุษย์หลายๆ คน ยังไม่เรียนรู้ และไม่แยแส... สร้างเวรกรรมไม่รู้สิ้น
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: A B A C U S รั ก ใ น ห ล ว ง ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 10:57:22 PM :D~
ครับ เรื่องเวรกรรมนี่จริงครับ ได้รับผลเร็ว ช้า เป็นกฎแรงสะท้อน อย่างน้อยถ้าเราต้องการหยุดกรรมนั้น คงต้องกล่าวขออโหสิกรรม พร้อวทั้งอโหสิกรรมให้เจ้าเวรนายกรรมด้วย อย่างน้อยสุดกรรมหยุดลงแล้วที่ตัวเรา ทำดี ได้ดีแน่นอน ทำชั่ว ผลกรรมตามทันแน่นอน คนที่โกงกินของชาติ ตายไปได้ไปแบกแผ่นดินครับ พ่อ แม่ พี่ น้อง ลูก เมีย ซึ่งรับผลประโยชน์จากงานนี้ ได้ไปร่วมทุกข์ด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ ทำดีได้ดีครับ :D~ หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: pokka ที่ พฤศจิกายน 21, 2009, 11:35:21 PM หลายเรื่อง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ ::014:: ::014::
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: E_mail ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 01:40:48 AM สมัยมหาลัยมีรุ่นน้องคนนึง ผมไม่ชอบขี้หน้ามันทันทีที่เห็นเหมือนกัน แต่พอมันลำบากผมก็คอยช่วย , มันหลอกเอาเงินทีละหนักๆผมฟังไม่กี่ประโยคก็รู้ แต่ก็ให้มันทุกครั้ง , มันโขมยมือถือผมไปขาย(สมัยนั้นเครื่องละ3หมื่นกว่าบาท)ผมก็ดันไม่โกรธ , มันเอาผมไปอ้างขอเงินจากรุ่นพี่ผมอีกที ผมก็แค่ตามไปจ่ายคืนแต่ไม่เอาเรื่องอะไรกับมัน , รายการสุดท้ายมันมาขอกีตาร์โปร่งไฟฟ้า(ตัวละหมื่นกว่า ราคาปี39)บอกขอเอาไปรับจ๊อบก็ให้มันไปหน้าตาเฉย
ให้จนน้องแท้ๆงอน.... แต่ใครถาม ผมก็บอกได้ทันทีว่าผมไม่ชอบไอ้หมอนี่ ติดจะเกลียดๆขี้หน้ามันด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วมันเคยเป็นเมียน้อยผมมาก่อนหรือเปล่า ::012:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: บ้านชายหาด ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 08:19:18 AM สมัยมหาลัยมีรุ่นน้องคนนึง ผมไม่ชอบขี้หน้ามันทันทีที่เห็นเหมือนกัน แต่พอมันลำบากผมก็คอยช่วย , มันหลอกเอาเงินทีละหนักๆผมฟังไม่กี่ประโยคก็รู้ แต่ก็ให้มันทุกครั้ง , มันโขมยมือถือผมไปขาย(สมัยนั้นเครื่องละ3หมื่นกว่าบาท)ผมก็ดันไม่โกรธ , มันเอาผมไปอ้างขอเงินจากรุ่นพี่ผมอีกที ผมก็แค่ตามไปจ่ายคืนแต่ไม่เอาเรื่องอะไรกับมัน , รายการสุดท้ายมันมาขอกีตาร์โปร่งไฟฟ้า(ตัวละหมื่นกว่า ราคาปี39)บอกขอเอาไปรับจ๊อบก็ให้มันไปหน้าตาเฉย ให้จนน้องแท้ๆงอน.... แต่ใครถาม ผมก็บอกได้ทันทีว่าผมไม่ชอบไอ้หมอนี่ ติดจะเกลียดๆขี้หน้ามันด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วมันเคยเป็นเมียน้อยผมมาก่อนหรือเปล่า ::012:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: Earthworm ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 09:01:02 AM ของผมไม่ได้มาจากชาติที่แล้วครับ ชาตินี้เองเลย เรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่ผมได้ปืนกระบอกแรก(10/22) มาใหม่ๆ ก็เป็นธรรมดาครับ ทั้งเห่อทั้งหาของแต่งของเล่นสารพัด แต่ไม่ค่อยจะมีเวลาเข้าสนามสักเท่าไหร่ ก็เลยอาศัยที่ว่างหลังบ้านครับ เป็นหนองมีต้นปรืออยู่รอบๆ ถ้าชึ้นไปชั้นบนของบ้านผมมองลงมาก็จะมีหนองน้ำอยู่ตรงกลางครับ แรกๆก็ยิงต้นมะพร้าวบ้าง เศษขวดเศษขยะที่พอมองเห็นบ้าง วันละนัดสองนัด นานเข้านานเข้าก็เริ่มมองเห็นสัตว์ที่อาศัยอยู่แถวๆนั้นมาเป็นที่ลองความแม่นของเราครับ
