เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ทุกคนอยากจิตใจสงบ
แต่ก็ปล่อยใจคิดฟุ้งซ่าน
เมื่อปล่อยใจคิดฟุ้งซ่านจนพล่านเกินระงับ
จึงค่อยมาถามหาวิธีทำความสงบ
อยากมีสมาธิ อยากมีช่วงเว้นวรรคจากพายุความฟุ้งบ้าง


ทุกคนอยากมีกำลังใจดี
แต่ก็หาคนช่วยทางกายและเรียกร้องการเอาใจจากคนอื่น
ไม่ฝึกเป็นที่พึ่งให้ตนเอง เมื่ออ่อนแอปวกเปียกมากเข้า
จึงค่อยมาถามหาวิธีทำใจให้เข้มแข็ง
อยากลุกขึ้นได้ด้วยตนเอง อยากเป็นความอบอุ่นให้ตนเองได้


ทุกคนอยากมีร่างกายแข็งแรง
แต่ก็ขี้เกียจออกกำลังกาย
เมื่อร่างกายอ่อนแอ
จึงค่อยมาถามหาหยูกยาบำรุงร่างกาย
อยากกระดูกแข็ง อยากภูมิคุ้มกันโรคสูง


ทุกคนอยากมีสุขภาพสมบูรณ์
แต่ก็ไม่รู้จักกินนอนพักผ่อนและเว้นห่างสุรายาสูบ
เมื่อกายปรากฏเหมือนรังโรคที่สายเกินเยียวยา
จึงค่อยถามหาวิธีกินอยู่ให้เหมาะ
อยากหายใจปลอดโปร่ง อยากขับถ่ายสะดวกดี


ทุกคนอยากได้มิ่งมิตร
แต่ก็ไหลตามอารมณ์โกรธ เกลียด และอิจฉาริษยา
ยากจะมีแก่ใจให้อภัย ไม่ฝึกที่จะพลอยยินดีกับผู้อื่น
เมื่อจิตใจเร่าร้อนเกินทน จึงค่อยมาถามหาวิธีแผ่เมตตา
อยากมีความเยือกเย็น อยากเว้นวรรคจากการรบกับศัตรู


ทุกคนอยากได้ความปลอดภัย
แต่ก็สร้างความเจ็บใจให้ชาวบ้านเป็นนิสัย
เมื่อมองไปทางไหนมีแต่คนอยากทวงแค้นเอาคืน
จึงค่อยมาถามหาวิธีเจรจาหย่าศึก
อยากเลิกวิ่งเต้นคดีความ อยากไปไหนมาไหนไม่ต้องระวังตัวแจ


ทุกคนอยากได้เงินทอง
แต่ก็จับจ่ายใช้สอยสนุกมือ
โดยไม่รู้จักทำงานด้วยความขยันและหมั่นเก็บ
เมื่อตกที่นั่งลำบาก จึงต้องมาถามหาวิธีกู้หนี้ยืมเงิน
อยากชำระหนี้ให้หมด อยากมีเงินไหลมาเทมาไม่ขาดสาย


ทุกคนอยากได้ความมั่นคงในชีวิต
แต่ก็หมั่นสร้างความไม่แน่นอนต่างๆนานาให้ชีวิต
เดี๋ยวผัดวันประกันพรุ่ง เดี๋ยวเล่นไม่ซื่อกับใครต่อใคร
เมื่อชีวิตยุ่งเหยิงใกล้ล้มเหลวรำไร จึงค่อยมาถามหาวิธีสร้างตัว
อยากให้ชีวิตมั่นคง อยากเบาใจสบายตัว


ทุกคนอยากได้คู่ครองดีๆ
แต่ก็ตามใจตนเองในการเหลียวซ้ายแลขวาไม่หยุดหย่อน
เมื่อเป็นคนหลายใจเพราะห้ามใจไม่ได้
จึงค่อยมาถามหาวิธีตัดใจเพื่อให้เหลือใจเดียว
อยากหยุดกระวนกระวาย อยากแก่ตายบนตักของคู่แท้