เริ่มจากหนูที่ปีนขึ้นมากินดอกมะพร้าวครับ แล้วก็นกกวัก นกยาง นกขมิ้น งูทางมะพร้าว งูเขียว จนมาถึงไฮไลท์ครับ ตะกวดครับ เจ้าตัวนี้ผมยิงทั้งแบบที่เดินไปเดินมา และแบบที่ว่ายน้ำอยู่ครับ มีอยู่ตัวนึงกำลังว่ายน้ำอยู่ ผมก็เล็งเข้าที่หัวเป็นปกติครับ ระยะประมาณห้าสิบเมตรได้ ปรากฏว่าวันนั้นพลาดครับ ไมเข้าที่หัวเหมือนที่ตั้งใจไว้ แต่เลยไปเข้าที่หลังมันครับ มันก็หยุดว่ายน้ำลอยอยู่อย่างนั้น ก็ซ้ำอีกนัดนึงครับ พลาดอีกเข้าแถวๆจุดเดิมครับ คราวนี้มันจมน้ำลงไป แล้วโผล่อีกทีก็นอนหงายตีกรรเชียง วนไปวนมาอยู่สักพัก ก็จมแล้วโผล่ อยู่สักสองสามครั้งก็จมลงไปครับ ก็ยังไม่ได้สำนึกอะไร ยิงจนตัวสุดท้ายเป็นนกครับ ไม่รู้ว่านกอะไรเหมือนกัน หางสั้นปากยาว ขายาว พื้นขาวมีลายสีเทาๆ ปีกเทา ตัวนี้ระยะประมาณสามสิบเมตรครับ ยิงร่วงจากยอดไม้ เสร็จแล้วก็ปีนรั้วออกไปดูครับ เป็นตัวแรกที่ออกไปดู เห็นมันนอนตาย ตาไม่หลับครับ ก็เลยเดินกลับบ้านมา ภาพติดตาครับเริ่มมานึกได้ว่า เราทำไปทำไมนี่ จนมาได้อ่านหนังสือเข้าครับ ในนั้นเขียนไว้ว่า คนที่เกิดวันพฤหัสฯ ถ้าขยันสร้างเวรสร้างกรรม จะทำอะไรไม่ขึ้น เลิกครับ เลิกทันทีที่ได้อ่านเลย มาคิดดู เรายิงเล่นเพื่อความสนุกอย่างเดียว ไม่ได้เอามาทำประโยชน์อะไรเลยอย่างนี้ บาปคงหนาน่าดู หลังจากนั้นมาก็สร้างบุญสร้างกุศล แผ่เมตตา ขออโหสิกรรมกันมั่วไปหมด จนกระทั่ง..... วันนึงครับ นั่งทำงานอยู่ดีๆ รู้สึกปวดๆเมื่อยๆแถวหลัง เหนือแนวเข็มขัดไม่ได้คิดอะไร นึกว่านั่งท่าผิดจนกลับบ้าน มันยิ่งปวดขึ้น ปวดขึ้น เข้าห้องน้ำก็ถ่ายจนหมดก็ยังไม่หายปวด จนเข้านอนก็ยังปวดไม่หาย จนสุดท้ายปวดจัดจนทนไม่ไหว เรียกภรรยาพาไปโรงพยาบาล กลางดึก เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่เข้านอนโรงพยาบาล หมอให้ยาระงับปวด แล้วแจ้งว่าน่าจะเป็นอาการของนิ่ว ตอนเช้าจะมีแพทย์เฉพาะทางมาดูให้ พอตื่นเช้าไม่มีอาการปวดแล้วแต่ ไหนๆก็นอนแล้วรอหมอหน่อยละกัน จนคุณหมอมาแจ้งว่าต้องทำอุลตร้าซาวด์ก่อนว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่าแล้วค่อยมาวินิจฉัยกัน งานเข้าครับ พยาบาลสาวสวยถือขวดน้ำเกลือเดินเข้ามา เอ ของเดิมก็ยังไม่หมด ถือเข้ามาทำไมหว่า หลังจากฟังคำอธิบายแล้ว อยากถอดสายน้ำเกลือทิ้งแล้วกลับบ้านจังเลย ......................... สวนล้างลำไส้ครับ(ไม่ต้องบรรยายนะครับ) จนผลซาวด์ออกมา คุณหมอแจ้งว่ามี นิ่วเม็ดเล็กๆอยู่ในไต ข้างละ สามสี่เม็ด มันเคลื่อนที่หลุดออกมาตันท่อไต แต่เรายังไม่ต้องทำอะไรมัน กลับบ้านก็ดื่มน้ำเยอะๆ แล้วอีกหกเดือนค่อยมาดู ว่ามันโตขึ้นหรือไม่ แล้วถึงจะมาดูวิธีการรักษานะครับ กลับบ้านได้..............ทิ้งลูกกรดซีแซดไว้ที่โรงพยาบาล หนึ่งกระบอก....แค่คืนเดียวนะครับ :~) สามเดือนหลังจากนั้น อาการเดียวกันมาอีกแล้วครับ บ่ายสอง ปวดจนอาเจียรคราวนี้ข้างขวา กว่าจะมาถึงโรงพยาบาล เกือบสี่โมง (บ้านอยู่สุวรรณภูมิ โรงพยาบาลอยู่สีลม) คราวนี้ครับ เด็ดจริงๆ จนท.แจ้งว่าคุณหมอที่ดูแลผมจะเข้าตรวจตอนหกโมงเย็น ผมก็ขอยาแก้ปวดก่อนได้ไหม แกบอกว่าไม่ได้ค่ะ เพราะไส้ติ่งยังอยู่ ตอนนี้ดื่มน้ำมากๆนะคะ ปวดปัสสาวะสุดๆ แล้วไปอัลตร้าซาวด์กันค่ะ จนเกือบชั่วโมงกินน้ำไปเกือบถัง ปวดจนแทบจะราด ต้องมารอหมอซาวด์อีก จนซาวด์เสร็จหกโมงกว่า ออกมาขอเข้าห้องน้ำ พอดีว่าห้องน้ำตรงห้องซาวด์ไม่มีโถของผู้ชายครับ ถ่ายเบาลงโถเสร็จ เอ เม็ดอะไรเล็กๆมีเศษเลือดติด อยู่ในโถชักโครกหว่า ถ้าเป็นที่บ้านผมหาอะไรตักออกมาแล้ว อาการปวดหายเป็นปลิดทิ้ง พบหมอเล่าให้ท่านฟัง คุณหมอแสนดีบอกว่า ที่ตันอยู่เมื่อกี้นั่นหละครับ มันคงหลุดออกมาแล้ว คุณเอายาแก้ปวดนี่ไปนะ กินเฉพาะตอนที่ปวดแบบนี้เท่านั้น ปวดอย่างอื่นอย่ากินนะยามันแรง(คราวที่แล้วทำไมไม่ให้ตูมาวะ) แล้วอีกสามเดือนค่อยมาดูกัน ว่าจะรักษาอย่างไร คราวหน้ามาเตรียมตัวกินยาได้เลยนะถ้ามันยังเหลืออยู่น่ะ คราวนี้เบาะๆ ทิ้งกระสุนลูกกรดไว้ที่โรงพยาบาลประมาณสองพันนัด :~) หลังจากครั้งที่สองที่ปวดยาวนาน ตอนรอหมออยู่นี่ล่ะครับ ทำให้คิดได้ จากที่ร่างกายแข็งแรงไม่เคยเจ็บป่วยเลย น้ำก็กินวันละเป็นถังๆ เป็นนิ่วได้อย่างไร ภาพของตะกวดที่เคยยิงไว้มันมาโผล่อยู่ในใจเลยครับ ตอนที่เรายิงมันพลาดจากหัวแล้วเลยไปเข้าหลังมันนั้น มันเป็นตำแหน่งเดียวกับที่เราเจ็บปวดทรมานเลยครับ สองนัดสองครั้ง หลังจากนั้นมันก็ไม่เคยเป็นอีกเลย ตอนนี้ก็ไม่เคยเอาชีวิตคนอื่นมาเป็นของเล่นอีกแล้ว ปืนผมหลังจากนั้นไม่เคยเอาชีวิตอะไรอีกเลย เป็นกระบอกเดียวครับ ที่เปื้อนเลือด หลังจากนั้นมาปืนที่ตามมา เป็นแค่เครื่องเจาะกระดาษครับ ::014:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 12:47:22 PM สมัยนี้เวรกรรมตามไวมากครับ หลายๆๆคนคิดว่าทำไปใครก็ไม่เห็น ผมยืนยันครับว่าฟ้าเห็นดินเห็น จากสิ่งที่ผมเรียนและพบจอจากคนใกล้ตัวหรือลูกค้าหลายๆๆท่าน ทุกสิ่งทุกอย่างถูกจบบรรทึกไว้หมด ตามคำพระท่านว่า ทุกคนล้วนได้รับกรรมอย่างยุติธรรมแล้ว แต่เดชะบุญเวลารับเนี้ยมีดอกมีผลด้วยนะครับไม่ใช่แค่กรรมเพียวๆ ::014:: ::014:: ::014:: ยิ่งพบเห็นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งกลัวในการกระทำกรรมไม่ดีมากเท่านั้น คนที่ยังไม่เจอกับคัวมักคิดว่าเวรกรรมไม่มีจริง ต้องถึงเวลาที่ชดใช้ละครับถึงจะรู้ว่า กรรมตามทันแล้วมันเป็นยังไง
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: pimuk ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 02:42:02 PM ของผมไม่ได้มาจากชาติที่แล้วครับ ชาตินี้เองเลย..... หลังจากนั้นมาปืนที่ตามมา เป็นแค่เครื่องเจาะกระดาษครับ ::014:: พรรคพวกรุ่นพี่ไอพีเอสซีคนหนึ่ง ขายปืนไรเฟิ้ลล่าสัตว์ทิ้งหมด เพราะเกิดอุบัติเหตุขณะล่าสัตว์ ตอนนี้ น่าจะอาการดีขึ้นมากแล้วครับ หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: your-ประชาธิปไตย ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 02:56:31 PM สืบเนื่องจากที่อ่านกระทู้ .. สัมผัสที่ 6 ทำให้ผมนึกถึงเรื่องเก่าๆ กับความเชื่อและความแปลกในเรื่องเจ้ากรรมนายเวรมาเล่า และขอทราบประสบการณ์ของเพื่อนสมาชิกด้วยนะครับ........ ตอนผมเป็นเด็กเรียนชั้นประถม คุณพ่อผมท่านรับอุปการะลูกของเพื่อนเก่ามาคนหนึ่ง เป็นเด็กผู้หญิงอ่อนกว่าผมราว2ปี เธอมาจากอีกจังหวัดหนึ่ง ผมรู้สึกเพียงไม่ถูกชะตา พูดจาด้วยก็เท่าที่จำเป็น เรียนหนังสือผ่านไปเทอมเดียว พ่อเธอมารับกลับ บอกว่าพระที่ทางบ้านนั่งทางในว่า ..... .....ผมเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเธอในชาติปางก่อน และจะมาเอาชีวิตของเธอในชาตินี้ :OO .....