ทุกคนอยากได้ลูกที่มีความกตัญญูกตเวที
แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ความอบอุ่นแก่ลูกๆ
เมื่อลูกโตขึ้นกลายเป็นคนไม่รู้จักบุญคุณใคร
จึงค่อยมาถามหาวิธีสั่งสอนลูกให้รู้คุณตน
อยากฝากผีฝากไข้ อยากให้ลูกหันมาเหลียวแลบ้าง


ทุกคนอยากได้ชาติหน้าเป็นสุคติภูมิ
แต่ก็ไม่เคยเห็นค่าของการให้ทานรักษาศีล
เมื่อใกล้ขาดใจตายไปกับความทรงจำแย่ๆในชีวิต
จึงค่อยมาร้องหาพระอรหันต์คุ้มภัย
อยากเกาะผ้าเหลืองไปสวรรค์ อยากได้แสงสว่างสาดถึงจิต


ทุกคนอยากมีความสุข
แต่ก็ไม่รู้ตัวว่าทุกวันสั่งสมเหตุแห่งความทุกข์
เมื่อกายใจอึดอัด
จึงค่อยมาโอดครวญชวนเวทนา
อยากขอความเห็นใจ อยากให้วาสนาฟ้าดินปรานี


เมื่อรู้จักเหตุแห่งสุข
ว่าอยู่ที่วิธีคิดสละออก
อยู่ที่วิธีเลือกคำพูดอันไม่เป็นที่ระคายโสต
และอยู่ที่วิธีลงมือทำโลกนี้ให้ดีขึ้น
แม้ไม่อยากมีความสุขก็จะเป็นสุขสนุกนาน


แต่ถ้าไม่ละเหตุแห่งทุกข์
ซึ่งก็คือวิธีคิดเห็นแก่ตัว
คือวิธีพูดด้วยคำที่คนเกลียดชัง
และคือวิธีลงมือทำโลกนี้ให้แย่ลง
แม้อยากหายทุกข์ก็จะต้องทนทุกข์ร่ำไป

 ::014:: ขอขอบคุณบทความจาก คุณดังตฤณ

...................................สาธุ............................. ::014::

ขอบคุณครับ พี่ วัฒน์

ทำยากจังเลย...

ขอบคุณครับ พี่วัฒน์  ::014::

 ::014::ขอบคุณครับนำพาไปปฎิบัติช่างยากจริงๆ

ขอบคุณครับลุงวัฒน์  ::014::

ทุกคนอยากมีร่างกายแข็งแรง
แต่ก็ขี้เกียจออกกำลังกาย
เมื่อร่างกายอ่อนแอ
จึงค่อยมาถามหาหยูกยาบำรุงร่างกาย
อยากกระดูกแข็ง อยากภูมิคุ้มกันโรคสูง
//////////////////////////////////////////////////////////

        ชุดนี้มีเยอะครับ  พวกขาย ยา-อาหารเสริม จึงหลอกฟันเงินคนคิดไม่เป็นสบายไป

ก่อนอื่นต้องขอบคุณก่อนครับที่น้าวัฒน์หามาฝากอีกแล้ว


ตอนนั่งอ่านมันก็เข้าใจดีหรอก แต่ทำสิ ยากยิ่ง

 ::014:: ครับ...ปฎิบัติยากจริงๆ ลองทำตาม "มุสตาฟา" ในเรื่องต่อไปนี้ดูครับ....


นัสรูดินมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งชื่อ มุสตาฟา
มุสตาฟา เป็นคนที่ไม่ฉลาด นัสรูดินเป็นคนเฉลียวฉลาด แต่ชอบทำตัวเป็นคนโง่ และชอบล้อเลียนเพื่อนบ้าน

วันหนึ่ง มุสตาฟาตื่นแต่เช้ามืดด้วยความท้อแท้ ก็ไปหานัสรูดินแล้วบอกว่า

มุสตาฟา :  "เพื่อนเอ๋ย บ้านที่ผมอยู่มันแคบ กลิ่นอับไม่คล่องตัวเลย ผมไม่มีความสุข กลัดกลุ้มมาหลายปีแล้ว

ช่วยผมหน่อยได้ไหม? เงินที่จะขยายห้องก็ไม่มี"