ลุงเพื่อนพ่อ ขอให้ผมกล่าวอโหสิกรรมให้เธอ จากนั้นผมไม่เคยได้เจอเธอ ไม่เคยนึกถึงเรื่องนี้อีก จนเวลาผ่านไปกว่า10ปี ผมไปคุมงานสนาม คืนหนึงหลังเสร็จดื่มกินกับลูกน้องที่ร้านเหล้าข้างถนนกำลังจะกลับแค้มป์ ก็มีเหตุชุลมุนถูกกลุ่มวัยรุ่นเจ้าถิ่นบุกตี ผมเสียลูกน้องไปหนึ่งคน และผมเก็บปืนลูกซองสั้นเกจ20ได้จากที่เกิดเหตุ ช่วงเวลานั้นผมมีแฟนจบวค. มีเพื่อนของแฟนที่ไปเป็นครูในชนบท มาขอไปใช้ บอกพื้นที่เปลี่ยว ผมเลยให้ไป เวลาผ่านไปอีกราวปีเศษ ผมอ่านข่าวหนังสือพิมพ์ .... ครูชาย ยิงครูสาวเสียชีวิต ผมจึงได้รู้ว่าเด็กหญิงในวัยประถมของผมคนนั้นเธอไปจบครูที่วค.บ้านเกิด สอบบรรจุไปสอนในอีกมุมของประเทศ และเสียชีวิตลง เพราะปืนที่ผมหยิบให้คนรักของเธอ ::004:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: Kapiman - รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 03:23:58 PM ขอเล่ามั่งนะครับ ตอนเด็กๆชอบเล่นประทัดมากๆ จุดเล่นธรรมดามากๆเข้าก็ไม่มันส์ ใส่ขวดมั่ง ปักเล่นมั่งนานๆชักเบื่อ ทีนี้เลยหาแมลงครับ จำพวกแมลงทับทิม แมลงกว่าง(ที่มีเขาใช้สู้กัน) เอาประทัดมามัดยางติดกับตัว แล้วก็จุด ปุ้ง....หายหมด....ยังไม่รู้เลยว่าจะได้รับกรรมยังไง
แต่ที่แน่ๆมีครับ ตอนผมเด็กรุ่นๆ ผมไม่ค่อยชอบน้องชายครับ ชอบแกล้ง ถ้าไม่ได้ดังใจก็ตบ เตะ แรงๆ แทบจะทุกวัน....นานๆเข้า โดนเลยครับ เข้ากับตัว โดนรุมกระทืบมั่ง โดนรุมชกมั่ง เลยนึกไปถึงน้องชายเลย น้องเราคงเจ็บแบบที่เราเจ็บแบบนี้ละมั๊ง พอคิดได้ก็เลิกแกล้งน้องเลย โดยส่วนตัวผมเชื่อเรื่องบาป บุญ คุณ โทษ มากครับ ใครไม่เชื่อเรื่องของเขา ผมเคยได้ยินนะครับ ไอ้พวกเรียนสูงๆ มักไม่ค่อยเชื่อเรื่องเวรกรรม มันมักบอกว่าไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ มันพิสูจน์ไม่ได้ทางวิทยาศาสต์ ยังไงก็ไม่เชื่อหรอก...... คงเหมือนท่านหอมฯละมั๊งครับ เรียนสูงจนลืมผิด ชอบ ชั่ว ดี........ หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: oil ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 06:35:22 PM แล้วเมื่อไหร่กรรมหนักหนาสาหัสจะตามทันคนทรยศแผ่นดิน...รอไม่ไหวแล้วครับ
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: submachine -รักในหลวง- ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 06:46:56 PM อืม..ม.ม.ม....อ่านของคนอื่นดีกว่า.... ของเรายังนึกไม่ออก ;D
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: E_mail ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 09:04:11 PM สมัยมหาลัยมีรุ่นน้องคนนึง ผมไม่ชอบขี้หน้ามันทันทีที่เห็นเหมือนกัน แต่พอมันลำบากผมก็คอยช่วย , มันหลอกเอาเงินทีละหนักๆผมฟังไม่กี่ประโยคก็รู้ แต่ก็ให้มันทุกครั้ง , มันโขมยมือถือผมไปขาย(สมัยนั้นเครื่องละ3หมื่นกว่าบาท)ผมก็ดันไม่โกรธ , มันเอาผมไปอ้างขอเงินจากรุ่นพี่ผมอีกที ผมก็แค่ตามไปจ่ายคืนแต่ไม่เอาเรื่องอะไรกับมัน , รายการสุดท้ายมันมาขอกีตาร์โปร่งไฟฟ้า(ตัวละหมื่นกว่า ราคาปี39)บอกขอเอาไปรับจ๊อบก็ให้มันไปหน้าตาเฉย ให้จนน้องแท้ๆงอน.... แต่ใครถาม ผมก็บอกได้ทันทีว่าผมไม่ชอบไอ้หมอนี่ ติดจะเกลียดๆขี้หน้ามันด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วมันเคยเป็นเมียน้อยผมมาก่อนหรือเปล่า ::012:: ;D :VOV: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: Pter ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 10:44:27 PM ขออนุญาต เล่าเหตุการณ์ที่เพิ่งเจอมาครับ
เมื่อสัปดาห์ก่อนนี้เอง ผมไปวิ่งออกกำลังกายในสวนสาธารณะในช่วงเย็น จนใกล้มืด วันนั้นคนค่อนข้างเยอะ เพราะเป็นวันอาทิตย์ ระหว่างที่ผมกำลังวิ่งเพลินๆ ก็มีคนเดินตัดหน้า ทำให้ผมต้องเสียจังหวะเล็กน้อย ก่อนจะตั้งตัววิ่งใหม่ (แอบหงุดหงิดในใจ นังนี่ เดินไม่ดูคนวิ่งเอาซะเลยวุ้ย ::013:: ) เมื่อวิ่งต่อไปได้สักพัก มะพร้าวอ่อน ขนาดใหญ่กว่าลูกตะกร้อ ก็หล่นลงมา แตกโพล้ะก่อนหน้าผมประมาณ สองก้าว ::003:: เท่านั้นล่ะครับ ผมรู้สึกผิดขึ้นมาทันที ไม่น่าไปนึกหงุดหงิดกับคนที่เดินตัดหน้าผมเลย ผมควรจะขอบคุณเขามากกว่า ::014:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 10:58:00 PM ไม่เป็นไรครับ ได้เป็นผัวพี่แค่ทีเดียวผมก็พอใจแล้ว กระจ่างดีจังครับ พี่ E_mail ::004:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: เบิ้ม ที่ พฤศจิกายน 22, 2009, 11:12:15 PM สิ่งลี้ลับมีจริงครับ ผมเชื่อเรื่องบุญ-กรรม อดีตเคยชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ยิงนกตกปลา พรากชีวิตมามาก ทุกวันนี้ไม่จำเป็นจริงๆไม่อยากทำเลยครับ ::014::
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: Tืa์M๊ ┇รัnใuxaวJ ที่ พฤศจิกายน 23, 2009, 01:57:00 AM ขนลุกครับ +ให้นะ
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: Tanate(รักในหลวง) ที่ พฤศจิกายน 23, 2009, 02:04:12 AM ไม่ค่อยเกี่ยวกับกระทู้นะครับ
ผมก็รู้สึกว่าเหมือนมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองเหมือนกันครับ คงเพราะผมไม่ชอบเบียดเบียนชีวิตสัตว์อื่น มีครั้งหนึ่งผมขับรถกลับบ้าน ดันง่วงพอดี ก็เลยคิดว่า "หลับตาสักแป๊บหน่อยน่า เดี๋ยวค่อยลืมตามาขับต่อ" แต่ดันไม่ยอมลืมเลยนี่สิครับ :OO หลับไปเลย แต่อยู่ๆก็มีเสียงๆหนึ่ง ค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆในหูของผม วี้... วี้... วี้! ทำให้ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา ปรากฎว่า ตรงหน้าผมไม่ไกลนักเป็นรถเก๋งของเลนตรงข้าม ผมเลยรีบหักพวงมาลัยกลับเข้าเลนตัวเองทันที เรื่องนี้สอนให้ผมรู้ว่าถ้าง่วงให้จอดรถพักผ่อนซะ ::012:: ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ครับ ::014:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: SEEZ ..รักในหลวง.. ที่ พฤศจิกายน 23, 2009, 08:31:19 AM ขอเล่าบ้างแล้วกันครับ สมัยประถม 5 ในช่วงปิดเทอม ผมได้ไปเที่ยวที่สวนยางพาราของน้า ที่อ.ธารโต จ.ยะลา วันเกิดเหตุผมได้ไปช่วยน้า ถางวัชพืชระหว่างแถวของต้นยางพารา ด้วยมีดพร้าด้ามยาว หมาที่น้าเลี้ยงไว้ก็วิ่งตามไปด้วย ถางไปถางมาหมาของน้ามานั่งอยู่ข้างผมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ และเป็นปลายจังหวะที่ผมเหวี่ยงมีดพร้าฟันกอหญ้า ผลคือมีดพร้าฟันเข้ากับขาหน้าของหมาตัวนั้นพอดี เสียงมันร้องด้วยความเจ็บปวดโหยหวนมากครับ ผมตกใจทำอะไรไม่ถูก จนน้าที่ถางอยู่ร่องถัดไปเข้ามาถามว่าหมามันโดนอะไรถึงร้องแบบนั้น ( หมามันวิ่งหนีด้วยความเจ็บและตกใจครับ) ผมจึงเล่าให้น้าฟัง น้าผมถามว่าขาดหรือปล่าว พลางเดินไปดูตำแหน่งที่หมาของแกโดยมีดพร้าของผม คำว่า"ขาดหรือปล่าว" ของน้ายิ่งทำให้ผมตกใจและกลัวเข้าไปอีก สักพักแกพูดกับผมว่า คงยังไม่ขาดเพราะไม่เจออวัยวะที่ขาดของมัน เราจึงตามเสียงของมันไปเพื่อดูอาการ พบว่ามันมีบาดแผลที่ขาหน้าขวาหนือข้อเท่าประมาณ 5 ซม. ลึกประมาณ 1 ซม. เราจึงช่วยกันอุ้มมันกลับมายังที่พักของน้าเพื่อทำแผลให้มัน ตลอดเวลาที่ผมนั้น ( ผมอยู่ประมาณ 10 วัน ) ผมก็ดูแลมันเป็นพิเศษด้วยความสงสาร และรู้สึกผิด จนผมกลับไปเรียนต่อ แล้วผมก็ลืมเหตุการณ์นี้ไปด้วยความเด็กและระยะเวลา จนกระทั้งผมอายุประมาณ 22 ปี วันหนึ่งผมได้นำเครื่องเจียรเหล็กด้วยมือ ( ไม่แน่ใจว่าเขาเรียกว่า ลูกหมู หรือปล่าว ) มาตัดเหล็ก เพื่อจะทำชั้นวางของ แต่ท่อนเหล็กที่ผมตัดยาวกว่าที่กะเอาไว้เล็กน้อย จึงจะเจียรส่วนที่เกินออกโดยไม่ได้เปลี่ยนใบตัดเป็นใบเจียร ผลคือใบตัดอันนั้นแตกและมีชิ้นหนึ่งมากระแทกเข้ากับหน้าแข้งข้างขวาของผม เศษใบตัดเหล็กอันนั้นสร้างบาดแผลยาวประมาณ 2 ซม.