เมื่อนัสรูดินได้ฟังดังนั้นแล้วจึงตอบว่า

นัสรูดิน : " เอาล่ะ แกต้องเชื้อข้านะ เชื่อทุกอย่างนะ แล้วจะช่วยให้สบายขึ้น "

มุสตาฟา : "ผมจะเชื่อทุกอย่างที่นายบอก"

นัสรูดินได้ทีก็บอกว่า

นัสรูดิน : "คืนนี้นะ เอาแพะเข้าไปล่ามในห้องนอนของแก"

มุสตาฟา งง แต่ก็เชื่อฟังนัสรูดิน รุ่งเช้าตื่นมาตาแดง มาหานัสรูดิน

มุสตาฟา : "ผมนอนหลับๆ ตื่นๆ เจ้าแพะวายร้าย มันร้องทั้งคืน ไหนว่าจะช่วยผมให้มีความสุข"

นัสรูดิน : "คืนนี้เอาลาเข้าไปอีกตัวหนึ่งไปล่ามด้วยกัน"

มุสตาฟาคนโง่ก็ทำตาม เอาลาเข้าไปล่าม รุ่งเช้าก็โผเผมาบอกว่า

มุสตาฟา : "เจ้าแพะกับลา ม้นทะเลาะกันทั้งคืน ร้องและเตะกัน อีกทั้งยังถ่ายมูลออกมา ห้องผมเล็กอยู่แล้ว เหม็น

คลุ้งไปหมด ไหนว่าจะช่วยให้ผมสบายขึ้นไงล่ะ"

นัสรูดิน : "เอาน่า คืนนี้ได้เรื่อง เอาม้าเข้าไปอีกตัวหนึ่ง"

พอรุ่งเช้ามุสตาฟาไม่มีแรง เพราะไม่ได้นอนทั้งคืน บอกกับนัสรูดินว่า

มุสตาฟา : " ช่วยให้ผมมีความสุขหน่อย "

นัสรูดิน : " เอาหละได้ที่แล้ว คืนนี้เอาแพะออกจากห้องไป "

พอรุ่งเช้ามุสตาฟามาหา นัสรูดินก็ถามว่า

นัสรูดิน : " เป็นยังไงบ้าง "

มุสตาฟา : " ก็ค่อยยังชั่วนิดนึงแล้ว "

นัสรูดิน : " งั้นคืนนี้เอาลาออกไป "

รุ่งเช้ามุสตาฟา ก็รีบมาแล้วบอกว่า

มุสตาฟา : " ผมรู้สึกว่าห้องผมกว้างขึ้น "

นัสรูดิน : " เอ้าคืนนี้แกเอาม้าออกไปจากห้อง "

รุ่งเช้ามุสตาฟา เดินยิ้มเผล่บอกว่า

มุสตาฟา : " ผมรู้สึกเป็นสุขเหลือเกิน ห้องผมรู้สึกว่ามันกว้างขวางดี "

คงมีหลายคนเป็นแบบเจ้ามุสตาฟานี่แหละ ไม่รู้จักพอใจตนเองเที่ยวคิดฟุ้งซ่านไป ครั้นสูญเสียไปทีละน้อยพอได้

คืนมาจึงเห็นคุณค่า ของสิ่งที่ตนมีอยู่ ถ้ารู้จักคิดดี คิดถูก เสียตั้งแต่ต้น ก็จะสุขใจ สบายใจ ไม่ต้องกระวนกระวายใจให้เป็นทุกข์



 ::014:: จากหนังสือ สันโดษ...เคล็บลับของความสุข โดยอาจาย์มิตซูโอะ คเวสโก

                    ขอบคุณครับอาวัฒน์

                     

            (http://www.hulashare.com/images/32csegxm58eul3aw4seq.gif)



          .............   เห็นแล้ว ก็ ได้แต่มอง

        เฮ้อ................ ผมจะทำอย่างไรดีครับ...

 :D มองเยอะๆ จะได้ปลงไงครับ....เฮ้อ สังขาร หนอ

Kara - Mister / Wanna(Aug 2, 2009) (http://www.youtube.com/watch?v=zZmEejiWIzw&feature=player_embedded#normal)

ผมก็ สาธุ

 ;D ;D ;D

ขอบคุณครับ