ลึกจนชนกระดูกหน้าแข้งให้กับผม ผมจึงไปรักษาบาดแผลที่โรงพยาบาล สรุป เย็บ 4 เข็ม ระหว่างการเย็บแผลของหมอ เหตุการณ์ในอดีตที่ทำไว้กับหมาตัวนั้น ก็กลับเขามาอยู่ในความคิดผม เพราะตำแหน่งของแผลครับ ::004:: ::004::
หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ พฤศจิกายน 23, 2009, 08:42:38 AM เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงและไม่ได้แต่งขึ้นมา เป็นเหตุการณ์ทางรถยนต์ ที่ผมเจอมากับตัวเอง เรื่องเกิดขึ้นมาเกือบ 20 ปีมาแล้ว ตอนนั้นผมใช้ โตโยต้า สตาร์เลส
ผมได้เดินทางกลับบ้านที่ปัตตานี โดยปกติแล้ว ผมมักจะสอบถามพรรคพวกเวลากลับบ้าน ว่าใครจะฝากเช่าหลวงพ่อทวดวัดช้างให้บ้าง วันนั้นขากลับขึ้นกรุงเทพ ในรถผมมีหลวง ปู่ทวดหน้าตัก 5 นิ้ว 6 องค์ และเป็นเหรียญอีก 40-50 องค์ ตอนนั้นมาถึงช่วงจังหวัดชุมพร ฝนตกพรำๆโรงเรียนเลิกพอดี สมัยนั้นถนนเป็นสองเลนสวน ผมกำลังจะแซงพอดี แต่ ก็นึกสงสารเด็กกลัวน้ำกระเด็นไปโดนเด็ก และที่ผมไม่แซงผมได้ยินเสียงแว่วๆมาในหู ว่าอย่าแซงผมจึงไม่แซง แต่รถคันหลังไม่สนใจแซงผมเลยทันที น้ำกระเด็นถูกเด็กนักเรียน ส่วนรถคันนั้นไปได้ไม่กี่สิบเมตร ไปจ๊ะเอ๋กับรถสิบล้อ (ปัจจุบันผมยังสงสัยเลยว่าใครเป็นคนกระซิบข้างหูว่าอย่าแซง) หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: ~ Sitthipong - รักในหลวง ~ ที่ พฤศจิกายน 23, 2009, 10:06:53 AM เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงและไม่ได้แต่งขึ้นมา เป็นเหตุการณ์ทางรถยนต์ ที่ผมเจอมากับตัวเอง เรื่องเกิดขึ้นมาเกือบ 20 ปีมาแล้ว ตอนนั้นผมใช้ โตโยต้า สตาร์เลส ผมได้เดินทางกลับบ้านที่ปัตตานี โดยปกติแล้ว ผมมักจะสอบถามพรรคพวกเวลากลับบ้าน ว่าใครจะฝากเช่าหลวงพ่อทวดวัดช้างให้บ้าง วันนั้นขากลับขึ้นกรุงเทพ ในรถผมมีหลวง ปู่ทวดหน้าตัก 5 นิ้ว 6 องค์ และเป็นเหรียญอีก 40-50 องค์ ตอนนั้นมาถึงช่วงจังหวัดชุมพร ฝนตกพรำๆโรงเรียนเลิกพอดี สมัยนั้นถนนเป็นสองเลนสวน ผมกำลังจะแซงพอดี แต่ ก็นึกสงสารเด็กกลัวน้ำกระเด็นไปโดนเด็ก และที่ผมไม่แซงผมได้ยินเสียงแว่วๆมาในหู ว่าอย่าแซงผมจึงไม่แซง แต่รถคันหลังไม่สนใจแซงผมเลยทันที น้ำกระเด็นถูกเด็กนักเรียน ส่วนรถคันนั้นไปได้ไม่กี่สิบเมตร ไปจ๊ะเอ๋กับรถสิบล้อ (ปัจจุบันผมยังสงสัยเลยว่าใครเป็นคนกระซิบข้างหูว่าอย่าแซง) พระคุ้มครองครับ ::014:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: เมียหลวงสั่งถอย เมียน้อยสั่งลุย ที่ พฤศจิกายน 23, 2009, 10:57:42 AM ขอเล่ามั่งนะครับ ตอนเด็กๆชอบเล่นประทัดมากๆ จุดเล่นธรรมดามากๆเข้าก็ไม่มันส์ ใส่ขวดมั่ง ปักเล่นมั่งนานๆชักเบื่อ ทีนี้เลยหาแมลงครับ จำพวกแมลงทับทิม แมลงกว่าง(ที่มีเขาใช้สู้กัน) เอาประทัดมามัดยางติดกับตัว แล้วก็จุด ปุ้ง....หายหมด....ยังไม่รู้เลยว่าจะได้รับกรรมยังไง แต่ที่แน่ๆมีครับ ตอนผมเด็กรุ่นๆ ผมไม่ค่อยชอบน้องชายครับ ชอบแกล้ง ถ้าไม่ได้ดังใจก็ตบ เตะ แรงๆ แทบจะทุกวัน....นานๆเข้า โดนเลยครับ เข้ากับตัว โดนรุมกระทืบมั่ง โดนรุมชกมั่ง เลยนึกไปถึงน้องชายเลย น้องเราคงเจ็บแบบที่เราเจ็บแบบนี้ละมั๊ง พอคิดได้ก็เลิกแกล้งน้องเลย โดยส่วนตัวผมเชื่อเรื่องบาป บุญ คุณ โทษ มากครับ ใครไม่เชื่อเรื่องของเขา ผมเคยได้ยินนะครับ ไอ้พวกเรียนสูงๆ มักไม่ค่อยเชื่อเรื่องเวรกรรม มันมักบอกว่าไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ มันพิสูจน์ไม่ได้ทางวิทยาศาสต์ ยังไงก็ไม่เชื่อหรอก...... คงเหมือนท่านหอมฯละมั๊งครับ เรียนสูงจนลืมผิด ชอบ ชั่ว ดี........ พิสูจน์ไม่ได้หรือว่าไม่รู้จักวิธีพิสูจน์ ลองพิสูจน์โดยการนั่งสมาธิกัมมัฎฐานดูสิครับ กฏแห่งกรรมมีจริงไม่ใช่ไม่มีแต่พิสูจน์ยาก หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: submachine -รักในหลวง- ที่ พฤศจิกายน 23, 2009, 11:52:34 AM ของผมไม่ได้มาจากชาติที่แล้วครับ ชาตินี้เองเลย เรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่ผมได้ปืนกระบอกแรก(10/22) มาใหม่ๆ ก็เป็นธรรมดาครับ ทั้งเห่อทั้งหาของแต่งของเล่นสารพัด แต่ไม่ค่อยจะมีเวลาเข้าสนามสักเท่าไหร่ ก็เลยอาศัยที่ว่างหลังบ้านครับ เป็นหนองมีต้นปรืออยู่รอบๆ ถ้าชึ้นไปชั้นบนของบ้านผมมองลงมาก็จะมีหนองน้ำอยู่ตรงกลางครับ แรกๆก็ยิงต้นมะพร้าวบ้าง เศษขวดเศษขยะที่พอมองเห็นบ้าง วันละนัดสองนัด นานเข้านานเข้าก็เริ่มมองเห็นสัตว์ที่อาศัยอยู่แถวๆนั้นมาเป็นที่ลองความแม่นของเราครับ เริ่มจากหนูที่ปีนขึ้นมากินดอกมะพร้าวครับ แล้วก็นกกวัก นกยาง นกขมิ้น งูทางมะพร้าว งูเขียว จนมาถึงไฮไลท์ครับ ตะกวดครับ เจ้าตัวนี้ผมยิงทั้งแบบที่เดินไปเดินมา และแบบที่ว่ายน้ำอยู่ครับ มีอยู่ตัวนึงกำลังว่ายน้ำอยู่ ผมก็เล็งเข้าที่หัวเป็นปกติครับ ระยะประมาณห้าสิบเมตรได้ ปรากฏว่าวันนั้นพลาดครับ ไมเข้าที่หัวเหมือนที่ตั้งใจไว้ แต่เลยไปเข้าที่หลังมันครับ มันก็หยุดว่ายน้ำลอยอยู่อย่างนั้น ก็ซ้ำอีกนัดนึงครับ พลาดอีกเข้าแถวๆจุดเดิมครับ คราวนี้มันจมน้ำลงไป แล้วโผล่อีกทีก็นอนหงายตีกรรเชียง วนไปวนมาอยู่สักพัก ก็จมแล้วโผล่ อยู่สักสองสามครั้งก็จมลงไปครับ ก็ยังไม่ได้สำนึกอะไร ยิงจนตัวสุดท้ายเป็นนกครับ ไม่รู้ว่านกอะไรเหมือนกัน หางสั้นปากยาว ขายาว พื้นขาวมีลายสีเทาๆ ปีกเทา ตัวนี้ระยะประมาณสามสิบเมตรครับ ยิงร่วงจากยอดไม้ เสร็จแล้วก็ปีนรั้วออกไปดูครับ เป็นตัวแรกที่ออกไปดู เห็นมันนอนตาย ตาไม่หลับครับ ก็เลยเดินกลับบ้านมา ภาพติดตาครับเริ่มมานึกได้ว่า เราทำไปทำไมนี่ จนมาได้อ่านหนังสือเข้าครับ ในนั้นเขียนไว้ว่า คนที่เกิดวันพฤหัสฯ ถ้าขยันสร้างเวรสร้างกรรม จะทำอะไรไม่ขึ้น เลิกครับ เลิกทันทีที่ได้อ่านเลย มาคิดดู เรายิงเล่นเพื่อความสนุกอย่างเดียว ไม่ได้เอามาทำประโยชน์อะไรเลยอย่างนี้ บาปคงหนาน่าดู หลังจากนั้นมาก็สร้างบุญสร้างกุศล แผ่เมตตา ขออโหสิกรรมกันมั่วไปหมด จนกระทั่ง..... คล้ายๆผมครับ โตมาในสวนมะพร้าว พ่อหัดให้ยิงลูกกรด(.22LR Kriko) เพื่อกำจัดศัตรูพืช กระรอกเป็นหลัก ตั้งแต่เข้าโรงเรียน(ป.1) ยันจบ ม.3 (มาต่อ ม.4 ที่กทม.) ยิงไป มีทั้งเบื่อเพราะหน้าที่ หรือบางทีก็สนุกไปกะมัน ก่อนไปโรงเรียน อย่างน้อย2ตัว วันเสาร์-อาทิตย์ ไม่ต้องไปโรงเรียน อาจมากกว่าราวสามเท่าตัว วันดีคืนดี คนรู้จักกัน ชักชวนให้ไปยิงในสวนของเขาก็มี เพราะเขามีแต่ลูกซอง กระสุนแพง แถมยิงคร่อมไปเยอะ แต่ไม่ยิง ทิ้งยิงขว้างนะครับ เอามาทำกิน ทำกินมันหมดทุกอย่าง ทั้งผัดกระเพรา ผัดเผ็ด ย่างทาขมิ้น จนเบื่อ ขนาดโตมา เพื่อนๆ ชักชวนไปกินอาหารป่า มีกระรอกด้วย อร่อย ผมไม่ไป เบื่อ.... ถ้าไปสั่งอย่างอื่น ว่าได้ว่า ไม่ได้กินกระรอกมาตั้งแต่อายุ16 ยี่สิบกว่าปี คนอื่นบอกอร่อยยังไงก็ไม่เอา :<< :<< :<< ทีนี้ อีตอนยิง หัดใหม่ๆ คึกไปหมด เป้าโผล่มานิดหน่อยเป็นเหนี่ยวไก บางทีโดนแต่ไม่ตายทันที วิ่งแบบเจ็บๆ กระโผลกกระเผลกหนี แล้วค่อยหล่นลงมาฟาดพื้น(จากยอดมะพร้าวถึงพื้น) ถึงพื้นแล้วไปไหนไม่ได้ แต่หางแกว่งปัดๆ ตัวกระตุกๆแล้วค่อยนิ่ง.... ผมรู้สึกหลอนๆ หลังจากนั้นก็เป็นไปตามครรลองของคนล่าสัตว์ คือหันมายิงหัวอย่างเดียว โดนก็ตายทันที หล่นลงมา นิ่งสนิท ไม่ชักปะแหงบๆ หากยิงพลาดก็ไม่เจ็บไม่ทรมมาน อย่างมากมันวิ่งหนี ไม่ต้องเสียดาย เพราะพรุ่งนี้ เราก็ได้ยิงอีก รู้สึกดีขึ้น เพราะไม่เห็นเขาทรมานก่อนตาย แต่บางตัวโดนเหลี่ยมหัวที่ ทแยงๆ ลูกกะตาหายไปข้าง หรือโดนลูกปืนวิ่ง ผ่านด้านหลัง ดันลูกตาถลนโปนมาให้รู้สึกแหยงๆ เหมือนมันมองเราแบบโกรธๆ แต่ก็ทำมา เพราะคนอื่นไม่ทำ ถือว่าช่วยทางบ้านดูแลสวน การกำจัดกระรอก มากกว่าดูแลสวนอยู่อย่างคือ ดูแลสุขภาพอนามัยด้วย เพราะมะพร้าวถูก กระรอกเจาะกินเป็นโพรงพอร่วงจากขั้วอยู่ใต้โคน ตัวลูกมะพร้าวก็เป็นที่ขังของน้ำเพื่อยุงจะได้มาวางไข่ ช่วงหน้าฝน บางที ต้องเดินหาลูกมะพร้าวที่ถูกกระรอกเจาะในสวน เพื่อพลิกคว่ำ เอารูที่ถูกเจาะลงดิน เทน้ำออก ยุงจะได้ไม่วางไข่ การลดลงของกระรอก มะพร้าวพิการด้านบนก็ลดลงด้วย สำคัญนะครับ บางบ้านที่ทำสวนมะพร้าวที่ผมรู้จัก เป็นมาลาเรียก็เพราะมะพร้าวกระรอกเจาะนี่แหละ ผมเรียนจบมาได้ เพราะความคงอยู่ของสวนมะพร้าว ที่ผมได้ดูแลอยู่ช่วงหนึ่ง.... ถามว่ารู้สึกบาปไหม รู้สึกครับ แต่ถ้าไม่ทำ รายได้ทางบ้านลดลง มีผลกับการศึกษาผมแน่ๆ ไฟต์บังคับครับ พอจบมาได้ ทำงานได้ราวๆ1ปีกว่าๆเกือบสองปี เกิดต้มยำกุ้งดีสิสครับ ผมตกงาน ขายหมดทุกอย่าง ที่ซื้อไว้ พอๆประทังตัวเองไปได้อีกแค่6เดือน เพราะเดินสมัครงาน ใช้เงินมากกว่าไปทำงาน บางทีวันเดียวเดินทางสมัครงาน4ที่ ถึงนั่งรถเมล์ไปก็เถอะ บางที่ต่อเดียว บางที่สองต่อ(ยุคนั้นยังไม่มีรถไฟฟ้า) ใช้รูปถ่ายซึ่งมีต้นทุน เดินทางหิว ก็ต้องกิน บางวันใช้เกือบ500บาท ไม่ได้ใช้หรูหรานะครับ แค่พอไปสมัครงานได้ ซึ่งไปทำงานยุคนั้นผมใช้เงินไม่ถึง200บาทต่อวัน สุดท้ายกลับไปอยู่บ้าน นั่งมองสวนมะพร้าว แต่ยุคนั้น กระรอกในสวนไม่มีแล้ว โดนวัยรุ่นมือดี มายิงไปหมด รู้สึกเหมือนกันว่าเป็นเรื่องของกรรมแท้ๆ ที่เราทำไว้ หลังจากนั้นรัฐบาลมีโครงการ มิยาซาว่า เพื่อกระตุ้นการจ้างงาน ผมเป็นคนหนึ่งที่ได้โอกาสเข้าทำงานในโครงการนั้น ทายสิ... ;D ;D ;D ผมไปเป็นลูกจ้างของหน่วยงานรัฐฯหน่วยไหน .... กรมป่าไม้ครับ โดยป่าไม้เขตสุราษฎร์ธานี ผมไปเป็นนักสำรวจสิ่งแวดล้อม อยู่1ปี ทำงานอนุรักษ์ไปด้วย เพราะทางกรมป่าไม้ถือว่าไม่ว่าตำแหน่งไหน ในกรมป่าไม้ ต้องเป็นนักอนุรักษ์ด้วยทุกคน ขอบคุณคุณธำรงผู้ตั้งกระทู้ครับ ขอบคุณคุณchnon ที่มีประสบการณ์คล้ายๆผม ทำให้ผมนึกถึงเรื่องราวของตัวเองได้ เกิดวันพฤหัสบดีเหมือนผมอีกต่างหาก ;D +1 สองท่านข้างบน และทุกๆท่านที่ร่วมแบ่งปันในกระทู้นี้ครับ ::014:: ::014:: ::014:: หัวข้อ: Re: ประสบการณ์ .... เจ้ากรรมนายเวร เริ่มหัวข้อโดย: mrt ที่ พฤศจิกายน 23, 2009, 09:47:49 PM สำนึกได้ตลอดเวลาว่าตอนเด็กๆ 8-10 ขวบ เคยเล่นวางยาเบื่อมด(เอาน้ำแฟ๊บละลายน้ำ)แล้วเทราดรังมด(คาดว่าตั้งแต่ทำมามดคงตายไปเป็นล้านตัว)ตอนนี้สิ่งที่เป็นอยู่คือว่ายน้ำไม่เป็น
คาดว่าอนาคตคงจะเจออะไรที่ร้ายแรงกว่านี้ แต่ไม่ว่าจะเจออะไร ผมยินดีน้อมรับและอโหสิกรรมให้ทุกอย่างครับ ::014:: |